Lateinische Begriffe aus Leibniz′
De Primae Philosophiae Emendatione et de Notione Substantia.
Dissertatio de Arte Combinatoria

Terminus Grundform deutsch

א alef 1. Buchstabe im hebräischen Alphabet
ב bet 2. Buchstabe im hebräischen Alphabet
ג gimel 3. Buchstabe im hebräischen Alphabet
ד dalet 4. Buchstabe im hebräischen Alphabet
ה he 5. Buchstabe im hebräischen Alphabet
ζητγμένη Untersuchung?
ἐντελέχϵιαν Tätigkeit, Wirksamkeit
τό ὅτι die Tatsache, dass
τό δίοτι der Grund
προεδρίαν Ehrenplatz
μονοσυλλάβους einsilbig
μονοσύλλάβοι einsilbig
σχήματι Form, Gestalt
ϑέσει Satz, These
τάξει Anordnung
μνημονικῷ (Dat. mask. od. neutr.) Merkhilfe, Eselsbrücke
κατʹ folgend, entsprechend
έξοχήν Bedeutung
φαρμακοποιητικἠ pharmazeutisch
Nomen Sing. mask. od. fem. Schafbock
τῷ (Adv.) auf diese Weise, dann, deshalb
ον Pronomen sein, ihr
άποτέλεσμα vollständiger Abschluss, Beendigung, Ausführung
διχοτομία Dichotomie, teilbar in zwei (s. WB phil Begr)
πολυτομία Polytomie, vielfach teilbar (s. WB phil Begr)
τριχοτομία Trichotomie teilbar in drei (s. WB phil Begr)
τῶν Artikel Genet. Plural m, f, n die folgenden
πολυτομίων Polytomie
ἐννεάγωνον Neuneck
ἀπροσδιόνυσοι unentdeckt
ζωοφύτοις Zoophyt (s. Zedler)
τὁ demonstrativ Pronomen dieser, diese, dieses
τῷ deshalb, auf diese Weise, dann
ού sein, ihr
δεἰ notwendig
παντὀς jeder Weg, in alle Richtungen
ὃρον Grenze
ζητεἰν suchen
περιχορἡσει umschreiben
γεῶμα Geschmack
τῆς das folgende, ihr
τοῦ von, jeder beliebige
wo, oder, in Wahrheit, zweifellos
τἠν in, hinein
ἐν in, hinein
τῇ hier, dort
τὀν das Folgende
τοῐς das Folgende
ὲτερογένειαν Heterogenität
συλλογισμός Syllogismus
ἐτερόμηκες ungleichseitig
ἀδεσπότους fürungslos
ὐποϑετικὀν hypothetisch

A

0lla nullus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) keine, nichts
0lli nullus, a, um (Dat. Sing. m, f, n) keine, nichts
0llio nullio, onis (f Nomin. Sing.) keine Auswahl) (s. Stochastik)
0llius nullus, a, um (Genet. Sing. m, f, n) keine, nichts
0llo nullus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) keine, nichts
IIda
IIda
IIdae
1620mus 1620.
2do secundo (Adv.) zweitens
2narius binarius, a, um (Nomin. Sing. mask.) zweimal
3tio tertio (Adv.) drittens
4ta quart Buchformat (etwa DIN A4) (s. Zedler)
4to quarto (Adv.) viertens
5narium quinarius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) fünf enthaltend
7mam = septimam septimus, a, um (Akk. Sing. fem.) die siebente
7mo = septimo septimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) der siebente
8vo octavo Buchformat (etwa DIN A5) (s. Zedler)
26tum 26.
a, ab a, ab (Präpos. m. Abl.) von, von … her, in einem Abstand von, seit
Abavi abavus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Ururgroßvater
abducendi abduco, duxi, ductus (3 Gerundium) abzuführen, zu trennen, abzubringen
Aben Rois Averroës * 1126 † 1198 andalus. Philosoph und Dichter, Kommentar zu Aristoteles
aberrans aberro. avi, atus (1 Partizip Präs.) abirrend, abweichend
abfutura absum, abfui, abesse (unregelm. Partizip Futur) was beizustehen ist, aufzumerken ist, anwesend zu sein, bevorstehen
abhorrere abhorreo, ui, - (2 Infinit. Präs.) zurückschaudern von []a, verabscheuen
abibimus abeo, ii, itus (unregelm. 1. Person Plural Futur) wir werden weggehen, abtreten, übergehen
abiisse absum, abfui, abesse (unregelm. Infinit. Perf.) weggegangen sein, abgetreten sein, verschwunden sein
abjectis abjectus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) wegeworfen, verachtet, ausgebreitet
abjiciendas abjicio, ieci, iectus (3 Gerundivum) was wegzuwerfen ist, abzulegen, verwerfen ist
abnepos abnepos, otis (m Nomin. Sing.) Ururenkel
abpatruelis abpatruelis, is (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Großcousin
abpatrui abpatruus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Bruder des Ururgroßvaters
abpatruus abpatruus, i (m Nomin. Sing.) Bruder des Ururgroßvaters
abriperemur abripio, ipui, reptus (3 1. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) wir würden hinweggerafft werden, entführt werden, geraubt werden
abripiatur abripio, ipui, reptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde hinweggerafft werden, entführt werden, geraubt werden
absint absum, abfui, abesse (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie fehlten, wären abwesend
absit absum, abfui, abesse (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) es fehlte, wäre abwesend
absoluta absolutus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vollkommen, bedingungslos, unabhängig
absolute absolute (Adv.) vollkommen, vollständig, schlechthin
absoluti absolutus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) vollkommen, bedingungslos, unabhängig
absolutis absolutus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) vollkommen, bedingungslos, unabhängig
absoluto absolutus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) vollkommen, bedingungslos, unabhängig
absolutorum absolutus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) vollkommen, bedingungslos, unabhängig
absolutum absolutus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) vollkommen, bedingungslos, unabhängig
absolutus absolutus, a, um (Nomin. Sing. mask.) vollkommen, bedingungslos, unabhängig
absolverentur absolvo, solui, solutus (3 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden befreit werden, freigesprochen werden, dargestellt werden
absolvitur absolvo, solui, solutus (3 3. Person Sing.Präs. Passiv) er wird befreit, freisprechen
absque absque (Präpos. m. Abl.) ohne,wenn ohne, frei von
abstracta abstractus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem, od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) abstrakt, gegenstandslos
abstracte abstracte (Adv.) abstrakt, gegenstandslos
abstractionum abstractio, onis (f Genet. Plural) Begrenzung, Abstraktion (s. WB philos Begriffe)
abstractissima
abstracto abstractus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) abstrakt, gegenstandslos
abstractum abstractus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) abstrakt, gegenstandslos
abstractum abstraho, raxi, ractus (3 Partizip Perf. Passiv) entführt, weggezogen, abgeleitet?
abstrahendo abstraho, raxi, ractus (3 Gerundium) was zu entführen, wegzuziehen, abzuleiten ist
absument absumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Plural Futur) sie werden verbaruchen
absumentur absumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Plural Futur Passiv) sie werden verbarucht werden
absurdum absurdus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sinnlos, unpassens, ungereimt
abyssus abyssus, i (f Nomin. Sing.) Abgrund, Hölle
ac ac (Konjunkt. m. Konjunkiv.) und, und zwar
academia academia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Academie
academica academicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) akademisch
academicas academicus, a, um (Akk. Plural fem.) akademisch
accedat accedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er näherte sich, träte heran
accedens accedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) sich nähernd, heranträtend, sich widmend, sich beteiligend
accedentem accedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) sich nähernd, herantretend, sich widmend, hinzukommend
accedere accedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) sich nähern, herantreten, sich widmen, hinzukommen
accensere accenseo, sui, sum (2 Infinit. Präs.) hinzuzählen, zugesellen
accesseris accedo, cessi, cessus (3 2. Person Sing. Konj. Perf. od Futur II) du wärest herangetreten, widmetest dich
accidens accidens, entis (Nomin. Sing. m, f, n ode. Akk. Sing. neutr.) unwesentlich (f. den Begriff), äußerlich (s. Gehler)
accidenti accidens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unwesentlich (f. den Begriff), äußerlich (s. Gehler)
accidentia accidens, entis (n Nomin. od. Akk. Plural) das Äußere, Unwesentliche (s. Gehler)
accidentium accidens, entis (n Genet. Plural) das Äußere, Unwesentliche (s. Gehler)
accipiamus accipio, cepi, ceptus (3 1. Person Sing. Konj. Präs.) wir würden annehmen, uns gefallen lassen, begreifen, verstehen, lernen
accipias accipio, cepi, ceptus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest annehmen, dir gefallen lassen, begreifen, verstehen, lernen
accipit accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) es nimmt an, begreift, versteht, lernt
accipitur accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird angenommen, sich gefallen gelassen, begriffen, verstanden, gelernt
accipere accipio, cepi, ceptus (3 Infinit. Präs.) annehmen, sich gefallen lassen, begreifen, verstehen, lernen
acceptationes acceptatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Annahme, Anerkennung, Empfang
accommodatius accommodatus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) geeignet, angemessen, passend
accumbendi accumbo, bui, bitus (3 Gerundium) wer sich zum Essen hinlegt
accumbere accumbo, bui, bitus (3 Infinit. Präs.) zum Essen hinlegen, niederlassen
accurate accurate (Adv.) genau, sorgfältig
accuratiorem accuratus, a, um (Komparat. Akk. Sing. mask. od. fem.) genau, sorgfältig
accuratius accuratus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) genau, sorgfältig
accuratus accuratus, a, um (Nomin. Sing. mask.) genau, sorgfältig
accuratiorem accuratus, a, um (Komparat. Akk. Sing. mask. od. fem.) genau, sorgfältig
accusandum accuso, avi, atus (1 Gerundium) was anzuklagen ist, zu beschuldigen ist
acedia acedia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Verdruss, Widerwillen, Ekel
Achillis Achilles, is (m Genet. Sing.) Achill
acquiescit acquiesco, ievi, ietus (3 3. Person Sing. Präs.) er gehorcht, kommt zur Ruhe
actio actio, onis (f Nomin. Sing.) Klage, Wirkung, Tätigkeit, Ausführung ((s. Gehler)
actioni actio, onis (f Dat. Sing.) Wirkung, Tätigkeit, Ausführung ((s. Gehler)
actionis actio, onis (f Genet. Sing.) Wirkung, Tätigkeit, Ausführung ((s. Gehler)
actionem actio, onis (f Akk. Sing.) Wirkung, Tätigkeit, Ausführung ((s. Gehler)
actionemque actio, onis +-que (f Akk. Sing.) Wirkung, Tätigkeit, Ausführung ((s. Gehler)
actionis actio, onis +-que (f Genet. Sing.) Wirkung, Tätigkeit, Ausführung ((s. Gehler)
activa activus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) aktiv, tätig
active active (Adv.) aktiv, tätig
actos actus, a, um (Akk. Plural mask.) getan, vollendet
actu actus, us (m Abl. Sing.) Treiben, Bewegung, Schwung, Verfahren, Hergang, Verlauf, (Rechts-) Geschäft
uno actu actus, us (m Abl. Sing.) durch eine einzige Tat
actum actus, us (m Akk. Sing.) Treiben, Bewegung, Schwung, Verfahren
actum actum (Adv.) scharf, spitz
actus actus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Treiben, Bewegung, Schwung, Verfahren, Handlung, Vorgehensweise, Hergang
actus judicialis actus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Rechtsgeschäft
acumine acumen, inis (n Abl. Sing.) Scharfsinn, Witz
acupictorem acupictor, oris (m Akk. Sing.) Seidensticker, Perlensticker
acutus acutus, a, um (Nomin. Sing. mask.) scharf, spitz, geistreich
ad ad (Präpos. mit Akk.) zu (örtl.), bis zu (zeitl.), in Hinsicht auf (Zweck und Absicht)
adaequatae adaequo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gleichgemacht, gleichgekommen
adaequate adaequo, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) mache gleich
adaperta adaperio, perui, pertus (4 Partizip Perf. Passiv) aufgedeckt, geöffnet
adeo adeo (Adv.) so sehr, so weit
adeoque adeo +-que (Adv.) und so sehr, so weit
adhibeamus adhibeo, ui, itus (2 1. Person Plural Konj. Präs.) wir hielten hin, wendeten an, behandelten
adhibemus adhibeo, ui, itus (2 1. Person Plural Präs.) sie halten hin, wenden an, behandeln
adhibenda adhibeo, ui, itus (2 Gerundivum) was hinzuhalten ist, anzuwenden ist, zu behandeln ist
adhibent adhibeo, ui, itus (2 3. Person Plural Präs.) sie halten hin, wenden an, behandeln
adhibere adhibeo, ui, itus (2 Infinit. Präs.) hinhalten, anwenden, behandeln
adhibitis adhibeo, ui, itus (2 Partizip Perf. Passiv) hingehalten, angewanden, behandelt
adhibuimus adhibeo, ui, itus (2 1. Person Plural Perf.) wir haben hingehalten, angewandt, behandelt
adhibuisse adhibeo, ui, itus (2 Infinit. Perf.) angewandt haben, behandelt haben
adhaerere adhaero, haesi, haesus (2 Infinit. Präs.) anhängen, haften, angrenzen
ades adsum, affui, affuturus (unregelm. 2. Person Sing. Präs. od. Imperat. Präs.) du stehst bei, bist da
adhuc adhuc (Adverb) bis jetzt, bisher, immer noch (zeitl.), insoweit, daß (mit Konjunkt.)
add. = adde addo, addidi, additus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) füge hinzu!, addiere
addamus addo, addidi, additus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir fügten hinzu, addierten
addantur addo, addidi, additus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie fügten hinzu, addierten
addas addo, addidi, additus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du fügtest hinzu, addiertest
addatur addo, addidi, additus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde hinzu gefügt, addiert
adde addo, addidi, additus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) füge hinzu, addiere
addemus addo, addidi, additus (3 1. Person Plural Präs.) wir fügen hinzu, addieren
addendo addo, addidi, additus (3 Gerundium) was hinzuzufügen ist, zu addieren ist
addi addo, addidi, additus (3 Infinit. Präs. Passiv) hinzu gefügt werden, addiert werden
addidimus addo, addidi, additus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben hinzugefügt, addiert
addidit addo, addidi, additus (3 1. Person Plural Perf.) er hat hinzugefügt, addiert
addit addo, addidi, additus (3 3. Person Sing. Präs.) er fügt hinzu, addiert
addita addo, addidi, additus (3 Partizip Perf. Passiv) hinzugefügt, addiert
additae addo, addidi, additus (3 Partizip Perf. Passiv) hinzugefügt, addiert
additamenti additamentum, i (n Genet. Sing.) Anhang, Zugabe
additamentum additamentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Anhang, Zugabe
additione additio, onis (f Abl. Sing.) Addition
additionem additio, onis (f Akk. Sing.) Addition
additis addo, addidi, additus (3 Partizip Perf. Passiv) hinzugefügt, addiert
addito addo, addidi, additus (3 Partizip Perf. Passiv) hinzugefügt, addiert
additum addo, addidi, additus (3 Partizip Perf. Passiv) hinzugefügt, addiert
additur addo, addidi, additus (3 3. Person Sing. Präs Passiv) es wird hinzugefügt, addiert
addo addo, addidi, additus (3 1. Person Sing. Präs.) ich füge hinzu, addiere
adduntur addo, addidi, additus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden hinzu gefügt, addiert
adhuc adhuc (Adv.) bisher, insoweit
adjecere adicio, ieci, iectus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben hingelenkt, gerichtet auf
adjecimus adicio, ieci, iectus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben hingelenkt, gerichtet auf, beigefügt
adjecit adicio, ieci, iectus (3 3. Person Sing. Präs.) er fügt bei, lenkt hin, richtet auf
adject.
adjecta adicio, ieci, iectus (3 Partizip Perf. Passiv) hinzugefügt
adjiciemus adicio, ieci, iectus (3 1. Person Plural Futur) wir werden hinzufügen
adjiciendo adicio, ieci, iectus (3 Partizip Futur Passiv) was hinzuzufügen ist
adjuncti adjungo, junxi, junctus (3 Partizip Perf. Passiv) angefügt, hinzugefügt
adjuncti adjuntus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Gehilfe
adjuncti adjuntum, i (n Genet. Sing.) Charakter, das Eigentümliche
adjungetur adjungo, junxi, junctus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird angefügt werden, hinzugefügt werden
adjungi adjungo, junxi, junctus (3 Infinit. Präs. Passiv) angefügt werden, hinzugefügt werden
administratoria administratorius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) dienstbar, dienend
admirandum admirandus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) bewundernswert
admirationem admiratio, onis (f Akk. Sing.) Bewunderung, Erstaunen
admiscentur admisceo, miscui, mixtus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden dazugemischt
admiscere admisceo, miscui, mixtus (2 Infinit. Präs.) dazumischen
admisceret admisceo, miscui, mixtus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde dazumischen
admiscet admisceo, miscui, mixtus (2 3. Person Sing. Präs.) er mischt dazu
admissis admitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) zugelassen
admittatur admitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde zugelassen werden
admittendus admitto, misi, missus (3 Gerundivum) was zuzulassen ist, hinzuzuziehen ist
admittere admitto, misi, missus (3 Infinit. Präs.) zulassen
admittit admitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Präs.) er läßt zu
admitti admitto, misi, missus (3 Infinit. Präs. Passiv) zugelassen werden
admittunt admitto, misi, missus (3 3. Person Plural Präs.) sie lassen zu
admittuntur admitto, misi, missus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zugelassen
admonendum admoneo, nui, nitus (2 Gerundium) was zu erinnern ist, mahnen ist
admoneo admoneo, nui, nitus (2 1. Person Sing. Präs.) ich erinnere, mahne
admonere admoneo, nui, nitus (2 Infinit. Präs.) erinnern, ermahnen
admonet admoneo, nui, nitus (2 3. Person Sing. Präs.) er erinnert, mahnt
admotum admoveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) heranbewegt, angewandt
admovendum admoveo, movi, motus (2 Gerundium) was heranzubewegen ist, anzuwenden ist
adolescens adolescens, entis (m/f Nomin. Sing.) Jüngling
adoque = adeoque adeo +-que (Adv.) und so sehr, so weit, bis dahin
adscripto adscribo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) zugeschrieben
adsit adsum, adffui, affuturus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er wäre anwesen, dabei
adsitum assero, assevi, assitus (3 Partizip Perf. Passiv) daneben gesetzt
adulti adultus, a, um (Genet. Sing. mask. od. nbeutr. od. Nomin. Plural mask.) erwachsen
adversarii adversarius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Gegner
adversarii adversarius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) entgegenstehend, widerstrebend
adversario adversarius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Gegner
adverto adverto, verti, versus (3 1. Person Sing. Präs.) ich wende mich zu, hin
aedes aedes, aedis (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Gemach, Tempel, Gebäude, Haus
aeger aeger, i (m Nomin. Sing.) der Kranke
aegyptii aegyptius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Ägypter
aemulatione aemulatio, onis (f Abl. Sing.) Ehrgeiz, Wetteifer
Aen. aeneis Epos von Virgil
aequale aequalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) gleich
aequales aequalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) gleich
aequali aequalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) gleich
aequalia aequalis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gleich
aequalibus aequalis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) gleich
aequalis aequalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) gleich
aequalitas aequalitas, atis (f Nomin. Sing.) Gleichheit
aequalitatem aequalitas, atis (f Akk. SIng.) Gleichheit
aequavit aequo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er stellt gleich, macht gleich, erreicht, vergleicht
aeque aeque (Adv.) gleich, auf gleiche Weise, ebenso
aequicrurum aequicrurus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gleichschenklig (Dreieck mit 2 gleichen Seiten)
aequilaterum aequilaterus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gleichseitig (Dreieck)
aequilibres aequilibris, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) waagerecht, horizontal, im Gleichgewicht
aequilibris aequilibris, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) waagerecht, horizontal, im Gleichgewicht
aequiparantem aequiparo, avi, atus (1 Partizip Präs.) gleichstellend
aequipollent aequipolleo, ui, - (2 3. Person Plural Präs.) sie stimmen gleich, gelten gleich
aequipollentes aequipollens, entis (Nomin. od. Akk. Plural m, f, n) gleich wertig, gleichbedeutend
aequipollere aequipolleo, ui, - (2 Infinit. Präs.) gleich zu setzen, zu stimmen, zu gelten
aequivalet aequivaleo, -, - (2 3. Person Sing. Präs.) er kommt gleich, vermag gleich viel
aequo aequus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) gleich, eben, gewogen, gerecht
aequum aequus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gleich, eben, gewogen, gerecht
aer aer, aeris (m Nomin. Sing.) Luft (s. Gehler)
aere aer, aeris (m Abl. Sing.) Luft (s. Gehler)
aestimabitur aestimo, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird abgeschätzt werden, beurteilt werden, vorgeschlagen werden
aestimabunt aestimo, avi, atus (1 3. Person Plural Futur) sie werden abschätzen, beurteilen, vorschlagen
aestimandus aestimo, avi, atus (1 Gerundivum) was abzuschätzen, zu beurteilen, vorzuschlagen ist
aestimant aestimo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie schätzen ab, beurteilen, schlagen vor
aetas aetas, atis (f Nomin. Sing.) Lebensalter, Zeitalter, Epoche
aeterna aeternus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ewig
aeternae aeternus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Sing. fem.) ewig
aether aether, eris (m Nomin. Sing.) Himmelsraum, Äther ((s. Gehler))
aetheris aether, eris (m Genet. Sing.) Himmelsraum, Äther ((s. Gehler))
aff. affectio, onis (f Nomin. Sing.) Zustand, Eigenschaft, Zuneigung
affectio affectio, onis (f Nomin. Sing.) Zustand, Eigenschaft, Zuneigung
affectiones affectio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Zustand, Eigenschaft, Zuneigung
affectionibus affectio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Zustand, Eigenschaft, Zuneigung
affectuum affectus, us (m Genet. Plural) Stimmung, Neigung, Zustand, Wirkung
afferre affero, tuli, latus (unregelm. Infinit. Präs.) herbeitragen, überbringen, verkünden
afferuntur affero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden herbeigetragen, überbracht, verkündet
afferri affero, tuli, latus (unregelm. Infinit. Präs. Passiv) herbeigetragen werden, überbracht werden, verkündet werden
afferunt affero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie tragen herbei, überbringen, verkünden
afficiat afficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er stattete aus, versähe mit (m. Abl.), behandelte, hinge an etwas
affinibus affinis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) angrenzend, verschwägert
affirmandi affirmo, avi, atus (1 Gerundium) zu behaupten, zu bekräftigen, zu bestätigen
affirmans affirmo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bejahend, bekräftigend
affirmante affirmo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bejahend, bekräftigend
affirmantem affirmo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bejahend, bekräftigend
affirmantes affirmo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bejahend, bekräftigend
affirmantibus affirmo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bejahend, bekräftigend
affirmantium affirmo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bejahend, bekräftigend
affirmatur affirmo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird bejaht, bekräftigt
affirmativa affirmativus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) behauptend, bejahend
affirmativam affirmativus, a, um (Akk. Sing. fem.) behauptend, bejahend
affirmativarum affirmativus, a, um (Genet. Plural fem.) behauptend, bejahend
affirmative affirmative (Adv.) behauptend, bejahend
affirmativis affirmativus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) behauptend, bejahend
affirmatur affirmo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird bejaht, bekräftigt, behauptet
affixa affigo, fixi, fixus (3 Partizip Perf. Passiv) angeheftet, festgemacht
afflictione afflictio, onis (f Abl. Sing.) Betrübnis, Elend, Schmerz
age ago, egi, actus (3 2. Person ing. Imperat. Präs.) bewege!, verrichte!, behandele!, mache!
agemus ago, egi, actus (3 1. Person Plural Futur) wir werden betreiben, verrichten, behandeln
agendi ago, egi, actus (3 Gerundium) zu betreiben, zu verrichten, zu behandeln
agendo ago, egi, actus (3 Gerundium) zu betreiben, zu verrichten, zu behandeln
agendum ago, egi, actus (3 Gerundium) zu betreiben, zu verrichten, zu behandeln
aggratiandi aggratio, avi, atus (1 Gerundium) was zu begnadigen ist
aggregatione aggregatio, onis (f Abl. Sing.) Zusammenschluß, äußerliche Zusammensetzung
aggregata aggregatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) äußerlich zusammengesetzt
aggregatum aggrego, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgehäuft, angeschlossen, äußerliche zusammengesetzt
aggregatum aggregatus, i (m Akk. Sing.) Zusammenstellung, Addition
aggressio aggressio, onis (f Nomin. Sing.) Angriff
Henr. Corn. Agrippam Heinrich Cornelius, gen. Agrippa von Nettesheim * 1486 † 1535 dt. Theologe und Universalgelehrter (De occulta philosophia)
agit ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Präs.) er betreibt, verrichtet, behandelt
agitant agito, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie treiben, beunruhigen, verrichten
agitur ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird betrieben, verrichtet, behandelt
agnoscenda agnosco, novi, nitus (3 Gerundivum) was zu erkennen ist, anzuerkennen ist
agnoscere agnosco, novi, nitus (3 Infinit. Präs.) erkennen, anerkennen
agnoscit agnosco, novi, nitus (3 3. Person Sing. Präs.) er erkennt, kennt an
agnoscunt agnosco, novi, nitus (3 3. Person Plural Präs.) sie erkennen, erkennen an
agunt ago, egi, actus (3 3. Person Plural Präs.) sie betreiben, verrichten, behandeln
ait aio, ais, aiunt (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er sagt, bejaht
aiens aio, ais, aiunt (unregelm. Partizip Präs.) sagend, bejahend
aiente aio, ais, aiunt (unregelm. Partizip Präs.) sagend, bejahend
ajente aio, ais, aiunt (unregelm. Partizip Präs.) sagend, bejahend
ajo aio (defect. 1. Person Sing. Präs.) ich bejahe, versichere, behaupte
ajunt aio, ais, aiunt (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie sagen, bejahen, versichern
albi albus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) weiß
albissimis albus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Plural m, f,n) weiß
alborum albus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) weiß
albus albus, a, um (Nomin. Sing. mask.) weiß
Alcaicos alcaicus, i (m Akk. Plural) Gedichtform (s. Zedler)
Alcaicum alcaicus, i (m Akk. Sing.) Gedichtform (s. Zedler)
Alcibiade Alkibiades * 450 v. Chr. † 404 v. Chr. griech. Staatsmann und Redner
Alcibiade Alkibiades Dialogwerk Platons zwischen Sokrates und Alkibiades
Alcinous Alkinoos (vermutl 2. Jhrdt.) griech. Philosoph, Mittelplatoniker (Didaskalikós ton Plátonos dogmáton "Lehrbuch der Grundsätze Platons")
Alcinoo Alkinoos (vermutl 2. Jhrdt.) griech. Philosoph, Mittelplatoniker (Didaskalikós ton Plátonos dogmáton "Lehrbuch der Grundsätze Platons")
alcorani alcoranus, i (m Genet. Sing.) Koran
algebrae algebra, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Algebra
algebraistarum algebraista, ae (f Genet. Plural) Algebraiker
algebraistis algebraista, ae (f Dat. od. Abl.Plural) Algebraiker
alia alius, a, ud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) andere
alia … alia alius, a, ud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die eine … die andere
aliae alius, a, ud (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) andere
aliam alius, a, ud (Akk. Sing. fem.) andere
aliaque alius, a, ud +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) andere
alias alius, a, ud (Akk. Plural fem.) andere
alibi alibi (Adv.) anderswo
alicui aliquis, aliquid (Dat. Sing. m, f, n) irgendjemand
alicujus aliquis, aliquid (Genet. Sing. m, f, n) irgendjemand
aliena alienus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einem anderen gehörig, fremd, nachteilig, unangemessen
alienatio alienatio, onis (f Nomin. Sing.) Entfremdung
alieniori alienus, a, um (Komparat. Dat. Sing. m, f, n) fremd, unpassend
aligera aliger, gera, gerum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) beschwingt, beflügelt
alii alius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) ein anderer
aliique alius, a, um +-que (Genet. od. Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) ein anderer
aliis alius, a, ud (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) anderen
aliisque alius, a, ud +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) und anderen
aliisve alius, a, ud +-ve (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) anderen
alio alio (Adv.) anderswohin
alio alius, a, ud (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) anderer
alioqui alioqui (Adv.) im übrigen, ohnehin
aliorum alius, a, ud (Genet. Plural mask. od. neutr.) anderen
alios alius, a, ud (Akk. Plural mask.) anderen
aliqua aliqua (Adv.) irgendwie, einigermaßen, irgendwo
aliqua aliquis, aliqua, aliquid (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) irgendetwas
aliquae aliquis, aliqua, aliquid (Nomin. Sing. od. Plural fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) irgendeine
aliquam aliquis, aliqua, aliquid (Akk. Sing. fem.) irgendetwas
aliquando aliquando (Adv.) irgendwann, zuweilen, einst, endlich, einmal, manchmal
aliquem aliquis, aliqua, aliquid (Akk. Sing. mask.) irgendeinen
aliqui aliqui, aliqua, aliquod (Nomin. Sing. od. Plural mask.) irgendeiner
aliquid aliquid (Adv.) irgendwie, einigermaßen
aliquid aliquis, aliqua, aliquid (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) irgendein
aliquis aliquis, aliqua, aliquid (Nomin. Sing. mask.) irgendeiner
aliquo aliquo (Adv.) irgendwohin
aliquo aliquis, aliqua, aliquid (Abl. Sing. mask. od neutr.) irgendein
aliquod aliqui, aliqua, aliquod (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) irgendein
aliquot aliquot (indeklin.) einige, ein paar
aliquoties aliquoties (Adv.) mehrmals
aliquousque
aliter aliter (Adv.) anders, sonst
aliud alius, a, ud (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ein anderes
alium alius, alia, aliud (Akk. Sing. mask.) ein anderer
alius alius, alia, aliud (Nomin. Sing. mask.) ein anderer
aliunde aliunde (Adv.) anderswoher
allegabimus allego, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden geltend machen, vorbringen, uns berufen auf
Almag. almagestum, i (n ) vollständiges Werk zur Astronomie (s. Zedler)
Almag. nov. almagestum, i (n ) vollständiges Werk zur Astronomie: Almagestum verus & novum (s. Zedler)
Almagest. almagestum, i (n ) vollständiges Werk zur Astronomie (s. Zedler)
alma almus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) erquickend, erhaben, segensprendend, gütig
alme almus, a, um (Vokat. Sing. mask.) erquickend, erhaben, segensprendend, gütig
alphabeti alphabetum, i (n Genet. Sing.) Alphabet
alphabetice alphabetice (Adv.) alphabetisch
alphabeticis alphabeticus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alphabetisch
alphabetico alphabeticus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) alphabetisch
alphabeticum alphabeticus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) alphabetisch
alphabeto alphabetum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Alphabet
alphabetum alphabetum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Alphabet
alter alter, a, um (Nomin. Sing. mask.) ein anderer
altera alter, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die eine von zweien, die eine die andere
altera … altera alter, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die eine … die andere
alteram alter, a, um (Akk. Sing. fem.) eine andere
alteri alter, a, um (Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) andere
alterius alter, a, um (Genet. Sing. m, f, n) andere
alterna alternus, a, um (nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) abwechselnd, gegenseitig
alternationes alternatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Abwechslung
alternationis alternatio, onis (f Genet. Sing.) Abwechslung
altero alter, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) andere
alterum alter, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) andere
alterutra alteruter, tra, trum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eine von beiden
altissime altus, a, um (Superlat. Adv.) höchste, erhabenste
Joh. Heinr. Alstedius Johann Heinrich Alsted * 1588 † 1638 dt. Theologe, Pädagoge und Enzyklopädist
altius altus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) höher, erhabener
amabo amo, avi, atus (1 1. Person Sing. Futur) ich werde lieben, mögen, ich bitte sehr
amandum amo, avi, atus (1 Gerundium) was zu lieben ist, zu mögen ist
amandus amo, avi, atus (1 Gerundium) was zu lieben ist, zu mögen ist
ambages ambages, agis (f Nomin. Sing. od. Plural od. Akk. Plural) Umgang, Irrweg, Zweideutigkeit, Täuschung
ambitus ambitus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Umlauf, Kreislauf, Rand, Umweg
ambae ambo, ambae, ambo (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) beider
ambo ambo, ambae, ambo (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) beider
ambo ambo, onis (f Nomin. Sing.) Lesepult, Kanzel
ambarum ambo, ambae, ambo (Genet. Plural fem.) beider
ambiguae ambiguus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) unsicher, zweifelhaft
ambigui ambiguus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) unsicher, zweifelhaft
ambiguitatem ambiguitas, atis (f Akk. Sing.) Zweideutigkeit, Doppelsinn
amicus amicus, i (m Nomin. Sing.) Freund
amita amita, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Tante väterlicher seits
amorem amor, oris (m Akk. Sing.) Liebe, Sehnsucht
amplectitur amplector, amplexus sum (3. Person Sing. Präs. Depon.) er umfaßt, behandelt, widmet sich
amplius amplius (Adv.) mehr, weiter, länger, ferner
amplius amplus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) reichlich, ansehnlich
Amstelodami Amsterdam
an an (Fragepart.) oder, ob, ob nicht
An. annus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) im Jahre
anabaptistarum anabaptista, ae (m Genet. Plural) Wiedertäufer
anacreonticos anacreonticus, a, um (Akk. Plural mask.) nach dem Dichter Anakreon (s. Zedler)
anagrammata anagramma, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Anagramm (s. Zedler)
analogia analogia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gleichmäßigkeit, Entsprechung
analysis analysis, is (f Nomin. od. Genet. Sing.) Analyse
analyticae analyticus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) aufgelöst, zerlegt
analyticae speciosae analyticus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) Lehre von den Verhältnissen und Proportionen (René Descartes)
analyticam analyticus, a, um (Akk. Sing. fem.) aufgelöst, zerlegt
analyticorum analyticus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) aufgelöst, zerlegt
anceps anceps, ancipitis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) zweifach, doppelt, zweideutig, ungewiss
ancipites anceps, ancipitis (Nomin. od. Akk. Plutal mask. od. fem.) zweifach, doppelt, zweideutig, ungewiss
Joh. Andreae Johannes Andreae * 1554 † 1601 dt. luther. Theologe
angeli angelus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Engel
angelus angelus, i (m Nomin. Sing.) Engel
angulis angulus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Winkel, Ecke
angulo angulus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Winkel, Ecke
angulorum angulus, i (m Genet. Plural) Winkel, Ecke
angulos angulus, i (m Akk. Plural) Winkel, Ecke
angulosque angulus, i +-que (m Akk. Plural) Winkel, Ecke
angulum angulus, i (m Akk. Sing.) Winkel, Ecke
angulus angulus, i (m Nomin. Sing.) Winkel, Ecke
angulus acutus angulus, i (m Nomin. Sing.) spitzer Winkel (< 90°)
angulus contactus angulus, i (m Nomin. Sing.) Berührungswinkel (einer Tangente)
angulus obtusus angulus, i (m Nomin. Sing.) stumpfer Winkel (> 90° < 180°)
Angustiae Angustia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Enge, Mangel. Armut
angustiora angustus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eng, schwierig, knapp
angustiori angustus, a, um (Komparat. Dat. Sing. m, f, n) eng, schwierig, knapp
angustiorum angustus, a, um (Komparat. Genet. Plural m, f, n) eng, schwierig, knapp
angustius angustus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) eng, schwierig, knapp
anima anima, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Hauch, Atem, Seele
Animadvers. animadversio, onis (f ) Bemerkung, Beobachtung
Animadvers. natural. in Arist. Naturales animadversiones in Aristotelem, Paris 1556 von Campensius
animadvertant animadverto, verti, versus (3 3. Person Plural Präs.) achtgeben, beachten, wahrnehmen
animae anima, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Hauch, Atem, Seele
animaeque anima, ae +-que (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Hauch, Atem, Seele
animal animal, is (n Nomin. od. Akk. Sing.) Tier
animali animal, is (n Dat. od. Abl. Sing.) Tier
animalis animal, is (n Genet. Sing.) Tier
animantes animo, avi, atus (1 Partizip Präs.) belebend, ermunternd
animi animus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Geist, Sinn, Seele
animum animus, i (m Akk. Sing.) Geist, Sinn, Seele
animus animus, i (m Nomin. Sing.) Geist, Sinn, Seele
anne = an ne anne (Subjunkt.) ob nicht, vielleicht, doch wohl
annexuit annecto, nexui, nexus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat verbunden, hinzugefügt
anni annus, i (Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Jahr
anno annus, i (Dat. od. Abl Sing.) Jahr
annos annus, i (Akk. Plural) Jahr
annum annus, i (Akk. Sing.) Jahr
annus annus, i (Nomin. Sing.) Jahr
annotat annoto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er merkt an
annotatum annoto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) angemerkt
annoto annoto, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich merke an
annuli annulus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Ring
annulis annulus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Ring
annulorum annulus, i (m Genet. Plural) Ring
annulos annulus, i (m Akk. Plural) Ring
ansula ansula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Henkelchen, kleine Klammer
anomaliae anomalia, ae (f Genet, od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Ausahme
ante ante (Adv.) vorn, voran, vorher
ante ante (Präpos. m. Akk.) vor, voran
antea antea (Adv.) vorher, früher
antequam antequam (Subjunkt.) eher, bevor
antepenultimae antepenultimus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) vor-vorletzte
anteriores anterior, ius (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) der vordere, frühere
Antverpiae Antwerpen
anui anus, us (f Dat. Sing.) alte Frau, Mütterchen
anumeratos anumeratus, a, um (Akk. Plural mask.) unzählige
Aonio Aonio Paleario * 1503 † 1570 ital. Humanist und Reformator
antecedens antecedens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) vorhergehend
antecedente antecedens, entis (Abl. Sing. m, f, n) vorhergehend
antecedentem antecedens, entis (Akk. Sing. m, f, n) vorhergehend
antecedentes antecedens, entis (Nomin. od. Akk. Plural m, f, n) vorhergehend
antecedenti antecedens, entis (Dat. Sing. m, f, n) vorhergehend
antecedentia antecedens, entis (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vorhergehend
antecedentibus antecedens, entis (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) vorhergehend
antecedentis antecedens, entis (Genet. Sing. m, f, n) vorhergehend
anteferendam ântefero, tuli, latus (unregelm. Gerundivum) was vorzuziehen ist
aperiendae aperio, rui, rtus (4 Gerundium) was zu öffnen ist, dar zu legen ist
aperiri aperio, rui, rtus (4 Infinit. Präs. Passiv) geöffnet werden, dargeleget werden
aperit aperio, rui, rtus (4 3. Person Sing. Präs.) er öffnet, legt dar
aperitque aperio, rui, rtus +-que (4 3. Person Sing. Präs.) er öffnet, legt dar
aperiuntur aperio, rui, rtus (4 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden geöffnet, dargelegt
apertissime aperte (Superlat. Adv.) weit geöffnet, sehr deutlich
apertura apertura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Äffnung
Aph. aphorismus, i (m ) Aphorismus
Aph. Hippocr. Aphorismi Hippocratis () Lehrsätze des Hippocrates
apodictica apodicticus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) notwendig, von unumstößlicher Beweiskraft
apodictici apodicticus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) notwendig, von unumstößlicher Beweiskraft
apodicticum apodicticus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) notwendig, von unumstößlicher Beweiskraft
apodicticus apodicticus, a, um (Nomin. Sing. mask.) notwendig, von unumstößlicher Beweiskraft
apologia apologia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Verantwortung, Schutzrede
apparatus apparatus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Herstellung, Aussattung
appareat appareo, ui, iturus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) es erschiene, wäre ersichtlich
apparebit appareo, ui, iturus (2 3. Person Sing. Futur) es wird erscheinen, wird ersichtlich
apparenti appareo, ui, iturus (2 Partizip Präs.) erscheinend, sich zeigend
apparentis appareo, ui, iturus (2 Partizip Präs.) erscheinend, sich zeigend
apparet appareo, ui, iturus (2 3. Person Sing. Präs.) es erscheint, ist ersichtlich
appellant appello, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie reden an, nennen
appellat appello, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er redet an, nennt
appellatos appello, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) angeredet, genannt
appellatur appello, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird angeredet, genannt
appellavit appello, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat angeredet, genannt
applicari applico, cavi/cui, citus (1 Infinit. Präs. Passiv) herangebracht werden, angebracht werden, angefügt werden
applicationes applicatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Anwedung, Zuneigung
applicatur applico, cavi/cui, citus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird herangebracht, angebracht, angefügt
applicetur applico, cavi/cui, citus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er würde herangebracht, angebracht, angefügt werden
applicuit applico, cavi/cui, citus (1 3. person Sing. Perf.) er hat herangebracht, angebracht, angefügt, sich genähert, hingewandt
apponimus appono, posui, positus (3 1. Person Plural Präs.) wir fügen hinzu
appositi appono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) hinzugefügt
apposuimus appono, posui, positus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben hinzugefügt
apprehendendi apprehendo, hendi, hensus (3 Gerundium) was zu ergreifen ist, zu begreifen ist
apprehendendo apprehendo, hendi, hensus (3 Gerundium) was zu ergreifen ist, zu begreifen ist
apprehendimus apprehendo, hendi, hensus (3 1. Person Plural Präs. od. Perf.) wir ergreifen, begreifen, haben begriffen
apprehensione apprehensio, onis (f Abl. Sing.) das Anfassen, Begreifen
approbat approbo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er stimmt zu, erkennt an, legt dar
apta aptus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) passend, genau, tauglich, geschickt
aptissima aptus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) passend, genau, tauglich, geschickt
aptissime apte (Superlat. Adv.) passend, genau, tauglich, geschickt
apud apud (Präpos. m. Akk.) bei, vor, neben
aqua aqua, ae (Nomin. od. Abl. Sing.) Wasser (s. Gehler)
Arbitr. arbitrium, i (n Dat. od. Abl. Plural) richterliches Urteil, Willkür, uneingeschränkte Macht
arbitramur arbitror, arbitratus sum (1 1. Person Plural Präs. Deponens) wir beobachten, erwägen, erachten
arbitratur arbitror, arbitratus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) er beobachtet, erwägt, erachtet
arbitrio arbitrium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Entscheidung, Ermessen
arbitror arbitror, atus sum, are (1 1. Person Sing. Indik. Präs. Deponens) ich erachte, halte für, glaube
arbore arbor, oris (f Abl. Sing.) Baum
arboris arbor, oris (f Genet. Sing.) Baum
arboris consanguinitatis arbor, oris (f Genet. Sing.) Familienstammbaum
arbusta arbustum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Baumpflanzung
arcana arcanus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) geheimnisvoll
arcana arcanum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Geheimnis
archiatrum archiater, atri (m Akk. Sing.) Leibarzt
archidux archidux, ucis (m Nomin. Sing.) Erzherzog
Archilochios Versform
architectonicae architectonicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) die Baukunst betreffend, Architektonik = Lehre von den Systemen der Gedankengebäude
architectura architectura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Architektur, Baukunst
Architectura Artis Lullianae architectura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Der Aufbau der Kunst Llulls
arcui arcus, us (m Dat. Sing.) (Kreis-)Bogen, Krümmung
arcus arcus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) (Kreis-)Bogen, Krümmung
Argentorati Argentoratum, i (n Genet. Sing.) röm. Lager an der Stelle von Straßburg
arguit arguo, ui, utus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er behauptet, beweist, offenbart
argumentandi arguo, ui, utus (3 Gerundium) was zu behaupten ist, zu beweisen, zu offenbaren
argumentationis argumentatio, onis (f Genet. Sing.) Beweisführung
argumentis argumentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Gegenstand, Beweismittel, Argument, Veranschaulichung
argumenta argumentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Gegenstand, Beweismittel, Argument, Veranschaulichung
argumentandi argumentor, tatus sum (1 Gerundium Deponens) was zu beweisen ist, zu begründen ist
argumenteris argumentor, tatus sum (1 2. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) du würdest beweisen, begründen
argumentis argumentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Gegenstand, Beweismittel, Argument, Veranschaulichung
argumento argumentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Gegenstand, Beweismittel, Argumen, Veranschaulichungt
argumentorum argumentum, i (n Genet. Plural) Gegenstand, Beweismittel, Argument, Veranschaulichung
argumentum argumentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gegenstand, Beweismittel, Argument, Veranschaulichung
Arist. Aristoteles * 384 † 322 v. Chr. griech. Philosoph
Arist. Aristoteles I Rhet. Buch 1 über Rhetorik
aristocratia aristocratia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Aristokratie
Aristot. Aristoteles * 384 † 322 v. Chr. griech. Philosoph
Aristotele Aristoteles * 384 † 322 v. Chr. griech. Philosoph
Aristotelem Aristoteles * 384 † 322 v. Chr. griech. Philosoph
Aristoteles Aristoteles * 384 † 322 v. Chr. griech. Philosoph
Aristoteli Aristoteles * 384 † 322 v. Chr. griech. Philosoph
aristotelica aristotelicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem, od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) aristotelisch
aristotelicos aristotelicus, a, um (Akk. Plural mask.) aristotelisch
Aristotelis Aristoteles * 384 † 322 v. Chr. griech. Philosoph
Aristotelicis aristotelicus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) aristotelisch
Aristoteles Aristoteles, is (m Nomin. Sing.) griech. Philosoph 384-322 v. Chr.
Arith. arithmetica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Arithmetik, Mathematik
arithmetica arithmetica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Arithmetik, Mathematik
arithmeticae arithmetica, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Arithmetik, Mathematik
arithmeticam arithmetica, ae (f Akk. Sing.) Arithmetik, Mathematik
arithmeticam arithmeticus, a, um (Akk. Sing. fem.) arithmetisch (s. Zedler)
arithmetici arithmeticus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) arithmetisch (s. Zedler)
arithmeticis arithmeticus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) arithmetisch (s. Zedler)
armillaribus armillaris, e (Dat. od. Abl. Plural) ringförmig
armillis armilla, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Armreif
armillis armillum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Weinkrug
ars ars, artis (f Nomin. Sing.) Kunst, Handwerk, Gewerbe, Wissenschaft
ars combinatoria ars, artis (f Nomin. Sing.) Kombinatorik (s. Zedler)
art
arte ars, artis (f Abl. Sing.) Kunst, Handwerk, Gewerbe, Wissenschaft
arte complicatoria ars, artis (f Abl. Sing.) Verknüpfungskunst
artem ars, artis (f Akk. Sing.) Kunst, Handwerk, Gewerbe, Wissenschaft
artem complicatoriam ars, artis (f Akk. Sing.) Verknüpfungskunst
arti ars, artis (f Dat. Sing.) Kunst, Handwerk, Gewerbe, Wissenschaft
arti complicatoriae ars, artis (f Dat. Sing.) Verknüpfungskunst
articulos articulus, i (m Akk. Plural) Abschnitt, Absatz
artifex artifex, icis (m/f Nomin. Sing.) Künstler, Urheber
artificalia = artificialia artificialis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) künstlich, den Regeln entsprechend
artificii artificium, i (n Genet. Sing.) Kunstwerk, Kunstgriff
artificio artificium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Kunstwerk, Kunstgriff
artificiosis artificiosus, a, um (Dat. od. Abl.Sing. mask. od. neutr.) kunstfertig
artificiosissimo artificiosus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl.Sing. mask. od. neutr.) sehr kunstfertig
artificiosus artificiosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) kunstfertig
artificis artificium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Kunstwerk, Kunstgriff
artificium artificium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kunstwerk, Kunstgriff
artis ars, artis (f Genet. Sing.) Kunst, Handwerk, Gewerbe, Wissenschaft
artis complicatoriae ars, artis (f Genet. Sing.) Verknápfungskunst
ascendens ascendo, cendi, census (3 Partizip Präs.) aufsteigend, sich erhebend
ascendentem ascendo, cendi, census (3 Partizip Präs.) aufsteigend, sich erhebend
ascendenti ascendo, cendi, census (3 Partizip Präs.) aufsteigend, sich erhebend
ascendentis ascendo, cendi, census (3 Partizip Präs.) aufsteigend, sich erhebend
ascendentium ascendo, cendi, census (3 Partizip Präs.) aufsteigend, sich erhebend
ascendi ascendo, endi, ensus (3 Infinit. Präs. Passiv od. 1. Person Sing. Perf.) erstiegen werden
ascendisset ascendo, endi, ensus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er emporgestiegen wäre
ascendit ascendo, endi, ensus (3 3. Person Sing. Präs.) er gesteigt empor
ascensus ascendo, cendi, census (3 Partizip Perf. Passiv) aufgestiegen, sich erhoben
ascribit ascribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Präs.) er schreibt zu, rechnet zu
ascribitur ascribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird zugeschrieben, zugerechnet
aspicias aspicio, spexi, spectus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du sähest an, erblicktest
assensu assensus, us (m Abl. Sing.) Zustimmung, Beifall
assensum assensus, us (m Akk. Sing.) Zustimmung, Beifall
assensus assensus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Zustimmung, Beifall
assentiatur assentior, assensus sum (4 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) er stimmte zu, pflichtete bei
assentiendum assentior, assensus sum (4 Gerundium Deponens) was zuzustimmen ist, beizupflichten ist
assentiri assentior, assensus sum (4 Infinit. Präs. Deponens) zustimmen, beipflichten
assentitur assentior, assensus sum (4 3. Person Sing. Präs. Deponens) er stimmt zu, pflichtet bei
asserit assero, rui, ertus (3 3. Person Sing. Präs.) er beansprucht, behauptet
asserunt assero, rui, ertus (3 3. Person Plural Präs.) sie beanspruchen, behaupten
assignatas assigno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) zugewiesen, bezeugt
assignavit assigno, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat zugewiesen, bezeugt
assignetur assigno, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es wird zugewiesen, bezeugt
assigno assigno, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich weise zu, bezeuge
assessori assessor, oris (m Dat. Sing.) Beisitzer
assumat assumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs..) er nähme an, beanspruchte
assumsisset assumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte angenommen, beansprucht
assumit assumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Präs.) er nimmt an, beansprucht
assumitur assumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird angenommen, beansprucht
assumo assumo, sumpsi, sumptus (3 1. Person Sing. Präs.) ich nehme an, beanspruche, wähle
assumptio assumptio, onis (f Nomin. Sing.) Annahme, Untersatz im Syllogismus
assumptione assumptio, onis (f Abl. Sing.) Annahme, Untersatz im Syllogismus
assumptionem assumptio, onis (f Akk. Sing.) Annahme, Untersatz im Syllogismus
assumtione assumptio, onis (f Abl. Sing.) Annahme, Untersatz im Syllogismus
assumserimus assumo, sumpsi, sumptus (3 1. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) wir hätten angenommen, beansprucht
asymmetrae asymmatrus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) assymmetrisch
astronomi astronomus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Astronom
at at (Konjunkt.) aber, doch
at vero at (Konjunkt.) aber fürwahr
atavi atavus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) ur-ur-urgroßvater
atnepos atnepus, i (m Akk. Plural) Großneffe
atomi atomus, i (f Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Urkörper, Atom
atomis atomus, i (f Dat. od. Abl. Plural) Urkörper, Atom
atomos atomus, i (f Akk. Plural) Urkörper, Atom
atque atque (Konjunkt.) sowie, und auch, und zwar
atqui atqui (Konjunkt.) doch, aber doch, dagegen
attendas attendo, tendi, tentus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest beachten, aufpassen, deine Aufmerksamkeit richten auf
attenditur attendo, tendi, tentus (3 3. Person Sing.Präs. Passiv) es wird beachtet, aufgepaßt, die Aufmerksamkeit gerichtet auf
attendatur attendo, tendi, tentus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde beachten, aufpassen, seine Aufmerksamkeit richten auf
attentus attendo, tendi, tentus (3 Partizip Perf. Passiv) beachtet, aufgepaßt, seine Aufmerksamkeit gerichtet auf
attendere attendo, tendi, tentus (3 Infinit. Präs.) beachten, aufpassen, seine Aufmerksamkeit richten auf
attigisse attingo, tigi, tactus (3 Infinit. Perf.) berührt haben, erwähnt haben
attinere attineo, attinui, - (2 Infinit. Präs.) betreffen, sich erstrecken
attinet attineo, attinui, - (2 3. Person Sing. Präs.) es betrifft
attribuitur attribuo, bui, butus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird zugewiesen, zugeteilt, zugeschrieben
attributa attribuo, bui, butus (3 Partizip Perf. Passiv) zugewiesen, zugeteilt, zugeschrieben
attributa attributum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Eigenschaft (s. WB phil Begr)
attributum attributum, i (n Nomin. Sing.) Eigenschaft (s. WB phil Begr)
attulimus affero, attuli, allatus (unregelm. 1. Person Plural Perf.) wir haben herbeigebracht, mitgebracht, gemeldet, hinzugefügt
attulisse affero, attuli, allatus (unregelm. Infinit. Perf.) überbracht haben, verkündet haben, verursacht haben
attulit affero, attuli, allatus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat herbeigebracht, mitgebracht, gemeldet, hinzugefügt
aucta auctus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vermehrt, vergrößert
auctum auctus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) vermehrt, vergrößert
audeamus audeo, ausus sum (2 1. Person Plural Konj. Präs.) wir wagten, verlangten, wollten
audemus audeo, ausus sum (2 1. Person Plural Präs.) wir wagen, verlangen, wollen
audit audio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Präs.) er hört, stimmt bei
augendae augeo, auxi, auctus (3 Gerundivum) was zu vermehren ist
augeremus augeo, auxi, auctus (3 1. Person Plural Konj. Imperf.) wir hätten vermehrt
augeri augeo, auxi, auctus (3 Infinit. Präs. Passiv) vermehrt werden
augetque augeo, auxi, auctus +-que (3 3. Person Sing. Präs.) er vermehrt
augmentis augmentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Zuwachs, Vermehrung
Augusta Herzog August Bibliothek in Wolfenbüttel?
Augustae Herzog August Bibliothek in Wolfenbüttel?
Augustanus Augusta Vindelicum Augsburg
Augustino Augustinus von Hippo * 354 † 430 spätantiker röm. Bischof und Kirchenlehrer (Retractiones, De civitate Dei)
B. Augustinum B. Augustinus von Hippo * 354 † 430 spätantiker röm. Bischof und Kirchenlehrer (Retractiones, De civitate Dei)
augustius augustus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) heilig, geweiht, erhaben, ehrwürdig
Augusto augustus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) August
Augustus augustus, i (m Nomin. Sing.) August
aulico aulicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) zum (Fürsten-) Hof gehörig
aurea aureus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) golden
aureus aureus, a, um (Nomin. Sing. mask.) golden
auro aurum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Gold (s. Gehler)
Austriaca austriacus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem.) österreichsich
ausuro audeo, ausus sum (2 Partizip Futur) einer der wagen wird, verlangen wird
aut aut (Konjunkt.) oder
aut … aut aut … aut (Konjunkt.) entweder … oder
autem autem (Konjunkt.) aber
authenticae authenticus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) ursprünglich, echt, eigenhändig
autor autor, oris (m Nomin. Sing.) Urheber, Autor
autore autor, oris (m Abl. Sing.) Urheber, Autor
autorem autor, oris (m Akk. Sing.) Urheber, Autor
autores autor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Urheber, Autor
autori autor, oris (m Dat. Sing.) Urheber, Autor
autoris autor, oris (m Genet. Sing.) Urheber, Autor
auxiliis auxilium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Hilfe, Beistand, Unterstützung
avidi avidus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural) begierig
avaritia avaritia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Habgier, Geiz
avarus avarus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gierig, geizig
avarus avarus,i (m Nomin. Sing.) Geizhals
avi avus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Großvater
avi avis, is (f Dat. od. Abl. Sing.) Vogel
avia avia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Großmutter
aviaque avia, ae +-que (f Nomin. od. Abl. Sing.) Großmutter
avis avis, is (f Nomin. od. Genet. Sing.) Vogel, Vorzeichen
avis avus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Großvater
avunculus avunculus, i (m Nomin. Sing.) Onkel mütterlicher seits
avus avus, i (m Nomin. Sing.) Großvater
axioma axioma, atis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Satz, der entweder richtig oder falsch ist, Axiom
axiomatibus axioma, atis (n Dat. od. Abl. Plural) Satz, der entweder richtig oder falsch ist, Axiom

B

Baccal. baccalaureus, i (m Nomin. Sing.) Bakkalaureus
J. U. Baccal. juris universalis baccalaureus, i (m Nomin. Sing.) Bakkalaureus beider Rechte (Zivil- und Strafrecht)
bannus Bann
Baralip baralipton syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Barbara barbarum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Barbara barbarum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Form der phrygischen Ode (s. Zedler)
Barbari barbarum, i (n Genet. Sing.) Form der phrygischen Ode (s. Zedler)
Baroco baroco syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Caesar Baronius Cesare Baronio * 1538 † 1607 ital Kardinal und Kirchenhistoriker
Isaacus Barrowius Isaac Barrow * 1630 † 1677 engl.Gelehrter und Mathematiker (Prof. f. Geometrie am Gresham Collge), Lehrer von Isaac Newton, Gründungsmitgl d. Royal Society
Casp. Barthium Caspar von Barth * 1587 † 1658 dt. Philologe in Leipzig
Erasmius Bartholinus Erasmus Bartholin * 1625 † 1698 dän. Wissenschaftler
Basileae Basilea, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Basel
Basilecensis aus Basel
basin basis, is (f Akk. Sing.) Sockel, Grundlage
Lugd. Bat. Lugdunum Batavorum Leiden, röm. Kastell, heute Noordwijk (NL)
Bauhusiani Bernardus Bauhusius * 1576 † 1619 niederl. Dichter, Jesuit (Epigrammatum selectorum)
Bernardii Bauhusii Bernardus Bauhusius * 1576 † 1619 niederl. Dichter, Jesuit (Epigrammatum selectorum)
Bauhusium Bernardus Bauhusius * 1576 † 1619 niederl. Dichter, Jesuit (Epigrammatum selectorum)
Bernardus Bauhusius Bernardus Bauhusius * 1576 † 1619 niederl. Dichter, Jesuit (Epigrammatum selectorum)
beatificam beatificus, a, um (Akk. Sing. fem.) beglückend, selig machend
beatitudo beatitudo, inis (f Nomin. Sing.) Glückseligkeit
beatiudinem beatitudo, inis (f Akk. Sing.) Glückseligkeit
Becheri Johann Joachim Becher * 1635 † 1682 dt. Gelehrter und Leibarzt
Joh. Joachimum Becherum Johann Joachim Becher * 1635 † 1682 dt. Gelehrter und Leibarzt
Beda Beda Venerabilis * 672/673 † 735 engl. Benediktiner, "De Arte Metrica"
bellica bellicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) kriegerisch, streitbat
bellum bellum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Krieg, Streit
bene bene (Adv.) gut, schön
beneficio beneficium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Wohltat, Vorrecht
beneficium beneficium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wohltat, Vorrecht
bestia bestia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) wildes Tier, Bestie
Bethleemi Bethlehem
bibliotheca bibliotheca, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Bibliothek
Bibliotheca Augustae bibliotheca, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Herzog August Bibliothek Wolfenbüttel
Bidelli
bimembres bimembris, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) doppelgliedrig, doppelgestaltig
binis ini, ae, a (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) je zwei, ein Paar
biennium biennium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Zeitraum von 2 Jahren
bipes bipes, edis (Nomin. Sing. m, f, n) zweifüßig
bis bis (Adv.) zweimal
bisque bis +-que (Adv.) zweimal
bisecari biseco, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) halbiert werden
bisecatur biseco, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird halbiert
Bissurdesolidum siebente Potenz von n = n7
Joh. Henr. Bisterfeld Johann Heinrich Bisterfeld * 1605 † 1655 dt. reform. Theologe und Polyhistor, Phosphorus catholicus seu Artis meditandi epitome
blandientes blandiens, entis (m Nomin. od. Akk. Plural) Schmeichler
Bocardo syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Bohemiae Böhmen
bona bonus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gut, geeignet, schön
bona bona, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Güter, die guten Dinge, Besitz
bonam bonus, a, um (Akk. Sing. fem.) gut, geeignet, schön
boni bonus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) gut, geeignet, schön
bonitas bonitas, atis (f Nomin. Sing.) Güte, gute Beschaffenheit
bonitatem bonitas, atis (f Akk. Sing.) Güte, gute Beschaffenheit
bono bonum, i (Dat. od. Abl. Sing.) das Gute, Nutzen, Vorteil
bonorum bonus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) gut, geeignet, schön
bonos bonus, a, um (Akk. Plural mask.) gut, geeignet, schön
bonum bonum, i (Nomin. od. Akk. Sing.) das Gute, Nutzen, Vorteil
bonus bonus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gut, geeignet, schön
Bos bos, bovis (m/f Nomin. Sing.) Rind
Joh. de Sacro Bosco Johannes de Sacrobosco * 1195 † 1256 engl. Mathematiker und Astronom (Tractatus de Sphaera)
Boxhornius Marcus Zuerius van Boxhorn * 1612 † 1653 niederl. Gelehrter und Prof. f. Eloqienz, Geschichte und Politik in Leiden
brachia brachium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Arm, Schenkel des Zirkels
brachiis brachium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Arm, Schenkel des Zirkels
brachium brachium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Arm, Schenkel des Zirkels
Dni. de Breissac Alexandre de Cossé-Brissac ? &dagger 1675 Abt von Bégard (1614-1675)
brevem brevis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) kurz, knapp, gering
breves brevis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) kurz, knapp, gering
brevia brevis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) kurz, knapp, gering
brevitate brevitas, atis (f Abl. Sing.) Kürze
brevitatis brevitas, atis (f Genet. Sing.) Kürze
breviter breviter (Adv.) kurz, mit wenigen Worten
brevius brevis, e (Komparat.Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) kurz, knapp, gering
Jordan. Brunus Giordano Bruno (Nolano) * 1548 † 1600 ital. Mönch, Dichter, Astronom (De lulliano specierum scrutinio e il De lampade combinatoria Raymundi Lullii, De compendiosa architectura et complemento artis Lullii.)
brutum brutum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) wildes Tier, Bestie
brutum brutus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) schwerfällig, dumm, roh
Aug. Buchnerum August Buchner *1591 † 1661 dt. Altphilologe und Literaturtheoretiker
Budowa Budowo, Ort in Pommern
Budowiz Václav Budovec z Budova * 1551 † 1621 böhm. Reformator
Johannem Buteonem Johannes Buteo * 1492 † 1564-1572 franz. Mathematiker

C

c. caput, itis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kapitel, Abschnitt
cadat cado, cecidi, casurus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde niederstürzen
cadent cado, cecidi, casurus (3 3. Person Plural Futur) sie werden niederstürzen
cadit cado, cecidi, casurus (3 3. Person Sing. Präs.) er stürzt hernieder
caeca caecus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) blindlings, unerkennbar, dunkel
caecus caecus, a, um (Nomin. Sing. mask.) blindlings, unerkennbar, dunkel
caedes caedes, caedis (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Abschlachten, Mord, Blutbad
caedes caedo, cecidi, caesus (3 2. Person Sing. Futur) du wirst besiegen, brechen, schlachten
caerula caerula, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) die Bläue
caerula caerulum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) das Meer
caeruleus caeruleus, a, um (Nomin. Sing. mask.) blau
Caesaris Gaius Iulius Caesar * 100 v. Chr. † 44 v. Chr. röm. Staatsmann
Caesarum Kaiser, Caesar
caesuram caesura, ae (f Akk. Sing.) Einschnitt, Abschnitt, Zäsur
caetera caeterus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) alle anderen
caeterae caeterus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) alle anderen
caeterarum caeterus, a, um (Genet. Plural fem.) alle anderen
caeteras caeterus, a, um (Akk. Plural fem.) alle anderen
caeteri caeterus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od, Nomin. Plural mask.) alle anderen
caeteris caeterus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alle anderen
caeterorum caeterus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) alle anderen
caeterorumque caeterus, a, um +-que (Genet. Plural mask. od. neutr.) alle anderen
caeterum caeterus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) alle anderen
caeterum caeterum (Adv.) übrigens, dagegen. außerdem, nun aber
Caji Gaius Iulius Caesar * 100 v. Chr. † 44 v. Chr. röm. Feldherr und Monokrat
Cajo Gaius 2. Jhrdt. röm. Jurist bei Pomonius
calami calamus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Schreibfeder
calamis calamus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Schreibfeder
calculi calculus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Rechenstein, Berechnung (s. Zedler)
calculo calculus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Rechenstein, Berechnung (s. Zedler)
calculos calculus, i (m Akk. Plural) Rechenstein, Berechnung (s. Zedler)
calculum calculus, i (m Akk. Sing.) Rechenstein, Berechnung (s. Zedler)
Camestres camestres, log. Schlussfolgerung (s. Zedler)
Camestros camestres, log. Schlussfolgerung (s. Zedler)
Claud. Campensius Claudius Campensius um 1579 publ. 1579 Aphorismen
canalis canalis, is (m/f Nomin. od. Genet. Sing.) Rinne, Kanal, Falte
cancellos cancelli, orum (m Akk. Plural) Schranken
candidatorum candidatus, i (m Genet. Plural) Amtsbewerber
candidus candidus, a, um (Nomin. Sing. mask.) weiß strahlend
canit cano, cecini, cantatus (3 3. Person Sing. Präs.) er singt, dichtet
canone canon, onis (m Abl. Sing.) Kanon, Verzeichnis, Rechtsnorm
canonica canonicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) rechtmäßig
Cantabrig. Cambridge
cantus cantus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Gesang, Lied, Musik
Caper caper, capri (m Nomin. Sing.) Ziegenbock
capiemus capio, cepi, captus (3 1. Person Plural Futur) wir werden einnehmen, aufnehmen
cap. caput, itis (n ) Kapitel
capitali capitalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) todbringend, gefährlich
capitali capital, is (n Dat. od. Abl. Sing.) Kapitalverbrechen
capitalibus capital, is (n Dat. od. Abl. Plural) Kapitalverbrechen
capita caput, itis (n Nomin. od. Akk. Plural) Kopf, Haupt-Obersatz im Syllogismus
capite caput, itis (n Abl. Sing.) Kopf, Haupt-Obersatz im Syllogismus
capiti caput, itis (n Dat. Sing.) Kopf, Haupt-Obersatz im Syllogismus
capitibus caput, itis (n Dat. od. Abl. Plural) Kopf, Haupt-Obersatz im Syllogismus
capitis caput, itis (n Genet. Sing.) Kopf, Haupt-Obersatz im Syllogismus
capitum caput, itis (n Genet. Plural) Kopf, Haupt-Obersatz im Syllogismus
caput caput, itis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kopf, Haupt-Obersatz im Syllogismus
Cardani Gerolamo Cardano * 1501 † 1576 ital. Arzt, Mathematiker und Philosoph (Arbeiten zur Wahrscheinlichkeitsrechnung und zur Kombinatorik: Opus novum de proportionibus numerorum, motuum, ponderum, sonorum aliarumque rerum mensurandarum, Mailand 1539)
Hieronymum Cardanum Gerolamo Cardano * 1501 † 1576 ital. Arzt, Mathematiker und Philosoph (Arbeiten zur Wahrscheinlichkeitsrechnung und zur Kombinatorik)
Hier. Cardanus Gerolamo Cardano * 1501 † 1576 ital. Arzt, Mathematiker und Philosoph (Arbeiten zur Wahrscheinlichkeitsrechnung und zur Kombinatorik)
cardinales cardinalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) Haupt-, vorzüglich
cardinales cardinalis, is (m Nomin. od. Akk. Plural) Kardinal
cardinalium cardinalis, is (m Genet. Plural) Kardinal
caremus careo, ui, - (2 1. Person Plural Futur) wir werden entbehren, vermissen, uns versagen
carmen carmen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Lied, Gesang
carmina carmen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Lied, Gesang
carmine carmen, inis (n Abl. Sing.) Lied, Gesang
carminis carmen, inis (n Genet. Sing.) Lied, Gesang
carminum carmen, inis (n Genet. Plural) Lied, Gesang
carneus carneus, a, um (Nomin. Sing. mask.) fleischlich
caro carus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) lieb, wert, treuer
Carpzov August Benedict Carpzov * 1644 † 1708 dt. Jurist, Prof. in Leipzig
Cartesio René Descartes (1596-1650) franz. Philosoph, Mathematiker und Naturwissenschaftler
Cartesium René Descartes (1596-1650) franz. Philosoph, Mathematiker und Naturwissenschaftler
Cartesius René Descartes (1596-1650) franz. Philosoph, Mathematiker und Naturwissenschaftler
casibus casus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Fall, Zustand
Caspar
casu casu (Adv.) zufällig, durch Zufall
casu casus, us (m Abl. Sing.) Fall, Zustand
casualis casualis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. SIng. neutr.) beiläufig, zufällig, die Grammatik betreffend
casus casus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Fall, Zustand
casuum casus, us (m Genet. Plural) Fall, Zustand
catalogo catalogus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Aufzählung, Liste
catalogum catalogus, i (m Akk. Sing.) Aufzählung, Liste
catalogus catalogus, i (m Nomin. Sing.) Aufzählung, Liste
categorici categoricus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. oder Nomin. Plural mask.) unbedingt, zum Prädikat gehörig
categoricus categoricus, a, um (Nomin. Sing. mask.) unbedingt, zum Prädikat gehörig
Catharina
catholico catholicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) allumfassend, universal
de Caus. L. L. De causis linguae latinae Über die Angelegenheiten der lateinischen Sprache (Scalinger 1540)
causa causa (Präpos. m. Genet.) wegen
causa causa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Grund, Beweggrund, Ausrede
causae causa, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Grund, Beweggrund, Ausrede
causam causa, ae (f Akk. Sing.) Grund, Beweggrund, Ausrede
cautissimis cautus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sicherst, vorsichtigst
cedere cedo, cessi, cessus (3 Infinit. Präs.) gehen, weichen, zugestehen
Celanito syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Celantes syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Celantes celo, avi, atus (1 Partizip Präs.) verbergend, verheimlichend
Celanto syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Celarent syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Celaro calarus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Celarent (s. Zedler)
celebratas celebratus, a, um (Akk. Plural fem.) gefeiert, bekannt, berühmt
celeritatis celeritas, atis (f Genet. Sing.) gheschwindigkeit
celeriter celeriter (Adv.) schnell
censentur censeo, sui, sum (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gezählt, eingeschätzt, werden erachtet
censet censeo, sui, sum (2 3. Person Sing. Präs.) er zählt, schätzt ein, erachtet, meint
censuisse censeo, sui, sum (2 Infinit. Perf..) gezählt haben, eingeschätzt haben, erachtet haben
censum census, us (m Akk. Sing.) Zählung, Schätzung
censum censeo, sui, sus (3 Partizip Perf. Passiv) gezählt, gechätzt
census census, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Zählung, Schätzung
census censeo, sui, sus (3 Partizip Perf. Passiv) gezählt, gechätzt/td>
cent.
centro centrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Mittelpunkt
centrum centrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Mittelpunkt
certitudine certitudo, inis (f Abl. Sing.) Gewißheit
certitudinem certitudo, inis (f Akk. Sing.) Gewißheit
certa certus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sicher, bestimmt
certam certus, a, um (Akk. Sing. fem.) sicher, bestimmt
certarum certus, a, um (Genet. Plural fem.) sicher, bestimmt
certe certe (Adv.) sicher, bestimmt
certis certus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sicher, bestimmt
certissima certus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sicher, bestimmt
certo certus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) sicher, bestimmt
certo certo (Adv.) sicher, bestimmt, gewiss
certum certus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sicher, bestimmt
certum certum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) das Bestimmte
certus certus, a, um (Nomin. Sing. mask.) sicher, bestimmt
Cesare syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Cesaro syllogistischer Begriff (s. Zedler)
cessare cesso, avi, atus (1 Infinit. Präs.) zögern, nachlassen, säumen
cette cette (indeklin.) lasst hören
cette = cedite cedo, cessi, cessum (2. Person Sing. Imperf. Präs.) gehe!, weiche!, weiche zurück!
ceu ceu (Adv.) gleich wie, als ob
characteres character, teris (m Nomin. od. Akk. Plural) Zeichen, Buchstabe, Eigenschaft
charitas caritas, atis (f Nomin. Sing.) Wertschätzung, Nächstenlieben
charitate caritas, atis (f Abl. Sing.) Wertschätzung, Nächstenlieben
charta charta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Papier, Buch, Karte
chartacearum chartaceus, a, um (Genet. Plural fem.) aus Papier
choreis chorea, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Tanz, Reigen
Joh. Chrysost. Magnen. Johann Chrysostom Magnenus * 1590 † 1697 franz. Arzt, (Democritus reviviscens sive de atomis. Addita est vita Democriti)
Christe christus, i (m Vokat. Sing.) Christus
Christi christus, i (m Genet. Sing.) Christus
christiani christiani, orum (m Nomin. Plural) Christen
christiano christianus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) christlich
christianorum christiani, orum (m Genet. Plural) Christen
Christo christus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Christus
Christum christus, i (m Akk. Sing.) Christus
Christus christus, i (m Nomin. Sing.) Christus
cibum cibus, i (m Akk. Sing.) Speise, Nahrung
Ciceronis Marcus Tullius Cicero * 106 v. Chr. &dagger 43 v. Chr. röm. Philosoph und Politiker
cicur cicur, cicuris (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) heimlich, zahm
cinereus cinereus, a, um (Nomin. Sing. mask.) aschenartig, aschgrau
circa circa (Adv.) um … herum, ringsherum
circa circa (Präpos. m. Akk.) um … herum, ringsherum, in Bezug auf
circo circus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Ring, Kreis, Zirkus
circulari circularis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) kreisförmig
circulari circulor, atus sum (1 Infinit. Präs.) einen Zuhörerkreis bilden
circuli circulus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Kreis
circulo circulus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Kreis
circulum circulus, i (m Akk. Sing.) Kreis
circulus circulus, i (m Nomin. Sing.) Kreis
circumdantes circumdo, dedi, datus (1 Partizip Präs.) umgebend, umschließen
circumdetur circumdo, dedi, datus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er werde umgeben, umschlossen
circumferentiales circumferentialis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) umgebend
circumferentiam circumferentia, ae (f Akk. Sing.) Umkreis
circumquaque circumquaque (Adv.) rings umher, nach allen Seiten
circumscripta circumschribo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) eingeschränckt, umschrieben
circumstantia circumstantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Umstand, Umgebung, Beschaffenheit
circumstantias circumstantia, ae (f Akk. Plural) Umstand, Umgebung, Beschaffenheit
cispide
citandis cito, avi, atus (1 Gerundium) was zu erwähnen ist, herbeizurufen
citando cito, avi, atus (1 Gerundium) was zu erwähnen ist, herbeizurufen
citatione citatio, onis (f Abl. Sing.) Vorladungen, Aufruf
citato cito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erwähnt, herbeigerufen, angetrieben
citato citatus, aum (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) angetrieben, schleunig, erregt
citatur cito, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird erwähnt, herbeigerufen, angetrieben
citra citra (Adv.) diesseits
citra citra (Präpos. m. Akk.) diesseits
Civ
cive civis, is (m/f Abl. Sing.) Bürger
civilem civilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) bürgerlich, höflich, umgänglich
civium civis, is (m/f Genet. Plural) Bürger
Cl. clarus, a, um ( bekannt, berühmt
claritate claritas, atis (f Abl. Sing.) Helligkeit, Deutlichkeit, Klarheit
clara clarus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) laut, deutlich, berühmt
clarius clarus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) laut, deutlich, berühmt
classe classis, is (f Abl. Sing.) Klasse, Stand, Stufe, Abteilung
classem classis, is (f Akk. Sing.) Klasse, Stand, Stufe, Abteilung
classes classis, is (f Nomin. od. Akk. Plural) Klasse, Stand, Stufe, Abteilung
classibus classis, is (f Dat. od. Abl. Plural) Klasse, Stand, Stufe, Abteilung
classis classis, is (f Nomin. od. Genet. Sing.) Klasse, Stand, Stufe, Abteilung
classium classis, is (f Genet. Plural) Klasse, Stand, Stufe, Abteilung
claudentibus claudo, clausi, clausus (3 Partizip Präs.) schließend
claudentium claudo, clausi, clausus (3 Partizip Präs.) schließend
claudere claudo, clausi, clausus (3 Infinit. Präs.) schließen, absperren
clauditque claudo, clausi, clausus +-que (3 3. Person Sing. Präs.) er schließt, sperrt ab
clausula clausula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Vorbehalt, Einschränkungsbestimmung, Vermerk
Clav. Christophorus Clavius SJ * 1538 † 1612 dt. mathematiker und Jesuiten Pater in Rom
clave clavis, is (f Abl. Sing.) Schlüssel
clavibus clavis, is (f Dat. od. Abl. Plural) Schlüssel
Christoph. Clavius Christophorus Clavius SJ * 1538 † 1612 dt. Mathematiker und Jesuiten Pater in Rom
Cleopha Cleopha ? hat Jesus nach der Auferstehung als ertse gesehen
clientes cliens, entis (m Nomin.. od. Akk. Plural) Klient, Mandant, Gefolgsmann
Clio Klio, Muse der Heldendichtung
cludat cludo, clusi, clusus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er schlösse, beendete
coacti cogo, coegi, coactus (3 Partizip Perf. Passiv) versammelt, gezwungen
coacti coactus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) erzwungen
coaluerunt coalesco, alui, alitus (3 3. Person Plural Perf.) sie sind verschmolzen, herangewachsen
coeant coeo, coivi/coii, coitus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie versammelten sich, träten zusammen,
coercitoria coercitoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Zwang
coeuntes coeo, coivi/coii, coitus (unregelm. Partizip Präs.) sich versammelnd, zusammentretend
coeuntium coeo, coivi/coii, coitus (unregelm. Partizip Präs.) sich versammelnd, zusammentretend
coelestes coelestes, ium (m/n Nomin. od. Akk. Plural) die Himmlischen, Heiligen, Himmelskörper, Sterne
coelo coelum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Himmel
coelum coelum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Himmel
coenae coena, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Mahlzeit
coenam coena, ae (f Akk. Sing.) Mahlzeit
coenis coena, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Mahlzeit
coercetur coerceo, cui, citus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird eingeschlossen, zusammengehalten
coextensum coextensus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gemeinsam ausgedehnt
cogatur cogo, coegi, coactus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) es würde sammeln, zwingen
cogeris cogo, coegi, coactus (3 2. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gesammelt, zwungen
cogens cogo, coegi, coactus (3 Partizip Präs.) sammelnd, zwingend
cogita cogito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bedacht, erwogen
cogitamus cogito, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir bedenken, erwägen
cogitandi cogito, avi, atus (1 Gerundium) was zu bedenken ist
cogitans cogito, avi, atus (1 Partizip Präs.) bedenkend, erwägend
cogitanti cogito, avi, atus (1 Partizip Präs.) bedenkend, erwägend
cogitari cogito, avi, atus (1 infinit. Präs. Passiv) bedacht werden, erwogen werden
cogitat cogito, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er bedenkt, erwägt
cogitatione cogitatio, onis (f Abl. Sing.) Denken, Überlegung, Vorhaben
cogitur cogo, egi, actus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gesammelt, zusammengezogen, er wird gezwungen
cognata cognatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verwandt, vebunden
cognatae cognatus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) verwandt, vebunden
cognatam cognatus, a, um (Akk. Sing. fem.) verwandt, vebunden
cognitio cognitio, onis (f Nomin. Sing.) Erkenntnis, Vorstellung
cognitione cognitio, onis (f Abl. Sing.) Erkenntnis, Vorstellung
cognitionem cognitio, onis (f Akk. Sing.) Erkenntnis, Vorstellung
cogitatione cogitatio, onis (f Abl. Sing.) Erwägung, Gedanke, Vorhaben
cogitasse cogito, avi, atus (1 Infinit. Perf.) gedacht haben, bedacht haben
cognatio cognatio, onis (f Nomin. Sing.) Verwandtschaft
cognatione cognatio, onis (f Abl. Sing.) Verwandtschaft
cognationem cognatio, onis (f Akk. Sing.) Verwandtschaft
cognationes cognatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verwandtschaft
cognationis cognatio, onis (f Genet. Sing.) Verwandtschaft
cognationum cognatio, onis (f Genet. Plural) Verwandtschaft
cognita cognosco, gnovi, gnitus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt, wahrgenommen, kennengelernt
cognitae cognosco, gnovi, gnitus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt, wahrgenommen, kennengelernt
cognitio cognitio, onis (f Nomin. Sing.) Erkennen, Kenntnis, Wissen
cognitis cognosco, gnovi, gnitus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt, wahrgenommen, kennengelernt
cognito cognosco, gnovi, gnitus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt, wahrgenommen, kennengelernt
cognitus cognosco, gnovi, gnitus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt, wahrgenommen, kennengelernt
cognoscere cognosco, gnovi, gnitus (3 Infinit. Präs.) erkennen, wahrnehmen, kennenlernen
cognoscit cognosco, gnovi, gnitus (3 3. Person Sing. Präs.) er erkennt, nimmt wahr, lernt kennen
cogor cogo, coegi, ciactus (3 1. Person Sing. Präs. Passiv) ich sehe mich gezwungen
cohaereant cohaereo, haesi, haesurus (2 3. Person Plural Konj. Präs.) sie hingen zusammen, wären eng verbunden
cohaerebunt cohaereo, haesi, haesurus (2 3. Person Plural Futur) sie werden zusammenhängen, eng verbunden sein
cohaerent cohaereo, haesi, haesurus (2 3. Person Plural Präs.) sie hängen zusammen, sind eng verbunden
coincidentia coincidentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Übereinstimmung, Zusammenfall
coincidere coincido, cidi, - (3 Infinit. Präs.) zusammenfallen, zusammentreffen
coincideret coincido, cidi, - (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde zusammenfallen, zusammentreffen
coincidunt coincido, cidi, - (3 3. Person Plural Präs.) sie fallen zusammen, treffen zusammen
Colanto Figur des Syllogismus
colla collum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Hals, Nacken
collectos collectus, a, um (Akk. Plural mask.) zusammengefasst
collega collega, ae (m Nomin. od. Abl. Sing.) Kamerad, Kollege, Amtsbruder
collegere colligo, collegi, collectus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben zusammengesucht, hergeleitet
collegerit colligo, collegi, collectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte zusammengesucht, hergeleitet
collegia collegium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Genossenschaft, Zunft, Verein, Gemeinschaft
colligendi colligo, legi, lectus (Gerundium) was zu sammeln ist, zu erlangen, herzuleiten ist
colligere colligo, legi, lectus (Infinit. Präs.) sammeln, erlangen, herleiten
colligi colligo, legi, lectus (Infinit. Präs. Passiv) gesammelt werden, erlangt werden, hergeleitet werden
colligimus colligo, legi, lectus (1. Person Plural Präs.) wir sammeln, erlangen, leiten her
colligit colligo, legi, lectus (3. Person Sing. Präs.) gesammelt werden, erlangt werden, hergeleitet werden
colligitur colligo, legi, lectus (3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gesammelt, erlangt, hergeleitet
colligo colligo, legi, lectus (1. Person Sing. Präs.) ich sammle, erlange, leite her
collocasse colloco, avi, atus (1 Infinit. Perf.) aufgestellt haben, angeordnet haben
collocandus colloco, avi, atus (1 Gerundivum) was aufzustellen ist, zu verwenden ist, anzuordnen ist
collocant colloco, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie stellen auf, richten ein
collocare colloco, avi, atus (1 Infinit. Präs.) aufstellen, anordnen
collocatae colloco, avi, atus (1 Partizip. Perf. Passiv) aufgestellt, angeordnet, eingerichtet
collocatio collocatio, onis (f Nomin. Sing.) Anordnung, Stellung, das Errichten
collocationem collocatio, onis (f Akk. Sing.) Anordnung, Stellung, das Errichten
collocatur colloco, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird aufgestellt, eingerichtet, angeordnet
collocaverunt colloco, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben angesiedelt, aufgestellt, angeordnet
collocavimus colloco, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben aufgestellt, eingerichtet, angeordnet
colloquium colloquium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gespräch, Versammlung
colores color, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Farbe
coloribus color, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Farbe
colorum color, oris (m Genet. Plural) Farbe
columna columna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Säle, Buchspalte
columnis columna, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Säle, Buchspalte
Com. in artem brevem Lullii In Artem brevem Raymundi Lullii commentaria Kommentare zur kurzen Kunst des Llull
Com. Compendium in Lullii Artem magnam s. Ars magna
Com. Compendium vitae philosophorum (Laertios) in 10 Büchern
Com. supra Joh. de Sacro Bosco Sphaer. Christophorus Clavius: In Sphaeram Ioannis de Sacro Bosco commentarius, Rom 1570
com2nabilia combinabilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) zusammensetzbar
com2nandi combino, avi, atus (1 Gerundium) was zu vereinigen, verbinden ist
com2nantur combino, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden vereinigt, verbunden
com2nari combino, avi, atus (1 Infinit. Präs.) vereinigt, verbunden werden
com2natoriae combinatorius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) kombinatorisch
com2natorium combinatorius, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) kombinatorisch
com2nentur combino, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden vereinigt, verbunden werden
combinari combino, avi, atus (1 Infinit. Präs.) vereinigt, verbunden werden
com2natio combinatio, onis (f Nomin. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
com2natione combinatio, onis (f Abl. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
com2nationem combinatio, onis (f Akk. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
com2nationes combinatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
com2nationibus combinatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
com2nationum combinatio, onis (f Genet. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
com23nationes com23natio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verbindung, Zusammenstellung von 2 oder 3
con3natio conternatio, onis (f Nomin. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
con3natione conternatio, onis (f Abl. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
con3nationem conternatio, onis (f Akk. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
con3nationes conternatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
con3nationibus conternatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
con3nationum conternatio, onis (f Genet. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
con4natio conquarternatio, onis (f Nomin. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
con4natione conquarternatio, onis (f Abl. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
Con4nationem conquarternatio, onis (f Akk. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
con4nationes conquarternatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
con4nationibus conquarternatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
combinationem combinatio, onis (f Akk. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
combinationes combinatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
combinationibus combinatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Verbindung, Zusammenstellung
combinationis combinatio, onis (f Genet. Sing.) Verbindung, Zusammenstellung
combinatoria combinatoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kombinatorik (s. WB philos. Begr.)
combinatoriae combinatoria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Kombinatorik (s. WB philos. Begr.)
com2natoriae combinatoria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Kombinatorik (s. WB philos. Begr.)
commeatus commeatus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Verkehr, Entlassung, Zufuhr
commendatorque commendator, oris +-que (m Nomin. Sing.) Gönner, Förderer
commensurabilem commensurabilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) gleichmäßig
Commensurabilia commensurabilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gleichmäßig
commentariolo commentariolus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Entwurf, Aufsatz
commentariorum commentarium, i (n Genet. Plural) Aufzeichnung
commentator commentator, oris (m Nomin. Sing.) Urheber, Erfasser, Erklärer
commentus est comminiscor, commentus sum (3 3. Person Sing. Perf.) er hat ersonnen, erdichtet
commiscuit commisceo, scui, mixtus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat vermischt, vermengt
committere committo, misi, missus (3 Infinit. Präs.) verbinden, beginnen, anvertrauen
commixtione commixtio, onis (f Abl. Sing.) Vermischung
commoditas commoditas, atis (f Nomin. Sing.) Zweckmäßigkeit, Vorteil, Nutzen
commoditatem commoditas, atis (f Akk. Sing.) Zweckmäßigkeit, Vorteil, Nutzen
commodioris commodus, a, um (Komparat. Genet. Sing. m, f, n) angemessen, bequem, angenehm
commodissima commodus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) angemessen, bequem, angenehm
commodissime commodissime (Superlat. Adv.) angemessen, bequem, angenehm
commodissimum commodus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) angemessen, bequem, angenehm
commodius commodus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) angemessen, bequem, angenehm
commodo commodum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Bequemlichkeit, Vorteil
commodo commodo (Adv.) geeignet, beliebig
commodum commodum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Bequemlichkeit, Vorteil
commodum commodus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) angemessen, zweckmääig, günstig
commune communis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) allgemein, gemeinsam, gewöhnlich
communem communis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) allgemein, gemeinsam, gewöhnlich
communes communis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) allgemein, gemeinsam, gewöhnlich
communi communis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) allgemein, gemeinsam, gewöhnlich
communia communis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) allgemein, gemeinsam, gewöhnlich
communibus communis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) allgemein, gemeinsam, gewöhnlich
communicante communico, avi, atus (1 Partizip Präs.) beratend, besprechend
communis communis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) allgemein, gemeinsam, gewöhnlich
communissima communis, e (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sehr allgemein, gemeinsam, gewöhnlich
communiter communiter (Adv.) gemeinsam, allgemein, gewöhnlich
commutabitur commuto, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur II Passiv) sie werden verwandelt worden sein, vertauscht, verändert
comparandi comparo, avi, atus (1 Gerundium) was zu vergleichen ist
comparatarum comparo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verglichen, zusammengestellt
comparetur comparo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es wird verglichen, zusammengestellt
compendio compendium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Vorteil, Ersparnis, Sammlung
compendiographorum compendiographus, i (m Genet. Plural) Lexikographen
Compendium compendium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vorteil, Ersparnis, Sammlung
compensationem compensatio, onis (f Akk. Sing.) Ausgleichung, Gewinn, Entschädigung
comperisset comperio, peri, pertus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte in Erfahrung gebracht
competat competo, petivi, petitus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er erstrebe zugleich, kämpfte, es geziemt sich
compilare compüilo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) ausbeuten, stehlen, plagiieren
complecti complector, plexus sum (3 Infinit. Präs.) umfassen, erlangen, erfassen, verstehen
complectitur complector, plexus sum (3 3. Person Sing. Präs.) er umfaßt, erlangt, erfaßt, versteht
complectuntur complector, plexus sum (3 3. Person Plural Präs.) sie umfassen, erlangen, erfassen, verstehen
complemento complementum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Ergänzung, Nachdruck
complendum compleo, plevi, pletus (2 Gerundium) was zu ergänzen ist, zu verbrauchen ist, zu vollenden ist
complete complete (Adv.) vollkommen, vollständig
completiones completio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Erfüllung, Vollendung
complexa complector, complexus sum (3 Partizip Perf. Passiv) umfaßt, umkreist, verstanden, umschrieben
complexae complector, complexus sum (3 Partizip Perf. Passiv) umfaßt, umkreist, verstanden, umschrieben
complexe complector, complexus sum (3 Partizip Perf. Passiv) umfaßt, umkreist, verstanden, umschrieben
complexi complector, complexus sum (3 Partizip Perf. Passiv) umfaßt, umkreist, verstanden, umschrieben
complexio complexio, onis (f Nomin. Sing.) Verknüpfung, Zusammenfassung, Schlussfolgerung (s. Zedler)
complexione complexio, onis (f Abl. Sing.) Verknüpfung, Zusammenfassung, Schlussfolgerung (s. Zedler)
complexionem complexio, onis (f Akk. Sing.) Verknüpfung, Zusammenfassung, Schlussfolgerung (s. Zedler)
complexiones complexio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verknüpfung, Zusammenfassung, Schlussfolgerung (s. Zedler)
complexionibus complexio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Verknüpfung, Zusammenfassung, Schlussfolgerung (s. Zedler)
complexionis complexio, onis (f Genet. Sing.) Verknüpfung, Zusammenfassung, Schlussfolgerung (s. Zedler)
complexionum complexio, onis (f Genet. Plural) Verknüpfung, Zusammenfassung, Schlussfolgerung (s. Zedler)
complexos complector, complexus sum (3 Partizip Perf. Passiv) umfaßt, umkreist, verstanden
complexu complexus, us (m Abl. Sing.) Verknüpfung, Umschließung
complexus complexus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Verknüpfung, Umschließung
complexus complector, complexus sum (3 Partizip Perf. Passiv) umfaßt, umkreist, verstanden
complic. complicatio, onis (f Akk. Sing.) Verworrenheit
complicabilibus complicabilis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) verwirrbar, zusammenfaltbar
complicandae complico, avi, atus (1 Gerundium) was zusammenzulegen ist, zu verwirren ist
complicandis complico, avi, atus (1 Gerundium) was zusammenzulegen ist, zu verwirren ist
complicando complico, avi, atus (1 Gerundium) was zusammenzulegen ist, zu verwirren ist
complicantur complico, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zusammengelegt, verwirrt
complicat complico, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er legt zusammen, verwirrt
complicati complico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) zusammengelegt, verwirrt
complicatoria
complicatoriae
complicatoriam
complicatur complico, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird zusammengelegt, verwirrt
complicatio complicatio, onis (f Nomin. Sing.) Verworrenheit
complicatione complicatio, onis (f Abl. Sing.) Verworrenheit
complicationem complicatio, onis (f Akk. Sing.) Verworrenheit, Vervielfältigung
complicationes complicatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verworrenheit
complicationibus complicatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Verworrenheit
complicationum complicatio, onis (f Genet. Plural) Verworrenheit
complures complures, a (Nomin od. Akk. Plural mask. od. fem.) mehrere, ziemlich viele
componantur compono, posui, positus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden zusammengesetzt werden
componatur compono, posui, positus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde zusammengesetzt werden
componentem compono, posui, positus (3 Partizip Präs.) zusammensetzend, bildend, anordnend
componi compono, posui, positus (3 Infinit. Präs. Passiv) zusammengesetzt werden
componibilium componibilis, e (Genet. Plural m, f, n) zusammensetzbar
componit compono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs.) er setzt zusammen
componitur compono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird zusammengesetzt
componuntur compono, posui, positus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zusammengesetzt
composita compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengesetzt
compositae compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengesetzt
compositam compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengesetzt
compositi compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengesetzt
composito compositus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) zusammengesetzt
compositorum compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengesetzt
compositos compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengesetzt
compositum compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengesetzt
composituro compono, posui, positus (3 Partizip Futur) was zusammenzugesetzen ist
compositus compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengesetzt
compositus est compono, posui, positus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist zusammengesetzt worden, herausgegeben worden, abgefasst worden
composuit compono, posui, positus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zusammen gesetzt
compositionem compositio, onis (f Akk. Sing.) Zusammenstzung, Zubereitung, Wortstellung
comprehendit comprehndo, hendi, hensus (3 3. Person Sing. Präs.) er begreift, umfaßt, drückt aus
comprehensiones comprehensio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Zusammenfassung, Verknüpfung, Begriff, das Begreifen
comprehensionem comprehensio, onis (f Akk. Sing.) Zusammenfassung, Verknüpfung, Begriff, das Begreifen
comprobationes comprobatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Bestätigung, Billigung, Beifall, Anerkennung
comprobatur comprobo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gebilligt, genehmigt, anerkannt, bewiesen
computabimus computo, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden berechnen
computandi computo, avi, atus (1 Gerundium) was zu berechnen ist
computantium computo, avi, atus (1 Partizip Präs.) berechnend
computata computo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) berechnet
computatae computo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) berechnet
computatio computatio, onis (f Nomin. Sing.) Rechnung, Berechnung
computatione computatio, onis (f Abl. Sing.) Rechnung, Berechnung
computationem computatio, onis (f Akk. Sing.) Rechnung, Berechnung
computationi computatio, onis (f Dat. Sing.) Rechnung, Berechnung
computationis computatio, onis (f Genet. Sing.) Rechnung, Berechnung
computationum computatio, onis (f Genet. Sing.) Rechnung, Berechnung
computatis computo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) berechnet
computato computo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) berechnet
computatos computo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) berechnet
computavimus computo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben berechnet
computentur computo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden berechnet berechnet
comta comptus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gefällig, korrekt
con10nationes combinatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Zusammenstellung von 10
con4nari combino, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) vereinigt werden von 4
con5natio combinatio, onis (f Nomin. Sing.) Zusammenstellung von 5
con5nationes combinatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Zusammenstellung von 5
con5nationibus combinatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Zusammenstellung von 5
conatui conatus, us (m Dat. Sing.) Versuch, Trieb, Drang, Anstrengung
concavitati concavitas, atis (f Dat. Sing.) Höhlung, Konkavität
concavitatem concavitas, atis (f Akk. Sing.) Höhlung, Konkavität
conatum conatus, i (m Akk. Sing.) Versuch
concedat concedo, cessi, cessus ()3 3. Person Sing. Konj. Präs. er gäbe nach, räumte ein
concedendo concedo, cessi, cessus ()3 Gerundium was einzuräumen ist, zuzugeben ist
concedere concedo, cessi, cessus ()3 Infinit. Präs. einräumen, zugeben
concedis concedo, cessi, cessus ()3 2. Person Sing. Präs. du räumst ein, gibst zu
concentrica concentricus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) konzentrisch
concentricae concentricus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) konzentrisch
concentricarum concentricus, a, um (Genet. Plural fem.) konzentrisch
concentrici concentricus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) konzentrisch
concentricus concentricus, a, um (Nomin. Sing. mask.) konzentrisch
conceperis concepio, cepi, ceptus (3 2. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) du fasstest ab, erfasstest
concepimus concepio, cepi, ceptus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben abgefaßt, erfaßt
conceptas concepio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) abgefaßt, erfaßt
conceptas conceptus, a, um (Akk. Plural fem.) angesammelt, gefasst
conceptu conceptus, us (m Abl. Sing.) Begriff, Vorstellung
conceptualibus conceptualis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zu Gedanken od. Ideen gehörig, konzeptionell
conceptum conceptus, us (m Akk. Sing.) Begriff, Vorstellung
conceptus conceptus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Begriff, Vorstellung
concessa concedo, cessi, cessus (3 Partizip Perf. Passiv) eingeräumt, zugestanden
concessae concedo, cessi, cessus (3 Partizip Perf. Passiv) eingeräumt, zugestanden
concesseras concedo, cessi, cessus (3 2. Person Sing. Plusquamperf.) du hattest eingeräumt, zugestanden
concessionem concessio, onis (f Akk. Sing.) Bewilligung, Zugeständnis
concessis concedo, cessi, cessus (3 Partizip Perf. Passiv) erlaubt, zugestanden
concionatori concionator, oris (m Dat. Sing.) Prediger
concipere concipio, cepi, ceptus (3 Infinit. Präs.) zusammenfassen, erfassen, verstehen, sich vorstellen
concipi concipio, cepi, ceptus (3 Infinit. Präs. Passiv) zusammengefaßt werden, erfaßt werden, verstanden, vorgestellt werden
concludemus concludo, clusi, clusus (3 1. Person Plural Futur) wir werden schließen, zusammenfassen
concludendi concludo, clusi, clusus (3 Gerundivum) was logisch zu schließen ist, zusammenzufassen ist
concludendum concludo, clusi, clusus (3 Gerundivum) was logisch zu schließen ist, zusammenzufassen ist
concludere concludo, clusi, clusus (3 Infinit. Präs.) logisch schließen, zusammenfassen
concludi concludo, clusi, clusus (3 Infinit. Präs. Passiv) logisch geschlossen werden, zusammengefaßt werden
concludit concludo, clusi, clusus (3 3. Person Sing. Präs.) er schließt, fasst zusammen
concluditur concludo, clusi, clusus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird geschlossen, zusammengefasst
concluserit concludo, clusi, clusus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur) er hätte geschlossen, zusammengefasst
conclusio conclusio, onis (Nomin. Sing.) Schlußfolgerung (im Syllogismus) (s. WB phil Begr)
conclusione conclusio, onis (Abl. Sing.) Schlußfolgerung (im Syllogismus) (s. WB phil Begr)
conclusionem conclusio, onis (Akk. Sing.) Schlußfolgerung (im Syllogismus) (s. WB phil Begr)
conclusiones conclusio, onis (Nomin. od. Akk. Plural) Schlußfolgerung (im Syllogismus) (s. WB phil Begr)
conclusioni conclusio, onis (Dat. Sing.) Schlußfolgerung (im Syllogismus) (s. WB phil Begr)
conclusionis conclusio, onis (Dat. od. Abl. Plural) Schlußfolgerung (im Syllogismus) (s. WB phil Begr)
conclusionum conclusio, onis (Genet. Plural) Schlußfolgerung (im Syllogismus) (s. WB phil Begr)
concordantia concordantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Übereinstimmung
concretum concretus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) zusammengewachsen, hart, erstarrt
concurrentem concurro, curri/cucurri, cursus (3 Partizip Präs.) zusammenlaufend, übereinstimmend
concurrunt concurro, curri/cucurri, cursus (3 3. Person Plural Präs.) sie treffen zusammen, stimmen überein, stoßen zusammen
concursus concursus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) das Zusammenlaufen, Angriff
condirent condio, ivi/ii, itus (4 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden würzen, zubereiten
conditio condicio, onis (f Nomin. Sing.) Verabredung, Bedingung, Vorschlag
conditionali conditionalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unter Vorbehalt, zur Bedingung
conditionalis conditionalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) unter Vorbehalt, zur Bedingung
conditione condicio, onis (f Abl. Sing.) Verabredung, Bedingung, Vorschlag
conditiones condicio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verabredung, Bedingung, Vorschlag
conducunt conduco, duxi, ductus (3 3. Person Plural Präs.) sie versammeln, verbinden
conemur conor, conatus sum (1 1. Person Plural Konj. Präs.) wir mögen versuchen, uns mühen
conf. = confer confero, contuli, collatus (unregelm. 2. Person Sing. Imperat. Präs.) vergleiche
confertur confero, contuli, collatus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verglichen, zusammengestellt
conficere conficio, feci, fectus (3 Infinit. Präs.) erledigen, vollbringen, vernichten
conficiantur conficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie werden erledigt, vollbracht, vernichtet
conficiendam conficio, feci, fectus (3 Gerundivum) was zu erledigen, vollbringen, vernichten ist
conficientes conficio, feci, fectus (3 Partizip Präs.) erledigend, vollbringend, vernichtend
conficiantur conficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden erledigt werden, vollbracht werden, vernichtet werden
conficio conficio, feci, fectus (3 1. Person Sing. Präs.) ich erledige, verfasse, vollbringe, vernichte
conficitur conficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird erledigt, verfertigt, verfasst, vollbracht, vernichtet
conficiunt conficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Präs.) sie erledigen, vollbringen, vernichten ist
conficiuntur conficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden erledigt, vollbracht, vernichtet
confirmatur confirmo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird bestärckt, festgestellt
confitetur confiteor, confessus sum (2 3. Person Sing. Präs.) er gesteht, bekennt
conflictu conflictus, us (m Abl. Sing.) Zusammenstoß
consonis consonus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) passend, einstimmig
confudit confundo, fudi, fusus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat vermengt, verbreitet
confuduntur = confunduntur? confundo, fudi, fusus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden vermischt, verwirrt, verbreitet
confusiones confusio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verwirrung, Verschmelzung
congrua congruus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) übereinstimmend, passend, gleichförmig, kongruent, deckunsgleich (s. Zedler)
congruas congruus, a, um (Akk. Plural fem.) übereinstimmend, passend, kongruent (s. Zedler)
congruis congruus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) übereinstimmend, passend, kongruent (s. Zedler)
conjiciendi conjicio, jeci, jectus (3 Partizip Futur Passiv) was zusammen zu werfen ist
conjunctim conjunctim (Adv.) vereint, verbunden, gemeinschaftlich
conjunctionem conjunctio, onis (f Akk. Sing.) Verbindung, Verwandtschaft
conjungendarum conjungo, junxi, junctus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) was zu verbinden, zu vereinigen ist
conjunctionis conjunctio, onis (f Genet. Sing.) Verbindung, Verwandtschaft
conjungantur conjungo, junxi, junctus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden verbunden, vereinig werden
conjungi conjungo, junxi, junctus (3 Infinit. Präs. Passiv) verbunden werden, vereinig werden
conjungitur conjungo, junxi, junctus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verbunden, vereinig
conjux conjux, jugis (f Nomin. Sing.) Gefährtin
connectantur connecto, connexui, connectus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden verbunden werden
connectenda connecto, connexui, connectus (3 Gerundivum) was zu verbinden ist
connecti connecto, nexui, nectus (3 Infinit. Präs. Passiv) verbunden werden, zusammenhängen
connectit connecto, nexui, nectus (3 3. Person Sing. Präs.) er verbindet
connectitur connecto, nexui, nectus (3 3. Person Sing. Präs. Paasiv) er wird verbunden, hängt zusammen
connectuntur connecto, nexui, nectus (3 3. Person Plural Präs. Paasiv) sie werden verbunden, hängen zusammen
connexio connexio, onis (f Nomin. Sing.) Verknüpfung, Verbindung
connexione connexio, onis (f Abl. Sing.) Verknüpfung, Verbindung
connexionem connexio, onis (f Akk. Sing.) Verknüpfung, Verbindung
connexiones connexio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verknüpfung, Verbindung
connexus connexus, a, um (Nomin. Sing. mask.) verbunden, verwandt
conqueratur conqueror, conquestus sum (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) er würde sich beklagen
conqueri conqueror, conquestus sum (3 Infinit. Präs.) beklagen, beschweren
consanguinitatis consanguinitas, atis (f Genet. Sing.) Blutsverwandschaft
conscientiae conscientia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Einverständnis, Gewissen
conscientiam conscientia, ae (f Akk. Sing.) Einverständnis, Gewissen
consentiat consentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Konj, Präs.) es stimmte überein, er stimmte zu, wäre einverstanden
consentit consentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Präs.) es stimmt überein, er stimmt zu, ist einverstanden
consequantur consequor, secutus sum (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv Deponens) sie würden nachfolgen, erreichen, folgen, einsehen
consequatur consequor, secutus sum (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde nachfolgen, erreichen, folgen, einsehen
consequitur consequor, secutus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er folgt nach, erreicht, folgt, sieht ein
consequendi consequor, secutus sum (3 Gerundium Deponens) was zu erreichen ist, zu erfassen, einzusehen
consequens consequens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) folgerichtig, vernunftgemäß
consequentia consequentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Folge, Aufeinanderfolge
consequentiae consequentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Folge, Aufeinanderfolge
consequentiam consequentia, ae (f Akk. Sing.) Folge, Aufeinanderfolge
consequentis consequens, entis (Genet. Sing. m, f, n od. Akk. Plural mask. od. fem.) Folgerung, Schlussfolgerung
considerandi considero, avi, atus (1 Gerundium) was zu betrachten, zu überlegen, zu erwägen ist
considerantur considero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden betrachtet, überlegt, erwogen
consideratione consideratio, onis (f Abl. Sing.) Betrachtung, Erwägung
consilia consilium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Beratung, Ratgeber
consiliario consiliarius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Ratgeber, Beisitzer
consilium consilium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Beratung, Ratgeber
consimilis consimilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet, Sing. neutr.) ganz ähnlich
consistit consisti, stiti, - (3 3. Person Sing. Präs.) es besteht aus, beruht auf
consistorii consistorium, i (n Genet. Sing.) Kronrat, Kabinett
consobrinus Consobrinus, i (m Nomin. Sing.) Neffe, Vetter
consona consonus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) passend, einstimmig
consonantes consonans, antis (f Nomin. od. Akk. Plural) Konsonant
consonantibus consonans, antis (f Dat. od. Abl. Plural) Konsonant
consonas consonus, a, um (Akk. Plural fem.) passend, einstimmig
conspicua conspicuus, a, ui (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sichtvar, erkennbar, deutlich
constans consto, stiti, staturus (1 Partizip Präs.) feststehend, beruhend auf, bestehend
constant consto, stiti, staturus (1 3. Person Plural Präs.) sie stehen fest, beruhen auf, bestehen
constante consto, stiti, staturus (1 Partizip Präs.) feststehend, beruhend auf, bestehend
constante constans, antis (Abl. Sing. m, f, n) fest, beständig, übereinstimmend
constantem constans, antis (Akk. Sing. mask. od. fem.) fest, beständig, übereinstimmend
Constantino Flavius Valerius Constantinus Magnus * 270 v. Chr. † 337 röm. Kaiser (Schlacht an der Milvischen Brücke)
Constantinum Magnum Flavius Valerius Constantinus Magnus * 270 v. Chr. † 337 röm. Kaiser (Schlacht an der Milvischen Brücke)
Constantius Flavius Valerius Constantinus Magnus * 270 v. Chr. † 337 röm. Kaiser (Schlacht an der Milvischen Brücke)
constans consto, stiti, staturus (1 Partizip Präs.) feststehend, beruhend auf, bestehend
constant consto, stiti, staturus (1 3. Person Plural Präs.) sie stehen fest, beruhen auf, bestehen
constare consto, stiti, staturus (1 Infinit. Präs.) feststehen, beruhen auf, bestehen
constaretque consto, stiti, staturus +-que (1 3. Person Sing. Konj. Imperf..) er würde feststehen, beruhen auf, bestehen
constat consto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Präs.) es steht fest, beruht auf, besteht
constet consto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Präs.) es stüde fest, beruhte auf, bestünde
constitit consto, stiti, taturus (1 3. Person Sing. Perf.) es hat festgestanden, beruht auf
constituemus constituo, tui, tutus (3 1. Person Plural Futur) wir werden aufstellen, feststellen, beschließen
constituent constituo, tui, tutus (3 3. Person Plural Futur) sie werden aufstellen, feststellen, beschließen
constituentium constituo, tui, tutus (3 Partizip Präs.) aufstellend, feststellend, beschließend
constituet constituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Futur) er wird aufstellen, feststellen, beschließen
constituit constituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Präs.) er stellt auf, stellt fest, beschließt
constituitur constituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird aufgestellt, festgestellt, beschlossen
constituta constituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgestellt, festgestellt, beschlossen
constitutam constituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgestellt, festgestellt, beschlossen
constitutis constituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgestellt, festgestellt, beschlossen
constitutis constituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgestellt, festgestellt, beschlossen
constituunt constituo, tui, tutus (3 3. Person Plural Präs.) sie stellen auf, stellen fest, beschließen
constituuntur constituo, tui, tutus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden aufgestellt, festgestellt, beschlossen
constituenda constituo, tui, tutus (3 Gerundivum) was aufzustellen ist, festzustellen ist, zu beschließen ist
constituendum constituo, tui, tutus (3 Gerundivum) was aufzustellen ist, festzustellen ist, zu beschließen ist
construatur construo, ruxi, ructus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde erbaut werden, errichtet werden
constructae construo, ruxi, ructus (3 Partizip Perf. Passiv) erbaut, errichtet
constructiones constructio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Einrichtung, Aufbau, Konstruktion, Verbindung
construenda construo, ruxi, ructus (3 Gerundium) was zu erbauen, errichten ist
construendis construo, ruxi, ructus (3 Gerundium) was zu erbauen, errichten ist
construi construo, ruxi, ructus (3 Infinit. Präs. Passiv) erbaut werden, errichtet werden
construxit construo, ruxi, ructus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erbaut, errichtet
consuevit -, consuevi, - (3. Person Sing. Perf.) er war gewohnt, hat gepflegt
consuevit consuesco, consuevi, consuetus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat sich gewöhnt, war gewohnt
consultationum consultatio, onis (f Genet. Plural) Beratung, Erwägung, Anfrage
consulet consulo, lui, ltus (3 3. Person Sing. Futur) er wird befragen, beraten
consumtio consumptio, onis (f Nomin. Sing.) Aufwand, Verbrauch
contactus contactus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Berührung, Ansteckung
contagio contagio, onis (f Nomin. Sing.) Berührung, Ansteckung
contemnendis contemno, tempsi, temptus (3 Gerundivum) was zu verachten ist, zu missachten ist
contemplandi contemplor, platus sum (1 Gerundium) was zu betrachten ist
contemplando contemplor, platus sum (1 Gerundium) was zu betrachten ist
contemplatio contemplatio, onis (f Nomin. Sing.) geistige Betrachtung, Anschauung
contemplationem contemplatio, onis (f Akk. Sing.) geistige Betrachtung, Anschauung
contemplationes contemplatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) geistige Betrachtung, Anschauung
contemplationibus contemplatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) geistige Betrachtung, Anschauung
contemplationis contemplatio, onis (f Genet. Sing.) geistige Betrachtung, Anschauung
contemplationum contemplatio, onis (f Genet. Plural) geistige Betrachtung, Anschauung
contempta contemno, tempsi, temptus (3 Partizip Perf. Passiv) verachtet, missachten
contendit contendo, endi, entus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er strengt sich an, strebt, steitet, fordert
contendunt contendo, endi, entus (3 3. Person Plural Präs.) sie strengen sich an, streben, steiten, fordern
contenta contendo, endi, entus (3 Partizip Perf. Passiv) angestrengt, erstrebt, gefordert
contentis contendo, endi, entus (3 Partizip Perf. Passiv) angestrengt, erstrebt, gefordert
contentis contineo, tinui, tentus, entus (4 Partizip Perf. Passiv) enthalten, umfasst, verbunden
contentus contendo, endi, entus (3 Partizip Perf. Passiv) angestrengt, erstrebt, gefordert
conternationem conternatio, onis (f Akk. Sing.) zusammen nehmen von je 3
contexuisse contexo, texui, textus (3 Infinit. Perf.) zusammengewebt haben, verknüpft haben, zusammengefügt haben
contineant contineo, tinui, tentus (2 3. Person Plural Konj. Präs.) sie enthielten, umfassten, schlössen ein
contineatur contineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es enthielte, umfasste, schlösse ein
continens contineo, tinui, tentus (2 3Partizip Präs.) es enthaltend, umfassend, einschließend
continent contineo, tinui, tentus (2 3. Person Plural Präs.) sie enthalten, umfassen, schliessen ein
continentur contineo, tinui, tentus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden enthalten, umfasst, eingeschlossen
continere contineo, tinui, tentus (2 Infinit. Präs.) enthalten, umfassen, einschliessen
contineretur contineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) sie sind enthalten, werden umfasst, eingeschlossen
contineri contineo, tinui, tentus (2 Infinit. Präs. Passiv) enthalten werden, umfasst werden, einschlossen werden
continetur contineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird enthalten, umfasst, eingeschlossen
continet contineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Präs.) er verbindet, schließt ein
contingat contingo, tigi, tactus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde angrenzen, berühren, erreichen
contingens contingo, tigi, tactus (3 Partizip Präs.) angrenzend
contingentes contingens, entis (Nomin. od. Akk. Plural m, f, n) zufällig
contingit contingo, tigi, tactus (3 3. Person Sing. Präs.) er trifft zu, grenzt an, berührt, erreicht
contiguae contiguus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem) anstoßend, angrenzend, benachbart
contiguitas contiguitas, atis (f Nomin. Sing.) Berührung, Nachbarschaft
contiguitate contiguitas, atis (f Abl. Sing.) Berührung, Nachbarschaft
contiguum contiguus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) anstoßend, angrenzend, benachbart
continuare continuo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) ununterbrochen fortsetzen, aneinanderreihen
continuarentur continuo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden ununterbrochen fortgesetzt, aneinandergereiht werden
continuari continuo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) ununterbrochen fortgesetzt, aneinandergereiht werden
continuatum continuo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) ununterbrochen fortgesetzt, aneinandergereiht
continuavimus continuo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben ununterbrochen fortgesetzt, aneinandergereiht
continue continue (Adv.) andauernd, ununterbrochen
continui contineo, tinui, tentus (2 1. Person Sing. Perf.) ich habe zusammengehalten, verbunden
continui continuus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) andauernd, ununterbrochen
continuit contineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat zusammengehalten, verbunden
continuum continuus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) andauernd, ununterbrochen
contr.
contra contra (Adv.) gegenüber, andrerseits, umgekehrt
contra contra (Präpos. m. Akk.) gegen, wider
contradicentia contradico, dixi, dictus (3 Partizip Präs.) widersprechend
contradictoria contradictorius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) widersprüchlich
contradictoriam contradictorius, a, um (Ak. Sing. fem.) widersprüchlich
contradistinctas
contrahitur contraho, traxi, tractus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird zusammengezogen, eingeengt, abgekürzt, verursacht
contrap. contrapositio, onis (f Akk. Sing.) Umkehrung
contrapositam contrapono, posui, postitus (3 Partizip Perf. Passiv) entgegengestzt
contrapositione contrapositio, onis (f Abl. Sing.) Umkehrung
contrapositionem contrapositio, onis (f Akk. Sing.) Umkehrung
contraria contrarius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) entgegengesetzt, gegensätzlich
contraria contraria, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Gegenteil
contrariae contrarius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) entgegengesetzt, gegensätzlich
contrariam contrarius, a, um (Akk. Sing. fem.) entgegengesetzt, gegensätzlich
contrarietas contrarietas, atis (f Nomin. Sing.) Gegensatz, Widersprüchlichkeit
contrarietates
contrariis contrarius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) entgegengesetzt
contrarium contrarius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) entgegengesetzt
controvers. dial. controversiis dialecticis (Dat. od. Abl. Plural) dialektische Streitfrage (Werk von Hospitianus)
controversias controversia, ae (f Akk. Plural) Streit, Widerspruch
controversias dialecticas De Controversiis dialecticis (f Dat. od. Abl. Plural) Buch von Hospitianus, posthum erschienen (1576)
controversiis controversia, ae (f Dat. od. Abl Plural) Streit, Widerspruch
conturbavit conturbo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat verwirrt, beunruhigt
convellamus convello, velli, vulsus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir zögen heraus, beugten, untergrüben
convenerant convenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Plusquamperf.) sie waren zusammengekommen
conveniant convenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Präs.) sie kommen zusammen, passen (zusammen)
conveniat convenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs.) er kommt zusammen, passt (zusammen)
convenientes conveniens, entis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) passend, angemessen, übereinstimmend
convenientia conveniens, entis (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) passend, angemessen, übereinstimmend
convenientia convenientia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Einklang, Zusammenhang, Übereinstimmung
convenientibus conveniens, entis (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) passend, angemessen, übereinstimmend
convenientissime conveniens, entis (Superlat. Adv.) passend, angemessen, übereinstimmend
convenimus convenio, veni, ventus (4 1. Person Plural Präs.) wir kommen zusammen, passen (zusammen)
convenire convenio, veni, ventus (4 Infinit. Präs.) zusammenkommen, zusammenpassen
conveniunt convenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Präs.) sie kommen zusammen, passen (zusammen)
convergens convergo, -, - (3 Partizip Präs.) hinneigend
conversa conversum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) das Umgekehrte
conversae conversus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) bekehrt
conversam converto, verti, versus (3 Partizip Perf. Passiv) umgekehrt, vertauscht
conversam conversus, a, um (Akk. Sing. fem.) bekehrt
conversione conversio, onis (f Abl. Sing.) Umwandlung, Umkehr
conversionem conversio, onis (f Akk. Sing.) Umwandlung, Umkehr
conversionibus conversio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Umwandlung, Umkehr
conversionis conversio, onis (f Genet. Sing.) Umwandlung, Umkehr
conversionum conversio, onis (f Genet. Plural) Umwandlung, Umkehr
convertatur converto, versi, versus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde verwandelt werden, verändert werden
convertenda converto, versi, versus (3 Gerundivum) was zu verwandeln ist, zu verändern ist
convertens converto, versi, versus (3 Partizip Präs.) verwandelnd, verändernd
converti converto, versi, versus (3 Infinit. Präs. Passiv) verwandelt werden, verändert werden
convertibile convertibilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) veränderbar, veränderlich
convertibilem convertibilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) veränderbar, veränderlich
convertibiles convertibilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) veränderbar, veränderlich
convertibilis convertibilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) veränderbar, veränderlich
convertitur converto, versi, versus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verwandelt, verändert
convictores convictor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Tischgenosse
convexitatem convexitas, atis (f Akk. Sing.) Wölbung, Konvexität
copia copia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Fülle, Menge
copula copula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Verbindung, Wortverbindung
copulae copula, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Verbindung, Wortverbindung
copulam copula, ae (f Akk. Sing.) Verbindung, Wortverbindung
copulativa copulativus, a, um () Verbindungs-, zur Verbindung gehörig
copulativi copulativus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) Verbindungs-, zur Verbindung gehörig
copulativus copulativus, a, um (Nomin. Sing. mask.) Verbindungs-, zur Verbindung gehörig
cornibus cornu, us (n Dat. od. Abl. Plural) Horn
coronas corona, ae (f Akk. Plural) Kranz, Krone
coronidis coronis, idis (f genet. Sing.) Ende, Beschluss, Schlussschnörkel
Corp.
corpora corpus, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) Körper (s. Gehler))
corporales corporalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) körperlich, materiell
corpore corpus, oris (n Abl. Sing.) Körper (s. Gehler))
corporeae corporeus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) körperlich, materiell
corpoream corporeus, a, um (Akk. Sing. fem.) körperlich, materiell
corporeum corporeus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) körperlich, materiell
corpori corpus, oris (n Dat. Sing.) Körper (s. Gehler))
corporibus corpus, oris (n Dat. od. Abl. Plural) Körper (s. Gehler)
corporis corpus, oris (n Genetiv Sing.) des Körpers (s. Gehler)
corporum corpus, oris (n Genet. Plural) der Materie (s. Gehler)
corpus corpus, oris (n Nomin. Sing.) materieller Stoff, Materie (s. Gehler))
corpusque corpus, oris +-que (n Nomin. Sing.) materieller Stoff, Materie (s. Gehler))
corr.
correctionem correctio, onis (f Akk. Sing.) Verbesserung, Berichtigung, Richtigstellung
correptam corripio, ipui, eptus (3 Partizip Perf. Passiv) entrissen, ergriffen, verdorben
correspondeant correspondeo, -, - (2 3. Person Plural Konj. Präs.) sie entsprächen
correspondens correspondeo, -, - (2 Partizip Präs.) entsprechend
correspondentes correspondeo, -, - (2 Partizip Präs.) entsprechend
correspondentibus correspondeo, -, - (2 Partizip Präs.) entsprechend
corripi corripio, ipui, eptus (3 Infinit. Präs. Passiv) entrissen werden, ergriffen werden
corripiat corripio, ipui, eptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er entrisse, ergriffe, tadelte, schelte
corripitur corripio, ipui, eptus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird entrissen, ergriffen
corruent corruo, rui, ruiturus (3 3. Person Plural Futur) es wird zusammenfallen
corruunt corruo, rui, ruiturus (3 3. Person Plural Präs.) sie fallen zusammen
coruscas coruscus, a, um (Akk. Plural fem.) funkelnd, blitzend, schimmernd
creata creo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erzeugt, erschaffen
creatam creo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erzeugt, erschaffen
creatione creatio, onis (f Abl. Sing.) Wahl, Schöpfung
crebrae creber, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) zahlreich, häufig
crebris creber, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zahlreich, häufig
credere credo, didi, ditus (3 Infinit. Präs.) glauben, Vertrauen schenken
crederent credo, didi, ditus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten geglaubt, Vertrauen schenkt
credidere credo, didi, ditus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben geglaubt, Vertrauen geschenkt
crediderim credo, didi, ditus (3 1. Person Sing. Konj. Perf.) ich hätte geglaubt, Vertrauen geschenkt
creditur credo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird geglaubt
credunt credo, didi, ditus (3 3. Person Plural Präs.) sie glauben, schenken Vertrauen
creduntque credo, didi, ditus +-que (3 3. Person Plural Präs.) sie glauben, schenken Vertrauen
creduntur credo, didi, ditus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden geglaubt
crescens cresco, crevi, cretus (3 Partizip Präs.) wachsend, zunehmend
crescentia cresco, crevi, cretus (3 Partizip Präs.) wachsend, zunehmend
crescentibus cresco, crevi, cretus (3 Partizip Präs.) wachsend, zunehmend
crescunt cresco, crevi, cretus (3 3. Person Plural Präs.) sei wachsen, nehmen zu
cribratione cribratio, onis (f Abl. Sing.) Siebung, Durchsichtung
criminis crimen, inis (n Genet. Sing.) Vorwurf, Vergehen, Vergehen
cruditatem cruditas, atis (f Akk. Sing.) Unverdaulichkeit, Übersättigung
crucis crux, crucis (f Genet. Sing.) Kreuz, Marter, mQual
crux crux, crucis (f Nomin. Sing.) Kreuz, Marter, Qual
cryptographia cryptographia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Geheimschrift
cub.
cubi cubus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Würfel
cubicum cubicus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) kubisch
cubicubus 9. Potenz n9
cubus cubus, i (m Nomin. Sing.) Würfel
cui qui, quae, quod (Dativ Sing. mask., fem., neutr.) welchem, welcher, wem (interrog.)
cui cui wem?, für wen?
cuicunque quicumque, quaecumque, quodcomque (Dat. Sing. mask.) wem auch immer, jedem
cuilibet quilibet, quaelibet, quidlibet/quodlibet (Dat. Sing. m, f, n) jedes beliebige
cuiquam quisquam, quisquam, quicquam (Dat. Sing. m, f, n) irgendjemand
cuique quisque, quaeque, quodque (Dat. Sing. m, f, n) jedem
cujus qui, quae, quod (Genet. Sing. m, f, n) welches
cujuscunque quicumque, quaecumque, quodcomque (Genet. Sing. m, f, n) wessen auch immer, jedes
cujusdam quidam, quaedam, quiddam/quoddam (Genet. Sing. m, f, n) eines gewissen
cujuslibet quilibet, quaelibet, quidlibet/quodlibet (Genet. Sing. m, f, n) jedes beliebige
cujusmodi cujusmodi (Adv.) von welcher Art, dergleichen, mit der Frage
cujusque quisque, quaeque, quodque (Genet. Sing. m, f, n) jeder einzelne
culmen culmen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Dach, Giebel, Gipfel
cultum cultus, us (m Akk. Sing.) Bearbeitung, Pflege, Ausbildung
cultum cultus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gepflegt, gebildet, kultiviert
cum cum (Konjunktion m. Indikativ.) da, als (invers.)
cum cum (Konjunktion m. Konjunktiv) als, nachdem (historicum)
cum cum (Konjunktion m. Konjunktiv) da, weil (kausal)
cum cum (Konjunktion m. Konjunktiv) obgleich (concessivum)
cum cum (Konjunktion m. Konjunktiv) da doch, während dagegen (adversativum)
cum cum primum sobald ()
cum cum (Konjunktion m. Indikativ.) indem, dadurch daß (explicativum)
cum maxime cum (Adv.) ganz vorzüglich, mehr denn je
cum cum (Konjunktion m. Indikativ.) seit dem, seit ()
cum cum (Konjunktion m. Indikativ.) wann, zu der Zeit, damals als (zeitl.)
cum cum (Präpos. m. Ablat.) doch nur, nur mit (beschränkend)
cum cum (Präpos. m. Ablat.) unter, mit, nicht ohne (kausal)
cum cum (Präpos. m. Ablat.) zugleich mit, gleichzeitig mit, unmittelbar nach (zeitl.)
cum cum (Präpos. m. Ablat.) mit, nebst, sammt (räuml.)
cum cum (Konjunktion m. Indikativ) so oft als, jedesmal (iterativ)
cumque cumque (Adv.) jederzeit, wann auch immer
cumulato cumulatus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) gehäuft, vermehrt
cunctorumque cuncti, ae, a +-que (Genet. Plural mask. od. neutr.) alle, gesamt
cupiditate cupiditas, atis (f Abl. Sing.) Leidenschaft, Verlangen
cupimus cupio, ivi, itus (3 1. Person Plural Präs.) wir begehren, wollen, verlagen
cur cur (Adv.) weshalb, warum, weil
cura cura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sorge, Fürsorge, ärztliche Pflege
curae cura, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Sorge, Fürsorge, ärztliche Pflege
curios. curiosus, a, um () eifrig, fleißig, neugierig, sorgfältig
curiosius curiosus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) eifrig, fleißig, neugiertg, sorgfältig
currens curro, cucurri, cursus (3 Partizip Präs.) laufend, verstreichend
currit curro, cucurri, cursus (3 3. Person Sing. Präs.) er läufft, verstreicht
cursu cursus, us (m Abl. Sing.) Lauf, Bahn
cursus cursus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Lauf, Bahn
curva curvum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) gekrünnte Linie, Kurve
curvilinea curvilineus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) krummlinig
curvilineae curvilineus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) krummlinig
curvilinearum curvilineus, a, um (Genet. Plural fem.) krummlinig
cuspide cuspis, idis (f Abl. Sing.) Pfeil, Lanze, Dreizack
Cygneae Zwickau
cynicum cynicus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) zur kynischen Philosophie gehörig
cyphram cyphra, ae (f Akk. Sing.) Ziffer, Chiffre
cyphras cyphra, ae (f Akk. Plural) Ziffer, Chiffre

D

da do, dedi, datus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) gib!
dabimus do, dedi, datus (1 1. Person Plural Futur) wir werden geben
dabitis do, dedi, datus (1 2. Person Plural Futur) ihr werdet geben
dabitur do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird gegeben werden
dabunt do, dedi, datus (1 3. Person Plural Futur) sie werden geben
dactyli dactylus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Daktylus (Versmaß) (s. Zedler)
dactylo dactylus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Daktylus (Versmaß) (s. Zedler)
dactylus dactylus, i (m Nomin. Sing.) Daktylus (Versmaß) (s. Zedler)
damnantur damno, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden verurteilt, verworfen, missbilligt, verdammt
damnat damno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verurteilt, verwirft, missbilligt
damnatione damnatio, onis (f Abl. Sing.) Verurteilung, Verdammnis
damno damno, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich verurteile, verwerfe, missbillige
damno damnum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Schaden, Verlust, Nachteil
danda do, dedi, datus (1 Gerundivum) was zu geben, schreiben, vollbringen ist
Darapti syllogistischer Begriff (s. Zedler)
dari do, dedi, datus (1 Infinit. Präs. Passiv) gegeben werden
Darii syllogistischer Begriff (s. Zedler)
dant do, dedi, datus (1 3. Person Plural Präs.) sie geben
dantur do, dedi, datus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gegeben
daple
dat do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Präs.) er gibt
data do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
datae do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
datam do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
datarum do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
dati do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
datis do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
Datisi syllogistischer Begriff (s. Zedler)
dato do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
datum do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
datur do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gegeben, eingräumt
daturi do, dedi, datus (1 Partizip Futur) was zu geben ist, einzuräumen ist, vollbringen ist
datus do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben
Daumiano daumianus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) Anhänger von Christian Daum
C. L. Daumii Christian Daum * 1612 † 1687 dt. Philologe, Rektor der Lateinschule in Zwickau
Daumius Christian Daum * 1612 † 1687 dt. Philologe, Rektor der Lateinschule in Zwickau
Joh. Davidius Johann David, SJ ? Verdicus Christianus, Antwerpen 1551.
de de (Präpos. m. Abl.) von, bezüglich
debeamus debeo, ui, itus (2 1. Person Plural Konj. Präs.) sie müssen, sollen, schulden
debeantque debeo, ui, itus +-que (2 3. Person Plural Konj. Präs.) sie müssen, sollen, schulden
debeat debeo, ui, itus +-que (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er müßte, sollte, schuldete
debebat debeo, ui, itus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) sie müssen, sollen, schulden
debemus debeo, ui, itus (2 1. Person Plural Präs.) sie müssen, sollen, schulden
debent debeo, ui, itus (2 3. Person Plural Präs.) sie müssen, sollen, schulden
debentur debeo, ui, itus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie müssen, sollen, schulden
debere debeo, ui, itus (2 Infinit. Präs.) sie müssen, sollen, schulden
deberi debeo, ui, itus (2 Infinit. Präs. Passiv) sie müssen, sollen, schulden
debet debeo, ui, itus (2 3. Person Sing. Präs.) es verdankt, es muß
debiliorem debilis, e (Komparat. Akk. Sing. mask. od. fem.) gebrechlich, schwach, verletzt
debilioris debilis, e (Komparat. Genet. Sing. m, f, n) gebrechlich, schwach, verletzt
debita debeo, ui, itus (4 Partizip Perf. Passiv) geschuldet, verdankt, bestimmt
debita debitum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Pflicht, Schuld
decoris decorus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) geziemend, schicklich, geschmückt
decoris decor, decoris (n Genet. Sing.) Schmuck, Verzierung, Würde
Decanus decanus, i (m Nomin. Sing.) Vorsteher, Dekan, Abt
decerptae decerpo, cerpsi, cerptum (3 Partizip Perf. Passiv) entnommen
decebat decet, decuit, - (2 3. Person Sing. Imperf.) es ziemt sich, ist angemessen
decem decem zehn
decidit decido, decidi, decissus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er vereinbart, entscheidet
decies decies (Adv.) zehnmal
decima decimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die zehnte
declarandam declaro, avi, atus (1 Gerundium) was darzulegen ist, zu verkünden ist, aufzuzeigen ist
declarandi declaro, avi, atus (1 Gerundium) was darzulegen ist, zu verkünden ist, aufzuzeigen ist
declarandum declaro, avi, atus (1 Gerundium) was darzulegen ist, zu verkünden ist, aufzuzeigen ist
declaravimus declaro, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben dargelegt, verkündet, aufgezeigt
declaretur declaro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es werde dargelegt, verkündet, aufgezeigt
decrescens decresco, crevi, - (3 Partizip Präs.) abnehmend
decrescunt decresco, crevi, - (3 3. Person Plural Präs.) sie nehmenen ab, vermindern sich
decus decus, oris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Zierde, Glanz, Ruhm
dederat do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gegeben
dedere dedo, dedidi, deditus (3 2. Person Sing. Futur Passiv od. Infinit. Präs.) ausliefern, widmen
dederimus dedo, dedidi, deditus (3 1. Person Plural Futur II od. Konj. Perf.) wir werden ausgeliefert haben, gewidmet haben, gegeben haben
dedicatum dedico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gewidmet, geweiht
deducit deduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs.) er leitet ab
deductio deductio, onis (f Nomin. Sing.) Ableitung, Darlegung
deductionem deductio, onis (f Akk. Sing.) Ableitung, Darlegung
deesse desum, defui, defuturus (unregelm. Infinit. Präs.) fehlen, abwesend sein
deferentes defero, tuli, latus (unregel. Partizip Präs.) überbringen, vorbringen, einsetzen
def. definitio, onis (f Nomin. Sing.) Bestimmung, Definition
definiente definiens, entis (Abl. Sing. m, f, v) das Definiernde
definitio definitio, onis (f Nomin. Sing.) Bestimmung, Definition
definitione definitio, onis (f Abl. Sing.) Bestimmung, Definition
definitiones definitio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Bestimmung, Vorschrift, Begriffsbestimmung
definitionibus definitio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Bestimmung, Vorschrift, Begriffsbestimmung
definitionis definitio, onis (f Genet. Sing.) Bestimmung, Definition
definitionum definitio, onis (f Genet. Plural) Bestimmung, Vorschrift, Begriffsbestimmung
definit definio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Präs.) er gegrenzt ab, bestimmt, legt fest, entscheidet
definito definio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) abgegrenzt, bestimmt, festgelegt, entschieden
Dei deus, i (m Genet. Sing.) Gottes
deificationem deificatio, onis (f Akk. Sing.) Vergötterung
deinde deinde (Adv.) dann, danach, darauf, ferner
Delic. Deliciae physico-mathematicae oder mathematische und philosophische Erquickstunden Buch von Schwenter und Harsdörffer (Nürnber 1636)
Deliciis Deliciae physico-mathematicae oder mathematische und philosophische Erquickstunden Buch von Schwenter und Harsdörffer (Nürnber 1636)
delineationem delineatio, onis (f Akk. Sing.) Abriß, Darstellung
Deo deus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Gott
delectabatur delecto, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) sie wurden erfreut, unterhalten
delectantur delecto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden ergötzt, erfreut
delictis delictum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Vergehen, Schuld, Sünde
dem do, dedi, datus (1 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich gebe an, erteile
dem dem, demis (m Nomin. Sing.) Volk, Gemeinschaft
democratia democratia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Demokratie
Democrit Demokrit von Abdera * 460 † 370 griech. Philosoph des atomistischen Materialismus
Democriti Demokrit von Abdera * 460 † 370 griech. Philosoph des atomistischen Materialismus
Democrito Demokrit von Abdera * 460 † 370 griech. Philosoph des atomistischen Materialismus
demonstrare demonstro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) beweisen, genau bezeichnen, darlegen
demonstratae demonstro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bewiesen, genau bezeichnet, dargeleget
demonstratio demonstratio, onis (f Nomin. Sing.) Angabe, Darstellung, Beweis
demonstratione demonstratio, onis (f Abl. Sing.) Angabe, Darstellung, Beweis
demonstrationem demonstratio, onis (f Akk. Sing.) Angabe, Darstellung, Beweis
demonstrationes demonstratio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Angabe, Darstellung, Beweis
demonstrationum demonstratio, onis (f Genet. Plural) Angabe, Darstellung, Beweis
demonstrativus demonstrativus, a, um (Nomin. Sing. mask.) hinweisend, beweisend
demonstrari demonstro, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) bewiesen werden, genau bezeichnet werden, dargeleget werden
demonstratos demonstro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bewiesen, genau bezeichnet, dargeleget
demonstratur demonstro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird bewiesen, genau bezeichnet, dargeleget
demonstraverimus demonstro, avi, atus (1 1. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) wir hätten bewiesen, genau bezeichnet, dargeleget
demonstretur demonstro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es wäre bewiesen, genau bezeichnet, dargeleget worden
dempta demo, dempsi, demptus ()3 Partizip Perf. Passiv= abgeschlagen, weggenommen
demta demo, dempsi, demptus ()3 Partizip Perf. Passiv= abgeschlagen, weggenommen
demto demo, dempsi, demptus ()3 Partizip Perf. Passiv abgeschlagen, weggenommen
demum demum (Adv.) gerade, erst, endlich
denique denique (Adv.) endlich, schließlich, zuletzt
denominatarum denomino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) benannt, Nenner in Bruchzahlen
denominantes denomino, avi, atus (1 Partizip Präs.) benennend
denominatum denomino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) benannt, Nenner in Bruchzahlen
denominatus denomino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) benannt, Nenner in Bruchzahlen
denotant denoto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie bezeichnen, unterscheiden
denotaretur denoto, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde bezeichnet werden, unterschieden werden
denuo denuo (Adv.) von neuem, nochmals
deorsum deorsum (Adv.) nach unten, abwärts
deorsumve deorsum +-ve (Adv.) nach unten, abwärts
deprehendet deprehendo, hendi, hensus (3 3. Person Sing. Futur) er wird ergreifen, auffangen, erfassen
descendamus descendo, scendi, scensus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir würden herabkommen
descendens descendo, scendi, scensus (3 Partizip Präs.) herabkommend
descendentem descendo, scendi, scensus (3 Partizip Präs.) herabkommend
descendenti descendo, scendi, scensus (3 Partizip Präs.) herabkommend
descendentis descendo, scendi, scensus (3 Partizip Präs.) herabkommend
descendentium descendo, scendi, scensus (3 Partizip Präs.) herabkommend
descenderit descendo, scendi, scensus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er wäre herabkommen
descendit descendo, scendi, scensus (3 3. Person Sing. Präs.) er kommt herab, steigt herab
describit describo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Präs.) er beschreibt
descripta describo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) beschrieben
descripti describo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) beschrieben
desideramus desidero, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir wünschen, begehren, ersehnen
desiderata desideratum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Wunsch, Sehnsucht
desiderata desidero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) ersehnt, gewünscht, vermißt
desideratorum desidero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) ersehnt, gewünscht, vermißt
desideratur desidero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gewünscht, begehrt, ersehnt
desiderium desiderium, i (n Nomin. od. Akk. Sing. od. Genet. Plural) Sehnsucht, Wunsch
desidero desidero, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich wünsche, begehre, ersehne
designabuntur designo, avi, atus (1 3. Person Plural Futur Passiv) sie werden bezeichnet werden
designamus designo, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir bezeichnen
designandi designo, avi, atus (1 Gerundium) was zu bezeichnen ist
designant designo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie bezeichnen
designare designo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) bezeichnen
designarunt = designaverunt designo, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben bezeichnet
designatio designatio, onis (f Nomin. Sing.) Bezeichnung, Angabe
designavimus designo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben bezeichnet
designentur designo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden bezeichnet werden
desinemus desino, sii / ivi, itus (3 1. Person Plural Futur) wir werden aufgeben, unterlassen, beenden, aufhören
desinitis desino, sii / ivi, itus (3 2. Person Plural Präs.) ihr gebt auf, unterlaßt, beendet
desinunt desino, sii / ivi, itus (3 3. Person Plural Präs.) sie geben auf, unterlassen, enden
desperandum despero, avi, atus (1 Gerundium) was zu verzweifeln ist, was anzuzweifeln ist
destinavi destino, avi, atus (1 1. Person Sing. Perf.) ich habe vorgenommen, bestimmt, festgesetzt
destinavimus destino, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben vorgenommen, bestimmt, festgesetzt
destruit destruo, struxi, structus (3 3. Person Sing. Präs.) er zerstört, vernichtet
desumatur desumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde ausgesucht werden
desumuntur desumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden ausgesucht
det do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er gäbe
detecta detego, texi, tectus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgedeckt, erforscht
detegitur detego, texi, tectus (3 3. Person Sing. Päs. Passiv) es wird aufgedeckt, erforscht
detentio detentio, onis (f Nomin. Sing.) Besitztum
deteriorem deterior, ius (Akk. Sing. mask. od. fem.) schlechter, geringer
determinationem determonatio, onis (f Akk. Sing.) Abgrenzung, Ende, Schluß
determinatur determino, avi, atus (1 3. Person Präs.. Passiv) es wird bestimmt, festgesetzt, abgegrenzt
determinatus determino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bestimmt, festgesetzt, abgegrenzt
determinavit determino, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat bestimmt, festgesetzt, abgegrenzt
determinentur determino, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie wären bestimmt, festgesetzt, abgegrenzt worden
determinetur determino, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es wäre bestimmt, festgesetzt, abgegrenzt worden
detexerit detego, texi, tectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte aufgedeckt, enthüllt, ermittelt, erforscht
deteximus detego, texi, tectus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben aufgedeckt, enthüllt, ermittelt, erforscht
detrahantur detraho, traxi, tractus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden weggezogen werden, weggenommen werden
detracta detraho, traxi, tractus (3 Partizip Perf. Passiv) weggezogen, weggenommen
detracta detracto, tractavi, tractus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) lehne ab, verweigere
detur do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) es würde gegeben werden
Deum deus, i (m Akk. Sing.) Gott
Deus deus, i (m Nomin. Sing.) Gott
deveniendum devenio, veni, ventus (4 Gerundium) was herabzukommen ist, zu wenden, zu entwickeln ist
deveniet devenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Futur) er wird herabkommen, sich wenden, sich entwickeln zu
dextro dexter, tra, trum (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) rechts, geschickt
dextrorsum dextrorsum (Adv.) rechts, rechts ab
dextrum dexter, tra, trum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) rechts, geschickt
dial.
dialect.
dialecticas dialectica, ae (f Akk. Plural) Dialektik
dialectici dialecticus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Dialektiker
dialecticis dialectica, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Dialektik
dialecticis dialecticus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Dialektiker
dialecticum dialecticus, i (m Akk. Sing.) Dialektiker
dialecticum dialecticus, a, um (Akk. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. neutr,) dialektisch
dialecticus dialecticus, i (m Nomin. Sing.) Dialektiker
dialecticus dialecticus, a, um (Nomin. Sing. mask.) dialektisch
dialogis dialogus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Dialog, Zwiegespräch
diameter diameter, diametri (f Nomin. Sing.) Durchmesser
diametris diameter, diametri (f Dat. od. Abl. Plural) Durchmesser
dianoeticam dianoeticus, a, um (Akk. Sing. fem.) rational, durch Anwendung des Verstands, denkend, verständig (s. WB phil Begr)
dicam dico, dixi, dictus (3 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich würde sagen, zeigen, erklären
dicas dico, dixi, dictus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest sagen, zeigen, erklären
dicatur dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde gesagt, gezeigt, erklärt
dicemus dico, dixi, dictus (3 1. Person Plural Futur) wir werden sagen, zeigen, erklären
dicenda dico, dixi, dictus (3 Gerundium) was zu sagen, zeigen, erklären ist
dicendum dico, dixi, dictus (3 Gerundium) was zu sagen, zeigen, erklären ist
dicere dico, dixi, dictus (3 Infinit. Präs.) sagen, zeigen, erklären
diceretur dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es wäre gesagt, gezeigt, erklärt worden
dicet dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Futur) er wird sagen, zeigen, erklären
dicetur dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird gesagt, gezeigt, erklärt werden
dici dico, dixi, dictus (3 Infinit. Präs. Passiv) gesagt, gezeigt, erklärt werden
dicimus dico, dixi, dictus (3 1. Person Plural Präs.) wir sagen, zeigen, erklären
dicit dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs.) er sagt, zeigt, erklärt
dicitur dicor, dictus sum (3 3. Person Sing. Präs.) man sagt dass, sollen
dicitur dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gesagt, gezeigt, erklärt
dico dicor, dictus sum (3 1. Person Sing. Präs.) ich sage
dicta est dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) er wird genannt
dicto dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagt, gezeigt, erklärt
dictorum dictum, i (n Genet. Plural) Aussage, Befehl
dictum dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagt, gezeigt, erklärt
dictumque dico, dixi, dictus +-que (3 Partizip Perf. Passiv) gesagt, gezeigt, erklärt
dictum de omni et nullo dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) allgemeingültige Aussage, die auf Teile zustrifft oder auf Nichts und die Teile (s. Oxford Dict Phil)
dictum dictum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Aussage, Befehl
dictus dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagt, gezeigt, erklärt
dicunt dico, dixi, dictus (3 3. Person Plural Präs.) sie sagen, zeigen, erklären
dicuntur dico, dixi, dictus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gesagt, gezeigt, erklärt
didicere disco, didici, - (3 3. Person Plural Perf.) sie haben gelernt, erfahren
die dies, diei, (m/f Abl. Sing.) Tag
diebus dies, diei, (m/f Dat. od. Abl. Plural) Tag
dies dies, diei, (m/f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Tag
differant differo, distuli, dilatus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie wären verschieden sein, unterschieden sich
differe differo, distuli, dilatus (unregelm. Infinit. Präs.) verschieden sein, sich unterscheiden
differentem differo, - ,- (3 Partizip Präs.) sich unterscheidend
differentes differo, - ,- (3 Partizip Präs.) sich unterscheidend
differentia differentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Unterschied
differentiae differentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Unterschied
differentiam differentia, ae (f Akk. Sing.) Unterschied
differentiis differentia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Unterschied
differre differo, distuli, dilatus (unregelm. Infinit. Präs.) verschieden sein, sich unterscheiden
differret differro, -, - (unregel. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sich unterscheiden, verschieden sein
differt differo, distuli, dilatus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er ist verschieden
differunt differo, distuli, dilatus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie sind verschieden
difficile difficilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) schwierig, mühsam
diffusa diffusus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.-) ausgegossen, ausgedehnt
Kenelm. Digbaeus Kenelm Digby * 1603 † 1665 engl. Höfling, Abenteurer und Naturphilosoph, Mitgrüder der Royal Society
digestio digestio, onis (f Nomin. Sing.) Verteilung, Anordnung, Verdauung
digna dignus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) angemessen, würdig
dignior dignus, a, um (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) angemessen, würdig
digno digno, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich würdige
digno dignus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) angemessen, würdig
dignosci dignosco, novi, - (3 Infinit. Präs. Passiv) erkannt werden, unterschieden werden
dignum dignus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. mask.) angemessen, würdig
Diis deus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Gott
dilata differo, distuli, dilatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) verbreitet, zerstreut
dilemma dilemma, atis (f Nomin. Sing.) Paradoxon, Zwickmühle
diligenti diligens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) sorgfältig, gründlich
diligentissimus diligens, entis (Superlat. Nomin. Sing. mask.) sorfältig, gründlich
dilucide dilucide (Adv.) deutlich, klar
dimensio dimensio, onis (f Nomin. Sing.) Abmessung, Ausdehnung
dimetros dimetrus, i (m Akk. Plural) Dimeter, in der Verslehre aus 2 Metren bestehend
dimidio dimidius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) halb
dimidium dimidius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. os. Akk. Sing. mask.) halb
dimidium dimidium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Hälfte
dimidius dimidius, a, um (Nomin. Sing. mask.) halb
diminuitur diminuo, nui, nutus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird zerspalten
dinumerans dinumero, avi, atus (1 Partizip Präs.) aufzählend, errechnend
Diphtongi diphthongus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Doppellaut, Diphthong
Diphthongum diphthongus, i (m Akk. Sing.) Doppellaut, Diphthong
directa directus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unmittelbar, gerade, in gerader Linie
directam directus, a, um (Akk. Sing. fem.) unmittelbar, gerade, in gerader Linie
directe directe (Adv.) unmittelbar, geradezu, unbedingt
directi directus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural amsk.) unmittelbar, gerade, in gerader Linie
directivis directivus, a, um (Dat. od. Abl. Plural) richtunggebenden, leitend
directorum directus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) unmittelbar, gerade, in gerader Linie
directum directus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) unmittelbar, gerade, in gerader Linie
directus directus, a, um (Nomin. Sing. mask.) unmittelbar, gerade, in gerader Linie
dirigitur dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Präs.) es wird gelenkt, hingewandt, gerade gerichtet
dis dis, ditis (Nomin. Sing. mask. of. fem.) reich
dis dis, ditis (m Nomin. Sing.) Pluto
Disamis Disamis syllogistischer Begriff (s. Zedler)
discemus disco, didici, - (3 1. Person Plural Futur) wir werden kennen lernen, erfahren, erforschen
discentium discens, entis (m Genet. Plural) Schüler
discerpantur discerpo, cerpsi, cerptus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden zerrissen, getadelt, zurückgewiesen werden
discerpatur discerpo, cerpsi, cerptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde zerrissen, getadelt, zurückgewiesen werden
discerpendi discerpo, cerpsi, cerptus (3 Gerundium) was zu zerreißen, zu tadeln, zurückzuweisen ist
discerpi discerpo, cerpsi, cerptus (3 Infinit. Präs. Passiv) zerrissen, getadelt, zurückgewiesen werden
discerptio discerptio, onis (f Nomin. Sing.) Zerstückelung
discerptione discerptio, onis (f Abl. Sing.) Zerstückelung
discerptionem discerptio, onis (f Akk. Sing.) Zerstückelung
discerptiones discerptio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Zerstückelung
discerptionibus discerptio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Zerstückelung
discerptionum discerptio, onis (f Genet. Plural) Zerstückelung
discerptus discerpo, cerpsi, cerptus (3 Partizip Perf. Passiv) zerrissen, getadelt, zurückgewiesen
discerptus est discerpo, cerpsi, cerptus (3 Partizip Perf. Passiv) es ist zerlegt worden
disciplina disciplina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Unterrichtsfach, Lehrmethode
disciplinarum disciplina, ae (f Genet. Plural) Unterrichtsfach, Lehrmethode
disciplinas disciplina, ae (f Akk. Plural) Unterrichtsfach, Lehrmethode
disciplinis disciplina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Unterrichtsfach, Lehrmethode
discipulus discipulus, i (m Nomin. Sing.) Schüler, Jünger
discontiguae discontiguus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) unzusammenhängend, nicht benachbart
discors discors, discordis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) uneinig, unharmonisch
discrepitant dsicrepito, -, - (1 3. Person Plural Präs.) sie stehen im Widerspuch
discrimen discrimen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Abstand, Unterschied
discurritur discurro, curri, cursus (3 3. Person SIng. Präs. Passiv) es wird ausgebreitet, abgewichen
discursivam discursivus, a, um (Akk. Sing. fem.) erörternd
disjunctive disjunctive (Adv.) trennend, ausschließend
disjunctive disjunctive (Adv.) entgegengesetzt
disjuncta disjungo, junxi, junctus (3 Partizip Perf. Passiv) entgegengestzt, getrennt
disjunctis disjungo, junxi, junctus (3 Partizip Perf. Passiv) entgegengesetzt, getrennt
disjunctivi disjunctivus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) entgegengesetzt
disjunctivus disjunctivus, a, um (Nomin. Sing. mask.) entgegengesetzt
disjunguntur disjungo, junxi, junctus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden getrennt, unterschieden, entfernt
Disp. disputatio, onis (f Nomin. Sing.) Erörterung, Abhandlung
dispescitur dispesco, ui, itus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird abgesondert, getrennt,
disponantur dispono, posui, positus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden eingeteilt werden, angeordnet werden
disponendi dispono, posui, positus (3 Gerundium) was eingeteilt wird, angeordnet wird
disponendis dispono, posui, positus (3 Gerundium) was eingeteilt wird, angeordnet wird
disponendorum dispono, posui, positus (3 Gerundium) was eingeteilt wird, angeordnet wird, bereit gestellt wird
disponi dispono, posui, positus (3 Infinit. Präs. Passiv) eingeteilt werden, angeordnet werden
disponitur dispono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird eingeteilt, angeordnet
disponuntur dispono, posui, positus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden eingeteilt, angeordnet
dispositae dispono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) verteilt, angeordnet
dispositarum dispono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) verteilt, angeordnet
dispositis dispono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) verteilt, angeordnet
dispositio dispositio, onis (f Nomin. Sing.) Anordnung, Bestimmung, Gliederung, Planung
dispositione dispositio, onis (f Abl. Sing.) Anordnung, Bestimmung, Gliederung, Planung
dispositionem dispositio, onis (f Akk. Sing.) Anordnung, Bestimmung, Gliederung, Planung
dispositiones dispositio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Anordnung, Bestimmung, Gliederung, Planung
dispositionis dispositio, onis (f Genet. Sing.) Anordnung, Bestimmung, Gliederung, Planung
dispositionum dispositio, onis (f Genet. Plural) Anordnung, Bestimmung, Gliederung, Planung
dispositionibius dispositio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Anordnung, Bestimmung, Gliederung, Planung
dispositum dispositus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. SIng. mask.) angeordnet, festgesetzt
disputandi disputo, avi, atus (1 Gerundium) was zu erörtern ist
disputant disputo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie erörtern
disputari disputo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) erörtert werden
disputat disputo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er erörtert
disputationum disputatio, onis (f Genet. Plural) Erörterung
disputator disputator, oris (m Nomin. Sing.) Redner, Denkerm Verfechter einer Meinung
dissensu dissensus, us (m Abl. Sing.) Uneinigkeit, Streit, Meinungsverschiedenheit
dissensum dissensus, us (m Akk. Sing.) Uneinigkeit, Streit, Meinungsverschiedenheit
dissentit dissentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Präs.) er widerspricht, stimmt nicht bei
dissientit = dissentit dissentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Präs.) er widerspricht, stimmt nicht bei
disseratur dissero, rui, rtus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde besprochen werden, abgehandelt werden, erörtert werden
disserendi dissero, rui, rtus (3 Gerundium) was zu besprechen ist, abzuhandeln ist, zu erörtern ist
dissertatio dissertatio, onis (f Nomin. Sing.) Erörterung, Erklärung
dissertationis dissertatio, onis (f Genet. Sing.) Erörterung, Erklärung
disseruerimus dissero, rui, rtus (3 1. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) wir hätten besprochen, abgehandelt, erörtert
disseruimus dissero, rui, rtus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben besprochen, abgehandelt, erörtert
dissimiles dissimilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) ungleich, unähnlich
dissimilis dissimilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) ungleich, unähnlich
dissimilitudine dissimilitudo, inis (f Abl. Sing.) Ungleichheit, Verschiedenheit, Unähnlichkeitr
dissitum dissitus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) weit entfernt, auseinander gelegen
dissona dissonus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verworren, nicht übereinstimmend, abweichend, verschieden
dissolutae dissolvo, solvi, solutus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgelöst, getrennt, widerlegt
dissolvitur dissolvo, solvi, solutus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird aufgelöst, getrennt
distans disto, distiti, - (1 Partizip Präs.) getrennt, entfernt
distant disto, distiti, - (1 3. Person Plural Präs.) sie sind entfernt
distantes disto, distiti, - (1 Partizip Präs.) getrennt, entfernt
distantia distantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Entfernung, Abstand
distantiam distantia, ae (f Akk. Sing.) Entfernung, Abstand
distat disto, distiti, - (1 3. Person Sing. Präs.) er ist entfernt
distichon distichon, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Distichon (2-zeilige Strophenform aus Hexametern)
distinctionem distinctio, onis (f Akk. Sing.) Unterscheidung, Bestimmung, Verschiedenheit
distinctiunculas distinctio +-unculus (dimin.) kleiner Unterschied?
distinctum distinguo, tinxi, tinctus (3 Partizip Perf. Passiv) unterschieden
distinguitur distinguo, tinxi, tinctus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird unterschieden
distinximus distinguo, tinxi, tinctus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben unterschieden
distinxisse distinguo, tinxi, tinctus (3 Infinit. Perf.) unterschieden haben
distribuat distribuo, bui, butus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er teilte ein, verteilte, verbreitete, musterte
distribuatur distribuo, bui, butus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde eingeteilt werden, verteilt werden, verbreitet werden
distribuebat distribuo, bui, butus (3 3. Person Sing. Imperf.) er teilte ein, verteilte
distributionibus distributio, onis (Dat. od. Abl. Plural) Verbreitung, Verteilung, Einteilung
distulimus differo, distuli, dilatus (unregelm. 1. Person Plural Perf.) wir haben verbreitet, verschoben, entfernt
dissyllabis dissyllabus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zweisilbig
Ditabis dito, avi, atus (1 2. Person Sing. Futur) du wirst bereichern
diu diu (Adv.) lange, bei Tage
divergens divergens, entis (Nomin. Sing. m, f, n) abweichend
diversa diversus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verschieden, einzeln, getrennt
diversae diversus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) verschieden, einzeln, getrennt
diversam diversus, a, um (Akk. Sing. fem.) verschieden, einzeln, getrennt
diversarum diversus, a, um (Genet. Plural fem.) verschieden, einzeln, getrennt
diversas diversus, a, um (Akk. Plural fem.) verschieden, einzeln, getrennt
diversi diversus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) verschieden, einzeln, getrennt
diversimode diversimode (Adv.) in verschiedener Art
diversis diversus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) verschieden, einzeln, getrennt
diversitas diversitas, atis (f Nomin. Sing.) Unterschied, Verschiedenheit
diversitate diversitas, atis (f Abl. Sing.) Unterschied, Verschiedenheit
diversitatem diversitas, atis (f Akk. Sing.) Unterschied, Verschiedenheit
diversitates diversitas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Unterschied, Verschiedenheit
diversum diversus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. meak.) verschieden, einzeln, getrennt
divertisse diverto, verti, versus (3 Infinit. Perf.) abgewichen sein
Divin. Inst. Institutiones Divinae Göttliche Unterweisungen (Lactantius)
divinare divino, avi, atus (1 Infinit. Präs.) weissagen, ahnen
dividantur divido, visi, visus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden geteilt, getrennt, verteilt werden
dividatur divido, visi, visus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde geteilt, getrennt, verteilt werden
dividendae divido, visi, visus (3 Gerundium) was zu teilen, zu trennen, zu verteilen ist
dividendum divido, visi, visus (3 Gerundium) was zu teilen, zu trennen, zu verteilen ist
dividens divido, visi, visus (3 Partizip Präs.) teilend, trennend, verteilend
dividentibus divido, visi, visus (3 Partizip Präs.) teilend, trennend, verteilend
dividi divido, visi, visus (3 Infinit. Präs. Passiv) geteilt werden, getrennt werden, verteilt werden
dividit divido, visi, visus (3 3. Person Sing. Präs.) er hat geteilt, getrennt, verteilt
dividitur divido, visi, visus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird geteilt, getrennt, verteilt
dividuae dividuus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) teilbar, trennbar
dividuam dividuus, a, um (Akk. Sing. fem.) teilbar, trennbar
dividui dividuus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) teilbar, trennbar
dividuntur divido, visi, visus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden geteilt, getrennt, verteilt
Divin. Inst. Divinae institutiones Werk von Lactantius
divisio divisio, onis (f Nomin. Sing.) Teilung, Zerlegung (s. WB phil Begr)
divisione divisio, onis (f Abl. Sing.) Teilung, Zerlegung (s. WB phil Begr)
divisionem divisio, onis (f Akk. Sing.) Teilung, Zerlegung (s. WB phil Begr)
divisiones divisio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Teilung, Zerlegung (s. WB phil Begr)
divisionibus divisio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Teilung, Zerlegung (s. WB phil Begr)
divisionis divisio, onis (f Genet. Sing.) Teilung, Zerlegung (s. WB phil Begr)
divisionum divisio, onis (f Genet. Plural) Teilung, Zerlegung (s. WB phil Begr)
divisiores divisor, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) Divisor
diviso divisus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) getrennt
divos divus, i (m Akk. Plural) Götter
divus divus, i (m Nomin. Sing.) Gott
divus divus, a, um (Nomin. Sing. mask.) göttlich, himmlisch
dixeris dico, dixi, dictus (3 2. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) du hättest gesagt, genannt
diximus dico, dixi, dictus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben gesagt, genannt
dixit dico, dixi, dictus (3 1. Person Plural Perf.) er hat gesagt, genannt
Dni = decani decanus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Dekan, Abt
DNO = decano decanus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Dekan, Abt
Dnum = decanum decanus, i (m Akk. Sing.) Dekan, Abt
do do, dedi, datus (1 1. Person Sing. Präs.) ich gebe, räume ein
doceat doceo, docui, doctus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde lehren, unterrichten
docebit doceo, docui, doctus (2 3. Person Sing. Futur) er wird lehren, unterrichten
docendi doceo, docui, doctus (2 Gerundium) was zu lehren ist, zu unterrichten ist
docent doceo, docui, doctus (2 3. Person Plural Präs.) sie lehren, unterrichten
docet doceo, docui, doctus (2 3. Person Sing. Präs.) er lehrt, unterrichtet
docile docilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) gelehrig
docilis docilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) gelehrig
Doct. doctrina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Grundsatz
doctissimus doctus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) sehr gelehrt, gebildet
doctum doctus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gelehrt, gebildet
doctus doctus, a, um (Nomin. Sing. mask.) sehr gelehrt, gebildet
doctrina doctrina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Unterricht, Lehrfach, Lehre, Lehrmeinung
doctrinae doctrina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Unterricht, Lehrfach, Lehre, Lehrmeinung
doctrinam doctrina, ae (f Akk. Sing.) Unterricht, Lehrfach, Lehre, Lehrmeinung
doctrinis doctrina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Unterricht, Lehrfach, Lehre, Lehrmeinung
docuisse doceo, cui, ctus (2 Infinit. Perf.) gelehrt haben
doloris dolor, oris (m Genet. Sing.) Schmerz, Kummer, Ärger
dominium dominium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Eigentum, Besitz
dominium directum dominium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Ober-Eigentum, mit allen Besitzrechten
dominium utile dominium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Eigentum mit dem Nutzungsrecht
domo domus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Haus
dona donum, i, (n Nomin. od. Akk. Plural) Geschenk, Gabe
donec donec (Subjunkt.) solange bis, bis dass
donet dono, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er schenkte, weihte
dotes dos, dotis (f Nomin. od. Akk. Plural) Gabe, Fähigkeit, Vorzug
Dresdae Dresden
Dresdensis Dresdisch
Drexelio Jeremias Drexel * 1581 † 1638 dt. Jesuit und Schriftsteller
Drexelius Jeremias Drexel * 1581 † 1638 dt. Jesuit und Schriftsteller (Orbis Phaethon hoc est De Universis vitijs Linguae.)
duabus duo, duae, duo (Dat. od. Abl. Plural fem.) zwei, beide
duae duo, duae, duo (Nomin. Plural fem.) zwei, beide
duarum duo, duae, duo (Genet. Plural fem.) zwei, beide
duas duo, duae, duo (Akk. Plural fem.) zwei, beide
dubia dubium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zweifel
dubia dubius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) zweifelhaft, ungewiss
dubiam dubius, a, um (Akk. Sing. fem.) zweifelhaft, ungewiss
dubio dubium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Zweifel
dubitationes dubitatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Zweifel, Ungewißheit, Bedenken
dubitantis dubito, avi, atus (1 Partizip Präs.) zweifelnd. zögernd
dubitet dubito, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde zweifeln
dubium dubium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Zweifel
duc duco, duxi, ductus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) ziehe!, leite her!, berechne!
ducantur duco, duxi, ductus (3 3. Person Plural Konj. Präs Passiv) sie würden gezogen werden, hergeleitet werden
ducatur duco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Konj. Präs Passiv) es würden gezogen werden, hergeleitet werden
ducatur in duco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Konj. Präs Passiv) es würden gezogen werden in, multipliziert werden mit
ducemus duco, duxi, ductus (3 1. Person Plural Futur) wir werden ziehen, herleiten
ducenda duco, duxi, ductus (3 Gerundium) was zu ziehen ist, herzuleiten ist
ducendae duco, duxi, ductus (3 Gerundium) was zu ziehen ist, herzuleiten ist
ducendes duco, duxi, ductus (3 Gerundium) was zu ziehen ist, herzuleiten ist
ducendo duco, duxi, ductus (3 Gerundium) was zu ziehen ist, herzuleiten ist
ducendum duco, duxi, ductus (3 Gerundium) was zu ziehen ist, herzuleiten ist
ducendus duco, duxi, ductus (3 Gerundium) was zu ziehen ist, herzuleiten ist
ducere duco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs.) was zu ziehen ist, herzuleiten ist
duci duco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs.) gezogen werden, hergeleitet werden
ducit duco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs.) er zieht, leitet her
ducitur duco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gezogen, hergeleitet
ducta duco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) gezogen, hergeleitet
ductarum duco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) gezogen, hergeleitet
ductis duco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) gezogen, hergeleitet
ductu ductus, us (m Abl. Sing.) Zug, Führung, Leitung
ductus duco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) gezogen, hergeleitet
ductus ductus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Zug, Führung, Leitung
ducuntur duco, duxi, ductus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gezogen, hergeleitet
dudum dudum (Adv.) vor einer Weile, jüngst, neulich
dum dum (Adv.) nun, doch, noch, wieso, bloß, solange bis, wenn nur
dum dum (Subjznkt.) während, solange bis, wenn nur
dummodo dummodo (Subjunkt.) wenn nur, insoweit nur
duntaxat duntaxat (Adv.) genau genommen. wenigstens, lediglich
duo duo, duae, duo (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. neutr.) zwei, beide
duobus duo, duae, duo (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zwei, beide
duorum duo, duae, duo (Genet. Plural mask. od. neutr.) zwei, beide
duos duo, duae, duo (Akk. Plural mask.) zwei, beide
duplae duplus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) doppelt
duplas duplus, a, um (Akk. Plural fem.) doppelt
duplex duplex, icis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) doppelt, zweifach
duplicandus duplico, avi, atus (1 Gerundivum) was zu verdoppeln ist
duplicem duplex, icis (Akk. Sing. mask. od. fem.) doppelt, zweifach
duplices duplex, icis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) doppelt, zweifach
duplicentur duplico, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden verdoppelt werden
duplicetur duplico, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) es würde verdoppelt werden
duplici duplex, icis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) doppelt, zweifach
duplicis duplex, icis (Genet. Sing. m, f, n) doppelt, zweifach
duplo duplus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) doppelt
duratio duratio, onis (f Nomin. Sing.) Dauer
durationem duratio, onis (f Akk. Sing.) Dauer
durationi duratio, onis (f Dat. Sing.) Dauer
dux dux, ducis (m/f Nomin. Sing.) Führer, Herzog
duximus duco, dixi, ductus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben gezogen, hergeleitet, gemeint, geschätzt
duxisse duco, dixi, ductus (3 Infinit. Perf.) gezogen haben, hergeleitet haben
duxit duco, dixi, ductus (3 1. Person Sing. Perf.) er hat gezogen, hergeleitet
dynamices dynamis, icis (? Nomin. od. Akk. Plural) Dynamik (s. WB philos. Begr.)

E

ea is, ea, id (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) diese
ea ea (Adv.) dort, da
ead. idem, eadem, idem (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ebendieselbe
eadem eadem (Adv.) zugleich, ebenso
eadem idem, eadem, idem (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ebendieselbe
eae is, ea, id (Nomin. Plural fem.) diejenigen
eaque is, ea, id +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) und diejenigen
eaeque is, ea, id +-que (Nomin. Plural fem.) und diejenigen
ea is, ea, id +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) diese
eam is, ea, id (Akk. Sing. fem.) diejenige
eamque is, ea, id +-que (Akk. Sing. fem.) und diejenige
eamve is, ea, id +-ve (Akk. Sing. fem.) oder diejenige
eandem idem, eadem, idem (Akk. Sing. fem.) dieselbe
earundem idem, eadem, idem (Genet. Plural fem.) dieselbe
earum is, ea, id (Genet. Plural fem.) diese
earumque is, ea, id +-que (Genet. Plural fem.) diese
eas is, ea, id (Akk. Plural fem.) diese
easdem idem, eadem, idem (Akk. Plural fem.) dieselbe
Ebelii Heinrich Christoph Ebell * 1652 † 1727 dt. Mediziner und Mathematiker, Leibarzt in Braunschweig-Lüneburg
Ebelius Heinrich Christoph Ebell * 1652 † 1727 dt. Mediziner und Mathematiker, Leibarzt in Braunschweig-Lüneburg
Joh. Philippus Ebelius Johann Philipp Ebel * 1592 † 1627 Rektor in Ulm (Epigrammata palindrome Ulm 1623)
ecce ecce (Adv.) siehe da
Ecclesia ecclesia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kitrche, Gemeinde
ecclesiastico ecclesiasticus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) kirchlich, geistlich
Ecclesiasticae ecclesiasticus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) kirchlich, geistlich
Eckardus Leichnerus Eckard Leichner * 1612 † 1690 dt. Mediziner, Prof. in Erfurt
ed. editus, a, um herausgegeben
edidit edo, edidi, editus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat herausgegeben
edit. editio, onis (f Nomin. Sing.) Ausgabe
editas edo, edidi, editus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgegeben
editione editio, onis (f Abl. Sing.) Ausgabe (eines Buches)
editionem editio, onis (f Akk. Sing.) Ausgabe (eines Buches)
edito edo, edidi, editus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgegeben
editorum edo, edidi, editus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgegeben
editum edo, edidi, editus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgegeben
effecit efficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erzeugt, hervorgebracht, bewirkt, geschlossen, bewiesen
effecitque efficio, feci, fectus +-que (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erzeugt, hervorgebracht, bewirkt, geschlossen, bewiesen
effectu effectus, us (m Abl. Sing.) Vollendung, Wirkung, Erfolg
effectum effectus, us (m Akk. Sing.) Vollendung, Wirkung, Erfolg
effectus effectus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Vollendung, Wirkung, Erfolg
efficere efficio, effeci, effectus (3 Infinit. Präs.) erzeugen, machen, bewirken, folgern, schließen, beweisen
efficiant efficio, effeci, effectus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden erzeugen, machen, bewirken, folgern, schließen, beweisen
efficiatur efficio, effeci, effectus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde erzeugt, gemacht, bewirkt, gefolgert, geschlossen, bewiesen werden
efficiendi efficio, effeci, effectus (3 Gerundium) was zu erzeugen, machen, bewirken, folgern, schließen, beweisen ist
efficit efficio, effeci, effectus (3 3. Person Sing. Präs.) er erzeugt, macht, bewirkt, folgert, schließen, beweist
efficitur efficio, effeci, effectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird erzeugt, gemacht, bewirkt, gefolgert, geschlossen, bewiesen
efficiunt efficio, effeci, effectus (3 3. Person Plural Präs.) sie erzeugen, machen, bewirken, folgern, schließen, beweisen
effingeret effingo, finxi, fictus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde darstellen, erschaffen, nachbilden
efformare efformo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) bilden, gestalten, erschaffen
efformentur efformo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden gebildet werden, gestaltet werden, erschaffen werden
effractio effractio, onis (f Nomin. Sing.) Einbruch, Diebstahl
ego ego, tu, - (1. Person Sing. Nomin. Sing.) ich
egregia egregium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Ruhm, Ehre, Vorzug, rühmliche Tat
egregia egregius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem, od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) hervorragend, ausgezeichnet, bemerkenswert
egregium egregius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr, od. Akk. Sing. mask.) hervorragend, ausgezeichnet, bemerkenswert
ei is, ea, id (Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) demjenigen
ei ei () ach!, wehe!
ej. is, ea, id (Genet. Sing. m, f, n) desjenigen
ejas is, ea, id (Akk. Plural fem.) desjenigen
ejus is, ea, id (Genet. Sing. m, f, n) desjenigen
ejus loci is, ea, id (Genet. Sing. m, f, n) so weit, in einer Stellung
ejusdem idem, eadem, idem (Genet. Sing. m, f, n) ebendesselben
ejusmodi ejusmodi (Adv.) derartig
ejusque is, ea, id +-que (Genet. Sing. m, f, n) desjenigen
elaborandum elaboro, avi, atus (1 Gerundium) was auszuarbeiten, auszuführen ist
elaborant elaboro, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie arbeiten aus, führen aus
elastica elasticum, i (Nomin. Plural) die elastischen Stoffe (s. auch bei Gehler)
electionem electio, onis (f Akk. Sing.) Auswahl
electoris elector, oris (m Genet. Sing.) Kurfürst
elegiacum elegiacus, a, um () elegisch
Elem. de Corp. P. l Elementorum Philosophiae Sectio Prima de Corpore Erster Teil der Grundlagen der Philosophie über Körper von Thomas Hobbes
Element. de Corpore p. 1. Elementorum Philosophiae Sectio Prima de Corpore Erster Teil der Grundlagen der Philosophie über Körper
elementa elementum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Urstoff, Grundlage, Buchstabe, Anfänge
Elementativa
elementis elementum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Urstoff, Grundlage, Buchstabe, Anfänge
elementorum elementum, i (n Genet. Plural) Urstoff, Grundlage, Buchstabe, Anfänge
elevationis elevatio, onis (f Genet. Sing.) Aufhebung, Erhöhung
elicere elicio, elexi/elicui, elicitus (3 Infinit. Präs.) ermitteln, hervorbringen
eliciat elicio, elexi/elicui, elicitus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde ermitteln, hervorbringen
elicitur elicio, elexi/elicui, elicitus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird ermittelt, hervorgebracht
elicuere elicio, elexi/elicui, elicitus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben ermittelt, hervorgebracht
elident elido, elisi, elisus (3 3. Person Plural Futur) sie werden herausstoßen, vernichten
eligatur eligo, elegi, electus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde auswählen
eligendis eligo, elegi, electus (3 Gerundium) was auszuwählen ist
elisio elisio, onis (f Nomin. Sing.) Elision: Weglassen unbetonter Silben (s. auch bei Zedler)
elisione elisio, onis (f Abl. Sing.) Elision: Weglassen unbetonter Silben (s. auch bei Zedler)
elisiones elisio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Elision: Weglassen unbetonter Silben (s. auch bei Zedler)
elliptica ellipsicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) elliptisch
emat emo, emi, emptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde nehmen, kaufen
embryo embryo, onis (m/f Nomin. Sing.) Embryo, Neugeborener
emendatione emendatio, onis (f Abl. Sing.) Verbesserung, Korrektur
emendationem emendatio, onis (f Akk. Sing.) Verbesserung, Korrektur
ementiens ementior, ementitus sum (4 Partizip Präs. Deponens) lügend, vorgebend
ementitur ementior, ementitus sum (4 3. Person Sing. Präs. Deponens) er lügt, gibt vor
emergat emergo, mersi, mersus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde auftauchen, zum Vorschein kommen
emergent emergo, mersi, mersus (3 3. Person Plural Futur) sie werden auftauchen, zum Vorschein kommen
emersuros emergo, mersi, mersus (3 Partizip Futur) was aufzutauchen hat, zum Vorschein zukommen
enim enim (Konjunkt.) denn, nämlich
ens ens, entis (n Nomin. od. Akk. Sing.) das Seiende (s. WB philos. Begr.)
enta ens, entis (n Nomin. od. Akk. Plural) das Seiende (s. WB philos. Begr.)
ente ens, entis (n Abl. Sing.) das Seiende (s. WB philos. Begr.)
Enthymemate Enthymema, atis (n Abl. Sing.) Betrachtung, Einfall, Reflexion (s. WB philos. Begr.)
entis ens, entis (n Genet. Sing.) das Seiende (s. WB philos. Begr.)
enthusiastice enthusiasticus, a, um () begeistert, schwärmend
entia ens, entis (n Nomin. od. Akk. Plural) das Seiende (s. WB philos. Begr.)
entis ens, entis (n Dat. od. Abl. Plural) das Seiende (s. WB philos. Begr.)
entium ens, entis (n Genet. Plural) das Seiende (s. WB philos. Begr.)
enumerandae enumero, avi, atus (1 Gerundiv) was aufzuzählen ist
enumerandi enumero, avi, atus (1 Gerundiv) was aufzuzählen ist
enumerantur enumero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden aufgezählt
enumerare enumero, avi, atus (1 Infinit. Präs.) aufzählen
enumerat enumero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er zählt auf
enumeratarum enumero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgezählt
enumeratio enumeratio, onis (f Nomin. Sing.) Aufzählung
enumeratione enumeratio, onis (f Abl. Sing.) Aufzählung
enumeratos enumero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgezählt
enumeravit enumero, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat aufgezählt
enumerentur enumero, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde aufgezählt werden
enunciare enuncio, avi, atus (1 Infinit. Präs.) aussagen, verkünden, verraten
enunciatione enuntiatio, onis (f Abl. Sing.) Aussage, Mitteilung
enunciationem enuntiatio, onis (f Akk. Sing.) Aussage, Mitteilung
enunciationes enuntiatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Aussage, Mitteilung
enunciemus enuncio, avi, atus (1 1. Person Plural Konj. Präs.) wir würden aussagen, verkünden, verraten
enuncietur enuncio, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde ausgesagt, verkündet, verraten
eo is, ea, id (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) demjenigen
eorum is, ea, id (Genet. Plural mask. od. neutr.) diejenigen
eorundem idem, eadem, idem (Genet. Plural mask. od. neutr.) ebenderselbe
eos is, ea, id (Akk. Plural mask.) diejenigen
eosdem idem, eadem, idem (Akk. Plural mask.) ebenderselbe
eod. idem, eadem, idem (Abl. Sing. mask. od. neutr.) ebenderselbe
eodem isdem, eadem, idem (Abl. Sing. mask. od. neutr.) derselbe
eodem eodem (Adv.) ebenda, ebendorthin, dazu
Epicureae Epicurus * 341 † 271 griech. Philosoph
Epicuri Epicurus * 341 † 271 griech. Philosoph
Epicurus Epicurus * 341 † 271 griech. Philosoph
Epigrammata epigramma, atis (n Nomin. od. Akk. Plural) Epigramm, Sinngedicht
Epigrammatum epigramma, atis (n Genet. Plural) Epigramm, Sinngedicht
epistolarum epistola, ae (f Genet. Plural) Brief
epitome epitome, mes (f Nomin. Sing.) kurzer Auszug
epitoniis epitonium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Röhren der Panflöte
equi equus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Pferd
equidem equidem (Adv.) allerdings
equum equus, i (m Akk. Sing.) Pferd
equus equus, i (m Nomin. Sing.) Pferd
erasse = erravisse erro, avi, atus (1 Infinit. Perf.) geirrt zu haben
erat sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er war
ergo ergo (Adv.) also, folglich
ergo ergo (Postposit. m. Genet.) wegen
erit sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Futur) er wird sein
erotematis erotema, atis (n Genet. Sing.) Frage, Fragesatz
Erphordiensis Erfurt
errata erratum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Irrtum
erratum erratum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Irrtum
erroneam erroneus, a, um (Akk. Sing. fem.) irrtümlich, umherschweifend
error error, oris (m Nomin. Sing.) Irrtum, Fehler
errorem error, oris (m Akk. Sing.) Irrtum, Fehler
erroribus error, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Irrtum, Fehler
eruemus eruo, erui, erutus (3 1. Person Plural Futur) wir werden ausfindig machen, erforschen, ermitteln
eruditi eruditus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) gebildet, gelehrt, kenntnisreich
eruendi eruo, erui, erutus (3 Gerundium) was ausfindig zu machen ist, zu erforschen, zu ermitteln ist
erui eruo, erui, erutus (3 1. Person Sing. Perf.) ich habe ausfindig gemacht, erforscht, ermittelt
eruimus eruo, erui, erutus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben ausfindig gemacht, erforscht, ermittelt
erunt sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Plural Futur) sie werden sein
eruntque sum, fui, esse +-que (unregelm. 3. Person Plural Futur) sie werden sein
esse sum, fui, esse (unregelm. Infinit. Präs.) sein
essent sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie wären
esset sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er war
essentia essentia, ae (f Nomin. od. Abl.. Sing.) Wesenheit, Wesen
essentiae essentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Wesenheit, Wesen
essentiales essentialis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) wesentlich
essentialiter essentialiter (Adv.) wesentlich
essentiam essentia, ae (f Akk. Sing.) Wesenheit, Wesen
est sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er ist
esset sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre
esto sum, fui, esse (unregelm. 2. od. 3. Person Sing. Imperat. Futur) er soll sein
estque sum, fui, esse +.que (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er ist
et, & et (Konjunktion) und
et … et et … et (Konjunktion) sowohl … als auch, teils … teils
etc., &c. et (Konjunktion) und so weiter
etenim etenim (Konjunkt.) denn, nämlich, und allerdings
ethica ethica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Moralphilosophie, Ethik
ethicisque ethicus, a, um +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sittlich, ethisch
etiam etiam (Adverb) noch, noch immer, wieder
etiam etiam (Konjunk.) auch, sogar, gar
etsi etsi (Konjunkt.) wenn auch, wenn schon, indes, wiewohl
Henricus ab Etten Henricus ab Etten * Vorsitzender des Rats von Brabant
Euclidea Euklid von Alexandria (3. Jahrhundert v. Chr.) griech. Mathematiker (ebene Geometrie!)
Euclides Euklid von Alexandria (3. Jahrhundert v. Chr.) griech. Mathematiker (ebene Geometrie!)
Euclidis Euklid von Alexandria (3. Jahrhundert v. Chr.) griech. Mathematiker (ebene Geometrie!)
Eugenium IV Eugen IV * 1383 † 1446 ital. Pabst von 1431 bis 1447
eum is, ea, id (Akk. Sing. mask.) dieser, derjenige, ein solcher
eumque is, ea, id +-que (Akk. Sing. mask.) dieser, derjenige, ein solcher
eundem idem, eadem, idem (Akk. Sing. mask.) derselbe
Europa Europa
eveniet evenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Futur) er wird eintreten, es wird geschehen, ablaufen
evenit evenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) es tritt ein, geschieht, läuft ab
evidens evidens, entis (Nomin. Sing. m, f, n) ersichtlich, offenbar
evidentem evidens, entis (Akk. Sing. mask. od. fem.) ersichtlich, offenbar
evidenter evidens, entis (Adv.) augenscheinlich, einleuchtend, offenbar
evidentia evidentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Augenschein, Einsicht, Gewissheit
evidentiam evidentia, ae (f Akk. Sing.) Augenschein, Einsicht, Gewissheit
evitavit evito, avi, atus (1 1. Person Sing. Perf.) er hat vermieden, unterlassen
evolvat evolvo, volvi, volutus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde entwickeln, darstellen, enthüllen
evolvendi evolvo, volvi, volutus (3 Gerundium) was zu entwickeln, darzustellen, zu enthüllen ist
evolvere evolvo, volvi, volutus (3 Infinit. Präs.) entwickeln, darstellen, enthüllen
ex, e e, ex (Präpos. m. Abl.) aus, von
ex. gr. exempli gratia zum Beispiel
exacta exactus, a,um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ausgeführt, gewissenhaft
exacte exacte (Adv.) genau, gewissenhaft
exactius exacte (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) genau, gewissenhaft
exactos exactus, a, um (Akk. Plural mask.) genau, gewissenhaft
examen examen, inis (n Nomin. Sing.) Prüfung
examina examen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Prüfung
examinandi examino, avi, atus (1 Gerundium) was zu prüfen ist, zu erwägen ist, zu untersuchen ist
excedentia excedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) weggehend, übertreffend, entschwindend, zu etwas gelangend
excedit excedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Präs.) er geht weg, übertrifft
exceptio exceptio, onis (f Nomin. Sing.) Ausnahme, Einwand, Verteidigung
exceptis exceptus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ausgenommen, ohne
excepto exceptus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) ausgenommen, ohne
excidisse excido, cidi, cisus (3 Infinit. Perf.) herausgeschnitten haben, ausgerottet haben, vernichtet haben
excitatione excitatio, onis (f Abl. Sing.) Ermunterung, Anregung
excluduntur excludo, clusi, clusus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden ausgeschlossen, abgeschieden
excoluit excolo, colui, cultus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat gepflegt, verfeinert, ausgebildet
excommunicatio excommunicatio, onis (f Nomin. Sing.) Kirchenbann
excubiae excubiae, arum (f Nomin. Plural) Wachposten
executioni executio, onis (f Dat. Sing.) Ausführung, Vollstreckung
exempla exemplum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Muster, Proben, Beispiele
exemplis exemplum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Muster, Proben, Beispiele
exemplo exemplum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Muster, Proben, Beispiele
exemplum exemplum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Muster, Proben, Beispiele
exempta eximo, exemi, exemptus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgenommen, entfernt
exemtae eximo, exemi, exemptus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgenommen, entfernt
exemtae exemptus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) enmtbunden, frei
exequitur exequor, executus sum (3 3. Person Sing. Präs.) es wird ausgeführt, vollzogen
exercitatus exercitatus, a, um (Nomin. Sing.) geübt
exercitium exercitium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Übung, reichliche Beschäftigung
exhibeamus exhibeo, hibui, hibitus (2 1. Person Plural Konj. Präs.) wir legten vor, erwiesen, zeigten
exhibent exhibeo, hibui, hibitus (2 3. Person Plural Präs.) sie legen vor, erweisen, zeigen
exiguo exiguus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) klein, knapp, gering, unbedeutend
exilio exilium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Verbannung, Exil
existant existo, stiti, - (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden auftreten, entstehen, erscheinen, vorhanden sein
existente existo, stiti, - (3 Partizip Präs.) auftretend, entstehend, erscheinend, vorhanden seiend
existentia existentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Dasein, Bestehen
existentiae existentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Dasein, Bestehen
existentiamque existentia, ae +-que (f Akk. Sing.) Dasein, Bestehen
existimant existimo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie glauben, meinen, erachten
exordia exordium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) beginn, Einleitung, Ursprung
expeditio expeditio, onis (f Nomin. Sing.) Unternehmung, Feldzug, Streifzug
expeditissima expeditus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr..) unbehindert, leicht, rasch
expeditissima expedio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv Superlat..) erledigt, besorgt, dargelegt, überwunden
expeditum est expedio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Perf. Passiv.) es ist dargelegt worden
experimentum experimentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Versuch, Probe, Prüfung
experiri experior, expertus sum (4 Infinit. Präs.) zu versuchen, erproben, prüfen
expers expers, ertis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) frei von (m. Genet.)
expetitur expeto, tivi, titus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird erreicht, versucht, erstrebt
expleat expleo, plevi, pletus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde ausfüllen, beenden, vollenden
explendos expleo, plevi, pletus (2 Gerundivum) was auszufüllen, zu beenden, zu vollenden ist
expleretur expleo, plevi, pletus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde ausgefüllt, beendet, vollendet werden
explicabo explico, cavi, catus (1 1. Person Sing. Futur) ich werde erklären, bezeichnen
explicandae explico, cavi, catus (1 Partizip Futur Passiv) was zu erklären ist, zu bezeichnen ist
explicandum explico, cavi, catus (1 Gerundium) was zu erklären, zu bezeichnen ist
explicant explico, cavi, catus (1 3. Person Plural Präs.) sie erklären, bezeichnen
explicare explico, cavi, catus (1 Infinit. Präs.) erklären, bezeichnen
explicari explico, cavi, catus (1 Infinit. Präs. Passiv) erklärt werden, bezeichnet werden
explicate explicate (Adv.) klar. geordnet
explicatis explico, cavi, catus (1 Partizip Perf. Passiv) ausgebreitet, erklärt, entwirrt
explicabo explico, cavi, catus (1 1. Person Sing. Futur) ich werde erklären, bezeichnen
explicandum explico, cavi, catus (1 Gerundium) was zu erklären, bezeichnen ist
explicare explico, cavi, catus (1 Infinit. Präs.) erklären, bezeichnen
explicate explicate (Adv.) klar, geordnet
explicuit explico, cavi, catus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat erklärt, bezeichnet
exploratis exploro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erkundet, erforscht
exploravit exploro, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat erkundet, erforscht
exponendi expono, posui, positus (3 Gerundium) was auszustellen ist, darzulegen ist
exponendis expono, posui, positus (3 Gerundium) was auszustellen ist, darzulegen ist
exponens exponens, entis (m Nomin. Sing.) Exponent
exponente exponens, entis (m Abl. Sing.) Exponent
Exponentem exponens, entis (m Akk. Sing.) Exponent
exponentes exponens, entis (m Nomin. od. Akk. Plural) Exponent
exponenti exponens, entis (m Dat. Sing.) Exponent
exponentibus exponens, entis (m Dat. od. Abl. Plural) Exponent
exponentis exponens, entis (m Genet. Sing.) Exponent
exponentium exponens, entis (m Genet. Plural) Exponent
exponere expono, posui, positus (3 Infinit. Präs.) ausstellen, vor Augen stellen, darlegen, beschreiben
exponi expono, posui, positus (3 Infinit. Präs. Passiv) ausgestellt werden, vor Augen gestellt, dargelegt, beschrieben werden
exponunturque expono, posui, positus +-que (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden ausgestellt, dargelegt, beschrieben
exposita expono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) ausgestellt, vor Augen gestell, dargelegt, beschrieben
exposuit expono, posui, positus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat ausgestellt, vor Augen gestell, dargelegt, beschrieben
expressimus exprimo, pressi, pressus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben ausgedrückt, dargestellt, bestimmt
exprimendo exprimo, pressi, pressus (3 Gerundium) was auszudrücken ist, darzustellen ist, zu bestimmen ist
exprimi exprimo, pressi, pressus (3 Infinit. Präs. Passiv) ausgedrückt werden, dargestellt werden, bestimmt werden
exprimitur exprimo, pressi, pressus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird ausgedrückt, dargestellt, bestimmt
exprimunt exprimo, pressi, pressus (3 3. Person Plural Präs.) sie drücken aus, stellen dar, bestimmen
exsequi exsequor, exsecutus sum (3 Infinit. Präs.) durchführen, erledigen
exspectandum exspecto, avi, atus (1 Gerundium) was zu erwarten ist, zu verlangen ist
exstruitur exsrtuo, struxi, sructus (3 3. Person Sing. Präs.) es wird ersonnen, errichtet
exsurget exsurgo, surrexi, surrectus (3 3. Person Sing. Futur) er wird sich erheben, aufstehen
exsurgunt exsurgo, surrexi, surrectus (3 3. Person Plural Präs.) sie erheben sich, stehen auf
extare exsto, exstiti, exstaturus (1 Infinit. Präs.) hervorragen
extat exsto, exstiti, exstaturus (1 3. Person Sing. Präs.) er ragt hervor
extemporaneo extemporaneus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) spontan
extendi extendo, tendi, tentus (3 Infinit. Präs. Passiv) ausgedehnt werden
extensione extensio, onis (Abl. Sing.) Erweiterung, Ausdehnung
externum externus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) außen
exterorum exter, tera, terum (Genet. Plural mask. od. neutr.) ausländisch
extima extima, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) die äußersten Ränder
extra extra (Adv.) außerhalb, außerdem, überdies
extra extra (Präpos. m. Akk.) außer, ausgenommen
extrema extremus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die äußerste, höchste, letzte
extremae extremus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) die äußerste
extremi extremus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) die äußerste
extremis extremus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) die äußersten
extremos extremus, a, um (Akk. Plural mask) die äußersten
extremum extremum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) äußerster Punkt, Spitze, Grenze
extremitate extremitas, atis (f Abl. Sing.) die äußerste Grenze, Rand, Endung
extremitati extremitas, atis (f Dat. Sing.) die äußerste Grenze, Rand, Endung
extremo extremo (Adv.) der äußerste
extremorum extremus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) der äußersten
extremum extremus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) das äußerste
extrinsecae extrinsecus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) äußerlich
extrinsece extrinsece (Adv.) äußerlich
extrorsum extrorsum (Adv.) nach außen, auswärts
exurgit exsurgo, surrexi, surrectus (3 3. Person Sing. Präs.) er erhebt sich, steht auf
exultat exulto. avi, - (1 3. Person Sing. Präs.) er jubelt. ist ausgelassen

F

f. facio, feci, factus (3 3. Person Sing. Präs.) er macht, tut
fab
fabricamus fabrico, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir bilden, stellen her, denken aus
fabulam fabula, ae (f Akk. Sing.) Fabel, Geschichte
fac facio, feci, factus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) mach!, tue!
facere facio, feci, factus (3 Infinit. Präs.) machen, tun
faciamus facio, feci, factus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir würden machen, tun
faciat facio, feci, factus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde machen, tun
faciendae facio, feci, factus (3 Gerundivum) was zu machen, zu tun ist
faciendum facio, feci, factus (3 Gerundivum) was zu machen, zu tun ist
facientes facio, feci, factus (3 Partizip Präs.) machend, tuend
facies facio, feci, factus (3 2. Person Sing. Futur) du wirst machen, tun
facies facies, ei (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Aussehen, Gesicht, Anblick
facimus facio, feci, factus (3 1. Person Plural Präs.) wir machen, tun
facit facio, feci, factus (3 3. Person Sing. Präs.) er macht, tut
factitarunt = factitaverun facttito, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben ausgeführt, gemacht, bestätigt
faciunt facio, feci, factus (3 3. Person Plural Präs.) sie machen, tun
facta facio, feci, factus (3 Partizip Perf. Passiv) gemacht, getan
facta factum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Handlung, Tat
facti facio, feci, factus (3 Partizip Perf. Passiv) gemacht, getan
facti factum, i (n Genet. Sing.) Handlung, Tat
facto facio, feci, factus (3 Partizip Perf. Passiv) gemacht, getan
facto factum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Handlung, Tat
facile facile (Adv.) leicht, einfach, mühelos
facilis facilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) leicht, einfach, mühelos
facilius facilius (Komparat. Adv.) leicht, einfach, mühelos
facilius facilis, e (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) leicht, einfach, mühelos
facillime facillime (Superlat. Adv.) einfachst, leichtes
facillimum facilis, e (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sehr leicht, einfach, mühelos
facit facio, feci, factus (3 3. Person Sing. Präs.) er macht, tut
factae factus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) gemacht, bearbeitet, geschaffen
factores factor, oris () m Nomin. od. Akk. Plural Faktor, Erschaffer, Macher
factorum factor, oris () m Genet. Plural Faktor, Erschaffer, Macher
factum factus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Nomin. Sing. mask.) gemacht, bearbeitet, geschaffen
factus factus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gemacht, bearbeitet, geschaffen
factus erit factus, a, um (3. Person Sing. Futur II) er wird bestimmt worden sein
facultas facultas, atis (f Nomin. Sing.) Mõglichkeit, Fähigkeit
facultatem facultas, atis (f Nomin. Sing.) Mõglichkeit, Fähigkeit
facultatibus facultas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) Mõglichkeit, Fähigkeit
facultatis facultas, atis (f Nomin. Sing.) Fakultät, Mõglichkeit, Fähigkeit
fagi fagus, i (f Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Buche
falcatam falcatus, a, um (Akk. Sing. fem.) sichelartig
fallacem fallax, acis (Akk. Sing. mask. od. fem.) trügerisch
fallax fallax, acis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr..) trügerisch
fallere fallo, fefelli, deceptus (3 2. Person Sing. Futur Passiv, Infinit. Präs.) täuschen, betrügen
falsa falsus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) falsch, unrichtig
falsae falsus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) falsch, unrichtig
falsam falsus, a, um (Akk. Sing. fem.) falsch, unrichtig
falsissima falsus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sehr falsch, sehr unrichtig
falso falso (Adv.) fälschlich, irrtümlich
falsum falsum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Falsches, Betrug, Lüge
falsus falsus, a, um (Nomin. Sing. mask.) falsch, unrichtig
fama fama, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sage, Gerücht
Fapesmo syllogistischer Begriff (AaB, BeC : CoA)
farragine farrago, inis (f Abl. Sing.) Allerlei, Bagatelle
fas est fas (n indeclin.) es ist erlaubt
fasciculum fasciculus, i (m Akk. Sing.) Bündel, Strauß
fatali fatalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) verhängnisvoll, schicksalhaft, verderblich
fatendum fateor, fassus sum (2 Gerundium) was zu bekennen, zuzugeben ist
fateor fateor, fassus sum (2 1. Person Sing. Präs.) ich bekenne, gebe zu
fatetur fateor, fassus sum (2 3. Person Sing. Präs.) er bekennt, gibt zu
fausto faustus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) gesegnet, Glücklich
faustum faustus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gesegnet, Glücklich
fax fax, facis (f Nomin. Sing.) Fackel, Glut
faxo facio, feci, factus (unregelm. 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur od. Futur II) ich würde machen, tun
fecimus facio, feci, factus (unregelm. 1. Person Plural Perf.) wir haben gemacht, hergestellt, bewirkt, erschaffen, vorgebracht
fecit facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat gemacht, hergestellt, bewirkt, erschaffen, vorgebracht
fecunda fecundus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) fruchtbar, ergiebig, reich
Felapt. Felapton syllogistischer Begriff (s. Zedler)
Felapton syllogistischer Begriff (s. Zedler)
felicia felix, icis (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) erfolgreich, glücklich
felicibus felix, icis (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) erfolgreich, glücklich
felicitate felicitas, atis (f Abl. Sing.) Erfolg, Glück
Ferdinandus Rex Bohemiae Ferdinand II * 1578 † 1637 K&246;nig von Böhmen und dt. Kaiser (ab 1619
fere fere (Adv.) gewöhnlich, in der Regel, etwa, ungefähr
fere for, fatus sum (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) nennen, sagen, verkünden
ferens fero, tuli, latus (unregelm. Partizip Präs.) tragend, einbringend
ferio ferio, ici, ictus (4 1. Person Sing. Präs.) ich stoße, zerschlage, besiege
ferioque ferio, ici, ictus +-que (4 1. Person Sing. Präs.) ich stoße, zerschlage, besiege
Ferison syllogistische Figur (s. Zedler)
ferocia ferocia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Wildheit, Trotz
ferretur fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es wäre gebracht, getragen worden
ferum ferus, i (m Akk. Sing.) Wildtier
feruntque fero, tuli, latus +-que (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie tragen, bringen
fertur fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Präs. Passiv) es wird gebracht, getragen
ferunt fere, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) sie tragen, bringen hervor
festini festinus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) eilig, hastig
festino festinus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) eilig, hastig
festino syllogistische Figur (s. Zedler)
festivissimus festivus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) heiter, witzig
fex faex, faecis (f Nomin. Sing.) Kot, Abschaum, Bodensatz
fiant facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden gemacht, hergestellt werden
fiant fio, factus sum (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs. (Deponens)) sie würden entstehen, vorkommen, gemacht werden
fiat facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Pr&ä228;s. Passiv) es würde gemacht, hergestellt werden
fiat fio, factus sum (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Pr&ä228;s.) es werde, geschehe
fidelis fidelis, is (m Nomin. od. Genet. Sing.) Gläubiger
fidem fides, ei (f Akk. Sing.) Treue, Glaube, Vertrauen, Gewissheit
fidem facere fides, ei (f Akk. Sing.) Glaubwürdigleit verleihen
fides fides, ei (f Nomin. od. Genet. Sing.) Treue, Glaube, Vertrauen, Gewissheit
fieret fio, -, factus sum (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es geschähe, hergestellt worden
fieri facio, feci, factus (unregelm. Infinit. Präs. Passiv) gemacht werden, hergestellt werden
fieri fio, factus sum (unregelm. Infinit. Präs. (Deponens)) gemacht werden, entstehen, vorkommen, eintreten
fiet fio, factus sum (unregelm. 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird werden, geschehen
fig. figura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Abbildung, Symbol, Figur
figura figura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Abbildung, Symbol, Figur
figurae figura, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Abbildung, Symbol, Figur
figuram figura, ae (f Akk. Sing.) Abbildung, Symbol, Figur
figurarum figura, ae (f Genet. Plural) Abbildung, Symbol, Figur
figuras figura, ae (f Akk. Plural) Abbildung, Symbol, Figur
figuratae figuratus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) gestaltet, gebildet, geformt
figuratam figuratus, a, um (Akk. Sing. fem.) gestaltet, gebildet, geformt
figurati figuratus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) gestaltet, gebildet, geformt
figuratos figuratus, a, um (Akk. Plural mask.) gestaltet, gebildet, geformt
figuratum figuratus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Nomin. Sing. mask.) gestaltet, gebildet, geformt
figuris figura, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Abbildung, Symbol, Figur
fila filum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Faden, Gepräge
filii filius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Sohn
filio filius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Sohn
filios filius, i (m Akk. Plural) Sohn
filis filum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Faden, Gepräge
filium filius, i (m Akk. Sing.) Sohn
filius filius, i (m Nomin. Sing.) Sohn
filorum filum, i (n Genet. Plural) Faden, Gewebe
filum filum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Faden, Gepräge
fin.
finales finalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) das Ende betreffend, final
fine finis, is (m/f Abl. Sing.) Ende, Grenze
finem finis, is (m/f Akk. Sing.) Ende, Grenze
fines finis, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Ende, Grenze
fingatur fingo, finxi, fictus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es werde geformt, vorgestellt
finge fingo, finxi, fictus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) geforme, stelle dir vor
finiant finio, ivi, itus (4 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden begrenzen, einschränken, aufhören, beenden
finire finio, ivi, itus (4 Infinit. Präs.) begrenzen, einschränken, aufhören
finis finis, is (m/f Nomin od. Genet. Sing. od. Akk. Plural) Ende, Grenze
finiti finio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) begrenzt, eingeschränkt, aufgehört, beendet
finitur finio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Präs. passiv) es wird grenzt, eingeschränk, beendet
firma firmus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) fest, stark, dauerhaft, rechtsgültig
Firmicus Iulius Firmicus Maternus 4. Jahrhundert röm. Senator und Schriftsteller (s. David McCann)
firmitatis firmitas, atis (f Genet. Sing.) Festigkeit, Standhaftigkeit, Bestätigung
fistulis fistula, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Rohr, Pfeife, Schreibfeder, Hirtenflöte, Panflöte (s. Zedler)
fit fio, -, factus sum (unregelm. 3. Person Sing. Präs. Passiv) es geschieht, wird bewirkt
fiunt facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gemacht, bewirkt
fixo fixus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) feststehend, bleibend
flavus flavus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gelb, blond
flexionum flexio, onis (f Genet. Plural) Krümmung, Modulation der Stimme
flexus flexus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Biegung, Wendung, Seitenweg
flore flos, oris (m Abl. Sing.) Blume, Jugend, Zier
fluit fluo, fluxi, fluxus (3 3. Person Sing. Präs.) er fließt, zerrinnt, entsteht
flumina flumen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Fluß, Strom
foecundas foeco, avi, atus +undus (Akk. Plural fem.) verunstaltet
foecundas fecundus, a, um (Akk. Plural fem.) fruchtbar, reichlich, überflüssig
foecundus fecundus, a, um (Nomin. Sing. mask.) fruchtbar, reichlich, überflüssig
foederati foederatus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) verbündet
foedus foedus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vertrag, Bündnis
foemina foemina, ae (f Nomin. Sing.) Frau
foemininum foemininus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) weiblich
fol. folium, i (n ) Blatt, Seite
fons fons, fontis (m Nomin. Sing.) Quelle, Brunnen
fonte fons, fontis (m Abl. Sing.) Quelle, Brunnen
fontes fons, fontis (m Nomin. od. Akk. Plural) Quelle, Brunnen
fontibus fons, fontis (m Dat. od. Abl. Plural) Quelle, Brunnen
fore sum, fui, futurus (unregelm. Infinit Futur) sein werden
foret sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sein
forma forma, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Form, Gestalt, Regel
formae forma, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Form, Gestalt, Regel
formales formalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) die Form betreffend, ausdrücklich
formaliter formaliter (Adv.) förmlich, ausdrücklich
formam forma, ae (f Akk. Sing.) Form, Gestalt, Regel
formandi formo, avi, atus (1 Gerundium) was zu formen, gestalten ist
formandis formo, avi, atus (1 Gerundium) was zu formen, gestalten ist
formandorum formo, avi, atus (1 Gerundium) was zu formen, gestalten ist
formarum forma, ae (f Genet. Plural) Form, Gestalt, Regel
formati formo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gebildet, geformt, gestaltet
formatus formo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gebildet, geformt, gestaltet
formulae formula, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Regel, Vorschrift, Vorlage, Formel
fortasse fortasse (Adv.) vielleicht, möglicherweise
fortitudine fortitudo, inis (f Abl. Sing.) Mut, Stärke, Tapferkeit
fortitudo fortitudo, inis (f Nomin. Sing.) Mut, Stärke
fortuna fortuna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Glück, Schicksal, Verlauf
fortunae fortuna, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Glück, Schicksal, Verlauf
Venatii Fortunati Venantius Honorius Clementianus Fortunatus * 540 † 600-610 merowingischer Bischof in Poitiers, Dichter und Hagiograph
fractiones fractio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Bruch (mathem.)
fractionis fractio, onis (f Genet. Sing.) Bruch (mathem.)
fractum fractus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gebrochen
fractus fractus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gebrochen
Francofurti Frankfurt
franguntur frango, fregi, fractus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gebrochen, geschwächt, entkräftet
frater frater, fratris (m Nomin. Sing.) Vater
fraternitas fraternitas, atis (f Nomin. Sing.) Bruderschaft, Verwandtschaft
fratre frater, fratris (m Abl. Sing.) Vater
fratrem frater, fratris (m Akk. Sing.) Vater
fratres frater, fratris (m Nomin. od. Akk. Plural) Vater
fratris frater, fratris (m Genet. Sing.) Vater
fraus fraus, fraudis, (f Nomin. Sing.) Betrug, Täuschung
fregit frango, fregi fractus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zerbrochen
frenato freno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgezäumt, gezügelt
frequenter frequenter (Adv.) zahlreich, häufig
Fresismo fresisom syllogistische 4. Figur (s. Zedler)
Jan. Caecilius Frey Janus Cäcilius Frey * ? † 1631 schweiz. medizin. und philosoph. Schriftsteller, "Via ad divas scientias artesque, linguarum notitiam, extemporaneos sermones nova et expedita" Paris 1628
Frisesmo fresisom syllogistische 4. Figur (s. Zedler)
Frisesom fresisom syllogistische 4. Figur (s. Zedler)
frondibus frons, frondis (f Dat. od. Abl. Plural) Kranz, Laub
frons frons, frondis (f Nomin. Sing.) Kranz, Laub
fronte frons, frontis (f Abl. Sing.) Stirn, Gesicht, Vorderseite
fructu fructus, us (m Abl. Sing.) Frucht, Ertrag, Nutzen
fructuose fructuose (Adv.) fruchtbar, nützlich, erfolgreich
fruges frux, frugis (f Nomin. od. Akk. Plural) Frucht
frustra frustra (Adv.) irrtümlich, vergeblich, erfolglos, zwecklos
fuisse sum, fui, esse (unregelm. Partizip Perf.) gewesen sein
fuisset sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er wäre gewesen
fuit sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist gewesen
fulcro fulcrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Stütze, Ruhelager
fuerat sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war gewesen
fuere sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie sind gewesen
fuerint sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie wären gewesen
fuerit sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Perf.) er wäre gewesen
fugientes fugio, fugi, fugiturus (3 Partizip Präs.) fliehend, entkommend
fulsere fulgeo, fulsi, - (2 3. Person Plural Perf.) sie haben gestrahlt
fundamentalibus fundamentalis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) bahnbrechend, den Grund betreffend, von Grund aus
fundamentalior fundamentalis, e (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) den Grund betreffend, von Grund aus
fundamentalis fundamentalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) den Grund betreffend, von Grund aus
fundamentalius fundamentalis, e (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) den Grund betreffend, von Grund aus
fundamentis fundamentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Grundlage
fundamento fundamentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Grundlage
fundamentum fundamentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Grundlage
fundata fundatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) festbegründet
fundata est fundo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist begründet worden
fundatur fundo, fudi, fusus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde ausgegossen werden
fundatur fundo, avi, atus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird begründet, gesichert
fundetur fundo, avi, atus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es werde begründet, gesichert
fundo fundo, avi, atus (3 1. Person Sing. Präs.) ich begründe, gesichere
fundus fundus, i (m Nomin. Sing.) Grund, Kapital
funem funis, is (m Akk. Sing.) Seil, Leine, Strick
fuscus fuscus, a, um (Nomin. Sing. mask.) dunkel, schwarz, dumpf, heiser
fusius fusus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) hingesteckt, sich dehnend
futurae futurus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) zukünftig

G

Galen Galenos von Pergamon * 129 † 199 griech. Arzt
Galeni Galenos von Pergamon * 129 † 199 griech. Arzt
Galenicae calenicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) nach der Lehre von Galenos von Pergamon
Galenus Galenos von Pergamon * 129 † 199 griech. Arzt
Galli galli, orum (m Nomin. Plural) Franzosen
Pet. Gassend. Pierre Gassendi * 1592 † 1655 franz Theologe, Philosoph und Naturwissenschaftler (Syntagma philosophiae Epicurii)
Gassendi Pierre Gassendi * 1592 † 1655 franz Theologe, Philosoph und Naturwissenschaftler (Syntagma philosophiae Epicurii)
Gassendus Pierre Gassendi * 1592 † 1655 franz Theologe, Philosoph und Naturwissenschaftler (Syntagma philosophiae Epicurii)
gaudet gaudeo, gavissus sum (2 3. Person Sing. Präs.) es erfreut, hat gerne
Martino Geiero Martin Geier * 1614 † 1680 dt. Theologe in Leipzig, Taufpate von Leibniz
De Gen. et Corr. de generatione et corruptione Über das Entstehen und das Vergehen (Aristoteles)
genera genus, eris (n Nomin. od. Akk. Plural) Gattung, Art, Beschaffenheit
generalem generalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. mask. od. fem.) allgemein
generales generalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) allgemein
generali generalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) allgemein
generalior generalis, e (Komparat. Nomin. Sing. mask.) allgemein
generaliorem generalis, e (Komparat. Akk. Sing. mask.) allgemein
generalis generalis, e (Nomin. od. Genet. Plural mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) allgemein
generaliter generaliter (Adv.) allgemein, schlecht hin
generalium generalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) allgemein
generatim generatim (Adv.) nach Stämmen, im Allgemeinen
generationis generatio, onis (f Genet. Sing.) Schöpfung, Lebensalter, Generation
genere genus, eris (n Abl. Sing.) Gattung, Art, Beschaffenheit
generi genus, eris (n Dat. Sing.) Gattung, Art, Beschaffenheit
generibus genus, eris (n Dat. od. Abl. Plural) Gattung, Art, Beschaffenheit
generis genus, eris (n Genet. Sing.) Gattung, Art, Beschaffenheit
generum genus, eris (n Genet. Plural) Gattung, Art, Beschaffenheit
genuit gigno, genui, genitus (3 3. Person Sing. Perf.) erhat hervorgebracht, erzuegt
genus genus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Stamm, Abstammung, Gattung
geom
geometria geometria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Geometrie
geometriae geometria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Geometrie
geometrica geometricus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) geometrisch
geometricae geometricus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) geometrisch
geometricis geometricus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) geometrisch
Georg. Georgica 4 bänd. Werk m. Gedichten von Marcus Pedo Vergilianus
gerat gero, gessi, gestus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde tragen, lenken, ertragen
gerit gero, gessi, gestus (3 3. Person Sing. Präs.) er trägt, lenkt, erträgt
Germani germanus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Deutscher
germanicae germanicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) deutsch
germanicarum germanicus, a, um (Genet. Plural fem.) deutsch
germanicas germanicus, a, um (Akk. Plural fem.) deutsch
germanice germanice (Adv.) deutsch
gibbosam = gibberosam gibberosus, a, um (Akk. Sing. fem.) buckelig
gibbus gibbus, i (m Nomin. Sing.) Buckel, Höcker
gignentur gigno, genui, genitus (3 3. Person Plural Futur Passiv) sie werden erzeugt werden
Gisb. Bauhusium Gisbert Bauhusius Vater von Bernard Bauhusius
Gisbertum Bauhusium Gisbert Bauhusius Vater von Bernard Bauhusius
Giessensis Gießen
glaciem glaces, ei (f Akk. Sing.) Eis
Glis glis, gliris (m Nomin. Sing.) Haselmaus, Siebenschläfer
globi globus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Kugel, Erdball
globi torm. globus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Schmerztablette
globus globus, i (m Nomin. Sing.) Kugel
globus terraqueus globus, i (m Nomin. Sing.) Erdkugel
gloria gloria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Ruhm, Egre
gloriam gloria, ae (f Akk. Sing.) Ruhm, Egre
Caroli a Goldstein Carl von Goldstein * 1570 † 1622 in kaiserlichen, polnischen, kurländischen Diensten, Stiftshauptmann in Quedlinburg, Residenzkommandant in Dresden
Caroli a Goldstein Carl Albrecht von Goldstein * 1638 † 1683 kursächsischer Geheimrat
Gr. gradus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Grad, Rang, Stellung, Würde
grad. gradus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Grad, Rang, Stellung, Würde
gradib. gradus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Grad, Rang, Stellung, Würde
gradibus gradus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Grad, Rang, Stellung, Würde
gradu gradus, us (m Abl. Sing.) Grad, Rang, Stellung, Würde
gradus gradus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Grad, Rang, Stellung, Würde
graece graece (Adv.) griechisch
Graecis Graeci, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Grieche
graeco graechus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) griechisch
graecos Graeci, orum (m Akk. Plural) Grieche
graecum graechus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) griechisch
grammaticae grammaticus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural fem.) grammatisch
grammaticarum grammaticus, a, um (Genet. Plural fem.) grammatisch
grammaticis grammaticus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f. n) grammatisch
grammaticis grammaticus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Sprachlehrer
grandem grandis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) groß, bedeutend, wichtig
grandes grandis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) groß, bedeutend, wichtig
grandi grandis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) groß, bedeutend, wichtig
grandia grandis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) groß, bedeutend, wichtig
grandis grandis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) groß, bedeutend, wichtig
gratia gratia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gunst, Dank, Gnade
gratiam gratia, ae (f Akk. Sing.) Gunst, Dank, Gnade
in gratiam gratia, ae (f Akk. Sing.) zugunsten
grato gratus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) anmutig, dankbar, angenehm
gravis gravis, e (Nomin. Sing. m, f od. Genet. Sing. m, f, n) schwer, schwerfällig, folgenschwer, wichtig, gewichtig, ehrwürdig
gravissimas gravis, e (Superlat. Akk. Plural fem.) sehr schwer
gravitas gravitas, atis (f Nomin. Sing.) Schwere, Gewicht, Druck
grex grex, gregis (m Nomin. Sing.) Herde, Gesamtheit der Gläubigen
Grus grus, gruris (m/f Nomin. Sing.) Kranich
gula gula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kehle, Gaumen
gustum gustus, us (m Akk. Sing.) Probe, Vorgeschmack, Schmecken, Geschmack
gyrabilibus gyrabilis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) drehbar
gyrat gyro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er umkreist, dreht
gyrator annulorum gyrator, oris (m Nomin. Sing.) Dreher der Ringe

H

h. l. = hoc loco hic, haec, hoc (Abl. Sing. mask.) an dieser Stelle
habeam habeo, ui, itum (2 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich hätte, hielte für
habeantur habeo, ui, itum (2 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden gehalten für
habeat habeo, ui, itum (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er hätte, hielte für
habebimus habeo, ui, itum (2 1. Person Plural Futur) wir werden haben, halten für
habebis habeo, ui, itum (2 2. Person Sing. Futur) du wirst haben, halten für
habebit habeo, ui, itum (2 3. Person Sing. Futur) er wird haben, halten für
habenda habeo, ui, itum (2 Gerundium) was zu haben ist, zu halten für ist
habendam habeo, ui, itum (2 Gerundium) was zu haben ist, zu halten für ist
habens habeo, ui, itum (2 Partizip Präs.) habend, haltend für
habent habeo, ui, itum (2 3. Person Plural Präs.) sie haben, halten für
habente habeo, ui, itum (2 Partizip Präs.) habend, haltend für
habentes habeo, ui, itum (2 Partizip Präs.) habend, haltend für
habentia habeo, ui, itum (2 Partizip Präs.) habend, haltend für
habentium habeo, ui, itum (2 Partizip Präs.) habend, haltend für
habentur habeo, ui, itum (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gehalten für
habeo habeo, ui, itum (2 1. Person Sing. Präs.) ich habe, halte für
habere habeo, ui, itum (2 Infinit. Präs.) haben, halten für
haberetque habeo, ui, itum +-que (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte, hielte für
haberi habeo, ui, itum (2 Infinit. Präs. Passiv) gehabt werden, gehalten werden für
habes habeo, ui, itum (2 2. Person Sing. Präs.) du hast, hältst für
habet habeo, ui, itum (2 3. Person Sing. Präs.) er hat, hält für
habetur habeo, ui, itum (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gehabt, gehalten für
habitare habito, avi, atus (1 Infinit. Präs.) wohnen, bewohnen
habitudine habitudo, inis (f Abl. Sing.) Haltung, Aussehen, Beziehung
habitudinem habitudo, inis (f Akk. Sing.) Haltung, Aussehen, Beziehung
habitum habeo, bui, bitus (2 Partizip Perf. Passiv) gehabt, gehalten (für), besessen
habituri habeo, bui, bitus (2 Partizip Futur) was zu haben ist, halten (für), besitzen ist
habitus habeo, bui, bitus (2 Partizip Perf. Passiv) gehabt, gehalten (für), besessen
habuerit habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte gehabt, gehalten (für), besessen
habuisse habeo, bui, bitus (2 Infinit. Perf.) gehabt haben, gehalten (für) haben, besessen haben
habitu habitus, us (m Abl. Sing.) Haltung, Eigentümlichkeit, Handhabung
habuisse habeo, ui, itum (2 Infinit. Perf.) gehabt haben
hac hac (Adv.) hier, auf diese Weise
hac hic, haec, hoc (Abl. Sing. fem.) diese
hactenus hactenus (Adv.) bis hierher, so weit, insofern
hae hic, haec, hoc (Nomin. Plural fem.) diese, folgende
haec hic, haec, hoc (Nomin. Sing. od. Plural fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) diese, folgende
Hagae Den Haag
Hamburgi Hamburg
hanc hic, haec, hoc (Akk. Sing. fem.) dieser
Harsdörfferi Georg Philipp Harsdörffer * 1607 † 1658 dt. Dichter (Mitbegr. d. Pegnes. Blumenordens)
Harsdöffero Georg Philipp Harsdörffer * 1607 † 1658 dt. Dichter (Mitbegr. d. Pegnes. Blumenordens)
Harsdörff. Georg Philipp Harsdörffer * 1607 † 1658 dt. Dichter (Mitbegr. d. Pegnes. Blumenordens)
Harsdörfferus Georg Philipp Harsdörffer * 1607 † 1658 dt. Dichter (Mitbegr. d. Pegnes. Blumenordens)
harmonia harmonia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gleichklang
harmoniam harmonia, ae (f Akk. Sing.) Gleichklang, Tonlehre
harmonicae harmonicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) zusammenstimmend, harmonisch
harmonicam harmonicus, a, um (Akk. Sing. fem.) zusammenstimmend, harmonisch (s. Zedler)
harmonicῶν Harmonices mundi libri V 5 Bücher der Tonlehre der Welt
harmonicῶν harmonie, ces (f Genet. Sing.) Tonlehre, Gleichklang
harum hic, haec, hoc (Genet. Plural fem.) diese, folgende
has hic, haec, hoc (Akk. Plural fem.) diese
haud haud (Adv.) gar nicht, nicht eben
haustas haurio, hausi, haustus (4 Partizip Perf. Passiv) entnommen, erschöpft
Hegiam Olynthium Graecum
Henischio Georg Henisch * 1549 † 1618 dt. Humanist, Pädagoge
Henischius Georg Henisch * 1549 † 1618 dt. Humanist, Pädagoge, Lexikograf, Mediziner
hermaphroditus hermaphroditus, i (m Nomin. Sing.) Zwitter
Heroi heros, herois (m Dat. Sing.) Held
heroicis heroicus, a, um (Dat. od. Abl. Plural) heroische
herois heros, herois (m Genet. Sing.) Held
herois herous, heroi (m Dat. od. Abl. Plural) epischer Vers, Hexameter
hexameter hexameter, metri (m Nomin. Sing.) Hexameter (Versmaß)
hexametri hexameter, metri (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Hexameter (Versmaß)
hexametris hexameter, metri (m Dat. od. Abl. Plural) Hexameter (Versmaß)
hexametro hexameter, metri (m Dat. od. Abl. Sing.) Hexameter (Versmaß)
hexametrorum hexameter, metri (m Genet. Plural) Hexameter (Versmaß)
Hexametros hexameter, metri (m Akk. Plural) Hexameter (Versmaß)
hexametros fistulis = fistularis ? ( ) Gedicht in Form einer Pansflöte
hexametrum hexameter, metri (m Akk. Sing.) Hexameter (Versmaß)
hexasyllabicis hexasyllabicus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sechsilbig
hexasyllabico hexasyllabicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) sechsilbig
hi hic, haec, hoc (Nomin. Plural mask.) diese
hians hio, avi, atus (1 Partizip Präs.) klaffend, lückenhaft seiend
hiantes hio, avi, atus (1 Partizip Präs.) klaffend, lückenhaft seiend
hiantibus hio, avi, atus (1 Partizip Präs.) klaffend, lückenhaft seiend
hiatus hiatus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Kluft, Öffnung, Schlund, Prahlerei
hic hic (Adv.) hier, jetzt
hic … illic hic (Adv.) hier … dort
hic hic, haec, hoc (Nomin. Sing. od. Plural mask.) dieser
hinc hinc (Adv.) von hier, hier, daher, dann, daraufhin, infolgedessen
hinc … hinc hinc (Adv.) von hier … von dort
hierarchias hierarchia, ae (f Akk. Plural) kirchliche Rangordnung
Hieron. Sophronius Eusebius Hieronymus * 348 † 420 Kirchenvater
Hieron. Gerolamo Cardano * 1501 † 1576 ital. Arzt, Mathematiker und Philosoph (Arbeiten zur Wahrscheinlichkeitsrechnung und zur Kombinatorik)
Hieronymus Gerolamo Cardano * 1501 † 1576 ital. Arzt, Mathematiker und Philosoph (Arbeiten zur Wahrscheinlichkeitsrechnung und zur Kombinatorik)
Hippocr. Hippokrates von Kos * 460 v. Chr. † 370 v. Chr. griech. Arzt und Lehrer der Erfahrungswissenschaft (Aphorismen)
his hic, haec, hoc (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) dieser
hisce hic, haec, hoc (Nomin. Plural mask.) dieser
hisce hisco, -, - (3 Imperat. Sing.) mach den Mund auf, gib von dir
Hispani hispani, orum (m Nomin. Plural) Spanier
Hispanum Hispanus, i (m Akk. Sing.) Spanier
historiae historia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Geschichte, Forschung, Kenntnis
historiam historia, ae (f Akk. Sing.) Geschichte, Forschung, Kenntnis
historiam naturalem historia, ae (f Akk. Sing.) Geschichte, Forschung, Kenntnis (s. Zedler)
historicae historicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) geschichtlich
historicis historicus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) geschichtlich
Th. Hobbes Thomas Hobbes * 1588 † 1679 engl. Mathematiker, Philosoph, Staatstheoretiker
hoc hoc (Adv.) desto, umso, deshalb
hoc hic, haec, hoc (Abl. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. od. Abl. Sing. neutr.) dieser
hocque hic, haec, hoc +-que (Abl. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. od. Abl. Sing. neutr.) und dieser
hodie hodie (Adv.) heute, bald
hodiernus hodiernus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gegenwärtig
Matth. Hoë Matthias Hoë von Hoënegg * 1580 † 1645 österr. luther. Theologe und Oberhofprediger in Dresden
homicida homicida, ae (m/f Nomin. od. Abl. Sing.) Mörder
homicidae homicida, ae (m/f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Mörder
homine homo, inis (m Abl. Sing.) Mensch
homines homo, inis (m Nomin. od. Akk. Plural) Menschen
homini homo, inis (m Dat. Sing.) Mensch
hominibus homo, iinis (m Dat. od. Abl. Plural) Menschen
hominis homo, inis (m Genet. Sing.) Mensch
homo homo, inis (m Nomin. Sing.) Mensch
homogenea homogeneus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) artgleich, einheitlich, gleichwertig (s. Zedler)
homogeneae homogeneus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) artgleich, einheitlich, gleichwertig (s. Zedler)
homogeneam homogeneus, a, um (Akk. Sing. fem.) artgleich, einheitlich, gleichwertig (s. Zedler)
homogenearum homogeneus, a, um (Genet. Plural fem.) artgleich, einheitlich, gleichwertig (s. Zedler)
homogeneas homogeneus, a, um (Akk. Plural fem.) artgleich, einheitlich, gleichwertig (s. Zedler)
homogenei homogeneus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) artgleich, einheitlich, gleichwertig (s. Zedler)
homogeneis homogeneus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) artgleich, einheitlich, gleichwertig (s. Zedler)
homogeneitas homogeneitas, atis (f Nomin. Sing.) Gleichartigkeit, Einheitlichkeit (s. Zedler)
homogeneos homogeneus, a, um (Akk. Plural mask.) artgleich, einheitlich, gleichwertig (s. Zedler)
honestas honestas, atis (f Nomin. Sing.) Ehre, Ansehen, Würde
honorandos honoro, avi, atus (1 Gerdundium) was zu ehren ist
honorandum honoro, avi, atus (1 Gerdundium) was zu ehren ist
honorandus honoro, avi, atus (1 Gerdundium) was zu ehren ist
honoratissimos honoratus, a, um (Superlat. Akk. Plural mask.) sehr angesehen, ehrenvoll
honoratissimus honoratus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) sehr angesehen, ehrenvoll
honorum honor, oris (m Genet. Plural) Ehre, Hochachtung
hora hora, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Stunde
horis hora, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Stunde
hortatu hortatus, us (m Abl. Sing.) Ermunterung
horum hic, haec, hoc (Genet. Plural mask. od. neutr.) deren
horumque hic, haec, hoc +-que (Genet. Plural mask. od. neutr.) deren
hos hic, haec, hoc (Akk. Plural mask.) diese
Hosp. Johannes Hospinianus * 1515 † 1575 dt. Prof. f. Rhetorik und Logik
hospes hospes, itis (m/f Nomin. Sing.) Gast, Gastgeber
hospite hospes, itis (m/f Abl. Sing.) Gast, Gastgeber
hospite hospite (Adv.) fremd, auswätig, zu Gast
hospites hospes, itis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Gast, Gastgeber
hospitum hospes, itis (m/f Genet. Plural) Gast, Gastgeber
Hospin. Johannes Hospinianus * 1515 † 1575 dt. Prof. f. Rhetorik und Logik
Hospiniani Johannes Hospinianus * 1515 † 1575 dt. Prof. f. Rhetorik und Logik
Hospiniano Johannes Hospinianus * 1515 † 1575 dt. Prof. f. Rhetorik und Logik
Hospinianum Johannes Hospinianus * 1515 † 1575 dt. Prof. f. Rhetorik und Logik
Joh. Hospinianus Johannes Hospinianus * 1515 † 1575 dt. Prof. f. Rhetorik und Logik
hoste hostis, is (m/f Abl. Sing.) Feind
hostes hostis, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Feind
hostibus hostis, is (m/f Dat. od. Abl. Plural) Feind
Fr. Hottomannus Franèois Hotman, Seigneur de Villiers-Saint-Pol * 1524 † 1590 franz. calvinist. Rechtsgelehrter und Theologe (De Gradibus cognationis et affinitatis)
huc huc (Adv.) hierher, darin
huc = hoc hic, haec, hoc (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) dieser
huic hic, haec, hoc (Dat. Sing. m, f, n) dieser
hujus hic, haec, hoc (Genet. Sing. m, f, n) dieser
hujusmodi hujusmodi (Adv.) derartig, von der Art
humana humanus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) menschlich
humani humanus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) menschlich
hunc hic, haec, hoc (Akk. Sing. mask.) diesen
Hyberna hiberna, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Winterlager
Hydrus hydrus, i (m Nomin. Sing.) Wasserschlange
Hymnum hymnus, i (m Akk. Sing.) Lobgesang, Hymne
hypocaustum hypocaustum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Heizung, Heizungsanlage
hypothesi hypothesis, is (f Abl. Sing.) Annahme, Voraussetzung, Hypothese
hypothesin hypothesis, is (f Akk. Sing.) Annahme, Voraussetzung, Hypothese
hypothetici hypotheticus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) hypothetisch
hypotheticus hypotheticus, a, um (Nomin. Sing. mask.) hypothetisch

I, J

ibi ibi (Adv.) da, dort, dann
ICti Juris consultus (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Rechtsberater
ICtos Juris consultus (m Akk. Plural) Rechtsberater
id is, ea, id (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) dieses
idcirco idcirco (Adv.) deswegen, deshalb
ibid. ibidem (Adv.) ebenda, an der selben Stelle
ibidem ibidem (Adv.) ebenda, an der selben Stelle
idem idem, eadem, idem (Nomin. Sing. od. Plural mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ebenderselbe
identicam identicus, a, um (Akk. Sing. fem.) gleich, identisch
identicas identicus, a, um (Akk. Plural fem.) gleich, identisch
identificantur identifico, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden bestimmt, bezeichnet
identificatum identifico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bestimmt, bezeichnet
identificatur identifico, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird bestimmt, bezeichnet
ideo ideo (Adv.) deswegen, deshalb
idque is, ea, id +-que (Nomin. Sing. neutr.) und dieses
igitur igitur (Konjunkt.) deswegen, demnach, folglich, somit, nun aber
ignis ignis, is (m Nomin. od. Genet. Sing.) Feuer (s. auch bei Gehler
ignoramus ignoro, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir kennen nicht, wissen nicht
ignorat ignoro, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) er kennt nicht, weiß nicht
ignota ignotus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unbekannt, unkundig
ignotae ignotus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) unbekannt, unkundig
ii is, ea, id (Nomin. Plural mask.) diese
iidem idem, eadem, idem (Nomin. Plural mask.) dieselben
iis is, ea, id (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) deren
iisdem idem, eadem, idem (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ebenderselbe
illa ille, illa, illud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) jene
illae ille, illa, illud (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) jene
illam ille, illa, illud (Akk. Sing. fem.) jene
illarum ille, illa, illud (Genet. Plural fem.) jene
illas ille, illa, illud (Akk. Plural fem.) jene
illata infero, intuli, illatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) zugefügt, angefangen, verursacht, vorgebracht, geäußert
illationis illatio, onis (f Genet. Sing.) Schluss, Schlussfolgerung, Abgabe, das Hinzufügen
illato infero, intuli, illatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) zugefügt, angefangen, verursacht
ille ille, illa, illud (Nomin. Sing. mask.) jene
illegitime illegitime (Adv.) rechtswidrig, ungesetzlich
illi illa, illa, illud (Dat. Sing. od. Plural m, f, n od. Genet. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) jene
illic illa, illa, illud (Nomin. Sing. mask.) jener
illic illic (Adv.) dort, an jenem Ort
illis ille, illa, illud (Abl. Plural m, f, n) jener
illius ille, illa, illud (Genet. Sing. m, f, n) jene
illo ille, illa, illud (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr. jene
illos ille, illa, illud (Akk. Plural mask.) jene
illud ille, illa, illud (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) jenes
illum ille, illa, illud (Akk. Sing. mask.) jene
illustrandis illustro, avi, atus (1 Gerundivum) was zu beleuchten ist, zu erklären ist, zu veranschaulichen
illustrare illustro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) beleuchten, erklären, veranschaulichen
illustri illustris, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) deutlich, bekannt, offenbar
illustrissimum illustris, e (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) deutlich, bekannt, offenbar
illustrius illustris, e (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) deutlich, bekannt, offenbar
illustrior illustris, e (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) deutlich, bekannt, offenbar
illustrari illustro, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) erklärt werden, veranschaulicht werden
imae imus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) die unterste
imaginatio imaginatio, onis (f Nomin. Sing.) Vorstellung, Einbildung
imaginationem imaginatio, onis (f Akk. Sing.) Vorstellung, Einbildung
imbibetur imbibo, bibi, bibitus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird eingesaugt werden
imitari imitor, imitatus sum (1 Infinit. Präs.) nachahmen
immeatione immeatio, onis (f Abl. Sing.) das Hineingehen, Unermesslichkeit
immediata immediatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unmittelbar, unvermittelt
immediate immediate (Adv.) unmittelbar, unvermittelt
immediationes immediatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Unmittelbarkeit
immobiles immobilis, a (Nomin. od. Akk. Plural mask. od fem.) unbeweglich
immortalis immortalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. nautr.) unsterblich, unvergänglich
immota immotus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unbewegt, unverändert
immotis immotus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) unbewegt, unverändert
imo imo (Adv.) allerdings, sogar
imo imus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) das unterste
impar impar, imparis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) ungleich, ungerade
imparem impar, imparis (Akk. Sing. mask. od. fem.) ungleich, ungerade
impares impar, imparis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) ungleich, ungerade
impari impar, imparis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) ungleich, ungerade
imparis impar, imparis (Genet. od. Akk. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) ungleich, ungerade
impedimenti impedimentum, i (n Genet. Sing.) Hindernis
impedire impedio, divi, ditus (4 Infinit. Präs.) hindern, verhindern, behindern, hemmen
impenetrabilitate impenetrabilitas, atis (Abl. Sing.) Undurchdringlichkeit (s. auch bei Gehler)
imperant impero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie herrschen, gebieten
imperare impero, avi, atus (1 Infinit. Präs.) herrschen, gebieten
imperat impero, avi, atus (1 3. Person Sing Präs.) er herrscht, gebietet
imperator imperator, oris (m Nomin. Sing.) Herrscher, Kaiser
imperatori imperator, oris (m Dat. Sing.) Herrscher, Kaiser
imperfecti imperfectus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) unvollendet, unvollkommen
imperfecto imperfectus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unvollendet, unvollkommen
imperfectos imperfectus, a, um (Akk. Plural mask.) unvollendet, unvollkommen
imperfectionem imperfectio, onis (f Akk. Sing.) Unvollkommenheit
imperfectius imperfectus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) unvollendet, unvollkommen
imperfectus imperfectus, a, um (Nomin. Sing. mask.) unvollendet, unvollkommen
imperfectum imperfectus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) unvollendet, unvollkommen
imperiti imperitus, a, um (Genet. Sing. mask. od. meutr. od. Nomin. Plural mask.) unerfahren
imperitis imperitus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) unerfahren
impetranda impetro, avi, atus (1 Gerundivum) was durchzusetzen ist, zu erreichen ist
impetus impetus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin, od. Akk. Plural) Schwung, Drang, Leidenschaftlichkeit
implexum implexus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) verwickelt, verschränkt
implicatior implicatus, a, um (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) verwickelt, verworren, verschlossen
implicatius implicatus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) verwickelt, verworren, verschlossen
impolitiora impolitus, a, um (Komparat. ) ungeglättet, ungebildet, unvollendet
imponatur impono, posui, positus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde eingesetzt werden, auferlegt werden
imponi impono, posui, positus (3 Infinit. Präs. Passiv) eingesetzt werden, auferlegt werden
imponitur impono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird eingesetzt, auferlegt
impositum impono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) eingesetzt, auferlegt
impossibile impossibilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) unmöglich
per impossibile impossibilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) wenn es möglich wäre
impossibili impossibilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unmöglich
impracticabile impracticabilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) undurchführbar
impraesentiarum impraesentiarum (Adv.) gegenwärtig. vorläufig, vorerst
impressa imprimo, pressi, pressus (3 Partizip Perf. Passiv) eingedrückt, gedruckt
impressio impressio, onis (f Nomin. Sing.) Eindruck, Eindringen, Drängen, Abdruck (Buch)
imprimens imprimo, pressi, pressus (3 Partizip Präs.) eindrückend, einprägend, bezeichnend
imprimis imprimis (Adv.) besonders, vor allem
imprimis imprimo, pressi, pressus (3 2. Person Sing. Präs.) du drückst ein, prägst ein, bezeichnest
imum imus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) das unterste
in in (Präpos. mit Abl. o. Akk.) in, auf
inaequales inaequalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) ungleichmäßig
inaequali inaequalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) ungleichmäßig
inaequalibus inaequalis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ungleichmäßig
inaequalis inaequalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) ungleichmäßig
inanima inanimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unbeseelt, leblos
incepissemus incipisso, - ,- (3 1. person Plural Futur) wir werden eifrig in Angriff nehmen, beginnen
incerta incertus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unsicher
incertam incertus, a, um (Akk. Sing. fem.) unsicher
incertis incertus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) unsicher
incertitudinem incertitudo, inis (f Akk. Sing.) Unsicherheit, Ungewissheit
incerto incertus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unsicher
incidentem incidens, entis (Akk. Sing. mask. od. fem.) dazwischen fallend, tretend
incidi incido, cidi, casurus (3 1. Person Sing. Perf.) ich bin gestoßen auf
incidi incido, cidi, casurus (3 Infinit. Präs. Passiv) eingetreten sein
incidit incido, cidi, casurus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er ist gefallen, geraten
incidunt incido, cidi, casurus (3 3. Person Plural Präs.) sie fallen, geraten, stoßen auf
incipiant incipio, coepi, inceptus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden unternehmen, sich anschicken, beginnen
incipiens incipio, coepi, inceptus (3 Partizip Präs.) unternehmend, sich anschickend, beginnend
incita incitus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schnell, unbewegt
incl. includens einschließlich
inclinabat invlino, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er neigte, beugte, wandte sich hin
inclinatione inclinatio, onis (f Abl. Sing.) Neigung, Biegung, Veränderung
includens includo, clusi, clusus (3 Partizip Präs.) einschließend
includentes includo, clusi, clusus (3 Partizip Präs.) einschließend
includimus includo, clusi, clusus (3 1. Person Plural Präs.) wir schließen ein
includit includo, clusi, clusus (3 3. Person Sing. Präs.) er schließt ein
includitur includo, clusi, clusus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird eingeschlossen
inclusi includo, clusi, clusus (3 Partizip Perf. Passiv) eingeschlossen
inclusum includo, clusi, clusus (3 Partizip Perf. Passiv) eingeschlossen
inclusive inclusive (Adv.) eingeschlossen
incommodum incommodus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. meutr. od. AKk. Sing. mask.) unbequem, ungünstig
incomparabili incomparabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unvergleichlich
incomparabilis incomparabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) unvergleichlich
incomplexi
incomplexus
inconstantia insonstantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Veränderlichkeit, Unbeständigkeit
incorporales incorporalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) unkörperlich
incorporea incorporeus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unkörperlich, körperlos
incorruptibile incorruptibilis, a (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) unzerstörbar, unvergänglich
incredibili incredibilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unglaublich
incredibilis incredibilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) unglaublich
incredulus incredulus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ungläubig, unglaublich
increpat increpo, pui, pitus (1 3. Person Sing. Präs.) er ermuntert
incunabulis incunabula, orum (n Dat. od. Abl. Plural) Wiege, Geburtsort, Ursprung
incuteret incutio, cussi, cussus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte angeschlagen, erregt, geschwungen
indagentur indago, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie wären aufgespürt, ausfindig gemacht
inde inde (Adv.) von da an, daher, daraus, davon
indefinibiles indefinibilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) unbestimmbar, unerklärlich
indefinita indefinitus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unbestimmt, unbegrenzt
indefinitus indefinitus, a, um (Nomin. Sing. mask.) unbestimmt, unbegrenzt
indicit indico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs.) er zeigt an, kennzeichnet
indicio indicium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Zeichen, Anzeichen, Beweis
indigeamus indigeo, ui, - (2 1. Person Plural Konj. Präs.) wir entbehrten, hätten nötig
indigebunt indigeo, ui, - (2 3. Person Plural Futur) sie werden entbehren, nötig haben
indiget indigeo, ui, - (2 3. Person Sing. Präs.) er bedarf, hat nötig
indigitabimus indico, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden anzeigen, bekannt machen
indirecta indirectus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) mittelbar
indirecti indirectus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) mittelbar
indirectis indirectus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) mittelbar
indirectorum indirectus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) mittelbar
indirectus indirectus, a, um (Nomin. Sing. mask.) mittelbar
individuae individuus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) ungeteilt, besonders, einzeln
individui individuus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. Nomin. Plural Plural.) ungeteilt, besonders, einzeln
indivisionem indivisio, onis (f Akk. Sing.) Einheit, Nicht-Geteiltheit
indoloria indoloria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schmerzlosigkeit
indoloriam indoloria, ae (f Akk. Sing.) Schmerzlosigkeit
indubiae indubius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) unzweifelhaft
induciae induciae, arum (f ) Waffenruhe, Frist
inductio inductio, onis (f Nomin. Sing.) Einführung, Entschluss, Annahme, Irreführung
induere induo, dui, dutus (3 Infinit. Präs.) anziehen, umgeben, bedecken, annehmen, aufnehmen
induperator indupator, oris (m Nomin. Sing.) Feldherr, Kaiser
industria industria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Fleiß, Betriebsamkeit
ineant ineo, inii, initus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie beträten, begönnen
ineditas ineditus, a, um (Akk. Plural fem.) unveröffentlicht
inepte inepte (Adv.) unpassend, ungeeignet, albern
inermi inermis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) wehrlos, unbewaffnet
inesse insum, fui, esse (unregelm. Infinit. Präs.) innewohnen, sich befinden
inest insum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er wohnet inne, befindet sich
inevidenti inevidens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) nicht ersichtlich
infer infero, intuli, illatus (unregelm. 2. Person Sing. Imperat. Präs.) anfangen, Verursachen, hineintagen, vorbringen
inferamus infero, intuli, illatus (unregelm. 1. Person Plural Konj. Präs.) wir würden anfangen, verursachen, hineintragen, vorbringen
inferatur infero, intuli, illatus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde angafangen werden, verursacht werden, hineingetragen werden, vorbracht werden
inferentes infero, intuli, illatus (unregelm. Partizip Präs.) anfangend, verursachend, hineintagend, vorbringend
inferiora inferior, inferius (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) untere, niedrigere
inferiori inferior, inferius (Komparat. Dat. Sing. m, f, n) untere, niedrigere
inferius inferior, inferius (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) untere, niedrigere
inferri infero, tuli, latus (unregelm. Infinit. Präs. Passiv) begonnen werden, hineingetragen werden, verursacht werden
inferior inferior, ius (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) niedriger, unterlegener
inferiores inferior, ius (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) niedriger, unterlegener
inferius inferius (Komparat. Adv.) niedriger, unterlegener
inferius inferior, ius (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) niedriger, unterlegener
infert infero, intuli, illatus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er führt herbei, bringt ein, beginnt, verursacht
infertur infero, intuli, illatus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird herbeigeführt, eingebracht, begonnen, verursacht
infideles infidelis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) untreu, ungläubig
infima infimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) untere, unterlegene
infimae infimus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) untere, unterlegen, unterste, niedriste
infimas infimus, a, um (Akk. Plural fem.) untere, unterlegen, unterste, niedriste
infinita infinitus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unendlich, unbegrenzt
infiniti infinitus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) unendlich, unbegrenzt
infinities infinitus, a, um (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) unendlich, unbegrenzt
infinitis infinitus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) unendlich, unbegrenzt
infinitos infinitus, a, um (Akk. Plural mask.) unendlich, unbegrenzt
infinitum infinitus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) unendlich, unbegrenzt
infinitus infinitus, a, um (Nomin. Sing. mask.) unendlich, unbegrenzt
infirmis infirmis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od, Genet. SIng, neutr.) schwach, krank
inflexionis inflexio, onis (f Genet. Sing.) Biegung, Beugung, Abwandlung
influxisse influo, fluxi, - (3 Infinit. Perf.) hineinfließen, eindringen, Einfluß nehmen
infra infra (Adv.) unten, nachstehend, nachher
infra infra (Präpos. m. Akk) unter, nachstehend, nachher
ingenii ingenium, i (n Genet. Sing.) Scharfsinn, Begabung
ingenio ingenium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Scharfsinn, Begabung
ingeniorum ingenium, i (n Genet. Plural) Scharfsinn, Begabung
ingens ingens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. SIng. neutr.) außerordentlich, riesig
ingeniosae ingeniosus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) geistreich, begabt, scharfsinnig
ingeniose ingeniose (Adv.) geistreich, begabt, scharfsinnig
ingenioso ingeniosus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) geistreich, begabt, scharfsinnig
ingeniosum ingeniosus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) geistreich, begabt, scharfsinnig
ingeniosus ingeniosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) geistreich, begabt, scharfsinnig
ingrediatur ingredior, ingressus sum (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) er geht hinein, beginnt
ingredientes ingredior, gressus sum (3 Partizip Präs.) beginnend, einschreitend
ingredientium ingredior, gressus sum (3 Partizip Präs.) beginnend, einschreitend
ingreditur ingredior, gressus sum (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er beginnt, schreitet ein
ingrediuntur ingredior, gressus sum (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie beginnen, schreiten ein
ingredientibus ingredior, ingressus sum (3 Partizip Präs.) einherschreitend, beginnend
iniit ineo, inii, initus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist hineingegangen, eingetreten, hat begonne
iniqua iniquus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) uneben, schief, schwierig, unwillg
initiales initialis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) anfängliuch, urspünglich
initialibus initialis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) anfängliuch, urspünglich
initio initium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Anfang, Herkunft
initium initium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Anfang, Herkunft
innominata innominatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unbenannt
innumerabiles innumerabilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) unzählig
innumerabili innumerabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unzählig
innumerabilia innumerabilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unzählig
innumerabilium innumerabilis, e (Genet. Plural m, f, n) unzählig
innumeros innumerus, a, um (Akk. Plural mask.) zahllos, unzählich
inpingere impingo, pegi, pactus (3 2. Person Sing. Futur Passiv od. Infinit. Präs.) anschlagen, dagegen stoßen, zurücktreiben
inprimis inprimis (Adv.) besonders, vor allem, hauptsächlich
inquam inquam, inquis, inquit (unregelm. 1. Person Sing. Präs.) ich sagen, frage
inquit inquam, inquis, inquit (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er sagt, fragt
inscribatur inscribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er wüde darauf schreiben, betiteln
inscribenda inscribo, scripsi, scriptus (3 Gerundivum) was darauf zu schreiben, zu titeln ist
inscribi inscribo, scripsi, scriptus (3 Infinit. Präs. Passiv) darauf geschrieben werden, betitelt werden
inscribit inscribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Präs.) er schreibt darauf , betitelt
inscripsit inscribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat darauf geschrieben, betitelt
inscripta inscribo, scripsi, scriptus (3 Partitip Perf. Passiv) darauf geschrieben, betitelt
inscriptae inscribo, scripsi, scriptus (3 Partitip Perf. Passiv) darauf geschrieben, betitelt
inscripto inscribo, scripsi, scriptus (3 Partitip Perf. Passiv) darauf geschrieben, betitelt
inscriptum inscribo, scripsi, scriptus (3 Partitip Perf. Passiv) darauf geschrieben, betitelt
insignes insignis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) angesehen, gekennzeichnet
insigni insignis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) angesehen, gekennzeichnet
insigni insignis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) gekennzeichnet, bekannt, hervorragend
insigni insignis, is (n Dat. od. Abl. Sing.) Kennzeichen, Zierde
insigniores insignis, e (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) angesehen, gekennzeichnet
insignis insignis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) angesehen, gekennzeichnet
inserta insero, serui, sertus (3 Partizip Perf. Passiv) eingefügt
inserviunt inservio, ivi, itus (4 3. Person Plural Präs.) sie dienen, fügen sich
insisteret insisto, institi, - (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde auftreten, betreten, verweilen
insita insero, sevi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) eigepflanzt, eingeprägt, vereinigt
insitum insitus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. SIng. mask.) angestammt, eingeboren
Inst. Polit. Institutiones Politicae. Leipzig 1659
institutiones institutio, onis ()f Nomin. od. Akk. Plural Einrichtung, Ordnung, Unterweisung
instantiis instantia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Bedürfnis, Drängen, Gegenwart, Nähe, Heftigkeit einer Rede
instantiam instantia, ae (f Akk. Sing.) Bedürfnis, Drängen, Gegenwart, Nähe, Heftigkeit einer Rede
instar instar (n indeklin.) Abbild, Gestalt, gleiche Art, nach Art
instigari instigo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) gereizt werden, angetrieben werden, aufgewiegelt werden
instituamus instituo, tui, tutus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir würden aufstellen, anordnen, einrichten, anfangen
instituit instituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat aufgestellt, angeordnet, eingerichtet, angefangen
instituto institutum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Einrichtung, Sitte, Vorhaben, Absicht
instituto instituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgestellt, angeordnet, eingerichtet, angefangen
institutum instituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgestellt, angeordnet, eingerichtet, angefangen
institutum institutum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Einrichtung, Sitte, Vorhaben, Absicht
instrumenta instrumentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Werkzeug, Hilfsmittel
instrumentativa
instructus instructus, a, um (Nomin. Sing. mask.) unterrichtet, unterwiesen
insumeret insumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde aufwenden
integer integer, gra, grum (Nomin. Sing. mask.) ganz, unversehrt
intellecta intellego, lexi, lectus (3 Partizip Perf. Passiv) wahrgenommen, erkannt, verstanden
intellectu intellectus, us (m Abl. Sing.) Wahrnehmung, Erkennen, Verständnis, Einsicht, Verstand, Vorstellung
intellectui intellectus, us (m Dat. Sing.) Wahrnehmung, Erkennen, Verständnis, Einsicht, Verstand, Vorstellung
intellectum intellectus, us (m Akk. Sing.) Wahrnehmung, Erkennen, Verständnis, Einsicht, Verstand, Vorstellung
intellectus intellectus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Wahrnehmung, Erkennen, Verständnis, Einsicht, Verstand, Vorstellung
intellectus intellego, lexi, lectus (3 Partizip Perf. Passiv) wahrgenommen, erkannt, verstanden
intellige intellego, lexi, lectus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) erkenne, verstehe, sieh ein, stell dir vor
intelligendam intellego, lexi, lectus (3 Partizip Futur Passiv) was wahrzunehmen ist, zu erkennen ist, zu verstehen ist
intelligamur intelligo, lexi, lectus (3 1. Person Plural Konj. Präs. Passiv) wir würden verstanden werden, erkannt werden
intelligamus intelligo, lexi, lectus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir würden verstehen, erkennen
intelligantur intelligo, lexi, lectus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden verstanden werden, erkannt werden
intelligas intelligo, lexi, lectus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest verstehen, erkennen
intelligatur intelligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würden verstanden werden, erkannt werden
intelligemus intelligo, lexi, lectus (3 1. Person Plural Präs.) wir verstehen, erkennen
intelligenda intelligo, lexi, lectus (3 Gerundium) was zu verstehen ist, zu erkennen ist
intelligendum intelligo, lexi, lectus (3 Gerundium) was zu verstehen ist, zu erkennen ist, zu begreifen ist
intelligens intelligens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) einsichtig, mit Verstand begabt
intelligens intelligo, lexi, lectus (3 Partizip Präs.) verstehend, erkennend
intelligentes intelligo, lexi, lectus (3 Partizip Präs.) verstehend, erkennend
intelligentur intelligo, lexi, lectus (3 3. Person Plural Futur Passiv) sie werden verstanden, erkannt werden
intelligere intellego, lexi, lectus (3 Infinit. Präs.) wahrnehmen, erkennen, verstehen
intelligibili intelligibilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) verständlich, vernehmbar
intelligibilis intelligibilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) verständlich, vernehmbar
intelligeremus intelligo, lexi, lectus (3 1. Person Plural Konj. Imperf.) wir verstünden, würden erkennen
intelligerent intelligo, lexi, lectus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie verstünden, würden erkennen
intelligi intelligo, lexi, lectus (3 Infinit. Präs. Passiv) verstanden werden, erkannt werden
intelligitur intelligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verstanden, erkannt
intelliguntur intelligo, lexi, lectus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden verstanden, erkannt
intendentis intendo, ndi, ntus (Partizip Präs.) vergrössernd, achtend auf
intenditur intendo, ndi, ntus (3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird vergrössert, geachtet auf, gesteigert, behauptet
intentatum intento, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) ausgerichtet
intentatum intentatus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) unangetastet, unberührt
intentione intentio, onis (f Abl. Sing.) Anstrengung, Absicht
intentiones intentio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Anstrengung, Absicht
inter inter (Präpos. m. Akk.) zwischen, unter
inter se inter (Präpos. m. Akk.) untereinander, gegeneinander
intercedit intercedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Präs.) er tritt dazwischen, widersetzt sich
intercedunt intercedo, cessi, cessus (3 3. Person Plural Präs.) sie treten dazwischen, widersetzen sich
interdum interdum (Adv.) manchmal, bisweilen
interest intersum fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er ist dazwischen, dabei, es liegt daran
interfectores interfector, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Mörder
interim interim (Adv.) inzwischen, unterdessen, einstweilen
interim … interim interim (Adv.) bald … bald
interior interior, interius (Nomin. Sing. mask. od. fem.) innerer
intermedia intermedius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) dazwischen befindlich
intermediarum intermedius, a, um (Genet. Plural fem.) dazwischen befindlich
intermedios intermedius, a, um (Akk. Plural mask.) dazwischen befindlich
interna internus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) im inneren
interna interna, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) innere Angelegenheit
internum internus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) im inneren
interponantur interpono, posui, positus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie wären eingeschoben worden, eingemischt worden, lägen dazwischen
interponitur interpono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) sie wird eingeschoben, eingemischt, dazwischengelegt
interpretabitur interpretor, pretatus sum (1 3. Person Sing. Futur Deponens) er wird deuten, auslegen, erklären
interpretantur interpretor, pretatus sum (1 3. Person Plural Präs. Deponens) er deutet, leget aus, erklärt
interpretatio interpretatio, onis (f Nomin. Sing.) Deutung, Erklärung, Auslegung
interpretatione interpretatio, onis (f Abl. Sing.) Deutung, Erklärung, Auslegung
interpretibus interpres, etis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Vermittler, Dolmetscher, Wahrsager
intersitum intersitus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) dazwischen gelegen
intervalla intervallum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Entfernung, Zwischenraum
intervallum intervallum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Entfernung, Zwischenraum
interventu interventus, us (m Abl. Sing.) Einschreiten, Beteiligung, Vermittlung
intima intimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vertraulich, das Innerste
intimas intimus, a, um (Akk. Plural fem.) vertraulich, das Innerste
intra intra (Adv.) innerhalb
intra intra (Präpos. m. Akk.) innerhalb, innen
intrat intro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er tritt ein, betritt
intremefacta intremefactus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) zum Erzittern begracht
intrinsecae intrinsecus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) inwendig
intrinsece intrinsece (Adv.) im Innern, inwendig
intrinsecis intrinsecus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) inwendig
introrsum introrsum (Adv.) nach innen
introspeximus introspicio, spexi, spectus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben hineingesehen, betrachtet, geprüft
intueamur intueor, intuitus sum (2 1. Person Plural Konj. Präs.) wir würden ansehen, betrachten, erblicken
intueatur intueor, intuitus sum (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde ansehen, betrachten, erblicken
intuendo intueor, intuitus sum (2 Gerundium) was anzusehen, zu betrachten, zu erblicken ist
intuitu intuitus, us (m Abl. Sing.) Anblick, Rücksicht
intuitus intuitus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Anblick, Rücksicht
intuitus intueor, intuitus sum (2 Partizip Perf. Passiv) angesehen, betrachtet, erblickt
inut. inutilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) unbrauchbar, unnütz
inutilem inutilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) unbrauchbar, unnütz
inutiles inutilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) unbrauchbar, unnütz
inutilia inutilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unbrauchbar, unnütz
inutilis inutilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) unbrauchbar, unnütz
inutilium inutilis, e (Genet. Plural m, f, b) unbrauchbar, unnütz
invenere = invenerunt invenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Perf.) sie haben gefunden, entdeckt
inveneris invenio, veni, ventus (4 2. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) du hättest gefunden, entdeckt
inveniantur invenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden gefunden, entdeckt werden
inveniat invenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würden finden, entdecken
inveniatur invenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würden gefunden, entdeckt werden
inveniendis invenio, veni, ventus (4 Gerundium) was zu finden ist, zu entdecken ist
inveniemus invenio, veni, ventus (4 1. Person Plural Futur) wir werden finden, entdecken
invenienda invenio, veni, ventus (4 Gerundium) was zu finden ist, zu entdecken ist
inveniendarum invenio, veni, ventus (4 Gerundium) was zu finden ist, zu entdecken ist
inveniendi invenio, veni, ventus (4 Gerundium) was zu finden ist, zu entdecken ist
invenient invenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Futur) sie werden finden, entdecken
invenientur invenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Futur Passiv) sie werden gefunden, entdeckt werden
inveniere invenio, veni, ventus (4 Infinit. Präs.) zu finden, entdecken
inveniet invenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Futur) er wird finden, entdecken
invenimus invenio, veni, ventus (4 1. Person Plural Präs.) wir finden, entdecken
invenio invenio, veni, ventus (4 1. Person Sing. Präs.) ich finde, entdecke
invenire invenio, veni, ventus (4 Infinit. Präs.) zu finden, entdecken
inveniri invenio, veni, ventus (4 Infinit. Präs. Passiv) gefunden, entdeckt werden
invenitur invenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gefunden, entdeckt
inveniuntur invenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gefunden, entdeckt
inventae invenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) gefunden, entdeckt
inventas invenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) gefunden, entdeckt
inventi invenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) gefunden, entdeckt
inventione inventio, onis (f Abl. Sing.) Erfindung
inventionem inventio, onis (f Akk. Sing.) Erfindung
inventionis inventio, onis (f Genet. Sing.) Erfindung
inventiva inventivus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) erfinderisch
inventivae inventivus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) erfinderisch
inventivam inventivus, a, um (Akk. Sing. fem.) erfinderisch
invento invenio, veni, ventss (4 Partizip Perf. Passiv) erfunden, gewonnen
inventum inventus, us (m Akk. Sing.) Erfindung
inventus inventus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. AKk. Plural) Erfindung
inversis inverto, verti, versus (3 Partizip Perf. Passiv) umgewendet, umgekehrt
investigatio investigatio, onis (f Nomin. Sing.) Untersuchung, Erforschung
investigabamus investigo, avi, atus (1 1. Person Plural Imperf.) wir erforschten, spürten auf, erkundeten
investigabitur investigo, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird erforscht werden, aufgespürt, erkundet werden
investigantes investigo, avi, atus (1 Partizip Präs.) erforschend, aufgespürend, erkundendent
investigare investigo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) erforschen, aufspüren, erkunden
investigat investigo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er erforscht, spürt auf, erkundet
investigavimus investigo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben erforscht, aufgespürt, erkundet
investiget investigo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde erforschen, aufspüren, erkunden
invicem invicem (Adv.) umgekehrt, abwechselnd, anstatt, gegenseitig
invidia invidia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Neid, Missgunst
invisibilia invisibilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unsichtbar
invitaverat invito, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte eingeladen
invito invitus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unwillig, ungern
involvisse involvo, volvi, volutus (3 Infinit. Perf.) verhüllt haben, bedeckt haben
involvit involvo, volvi, volutus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er entwickelt, verhüllt, hat verhüllt
involvitur involvo, volvi, volutus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf. Passiv) er wird entwickelt, verhüllt
ipsa ipse, ipsa, ipsum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) selbst
ipsae ipse, ipsa, ipsum (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) selbst
ipsam ipse, ipsa, ipsum (Akk. Sing. fem.) selbst
ipsas ipse, ipsa, ipsum (Akk. Plural fem.) selbst
ipse ipse, ipsa, ipsum (Nomin. Sing. mask.) selbst
ipsemet ipsemat, ipsamet, ipsummet (Nomin. Sing. mask.) sich selbst
ipsi ipse, ipsa, ipsum (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) selbst
ipsis ipse, ipsa, ipsum (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) selbst
ipsissima ipsus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ganz leibhaftig selbst
ipsius ipse (Genet. Sing. m, f, n) selbst
ipso ipse, ipsa, ipsum (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) selbst
ipsorum ipse, ipsa, ipsum (Genet. Plural mask. od. neutr.) selbst
ipsos ipse, ipsa, ipsum (Akk. Plural mask.) selbst
ipsum ipse, ipsa, ipsum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) selbst
ipsumque ipse, ipsa, ipsum +-que (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) selbst
ira ira, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Zorn, Wut
irae ira, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Zorn, Wut
iri eo, ii, itus (unregelm. Infinit. Präs. Passiv) gegangen werden, gefahren werden,
irrefracto irrefractus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) ungebrochen
is is, ea, id (Nomin. Sing. mask. od. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) dieser
isdem idem, eadem, idem (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) derselbe
ista iste, ista, istud (Nomin. Sing. fem od. Nomin. od. Akk. Plural fem.) diese da
iste iste, ista, istud (Nomin. Sing. mask.) dieser da
istidem
istis iste, ista, istud (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) diese
istius iste, ista, istud (Genet. Sing. m, f, n) dieser
ita eo, ii, itum (unregelm. Patizip Perf. Passiv, Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) getreten, gegangen, geschwunden, gekommen
ita ita (Adv.) so (näher bestimmend), dergestalt, insofern, also
itaque itaque (Konjunkt.) und also, daher, deshalb
italica italicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) italienisch
item item (Adv.) ebenfalls, ebenso
itemque item +-que (Adv.) und ebenfalls, ebenso
iterum iterum (Adv.) wiederum, noch einmal
itidem itidem (Adv.) wiedeholt, unaufhörlich, auf gleiche Weise
itinera irer, iteris (n Nomin. od. Akk. Plural) Weg
itur eo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gegangen
iuvenum iuvenis, is (m/f Genet. Plural) junger Mensch
jam iam (Adv.) jetzt, nun, nunmehr, schon, bereits
jam … jam iam (Adv.) bald … bald
non jam iam (Adv.) nicht mehr
jambicos jambicus, i (m Akk. Plural)
jambicos senarios jambicus, i (m Akk. Plural) sechsfüßiger Vers
jambos jambus, i (m Akk. Plural) Jambe, Versmaß
jamque iam +-que (Adv.) jetzt, nun, nunmehr, schon, bereits
janua janua, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Zugang, Tor
januas janua, ae (f Akk. Plural) Zugang, Tor
JCti juris consultus (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Rechtsberater
JCtos juris consultus (m Akk. Plural) Rechtsberater
JCtus juris consultus (m Nomin. Sing.) Rechtsberater
Jesu Jesus
Jesuitae Jesuit
Jesule Jesus
jocum jocus, i (m/n Akk. Sing.) Scherz
D. Johannis ?
jubent jubeo, jussi, jussus (2 3. Person Plural Präs.) sie beauftragen, verordnen, verlangen
jucunda jucundus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) erfreulich, beliebt
jucundas jucundus, a, um (Akk. Plural fem.) erfreulich, beliebt
Judaei judaeus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Jude
judicabamus judico, avi, atus (1 1. Person Plural Imperf.) wir urteilten, entschieden, waren der Meinung
judicandi judico, avi, atus (1 Gerundium) was zu beurteilen ist, zu entscheiden ist
judicandique judico, avi, atus +-que (1 Gerundium) was zu beurteilen ist, zu entscheiden ist
judicariam judiciarius, a, um (Akk. Sing. fem.) Gerichts-, gerichtlich
judiciales judicalis, a (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) gerichtlich, richterlich
judiciario judiciarius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) Gerichts-, gerichtlich
judicii judicium, i (n Genet. Sing.) Urteil, Gericht, Überzeugung, Ansicht
judicio judicium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Urteil, Gericht, Überzeugung, Ansicht
judicis judex, icis (m/f Genet. Sing.) Richter, Prüfer
judicium judicium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Urteil, Gericht, Überzeugung, Ansicht
judico judico, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich richte, beurteile, glaube
jugi jugum, i (n Genet. Sing.) Joch
iudicum Judex, icic (m Genet. Plural) Richter
jungantur jungo, junxi, junctus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden verbunden werden, vereinigt werden
junge jungo, junxi, junctus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) verbinde, vereinige
junxisse jungo, junxi, junctus (3 Infinit. Perf.) verbunden sein, vereinigt sein
jura jus, juris (n Nomin. od. Akk. Plural) Recht, Prozess, Gesetzsammlung
jure jus, juris (n Abl. Sing.) Recht, Prozess, Gesetzsammlung
jure jure (Adv.) mit Recht
jureconsultos jureconsultus, a, um (Akk. Plural mask.) rechtskundig, -gelehrt
juris jus, juris (n Genet. Plural) Recht, Prozess, Gesetzsammlung
jurisprudentia jurisprudentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Rechtswissenschaft
jurisprudentiae jurisprudentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Rechtswissenschaft
jurium jus, juris (n Genet. Plural) Recht, Prozess, Gesetzsammlung
jus jus, juris (n Nomin. Sing.) Recht, Prozess, Gesetzsammlung
justa justus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Momin. od. Akk. Plural neutr.) gerecht, rechtschaffen
Justitia justitia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gerechtigkeit
justo justus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) gerecht, rechtschaffen
juvant iuvo, iuvi, iutus (1 3. Person Plural Präs.) sie unterstützen, erfreuen
juvantur iuvo, iuvi, iutus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden unterstützt, erfreut
juvat iuvo, iuvi, iutus (1 3. Person Sing. Präs.) er unterstützt, fördert, erfreut
juvenis juvenis, is (m/f Nomin. od. Genet. Sing.) Jüngling
juxta juxta (Adv.) entsprechend, daneben
juxta juxta (Präpos. m. Akk.) entsprechend, zufolge

K, L

Kabbalae Kabbala, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Opusculum Raymundinum de Auditu Kabbalistico, 1601.
Joh. Keplerus Johannes Kepler * 1571 † 1630 dt. Astronom, Mathematiker und Naturphilosoph, kaiserl. Mathematiker in Prag
Athanasii Kircheri Athanasius Kircher * 1602 † 1680 dt. Universalgelehrter und Jesuit
Athanasium Kircherum Athanasius Kircher * 1602 † 1680 dt. Universalgelehrter und Jesuit
Kircherus Athanasius Kircher * 1602 † 1680 dt. Universalgelehrter und Jesuit
Kleppisii Gregor Kleppis ? (17. Jhrdt.) dt. Jurist und Dichter (Proteus Poeticus Versus Unicus, Leipzig 1617)
Kleppisius Gregor Kleppis ? (17. Jhrdt.) dt. Jurist und Dichter (Proteus Poeticus Versus Unicus, Leipzig 1617)
Krafft Johann Daniel Crafft *1624 † 1697 dt. Chemiker und Unternehmer
la force (französ.) die Kraft
labor labor, oris (m Nomin. Sing.) Arbeit, Mühe
laboraret laboro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte gearbeitet, sich bemüht
labore labor, oris (m Abl. Sing.) Arbeit, Mühe
laborem labor, oris (m Akk. Sing.) Arbeit, Mühe
labores labor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Arbeit, Mühe
laboriosissimus laboriosus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) fleißig, mühsam
labyrintho labyrinthus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Labyrinth
Lactant. Lucius Caecilius Firmianus Lactantius * 250 † 325 berberischer Rhetoriklehrer, Kirchenvater
Lactantio Lucius Caecilius Firmianus Lactantius * 250 † 325 berberischer Rhetoriklehrer, Kirchenvater
lactant lacto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie stillen, tränken
lacunis lacuna, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Lücke, Abgrund, Nachteil
Laertii Diogenes Laertios 3. Jahrhundert griech. Philosoph ()
laeti laetus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) froh, heiter, fruchtbar
laetis laetus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) froh, heiter, fruchtbar
Lansianas Thomas Lansius * 1577 † 1657 dt. Jurist, Prof. in Tübingen (Dissertatio pro Iurisprudentia - Mantissa consultationum et orationum. 1678)
Lansii Thomas Lansius * 1577 † 1657 dt. Jurist, Prof. in Tübingen
Lansius Thomas Lansius * 1577 † 1657 dt. Jurist, Prof. in Tübingen
lapis lapis, idis (m Nomin. Sing.) Stein
lapsi labor, lapsus sum (3 Partizip Perf. Passiv) ausgeglitten, gefallen, geirrt
lapsi sunt labor, lapsus sum (3 Partizip Perf. Passiv) sie haben geirrt
Lar lar, laris (m Nomin. Sing.) Hausgott, Wohnung
latens lateo, ui, - (2 Partizip Präs.) verborgen, unsichtbar
latera latus, eris (n Nomin. od. Akk. Plural) Seite, Umgebung
latere lateo, ui, - (2 Infinit. Präs.) verborgen sein, unbekannt bleiben
latere later, eris (n Abl. Sing.) Ziegelstein, unnütze Sache
latere latus, eris (n Abl. Sing.) Seite, nächste Umgebung
laterum latus, eris (n Genet. Plural) Seite, Umgebung
latina latinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) lateinisch
latina lingua latinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) lateinische Sprache
latinae latinus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) lateinisch
latinam latinus, a, um (Akk. Sing. fem.) lateinisch
latine latine (Adv.) lateinisch
latinis latinus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) lateinisch
Latinum latinus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. meutr. od. Akk. Sing. mask.) lateinisch
latioris latus, a, um (Komparat. Genet. Sing. m, f, n) breit, weit
latius latus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) breiter, weiter
latum latum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Breite
latus fero, tuli, latus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) gebracht, gesetzt, verbreitet
laudabilis laudabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) lobenswert, rühmlich
laudamus laudo, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir loben, rühmen
laudanda laudo, avi, atus (1 Gerundivum) was zu loben, zu rühmen ist
laude laus, laudis (f Abl. Sing.) Lob, Anerkennung
laureas laurea, ae (f Akk. Plural) Sieg, Ruhm, Lorbeer
laureati laureatus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) mit dem Lorbeerzweig bekränzt
Laurembergius Johann Lauremberg * 1590 † 1658 dt. Mathematiker und Kartograph
laus laus, laudis (f Nomin. Sing.) Lob, Ruhm, Gotteslob
Bernardus Lavinheta Bernardus von Lavinheta * 1475 † 1530 bask. Franziskaner, lehrte die Methode von Raymond Lull
laxius laxus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) locker, schlaff
lectiones lectio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Vorlesung, Lektüre, Auswahl
lectores lector, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Leser
Leg. lex, legis (f Abl. Sing.) Gesetz
lege lex, legis (f Abl. Sing.) Gesetz
lege lego, legi, lectus (3 Imperat. Präs. Sing.) lies! sammle!
legendo lego, legi, lectus (3 Gerundium) was zu lesen, zu sammeln ist
legentem lego, legi, lectus (3 Partizip Präs.) lesend, sammelnd
legentem legens, entis (m Akk. Sing.) Leser
legenti lego, legi, lectus (3 Partizip Präs.) lesend, sammelnd
legenti legens, entis (m Dat. Sing.) Leser
legere lego, legi, lectus (3 Infinit. Präs.) lesen, sammeln
legerit lego, legi, lectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er würde gelesen haben, gesammelt haben
leges lex, legis (f Nomin. od. Akk. Plural) Gesetz
leget lego, legi, lectus (3 3. Person Sing. Futur) er wird lesen, gesammeln
legi lego, legi, lectus (3 1. Person Sing. Perf.) ich habe gelesen
legi lego, legi, lectus (3 Infinit. Präs. Passiv) gelesen werden, gesammelt werden
legi lex, legis (f Dat. Sing.) Gesetz
Legib. lex, legis (f Dat. od. Abl. Plural) Gesetz
De Legib. lex, legis (f Dat. od. Abl. Plural) Platon: Über die Gesetze I-VIII
legibus lex, legis (f Dat. od. Abl. Plural) Gesetz
legislatori legislator, oris (m Dat. Sing.) Gesetzgeber
legitima legitimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) rechtmäßig, gesetzlich
legitime legitime (Adv.) rechtmäßig, gesetzlich
legitimi legitimus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) rechtmäßig, gesetzlich
legitimis legitimus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) rechtmäßig, gesetzlich
legitimos legitimus, a, um (Akk. Plural mask.) rechtmäßig, gesetzlich
legitimus legitimus, a, um (Nomin. Sing. mask.) rechtmäßig, gesetzlich
lego lego, legi, lectus (3 1. Person Sing. Präs.) ich lese, sammle
lego lego, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich entsende als Gesandten, hinterlasse, vermache
levissima levis, e (Superlat. Nomin. od. Abl. SIng. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) leicht, gering
leviter leviter (Adv.) leicht, gering
lex lex, legis (f Nomin. Sing.) Gesetz
lexica lexicon, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Lexikon
lexico lexicon, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Lexikon
lexicon lexicon, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Lexikon
lib. liber, bri (m Nomin. Sing.) Buch
libr. liber, bri (m ) Buch
libello libellus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) kleines Buch
libelloque libellus, i +-que (m Dat. od. Abl. Sing.) kleines Buch
libellum libellus, i (m Akk. Sing.) kleines Buch
liber liber, bri (m Nomin. Sing.) Buch
libertatis libertas, atis (f Genet. Sing.) Freiheit
libra liber, bri (m Akk. Plural) Bücher
libri liber, bri (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Bücher
libris liber, bri (m Dat. od. Abl. Plural) Bücher
libro liber, bri (m Dat. od. Abl. Sing.) Bücher
librorum liber, bri (m Genet. Plural) Bücher
librum liber, bri (m Akk. Sing.) Bücher
licebit licet, licuit, licitus (2 3. Person Sing. Futur) es wird erlaubt sein, möglich sein
licentia licentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Zügellosigkeit, Erlaubnis zu tun was man will, Freiheit, Dreistigkeit, Ausschweifung, Willkür, Frechheit
licet licet (Subjunkt.) obgleich, obwohl
licet licet, licuit, licitus (2 3. Person Sing. Präs.) es ist erlaubt, möglich
ligones ligo, onis (m Nomin. od. Akk. Plural) Hacke, Ackerbau
limitatur limito, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden eingeschlossen, begrenzt
limite limes, itis (m Abl. Sing.) Grenzen
limites limes, itis (m Nomin. od. Akk. Plural) Grenzen
limitibus limes, itis (m Dat. od. Abl. Plural) Grenzen
lin. linea, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Zeile, Linie, Gerade
linea linea, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Linie, Gerade
linea recta linea, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) gerade Linie, Gerade
lineae linea, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Linie, Gerade
lineam linea, ae (f Akk. Sing.) Linie, Gerade
lineamenta lineamentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zeichnung, Skizze
linearum linea, ae (f Genet. Plural) Linie, Gerade
linearumve linea, ae +-ve (f Genet. Plural) Linie, Gerade
lineas linea, ae (f Akk. Plural) Linie, Gerade
lineis linea, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Linie, Gerade
lingua lingua, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sprache, Rede
linguae lingua, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Sprache, Rede
linguis lingua, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Sprache, Rede
Lipsensi Leipzig
lis lis, litis (f Nomin. Sing.) Streit
lit.
litera litera, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schrift, Brief, Schreiben
literae litera, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Schrift, Brief, Schreiben
literam litera, ae (f Akk. Sing.) Schrift, Brief, Schreiben
literaria litterarius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schriftlich
literarum litera, ae (f Genet. Plural) Schrift, Brief, Schreiben
literas litera, ae (f Akk. Plural) Schrift, Brief, Schreiben
literis litera, ae (f Dat. od Abl. Plural) Schrift, Brief, Schreiben
loca loca, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Orte, Gegenden
locari loco, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) angelegt werden, gesetzt werden, gestellt werden
locata loco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gestellt, gelegt, errichtet
localitas localitas, atis (f Nomin. Sing.) Örtlichkeit
loci locus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locis locus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
loco loco (Präpos. m. Genet.) anstatt, wie, für
loco locus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locorum locus, i (m Genet. Plural) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locos locus, i (m Akk. Plural) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locosque locus, i +-que (m Akk. Plural) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locum locus, i (m Akk. Sing.) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locupletari locupleto, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) bereichert werden
locus locus, i (m Nomin. Sing.) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locus est locus, i (m Nomin. Sing.) es ist am Platze
Log. logicus, a, um (Genet. Plural fem.) logisch
logica logica, ae (n Nomin. od. Abl. Sing.) Logik
logicae logica, ae (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Logik
logicae logicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) logisch
logicae inventivae logica, ae (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) analytische Logik (s. Zedler)
logicarum logica, ae (f Genet. Plural) Logik
logices = logicam logicus, a, um (Akk. Sing. fem.) logisch
logici logicus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Logiker
logicis logica, orum (n Dat. od. Abl. Plural) Logik
logicorum logicus, i (m Genet. Plural) Logiker
logicos logicus, i (m Akk. Plural) Logiker
logis logus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Wort, Wortspiel
longe longe (Adv.) weit, weitaus
longius longe (Komparat. Adv.) weit, weitaus
longo longus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) lang, weit
longum longus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) lang, weit
loquendi loquor, locutus sum (3 Partizip Futur) einer der sprechen wird, verkünden wird, benennen wird
loquendo loquor, locutus sum (3 Partizip Futur) einer der sprechen wird, verkünden wird, benennen wird
loqueretur loquor, locutus sum (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte gesprochen, verkündet, benannt
loqui loquor, locutus sum (3 Infinit. Präs. Passiv) gesagt werden, verkündet werden, gezeigt werden
loquimur loquor, locutus sum (3 1. Person Plural Präs.) wir sagen, sprechen, nennen
loquor loquor, locutus sum (3 1. Person Sing. Präs.) ich sage, spreche, nenne
loquuntur loquor, locutus sum (3 3. Person Plural Präs.) sie sagen, sprechen, nennen
Lovaniensis Leuven, Löwen
Luc. Lucas Evangelist
Lucas Lucas Evangelist
Ocello Lucano Ocellus Lucanus (6. Jrdt. v. Chr.) griech. phytagoreischer Philosoph, ihm wird fälschlich De universi natura aus dem 1. Jrdt. V. Chr. zugeschrieben
luce lux, cis (f Abl. Sing.) Licht, Helligkeit, Klarheit (s. auch bei Gehler)
lucem lux, lucis (f Akk. Sing.) Licht, Glanz, Klarheit (s. auch bei Gehler)
lucidis lucidus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) hell, leuchtend, klar, deutlich
lucis lux, lucis (f Genet. Sing.) Licht, Glanz, Klarheit (s. auch bei Gehler)
Lucret. Titus Lucretius Carus * 99 † 55 röm. Dichter und Philosoph (De rerum natura)
lucro lucrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Vorteil Reichtum
lucrum lucrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vorteil Reichtum
luculenter luculenter (Adv.) tüchtig, gut
ludicrum ludicrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Belustigung, Spaß
Lugd lugdimum, i (n Genet. Sing.) Lyon
Lugduni lugdimum, i (n Genet. Sing.) Lyon
Lullianae lullianus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem, od. Nomin. Plural fem.) Lullianisch
Lullianarum lullianus, a, um (Genet. Plural fem.) Lullianisch
Lullianis lullianus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) Lullianisch
Lullii Ramon Llull * 1232 † 1316 katalan. Philosoph und Logiker, franziskan. Theologe, untersuchte Syllogismus und Induktion
Lullio Ramon Llull * 1232 † 1316 katalan. Philosoph und Logiker, franziskan. Theologe, untersuchte Syllogismus und Induktion
Lullistarum lullista, ae (m Genet. Plural) Anhänger des Ramon Llull
Lullius Ramon Llull * 1232 † 1316 katalan. Philosoph und Logiker, untersuchte Syllogismus und Induktion
lumina lumen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Licht, Leuchte, Zierde
lumina lumini, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) erhelle!, erleuchte!
Lüneburgensis Lüneburg
Lunula lunula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Halbmond
lunulam lunula, ae (f Akk. Sing.) Halbmond
lusui lusus, us (m Dat. Sing.) Spiel, Scherz
lusus lusus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Spiel, Scherz
lux lux, lucis (f Nomin. Sing.) Licht
luxuria luxuria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Überfluß, Verschwendung
Lynx lynx, lyncis (m/f Nomin. Sing.) Luchs

M

machinam machina, ae (f Akk. Sing.) Maschine
machinarum machina, ae (f Genet. Plural) Maschine
mactus mactus, a, um (Nomin. Sing. mask.) verherrlicht, gefeiert
magis magis (Adv.) mehr, in höherem Grade, vorzüglich
non magis quam magis (Adv.) ebensosehr wie, ebensowenig wie
magisque magis +-que (Adv.) mehr, in höherem Grade, vorzüglich
Magist. magister, magistri (m Nomin. Sing.) Magister, Lehrer
Phil. Magist. magister, magistri (m Nomin. Sing.) Magister der Philosphie
magister magister, magistri (m Nomin. Sing.) Magister, Lehrer
magister ordinis magister, magistri (m Nomin. Sing.) Ordensmeister
magisterii magisterium, i (n Genet. Sing.) Lehramt
magistratus magistratus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. ode, Nomin. od. Akk. Plural) Obrigkeit, Fürst, Amtsträger
magna magnus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) groß
magnae magnus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) groß
magnam magnus, a, um (Akk. Sing. fem.) groß
magni magnus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) groß
magnif. magnificus, a, um (Nomin. Sing. mask.) großartig, hochgeschätzt
magnifico magnificus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) großartig, hochgeschätzt
magnitudinem magnitudo, inis (f Akk. Sing.) Größe, Ansehen, Bedeutung
magnitudinis magnitudo, inis (f Genet. Sing.) Größe, Ansehen, Bedeutung
magnitudo magnitudo, inis (f Nomin. Sing.) Größe, Ansehen, Bedeutung
magno magnus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) groß
magnum magnus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) groß
magnus magnus, a, um (Nomin. Sing. mask.) groß
Mahl-Schloesser Vorhängeschloß mit Zahlenkombination (Zahlenschloß)
major major, major, majus (Nomin. Sing. mask. od. fem.) größer, bedeutender
majora major, major, majus (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) größer, bedeutender
majore major, major, majus (Abl. Sing. m, f, n) größer, bedeutender
majorem major, major, majus (Akk. Sing. mask. od. fem.) größer, bedeutender
majores major, major, majus (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) größer, bedeutender
majori major, major, majus (Dat. Sing. m, f, n) größer, bedeutender
majoris major, major, majus (Genet. Sing. m, f, n) größer, bedeutender
majoritas majoritas, atis (f Nomin. Sing.) Mehrheit
majus major, major, majus (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) größer, bedeutender
mala malus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schlecht, böse
male male (Adv.) schlecht, böse, unglücklich
malosque malus, a, um (Akk. Plural mask.) schlecht, böse
malum malus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) schlecht, böse
malumus malo, malui, - (unregelm. 1. Person Plural Präs.) wir wollen lieber
mammona mammona, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Reichtum, Vermögen
manantia mano, avi, atus (1 Partizip Präs.) fließend, entspringend
manca mancus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gebrechlich, schwach, unvollständig
mancum mancus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gebrechlich, schwach, unvollständig
mandabit mando, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur) er wird übergeben, beauftragen, verleihen, befehlen
mandans mando, avi, atus (1 Partizip Präs.) übergebend, beauftragend, verleihend, befehlend
mandantis mando, avi, atus (1 Partizip Präs.) übergebend, beauftragend, verleihend, befehlend
mandari mando, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) übergeben weerden, beauftragt werden, verliehen werden, befohlen werden
mandata mando, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) übergeben, beauftragt, verliehen, befohlen
mandatarii mandatarius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Bevollmächtigter, Anwalt, Befehlhaber
mandatarius mandatarius, i (m Nomin. Sing.) Bevollmächtigter, Anwalt, Befehlhaber
mandati mandatum, i (n Genet. Sing.) Auftrag, Befehl, Gebot, Vollmacht
mandato mandatum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Auftrag, Befehl, Gebot, Vollmacht
mandatum mandatum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Auftrag, Befehl, Gebot, Vollmacht
mandatus mandatus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Auftrag
maneat maneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) es bliebe
manente maneo, mansi, mansurus (2 Partizip Präs.) bleibend, verweilend, dauernd
manere maneo, mansi, mansurus (2 Infinit. Präs.) bleiben, verweilen, dauern
manet maneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Präs.) es bleibt
manifesta manifestus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) offenbar, augenscheinlich
manifestae manifestus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) offenbar, augenscheinlich
manifeste manifeste (Adv.) offenbar, deutlich, erwiesen
manifestum manifestus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) offenbar, augenscheinlich
manifestus manifestus, a, um (Nomin. Sing. mask.) offenbar, augenscheinlich
mansisse maneo, mansi, mansus (2 Infinit. Perf.) geblieben sein, noch vorhanden gewesen sein
manus manus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Hand, Arm
mare mare, maris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Meer
marginem margo, inis (f Akk. Sing.) Rand
Maria maria, ae (Nomin. od. Abl. Sing.) Mutter Gottes
Mariae maria, ae (Genet. od. Dat. Sing.) Mutter Gottes
marina marinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) zum Meer gehörig
mars mars, martis (m Nomin. Sing.) Krieg, Streit, Kampf
martios martius, a, um (Akk. Plural) zum Mers gehörig, kriegerisch?
mas mas, maris (m Nomin Sing.) Mann, männlich
masculinus masculinus, a, um (Nomin. Sing. mask.) männlich
mater mater, matris (f Nomin. Sing.) Mutter
materia materia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Materie, Stoff, Gegenstand, Thema (s. Gehler)
materiae materia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Materie, Stoff, Gegenstand, Thema (s. Gehler)
materiai = materiali materialis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) stofflich, materiell
materiale materialis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) stofflich, materiell
materiam materia, ae (f Akk. Sing.) Materie, Stoff, Gegenstand, Thema (s. Gehler)
Matertera matertera, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schwester der Mutter, Tante mütterlicher seits
Math. mathematicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) mathematisch
mathematicam mathematica, ae (f Akk. Sing.) Mathematik
Matheseos matheseus, i (m Akk. Plurak) Mathematiker
mathesi mathesis, is (f Dat. od. Abl. Sing.) Mathematik
Mathesis mathesis, is (f Nomin. od. Genet. Sing.) Mathematik
mathematicae mathematicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) mathematisch
mathematicis mathematicus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Mathematiker
mathematico mathematicus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Mathematiker
Mathusalae Mathusala, ae (m Genet. od. Dat. Sing.) Methusalem
matre mater, matris (f Abl. Sing.) Mutter
matrem mater, matris (f Akk. Sing.) Mutter
matris mater, matris (f Genet. Sing.) Mutter
Matthias Imperator Matthias * 1557 † 1619 Kaiser des hl. röm. Reichs
Rab. Maurus Rabanus Maurus * 780 † 856 dt. Universalgelehrter, Abt in Fulda, Erzbischof in Mainz
maturum maturus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask) reif, früh, entschlossen
maxima maximus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die größte, höchste
maximae maximus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) die größte, höchste
maximarum maximus, a, um (Genet. Plural fem.) die größte, höchste
maximas maximus, a, um (Genet. Plural fem.) die größte, höchste
maxime maxime (Adv.) am meisten
maximi maximus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) der größte, höchste
Maximilianus Erzherzog Maximilian von Ästerreich * 1459 † 1519 Habsburger, ab 1486 Kaiser des röm. Reichs, Meister des Deutschherrenordens ab 1494
maximo maximus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) der größte, höchste
maximum maximus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) der größte, höchste
maximus maximus, a, um (Nomin. Sing. mask.) der größte, höchste
me ego, tu, - (1. Person Sing. Akk. Sing.) mich
mechanice mechanice (Adv.) mechanisch
mechanicis mechanicus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Mechaniker
Mecaenati = maecenati maecenas, atis (m Dat. Sing.) Förderer
media medium, i (nNomin. od. Akk. Plural) Mitte, Zentrum
media medium, i (nNomin. od. Akk. Plural) Medium (s. bei Gehler)
mediate mediate (Adv.) mittels
medicamenta medicamentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Heilmittel
medicamentorum medicamentum, i (n Genet. Plural) Heilmittel
medici medicus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Arzt
medicos medicus, i (m Akk. Plural) Arzt
medicus medicus, i (m Nomin. Sing.) Arzt
medii medius, a, um (Genet. Sing. Mask. od. neutr. od. Nomin Plural mask.) mittlere, unbestimmt
medio medium, i (nDat. od. Abl. Sing.) Mitte, Medium (s. bei Gehler)
mediocriter mediocriter (Adv.) mittelmäßig, unbedeutend
Mediolani mediolanum, i (n Genet. Sing.) Mailand
mediorum medium, i (nNomin. od. Akk. Plural) Medium (s. bei Gehler)
medios medius, a, um (Akk. Plural mask.) mittlere, unbestimmt
meditandi meditor, meditatus sum (1 Gerundium) über was nachzudenken ist
meditationes meditatio, onis (f Akk. Plural) Nachdenken, Überdenken
meditationibus meditatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Nachdenken, Überdenken
medium medium, i (nNomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) Medium (s. bei Gehler)
medius medius, a, um (Nomin. Sing. mask.) mittlere, unbestimmt
medius terminus medius, a, um (Nomin. Sing. mask.) der mittlere Begriff im Syllogismus, Mittelbegriff (s. bei WB philosoph Begriffe)
melius bonus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) besser
melodiae melodia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Lied, Melodie
melodiarum melodia, ae (f Genet. Plural) Lied, Melodie
melodias melodia, ae (f Genet. Plural) Lied, Melodie
melodiis melodia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Lied, Melodie
membra membrum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Glied
membris membrum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Glied
membrum membrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Glied
meminere meminisse, -, memini, - (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie haben sich erinnert
meminerit meminisse, -, memini, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte sich erinnert
memini meminisse, -, memini, - (unregelm. 1. Person Sing. Perf.) ich haben mich erinnert
meminit meminisse, -, memini, - (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat sich erinnert
artis memorativae memorativus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) Kunst sich zu erinnern
memoriae memoria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural)
mendacium mendacium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Lüge
Menoch Giacomo Menochio * 1532 † 1607 ital. Rechtsgelehrter in Padua (De arbitrariis iudicum quaestionibus et causis 1588)
Menoch Giovanni Stefano Menochio * 1575 † 1655 ital. Jesuit, (De republica Hebraeorum, 1648)
mens mens, mentis (f Nomin. Sing.) Verstand, Denkkraft, Einsicht
mensa mensa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Tisch, Tafel
mensae mensa, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Tisch, Tafel
mensam mensa, ae (f Akk. Sing.) Tisch, Tafel
mensura mensura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Messung, Maß
mente mens, mentis (f Abl. Sing.) Verstand, Denkkraft, Einsicht
mentem mens, mentis (f Akk. Sing.) Verstand, Denkkraft, Einsicht
mentes mens, mentis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verstand, Denkkraft, Einsicht
mentis mens, mentis (f Genet. Sing.) Verstand, Denkkraft, Einsicht
mercatura mercatura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Handel
mere mere (Adv.) nur, bloß
meri merus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) einfach, nur, nichts als
meris merus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) einfach, nur, nichts als
merito merito (Adv.) aus gutem Grund, verdientermaßen
Mersenni Marin Mersenne (1588-1648) franz. Mathematiker und Theologe
meruisse mereo, rui, ritus (2 Infinit. Perf.) verdient haben
Metam. metamorphosis, is (f Nomin. od. Akk. Plural) Verwandlung
Metaph, metaphysica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Metaphysik (s. WB philos. Begr.)
Metaphysica metaphysica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Metaphysik (s. WB philos. Begr.)
Metaphysicae metaphysicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem.) metaphysikalisch (s. WB philos. Begr.)
metaphysicam metaphysicus, a, um (Akk. Sing. fem.) metaphysikalisch (s. WB philos. Begr.)
metaphysicas metaphysicus, a, um (Akk. Plural fem.) metaphysikalisch (s. WB philos. Begr.)
Metaphysici metaphysicus, i (m Genet Sing. od. Nomin. Plural) Metaphysiker (s. WB philos. Begr.)
Metaphysicis metaphysicus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Metaphysiker
metas meta, ae (f Akk. Plural) Ziel, Grenze
methodo methodus, i (f Dat. od. Abl. Sing.) listiger Einfall, Erfindung, Methode
methodum methodus, i (f Akk. Sing.) listiger Einfall, Erfindung, Methode
methodus methodus, i (f Nomin. Sing.) listiger Einfall, Erfindung, Methode
metiri metior, mensus sum (4 Infinit. Präs.) gemessen werden, beurteilt werden
metitur metior, mensus sum (4 3. Person Sing. Präs. (Deponens)) er misst, beurteilt
metiuntur metior, mensus sum (4 3. Person Plural Präs (Deponens).) sie messen, beurteilen
metri metrum, i (n Genet. Sing.) Versmaß, Silbenmaß (s. Zedler)
metrica metricus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) metrisch, das Versmaß getreffend
metro metrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Versmaß, Silbenmaß (s. Zedler)
metrum metrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Versmaß, Silbenmaß (s. Zedler)
meus meus, a, um (Nomin. Sing. mask.) mein
migret migro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde wandern, übergehen in
mihi ego, tu, - (1. Person Dat. Sing.) mir
Millenario Codex Millenarius Klosterhandschrift (um 800)
minima minimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) kleinst, geringst
minimarum minimus, a, um (Genet. Plural fem.) kleinst, geringst
minimas minimus, a, um (Akk. Plural fem.) kleinst, geringst
minime minime (Adv.) kleinst, geringst, keineswegs, überhaupt nicht, am wenigsten
minimis minimus, a, um (Dat. od. Abl. Plural fem.) kleinst, geringst
minimum minimus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) kleinst, geringst
minor minor, minor, minus (Nomin. Sing. mask. od. fem.) kleiner, geringen
minora minor, minor, minus (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) kleiner, geringen
minore minor, minor, minus (Abl. Sing. m, f, n) kleiner, geringen
minorem minor, minor, minus (Akk. Sing. mask. od. fem.) kleiner, geringen
minores minor, minor, minus (Nomin. od. Abl. Plural mask. od. fem.) kleiner, geringen
minori minor, minor, minus (Dat. Sing. m, f, n) kleiner, geringen
minoribus minor, minor, minus (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) kleiner, geringen
minoris minor, minor, minus (Genet. Sing. m, f, n) kleiner, geringen
minoritas minoritas, atis (f Nomin. Sing.) Minderheit
ordinis minorum ordo ninor (m Genet. Plural) Minoritenorden
minus minus (Adv.) weniger, nicht mehr, unbedeutender
minusve minus +-ve (Adv.) weniger, nicht mehr
non minus quam minus (Adv.) nicht weniger als
mirabile mirabilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) bewundernswert, erstaunlic, wunderbar, sonderbar
mirabili mirabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) bewundernswert, erstaunlic, wunderbar, sonderbar
mirabilis mirabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) bewundernswert, erstaunlic, wunderbar, sonderbar
mirari miror, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) sich wundern
miscuerimus misceo, scui, ixtus (2 !: Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) wir hätten vermischt, erzeugt, verwirrt
mixta mixtus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vermischt
mixtae mixtus, a, um (Genet. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) vermischt
mixtam mixtus, a, um (Akk. Sing. fem.) vermischt
mixtas mixtus, a, um (Akk. Plural fem.) vermischt
mixti mixtus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) vermischt
mixtione mixtio, onis (f Abl. Sing.) Mischung
mixtiones mixtio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Mischung
mixtionibus mixtio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Mischung
mixtis mixtus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) vermischt
mixtos mixtus, a, um (Akk. Plural mask.) vermischt
mixtura mixtura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Mischung
mixturae mixtura, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Mischung
mixturarum mixtura, ae (f Genet. Plural) Mischung
mobiles mobilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) beweglich
mobilia mobilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) beweglich
mobilis mobilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem od. Genet. Sing. neutr.) beweglich
modi modus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Maß, Art und Weise, Regel
modiis modus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Maß, Art und Weise, Regel
modis modus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Maß, Art und Weise, Regel
modo modo (Adv.) auch nur, doch nur, eben erst, soeben, sogleich, alsbald, überhaupt, vorausgesetzt dass nur
non modo modo (Adv.) nicht nur
non modo … sed etiam modo (Adv.) nicht nur … sondern auch
modo … modo modo (Adv.) manchmal … manchmal, bald … bald
modo modus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Maß, Art und Weise, Regel
modorum modus, i (m Genet. Plural) Maß, Art und Weise, Regel
modos modus, i (m Akk. Plural) Maß, Art und Weise, Regel
modum modus, i (m Akk. Sing.) Maß, Art und Weise, Regel
modus modus, i (m Nomin. Sing.) Maß, Art und Weise, Regel
Moguntinum Mainz
molitus molo, molui, molitus (3 Partizip Perf. Passiv) gemahlen, bearbeitet
molitus est molior, molitus sum (3 3. Person Sing. Perf.) er hat bearbeitet, unternommen
moleculas molecula, ae (f Akk. Plural) Molekül
momenti momentum, i (n Genet. Sing.) Anlaß, Bewegungsmittel, Gewicht, Umstand, Beschaffenheit (s. Gehler)
magni momenti momentum, i (n Genet. Sing.) große Bedeutung
monachus monachus, i (m Nomin. Sing.) Mönch
monadica monadicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einheitlich (s. Zedler)
monadicos monadicus, a, um (Akk. Plural mask.) einheitlich (s. Zedler)
monarchia monarchia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Monarchie
monarchiae monarchia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Monarchie
monitorio monitorius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) Abstands-
monodica monodicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eigentümlich, eindeutig, einzigartig
monodica monodicum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) einstimmiger mittelalterlicher Gesang
monosyllaba monosyllabus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einsilbig
monosyllabae monosyllabus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) einsilbig
monosyllabas monosyllabus, a, um (Akk. Plural fem.) einsilbig
monosyllabis monosyllabus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) einsilbig
monosyllaborum monosyllabus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) einsilbig
mons mons, montis (m Nomin. Sing.) Berg
monstrabimus monstro, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden zeigen
monstratione monstratio, onis (f Abl. Sing.) das Zeigen, Wegweisen
monstratur monstro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gezeigt
monstravit monstro, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat gezeigt
monstrum monstrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Ungeheuer, Wunderzeichen
monumentum monumentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Denkmal, Andenken
moralem moralis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) sittlich, moralisch
morales moralis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) sittlich, moralisch
moralis moralis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) sittlich, moralisch
morem mos, moris, (m Akk. Sing.) Sitte, Brauch
morerentur morior, mortuus sum (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden sterben, vergehen
moriendum morior, mortuus sum (3 Gerundivum) was zu vergehen ist, zu sterben
mors mors, mortis (f Nomin. Sing.) Tod
mortali mortalis, e (Dat. Sing. mask. od. fem.) sterblich
mos mos, moris (m Nomin. Sing.) Sitte, Brauch
mota moveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) bewegt
moti moveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) bewegt
motu motus, us (m Abl. Sing.) Bewegung
motus motus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Bewegung
movere moveo, movi, motus (2 Infinit. Präs.) bewegen, erregen, veranlassen
movetur moveo, movi, motus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird bewegt, erregt, verursacht
mox mox (Adv.) bald, dann, bald darauf
Muhamed Mohammed islam. Prophet
multa multus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) viel, zahlreich
multae multus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) viel, zahlreich
multis multus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) viel, zahlreich
multiplex multiplex, icis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) vielfach
multiplicabile multiplicabilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) vielfältig
multiplicare multiplico, avi, atus (Infinit. Präs.) vervielfachen, vermehren
multiplicatione multiplicatio, onis (f Abl. Sing.) Vervielfältigung
multiplicationem multiplicatio, onis (f Akk. Sing.) Vervielfältigung
multiplicemus multiplico, avi, atus (1. Person Plural Konj. Präs.) wir vervielfachten, vermehrten
multiplicentur multiplico, avi, atus (3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden vervielfacht, vermehrt werden
multiplicetur multiplico, avi, atus (3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde vervielfacht, vermehrt werden
multitudine multitudo, inis (f Abl. Sing.) Menge, Vielzahl
multitudinem multitudo, inis (f Akk. Sing.) Menge, Vielzahl
multitudo multitudo, inis (f Nomin. Sing.) Menge, Vielzahl
multo multus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. Plural mask. od. neutr.) viel, zahlreich
multum multus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) viel, zahlreich
multum multum (Adv.) oft, sehr, viel
mundi mundus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Welt
mundum mundus, i (m Akk. Sing.) Welt
mundus mundus, i (m Nomin. Sing.) Welt
munera munus, eris (n Nomin. od. Akk. Plural) Pflicht, Aufgabe, Gunst
munere munus, eris (n Abl. Sing.) Pflicht, Aufgabe, Gunst
municipium municipium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Landstadt
Mus mus, muris (m Nomin. Sing.) Maus
musathena
musca musca, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Fliege, Mücke
musici musicus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Musiker
musici musicus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) musikalisch
musicos musicus, a, um (Akk. Plural mask.) musikalisch
musis musa, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Muse
mutabilis mutabilis, a (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) veränderlich
mutant muto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie verändern, tauschen
mutari muto, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) verändert werden, getauscht werden
mutat muto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verändert
mutatio mutatio, onis (f Nomin. Sing.) Veränderung, Austausch
mutatione mutatio, onis (f Abl. Sing.) Veränderung, Austausch
mutes muto, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest &ä228;ndern, tauschen
mutuam mutuus, a, um (Akk. Sing. fem.) wechselseitig, gegenseitig
mutuo mutuus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) wechselseitig, gegenseitig
mutuo mutuo (Adv.) wechselseitig, ebenso
mutus mutus, a, um (Nomin, Sing. mask.) stumm, still
Myth. mythologia, ae (f ) Mythologie

N

nacti nanciscor, nactus sum (3 Partizip Perf. Passiv) zufällig gefunden, erlangt
nam nam (Konjunkt.) denn, nämlich
namque nam +que (Konjunkt.) denn, nämlich
narrant narro, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie erzählen
narrat narro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er erzählt
nasci nascor, natus sum (3 Infinit. Präs. Passiv) geboren werden, entstehen
Nat. natura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) die Natur, natürliche Beschaffenheit, das Wesen eines Dinges (s. Gehler)
natae nata, ae (f Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) Tochter, Pl.: Kinder
natae natus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) geschaffen, bestimmt, alt, geboren
natae sunt nascor, natus sum (3 3. Person Plural Perf. Passiv) sie sind geschaffen worden, bestimmt worden
nato nascor, natus sum (3 Partizip Perf. Passiv) geboren, entstanden
natum nascor, natus sum (3 Partizip Perf. Passiv) geboren, entstanden
natura natura, ae (Nomin. od. Abl. Sing.) die Natur, natürliche Beschaffenheit, das Wesen eines Dinges (s. Gehler)
natura rerum natura, ae (Nomin. od. Abl. Sing.) der Lauf der Dinge
naturae natura, ae (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) die Natur, natürliche Beschaffenheit, das Wesen eines Dinges (s. Gehler)
prima naturae natura, ae (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) oberste Naturbedürfnisse
natural naturalis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) natürlich
naturalem naturalis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) natürlich
naturales naturalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) natürlich
naturali naturalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) natürlich
naturalia naturalis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) natürlich
naturalis naturalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) natürlich
naturam natura, ae (Akk. Sing.) die Natur, natürliche Beschaffenheit, das Wesen eines Dinges (s. Gehler)
naves navis, is (Nomin. od. Akk. Plural) Schiff
ne ne (Versicherungspartikel) fürwahr, wahrlich
ne ne (enklit. Fragepart.) etwa, wohl
ne ne (Verneinungspart. mit Konj.) nicht, zugegeben, damit nicht
nec nec, necque (Konjunktion) soviel als, und nicht, auch nicht
nec … nec neque, nec (Konjunk.) weder … noch
nec tamen neque, nec (Konjunk.) dennoch nicht
nec vero neque vero (Konjunk.) aber nicht
nequaquam nequaquam (Adv.) keineswegs, ganz und gar nicht
nequeat nequeo, quii/quivi, quitus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er könnte nicht
nescio nescio, nescici/nescii, - (4 1. Person Sing. Präs.) ich weiß nicht, kenne nicht
necessaria necessarius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) notwendig, unumgänglich
necessariam necessarius, a, um (Akk. Sing. fem.) notwendig, unumgänglich
necessarias necessarius, a, um (Akk. Plural fem.) notwendig, unumgänlich
necessarii necessarius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) notwendig, unumgänglich
necessario necessario (Adv.) notwendigerweise, notgedrungen, unausweichlich
necessario necessarius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) notwendig, unumgänglich
necessarium necessarius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. od. Akk. Sing. mask.) notwendig, unumgänglich
necessarius necessarius, a, um (Nomin. Sing. mask.) notwendig, unumgäbglich
necesse est es ist nötig
necessitas necessitas, atis (f Nomin. Sing.) Notwendigkeit, Unvermeidlichkeit
necessitate necessitas, atis (f Abl. Sing.) Notwendigkeit, Unvermeidlichkeit
necessitatem necessitas, atis (f Akk. Sing.) Notwendigkeit, Unvermeidlichkeit
necessum necessum (indeklin.) notwendig, unausweichlich
neg. verneint
neganda nego, avi, atus (1 Gerundivum) was zu leugnen ist, zu verneinen ist
negando nego, avi, atus (1 Gerundivum) was zu leugnen ist, zu verneinen ist
negans nego, avi, atus (1 Partizip Präs.) verneinend
negatae nego, avi, atus (1 Partizip Per. Passiv) geleugnet, verneint
negante nego, avi, atus (1 Partizip Präs.) verneinend
negantem nego, avi, atus (1 Partizip Präs.) verneinend
negantium nego, avi, atus (1 Partizip Präs.) verneinend
negant nego, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie leugnen, verneinen
negaret nego, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte geleugnet, verneint
negari nego, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) verneint werden
negat nego, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verneinent
negativa negativus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verneinend
negativae negativus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) verneinend
negativam negativus, a, um (Akk. Sing. fem.) verneinend
negative negative (Adv.) verneinend
negativis negativus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) verneinend
negatum nego, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verneint
negatur nego, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verneint
negaveras nego, avi, atus (1 2. Person Sing. Plusquamperf.) du hattest verneint
negentur nego, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden verneint, abgelehnt, bestritten
neget nego, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde verneinen, abgelehnen, bestreiten
negetur nego, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde verneint, abgelehnt, bestritten
neglecta neglego, lexi, lectus (3 Partizip Perf. Passiv) vernachlässigt, nicht beachtet
neglectae neglego, lexi, lectus (3 Partizip Perf. Passiv) vernchlässigt, nicht beachtet
negligentia negligentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Nachlässigkeit, Geringschätzung
negotio negotium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Angelegenheit, Tätigkeit, Auftrag, Arbeit
negotiosum negotiosus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) tätig, beschäftigt, mühevoll
nemo nemo, inis (m/f Nomin. Sing.) Niemand, Keiner
non nemo nemo, inis (m/f Nomin. Sing.) mancher
nempe nempe (Adv.) nämlich, doch wohl, freilich
Neperi John Napier, Laird of Merchiston * 1550 † 1617 schott. Mathematiker und Theologe (Mirifici logarithmorum canonis descriptio ejusque usus in utraque trigonometria)
nepos nepos, otis (m Nomin. Sing.) Neffe
nepotis nepos, otis (m Genet. Sing.) Neffe
neque neque (Konjunkt.) und nicht, auch nicht
neque … neque neque (Konjunkt.) weder … noch
nequidem nequidem (Adv.) nicht einmal
Nerei nereis Meeresnymphen
neuter neuter, neutra, neutrum (Nomin. Sing. mask.) keiner (von beiden)
neutiquam neutiquam (Adv.) in keinem Fall, keineswegs
neutra neuter, neutra, neutrum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) keiner (von beiden)
neutrales neutralis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) neutral, sächlich
neutrum neuter, neutra, neutrum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. SIng. mask.) keiner (von beiden)
Nicomach Nicomachische Ethik, Werk von Aristoteles nach seinem Sohn Nikomachos benannt
niger niger, nigra, nigrum (Nomin. Sing. mask.) schwarz, dunkel
nigerrimis niger, nigra, nigrum (Superlat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sehr schwarz, dunkel
nigri niger, nigra, nigrum (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) schwarz, dunkel
nigrorum niger, nigra, nigrum (Genet. Plural mask. od. neutr.) schwarz, dunkel
nigrorumque niger, nigra, nigrum +-que (Genet. Plural mask. od. neutr.) schwarz, dunkel
nihil nihil (indeklin.) nichts
nihilominus nihilominus (Adv.) nichtsdestoweniger, trotzdem
nimia nimius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sehr groß. sehr viel
nimirum nimirum (Adv.) allerdings, natürlich, ohne Zweifel
nimis nimis (Adv.) allzu sehr, allzu viel
nimium nimium (Adv.) außerordentlich, zu viel
nimium nimius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sehr groß. sehr viel
nisi nisi (Konjunkt.) wenn nicht, wo nicht, es sei denn dass
nisi nisi (Adv. bei Syntax ornata) außer, als
non nisi non nisi (Pleonasmus) nur, bloß, lediglich
nisus nisus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Anstemmen, Widerstandskraft
nititur nitor, nisus/nixus sum (3 3. Person Sing. Präs.) Deponens er strebt nach, stützt sich auf, bemüht sich
nobilem nobilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) berühmt, bekannt, vortrefflich, vornehm
nobilissimi nobilis, e (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) berühmt, bekannt, vortrefflich, vornehm
nobis ego, tu, - (1. Person Plural Dat. od. Abl.) uns
Nolanus s. Giordano Bruno
nolente nolo, nolui, - (unregelm. Partizip Präs.) nicht wollend
nolumus nolo, nolui, - (unregelm. 1. Person Plural Präs.) wir wollen nicht
nom.
nomen nomen, inis (n Nomin. Sing.) Namen
nomina nomen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Namen
nominales nominalis, a (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) den Namen betreffend
nominasse nomino, avi, atus (1 Infinit. Perf.) benannt haben, bezeichnet haben
nominat nomino, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er benennt, bezeichnet
nominata nomino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) benannt, bezeichnet
nominator nomino, avi, atus (1 2. Person Sing. Futur Passiv) du wirst benannt werden, bezeichnet werden
nominator nominor, oris (f Nomin. Sing.) Nenner bei Bruchzahlen
nominatorem nominor, oris (f Akk. Sing.) Nenner bei Bruchzahlen
nominatur nomino, avi, atus (1 2. Person Sing. Präs. Passiv) er wird benannt, bezeichnet
nominavimus nomino, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben benannt, bezeichnet
nominum nomen, inis (n Genet. Plural) Namen
nomine nomine (n Adv.) namens, als, auf Grund, wegen, in diesem Sinne
nomine nomen, inis (n Abl. Sing.) Namen
nomini nomen, inis (n Dat. Sing.) Namen
nominum nomen, inis (n Genet. Plural) Namen
non non (Adv.) nicht, nein
nondum nondum (Adv.) noch nicht
nonne nonne (Adv.) etwa nicht?, denn nicht?, ob nicht?, hoffentlich
nonnisi nonnisi (Adv.) nur, lediglich
nonnulla nonnullus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) manche, ziemlich viele, Pl.: einige
nonnulli nonnullus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) manche, ziemlich viele, Pl.: einige
nonnullis nonnullus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) einiger, manche
nonnullos nonnullus, a, um (Akk. Plural mask.) einiger, manche
nonnunquam nonnunquam (Adv.) manchmal, bisweilen
norma norma, ae (f Nomion. od. Abl. Sing.) Regel, Vorschrift, Winkelmaß
nos ego, tu, - (1. Person Plural Nomin. od. Akk.) wir, uns
nosse -, novi, - (unregelm. Infinit. Perf.) gewußt haben, verstanden haben
noster noster, tra, trum (Nomin. Sing. mask.) unser
nostra noster, tra, trum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unser
nostrae noster, tra, trum (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural frm.) unser
nostram noster, tra, trum (Akk. Sing. fem.) unser
nostratis nostras, atis (f Genet. Sing. m, f, n od. Akk. Plural mask. od. fem.) inländisch, heimisch
nostri noster, tra, trum (Genet. Sing. mask. od neutr. od. Nomin. Plural mask.) unser
nostris noster, tra, trum (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) unser
nostro noster, tra, trum (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unser
nostrorum noster, tra, trum (Genet. Plural mask. od. neutr.) unser
nostros noster, tra, trum (Akk. Plural mask.) unser
nostrum noster, tra, trum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) unser
nota noto, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) beachte!
notae nota, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Merkmal, Kennzeichen
notae notus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural fem.) bekannt
notare noto, avi. atus (1 Infinit. Präs.) bezeichnen, anmerken
notari noto, avi. atus (1 Infinit. Präs. Passiv) bezeichnet werden, angemerkt werden
notas nota, ae (f Akk. Plural) Zeichen, Merkmal, Rüge
notio notio, onis (f Nomin. Sing.) Kenntnis, Vorstellung
notione notio, onis (f Abl. Sing.) Kenntnis, Vorstellung
notionem notio, onis (f Akk. Sing.) Kenntnis, Vorstellung
notiones notio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Kenntnis, Vorstellung
notioni notio, onis (f Dat. Sing.) Kenntnis, Vorstellung
notionibus notio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Kenntnis, Vorstellung
notionum notio, onis (f Genet. Sing.) Kenntnis, Vorstellung
notis nota, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Zeichen, Merkmal, Rüge
noto noto, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich nehme war, meine, bezeichne
notus notus, a, um (Nomin. Sing. mask.) bekannt, vertraut
notus nosco, novi, notus (3 Partizip Perf. Passiv) kennen gelernt, bemerckt
notus sit nosco, novi, notus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. Passiv) dass er kennengelernt worden wäre, bemerkt worden wäre, untersucht worden wäre
nov. novus, a, um (Nomin od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) neu
nova novus, a, um (Nomin od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) neu
novam novus, a, um (Akk. Sing. fem.) neu
novas novus, a, um (Akk. Plural fem.) neu
novem novem neun
novenarii novenarius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) aus neun bestehend, Neun-
novi novus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) neu
novies neunmal
novis novus, a, um (Dat od. Abl. Plural m, f, n) neu
novissima novus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) neu
novit nosco, novi, notus (3 3.Person Sing. Perf.) er hat bemerkt, untersucht
novitas novitas, atis (f Nomin. Sing.) Neuigkeit, Neuheit, das Ungewöhnliche
novo novus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) neu
novorum novus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) neu
novos novus, a, um (Akk. Plural mask.) neu
novum novus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) neu
nox nox, noctis (f Nomin. Sing.) Nacht
noxa noxa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schaden, Schuld
noxium noxius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) schädlich, schuldig
nuda nudus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od Nomin. od. Akk. Plural neutr.) bloß, nackt, beraubt
nudae nudus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od Nomin. Plural fem.) bloß, nackt, beraubt
nulla nullus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) keine
nullae nullus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od Nomin. Plural fem.) keine
nullam nullus, a, um (Akk. Sing. fem.) keine
nulli nullus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) keine
nullio nullio, onis (f Nomin. Sing.) Annulierung, das Nicht-Machen, keine Auswahl (s. Stochastik)
nullo nullus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) keine
nullum nullus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) keine
nullus nullus, a, um (Nomin. mask.) keiner
num num (Fragepartikel) denn?, etwa?, ob nicht
num. numerus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Zahl, Ziffer, Anzahl
numerandae numero, avi, atus (1 Gerundivum) was zu zählen ist
numerant numero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie zählen
numerantur numero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gezählt
numerari numero, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) gezählt werden
numerat numero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er zählt
numeratis numero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gezählt
numeratorem numerator, oris (m Akk. Sing.) Zähler
numeratori numerator, oris (m Dat. Sing.) Zähler
numeremus numero, avi, atus (1 1. Person Plural Konj. Präs.) wir zählten
numerentur numero, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden gezählt
numeri numerus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Zahl, Ziffer, Anzahl
numerica numericus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. AKk. Plural neutr.) zahlenmäßig, der Zahl nach
numeris numerus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Zahl, Ziffer, Anzahl
numero numerus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Zahl, Ziffer, Anzahl
numeros numerus, i (m Akk. Plural) Zahl, Ziffer, Anzahl
numerum numerus, i (m Akk. Sing.) Zahl, Ziffer, Anzahl
numerum surdum numerus, i (m Akk. Sing.) irrationale Zahl
numerus numerus, i (m Nomin. Sing.) Zahl, Ziffer, Anzahl
nunc nunc (Adv.) jetzt, nun
nunc … nunc nunc (Adv.) bald … bald
nunquam nunquam (Adv.) niemals
nuper nuper (Adv.) neulich, vor kurzem
nuperrime nuper (Superlat. Adv.) neulich, vor kurzem
nupta nupta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gattin, Braut
nympha nympha, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Nymphe, weibl. Naturgeist d. griech. Mythol.

O

ob ob (Präpos. m. Akk.) entgegen, vor, gegenüber, wegen
obedientia obedientia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gehorsam
obedire obedio, divi, ditus (4 Infinit. Präs.) gehorchen
obiter obiter (Adv.) nebenbei, beiläufig, darüber hinaus, zugleich, dabei
obitum obitus, us (m Akk. Sing.) Untergang, Besuch
objecti objicio, jeci, jectus (3 Partizip Perf. Passiv) erwidert, entgegnet, vorgehalten
objectum objectum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Objekt, Gegenstand
objectum objectus, us (m Akk. Sing.) Vorsprung, Entgegenstellen
objiceret objicio, jeci, jectus (3 3. Person Konj. Imperf.) er erwiderte, entgegnete, hielt vor
obligatio obligatio, onis (f Nomin. Sing.) Verbindlichkeit, Verpflichtung
obligatione obligatio, onis (f Abl. Sing.) Verbindlichkeit, Verpflichtung
oblique oblique (Adv.) schief, zweideutig
obliquo obliquus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) schief, zweideutig
oboriatur oborior, obortus sum (4 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) es entstünde, käme zum Vorschein
obscurae obscurus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. Nomin. Plural fem.) unklar, dunkel, finster, unbekannt
obsequentem obsequens, entis (Akk. Sing. mask. od. fem.) nachgiebig, gefügig
obsequentem obsequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) entgegenkommend, gehorchend, huldigend
observabimus observo, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden beachten, verehren
observanda observo, avi, atus (1 Gerundium) was zu beachten, zu verehren ist
observandum observo, avi, atus (1 Gerundium) was zu beachten, zu verehren ist
observant observo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie beachten, verehren
observare observo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) beachten, verehren
observari observo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) beachtet werden, verehrt werden
observat observo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er beachtet, verehrt
observatio observatio, onis (f Nomin. Sing.) Beobachtung, Wahrnehmung, Zeremonie
observatione observatio, onis (f Abl. Sing.) Beobachtung, Wahrnehmung, Zeremonie
observationem observatio, onis (f Akk. Sing.) Beobachtung, Wahrnehmung, Zeremonie
observationes observatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Beobachtung, Wahrnehmung, Zeremonie
observavimus observo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wird haben beachtet, verehrt
observavit observo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat beachtet, verehrt
observetur observo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde beachtet, verehrt
observo observo, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs..) ich beachte, verehre
obstet obsto, stiti/steti, staturus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) es stünde im Weg, widerstrebte, hinderte
obtineri obtineo, obtinui, obtentus (2 Infinit. Präs. Passiv) inne gehabt werden, gehabt werden, erhalten werden
obtinet obtineo, obtinui, obtentus (2 3. Person Sing. Präs.) er hat inne, hat
obtulit offere, obtuli, oblatus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat angeboten, sich gezeigt, erwiesen
obtusus obtundo, tudi, tusus (3 Partizip Perf. Passiv) zerschlagen, geschwächt
obvertit obverto, verti, versus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er wendet sich hin, entgegen
obvia obvius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) begegnend, entgegen, preisgegeben
obvii obvius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) begegnend, entgegen, preisgegeben
obvium obvius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) begegnend, entgegenkommend, preisgegeben, gefällig
occasio occasio, onis (f Nomin. Sing.) Gelegenheit
occasione occasio, onis (f Abl. Sing.) Gelegenheit
occasionem occasio, onis (f Akk. Sing.) Gelegenheit
occupabit occupo, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur) er wird einnehmen. ergreifen
occupant occupo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie nehmen ein. ergreifen
occupat occupo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er nimmt ein. ergreift
occupet occupo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er nähme ein. ergriffe
occurrunt occurom occuri, occursus (3. 3. Person Plural Präs.) sie begegnen, zeigen sich
Oceani oceanus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Okeanus, Meeresgott der Griechen
ocello ocellus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Äuglein, Augenstern
octo acht
oculariter oculariter (Adv.) zu den Augen gehörig
oculo oculus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Auge
officio officio (Adv.) pflichtgemäß
officio officio, offeci, offectus (3 1. Person Sing. Präs.) ich handle entgegen, bin hinderlich
officio officium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Dienst, Amt, Verpflichtung
officiorum officium, i (n Genet. Plural) Dienst, Amt, Verpflichtung
oligarchia oligarchia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Oligarchie, Gruppenherrschft
oligarchiae oligarchia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Oligarchie, Gruppenherrschft
olim olim (Adv.) einst, ehemals, jemals, manchmal
olla olla, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kochtopf
ollio ollios, Variante von magnus? (Gegensatz: mincius)
omisimus omitto, misi, missus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben übergangen
omisit omitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat übergangen
omissa omitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) übergangen
omisso omitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) übergangen
omissus omitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) übergangen
omittam omitto, misi, missus (3 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) ich werde übergehen, lasse beiseite
omittat omitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) er würde übergehen
omittendae omitto, misi, missus (3 Gerundium) was zu übergehen ist
omitti omitto, misi, missus (3 Infinit. Präs. Passiv) übergangen werden
omne omnis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) alle, gesamt
omnem omnis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) alle, gesamt
omnes omnis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) alle, gesamt
omni omnis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) alle, gesamt
omnia omnis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) alle, gesamt
omnibus omnis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alle
omnino omnino (Adv.) insgesamt, völlig, allerdings, im Allgemeinen, mit einem Wort
omnis omnis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. SIng. neutr.) alle, gesamt
omnimode omnimodus, a, um () gänzlich, allseitig
omnium omnis, e (Genet. Plural m, f, n ) alle, gesamt
ope ops, opis (f Abl. Sing.) Macht, Kraft, Beistand
opera opera, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Arbeit, Mühe, Gelegenheit, Muße
operae opera, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Arbeit, Mühe, Gelegenheit, Muße
operatione operatio, onis (f Abl. Sing.) Arbeit, Wirken, Geschäft
operationem operatio, onis (f Akk. Sing.) Arbeit, Wirken, Geschäft
opere opus, eris (n Abl. Sing.) Werk, Arbeit
operose operose (Adv.) mühsam
operosissimum operosus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. AIng. mask.) geschäftig, tätig, mühsam
operum opus, eris (n Genet. Plural) Werk, Arbeit
opinio opinio, onis (f Nomin. Sing.) Meinung, Auffassung
opinione opinio, onis (f Abl. Plural) Meinung, Auffassung
opinionem opinio, onis (f Akk. Plural) Meinung, Auffassung
opinionum opinio, onis (f Genet. Plural) Meinung, Auffassung
opponens oppono, posui, positus (3 Partizip Präs.) entgegen stellend, einwendend, entgegnend
oppono oppono, posui, positus (3 1. Person Sing. Präs.) ich stelle mich entgegen, wende ein, entgegne
opportune opportune (Adv.) günstig, geeihnet
opposita oppono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) entgegengestellt, eingewandt, entgegnet
oppositi oppono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) entgegengestellt, eingewandt, entgegnet
oppositionem oppositio, onis (f Akk. Sing.) Widerspruch, Gegensatz
opposuit oppono, posui, positus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat sich entgegengestellt, eingewandt, entgegnet
opprimat opprimo, pressi, pressus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er drückte nieder
Publilii Porphyrii Optatiani Publilius Optatianus Porfyrius * 260 † 335 spätantiker Dichter
Optatiano Publilius Optatianus Porfyrius * 260 † 335 spätantiker Dichter
Optatianus Publilius Optatianus Porfyrius * 260 † 335 spätantiker Dichter
optima optimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) beste
optimatum optimates, tium (m Genet. Plural) Aristokraten
optime optime (Adv.) bestens
optimi bonus, a, um (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) bester, geeignetest
optimus bonus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) bester, geeignetest
opto opto, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich wähle, wünsche
opus opus, eris (n Nomin. Sing.) Werk, Geschäft
opus est opus, eris (n Nomin. Sing.) es braucht, bedarf
opusculo opusculum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) kleines Werk, kleine Schrift
oracula oraculum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Weissagung, Orakel
oratio oratio, onis (f Nomin. Sing.) Rede, Vortrag, Ausdruck, Äußerung (s. Zedler)
orationem oratio, onis (f Akk. Sing.) Rede, Vortrag, Ausdruck, Äußerung (s. Zedler)
orationis oratio, onis (f Genet. Sing.) Rede, Vortrag, Ausdruck, Äußerung (s. Zedler)
oratores orator, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Redner, Sprecher
orbe orbis, orbis (m Abl. Sing.) Kreis, Erdkreis
orbem orbis, orbis (m Akk. Sing.) Kreis, Erdkreis
orbis orbis, orbis (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Akk. Plural) Kreis, Erdkreis
orbitam orbita, ae (f Akk. Sing.) Kreislauf, Bahn
ordiar ordior, orsus sum (4 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich beginne
ordiemur ordior, orsus sum (4 1. Person Plural Futur) wir werden beginnen
ordinantur ordino, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden angeordnet, bestimmt, festgelegt
ordinari ordino, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) angeordnet werden
ordinat ordino, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er ordnet an, regelt, richtet ein
ordinata ordino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) angeordnet, geregelt, eingerichtet
ordine ordo, inis (m Abl. Sing.) Ordnung, Reihenfolge
ordinem ordo, inis (m Akk. Sing.) Ordnung, Reihenfolge
ordinis ordo, inis (m Genet. Sing.) Ordnung, Reihenfolge
ordo ordo, inis (m Nomin. Sing.) Ordnung, Reihenfolge
ore os, oris (n Abl. Sing.) Mund, Rachen, Öffnung
organi organum, i (n Genet. Sing.) Werkzeug, Orgel
organi musici organum, i (n Genet. Sing.) Orgel
organis organum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Werkzeug, Orgel
organistis organistus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Organist
organo organum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Werkzeug, Orgel
Organon Organon Sammelwerk (z. B. Aristoteles)
oriatur orior, ortus sum (4 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) es entstünde, stammte ab
oriantur orior, ortus sum (4 3. Person Plural Konj. Präs. Deponens) sie entstünden, stammten ab
orient. oriens, entis (m ) Osten, Orient
orientem oriens, entis (m Akk. Sing.) Osten, Orient
orientium orior, ortus sum (4 Partizip Präs.) entstehend, abstammend
orientur orior, ortus sum (4 3. Person Plural Futur) sie werden entstehen, abstammen
orietur orior, ortus sum (4 3. Person Sing. Futur) es wird entstehen, abstammen
orirentur orior, ortus sum (4 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie entstünden, stammten ab
oriri orior, ortus sum (4 Infinit. Präs.) entstehen, abstammen
oritur orior, ortus sum (4 3. Person Sing. Präs.) es entsteht, stammt ab
oriuntur orior, ortus sum (4 3. Person Plural Präs.) sie entstehen, stammen ab
oriunturque orior, ortus sum +-que (4 3. Person Plural Präs.) sie entstehen, stammen ab
originem origo, inis (f Akk. Sing.) Ursprung, Abstammung
origo origo, inis (f Nomin. Sing.) Ursprung, Abstammung
oriri orior, ortus sum (4 Infinit. Präs.) abstammen, entstehen, beginnen
oritur orior, ortus sum (4 3. Person Sing. Präs.) er stammt ab, entsteht, beginnt
oriuntur orior, ortus sum (4 3. Person Plural Präs.) sie stammen ab, entstehen, beginnen
oriunturque orior, ortus sum +-que (4 3. Person Plural Präs.) sie stammen ab, entstehen, beginnen
orsi ordior, orsus sum (4 Partizip Perf. Passiv) angefangen, begonnen
orsi sumus ordior, orsus sum (4 1. Person Plural Perf. (Deponens)) wir haben angefangen, begonnen
orta orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) abgestammt, entstanden, begonnen
orthographicarum orthograhicus, a, um (Genet. Plural) zur Rechtschreibung
orti orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) abgestammt, entstanden, begonnen
orti sumus orior, ortus sum (4 1. Person Plural Perf. (Deponens)) wir haben begonnen, uns gezeigt, sind aufgestanden
ortis orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) abgestammt, entstanden, begonnen
orto orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) abgestammt, entstanden, begonnen
ortos orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) abgestammt, entstanden, begonnen
ortum orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) abgestammt, entstanden, begonnen
ortus orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) abgestammt, entstanden, begonnen
ostendat ostendo, tendi, tensus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde darbieten, zeigen, verkünden
ostendatur ostendo, tendi, tensus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde dargeboten, gezeigt, verkündet
ostendemus ostendo, tendi, tensus (3 1. Person Plural Futur) wir werden darbieten, zeigen, verkünden
ostendendum ostendo, tendi, tensus (3 Gerundium) was darzubieten ist, zu zeigen ist, zu verkünden ist
ostendere ostendo, tendi, tensus (3 Infinit. Präs.) darbieten, zeigen, verkünden
ostenderemus ostendo, tendi, tensus (3 1. Person Plural Konj. Imperf.) wir hätten dargeboten, gezeigt, verkündet
ostenderetur ostendo, tendi, tensus (3 1. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte dargeboten, gezeigt, verkündet
ostendi ostendo, tendi, tensus (3 1. Person Sing. Perf. od Infinit. Präs. Passiv) dargeboten werden, gezeigt werden, verkündet werden
ostendimus ostendo, tendi, tensus (3 1. Person Plural Präs. od. Perf.) wir haben dargeboten, gezeigt, verkündet
ostendit ostendo, tendi, tensus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er hat dargeboten, gezeigt, verkündet
ostenditur ostendo, tendi, tensus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird dargeboten, gezeigt, verkündet
ostendo ostendo, tendi, tensus (3 1. Person Sing. Präs.) ich biete dar, zeige, verkünde
ostensiva ostensivus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) hinweisend
ostentaverit ostento, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte sehen lassen, gezeigt
otiosa otiosus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) müßig, sorglos, literarisch tätig
otiosum otiosus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) müßig, sorglos, literarisch tätig
ovalem ovalis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) oval
ovali ovalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) oval
ovalis ovalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) oval
Ovidii Publius Ovidius Naso * 43 v. Chr. † 17 n. Chr. röm. Dichter (Metamorphosen)
Ovidio Publius Ovidius Naso * 43 v. Chr. † 17 n. Chr. röm. Dichter (Metamorphosen)

P

pacis pax, pacis (f Genet. Sing.) Friede, Gnade
hoc pacto auf diese Weise
paene pene = paene (Adv.) fast, beinahe, ganz und gar
pag. = pagina pagina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Buchseite
pagina pagina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Buchseite
paginam pagina, ae (f Akk. Sing.) Buchseite
paginas pagina, ae (f Akk. Plural) Buchseite
paginis pagina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Buchseite
Palae pala, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Spaten
Palindromorum Palindrom
panarchia panarchia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Allherschaft
panarchiae panarchia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Allherschaft
panditur pando, pandi, passus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird ausgebreitet, geöffnet, ausgedehnt
pannus pannus, i (m Nomin. Sing.) Lappen, Lumpen
papyro papyrus, i (f Dat. od. Abl. Sing.) Papyrus
par par, paris (n Nomin. Sing.) Paar, Genosse
par par, paris (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) gleich, entsprechend
parallelum parallelum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Parallele
paraverat paro, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte vorbereitet
parem par, paris (Akk. Sing. mask. od. fem.) geradzahlig, gleich, entsprechend
parens parens, entis (m/f Nomin. Sing.) Vater, Mutter
parentes parens, entis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Eltern
pares par, paris (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) geradzahlig, gleich, entsprechend
pari par, paris (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) geradzahlig, gleich, entsprechend
pariat pario, peperi, partus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er erzeugte, brächte hervor
parili parilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) gleich, gleichförmig
paris par, paris (Genet. Sing. m, f, n od. Akk. Plural mask. od. fem.) geradzahlig, gleich, entsprechend
parit pario, peperi, partus (3 3. Person Sing. Präs.) er erzeugt, bringt hervor
pariter pariter (Adv.) ebenso, zugleich
pars pars, tis (f Nomin. Sing.) Teil, Stück
part. pars, tis (f Nomin. od. Akk. Plural) Teil, Stück
parte pars, tis (f Abl. Sing.) Teil, Stück
partem pars, tis (f Akk. Sing.) Teil, Stück
partes pars, tis (f Nomin. od. Akk. Plural) Teil, Stück
partibus pars, tis (f Dat. od. Abl. Plural) Teil, Stück
particula particula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Teilchen, Partikel, Verbindungswörtchen
particulae particula, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Teilchen, Partikel, Verbindungswörtchen
particulari particularis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particulare particularis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particularem particularis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particulares particularis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particulari particularis,e (Dat. od. Abl. Sing. m,f ,n) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particularia particularis,e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particularibus particularis,e (Dat. od. Abl. Plural m,f ,n) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particularis particularis,e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particulariter particulariter (Adv.) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
particularium particularis,e (Genet. Plural m, f, n) besonders, einzeln, einen Teil betreffend (s. WB phil Begr)
partiorem
partim partim (Adv.) zum Teil
partim … partim partim (Adv.) teils … teils
partis pars, tis (f Genet. Sing.) Teil, Stück
partium pars, tis (f Genet. Plural) Teil, Stück
parum parum (Adv.) zu wenig
parva parvus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin.od. Akk. Plural neutr.) klein, gering
parva parva, orum (Nomin. od. Akk. Plural) Kleinigkeiten
parvis parvus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) klein, gering
parvo parvus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) klein, gering
parvus parvus, a, um (Nomin. Sing. mask.) klein, gering
passim passim (Adv.) hier und da, an verschiedenen Örtern
patebit pateo, patui, - (2 3. Person Sing. Futur) es wird offenstehen, wird bekannt sein, offenbar sein
pater pater, patris (m Nomin. Sing.) Vater
paterfamilias paterfamilias, patrisfamilias (m Nomin. Sing.) Familienvaetr
patiens patiens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) geduldig, beharrlich
patientia patientia, ae (f Nomin. od. Abl. SIng.) Ausdauer, Geduld, Gelassenheit
patet pateo, patui, - (2 3. Person Sing. Präs.) es steht offen, ist bekannt, ist offenbar
patitur patior, passus sum (3 3. Person Sing. Präs.) er erträgt, leidet, läßt zu, gibt sich hin
patiuntur patior, passus sum (3 3. Person Plural Präs.) sie ertragen, leiden, lassen zu, sie geben sich hin
patre pater, patris (m Abl. Sing.) Vater
patrem pater, patris (m Akk. Sing.) Vater
patriae patria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Vaterstadt, Heimat
patriae patrius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) väterlich, heimatlich
Patriotae patriota, ae (m Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Landsmann, Patriot
patris pater, patris (m Genet. Sing.) Vater
Patritius Patrizier
Frater Patritius ? Decan oder Probst in Freising oder Speyer
patrono patronus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Schutzherr, Patron
patruelis patruelis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) Vetter
patrui patruus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Onkel väterlicher seits
patrum pater, patris (m Genet. Plural) Vater
patruum patruus, i (m Akk. Sing.) Onkel
patruus patruus, i (m Nomin. Sing.) Onkel
pauca paucus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wenige
paucas paucus, a, um (Akk. Plural fem.) wenige
pauciora pauci, ae, a (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) nur wenige
pauciores pauci, ae, a (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) nur wenige
paucioresve pauci, ae, a +-ve (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) nur wenige
paucioribus pauci, ae, a +-ve (Komparat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) nur wenige
paucis pauci, ae, a (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) nur wenige
paulatim paulatim (Adv.) allmählich, nach und nach
Pauli Julius Paulus 3. Jhrdt. spät röm. Jurist bei Septimus Severus
Paulinam Paula von Rom * 347 † 404 röm. Christin und Heilige, Befreundet mit Hieronymus
paulo paulo (Adv.) ein wenig
Paulus Julius Paulus 3. Jhrdt spät röm. Jurist bei Septimus Severus
Paulus Paulus von Tarsus * 10 † 60 Missionar der Urchristen
pausas pausa, ae (f Akk. Plural) Rast, Ruhe
pausas pausu, avi, - (1 2. Person Sing. Präs.) du rastest, ruhst
patulae patulus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) offen, weit ausgebreitet
pax pax, pacis (f Nomin. Sing.) Friede, Gnade
peccato peccatum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Irrtum, Versehen
peccatorum peccatum, i (n Genet. Plural) Irrtum, Versehen, Sünde
peculiare peculiaris, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) eigentümlich, außerordentlich
peculiarem peculiaris, e (Nomin. od. Akk. Sing. mask. od. fem.) eigentümlich, außerordentlich
peculiari peculiaris, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) eigentümlich, außerordentlich
peculiarem peculiaris, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) eigentümlich, außerordentlich
peculiaris peculiaris, e (Nomin. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. m, f, n) eigentümlich, außerordentlich
pecunia pecunia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Geld, Vermögen
pede pes, pedis (m Abl. Sing.) Fuß, Takt, Versmaß
pedes pes, pedis (m Nomin. od. Akk. Plural) Fuß, Takt, Versmaß
Peleo peleus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) König der Myrmidonen, Gatte der Thetis
penetrandi penetro, avi, atus (1 Gerundium) was zu durchdringen ist
penetret penetro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er durchdränge
penextima penextimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. AKk. Plural neutr.) zweitäußerst
pensiles pensilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) hängend, schwebend
pentametros pentametrus, i (m Akk. Plural) fünffüßiger Vers
penultima paenultimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) drittletzte
penultimae paenultimus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) vorletzte
penultimus paenultimus, a, um (Nomin. Sing. mask.) drittletzte
per per (Präpos. m. Akk.) durch … hindurch, über
percepisse percipio, cepi, ceptus (3 Infinit. Perf.) erfaßt haben, aufgenommen haben
percepit percipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erfaßt, wahrgenommen, begriffen
percipere percipio, cepi, ceptus (3 Infinit. Präs.) erfaßen, wahrgenehmen, begreifen
pereat pereo, perii/perivi, peritus (unregel. 3.,Person Sing. Konj. Präs.) er werde untergehen, zugrunde gehen
perfecta perfectus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vollkommen, vollendet
perfectae perfectus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) vollkommen, vollendet
perfectas perfectus, a, um (Akk. Plural fem.) vollkommen, vollendet
perfectissimum perfectus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) vollkommen, vollendet
perfectius perfectus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) vollkommen, vollendet
perfectivis perfectivus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zielführend, steigernd
perficientibus perficio, feci, fectus (3 Partizip Präs.) verfertigend, durchführend, erreichend, vervollkommnend
perfide perfide (Adv.) listig, treulos
perinde perinde (Adv.) ebenso, auf gleiche Weise
perinde ac perinde (Adv.) ähnlich wie, gleichwie
peripatetica peripateticus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) peripathetisch (s. Zedler)
Peripetetici Peripeteticus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Peripatetiker (s. Zedler)
Peripateticis Peripeteticus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Peripatetiker (s. Zedler)
peripheria peripheria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Umfang der Bahn, Kreislinie
peripheriae peripheria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Umfang der Bahn, Kreislinie
peritis peritus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) kundig, geschickt, verständig, erfahren
peritus peritus, a, um (Nomin. Sing. mask.) kundig, geschickt, verständig, erfahren
perito peritus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) kundig, geschickt, verständig, erfahren
peritus peritus, a, um (Nomin. Sing. mask.) kundig, geschickt, verständig, erfahren
permutantur permuto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden ausgetauscht, verändert
perpendicularis perpendicularis, e (Nomin. od. Genet. Sing mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) senkrecht, lotrecht
perpetuum perpetuus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. AKk. Sing. mask.) fortwährend, dauerhaft, beständig
perque per +-que (Präpos. m. Akk.) durch … hindurch, über
persona persona, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Persönlichkeit, Individuum, Rolle, Rang, Stellung
personae persona, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Persönlichkeit, Individuum, Rolle, Rang, Stellung
personalia personalis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) persönlich
personalis personalis, e (Nomin. od. Genet. Sing mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) persönlich
personam persona, ae (f Akk. Sing.) Persönlichkeit, Individuum, Rolle, Rang, Stellung
personarum persona, ae (f Genet. Plural) Persönlichkeit, Individuum, Rolle, Rang, Stellung
personas persona, ae (f Akk. Plural) Persönlichkeit, Individuum, Rolle, Rang, Stellung
personis persona, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Persönlichkeit, Individuum, Rolle, Rang, Stellung
perspiceretur perspicio, spexi, spectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde durchschaut werden, erkannt werden
perspiciatur perspicio, spexi, spectus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde durchschaut, erkannt werden
perspiciet perspicio, spexi, spectus (3 3. Person Sing. Futur) er wird durchschauen, erkennen
pertinebit pertineo, nui, - (2 3. Person Sing. Futur) er wird sich beziehen, betreffen, zugehören
pertinent pertineo, nui, - (2 3. Person Plural Präs.) sie beziehen sich, betreffen, gehören zu
pertinere pertineo, nui, - (2 Infinit. Präs.) sich beziehen, betreffen, zugehören
pertinet pertineo, nui, - (2 3. Person Sing. Präs.) es bezieht sich, betrifft, gehört zu
perturbatio perturbatio, onis (f Nomin. Sing.) Verwirrung, Unruhe
perturbatore perturbatir, oris (m Abl. Sing.) Störer, Unruhestifter
perveniant pervenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Konj. Präs.) sie gelangten, erreichten, bekämen
pervenire pervenio, veni, ventus (4 Infinit Präs.) gelangen zu, erreichen, bekommmen
pervestiganda pervestigo, avi, atus (1 Gerundivum) was genau zu erforschen ist
pervulgata pervulgatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. frem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wohlbekannt, in gewöhnlichem Sinne
pessimi pessimus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) schlechtester
pessimus pessimus, a, um (Nomin. Sing. mask.) schlechtester
Pet. Petrus (Pierre)
petenda peto, petivi, petii, petitus (3 Gerundivum) was zu ersteben ist, zu wünschen ist
petendae peto, petivi, petii, petitus (3 Gerundivum) was zu ersteben ist, zu wünschen ist, zu verlangen ist, zu suchen ist
petita peto, petivi, petii, petitus (3 Partizip Perf. Passiv) erstebt, gewünscht
petra petra, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Fels
petram petra, ae (f Akk. Sing.) Fels
Petri Petrus, i (m Genet. Sing.) Apostel Petrus
Joh. Andreae Johann Andreae * 1570 † 1645 registrator in Saarbrücken
Petrucium
Petrum Petrus, i (m Akk. Sing.) Apostel Petrus
Petrus Petrus, i (m Nomin. Sing.) Apostel Petrus
Phaethonte Phaeton (mythol.) Führer des Sonnenwagens
Phaleucios Versform (s. Zedler)
phantasia phantasia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Einfall, Gedanke, Einbildung, Trugbild
phantasma phantasma, atis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Trugbild, Gespenst
phantasmata phantasma, atis (n Nomin. od. Akk. Plural) Trugbild, Gespenst
phantasmati phantasma, atis (n Dat. Sing.) Trugbild, Gespenst
phantasmatum phantasma, atis (n genet. Plural) Trugbild, Gespenst
Phil. Philosophie
Philippum Philipus, i (m Akk. Sing.) Philip
Philippus Philipus, i (m Nomin. Sing.) Philip
philosophi philosophus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Philosoph
philosophia philosophia, ae (f Npomin. od. Abl. Sing.) Philosophie
philosophiae philosophia, ae (f Gen. od. Dat. Sing. od. Nom. Plural) Philosophie
philosophiam philosophia, ae (f Akk. Sing.) Philosophie
philosophicae philosophicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) philosophisch
philosopho philosophus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Philosoph
Philosophos philosophus, i (m Akk. Plural) Philosoph
philosophus philosophus, i (m Nomin. Sing.) Philosoph
Phoebi Phoebus, i (m Genet. Sing.) Beiname des Apollon
Phosphoro phosphorus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Lichtbringer (s. Gehler)
phrasium phrasis, is (f Genet. Plural) Phrase
physicae physica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Physik (s. Gehler)
physicis pysicus, a., um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) natürlich, körperlich, physikalisch
physicis pysicus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Physiker, Naturwissenschaftler
Pict. pictura, ae (f ) Bild, Abbildung
picturae pictura, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Bild, Abbildung
picturis pictura, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Bild, Abbildung
pie pie (Adv.) fromm, gerecht, gnädig
Pietas pietas, atis (f Nomin. Sing.) Frömmigkeit, Barmherzigkeit
Pietat.
Pietatem pietas, atis (f Akk. Sing.) Frömmigkeit, Barmherzigkeit
pietatis pietas, atis (f Genet. Sing.) Frömmigkeit, Barmherzigkeit
pisce piscis, is (m Abl. Sing.) Fisch
placentis placeo, placui, placitus (2 Partizip Präs.) gefallend, gut befindend
placet placeo, placui, placitus (2 3. Person Sing. Präs.) es gefällt
placet placo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) es würde beruhigen, versöhnen
placitis placitum, i (n Dat. od. Abl. Plural) vereinbarung, Beschluss, Grundsatz
placitos placitus, a, um (Akk. Plural mask.) festgesetzt, angenehm
plagae plaga, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Gegend, Bezirk, Zone
plagas plaga, ae (f Akk. Plural) Gegend, Bezirk, Zone
plane plane (Adv.) geradezu, vollkommen
planta planta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Pflanze
planum planum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Ebene, Fläche
Plat. Platon (428-348 v. Chr.) antiker griech. Philosoph
plateis platea, ae (f Dat. od. Abl. Plural) gasse, Weg, Platz
Plato Platon (428-348 v. Chr.) antiker griech. Philosoph
Plato lib. 9. de Leg. Platon de legibus Platons 9. Buch über Gesetze
Platonici Platonicus, i (m ) Platoniker
Platonis Platon (428-348 v. Chr.) antiker griech. Philosoph
plectra plectrum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Griffel, Kiel, Laute, lyrisches Gedicht
plectris plectrum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Griffel, Kiel, Laute, lyrisches Gedicht
plenam plenus, a, um (Akk. Sing. fem.) vollkommen, voll mit
pleni plenus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask. vollkommen, voll mit
plenum plenus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask. vollkommen, voll mit
pleraeque plerusque, pleraque, plerumque (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) der größte Teil, meist
pleraque plerusque, pleraque, plerumque (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) der größte Teil, meist
plerorumque plerusque, pleraque, plerumque (Genet. Plural mask. od. neutr.) der größte Teil, meist
plerosque plerusque, pleraque, plerumque (Akk. Plural mask.) der größte Teil, meist
plura multus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Pluaral neutr.) die meisten
pluralem pluralis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) in der Mehrzahl, aus mehreren bestehend
plures multus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Plural maks. od. fem.) die meisten
plurima plurimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sehr viele, der meiste
plurimae plurimus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od Nomin. Plural fem.) sehr viele, der meiste
plurimas plurimus, a, um (Akk. Plural fem.) sehr viele, der meiste
plurium plus, pluris (Genet. Plural m, f, n) mehr
pluribus multus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) um ein vielfaches stärker
plurimum plurimum (Superlat. Adv.) viel, oft, sehr
plurimum multus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. neutr.) das meiste
plurium plus, pluris (Genet. Plural m, f, n) mehr
plus plus, pluris (Nomin. od. Akk. Sing. m, f, n) mehr
plus … quam plus, pluris (Nomin. od. Akk. Sing. m, f, n) mehr … als
plusquam plusquam mehr als
pneumaticis pneumatica, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Pneumatik (s. gehler)
poematum poema, atis (f Genet. Plural) Gedicht
poena poena, ae (fNomin. od. Abl. Sing.) Strafe, Qual
Poet Titel des Werks von Scalingen
poetae poeta, ae (m Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Dichter, Poet
poetica poetica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Dichtkunst
Poetices Titel des Werks von Scalingen
poetici poeticus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) dichterisch, poetisch
poetico poeticus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) dichterisch, poetisch
Polit. politicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) staatlich, politisch
politis politus, a, um (Dat. od. Abl. Plural n, f, n) elegant, geglätet, gebildet
politicae politicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) staatlich, politisch
politicam politicus, a, um (Akk. Sing. fem.) staatlich, politisch
politicis politicus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) staatlich, politisch
politicus politicus, a, um (Nomin. Sing. mask.) staatlich, politisch
pollicitationes pollicitatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Versprechunge, Zusage
polyarchia polyarchia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Vielherrschaft
Polyarchiae polyarchia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Vielherrschaft
polyarchica polyarchicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vielherschaftlich
polygraphia polygraphia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Druckerei, Druckwesen
polygraphiam polygraphia, ae (f Akk. Sing.) Druckerei, Druckwesen
polysyllaba polysyllabus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vielsilbig
pona = pono pono, posui / posivi, positus (3 1. Person Sing. Präs.) ich setze, stelle, lege
ponantur pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden aufgestellt werden, gesetzt werden
ponas pono, posui / posivi, positus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest aufstellen, setzen
ponat pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde aufstellen, setzen
ponatur pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde aufgestellt werden, gesetzt werden
pondera pondus, eris (n Nomin. od. Akk. Plural) gewicht, Last, Bedeutung
pondera pondero, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) beurteile, erwäge
pone pone (Adv.) hinten, hinterher
pone pone (Präpos. m. Akk.) hinter
ponemus pono, posui / posivi, positus (3 1. Person Plural Futur) wir werden aufstellen, festsetzen, behaupten
ponenda pono, posui / posivi, positus (3 Gerundium) was aufzustellen, festzusetzen, zu behaupten ist
ponendo pono, posui / posivi, positus (3 Gerundium) was aufzustellen, festzusetzen, zu behaupten ist
ponere pono, posui / posivi, positus (3 Infinit. Präs.) aufstellen, festsetzen, behaupten
poneretur pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde aufgestellt werden, festgesetzt werden, behauptet werden
ponet pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Sing. Futur) er wird aufstellen, festsetzen, behaupten
poni pono, posui / posivi, positus (3 Infinit. Präs. Passiv) aufgestellt, festgesetzt, behauptet werden
ponibilis ponibilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) setzbar, legbar
ponibilium ponibilis, e (Genet. Plural m, f, n) setzbar, legbar
ponimus pono, posui / posivi, positus (3 1. Person Plural Präs.) wir stellen auf, setzen fest, behaupten
ponit pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Sing. Präs.) er stellt auf, setzt fest, behauptet
ponitur pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird aufgestellt, festgesetzt, behauptet
pontes pons, pontis (m Nomin. od. Akk. Plural) Brücke
pontificem pontifex, icis (m Akk. Sing.) Bischof
ponunt pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Plural Präs.) sie stellen auf, gesetzen fest, behaupten
ponuntur pono, posui / posivi, positus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden aufgestellt, festgesetzt, behauptet
popularem popularis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) einheimisch, populär
populari popularis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) einheimisch, populär
popularibus popularis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) einheimisch, populär
porisma porisma, atis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Folgesatz, Zusatz (s. Zedler)
porismata porisma, atis (n Nomin. od. Akk. Plural) angehängter Folgesatz, Zusatz (s. Zedler)
Porphyrianaeis porphyrianisch
Porphyrio Porphyrios * 233 † 305 griech. Philosoph, Mittelplatoniker, Antichristl. Ironiker
Porphyrio Publilius Optatianus Porfyrius * 260 † 335 spätantiker Dichter
Porphyrius Publilius Optatianus Porfyrius * 260 † 335 spätantiker Dichter
porrigantur pürrigo, rexi, rectus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden ausgedehnt werden, dargereicht werden
porro porro (Adv.) weiterhin, ferner, sodann
porta porta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Tür, Eingang
portam porta, ae (f Akk. Sing.) Tür, Eingang
portenta portendo, ndi, ntus (3 Partizip Perf. Passiv) angezeigt, angekündigt. prophezeit
portenta sunt portendo, ndi, ntus (3 3. Person Plural Perf. Passiv) sie sind angezeigt, angekündigt, prophezeit
portio portio, onis (f Nomin. Sing.) Anteil, Verhältnis
posita pono, posui / posivi, positus (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt, gelegt
positae pono, posui / posivi, positus (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt, gelegt
positam pono, posui / posivi, positus (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt, gelegt
positio positio, onis (f Nomin. Sing.) Stellung, Lage, Behauptung
positione positio, onis (f Abl. Sing.) Stellung, Lage, Behauptung
positionis positio, onis (f Genet. Sing.) Stellung, Lage, Behauptung
positis pono, posui / posivi, positus (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt, gelegt
positis positus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) gestellt, bestimmt, aufgestellt
positis positum, i (n Dat. od. Abl. Plural) das Gesetzte, Gegebene
posito pono, posui / posivi, positus (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt, gelegt
positura pono, posui / posivi, positus (3 Partizip Futur) was zu setzen, stellen, legen ist
positusque pono, posui / posivi, positus +-que (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt, gelegt
positusque positus, us +-que (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Lage, Stellung
posse possum, potui, posse (unregel. Infinit. Präs.) können
possemus possum, potui, posse (unregel. 1. Person Plural Konj. Imperf.) wir konnten
possessionis possessio, onis (f Genet. Sing.) Besitz, Eigentum
possibilitas possibilitas, atis (f Nomin. Sing.) Möglichkeit
possibile possibilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) möglich
possibiles possibilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) möglich
possibilium possibilis, e (Genet. Plural m, f, n) möglich
possidendi possido, possedi, possessus (3 Gerundium) was in Besitz zu nehmen ist
possim possum, potui, posse (unregel. 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich könnte
possint possum, potui, posse (unregel. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie könnten
possit possum, potui, posse (unregel. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er könnte
possitis possum, potui, - (unregelm. 2. Person Plural Konj. Präs.) ihr könntet
possum possum, potui, posse (unregel. 1. Person Sing. Präs.) ich kann
possumus possum, potui, posse (unregel. 1. Person Plural Präs.) wir können
possunt possum, potui, posse (unregel. 3. Person Plural Präs.) sie können
post, poste post (Adv.) hinten, zuletzt
post, poste post (Präpos. m. Akk.) hinter, nach, seit
postea postea (Adv.) nachher, ferner, sodann
posterior posterior, ius (Nomin. Sing. mask. od. fem.) spätere, jüngere, geringer
posteriorem posterior, ius (Akk. Sing. mask. od. fem.) spätere, jüngere
posteriori posterior, ius (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) spätere, jüngere
posterioris posterior, ius (Genet. Sing. mask. od. fem.) spätere, jüngere
posteriorum posterior, ius (Genet. Sing. m, f, n) spätere, jüngere
posterus posterus, a, um (Nomin. Sing. mask.) später, nachfolgend
posteriores posterior, ius (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) spätere, jüngere
posterioritatis posterioritas, atis (f Genet. Sing.) Nachrangigkeit
posterioritatisque posterioritas, atis +-que (f Genet. Sing.) Nachrangigkeit
postponitur postpono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird zurückgestellt
postponunt postpono, posui, positus (3 3. Person Plural Präs.) sie stellen zurück
postrema postremus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) der letzte, äußerst
postremam postremus, a, um (Akk. Sing. fem.) der letzte, äußerst
postremarum postremus, a, um (Genet. Plural fem.) der letzte, äußerst
postremo postremo (Adv.) schließlich, zuletzt, kurz geagt
postremo postremus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) der letzte, äußerst
postremum postremum (Adv.) zum letzten Mal
postremum postremus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) der letzte, äußerst
postulatio postulatio, onis (f Nomin. Sing.) Forderung, Anliegen, Beschwerde
posuere pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben gesetzt, gestellt, gelegt
posuerimus pono, posui/posivi, positus (3 1. Person Plural Konj. Perf.) wir hätten gesetzt, gestellt, gelegt
posuerit pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte gesetzt, gestellt, gelegt
posuimus pono, posui/posivi, positus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben gesetzt, gestellt, gelegt
posuissemus pono, posui/posivi, positus (3 1. Person Plural Konj. Plusquamperf.) dass wir gesetzt haben, gestellt haben, gelegt haben
posuit pono, posui/posivi, positus (3 1. Person Sing. Perf.) er hat gesetzt, gestellt, gelegt
potentia potentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Wirksamkeit, Vermögen
potentiarum potentia, ae (f Genet. Plural) Wirksamkeit, Vermögen
potentias potentia, ae (f Akk. Plural) Wirksamkeit, Vermögen
poterimus possum, potui, - (unregelm. 1. Person Plural Futur) wir werden können
poterit possum, potui, posse (unregel. 3. Person Sing. Futur) er wird können
poterunt possum, potui, - (unregelm. 3. Person Plural Futur) sie werden können
potest possum, potui, posse (unregel. 3. Person Sing. Präs.) es kann
potestas potestas, atis (f Nomin. Sing.) Zwang, Verfügungsgewalt, Macht, Gewalt, Möglichkeit, Gelegenheit
potestas potestas, atis (f Nomin. Sing.) Zwang, Verfügungsgewalt, Macht, Gewalt, Möglichkeit, Gelegenheit
potestate potestas, atis (f Abl. Sing.) Macht, Verfügungsgewalt, Gewalt, Möglichkeit, Gelegenheit
potissima potior, potius (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) am wichtigsten, am liebsten
potissimae potior, potius (Superlat. Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) am wichtigsten, am liebsten
potissimam potior, potius (Superlat. Akk. Sing. fem.) am wichtigsten, am liebsten
potissimum potior, potius (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) am wichtigsten, am liebsten
potuissemus pussum, potui, - (unregelm. 1. Person Plural Konj. Plusquamperf.) wir würden gekonnt haben, in der Lage gewesen sein, imstande gewesen sein
potius potior, potius (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) wichtiger, lieber
potit potio, potivi, potitus (4 3. Person Sing. Präs.) er macht teilhaftig, unterwirft
potuisse possum, potui, - (unregelm. Infinit. Perf.) gekonnt haben
pract. = practica practicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) praktisch, zweckdienlich
practica practicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) praktisch, zweckdienlich
Pract. Arith. Practica arithmetice et mensurandi singularis, Buch von Cardano, Mailand 1539
practica italica practica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Rechenverfahren (s. Johann Michael Kegel: Arithmetica vulgaris et Practica Italica. 1696.
praecedens praecedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) vorausgehend
praecedente praecedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) vorausgehend, übertreffend
praecedenti praecedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) vorausgehend
praecedentis praecedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) vorausgehend
praecellit praecello, cellui, - (3 3. Person Sing. Präs.) er tut sich hervor, überragt
praecepta praeceptum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Vorschrift, Anweisung, Grundsatz
praecepta praecipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) vorweggenommen, gelehrt, vorgeschrieben
praeceptis praeceptum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Vorschrift, Anweisung, Grundsatz
praeceptum praeceptum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vorschrift, Anweisung, Grundsatz
praecessit praecedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf.) es war vorausgegangen, hat übertroffen
praecipue praecipue (Adv.) besonders, vor allem, ausschließlich
praeciso praecisus, a, um (Dat. od. ABl. Sing. mask. od. neutr.) kurz, abgekürzt, jäh
praeconcepimus praeconcipio. cepi, ceptus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben zuvor angenommen
praeconis praeco, onis (m Genet. Sing.) Herold, Botschafter
praedicamenta praedicamentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Eigenschaft, Kategorie
praedicamentis praedicamentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Eigenschaft, Kategorie
praedicamentorum praedicamentum, i (n Genet. Plural) Eigenschaft, Kategorie
praedicabitur praedico, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird erklärt werden, hervorgehoben werden
praedicantur praedico, sixi, dictus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) es wird vorhergesagt, festgelegt
praedicari praedico, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) erklärt werden, hervorgehoben werden
praedicat praedico, avi, atus (1 3. Person Präs.) er erklärt, hebt hervor
praedicata praedico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erklärt, hervorgehoben
praedicata praedicatum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Satzaussage, Merkmal (s. WB phil Begr)
praedicati praedicatum, i (n Genet. Sing.) Satzaussage, Merkmal (s. WB phil Begr)
praedicati praedico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erklärt, hervorgehoben
praedicatio praedicatio, onis (f Nomin. Sing.) Bekanntmachung, Lobpreis
praedicationem praedicatio, onis (f Akk. Sing.) Bekanntmachung, Lobpreis, Aussage, Zuweisung (von Eigenschaften)
praedicationis praedicatio, onis (f Genet. Sing.) Bekanntmachung, Lobpreis
praedicatis praedico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erklärt, hervorgehoben
praedicatis praedicatum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Merkmal, Prädikat (s. WB phil Begr)
praedicato praedico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erklärt, hervorgehoben
praedicato praedicatum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Merkmal, Prädikat (s. WB phil Begr)
praedicatorum praedico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erklärt, hervorgehoben
praedicatorum praedicatum, i (n Genet. Plural) Merkmal, Prädikat (s. WB phil Begr)
praedicatum praedicatum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Merkmal, Prädikat (s. WB phil Begr)
praedicatur praedico, avi, catus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verkündet, genannt, hervorgehoben
praedicatur praedico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde vorhergesagt werden
praedicavit praedico, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat erklärt, hervor gehoben
praedicetur praedico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird vorhergesagt werden
praedicetur praedico, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde erklärt werden, verkündet werden
praeditum praeditus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ausgestattet, versehen mit (+ Abl.)
praeditus praeditus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ausgestattet, versehen mit (+ Abl.)
praedivisiones praedivisio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) vorläufige Einteilung
praedivisionibus praedivisio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) vorläufige Einteilung
praeest praesum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er steht vor, leitet, schützt
praeestque praesum, fui, futurus +-que (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er steht vor, leitet, schützt
praeit praeeo, praeii, praeitus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er geht voran
praeexistet praeexisto, stiti, - (3 3. Person Sing. Futur) er ist vorher vorhanden
praeexstitit praeexisto, stiti, - (3 3. Person Sing. Perf.) er war vorher vorhanden
praeexistente praeexistens, entis (Partizip Präs.) vor der Schöpfung der materiellen Welt existierend
praeexistentis praeexistens, entis (Partizip Präs.) vor der Schöpfung der materiellen Welt existierend
praefat. praefatio, onis (f Nomin. Sing.) Vorwort, Einleitung
praefatione praefatio, onis (f Abl. Sing.) Vorwort, Einleitung
praeferrent praefero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plutal Konj. Imperf.) sie hätten vorgezogen
praefixa praefigo, fixi, fixus (3 Partizip Perf. Passiv) vorangestellt
praejacente praejaceo, -, - (2 Partizip Präs.) vorliegend
praemissa praemissa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Prämisse, Vordersatz (s. WB phil Begr)
praemissa praemitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) vorausgeschickt
praemissae praemitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) vorausgeschickt
praemissae praemissa, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Prämisse, Vordersatz (s. WB phil Begr)
praemissarum praemitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) vorausgeschickt
praemissarum praemissa, ae (f Genet. Plural) Prämisse, Vordersatz (s. WB phil Begr)
praemissas praemitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) vorausgeschickt
praemissas praemissa, ae (f Akk. Plural) Prämisse, Vordersatz (s. WB phil Begr)
praemissis praemitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) vorausgeschickt
praemissis praemissa, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Prämisse, Vordersatz (s. WB phil Begr)
praemittemus praemitto, misi, missus (3 1. Person Plural Futur) wir werden vorausschicken
praemunit praemunio, munivi, munitus (4 3. Person Sing. Präs.) er schützt, verteidigt
praeoccuparemus praeoccupo, pavi, patus (1 1. Person Plural Konj. Imperf.) wir wären voreingenommen, überrascht
praeponas praepono, posui, postitus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest voranstellen, vorziehen
praeponatur praepono, posui, postitus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde vorangestellt, vorgezogen
praeponitur praepono, posui, postitus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird vorangestellt, vorgezogen
praeponunt praepono, posui, postitus (3 3. Person Plural Präs.) sie stellen voran, ziehen vor
praeposita praepono, posui, postitus (3 Partizip Perf. Passiv) vorangestellt, vorgezogen, bevorzugt
praeposito praepono, posui, postitus (3 Partizip Perf. Passiv) vorangestellt, vorgezogen, bevorzugt
praepostere praepostere (Adv.) unrecht, verkehrt
praerequirantur praerequiro, quisivi, quisitus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden vorher verlangt, gefordert werden
praeripiamus praeripio, ripui, reptus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir kämen zuvor, entrissen, griffen vor
praescriptas praescribo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) vorgeschrieben, vorgegeben, verordnet
praesens praesens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) anwesend, offenkundig
praesertim praesertim (Adv.) zumal, besonders, vor allem
praestantes praestans, antis (Nomin. od. Akk. Plural m, f, n) vorzüglich
praestare praesto, stiti, stitus (1 Infinit. Präs.) übertreffen, voranstehen, gewähren, leisten, zeigen, fortsetzen
praestat praesto, stiti, stitus (1 3. Person Sing. Präs.) er übertrifft, steht voran, es ist besser
praestitit praesto, stiti, stitus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat übertroffen, voran gesteht
praestituto praestituo, titui, titutus (3 Partizip Perf. Passiv) vorherbestimmt
praestringere praestringo, inxi, inctus (3 Infinit. Präs.) vorn zubinden, herabsetzen
praesupponat praesuppono, posui, positus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde voraussetzen
praeter praeter (Präpos. m. Akk.) gegen, mehr als, über … hinaus
praeterea praeterea (Adv.) außerdem, überdies
praeterire praetereo, ii, itus (unregelm. Infinit. Präs.) vorbeigehen, übergehen, unterlassen
praeterquam praeterquam (Adv.) außer, ausgenommen
praetulere praefero, tuli, latus (unregelm. 3. person Plural Perf.) sie haben vorgezogen
praxeos praxeus, i (m Akk. Plural) Praktiker, Ausführender
praxes praxis, is (f Nomin. od. Akk. Plural) Verfahren, Gewohnheit
praxin praxis, is (f Akk. Sing.) Verfahren, Gewohnheit
praxis praxis, is (f Nomin. od. Genet. Sing.) Verfahren, Gewohnheit
precantur precor, precatus sum (1 3. Person Plural Präs.) sie bitten, flehen, wünschen
pretium pretium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Preis, Wert
prima primus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) erste
prima naturae primus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) Grundbedürfnis
primae primus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) erste
primae philosophiae prima philosophia (f Genet. Sing.) Erste Philosophie, nach Aristoteles die theoretische Wissenschaft = Metaphysik
primam primus, a, um (Akk. Sing. fem.) erste
primaria primarius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eine der ersten
primariae primarius, a, um (Genet. od. Dat. Sing.fem. od. Nomin. Plural fem.) zu den Ersten gehörig, vornehm, vorzüglich
primariam primarius, a, um (Akk. Sing.fem.) zu den Ersten gehörig, vornehm, vorzüglich
primariis primarius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zu den Ersten gehörig, vornehm, vorzüglich
primarum primus, a, um (Genet. Plural fem.) erste
primas primus, a, um (Akk. Plural fem.) erste
primi primus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) erste
primis primus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) erste
primo primo (Adv.) anfangs, zuerst, zunächst, eben
primo primus, a, um (Dat. od. Abl. Plural mask. od. neutr.) erste
primorum primus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) erste
primos primus, a, um (Akk. Plural mask.) erste
primum primus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) erste
primus primus, a, um (Nomin. Sing. mask.) erste
princeps princeps, cipis (m Nomin. Sing.) Fürst, Anführer
principem princeps, cipis (m Akk. Sing.) Fürst, Anführer
principes princeps, cipis (m Nomin. od. Akk. Plural) Fürst, Anführer
principi principium, i (n Genet. Sing.) Ursprung, Grundlage, Voraussetzung
principia principium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Ursprung, Grundlage, Voraussetzung
principiis principium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Ursprung, Grundlage, Voraussetzung
principio principium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Ursprung, Grundlage, Voraussetzung
principiorum principium, i (n Genet. Plural) Ursprung, Grundlage, Voraussetzung
principis princeps, ipis (m Genet. Sing.) Herrscher, Fürst
principium principium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Ursprung, Grundlage, Voraussetzung
prior prior, prius (Nomin. Sing. mask. od. fem.) der erste, vorige
priores prior, prius (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) der erste, vorige
priori prior, prius (Dat. Sing. m, f, n) der erste, vorige
prioribus prior, prius (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) der erste, vorige
prioris prior, prius (Genet. Sing. m, f, n) der erste, vorige
Prioris prior, prioris (m Genet. Sing. m, f, n) Prior, Abt
priorum prior, prius (Genet. Plural m, f, n) der erste, vorige
prioritatis prioritas, atis (f Genet. Sing.) Vorrang, Vorrecht
prius prius (Adv.) eher, vorher
prius prior, prius (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) das erste, vorzüglichere, ältere
privata privatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) persönlich, eigen
pro pro (Präpos. m. Abl.) vor, vorn, für, zugunsten, statt, anstatt, wie, als, gemäß, vermöge
proavi proavus, i (m Genet. SIng. od. Nomin. Plural) Urgroßvater
Prob. problema, atis (n Nomin. od. Akk. Plural) Problem
proba probus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) passend, tüchtig, rechtschaffen
probabile probabilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) glaubhaft, wahrscheinlich
probabilem probabilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) glaubhaft, wahrscheinlich
probabili probabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) glaubhaft, wahrscheinlich
probabilia probabilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. Plural neutr.) glaubhaft, wahrscheinlich
probabilibus probabilis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) glaubhaft, wahrscheinlich
probabilis probabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr) glaubhaft, wahrscheinlich
probanda probo, avi, atus (1 Gerundium) was zu prüfen, beweisen, billigen ist
probandam probo, avi, atus (1 Gerundium) was zu prüfen, beweisen, billigen ist
probandi probo, avi, atus (1 Gerundium) was zu prüfen, beweisen, billigen ist
probans probo, avi, atus (1 Partizip Präs.) prüfend, beweisend, billigend
probare probo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) prüfen, beweisen, billigen
probari probo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) geprüft, bewiesen, gebillig werden
probant probo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie prüfen, beweisen, billigen
probaretur probo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre geprüft worden, bewiesen worden, gebilligt worden
probas proba, ae (f Akk. Plural) Probe, Prüfung
probas probo, avi, atus (1 2. Person Sing. Präs.) du prüfst, beweist, billigst, befindest als gut
probat probo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er prüft, beweist, billigt
probatur probo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird geprüft, bewiesen, gebillig
probent probo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden geprüfen, beweisen, billigen
probentur probo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) es würde geprüft, bewiesen, gebilligt werden
probet probo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) es würde geprüft, bewiesen, gebilligt werden
probl. problema, atis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Problem, eine zur Beantwortung vorgelegte Frage
problem. problema, atis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Problem, eine zur Beantwortung vorgelegte Frage
problema problema, atis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Problem, eine zur Beantwortung vorgelegte Frage
problemata problema, atis (n Nomin. od. Akk. Plural) Problem, eine zur Beantwortung vorgelegte Frage
problemati problema, atis (n Dat. Sing.) Problem, eine zur Beantwortung vorgelegte Frage
problematibus problema, atis (n Dat. od. Abl. Plural) Problem, eine zur Beantwortung vorgelegte Frage
problematis problema, atis (n Genet. Sing.) Problem, eine zur Beantwortung vorgelegte Frage
problematum problema, atis (n Genet. Plural) Problem, eine zur Beantwortung vorgelegte Frage
procedat procedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er schritte fort, es ginge hervor
procedendum procedo, cessi, cessus (3 Gerundium) was fortzudauern ist, zu gelingen, abzulaufen ist
procedere procedo, cessi, cessus (3 Infinit. Präs.) fortdauern, gelingen, ablaufen
procedit procedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Präs.) er schreitet fort, geht hervor
procedo procedo, cessi, cessus (3 1. Person Sing. Präs.) ich schreitet fort, geht hervor, schreite ein
processerat procedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war vorgerückt, vorgekommen
processu processus, us (m Abl. Sing.) Fortschritt, Verlauf
procul procul (Adv.) fern von weitem
procul dubio procul (Adv.) ohne Zweifel
prodeat prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er ginge hervor, ragte hervor
prodeunt prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie gehen hervor, ragen hervor
prodibit prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Sing. Futur) er wird hervorgehen, hervorragen
prodibunt prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Plural Futur) sie werden hervorgehen, hervorragen
prodierunt prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie sind hervor gegangen, haben hervorgeragt
prodigus prodigus, a, um (Nomin. Sing. mask.) verschwenderisch
prodiit prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist hervor gegangen, hat hervorgeragt
prodire prodeo, dii, ditus (unregelm. Infinit. Präs.) hervorgehen, hervorgeragen
prodit prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er bringt hervor, verrät
prodit prodo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er kommt hervor, tritt hervor, kommt zum Vorschein
prodeunt prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie gehen hervor, ragen hervor
producat produco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde hervorbringen
producendi produco, duxi, ductus (3 Gerundivum) was hervorzubringen ist
producendos produco, duxi, ductus (3 Gerundivum) was hervorzubringen ist
produci produco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs. Passiv) hervorgebracht werden
producit produco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs.) er bringt hervor
producitur produco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs. Pssiv) es wird hervorgebracht
producta produco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) hervorgebracht
producto produco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) hervorgebracht
productum produco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) hervorgebracht
productum erit produco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Futur II Passiv) es wird hervorgebracht worden sein
prooem. prooemium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vorrede, Einleitung
prooemii prooemium, i (n Genet. Sing.) Vorrede, Einleitung
prooemio prooemium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Vorrede, Einleitung
prooemium prooemium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vorrede, Einleitung
Prof. professor, oris (m Nomin. Sing.) Lehrer, Professor
profecto profecto (Adv.) sicherlich, gewiss, wahrhaftig
profecto proficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) genutzt
proficisci proficiscor, profectus sum (3 Infinit. Präs.) aufbrechen, abreisen, hervorgehen, herrühren
profecisse proficio, feci, fectus (3 Infinit. Perf.) genutzt haben
professionem professio, onis (f Akk. Sing.) Gewerbe, Beruf, Bekenntnis
professiones professio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Gewerbe, Beruf, Bekenntnis
professoris professor, oris (m Genet. Sing.) Lehrer, Professor
profitetur profiteor, professus sum (2 3. Person Sing. Präs.) er bekennt, verkündet
profunde profunde (Adv.) tief
profundissimus profundus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) tief, unergründlich
profundum profundus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) tief, unergründlich
profutura prosum, fui, futurus (unregelm.Partizip Futur was nutzen wird
progenuisse progigno, genui, genitus (3 Infinit. Perf.) erzeugt haben
progr.
programmate programma, atis (n Abl. Sing.) Erlass, Bekanntmachung
progredi progredior, gressus sum (3 Infinit. Präs. Deponens) weitergehen, fortschreiten
progrediamur progredior, gressus sum (3 1. Person Plural Konj. Präs. Deponens) wir gingen weiter
progreditur progredior, gressus sum (3 3. Person Plural Präs. Deponens) es geht weiter, macht Fortschritte, kommt voran, schreitet fort
progressu progressus, us (m Abl. Sing.) Fortschritt, Entwicklung
progressus progressus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Fortschritt, Entwicklung
progressio progressio, onis (f Nomin. Sing.) mathem. Folge, Steigerung, Fortschritt (s. Zedler)
progressio harmonica progressio, onis (f Nomin. Sing.) harmonische Reihe (s. Zedler)
progressioni progressio, onis (f Dat. Sing.) mathem. Folge, Steigerung, Fortschritt (s. Zedler)
progressionis progressio, onis (f Genet. Sing.) mathem. Folge, Steigerung, Fortschritt (s. Zedler)
prohibita prohibitus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verboten
proinde proinde (Adv.) demnach, daher, ebenso, proinde ac si: gleich als ob
prolixitatem prolixitaa, atis (f Akk. Sing.) Weitschweifigkeit, Länge
promiscue promiscue (Adv.) gemeinschaftlich, gewöhnlich, vermischt
promisit promitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat versprochen, wachsen gelassen
promissam promitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) versprochen, wachsen gelassen
promissum promitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) versprochen, wachsen gelassen
promissum promissum,^i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Verspreochen, Zusage
promittit promitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Präs.) er verspricht, läßt wachsen
promota promoveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) erweitert, befördert, offenbart
pronepos pronepos, otis (m/f Nomin. Sing.) Urenkel
pronicum pronicus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) Produkt aus einer ganzen Zahl und der darauffolgenden n · (n + 1) (s. Zedler)
pronunciandi pronuntio, avi, atus (1 Gerundium) was bekannt zu machen ist, zu verkünden, auszusprechen ist
pronunciare pronuntio, avi, atus (1 Infinit. Präs.) bekannt machen, verkünden, aussprechen
prop. propositio, onis (f Nomin. Sing.) Thema, Satz, Aussage (s. WB phil Begr)
prope prope (Adv.) nahe bei, fast, sozusagen, soeben
propagans propago, avi, atus (1 Partizip Präs.) ausbreitend, fortgepflanzend, erweiternd
propagata propago, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) lebendig erhalten, fortgepflanzt, erweitert, ausgebreitet
propatruelis propatruelis, is (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Großcousin
propatruus propatruus, i (m Nomin. Sing.) Urgroßonkel
properantibus propero, avi, atus (1 Partizip Präs.) eilend, beschleunigend
propemodum propemodum (Adv.) nahezu, beinahe, fast
propinqua propinquus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) nahe liegend, ähnlich
propiores propior, propius (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) näher liegend, ähnlicher
propius propius (Komparat. Adv.) näher, beinahe, sozusagen, kürzlich
propius propior, propius (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) näher liegend, ähnlicher
proponendi propono, posui, positus (3 Partizip Futur Passiv) was öffentlich vorzulegen ist, vorzubringen ist
proponere propono, posui, positus (3 Infinit. Präs.) öffentlich vorlegen, vorbringen
proponitur propono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird öffentlich vorgelegt, vorgebracht
proportionibus proportio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Verhältnis, Proportion
proposito propositum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Vorsatz, Vorhaben, Vordersatz im Syllogismus
proposita propono, sui, situs (3 Partizip Perf. Passiv) vorgetragen, dargelegt, erwähnt
propositio propositio, onis (f Nomin. Sing.) Vorstellung, Darlegung, Behauptung (s. WB phil Begr)
propositio major propositio, onis (f Nomin. Sing.) Vordersatz im Syllogismus (s. WB phil Begr)
propositio minor propositio, onis (f Nomin. Sing.) Untersatz im Syllogismus (s. WB phil Begr)
propositione propositio, onis (f Abl. Sing.) Vorstellung, Darlegung, Behauptung, Vordersatz im Syllogismus (s. WB phil Begr)
propositionem propositio, onis (f Akk. Sing.) Vorstellung, Darlegung, Behauptung, Vordersatz im Syllogismus (s. WB phil Begr)
propositiones propositio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Vorstellung, Darlegung, Behauptung, Vordersatz im Syllogismus (s. WB phil Begr)
propositionibus propositio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Vorstellung, Darlegung, Behauptung, Vordersatz im Syllogismus (s. WB phil Begr)
propositionis propositio, onis (f Genet. Sing.) Vorstellung, Darlegung, Behauptung, Vordersatz im Syllogismus (s. WB phil Begr)
propositionum propositio, onis (f Genet. Plural) Vorstellung, Darlegung, Behauptung, Vordersatz im Syllogismus (s. WB phil Begr)
proposito propono, sui, situs (3 Partizip Perf. Passiv) vorgetragen, dargelegt, erwähnt
propositos propono, sui, situs (3 Partizip Perf. Passiv) vorgetragen, dargelegt, erwähnt
propositum propono, sui, situs (3 Partizip Perf. Passiv) vorgetragen, dargelegt, erwähnt
propositum propositum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Aufgabe, Zweck, These, Ziel, Hauptgegenstand, Vordersatz
propositum est propono, sui, situs (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist vorgetragen worden, dargelegt worden, erwähnt worden
proposuit propono, sui, situs (3 3. Person Sing. Perf.) er hat vorgetragen, dargelegt, erwähnt
prout prout (Subjunkt.) so wie, je nachdem
provenit provenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) es tritt hervor, entsteht
pseudographema
pseudographicum
pseudographicus
publice publice (Adv.) öffentlich, amtlich
publico publicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) öffentlich
propriumque proprius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) allein, eigen, besonders
propter propter (Proposit, m. Akk.) nahe bei, neben, wegen, infolge
propterea propterea (Adv.) deswegen
propria proprius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) allein eigen, eigentümlich, besonders
propriam proprius, a, um (Akk. Sing. fem.) allein eigen, eigentümlich, besonders
proprie proprie (Adv.) eigentümlich, besonders, bezeichnend, passend
proprietas proprietas, atis (f Nomin. Sing.) Eigenschaft, Eigentum
proprietates proprietas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Eigenschaft, Eigentum
prorsus prorsus (Adv.) geradewegs, ganz und gar
prosequendi prosequor, secutus sum (3 Gerundium) was zu begleiten ist, zu verfolgen ist, fortzusetzen ist
prostant prosto, prostiti, - (1 3. Person Plural Präs.) sie ragen hervor, boten sich an
Prosubconsobrinus Prosubconsobrinus, i (m Nomin. Sing.) Cousin 3. Grades
Prosubpatruus Prosubpatruus, i (Nomin. Sing.) ??? -Onkel
Protea Proteus weibl. Form des mythol Meeresgott der Griechen
Protei Proteus mythol Meeresgott der Griechen
proteis Proteus mythol Meeresgott der Griechen
Proteo Proteus mythol Meeresgott der Griechen
Proteos Proteus mythol Meeresgott der Griechen
Proteu Proteus mythol Meeresgott der Griechen
Proteus Proteus mythol Meeresgott der Griechen
proxima proximus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) nächst, letzte
proximae proximus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) nächst, letzte
proximae proprior, proprius (Superlat. Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) nächst, ähnlicher
proximam proximus, a, um (Akk. Sing. fem.) nächst, letzte
proximarum proximus, a, um (Genet. Plural fem.) nächst, letzte
proximas proximus, a, um (Akk. Plural fem.) nächst, letzte
proxime proxime (Adv.) am nächsten, kurz zuvor
in proxime minorem proxime (Adv.) die nächst kleinere, um 1 vermindert
proximi proximus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) nächst, letzte
proximo proximus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) nächst, letzte
proximorum proximus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) nächst, letzte
proximos proximus, a, um (Akk. Plural mask.) nächst, letzte
proximum proximus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) nächst, letzte
proximus proximus, a, um (Nomin. Sing. mask.) nächst, letzte
prudentia prudentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Klugheit
prudentiae prudentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Klugheit
Ptolemao Claudius Ptolemäus * 100 † 160 gr. Mathematiker und Astronom
puer puer, i (m Nomin. Sing.) Knabe
puerulis puerulus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Knäblein
pugnare pugno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) kämpfen
pulchritudinem pulchritudo, inis (f Akk. SIng.) Schönheit
pulpitum pulpitum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Katheder, Pult, Bühne
pulvis torm. pulvis, eris (m/f Nomin. Sing.) Pulver gegen Leibschmerzen
puncta punctum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Punkt, kurzer Abschnitt
punctis punctum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Punkt, kurzer Abschnitt
puncto punctum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Punkt, kurzer Abschnitt
punctum punctum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Punkt, kurzer Abschnitt
pura purus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) rein, unvermischt
purae purus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) rein, unvermischt
puram purus, a, um (Akk. Sing. fem.) rein, unvermischt
pure pure (Adv.) rein, unvermischt
puris purus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) rein, unvermischt
puro purus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) rein, unvermischt
purpureus purpureus, a, um (Nomin. Sing. mask.) purpurfarben
purpuris purpura, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Purpurgewand
pus pus, puris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Eiter
puta puta (Adv.) zum Beispiel, nämlich
puta putus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem,. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) rein, blank, unvermischt
putamus puto, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir glauben, meinen
putant puto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er glaubt, meint
putat puto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie glauben, meinen
putatur puto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird geglaubt, gemeint
puteamus puteo, putui, - (2 1, Person Plural Konj. Präs.) wir stänken
Puteaneae puteaneus, a, um (genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) zu Erycius Puteanus gehörig
Puteani Erycius Puteanus * 1574 † 1646 niederl. Humanist, Prof. in Leuwen (Musiktheorie "Musathena, sive notarum heptas")
Puteanum Erycius Puteanus * 1574 † 1646 niederl. Humanist, Prof. in Leuwen (Musiktheorie "Musathena, sive notarum heptas")
Eryc. Puteanus Erycius Puteanus * 1574 † 1646 niederl. Humanist, Prof. in Leuwen (Musiktheorie "Musathena, sive notarum heptas")
Erycius Puteanus Erycius Puteanus * 1574 † 1646 niederl. Humanist, Prof. in Leuwen (Musiktheorie "Musathena, sive notarum heptas")
putet puto, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er meinte, glaubte, erwöge
Pythagorico pythagoricus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) pythagoräisch

Q

q. e. d. quod erat demonstrandum was zu beweisen war
qua qua (Adv.) auf der Seite wo, da wo, insoweit
qua qui, quae, quod (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) welche
quacunque quacunque (Adv.) wo immer, wie auch immer
quadam quidam, quaedam, quoddam, quiddam (Abl. Sing. fem.) ein gewisser, gewißermaßen
quadrangulare quadrangularis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) viereckig
quadrangularem quadrangularis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) viereckig
quadrangulum quadrangulus, a. um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) viereckig
quadrante quandrans, antis (m Abl. Sing.) der 4. Teil, Viertel
quadratis quadratum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Quadrat
quadratum quadratum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Quadrat
quadrimembris quadrimembris, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) viergliedrig
quadruplex quadruplex, icis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) vierfach
quae qui, quae, quod (Nomin. Sing. od. Plural fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) welche
quaedam quidam, quaedam, quoddam (Nomin. Sing. od. Plural fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gewisse, einige
quaecunque quicumque, quaecumque, quodcumque (Nomin. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem. od. neutr. od. Akk. Plural neutr.) wer auch immer, alles, was
quaelibet quilibet, quaelibet, quidlibet/quodlibet (Nomin. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem. od. neutr. od. Akk. Plural neutr.) jedes beliebige
quaeque quisque, quaeque, quidque/quodque (Nomin. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem. od. neutr.) jede für sich, jede einzelne, eine nach der anderen
quaerantur quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden gesucht werden, gefragt werden
quaeratur quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde gesucht werden, gefragt werden
quaerebatur quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde gesucht, gefragt
quaerenda quaero, sivi, situs (3 Partizip Futur Passiv) was zu suchen ist, zu fragen ist, zu erforschen ist
quaerere quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 Infinit. Präs.) suchen, fragen
quaeres quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 2. Person Sing. Futur) du wirst suchen, fragen
quaeri quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 Infinit. Präs. passiv) gesucht werden, gefragt werden
quaeritur quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gesucht, gefragt
quaerunt quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 3. Person Plural Präs.) sie suchen, fragen
quaeruntur quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gesucht, gefragt
quaesita quaero, sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) gesucht, wissenschaftlich untersucht
quaesitae quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 Partizip Perf. Passiv) sgesucht, gefragt
quaesitum quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 Partizip Perf. Passiv) gesucht, gefragt
quaesitus quaero, quaesivi/quaesii, quasitus (3 Partizip Perf. Passiv) gesucht, gefragt
quaestio quaestio, onis (f Nomin. Sing.) Frage, Suche
quaestione quaestio, onis (f Abl. Sing.) Frage, Suche
quaestionem quaestio, onis (f Akk. Sing.) Frage, Suche
quaestiones quaestio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Frage, Untersuchung
quaestioni quaestio, onis (f Dat. Sing.) Frage, Untersuchung
quaestionis quaestio, onis (f Genet. Sing.) Frage, Untersuchung
quaestionum quaestio, onis (f Genet. Plural) Frage, Suche
quale qualis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) wie beschaffen?, gleichwie
qualem qualis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) wie beschaffen?, gleichwie
qualemcunque qualiscumque, qualecumque (Akk. Sing. mask.) wie beschaffen auch immer, jeder ohne Unterschied
quales qualis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) wie beschaffen?, gleichwie, welche
quali qualis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) wie beschaffen?, gleichwie
qualia qualis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wie beschaffen?, gleichwie
qualibet quilibet (Adv.) überall, auf jede Weise
qualibet quilibet, quaelibet, quidlibert/quodlibet (Abl. Sing. fem.) jede beliebige
qualis qualis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) wie beschaffen?, gleichwie
qualitas qualitas, atis (f Nomin. Sing.) Beschaffenheit, Eigenschaft (s. WB phil Begr, Zedler)
qualitate qualitas, atis (f Abl. Sing.) Beschaffenheit, Eigenschaft (s. WB phil Begr, Zedler)
qualitatem qualitas, atis (f Akk. Sing.) Beschaffenheit, Eigenschaft (s. WB phil Begr, Zedler)
qualitates qualitas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Beschaffenheit, Eigenschaft (s. WB phil Begr, Zedler)
qualitatibus qualitas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) Beschaffenheit, Eigenschaft (s. WB phil Begr, Zedler)
qualitatis qualitas, atis (f Genet. Sing.) Beschaffenheit, Eigenschaft (s. WB phil Begr, Zedler)
qualitatum qualitas, atis (f Genet. Plural) Beschaffenheit, Eigenschaft (s. WB phil Begr, Zedler)
quam qui, quae, quod (Akk. Sing. fem.) welche
quam quam (Adv.) wie, als, so sehr als möglich (b. Superlat.)
quamdiu quamdiu (Adv.) wie lange
quamobrem quamobrem (Adv.) warum, weshalb, weswegen, deshalb
quamquam, quanquam quamquam (Subjunkt.) obgleich, obschon
quamvis quamvis (Subjunkt.) wie sehr auch, beliebig, obwohl
quamvis quivis, quaevis, quidvis (Akk. Sing. fem.) wie sehr auch, beliebig
quamvis quivis, quaevis, quodvis (Akk. Sing. fem.) jede beliebige
quandam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Akk. Sing. fem.) eine gewisse, manche
quando quando (Adv.) wann, irgendeinmal, weil, als, jedesmal wenn
quandoque quando +-que (Adv.) wann, irgendeinmal, weil, als, jedesmal wenn
quandoquidem quandoquidem (Subjunkt.) da nun, da allerdings
quanta quantus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wieviel?
quantacunque quantuscumque, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wie groß auch immer, wie viel auch immer
quantae quantus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin.Plural fem.) wieviel?
quanti quanti () wie teuer?, wie hoch?
quantitas quantitas, atis (f Nomin. Sing.) Menge, Anzahl, Umfang (s. WB phil Begr)
quantitate quantitas, atis (f Abl. Sing.) Menge, Anzahl, Umfang (s. WB phil Begr)
quantitatem quantitas, atis (f Akk. Sing.) Menge, Anzahl, Umfang (s. WB phil Begr)
quantitatis quantitas, atis (f Genet. Sing.) Menge, Anzahl, Umfang
quantitatum quantitas, atis (f Genet. Plural) Menge, Anzahl, Umfang (s. WB phil Begr)
quantopere quantopere (Adv.) wie sehr
quantum quantus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) wieviel?
quantum quantum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) wieviel?
quantumlibet quantuslibet, quantalibet, quantumlibet (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) beliebig groß
quantus quantus, a, um (Nomin. Sing. mask.) wieviel?
quare quare (Adv.) daher, deshalb
quarta quartus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vierte
quartae quartus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) vierte
quartam quartus, a, um (Akk. Sing. fem.) vierte
quarto quarto (Adv.) viertens
quartum quartus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) vierte
quartum quartum (Adv) zum vierten Mal
quarum qui, quae, quod (Genet. Plural fem.) welche
quas qui, quae, quod (Akk. Plural fem.) welche
quasdam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Akk. Plural fem.) gewisse, manche
quasi quasi (Adv.) gleichsam, gewissermaßen
quasi quasi (Subjunkt.) als wie, als ob, gleich wie
quasi-fractiones
quatenus quatenus (Adv.) wie weit, wie lange, insofern
quatuor quatuor vier
quatuordecim quatuordecim vierzehn
-que -que (Konjunkt.) und
queat queo, quivi, quitus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er könnte
queis qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) welche
quem qui, quae, quod (Akk. Sing. mask.) welchen
quemadmodum quemadmodum (Adv.) auf welche Weise auch immer, gleich wie
quemlibet quilibet, quaelibet, quidlibet/quodlibet (Akk. Sing. mask.) jeder beliebige
quendam quidam, quaedam, quodam (Akk. Sing. mask.) irgendeinen
questionis questio, onis (f Genet. Sing.) Klage, Wehklage
qui qui (Adv.) inwiefern, womit, irgendwie
qui qui, quae, quod (Nomin. Sing. od. Plural mask.) welcher, was für ein, wie beschaffen
quia quia (Konjunkt.) weil
quibus qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) welche, was für ein, wie beschaffen
quibusdam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) gewisse, einige, manche
quibuslibet quilibet, quaelibet, quidlibet / quodlibet (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) jeder beliebige
quicquam quidquam (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) irgendetwas
quicquid quisquis, quidquid/quicquid (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) wer auch immer, jeder der
quicumque, quicunque quicumque, quaecumque, quodcumque (Nomin. Sing. od. Plural mask.) wer auch immer, alles, was
quid quid (Adv.) weshalb
quid quis, quis, quid (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) was
quidam quidam, quaedam, quodam (Nomin. od. Akk. Sing. mask.) irgendeiner
quiddam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) gewisse, einige, manche
quidem quidem (Adv.) zwar, allerdings, freilich
quidem quidem (Konjunkt.) das (zur Bekräftigung)
quiescens quiesco, evi, etus (3 Partizip Präs.) ruhend, schweigend
quilibet quilibet, quaelibet, quidlibet/quodlibet (Nomin. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) jeder beliebige
quin quin (Adv.) warum nicht?, gewiss, vielmehr
quin quin (Subjunkt.) dass (m. Konj.), dass nicht
quinta quintus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die fünfte
quinque quinque fünf
quinto quiontus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) der fünfte
quintum quintus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) das fünfte
quippe quippe (Adv.) freilich, allerdings
quique quisque, quaeque, quidque (Nomin. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) jeder einzelne
quis qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) welcher, irgendeiner
quis quis, quis, quid (Nomin. Sing. mask. od. fem.) wer
quisque quisque, quaeque, quodque / quidque (Nomin. Sing. mask. od. fem. od. Dat. Plural mask.) jeder einzelne
quo qui, quae, quod (Abl. Sing. mask. od. neutr.) von welchem
quo quis, quis, quid (Abl. Sing. m, f, n) wer, irgendwer
quo quo (Konjunkt.) damit, dadurch
quo quo (Adv.) wodurch, um so viel, deshalb
quo modo quo (Adv.) auf diese Weise
quo pacto quo (Adv.) warum
quoad quoad (Adv.) soweit, insofern, bis wann, hinsichtlich (m. Akk.)
quocunque quicumque, quaecumque, quodcumque (Abl. Sing. mask. od. neutr.) wer auch immer, jeder der, jeder mögliche
quocunque quicumque, quaecumque, quodcumque (Adv.) wohin auch immer
quod qui, quae, quod (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) welches
quod quod (Konjunkt.) daß, weil
quod quod (m. Konjunktiv) es ist Grund vorhanden
quod quod (Adv.) in Beziehung worauf, weshalb
quodam quidam, quaedam, quodam (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ein gewisses
quoddam quidam, quaedam,quoddam, quiddam (Nomin. Sing. od. Plural neutr.) ein gewisses
quodammodo quodammodo (Adv.) gewissermaßen
quodlibet quilibet, quaelibet, quodlibet (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ein beliebiges
quodque quique, quaeque, quodque (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) jedes einzelne
quolibet quolibet (Adv.) überallhin
quomodo quomodo (Adv.) wie, auf weelche Weise, sowie
quondam quondam (Adv.) einst
quosdam quidam, quaedam, quiddam/quoddam (Akk. Plural mask.) gewisse, einige
quoniam quoniam (Subjunkt.) da nun, nachdem, weil ja
quoque quoque (Adv.) auch, ist bekannt
quorum qui, quae, quod (Genetiv Plural mask. od. neutr.) welcher
quorumcunque quicumque, quaecumque, quodcumque (Genet. Plural mask. od. neutr.) wer auch immer, jeder der, alles was
quos qui, quae, quod (Akk. Plural mask.) welche
quosdam quidam, quaedam, quodam (Akk. Plural mask.) gewisse
quot quot (undeklin.) wie viele
quotannis quotannis alljährlich
quotcunque quotcunque (undeklin.) wie viele nur immer
quoties quoties (Adv.) wie oft, jedes Mal
quotiescunque quotiescunque (Adv.) jedes Mal wenn, sooft auch immer
quotquot quotquot (Adv.) so viel wie nur, alle
quotus quotus, a, um (Nomin. Sing. mask.) der wievielte

R

rabiosum rabiosus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) grimmig, wütend
Rad. radix, icis (f Nomin. Sing.) Wurzel
radat rado, rasi, rasus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde kratzen
radii radius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Speiche, Strahl, Halbmesser, Radius
radiis radius, i (m Dat. od. Abl. Plural) Speiche, Strahl, Halbmesser, Radius
Ramo Petrus Ramus * 1515 † 1572 franz. Philosoph und Humanist (Dialecticae institutiones)
P. Ramus Petrus Ramus * 1515 † 1572 franz. Philosoph und Humanist (Dialecticae institutiones)
rarissime raro (Superlat. Adv.) äußerst selten
rata ratus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) berechnet, anerkannt
ratio ratio, onis (f Nomin. Sing.) Erwägung, Vernunft, Überlegung, Berechnung
ratiocinabimur ratiocinor, cianatus sum (1 1. Person Plural Futur) wir werden berechnen, überlegen
rationale rationalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) schlussfolgernd, vernünftig
rationalis rationalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) schlussfolgernd, vernünftig
rationalitas rationalitas, atis (f Nomin. Sing.) Vernunft
ratione ratio, onis (f Abl. Sing.) Ursache, Erwägung, Vernunft, Überlegung, Verhältnis
pro ratione ratio, onis (f Abl. Sing.) Begründung
rationem ratio, onis (f Akk. Sing.) Ursache, Erwägung, Vernunft, Überlegung, Verhältnis
rationes ratio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Ursache, Erwägung, Vernunft, Überlegung, Verhältnis
rationibus ratio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Ursache, Erwägung, Vernunft, Überlegung, Verhältnis
rationum ratio, onis (f Genet. Plural) Ursache, Erwägung, Vernunft, Überlegung, Verhältnis
Joh. Rauen Johann Raue * 1610 † 1679 erster Bibliothekar der Staatsbibliothek zu Berlin, Prof. f. Geschichte und Rethorik in Erfurt
re res, rei (f Abl. Sing.) Sache, Ding, Gegenstand
realia realis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wirklich, gegenständlich
realibus realis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) wirklich, gegenständlich
realis realis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) wirklich, gegenständlich
realiter realiter (Adv.) wirklich
rebelles rebellis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) widerspenstig, Rebell
rebus res, rei (f Dat. od. Abl. Plural) Sache, Ding, Gegenstand
recedere recedo, cessi, cessus (3 Infinit. Präs.) sich zurückziehen, sich lossagen
recensent recenseo, sui, sus (2 3. Person Plural Präs.) sie prüfen, betrachten, zählen durch
recenset recenseo, sui, sus (2 3. Person Sing. Präs.) er prüft, betrachtet
recensio recensio, onis (f Nomin. Sing.) Musterung, berichtigende Durchsicht der Überlieferung
recensuerat recenseo, sui, sus (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte geprüft, betrachtet
recensuit recenseo, sui, sus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat geprüft, betrachtet
recentiorum recens, recentis (Komparat. Genet. Plural m, f, n) zurückkehrend, neulich
recidit recido, cidi, casurus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er fällt zurück
recidit recido, cidi, cisus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er hat abgeschnitten, verkürzt
recipit recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) er lässt zu, nimmt auf
recipiunt recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Plural Präs.) sie lassen zu, nehmen auf
recludendis recludo, clusi, clusus (3 Gerundivum) was zu öffnen ist, zu erschließen ist
recordor recordor, recordatus sum (1 1 Person Sing. Präs.) ich erinnere mich, bedenke
recta rectus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gerade, recht
rectae rectus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) gerade, recht
rectam rectus, a, um (Akk. Plural fem.) gerade, recht
rectangulum rectangulus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) rechtwinklig, lotrecht
recte recte (Adv.) mit Fug und Recht
rectiliaearum rectilineus, a, um (Genet. Plural fem.) geradlinig
rectilinaeum rectilineus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) geradlinig
rectilinea rectilineus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) geradlinig
rectilineae rectilineus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) geradlinig
rectis rectus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) recht, gerade
rectitudinis rectitudo, inis (f Genet. Sing.) Geradheit
rectius rectius (Komparat. Adv.) regelerchter, gerader, richtiger
recto rectus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) recht, gerade
rector rector, oris (m Nomin. Sing.) Schulleizter
rectoria rectorius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) Leitungs-
rectos rectus, a, um (Akk. Plural mask.) recht, gerade
rectus rectus, a, um (Nomin. Sing. mask.) recht, gerade
recubans recubo, cubui, - (1 Partizip Präs.) ruhend, zurückgelehnt liegend
reddere reddo, redidi, redditus (3 Infinit. Präs.) zurückgeben, wiederherstellen
redduntur reddo, redidi, redditus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zurückgegeben, wiederhergestellen
redeunt redeo, dii / ivi, itus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie kehren zurück, gehen zurück, kommen zurück
redeuntibus redeo, dii / ivi, itus (unregelm. Partizip Präs.) zurückkehrend
redeuntium redeo, dii / ivi, itus (unregelm. Partizip Präs.) zurückkehrend
redibit redeo, redii/redivi, reditus (unregelm 3. Person Sing. Futur) er wird zurückkehren, übergeben
redibunt redeo, redii/redivi, reditus (unregelm 3. Person Plural Futur) sie werden zurückkehren
rediere = redierunt redeo, redii/redivi, reditus (unregelm 3. Person Plural Perf.) sie sind zurückgekehrt, sind zurügegangen
redigitur redigo, egi, actus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird in eine Lage versetzt, reduziert
rediret redeo, redii/redivi, reditus (unregelm 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde zurückkehren
redit redeo, redii/redivi, reditus (unregelm 3. Person Sing. Präs.) er kehrt zurück
redivivo redivivus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) auferstanden, wiederkehrend
reducendi reduco, duxi, ductus (3 Gerundium) was zurückzuführen ist, abzukürzen ist
reducendum reduco, duxi, ductus (3 Gerundium) was zurückzuführen ist, abzukürzen ist
reduci reduco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs. Passiv) zurückgeführt werden, abgekürzt werden
reducibilis reducibilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. Mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) rückführbar, abkürzbar
reducit reduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs.) er führt zurück, kürzt ab
reducitur reduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird zurückgeführt, abgekürzt
reductio reductio, onis (f Nomin. Sing.) Zurückführung, Verminderung, Reduktion (s. WB phil Begr)
reductione reductio, onis (f Abl. Sing.) Zurückführung, Verminderung, Reduktion (s. WB phil Begr)
reductionem reductio, onis (f Akk. Sing.) Zurückführung, Verminderung, Reduktion (s. WB phil Begr)
reductionis reductio, onis (f Genet. Sing.) Zurückführung, Verminderung, Reduktion (s. WB phil Begr)
reducuntur reduco, duxi, ductus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zurückgeführt, abgekürzt
referemus refero, rettuli/retuli, relatus (unregelm. 1. Person Plural Futur) wir werden erneuern, wiederholen, berichten, überliefern, vortragen
referendi refero, rettuli/retuli, relatus (unregelm. Gerundium) was zu erneuern ist, zu wiederholen, zu berichten, zu überliefern, vorzutragen ist
referens refero, rettuli/retuli, relatus (unregelm. Partizip Präs) erneuernd, wiederholend, berichtend, überliefernd, vortragend
referet refero, rettuli/retuli, relatus (unregelm. 3. Person Sing. Futur) er wird erneuern, wiederholen, berichten, überliefern, vortragen
refert refero, rettuli/retuli, relatus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er erneuert, wiederholt, berichtet, überliefert, trägt vor
reformatione reformatio, onis (f Abl. Sing.) Erneuerung, Verbesserung
reformatos reformatus, a, um (Akk. Plural mask.) erneuert, verbessert, umgestaltet
reg. regula, ae (f Akk. Sing.) Regel
regiminis regimen, inis (f Genet. Sing.) Leitung, Verwaltung, Regierung
Regina regina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Königin
regio regio, onis (f Nomin. Sing.) Richtung, Gebiet, Gegend
regione regio, onis (f Abl. Sing.) Richtung, Gebiet, Gegend
registrorum registrum, i (n Genet. Plural) Register, Liste
registrorum organi musici registrum, i (n Genet. Plural) Orgelregister
registrum registrum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Register, Liste
Joh. Regius Johann Regius * 1567 † 1605 dt. Pfarrer und Gymnasiallehrer in Danzig (Commentariorum Ac Disputationum Logicarum)
regnat regno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er herrscht, regiert
regula regula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Regel, Ordnung, Vorschrift, Lineal, Richtschnur, Maßstab
regulae regula, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Regel, Ordnung, Vorschrift, Lineal, Richtschnur, Maßstab
regularem regularis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) regelmäßig, regelhaft
regularum regula, ae (f Genet.Plural) Regel, Ordnung, Vorschrift, Lineal, Richtschnur, Maßstab
regulam regula, ae (f Akk. Sing.) Regel, Ordnung, Vorschrift, Lineal, Richtschnur, Maßstab
regulas regula, ae (f Akk. Plural) Regel, Ordnung, Vorschrift, Lineal, Richtschnur, Maßstab
regulis regula, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Regel, Ordnung, Vorschrift, Lineal, Richtschnur, Maßstab
rei res, rei (f Genet. od. Dat. Sing.) Sache, Ding, Gegenstand
rei natura res, rei (f Genet. od. Dat. Sing.) Lauf der Dinge
Reimeri Matthäus Reimer * 1581 † 1646 dt. Philologe
Reimerus Matthäus Reimer * 1581 † 1646 dt. Philologe
Henricus Reimerus Matthäus Reimer * 1581 † 1646 dt. Philologe
Henr. Reimerus Henricus Reimerus ? enth. im Studierendenverzeichnis Uni Helmstedt
reipublicae res publica (f Genet. Sing.) staat, Republik
rejiciantur rejicio, jecti, jectus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden zuráckgeworfen werden
rejiciendus rejicio, jecti, jectus (3 Gerundivum) was zurückzuwerfen ist, zurückzuweisen ist
rejiciunt rejicio, jecti, jectus (3 3. Person Plural Präs.) sie werfen zurück, weisen zurück
rejiciuntur rejicio, jecti, jectus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zurückgeworfen, zurückgewiesen
relata referro, retuli/rettuli, relatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) auf etw. bezogen, gerichtet auf, überliefert, bezogen
relati referro, retuli/rettuli, relatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) auf etw. bezogen, gerichtet auf
relatio relatio, onis (f Nomin. Sing.) Beziehung, Verhältnis
relatione relatio, onis (f Abl. Sing.) Beziehung, Verhältnis
relationem relatio, onis (f Akk. Sing.) Beziehung, Verhältnis
relationes relatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Beziehung, Verhältnis
relationibus relatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Beziehung, Verhältnis
relationis relatio, onis (f Genet. Sing.) Beziehung, Verhältnis
relationum relatio, onis (f Genet. Plural) Beziehung, Verhältnis
relatis referro, rettuli / retuli, relatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) bezogen auf
relative relative (Adv.) verhältnismßig, beziehungsweise, sich beziehend auf, bedingt, bezüglich
relato referro, rettuli / retuli, relatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) bezogen auf
relatus referro, rettuli / retuli, relatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) bezogen auf
relinquatur relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde zurückgelassen, übrig gelassen
relinquent relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Plural Futur) sie werden zurücklassen, übrig lassen
relinquit relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Präs.) es läßt zurück, übrig
relinquunt relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Plural Präs.) sie lassen zurück, übrig
reliqua reliquus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) übrig, restlich
reliquae reliquus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) übrig, restlich
reliquarum reliquus, a, um (Genet. Plurak fem.) übrig, restlich
reliquerint reliquo, liqui, lictus (3 3. Person Plural Konj. Perf. od. Furur II) er hätte hinterlassen, verlassen, aufgegeben
reliqui reliquo, liqui, lictus (3 1. Person Sing. Perf.) ich habe hinterlassen, verlassen, aufgegeben
reliquimus reliquo, liqui, lictus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben hinterlassen, verlassen, aufgegeben
reliquis reliquus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) übrig, restlich
reliquit reliquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat hinterlassen, verlassen, aufgegeben
reliquum reliquum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Rest, das Übrige
reluceret reluceo, luxi, - (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sich spiegeln, zurückstrahlen, aufleuchten
relucet reluceo, luxi, - (2 3. Person Sing. Präs.) er spiegelt sich, strahlt zurück, leuchtet auf
reluctans relucto, avi, atus (1 Partizip Präs.) widerstrebend, widersetzend
rem res, rei (f Akk. Sing.) Sache, Ding, Gegenstand, Mittel, Nutzen
remanebit remaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Futur) es wird zurückbleiben, noch vorhanden sein
remanent remaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Plural Präs.) sie bleiben zurück, sind noch vorhanden
remanentem remaneo, mansi, mansurus (2 Partizip Präs.) zurückbleibend, noch vorhanden seiend
remanet remaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Präs.) es bleibt zurück, ist noch vorhanden
reminiscentiam reminiscor, recordatus sum (3 Partizip Präs.) sich erinnernd
remissione remissio, onis (f Abl. Sing.) Nachlassen, Gelassenheit, Erlassen
remissione peccatorum remissio, onis (f Abl. Sing.) Erlass der Sünden
remota remotus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) entfernt, entlegen
remotam remotus, a, um (Akk. Sing. fem.) entfernt, entlegen
remoti remotus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) entfernt, entlegen
remotior remotus, a, um (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) entfernt, entlegen
remotissimo remotus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) entfernt, entlegen
remotius remotus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) entfernt, entlegen
remoto remotus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) entfernt, entlegen
remotum remotus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) entfernt, entlegen
reperiris reperio, repperi, repertus (4 2. Person Sing. Präs.) du findest wieder, entdeckst
reperiantur reperio, repperi, repertus (4 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden wiedergefunden werden, gefunden werden, entdecket werden
reperias reperio, repperi, repertus (4 2. Person Sing. Konj. Präs.) du fändest wieder, entdecktest
reperiatur reperio, repperi, repertus (4 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde wiedergefunden werden, gefunden werden, entdecket werden
reperiendi reperio, repperi, repertus (4 Gerundium) was wiederzufinden ist, zu finden ist, zu entdecken ist
reperimus reperio, repperi, repertus (4 1. Person Plural Präs.) wir finden wieder, finden, entdecken
reperire reperio, repperi. repertus (4 Infinit. Präs.) wiederfinden, finden, entdecken
reperiri reperio, repperi. repertus (4 Infinit. Präs. Passiv) wiedergefunden werden, gefunden werden, entdeckt werden
reperitur reperio, repperi. repertus (4 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird wiedergefunden, gefunden, entdeckt
repertum reperio, repperi. repertus (4 Partizip Perf. Passiv) wiedergefunden, gefunden, entdeckt
repetenda repeto, petivi, petitus (3 Gerundivum) was zu wiederholen ist
repetendam repeto, petivi, petitus (3 Gerundivum) was zu wiederholen ist
repetuntur repeto, petivi, petitus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden wiederholt
repeti repeto, ivi, itus (3 Infinit. Präs. Passiv) wiederholt werden
repetit repeto, ivi, itus (3 3. Person Sing. Präs.) er wiederholt
repetita repeto, ivi, itus (3 Partizip Perf. Passiv) wiederholt
repetitam repeto, ivi, itus (3 Partizip Perf. Passiv) wiederholt
repetitio repetitio, onis (f Nomin. Sing.) Wiederholung
repetitione repetitio, onis (f Abl. Sing.) Wiederholung
repetitionem repetitio, onis (f Akk. Sing.) Wiederholung
repetitis repeto, ivi, itus (3 Partizip Perf. Passiv) wiederholt
repetitur repeto, petivi, petitus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird wiederholt
repetuntur repeto, petivi, petitus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden wiederholt
replica replica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gegendarstellung, Replik
replica replico, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) entfalte!, bedenke!, erwidere!
repraesentari represento, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) dargeboten werden, vergegenwärtigt werden
republica res publica (f Abl. Sing.) Staat, Gemeinwesen
repugnans repugnans, antis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) widerstrebend, widersprechend
repugnantiam repugnantia, ae (f Akk. Sing.) Widerstand, Widerspruch
requirit requiro, sivi, situs (3 3. Person Sing. Präs.) er vermisst, verlangt, forscht nach, es ist erforderlich
requiritur requiro, sivi, situs (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es ist erforderlich, wird vermisst, wird verlangt, wird nachgeforscht
requiruntur requiro, sivi, situs (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie sind erforderlich, werden vermisst, werden verlangt, werden nachgeforscht
requiri requiro, sivi, situs (3 Infinit. Präs. Passiv) gesucht werden, vermisst werden, verlangt werden, nachgeforscht werden
requisitis requiro, sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) gesucht, vermisst, verlangt, nachgeforscht
requisitum requiro, sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) erforderlich sein, vermisst, verlangt, nachgeforscht
rerum res, rei (f Genet. Plural) Sache, Ding, Gegenstand, Mittel, Nutzen
res res, rei (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Sache, Ding, Gegenstand, Mittel, Nutzen
residuum residuum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) rest, Rückstand
resoluto resolvo, solvi, solutus (3 Partizip Perf. Passiv) aufgelöst, aufgehoben
resolvantur resolvo, solvi, solutus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie werden aufgelöst, aufgehoben
resolvatur resolvo, solvi, solutus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es wird aufgelöst, aufgehoben
resolvi resolvo, solvi, solutus (3 Infinit. Präs. Passiv) aufgelöst werden, aufgehoben werden
resolvitur resolvo, solvi, solutus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird aufgelöst, aufgehoben
respectiva respectivus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) entsprechend, bezüglich
respectu respectus, us (m Abl. Sing.) Rücksicht, Berücksichtigung
respectum respectus, us (m Akk. Sing.) Rücksicht, Berücksichtigung
respectus respectus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Rücksicht, Berücksichtigung
respectiva respectivus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) entsprechend, bezüglich
respicientes respicio, spexi, spectus (3 Partizip Präs.) beachtet, erwägend, erwartend, betreffend
respicit respondeo, spondi, sponsus (2 3. Person Sing. Präs.) er antwortet, entspricht, berücksichtigt
respondeat respondeo, spondi, sponsus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde antworten, entsprechen, sich melden
respondebit respondeo, spondi, sponsus (2 3. Person Sing. Futur) er wird antworten, entsprechen, sich melden
respondens respondeo, spondi, sponsus (2 Partizip Präs.) antwortend, entsprechend
respondentes respondeo, spondi, sponsus (2 Partizip Präs.) antwortend, entsprechend
respondere respondeo, spondi, sponsus (2 Infinit. Präs.) antworten, entsprechen
respondet respondeo, spondi, sponsus (2 3. Person Sing. Präs.) er antwortet, entspricht
respublica res publica (f Nomin. Sing.) Staat, Gemeinwesen
restant resto, restiti, - (1 3. Person Plural Präs.) sie bleiben übrig, widersteht
restat resto, restiti, - (1 3. Person Plural Präs.) es bleibt übrig, widersteht
restrictionem restrictio, onis (f Akk. Sing.) Einschränkung
resultat resulto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er prallt zurück, ergibt sich aus einer Tat
retenta retineo, tinui, tentus (2 Partizip Perf. Passiv) zurückgehalten
reticeatur reticeo, cui, citus (2 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde verschwiegen werden
retineatur retineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde zurückgehalten werden
retinendas retineo, tinui, tentus (2 Gerundivum) was zurückzuhalten ist
retinendo retineo, tinui, tentus (2 Gerundivum) was zurückzuhalten ist
retinet retineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Präs.) er hält zurück, befolgt, erhält
resurrect. resurectio, onis (f Abl. Sing.) Auferstehung
retro retro (Adv.) rückwärts, nach hinten (örtl.), vorher (zeitl.)
retro retro (Präpos. m. Akk.) hinter
retrocurrit retrocurro, curri, cursus (3 3. Person Sing. Präs.) er läuft zurück
revera revera (Adv.) wirklich, in der Tat
reverendo reveror, reveritus sum (2 Gerundium) wer zu verehren, hochzuachten ist
reviviscens reviviso, vixi, victus (3 Partizip Präs.) wiederauflebend
revocabimus revoco, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden zurückrufen, erneuern
revocaretur revoco, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde zurückgerufen werden, erneuert werden
revocari revoco, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) zurückgerufen werden, erneuert werden
revocasse revoco, avi, atus (1 Infinit. Perf.) zurückgerufen haben, erneuert haben
revocatur revoco, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird zurückgerufen, abgehalten, auf etwas bezogen
rex rex, recis (m Nomin. Sing.) König
Rhabdologia rabdologia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Stäbchenrechnung (s. Zedler)
Rhet. rhetorica, ae (f ) Rhetorik
Rhetores Rhetor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Rhetor
rhomboeides rhomboeidis, is (? Nomoin. od. Akk. Plural) Rhomboid, Parallelogramm
rhombum rhombus, i (m Akk. Sing.) Rhombus, Raute
Joh. Bapt. Ricciol. Giovanni Battista Riccioli * 1598 † 1671 ital. Jesuit und Astronom
Ricciolo Giovanni Battista Riccioli * 1598 † 1671 ital. Jesuit und Astronom
Joh. Bapt. Ricciolus Giovanni Battista Riccioli * 1598 † 1671 ital. Jesuit und Astronom
ridiculus ridiculus, a, um (Nomin. Sing. mask.) lächerlich, scherzhaft
rite rite (Adv.) auf rechte Weise, ordnungsgemäß
Rom Rom
Roma roma, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Rom
Romae roma, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Rom
Romanis romani, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Römer
Romanorum romani, orum (m Genet. Plural) Römer
Roseae Crucis rosea crux (f Genet. Sing.) Rosenkreuzer
rota rota, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Rad
rotae rota, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Rad
rotari roto, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) gedreht werden, gerollt werden
rotarum rota, ae (f Genet. Plural) Rad
rotas roto, avi, atus (1 2. Person Sing. Präs.) du drehst im Kreis
rotas rota, ae (f Akk. Plural) Rad
rotis rota, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Rad
rotarum rota, ae (f Genet. Plural) Rad
rotundo rotundus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) rund
rotundum rotundus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) rund
rotundus rotundus, a, um (Nomin. Sing. mask.) rund
ruat ruo, rui, ruiturus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde stürzen
ruat ruo, rui, rutus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde einstürzen
rubeus rubeus, a, um (Nomin. Sing. mask.) rot
rursus rursus (Adv.) zurück, wiederum
rusticam rusticus, a, um (Akk. Sing. fem.) bäuerlich, ländlich
rusticam rustica, ae (f Akk. Sing.) Bäuerin
rythmis rhythmus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Rhythmus

S

S. B. summum bonum Grundbedürfniss
sacra sacer, sacra, sacrum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) heilig, geweiht, verflucht
sacret sacro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde weihen, verehren
sacro sacer, sacra, sacrum (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) heilig, geweiht, verflucht
sacro sacrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Heiligtum, Weihegabe
saepe saepe (Adv.) oft, häufig
saepissime saepius (Superlat. Adv.) öfter
saepius saepius (Komparat. Adv.) öfter
sal sal, salis (m/n Nomin. od. Akk. Sing.) Salz
saltem saltem (Adv.) wenigstens, mindestens
saltu saltus, us (m Abl. Sing.) Sprung
Salvatorem salvator, oris (m Akk. Sing.) Retter, Heiland
Salvatoris salvator, oris (m Genet. Sing.) Retter, Heiland
salvo salvus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) heil unversehrt, wohlbehalten, sicher
salvo capite salvus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) außer im Hauptsatz
sane sane (Adv.) gewiss, durchaus, vernünftig
sapiens sapiens, entis (Nomin. od. Akk. Sing. m, f, n od. Akk. Plural neutr.) vernünftig, klug
sapientia sapientia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Weisheit, Klugheit
sapientiam sapientia, ae (f Akk. Sing.) Weisheit, Klugheit
sapphicos sapphicus, i (m Akk. Plural) Versform
satis satis (Adv.) genug, hinreichend
Saxoniae saxonia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Sachsen
sc. scilicet das heißt, gemeint ist
scalae scala, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Leiter
scalenum scalenus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ungleich, ungleichseitig
Jul. Caes. Scaliger Julius Caesar Scaliger *1484 † 1558 ital. Humanist und Dichter; "Poetices libri VII."
Scaligeri Julius Caesar Scaliger *1484 † 1558 ital. Humanist und Dichter; "Poetices libri VII."
Scaligerum Julius Caesar Scaliger *1484 † 1558 ital. Humanist und Dichter; "Poetices libri VII."
Scazontes Scazonticus Versus Versform (s. Zedler)
schema schema, atis (n Nomin. Sing.) Übersicht, Schema
schemate schema, atis (n Abl. Sing.) Übersicht, Schema
schematibus schema, atis (n Dat. od. Abl. Plural) Übersicht, Schema
Schol. scholium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Anmerkung, Fußnote
Scholio scholium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Anmerkung, Fußnote
Scholastici scholasticus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Scholastiker
Scholasticos scholasticus, i (m Akk. Plural) Scholastiker
Scholasticis scholasticus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Scholastiker
Scholasticorum scholasticus, i (m Genet. Plural) Scholastiker
schola schola, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schule, Vorlesung
scholae schola, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Schule, Vorlesung
scholarum schola, ae (f Genet. Plural) Schule, Vorlesung
scholis schola, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Schule, Vorlesung
Franc. Schottenius Frans van Schooten d. J. * 1615 † 1660 niederl. Mathematiker (machte die Analytische Geometrie bekannt)
Franc. Schottenius Frans van Schooten d. Ä. * 1581 † 1646 niederl. Mathematiker und Kartograph
Caspar Schottus Caspar Schott * 1608 † 1666 dt. Jesuit und Pädagoge (Technica curiosa, sive mirabilia artis, Nürnberg 1664.)
Schwenter Daniel Schwenter * 1585 † 1636 dt. Orientalist und Mathematiker in Altdorf
Schwenteri Daniel Schwenter * 1585 † 1636 dt. Orientalist und Mathematiker in Altdorf
Schwenterum Daniel Schwenter * 1585 † 1636 dt. Orientalist und Mathematiker in Altdorf
Schwenterus Daniel Schwenter * 1585 † 1636 dt. Orientalist und Mathematiker in Altdorf
scibile scibilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) erkennbar
sciendi scio, scivi, scitus (4 Gerundivum) was zu wissen ist
Scient. scientia, ae (f Akk. Sing.) Wissenschaft, Wissen
scientia scientia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Wissenschaft, Wissen
scientiam scientia, ae (f Akk. Sing.) Wissenschaft, Wissen
scientiam generalem scientia, ae (f Akk. Sing.) Allgemeinwissen
scientiarum scientia, ae (f Genet. Plural) Wissenschaft, Wissen
scientias scientia, ae (f Akk. Plural) Wissenschaft, Wissen
scientiis scientia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Wissenschaft, Wissen
sciet scio, scivi, scitus (4 3. Person Sing. Futur) er wird wissen, erkennen, verstehen
scilicet scilicet (Adv.) selbstverständlich, offenbar, nämlich
scimus scio, scivi, scitus (4 1. Person Plural Präs.) wir wissen, erkennen, verstehen
scio scio, scivi, scitus (4 1. Person Sing. Präs.) ich weiß, erkenne, verstehe
scopae scopae, arum (f Nomin. Plural) Reiser, Zweige, Besen
scopae dissolurae scopae, arum (f Nomin. Plural) Unordnung machen, albern werden
scopo scopo, - ,- (scopere 1. Person Sing. Präs.) ich durchforsche, prüfe
scopo scopo, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich fege (hinweg)
Scoto Johannes Duns Scotus * 1266 † 1308 schott. Theologe, Franziskaner, Scholastiker
scribemus scribo, scripsi, scriptus (3 1. Person Plural Futur) wir werden schreiben, verfaßen
scribantur scribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) wir würden geschrieben werden, verfaßt werden
scribatur scribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde geschrieben werden, verfaßt werden
scribebat scribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Imperf.) er schrieb, verfaßte
scribendaque scribo, scripsi, scriptus +-que (3 Gerundivum) was zu schreiben ist, zu verfassen ist
scribendi scribo, scripsi, scriptus +-que (3 Gerundivum) was zu schreiben ist, zu verfassen ist
scribendis scribo, scripsi, scriptus +-que (3 Gerundivum) was zu schreiben ist, zu verfassen ist
scribendo scribo, scripsi, scriptus +-que (3 Gerundivum) was zu schreiben ist, zu verfassen ist
scribentem scribo, scripsi, scriptus +-que (3 Partizip Präs.) schreibend, verfassend
scribere scribo, scripsi, scriptus +-que (3 Infinit. Präs.) schreiben, verfassen
scribi scribo, scripsi, scriptus +-que (3 Infinit. Präs. Passiv) geschrieben werden, verfaßt werden
scrinia scrinium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Kapsel, Schachtel
scripsit scribo, scripsi, scriptus +-que (3 3. Person Sing. Perf.) er hat geschrieben, verfaßt
scripta scribo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) geschrieben, verfaßt
scriptae scribo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) geschrieben, verfaßt
scriptionis scriptio, onis (f Genet. Sing.) Schrift, Abfassung, Beschreibung
scriptis scribo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) geschrieben, verfaßt
scripto scriptum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Aufsatz, Abhandlung
scriptura scribo, scripsi, scriptus (3 Partizip Futur) was zu schreiben ist, zu verfassen ist
scriptura scriptura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schrift, Urkunde
S. Scriptura scriptura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Heilige Schrift, Bibel
scriptura universalis scriptura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Universalschrift, aus Zeichen, die allgemein verständlich sind: Pasigraphie
scripturam scriptura, ae (f Akk. Sing.) Schrift, Urkunde
scriptus scribo, scripsi, scriptus (3 Partizip Perf. Passiv) geschrieben, verfaßt
scriptus est scribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) er ist geschrieben worden, verfaßt worden
scrupulosa scrupulosus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing fem. od. Nomin. od. AKk. Plural neutr.) rauh, schroff, ängstlich, genau
scrupulosam scrupulosus, a, um (Akk. Sing fem.) rauh, schroff, ängstlich, genau
scrutabitur scrutor, scrutatus sum (1 3. Person SIng. Futur) er wird erforschen, untersuchen
scrutatione scrutatio, onis (f Abl. Sing.) Untersuchung
scrutator scrutator, oris (m Nomin. Sing.) Untersucher, Nachforscher
Scrutin. scrutinium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Durchforschung
se ego, tu, - (3. Person Akk. od. Abl. Sing. od. Plural) sich, ihnen
secans seco, secui, sectus (1 Partizip Präs.) schneidend
secans secans, antis (1 Nomin. Sing.) Winkelfunktion
seclis seclus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ewig
secretis secretus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) geheimnisvoll, verborgen
sect. sectio, onis (f Nomin. Sing.) Abteilung, Abschnitt
secta secta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Grundsatz, Gemeinde, Glauben, Denkweise, philosophische Schule
sectae secta, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Grundsatz, Gemeinde, Glauben, Denkweise, philosophische Schule
sectantur sector, secatus sum (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie streben, suchen zu erforschen
sectarum secta, ae (f Genet. Plural) Grundsatz, Gemeinde, Glauben, Denkweise, philosophische Schule
sectionis sectio, onis (f Genet. Sing.) Abteilung, Abschnitt
secula = saecula saeculum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zeitalter, Regierungszeit
seculo saeculum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Zeitalter, Regierungszeit
secum ego, tu, - +-cum (3. Person Akk. Sing.) mit sich
secunda secundus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) zweites
secundae secundus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) zweites
secundam secundus, a, um (Akk. Sing. fem.) zweites
secundi secundus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) zweites
secundo secundus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) zweites
secundorum secundus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) zweites
secundum secundus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) zweites
secundum secundum (Präpos. m. Akk.) längs, entlang, zufolge, zunächst
securitas securitas, atis (f Nomin. Sing.) Sicherheit
secuta sequor, secutus sum (3 Partizip Perf. Passiv) gefolgt, angeschlossen
secutis sequor, secutus sum (3 Partizip Perf. Passiv) gefolgt, angeschlossen
sed sed (Konjunkt.) aber, sondern nach Verneinung
sederat sedeo, sedi, sessus (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte verweilt, sich gesetzt
sedem sedes, is (f Akk. Sing.) Grundlage, Rang, Platz, Sitz
sedes sedes, is (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Grundlage, Rang, Platz, Sitz
seditioso seditiosus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unruhig, aufsässig
segmentum segmentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Abschnitt
seipsum seipse (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) sich selbst
selectas seligo, legi, lectus (3 Parizip Perf. Passiv) ausgelesen, ausgewählt
Gustavum Selenum (Pseudonym) August der Jüngere * 1579 † 1666 Herzog zu Braunschweig-Lüneburg, Fürst von Braunschweig-Wolfenbüttel
semel semel (Adv.) einmal
semicirculus semicirculus, i (m Nomin. Sing.) Halbkreis
semifigura Semifigura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Halbbild
semina semen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Ursprung, Samen
semper semper (Adv.) immer
semperque semper +-que (Adv.) und immer
senarios senarius, a, um (Akk. Plural mask.) aus sechs Teilen bestehend
senex senex, senis (m/f Nomin. Sing.) Greis
sensibiles sensibilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) wahrnembar, die Sinne betreffend
sensíbus sensus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Empfindung, Sinne
sensitiva sensitivus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) auf Wahrnehmung bezogen
sensu sensus, us (m Abl. Sing.) Empfindung, Sinne
sensum sensus, us (m Akk. Sing.) Empfindung, Sinne
sententia sententia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Ansicht, Bedeutung, Satz
sententiam sententia, ae (f Akk. Sing.) Ansicht, Bedeutung, Satz
sententias sententia, ae (f Akk. Plural) Ansicht, Bedeutung, Satz
sentiat sentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Konj. Präs.) er fühlte, meinte, empfände
sentiri sentio, sensi, sensus (4 Infinit. Präs. Passiv) gefühlt werden, bemerkt werden, verstanden werden
sentit sentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Präs.) er fühlt, bemerkt, versteht
seorsim = seorsum seorsim (Adv.) abgesondert, beiseite, fern von, ohne Zutun, besonders
separatio separatio, onis (f Nomin. Sing.) Trennung
separationem separatio, onis (f Akk. Sing.) Trennung
septem septem sieben
septies septies (Adv.) siebenmal
septimam septimus, a, um (Akk. Sing. fem.) die siebente
septimanae septimana, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Woche
septimum septimus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) das siebente
sequantur sequor, securus sum (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden folgen
sequatur sequor, securus sum (3 3. Person Plural Konj. Präs.) er würde folgen
sequela sequela, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Folge, Gefolgschaft
sequemur sequor, securus sum (3 1. Person Plural Futur) wir werden folgen
sequens sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequentem sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequentes sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequenti sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequentia sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequentibus sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequentis sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequentium sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
seqq = sequentes sequor, securus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequeretur sequor, secutus sum (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) er würde folgen, beabsichtigen
sequi sequor, secutus sum (3 Infinit. Präs.) folgen
sequitur sequor, secutus sum (3 3. Person Sing. Präs.) er folgt
sera sera, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Riegel, Querbalken
serae sera, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Riegel, Querbalken
serias serius, a, um (Akk. Plural fem.) ernst, ernsthaft
serie series, ei (f Abl. Sing.) Reihe,Kette
seriem series, ei (f Akk. Sing.) Reihe,Kette
seriemque series, ei +-que (f Akk. Sing.) Reihe,Kette
serenissimi serenissimus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) Durchlaucht (Titel)
serio serius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) ernst, ernsthaft
seris sera, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Riegel, Querbalken
sermonem sermo, onis (m Akk. Sing.) Unterredung, Gespräch, Gerede
sermonibus sermo, onis (m Dat. od. Abl. Plural) Unterredung, Gespräch, Gerede
sermonis sermo, onis (m Genet. Sing.) Unterredung, Gespräch, Gerede
servabimus servo, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden bewahren, retten, behüten, schützen, einhalten, beachten, in Ordnung halten
servandus servo, avi, atus (1 Gerundivum) was zu bewahren ist, zu retten ist, zu behüten, zu schützen, einzuhalten, zu beachten
servata servo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gerettet, bewahrt, behütet
servatis servo, avi, atus (1 2. Person Plural Präs.) sie retten, bewahren, behüten, halten in Ordnung
servatis servo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gerettet, bewahrt, behütet
servavimus servo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben bewahrt, gerettet, behütet, geschützt, eingehalten, beachtet, in Ordnung gehalten
servet servo, avi, atus (1 1. Person Sing. Konj. Präs.) er hätte bewahrt, gerettet, behütet, geschützt, eingehalten, beachtet, in Ordnung gehalten
servetur servo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf. Passiv) es würde bewahrt, gerettet, behütet, geschützt, eingehalten, beachtet, in Ordnung gehalten werden
servire servo, servivi, servitus (4 Infinit. Präs.) dienen, untertan sein
servit servo, servivi, servitus (4 3. Person Sing. Präs.) er dient, ist untertan
servitus servitus, utis (f Nomin. Sing.) Knechtschaft
servitus realis servitus, utis (f Nomin. Sing.) Lehndienst mit Sachen
servitus personalis servitus, utis (f Nomin. Sing.) Lehndienst mit Personen
seu = sive seu (Konjunkt.) oder wenn, oder
seu … seu seu (Konjunkt.) sei es das … oder das
sex sex sechs
sexdecim sexdecim sechzehn
sexies sexiens sechsmal
sexiformis sexiformus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sechsfüßig
sexto sextus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) sechster
sextum sextus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sechster
sextupla sextuplus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sechsfach
sexu sexus, us (m Abl. Sing.) Geschlecht
sexum sexus, us (m Akk. Sing.) Geschlecht
sexus sexus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Geschlecht
sexusque sexus, us +-que (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Geschlecht
si si (Subjunkt.) wenn, falls
si modo si (Subjunkt.) wenn nur, wenn überhaupt
sibi ego, tu, - (3. Person Dat. Sing. od. Plural) sich
sibilans sibilo, avi, atus (1 Partizip Präs.) auszischend, flüsternd
sic sic (Adv.) so, auf diese Weise, unter solchen Umständen, demgemäß, folgendermaßen, schlechtweg
sic … ut sic (Adv.) so … wie
sicubi sicubi (Adv.) wo immer
sicut sicut (Adv.) wie, sowie, wie wenn, gleichsam
sidera sidus, eris (n Nomin. od. AKk. Plural) Stern
signa signum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zeichen
signabimus signo, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden bezeichnen
signantes signo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bezeichnend, kennzeichnend
signat signo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er bezeichnet, kennzeichnet
signatam signo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, gekennzeichnet
signati signo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, gekennzeichnet
signatis signo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, gekennzeichnet
signato signo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, gekennzeichnet
signavimus signo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben bezeichnet, gekennzeichnet
signentur signo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden bezeichnet, kennzeichnet werden
significant significo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie zeigen an, bedeuten
significantur significo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden angezeigt, bezeichnet
significantes significo, avi, atus (1 Partizip Präs.) anzeigend, bedeutend
significantium significo, avi, atus (1 Partizip Präs.) anzeigend, bedeutend
significare significo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) anzeigen, bedeuten
significat significo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er zeigt an, bedeutet
significatione significatio, onis (f Abl. Sing.) Angabe, Bezeichnung, Kennzeichnung
significent significo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden anzeigen, bedeuten
signisicet significo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde anzeigen, bedeuten
signo signum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Zeichen
signum signum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Zeichen
simplex simplex, icis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) einfach, unkompliziert
simplicem simplex, icis (Akk. Sing. mask. od. fem.) einfach, unkompliziert
simplices simplex, icis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) einfach, unkompliziert
simplici simplex, icis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) einfach, unkompliziert
simplicia simplex, icis (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einfach, unkompliziert
simplicibus simplex, icis (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) einfach, unkompliziert
simplicis simplex, icis (Genet. Sing. m, f, n) einfach, unkompliziert
simplicissima simplex, icis (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einfach, unkompliziert
simplicium simplex, icis (Genet. Plural m, f, n) einfach, unkompliziert
simpliciter simpliciter (Adv.) einfach, unkompliziert
simul simul (Adv.) zugleich, gleichzeitig, zusammen
simul simul (Subjunkt.) sobald, sowie, sobald als
simulque simul +-que (Adv.) zugleich, gleichzeitig
simulque simul +-que (Subjunkt.) sobald, sowie
sin sin (Subjunkt.) wenn aber, wenn dagegen
sine sine (Präpos. m. Abl.) ohne
Sinenses sineses, Chinesen
singulatim singulatim (Adv.) einzeln
singula singuli, ae, a (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einzelne, jeder einzelne
singulae singuli, ae, a (Nomin. Plural frm.) einzelne, jeder einzelne
singulare singularis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) einzeln, einzig, ausgezeichnet
singulares singularis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) einzeln, einzig, ausgezeichnet
singulari singularis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) einzeln, einzig, ausgezeichnet
singularia singularis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einzeln, einzig, ausgezeichnet
singulariores singularis, e (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) einzeln, einzig, ausgezeichnet
singularis singularis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) einzeln, einzig, ausgezeichnet
singularium singularis, e (Genet. Plural m, f, n) einzeln einzig, ausgezeichnet
singularum singuli, ae, a (Genet. Plural fem.) einzelne, jeder einzelne
singulas singuli, ae, a (Akk. Plural fem.) einzelne, jeder einzelne
singuli singulus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) einer allein, einziger
sit sum fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) es wäre
sitque sum fui, futurus +-que (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) es wäre
situ situs, us (m Abl. Sing.) Lage, Ordnung
situm situs, us (m Akk. Sing.) Lage, Ordnung
situm esse sino, sivi, situs (3 Infinit. Perf. Passiv) zugelassen werden, erlaubt werden
situs situs, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Lage, Ordnung
sibi ego, tu, - (3. Person Dat. Sing. od. Plural ) sich
signabimus signo, avi, atus (1 1. Person Plural Futur) wir werden bezeichnen, kenntlich machen
signantes signo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bezeichnend, kenntlich gemacht
signat signo, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) er bezeichnet, macht kenntlich
signatam signo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, kenntlich gemacht
signati signo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, kenntlich gemacht
signatis signo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, kenntlich gemacht
signato signo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, kenntlich gemacht
signavimus signo, avi, atus (1 1. Person Plural Perf.) wir haben bezeichnet, kenntlich gemacht
signentur signo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden bezeichnet, kenntlich gemacht werden
similem similis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) ähnlich, gleichartig
similes similis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) ähnlich, gleichartig
similia similis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ähnlich, gleichartig
similibus similis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ähnlich, gleichartig
similibusque similis, e +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ähnlich, gleichartig
similis similis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) ähnlich, gleichartig
similiter similiter (Adv.) ähnlich, gleichartig
similitudine similitudo, inis (f Abl. Sing.) Ähnlichkeit
similitudinem similitudo, inis (f Akk. Sing.) Ähnlichkeit
similitudinis similitudo, inis (f Genet. Sing.) Ähnlichkeit
similium similis, e (Genet. Plural m, f, n) ähnlich, gleichartig
singuli singulus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) einzeln, ein einziger, allein, jeder Einzelne
singulis singulus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) einzeln, ein einziger, allein, jeder Einzelne
singulorum singulus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) einzeln, ein einziger, allein, jeder Einzelne
singulos singulus, a, um (Akk. Plural mask.) einzeln, ein einziger, allein, jeder Einzelne
sinistra sinister, tra, trum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. ´od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) links, verkehrt, böse
sinistrorsum sinistrorsum (Adv.) links
sinistrum sinister, tra, trum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. ´od. Akk. Sing. mask .) links, verkehrt, böse
sint esse (3. Pers. Plural Präs. Konjunkt.) sie seien
siquidem siquidem (Subjunkt.) wenn nämlich, insofern
siquis siquis, siquid (Nomin. Sing. mask.) wenn einer
sit sum, fui, futurus (unreglm. 3. Person SIng. Konj. Präs.) es sei
sitque sum, fui, futurus +-que (unreglm. 3. Person SIng. Konj. Präs.) es sei
sive = seu sive (Konjunkt.) oder wenn, oder
sive … sive sive (Konjunkt.) sei es das … oder das, entweder … oder
sivit sino, sivi, situs (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zugelassen, erlaubt
Soc. J. Societas Jesu Jesuitenorden
societate societas, atis (f Abl. Sing.) Gemeinschaft, Gesellschaft
societatis societas, atis (f Genet. Sing.) Gemeinschaft, Gesellschaft
socius socius, i (m Nomin. Sing.) Gefährte, Genosse
Socrates Sokrates * 469 † 399 v. Chr. griech. Philosoph
sol sol, solis (m Nomin. Sing.) Sonne
sola solus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) allein, einzig
solam solus, a, um (Akk. Sing. fem.) allein, einzig
solas solus, a, um (Akk. Plural fem.) allein, einzig
solem sol, solis (m Akk. Sing.) Sonne
solemnibus solemnis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) feierlich, gewöhnlich
solent soleo, solitus sum (2 3. Person Plural Präs.) sie sind gewohnt
soles soleo, solitus sum (2 2. Person Sing. Präs.) du bist gewohnt
soles sol, solis (m Nomin. od. Akk. Plural) Sonne
solet soleo, solitus sum (2 3. Person Sing. Präs.) er ist gewohnt
solidissimum solidus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) hart, fest, massiv, unerschütterlich, wahrhaft
solidus solidus, a, um (Nomin. Sing.) hart, fest, massiv, unerschütterlich, wahrhaft
solis solus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) allein, bloß
solius solus, a, um (Genet. Sing. m, f, n) allein, bloß
solitam solitus, a, um (Akk. Sing.) üblich, gewohnt
Solon Solon * 640 v. Chr. † 560 v. Chr. Griech. Staatsmann und Dichter
solos solus, a, um (Akk. Plural mask.) allein, einzig
solum solum (Adv.) allein, nur
solum solus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) allein, einzig
solut. solutio, onis (f Nomin. Sing.) Lösung
solutio solutio, onis (f Nomin. Sing.) Lösung
solutionis solutio, onis (f Genet. Sing.) Lösung
solutum solvo, solvi, solutus (3 Partizip Perf. Passiv) gelöst
solvemus solvo, solvi, solutus (3 1. Person Plural Futur) wir werden lösen
solvendas solvo, solvi, solutus (3 Partizip Futur Passiv) was zu lösen ist
solvendi solvo, solvi, solutus (3 Gerundium) was zu lösen ist
solvendum solvo, solvi, solutus (3 Gerundium) zu lösen
solvere solvo, solvi, solutus (3 Infinit. Präs.) lösen
solvet solvo, solvi, solutus (3 3. Person Sing. Futur) er wird lösen
solvimus solvo, solvi, solutus (3 1. Person Plural Präs. od. Perf.) wir lösen
sonare sono, avi, atus (Infinit. Präs.) tönen, klingen, bedeuten
soni sonus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Ton, Klang, Aussprache
sonoris sonor, oris (m Genet. Sing.) Getöse
sonoris sonus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) klangvoll, tönend
sonus sonus, a, um (Nomin. Sing. mask.) klangvoll, tönend
sonus sonus, i (m Nomin. Sing.) Ton, Klang, Stimme
sophismate sophisma, atis (n Abl. Sing.) Trugschluß
sophisticum sophisticus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) arglistig, spitzfindig
sophisticus sophisticus, a, um (Nomin. Sing. mask.) arglistig, spitzfindig
Sophronisci Sophroniskos von Alopeke * 500 v. Chr. † 424 v. Che. griech. Steinmetz, Vater von Sokrates
sorites sorites, ae (m Nomin. Sing.) Kettenschluß, Trugschluß
sorores soror, oris (f Nomin. od. Akk. Plural) Schwester
sororque soror, oris +-que (f Nomin. Sing.) Schwester
sororve soror, oris +-ve (f Nomin. Sing.) Schwester
sors sors, sortis (f Nomin. Sing.) Schicksal, Los, Bestimmung
spargi spargo, sparsi, sparsus (3 Infinit. Präs. Passiv) verstreut werden, verteilt werden
sparguntur spargo, sparsi, sparsus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden ausgestreut, verteilt
sparsa spargo, sparsi, sparsus (3 Partizip Perf. Passiv) verteilt, verstreut
spatii spatium, i (n Genet. Sing.) Raum
spatia spatium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Raum
spatio spatium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Raum
spatiolo spatiolus, i (n Dat. od. Abl. Sing.) kleiner Raum
spatium spatium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Raum
specialem specialis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) besonders, eigentümlich
speciales specialis, e (Akk. Plural mask. od. fem.) besonders, eigentümlich
speciali specialis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) besonders, eigentümlich
specialis specialis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mmask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) besonders, eigentümlich
specialius specialius (Adv.) besonders, eigentümlich
speciatim speciatim (Adv.) insbesondere, besonders
specie species, iei (f Abl. Sing.) Art, Gattung, Beschaffenheit, Aussehen
speciebus species, iei (f Dat. od. Abl. Plural) Art, Gattung, Beschaffenheit, Aussehen
speciem species, iei (f Akk. Sing.) Art, Gattung, Beschaffenheit, Aussehen
specierum species, iei (f Genet. Plural) Art, Gattung, Beschaffenheit, Aussehen
species species, iei (f Nomin. Sing. od. Plural od. Akk Plural) Art, Gattung, Beschaffenheit
speciesque species, iei +-que (f Nomin. Sing.) Art, Gattung, Beschaffenheit, Aussehen
specificative specificative (Adv.) so viel als folgendes
specimen specimen, inis (n Nomin. Sing.) Kennzeichen, Beweis, Beispiel, Muster
speciosae speciosus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) ansehnlich, hübsch, schön klingend
spectandus specto, avi, atus (1 Gerundivum) was zu schauen, zu beurteilen ist
spectante specto, avi, atus (1 Partizip Präs.) schauend, beurteilend
spectari specto, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) geschaut, beurteilt werden
spectat specto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er schaut, beurteilt
spectata specto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) geschaut, beurteilt
spectata spectatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) erprobt, bewährt
spectatur specto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird beschaut, beurteilt
spectatus specto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) beschaut, beurteilt
spectentur specto, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden beschaut, beurteilt
spectes specto, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) du schautest, beurteiltest
speculationibus speculatio, onis (m Dat. od. Abl. Plural) Betrachtung, Entwurf
speculatoribus speculator, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Kundschafter, Forscher
speramus spero, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir hoffen, erwarten
sperasti = speravisti spero, avi, atus (1 2. Person Sing. Perf.) du hast gehofft, erwartet
speremus spero, avi, atus (1 1. Person Plural Konj. Präs.) wir würden hoffen, erwarten
spes spes, spei (f Nomin. Sing. od. Plural) Hoffnung, Erwartung
Sphaer. sphaera, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kugel, Umkreis
Sphynx sphinx, ingis (f Nomin. Sing.) menschefressendes Fabelwesen
spiramenta spiramentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Spalte, Ritze
spiritualem spiritualis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) geistig, geistlich, spirituell
spiritus spiritus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Geist, Atem. Wesen
spondaei spondaeus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Spondeus (s. Zedler)
spondaeo spondaeus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Spondeus (s. Zedler)
spondaeus spondaeus, i (m Nomin. Sing.) Spondeus (s. Zedler)
spondaeusque spondaeus, i +-que (m Nomin. Sing.) Spondeus (s. Zedler)
spondaici spondaicus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Spondeus (s. Zedler)
spondaicis spondaicus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Spondeus (s. Zedler)
spondaicorum spondaicus, i (m Genet. Plural) Spondeus (s. Zedler)
Spondaicos spondaicus, i (m Akk. Plural) Spondeus (s. Zedler)
sponsis sponsus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Verlobter, Jünger
sponsus sponsus, i (m Nomin. Sing.) Verlobter, Jünger
spontanei spontaneus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr, od. Nomin. Plural mask.) freiwillig
spumantia spumans, antis (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schäumend, schaumbedeckt
spurios spurius, i (m Akk. Plural) uneheliches Kind
spurios spurius, a, um (Akk. Plural mask.) uneheliche, unecht
Stae. sanctus, a, um (Genet. od. Dat. SIng. fem. od. Nomin. Plural fem.) heilig, ehrwürdig
stantes sto, steti, status (1 Partizip Präs.) stehend
stantium sto, steti, status (1 Partizip Präs.) stehend
stare sto, steti, status (1 Infinit. Präs.) stehen, dastehen
stat sto, steti, status (1 3. Person Sing. Präs.) es steht
statim statim (Adv.) sofort, auf der Stelle
stationem statio, onis (f Akk. Sing.) Standort, Rang, Stellung
statu status, us (m Abl. Sing.) Zustand
statuantur statuo, tui, tutus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden aufgestellt werden, entschieden werden, beschlossen werden
statuerat statuo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte aufgestellt, bsetimmt
statuitur statuo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird aufgestellt, bestimmt
status status, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Zustand
Joh. Hospinianus Steinanus Johannes Hospinianus von Stein * 1515 † 1575 schweiz. Philosoph, Prof. der Logik in Basel
stellae stella, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Stern, Sternbild
stellas stella, ae (f Akk. Plural) Stern, Sternbild
stent sto, steti, status (1 3. Person Plural Konj. Präs.) sie stünden
stereometria stereometria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) räumliche Geometrie
stet sto, steti, status (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er stünde
stimulo stimulus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Antrieb, Reiz
stimulo stimulo, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich treibe an, quäle, beunruhige
stirps stirps, stirpis (f Nomin. Sing.) Spross, Stamm, Nachkomme
Stoicis Stoicus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Stoiker
stricte stricte (Adv.) genau, streng
stringemus stringo, inxi, ictus (3 1. Person Plural Futur) wir werden zusammenbinden, abstreifen
structos struo, struxi, structus (3 Partizip Perf. Passiv) aneinandergefügt, gebaut
studiorum studium, i (n Genet. Plural) wissenschaftliche Beschäftigung, Zuneigung, Studium
studium studium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) wissenschaftliche Beschäftigung, Zuneigung, Studium
stupebamus stupeo, stupui, - (2 1. Person Plural Imperf.) wir waren verdutzt
Stryx strix, strigis (f Nomin. Sing.) fabelhafte Ohreule
Sturmianam Anhänger von Johann Christoph Sturm
Sturmianos Anhänger von Johann Christoph Sturm
Joh. Christoph. Sturmii Johann Christoph Sturm * 1635 † 1703 dt. Astronom und Mathematiker, Prof. in Altdorf
stylo stylus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Griffel, Schreibstil
styx styx, stygis (f Nomin. Sing.) Hölle, Unterwelt
sua suus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem.) ihr eigen
suae suus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) ihr eigen
suam suus, a, um (Akk. Sing. fem.) ihr eigen
suarum suus, a, um (Genet. Plural fem.) ihr eigen
suas suus, a, um (Akk. Plural fem.) ihr eigen
sub sub (Präpos. m. Abl.) unter, unterhalb, während
sub sub (Präpos. m. Akk.) unter, gegen, um
subalbus subalbus, a, um (Nomin. Sing. mask.) weißlich
subalterna subalternus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Genet. Plural neutr.) untergeordnet
subalternae subalternus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) untergeordnet
subalternas subalternus, a, um (Akk. Plural fem.) untergeordnet
subalternationem subalternatio, onis (f Akk. Sing.) Unterordnung (s. WB philos. Begr.)
subalternis subalternus, a, um (Dat. od. Abl. Plural fem.) untergeordnet
subalternorum subalternus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) untergeordnet
subalternum subalternatio, onis (f Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) Unterordnung
subcaeruleus subcaeruleus, a, um (Nomin. Sing. mask.) bläulich
subconsobrino subconsobrinus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Cousin 2. Grades
subditi subditus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Untertan
subdividere subdivido, visi, visus (3 Infinit. Präs.) zerlegen
subdividi subdivido, visi, visus (3 Infinit. Präs. Passiv) zerlegen werden
subduximus subduco, dixi, ductus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben entzogen, weggenommen, berechnet
subest subsum, fui, - (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) es wohnt inne, liegt zugrunde
subestque subsum, fui, - +-que (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) es wohnt inne, liegt zugrunde
subinde subinde (Adv.) allmählich, gleich danach, nacheinander, immer wieder
subintelligo subintelligo, lexi/legi, lectus (3 1. Person Sing. Präs.) ich verstehe ein wenig, merke, nehme wahr
subito subito (Adv.) plötzlich, unerwartet
subjecta subjectum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Subjekt, das darunter Liegende
subjectam subjectus, a, um (Akk. Sing.) unterworfen, ausgesetzt
subjecti subjectum, i (n Genet. Sing.) Subjekt, das darunter Liegende (s. WB philos. Begr.)
subjectionem subjectio, onis (f Akk. Sing.) Unterordnung, Entgegnung
subjectionis subjectio, onis (f Genet. Sing.) Unterordnung, Entgegnung
subjectis subjectum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Subjekt, das darunter Liegende (s. WB philos. Begr.)
subjecto subjectum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Subjekt, das darunter Liegende (s. WB philos. Begr.)
subjectorum subjectum, i (n Genet. Plural) Subjekt, das darunter Liegende (s. WB philos. Begr.)
subjectum subjectum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Subjekt, das darunter Liegende (s. WB philos. Begr.)
subjiciatur subjicio, ieci, iectus (2 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde unterlegt werden, unterworfen werden
subjicitur subjicio, ieci, iectus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird unterlegt, unterworfen
subjiciuntur subjicio, ieci, iectus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden unterlegt, unterworfen
sublata sublatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) erhaben, überheblich
sublata tollo, sustuli, sublatus (3 Partizip Perf. Passiv) erhoben, weggenommen, beseitigt, beendet
sublata suffero, sustuli, sublatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) erdultet, überwunden, aufrecht erhalten
sublatione sublatio, onis (f Abl. Sing.) Erhebung, Vernichtung
subordinantur subordino, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden untergeordnet
subordinati subordino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) untergeordnet
Subpropatruus
subrubeus subrubeus, a, um (Nomin. Sing. mask.) rötlich
subsidium subsidium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Hilfsmittel, Beistand
subsistens subsisto, stiti, - (3 Partizip Präs.) innehaltend, verweilend, stockend, standhaltend
subsistit subsisto, stiti, - (3 3. Person Sing. Präs.) er verweilt, stockt, hält stand, inne
substantia substantia, ae (Nomin. od. Abl. Sing.) Substanz, Wesen; in der Philosophie: das selbstständig Seiende.
substantiae substantia, ae (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Substanz, Wesen; in der Philosophie: das selbstständig Seiende.
substantiam substantia, ae (Akk. Sing.) Substanz, Wesen; in der Philosophie: das selbstständig Seiende.
substantiarum substantia, ae (Genet. Plural) Substanz, Wesen; in der Philosophie: das selbstständig Seiende.
substantias substantia, ae (Akk. Plural) Substanz, Wesen; in der Philosophie: das selbstständig Seiende.
substitit subsisto, stiti, - (3 3. Person SIng. Perf.) er hat innegehalten, verweilt, standgehalten
substituas substituo, stitui, stitutus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du hättest eingesetzt, unterlegt
substituat substituo, stitui, stitutus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er hätte eingesetzt, unterlegt
substituetur substituo, stitui, stitutus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird eingesetzt werden, unterlegt werden
substituisset substituo, stitui, stitutus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er eingesetzt h&ä228;tte, an die Stelle gesetzt
subterfugere subterfugo, figi, - (3 Infinit. Präs.) entfliehen, sich entziehen, meiden
subtractione subtractio, onis (f Abl. Sing.) Subtraktion
subtractionem subtractio, onis (f Akk. Sing.) Subtraktion
subtractis subtraho, traxi, tractus (3 Partizip Perf. Passiv) weggezogen, weggelassen
subtracto subtraho, traxi, tractus (3 Partizip Perf. Passiv) weggezogen, weggelassen
subtrahatur subtraho, traxi, tractus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde weggezogen werden
subtrahe subtraho, traxi, tractus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) ziehe ab!, lasse weg!
subtrahendi subtraho, traxi, tractus (3 Gerundium) was abzuziehen ist, wegzulassen ist
subtrahendis subtraho, traxi, tractus (3 Gerundium) was abzuziehen ist, wegzulassen ist
subtrahendo subtraho, traxi, tractus (3 Gerundium) was abzuziehen ist, wegzulassen ist
successu successus, us (m Abl. Sing.) Fortgang, Erfolg
successus successus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Fortgang, Erfolg
succurrit succurro, curri, cursus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er steht bei, kommt in den Sinn
suffectura sufficio, feci, fectus (3 Partizip Futur) was zu verleihen ist, zu unterlegen ist, auszuhalten ist
sufficere sufficio, feci, fectus (3 Infinit. Präs.) genügen, verleihen, unterlegen, aushalten
sufficiant sufficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden genügen, verleihen, unterlegen, aushalten
sufficient sufficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Präs.) sie genügen, verleihen, unterlegen, aushalten
sufficientia sufficio, feci, fectus (3 Partizip Präs.) ausreichend, genügend
sufficientia sufficientia, ae (f bNomin. od. Abl. Sing.) Brauchbarkeit
sufficientiam sufficientia, ae (f Akk. Sing.) Hinlänglichkeit
sui suus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) sein eigen
suillum suillus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) zu den Schweinen gehörig
suis suus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sein eigen
sum sum, fui, futurus (unregelm. 1. Person Sing. Präs.) ich bin
sumantur sumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie werden genommen, ergriffen, begonnen
sumatur sumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es werde genommen, ergriffen, begonnen
sumenda sumo, sumpsi, sumptus (3 Gerundivum) was zu vollziehen ist, anzuwenden ist, zubeginnen ist
sumeretur sumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde vollzogen werden, angewandt werden, begonnen werden
sumitur sumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wirde vollzogen, angewandt, begonnen, unternommen
summa summa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Summe, Gesamtheit
summae summa, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Summe, Gesamtheit
summam summa, ae (f Akk. Sing.) Summe, Gesamtheit
summaque summa, ae +-que (f Nomin. od. Abl. Sing.) Summe, Gesamtheit
summaria summarium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zusammenfassung, Übersicht, Inhaltsverzeichnis
summarum summa, ae (f Genet. Plural) Summe, Gesamtheit
summi summum, i (n Genet. Sing.) Gipfel, Höhe
summo summum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Gipfel, Höhe
summum summum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gipfel, Höhe
summum bonum summum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) das höchste Gut
sumpta sumo, sumpsi, sumptus (3 Partizip Perf. Passiv) genommen, angewandt, bestimmt
sumta sumo, sumpsi, sumptus (3 Partizip Perf. Passiv) genommen, angewandt, bestimmt
sumtae sumo, sumpsi, sumptus (3 Partiuzip Perf. Passiv) genommen, angewandt, bestimmt
sumti sumo, sumpsi, sumptus (3 Partiuzip Perf. Passiv) genommen, angewandt, bestimmt
sumtis sumo, sumpsi, sumptus (3 Partiuzip Perf. Passiv) genommen, angewandt, bestimmt
sumtum sumo, sumpsi, sumptus (3 Partizip Perf. Passiv) genommen, angewandt, bestimmt
sumus sum, fui, esse (unregelm. 1. Person Plural Präs.) wir sind
sunt sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie sind
suntque sum, fui, esse +-que (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie sind
sunto sum, fui, futurus (unregel. 3. Person Plural Imperat. Futur) sie sollen sein
suo suus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) sein eigen
suorum suus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) sein eigen
super super (Adv.) über, oben
super super (Präpos. m. Abl.) über, oberhalb
superaddit superaddo, addidi, additus (3 3. Person Sing. Präs.) er gibt hinzu, fügt hinzu
superbia superbia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Hochmut
superest supersum fui, futurs (unregel. 3. Person Sing. Präs.) es ist übrig, überflüssig, überlegen sein
superficies superficies, ei (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Oberfläche, Gebäude
superflua superfluus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) überflüssig
superfluo superfluus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) überflüssig
superfuisset supersum fui, futurs (unregel. 3. Person Sing. Konj. Plusqaumperf.) es wäre übrig gewesen, überflüssig gewesen
superior superior, ius (Komp. Nomin. Sing. mask. od. fem.) höher gestellt, vorhergehend, stärcker, vortrefflicher
superiori superior, ius (Komp. Dat. Sing. m, f, n) höher gestellt, vorhergehend, stärcker, vortrefflicher
superiorum superior, ius (Komp. Genet. Plural m, f, n) höher gestellt, vorhergehend, stärcker, vortrefflicher
superius superior, ius (Komp. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) höher gestellt, vorhergehend, stärcker, vortrefflicher
suppeditabo suppedito, avi, atus (1 1. Person Sing. Futur) ich werde unterstützen, zur Verfügung stellen
suppeditabunt suppedito, avi, atus (1 3. Person Plural Futur) sie werden zur Verfügung stellen, taugen, ausreichen
suppetit suppeto, ivi, itus (3 3. Person Sing. Präs.) es genügt, entspricht
supplementis supplementum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Ergänzung, Verstärkung
supplendis suppleo, plevi, pletus (2 Gerundivum) was zu ergänzen ist, zu vervollstängigen ist
suppleri suppleo, levi, letus (2 Infinit. Präs. Passiv) ergänzt werden, vervollständigt werden
supplicatio supplicatio, onis (f Nomin. Sing.) Bittgesuch, Fürbitte
supponamus suppono, posui, positus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir legten zugrunde, ordneten unter
supponantur suppono, posui, positus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden zugrundegelegt, untergeordnet werden
supponatur suppono, posui, positus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde zugrundegelegt, untergeordnet werden, unterstellt werden
supponemus suppono, posui, positus (3 1. Person Plural Futur) wir werden zugrundelegen, unterordnen
supponendo suppono, posui, positus (3 Gerundium) was zugrundezulegen ist, unterzuordnen ist
supponi suppono, posui, positus (3 Infinit. Präs. Passiv) zugrunde gelegt werden, untergrordnet werden
supponimus suppono, posui, positus (3 1. Person Plural Präs.) wir legen zugrunde, ordnen unter
supponit suppono, posui, positus (3 1. Person Plural Präs.) er legt zugrunde, ordnet unter
supponunt suppono, posui, positus (3 1. Person Plural Präs.) sie legen zugrunde, ordnen unter
suppositarum suppono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zugrundegelegt, untergeordnet
suppositas suppono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zugrundegelegt, untergeordnet
suppositi suppono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zugrundegelegt, untergeordnet
suppositis suppono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zugrundegelegt, untergeordnet
supposito suppono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zugrundegelegt, untergeordnet
suppositos suppono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zugrundegelegt, untergeordnet
sursum sursum (Adv.) in die Höhe, oberhalb
Sus sus, suis (m/f Nomin. Sing.) Schwein
susceptionis susceptio, onis (f Genet. Sing.) Empfang, Hilfe
supra supra (Präposit. m. Akk) ober, über
supraque supra +-que (Präposit. m. Akk) ober, über
supradiximus supradico, dixi, dictus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben oben erwähnt
suprema supremus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) höchste, oberste, äußerste
supremi supremus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) höchste, oberste
supremo supremus, a, um (Dat.od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) höchste, oberste
supremus supremus, a, um (Nomin. Sing. mask.) höchste, oberste
surdum surdus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) taub, lautlos
surdum surdus, i (m Akk. Sing.) irrationale Zahl
surdus surdus, a, um (Nomin. Sing. mask.) taub, lautlos
surdus surdus, i (m Nomin. Sing.) irrationale Zahl
surget surgo, surrexi, surrectus (3 3. Person Sing. Futur) er wird sich erheben, aufsteigen, auferstehen
surrogatis surrogo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) an die Stelle wählen
suscipiant suscipio, cepi, ceptus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden annehmen, zugestehen
suspendere suspendo, pendi, pensus (3 Infinit. Präs.) aufhängen, stützen, hemmen, freigeben
suspensa suspensus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) emporgehoben, abhängig von, beruhend auf, unbestimmt
suspensi suspensus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) emporgehoben, abhängig von, beruhend auf, unbestimmt
suspicionem suspicio, onis (f Akk. Sing.) Argwohn, Verdacht
sustinentem sustineo, nui, - (2 Partizip Präs.) emporhaltend, standhaltend
suum suus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Nomin. Sing. mask.) seines
syllaba syllaba, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Silbe
syllabae syllaba, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Silbe
syllabam syllaba, ae (f Akk. Sing.) Silbe
syllabarum syllaba, ae (f Genet. Plural) Silbe
syllabas syllaba, ae (f Akk. Plural) Silbe
syllabasque syllaba, ae +-que (f Akk. Plural) Silbe
syllabis syllaba, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Silbe
Syllogismi syllogismus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) logischer Schluß ((s. Zedler, od. Chauvin)
syllogismo syllogismus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) logischer Schluß ((s. Zedler, od. Chauvin)
syllogismorum syllogismus, i (m Genet. Plural) logischer Schluß ((s. Zedler, od. Chauvin)
syllogismos syllogismus, i (m Akk. Plural) logischer Schluß ((s. Zedler, od. Chauvin)
syllogismum syllogismus, i (m Akk. Sing.) logischer Schluß ((s. Zedler, od. Chauvin)
syllogismus syllogismus, i (m Nomin. Sing.) logischer Schluß ((s. Zedler, od. Chauvin)
syllogistica syllogisticus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) syllogistisch
syllogisticam syllogisticus, a, um (Akk. Sing. fem.) syllogistisch
syllogisticas syllogisticus, a, um (Akk. Plural fem.) syllogistisch
syllogisticus syllogisticus, a, um (Nomin. Sing. mask.) syllogistisch
syllogisticis syllogisticus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) syllogistisch
syllogisticos syllogisticus, a, um (Akk. Plural mask.) syllogistisch
syllogisticum syllogisticus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) syllogistisch
symbola symbolum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zeichen, Symbol, Bekenntnis
symmetrae symmetros, a, on (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) proportionierlich, symmetrisch
symmetri ssymmetros, a, on (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) symmetrisch
symmetros symmetros, a, on (Akk. Plural mask.) symmetrisch
synonyma synonyma, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Worte mit gleicher Bedeutung, Synonym
synopsis synopsis, is (f Nomin. od. Genet. Sing.) Abriss, Zusammenstellung, System
syntag syntagma Zusammenstellung
Syntaxin syntaxis, is (f Akk. Sing.) Satzlehre in der Grammatik

T

Tab. tabella, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Tabelle
tabella tabella, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Tabelle
tabellis tabella, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Tabelle
tabula tabula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Tafel, Tisch, Verzeichnis
tabulae tabula, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Tafel, Tisch, Verzeichnis
tabulam tabula, ae (f Akk. Sing.) Tafel, Tisch, Verzeichnis
tabularum tabula, ae (f Genet. Plural) Tafel, Tisch, Verzeichnis
tabulis tabula, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Tafel, Tisch, Verzeichnis
tacite tacite (Adv.) verschwiegen, stillschweigend
taceam taceo, ui, itus (2 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich schwiege
ut taceam taceo, ui, itus (2 1. Person Sing. Konj. Präs.) geschweige denn
taediosis taediosus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) verdrießlich, eckelhaft
taedium taedium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Widerwille, Abscheu, Überdruss, Unlust
tale talis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) solches, derartiges, folgend
talem talis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) solches, derartiges, folgend
tales talis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) solches, derartiges, folgend
tali talis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) solches, derartiges, folgend
talia talis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) solches, derartiges, folgend
talibus talis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) solches, derartiges, folgend
talis talis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) solches, derartiges, folgend
talium talis, e (Genet. Plural m, f, n) solches, derartiges, folgend
tam tam (Adv.) so sehr, so weit
tam … quam tam … quam (Adv.) so … wie, ebenso … wie
non tam … quam non tam … quam (Adv.) nicht sowohl … als vielmehr
tamen tamen (Adverb. Partikel) doch, dennoch, immerhin
tametsi tametsi (Konjunkt.) obgleich, obwohl
tamquam tamquam (Adv.) wie, sowie, gleich wie
tamquam tamquam (Subjunkt.) als ob, gleichsam, gewissermaßen
tandem tandem (Adv.) endlich, denn, zuletzt
tangat tango, tetigi, tactus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde berühren, angrenzen
tanquam tamquam (Adv.) wie, sowie, gleich wie
tanta tantus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) so groß, so viel
tantae tantus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) so groß, so viel
tanti tantus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) so groß, so viel
tanto tantus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) so groß, so viel
tanto tanto (Adv.) so viel, so sehr, umso viel, desto
tantum tantus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) so groß, so viel
tantum tantum (Adv.) bloß, lediglich
tantum … quantum tantum (Adv.) so viel … wie
tantummodo tantummodo (Adv.) nur, lediglich
tantus tantus, a, um (Nomin. mask.) so groß, so viel
Nicolaum Tartaleam Niccolò Tartaglia * 1499 † 1557 ital. Mathematiker (kubische Gleichungen)
Taubmannus Friedrich Taubmann * 1565 † 1613 dt. Philologe und Dichter, Prof. in Wittenberg
te ego, tu, - (2. Person Sing. Akk. od. Abl. Sing.) dich
Techn. technica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Technik, technisch
tecta est tego, texi, tectus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist bedekt worden, verdeckt worden, geschützt worden
tecta tectum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Dach, Dachboden
tendente tendo, tetendi/tendi, tensus/tentus (3 Partizip Präs.) anspannend, streckend, darreichend, strebend
teque ego, tu, - +-que (2. Person Sing. Akk. od. Abl. Sing.) und dich
tegmine tegmen, inis (n Abl. Sing.) Decke, Schutz, Schild
temperamenta temperamentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) das rechte Maß, Mittelweg, Mäßigung
temperantia temperantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Mäßigung, Selbstbeherrschung, Zurückhaltung
temperatum tempero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gemischt, gemäßigt, zurückgehalten
temperatum temperatus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gemäßigt, mild, maßvoll
temperatura temperatura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) richtige Mischung, richtige Beschaffenheit
tempora tempus, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) Zeit, Zeitabschnitt
tempore tempore (Adv.) zeitig
tempore tempus, oris (n Abl. Sing.) Zeit, Zeitabschnitt
temporis tempus, oris (n Genet. Sing.) Zeit, Zeitabschnitt
tempus tempus, oris (n Nomin. Sing.) Zeit, Zeitabschnitt
temporibus tempus, oris (n Dat. od. Abl. Plural) Zeit, Zeitabschnitt
tenebras tenebrae, arum (f Akk. Plural) Finsternis, Dunkel, Unklarheit
tenebris tenebrae, arum (f Dat. od. Abl. Plural) Finsternis, Dunkel, Unklarheit
tenebit teneo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Futur) er wird erfassen, halten, einnehmen
tenent teneo, nui, ntus (2 3. Person Plural Präs.) sie erfassen, halten fest, nehmen ein
teneor teneo, nui, ntus (2 1. Person Sing. Präs. Passiv) ich werde angehalten
tenere teneo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) erfassen, halten, einnehmen
teneret teneo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) es erfaßte, hielte, nähme ein
tensi tendo, tetendi, tentus (3 Partizip Perf. Passiv) gespannt
tentare tento, avi, atus (1 Infinit. Präs.) versuchen, betasten
tentarunt = tentaverunt tento, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben versucht, betastet
tentasse tento, avi, atus (1 Infinit. Perf.) versucht haben, betastet haben
tentavit tento, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat versucht, betastet
tereti teres, etis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) gerundet, geschliffen, abgerieben
termillies ter millies drei tausendfach
termini terminus, i (m Nomin. Sing. od. Nomin. Plural) Begriff, Ende, Grenze
terminis terminus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Begriff, Ende, Grenze
termino terminus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Begriff, Ende, Grenze
terminorum terminus, i (m Genet. Plural) Begriff, Ende, Grenze
terminos terminus, i (m Akk. Plural) Begriff, Ende, Grenze
terminum terminus, i (m Akk. Sing.) Begriff, Ende, Grenze
terminus terminus, i (m Nomin. Sing.) Begriff, Ende, Grenze
terra terra, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Erde, Land
terraqueus terraqueus , a, um (Nomin. Sing. mask.) Erd-
terrarum terra, ae (f Genet. Plural) Erde, Land
terras terra, ae (f Akk. Plural) Erde, Land
terrestres terrestris, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) irdisch, irden
tertia tertius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) dritte
tertiae tertius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) dritte
tertiam tertius, a, um (Akk. Sing. fem.) dritte
tertii tertius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) dritte
tertio tertius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) dritte
tertium tertius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) dritte
tertius tertius, a, um (Nomin. Sing. mask.) dritte
tesserae tessera, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Würfel, Mosaikstein
tesserarum tessera, ae (f Genet. Plural) Würfel, Mosaikstein
teste testis, is (m/f Abl. Sing.) Zeuge
teste testis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) bezeugend
Teutonici teutonicus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Deutscher
Ordinis Teutonici teutonicus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Deutschherrenorden
text. textus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Zusammenhang, Darstellung, Inhalt, Thema
texta textum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Gewebe
textu textus, us (m Abl. Sing.) Zusammenhang, Darstellung, Inhalt, Thema
textus textus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Zusammenhang, Darstellung, Inhalt, Thema
textura textura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gewebe, Geflecht, Verflechtung
texturae textura, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Gewebe, Geflecht, Verflechtung
texturam textura, ae (f Akk. Sing.) Gewebe, Geflecht, Verflechtung
texturas textura, ae (f Akk. Plural) Gewebe, Geflecht, Verflechtung
texturis textura, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Gewebe, Geflecht, Verflechtung
th. theorema, atis (Nomin. Sing.) Lehrsatz, Theorem
Thaum. thaumatum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Wunder
Thaumat. thaumaturga, ae (f ) Wunderheilung
Thaumata thaumatum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Wunder
Thaumatum thaumatum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wunder
theatris theatrum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Theater
thema thema, atis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Inhalt, Gegenstand, Thema
Theol. theologia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Theologie
Theologia theologia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Theologie
theologicas theologicus, a, um (Akk. Plural fem.) theologisch
Theologo thrologus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Theologe
theoremata theorema, atis (n Nomin. od. Akk. Plural) Lehrsatz, Theorem
theorematibus theorema, atis (n Dat. od. Abl. Plural) Lehrsatz, Theorem
theorematis theorema, atis (n Genet. Sing.) Lehrsatz, Theorem
thesauro thesaurus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Archiv, Fundgrube
thesauro artis memorativae thesaurus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Sytema Mnemonicum. Frankfurt 1610.
Thety thetys griech. Titanin uns Meeresgöttin
Thetys thetys griech. Titanin uns Meeresgöttin
Petr. Gregor. Tholosanus Pierre Grégoire * 1540 † 1597 fr. Jurist und Philosoph (aus Toulouse)
Thomasii Jakob Thomasius * 1622 † 1684 dt. Lehrer und Philosoph (Aristoteliker), Leibniz´ Lehrer an der Nicolaischule in Leipzig
Thomasius Jakob Thomasius * 1622 † 1684 dt. Lehrer und Philosoph (Aristoteliker), Leibniz´ Lehrer an der Nicolaischule in Leipzig
thus tus, turis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Weihrauch
tibi ego, tu, - (m/f Dat. Sing.) dir
timeremus timeo, timui, - (2 1. Person Plural Konj. Imperf.) wir hätten gefürchtet
timoris timor, oris (m Genet. Sing.) Furcht, Angst
Titii Marcus Titius † nach 12 v. Chr. röm. Senator und Feldherr, ab 34 v. Chr. Pontifex
Titio Marcus Titius † nach 12 v. Chr. röm. Senator und Feldherr, ab 34 v. Chr. Pontifex
tituli titulus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Buchtitel, Inschrift
titulo titulus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Buchtitel, Inschrift
titulos titulus, i (m Akk. Plural) Buchtitel, Inschrift
titulum titulus, i (m Akk. Sing.) Buchtitel, Inschrift
titulus titulus, i (m Nomin. Sing.) Buchtitel, Inschrift
Tityre tityrus, i (m ) Hirte bei Virgil in der bukolischen Dichtung
tollatur tollo, sustuli, sublatus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde erhoben werden, beseitigt werden, beendet werden
tollendo tollo, sustuli, sublatus (3 Gerundium) was zu erheben ist, zu beseitigen ist, zu beenden ist
tollitur tollo, sustuli, sublatus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird erhoben, beseitigt, beendet
tomo tomus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Buch, Band
topicae topica, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Topik, in Aristoteles Organon (s. WB philos. Begr.)
topicae topicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) zu Schriften gehörig, die Beweisquellen sammeln (s. WB philos. Begr.)
topici topicus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) zu Schriften gehörig, die Beweisquellen sammeln (s. WB philos. Begr.)
topicis topicus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zu Schriften gehörig, die Beweisquellen sammeln (s. WB philos. Begr.)
topicorum topicus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) zu Schriften gehörig, die Beweisquellen sammeln (s. WB philos. Begr.)
Torm. tormina, minum (Nomin. od. AKk. Plural) Leibschmerzen
Torpalius Form eines Gedichts (s. Migne)
torum torus, i (m Akk. Sing.) Erhöhung, Wulst, Polster, Bahre, Totenbett
tot tot so viele
tot … quot tot … quot so viele … wie
tota totus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ganz, alle, vollständig
totalitas totalitas, atis (f Nomin. Sing.) Gesamtheit, Vollständigkeit
totam totus, a, um (Akk. Sing. fem.) ganz, alle, vollständig
toti totus, a, um (Dat. Sing. m, f, n) ganz, alle, vollständig
totidem totidem (undeklin.) ebensoviele
toties toties (Adv.) ebenso oft
totis totus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ganz, alle, vollständig
totius totus, a, um (Genet. Sing. m, f, n) ganz, alle, vollständig
toto totus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) ganz, alle, vollständig
totum totus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ganz, alle, vollständig
totum totum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) das Ganze
totus totus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ganz, alle, vollständig
tr. tractatus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Abhandlung, Erörterung
tractant tracto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie behandeln, betreiben
tractantes tracto, avi, atus (1 Partizip Präs.) behandelnd, bearbeitend
tractatus tracto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) behandelt, bearbeitet
tractationem tractatio, onis (f Akk. Sing.) Behandlung, Gebrauch
tractationis tractatio, onis (f Genet. Sing.) Behandlung, Gebrauch
tradiderunt trado, did, ditus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben gelehrt
traditio traditio, onis (f Nomin. Sing.) Überlieferung
traditis traditum, i (n Dat. od. Abl. Plural) das Überlieferte
trahit traho, traxi, tractus (3 3. Person Sing. Präs.) er zieht, leitet her
transactio transactio, onis (f Nomin. Sing.) Vollendung, Vermittlung
transeuntis transeo, ii, transitus (unregelm Partizip Präs.) überschreitend, vergehend
transferatur transfero, tuli, latus (3 3. Person Sing. Kinj. Präs. Passiv) er wird übertragen
transit transeo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er geht hinüber, vergeht
transponantur transpono, posui, positus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden versetzt werden, übersetzt werden, umgesetzt werden
transponendae transpono, posui, positus (3 Gerundium) was zu versetzen ist
transponi transpono, posui, positus (3 Infinit. Präs. Passiv) versetzt werden, umgesetzt werden
transponunt transpono, posui, positus (3 3. Person Plural Präs.) sie versetzen
transponuntur transpono, posui, positus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden versetzt
transposita transpono, posui, positus (3 Peritip Perf. Passiv) versetzt, umgesetzt
transpositione transpositio, onis (f Abl. Sing.) Umsetzung, Umstellung
transpositionem transpositio, onis (f Akk. Sing.) Umsetzung, Umstellung
transpositionum transpositio, onis (f Genet. Plural) Umsetzung, Umstellung
transpositis transpono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) versetzt, umgesetzt
transversa transversus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schief, seitwärts
transversae transversus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) schief, seitwärts
transversales transversalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) quer, schräg
transversalis transversalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) quer, schräg
transversalium transversalis, e (Genet. Plural m, f, n) quer, schräg
transversis transversus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) schief, seitwärts
tremebundus tremebundus, a, um (Nomin. Sing. mask.) zitternd
tres tres, tres, tria (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) drei
tria tres, tres, tria (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) drei
triangulatis triangulatus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) dreieckig
trianguli triangulus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Dreieck
triangulo triangulus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Dreieck
triangulum triangulus, i (m Akk. Sing.) Dreieck
triangulus triangulus, i (m Nomin. Sing.) Dreieck
trias trias, triados (f Nomin. Sing.) Dreieinigkeit
trias tres, tres, tria (Akk. Plural fem.) drei
tribus tres, ters, tria (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) drei
tributa tributum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Abgabe, Steuern
trigae triga, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin Plural) dreispänniger Wagen
trigis triga, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Gruppe von drei Bestandteilen, dreispänniger Wagen
trimembrem trimembris, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) dreigliedrig
trimembris trimembris, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. SIng. neutr.) dreigliedrig
Trinepos trinepos, otis (m Nomin. Sing.) Ur-Urenkel
trina trini, ae, a (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) je drei
triavi triavus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Ur-Urgroßvater
triplex triplex, icis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) dreifach
triplici triplex, icis (Dat. Sing. m, f, n od. Abl. Sing. neutr.) dreifach
trium tres, tres, tria (Genet. Plural m, f, n) drei
triumphis triumphus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Triumph(zug)
triumphum triumphus, i (m Akk. Sing.) Triumph(zug)
trochaeo trochaeus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Trochäus (Versmaß) (s. Zedler)
trochaeus trochaeus, i (m Nomin. Sing.) Trochäus (Versmaß) (s. Zedler)
trophaea trophaeum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Siegeszeichen
trutina trutina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Waagen Zünglein an der Waage
tu ego, tu, - (m/f Nomin. Sing.) dich, du
tuetur tueor, tuitus sum (2 3. Person Sing. Präs.) er betrachtet, bewahrt, verteidigt
tum tum (Adv.) damals, dann, ferner, sodann
cum … tum tum (Adv.) sowohl … als auch besonders
tum … tum tum bald das, bald jenes, das eine … das andere
tum jam tum (Adv.) dann sofort
tunc tunc (Adv.) damals, dann, alsdann, hierauf
turbatur turbo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verwirrt, aufgewühlt, gestört
typorum typus, i (m Genet. Plural) Druckbuchtabe

U

uberius uber, eris (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) fruchtbar, reich, ergiebig
ubi ubi (Adv.) wo?
ubi ubi (Konjunkt.) wann, wenn
ubicunque ubicumque (Adv.) wo auch immer, überall
ubique ubique (Adv.) überall, allenthalben
ullum ullus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) irgendein
Ulmae Ulma, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Ulm
Ulmensis Ulm
ulterius ultra (Kompar. Adv.) darüberhinaus, weiterhin, jenseits
ultima ultimus, a, um (Nomin, od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) äußerster, letzter
ultima ultimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) letzte, entfernteste
ultimae ultimus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) letzte, entfernteste
ultimi ultimus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. Nomin. Plural mask.) letzte, entfernteste
ultimo ultimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) letzte, entfernteste
ultimus ultimus, a, um (Nomin. Sing. mask.) letzte, entfernteste
ultra ultra (Präpos. m. Akk-) über … hinaus, jenseits
ultra ultra (Adv.) über hinaus, jenseits, weiterhin
una una (Adv.) zusammen, zugleich, gemeinsam
una unus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eine, einzige
unam unus, a, um (Akk. Sing. fem.) eine, einzige
unaquaque unusquisque, unaquaque, unumquodque (Abl. Sing. fem.) jede einzelne
unamquamque unusquisque, unaquaque, unumquodque (Akk. Sing. fem.) jede einzelne
umbrae umbra, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Schatten, Traum, Schutz
unda unda, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Welle, Woge
unde unde (Adv.) woher, wovon, weil, so daß
undis unda, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Welle, Woge
uni unus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) einer
uni unio, univi, unitus (4 2. Person Sing. Imperat. Präs.) vereinige, bringe in Einklang
uniatur unio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde vereinigt werden
unica unicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einzig, einzigartig
unicam unicus, a, um (Akk. Sing. fem.) einzig, einzigartig
unico unicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) einzig, einzigartig
unicuique unusquisque, unaquaeque, unumquidque (Dat. Sing. m, f, n) jeder einzelne
unicus unicus, a, um (Nomin. Sing. mask.) einzig, einzigartig
unio unio, onis (f Nomin. Sing.) Vereinigung
unione unio, onis (f Abl. Sing.) Vereinigung
unionem unio, onis (f Akk. Sing.) Vereinigung
uniones unio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Vereinigung
unionibus unio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Vereinigung
uniri unio, ivi, itus (4 Infinit. Präs. Passiv) vereinigt werden
unitas unitas, atis (f Nomin. Sing.) Einheit, Gleichheit (s. Zedler)
unitate unitas, atis (f Abl. Sing.) Einheit, Gleichheit (s. Zedler)
unitatem unitas, atis (f Akk. Sing.) Einheit, Gleichheit (s. Zedler)
unitates unitas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Einheit, Gleichheit (s. Zedler)
unitatibus unitas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) Einheit, Gleichheit (s. Zedler)
unitatum unitas, atis (f Genet. Plural) Einheit, Gleichheit (s. Zedler)
unius unus, a, um (Genet. Sing. m, f, n) ein einziger
uniuscujusque unusquisque, unaquaeque, unumquodque (Genet. Sing. m, f, n) jeder einzelne
univers. universalis, e () allgemein, universell
universalem universalis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) allgemein, universell
universales universalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) allgemein, universell
universali universalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) allgemein, universell
universalia universalis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) allgemein, universell
universalibus universalis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) allgemein, universell
universalis universalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) allgemein, universell
universalissimis universalis, e (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) allgemein, universell
universalissimum universalis, e (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) allgemein, universell
universaliter universaliter (Adv.) allgemein, zum Ganzen gehörig
universalium universalia, ium (Genet. Plural) Allgemeinbegriffe
universalium universalis, e (Genet. Plural m, f, n) allgemein, universell
universalius universalis, e (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) allgemeiner, universeller
universitas universitas, atis (f Nomin. Sing.) Gesamtheit, Universität
universum universum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Welltall
universus universus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gesamt, alle, sämtlich
unoquoque unusquisque, unaquaeque, unumquodque (Abl. Sing. mask. od. neutr.) jeder einzelne
uno unus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) einer, einziger, einzelner
unquam unquam (Adv.) irgendeinmal
unum unus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) einer, einziger, einzelner
unus unus, a, um (Nomin. Sing. mask.) einer, einziger, einzelner
urbanae urbanus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) städtisch, kultiviert
urbesque urbs, urbis +-que (f Nomin. od. Akk. Plural) Stadt
urbi urbs, urbis (f Dat. Sing.) Stadt
usitata usitatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gebräuchlich, üblich
usitatum usitatus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gebräuchlich, üblich
usque usque (Adv.) fortwährend, immer wieder, ganz und gar
usque ad usque (Präpos. m. Akk. od. Abl.) bis zu
usu usus, us (m Abl. Sing.) Gebrauch, Verwendung, Benutzung
usucapiendi usucapio, cepi, captus (3 Gerundium) was durch Verjährung zu erwerben ist
usucapiendi conditio usucapio, cepi, captus (3 Gerundium) Verabredung über Verjährung
usui usus, us (m Dat. Sing.) Gebrauch, Verwendung, Benutzung
usum usus, us (m Akk. Sing.) Gebrauch, Verwendung, Benutzung
usus usus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Gebrauch, Verwendung, Benutzung
usus est utor, usus sum (3 3. Person Sing. Perf.) es wurde benutzt, angewandt
ususfructus ususfructus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Nießbrauch
ut ut, uti (Adv. interrog.) wie?, gleich wie, als, als ob, wenn auch
ut ut, uti (Adv. exklamat.) wie, wie sehr
ut ut, uti (Adv. relat.) wie, auf welche Weise
ut ut, uti (Adv. vergleich.) wie, gleichwie
ut ut, uti (Adv. gegensätzl.) wenn auch, ob zwar
ut ut, uti (Konjunkt. m. Indikat.) wie, sobald (zeitl.)
ut ut, uti (Konjunkt. m. Konjunkt.) damit, auf daß, um zu
ut ne ut ne (Konjunkt. m. Konjunkt.) damit nicht
ut qui ut qui (Konjunkt. m. Konjunkt.) weil ja
ut si ut si (Konjunkt. m. Konjunkt.) als ob, wie wenn
ut re mi fa sol la Bezeichnungen für Tonhöhen
utemur utor, usus sum (3 1. Person Plural Futur) wir werden benutzen, anwenden, gebrauchen
utendum utor, usus sum (3 Gerundium) was zu benutzen ist, anzuwenden ist, zu gebrauchen ist
uterque uterque, utraque, utrumque (Nomin. Sing. mask.) jeder von beiden
uti utor, usus sum (3 Infinit. Präs. (Deponens)) benutzen, anwenden, gebrauchen
utque ut +-que (Adv.) und wie, wie zum Beispiel
utile utilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) brauchbar, nützlich
utilem utilis, e (Akk. Sing. fem. od. mask.) brauchbar, nützlich
utiles utilis, e (Nomin. od. Akk. Plural fem. od. mask.) brauchbar, nützlich
utilia utilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) brauchbar, nützlich
utilibus utilis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) brauchbar, nützlich
utilis utilis, e (Nomin. Sing. fem. od. mask.) brauchbar, nützlich
utilitas utilitas, atis (f Nomin. Sing.) Nutzen, Brauchbarkeit, Vorteil
utiliter utiliter (Adv.) nützlich, brauchbar
utilium utilis, e (Genet. Plural m, f, n) brauchbar, nützlich
utique utique (Adv.) jedenfalls, gewiss, besonders, zumal
utitur utor, usus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er benutzt, verwendet
utra uter, tra, trum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eine von beiden
utramque uterque, traque, trumque (Akk. Sing. fem.) beide, jeder von beiden
utraque uterque, traque, trumque (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural) beide, jeder von beiden
utrique uterque, traque, trumque (Genet. od. Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) beide, jeder von beiden
utrimque utrimque (Adv.) auf beiden Seiten
utrinque utrinque (Adv.) von beiden Seitren
utrisque uterque, traque, trumque (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) beide, jeder von beiden
utriusque uterque, traque, trumque (Genet. Sing. m, f, n) beide, jeder von beiden
utrobique utrobique (Adv.) auf beiden Seiten, nach beiden Richtungen
utroque utroque (Adv.) nach beiden Seiten
utrum utrum (Adv.) ob, wohl, etwas
utrum uter, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) wer von beiden, einer von beiden
utrumque uterque, raque, rumque (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask. od. Genet. Plural mask. od. neutr.) jeder von beiden, beide

V

v. vide! siehe
v. g. verbi gratia zum Beispiel
valde valde (Adv.) groß. weit, lang, stark, wichtig
Valentinus Valentinus * 100 † 160 christl.-gnostischer Lehrer
Laurentius Valla Lorenzo Valla * 1406 † 1457 ital. Humanist und Kanoniker, Begründer der modernen Textkritik (De voluptate, De vero falsoque bono, De vero bono)
valet valeo, valui, valiturus (2 3. Person Sing. Präs.) er bezieht sich, ist es wert, kann, vermag
var. variatio, onis (f Genet. Plural) Verschiedenheit, Unterschied, unterschiedliche Anordnung
variabilem variabilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) veränderlich
variabiles variabilis, e (Akk. Plural mask. od. fem.) veränderlich
variabilis variabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) veränderlich
variabilitas variabilitas, atis (f Nomin. Sing.) Veränderlichkeit
variabilitatem variabilitas, atis (f Akk. Sing.) Veränderlichkeit
variandae vario, avi, atus (1 Gerundium) was zu verändern ist
variandarum vario, avi, atus (1 Gerundium) was zu verändern ist
variandas vario, avi, atus (1 Gerundium) was zu verändern ist
variandi vario, avi, atus (1 Gerundium) was zu verändern ist
variant vario, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie verändern
variantur vario, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden verändert
variandarum vario, avi, atus (1 Gerundium) was zu verändern ist
variaretur vario, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) sie wurden verändert
variari vario, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) verändert werden
varias varius, a, um (Akk. Plural fem.) verschiedene
varias vario, avi, atus (2. Person Sing. Präs.) du veränderst
variat vario, avi, atus (3. Person Sing. Präs.) er verändert
variatur vario, avi, atus (3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verändert
variatio variatio, onis (f Nomin. Sing.) Verschiedenheit, Unterschied, unterschiedliche Anordnung
variatione variatio, onis (f Abl. Sing.) Verschiedenheit, Unterschied, unterschiedliche Anordnung
variationem variatio, onis (f Akk. Sing.) Verschiedenheit, Unterschied, unterschiedliche Anordnung
variationes variatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verschiedenheit, Unterschied, unterschiedliche Anordnung
variationibus variatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Verschiedenheit, Unterschied, unterschiedliche Anordnung
variationis variatio, onis (f Genet. Sing.) Verschiedenheit, Unterschied, unterschiedliche Anordnung
variationum variatio, onis (f Genet. Plural) Verschiedenheit, Unterschied, unterschiedliche Anordnung
varie varie (Adv.) mannigfaltig, verschiedentlich
varient vario, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden verändern
varientur vario, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde verändern werden
varietas varietas, atis (f Nomin. Sing.) Verschiedenheit, Mannigfaltigkeit, Abwechslung
varietate varietas, atis (f Abl. Sing.) Verschiedenheit, Mannigfaltigkeit, Abwechslung
varietatem varietas, atis (f Akk. Sing.) Verschiedenheit, Mannigfaltigkeit, Abwechslung
varietates varietas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Verschiedenheit, Mannigfaltigkeit, Abwechslung
varii varius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) verschieden
variis varius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) verschieden
vario varius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) verschieden
variorum varius, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) verschieden
varios varius, a, um (Akk. Plural mask.) verschieden
Varro Marcus Terentius Varro * 116 v. Chr. † 27 v. Chr. röm. Polyhistor (wird von Augustinus zitiert)
Varrone Marcus Terentius Varro * 116 v. Chr. † 27 v. Chr. röm. Polyhistor (wird von Augustinus zitiert)
Varronem Marcus Terentius Varro * 116 v. Chr. † 27 v. Chr. röm. Polyhistor (wird von Augustinus zitiert)
Varronis Marcus Terentius Varro * 116 v. Chr. † 27 v. Chr. röm. Polyhistor (wird von Augustinus zitiert)
vastissimo vastus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) leer, wüst, riesig
-ve -ve (enklitisch) oder, oder auch
vecta veho, vexi, vectus (3 Partizip Perf. Passiv) getragen, gezogen, geschwommen
vectus veho, vexi, vectus (3 Partizip Perf. Passiv) getragen, gezogen, geschwommen
vegetativa vegetativus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) das Leben betrefffend
vehementius vehemens, entis (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) heftig, nachdrücklich
vehementius vehementius (Komparat. Adv.) heftig, nachdrücklich
vel vel (Konjunkt.) oder, oder sogar, oder auch
vel … vel vel (Konjunkt.) entweder … oder, teils … teils
vel vel (Adv. bei Syntax ornata) sogar, selbst (b. Superlativ)
velis velo, velui, - (unregelm. 2. Person Sing. Konj. Präs.) du wolltest
velit velo, velui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er wollte
vellet velo, velui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wollen
Velserus Justus Velsius * 1510 † 1581 niederl. Humanist, Prof. in Leuven (De mathematicarum disciplinarum vario usu oratio.)
velut, veluti velut, veluti (Adv.) wie, gleichwie, gleichsam, zum Beispiel
venabimur venor, venatus sum (1 1. Person Plural Futur) wir werden jagen
venerit venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er wird gekommen sein
veniamus venio, veni, ventum (4 1. Person Plural Konj. Präs.) wir kämmen, träten auf
veniant venio, veni, ventum (4 3. Person Plural Konj. Präs.) sie kämmen, träten auf
venio venio, veni, ventum (4 1. Person Sing. Präs.) ich komme, trete auf
venit venio, veni, ventum (4 3. Person Sing. Indikat. Präs.) es kommt, tritt auf
veniret venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er käme
veniunt venio, veni, ventus (4 3. Person Plural Präs.) sie kommen
ventis ventus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Wind
ventum erit venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Futur II Passiv) er wird gekommen sein, erschienen sein
ventus ventus, i (m Nomin. Sing.) Wind
vera verus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wahr, wirklich, begründet
verae verus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) wahr, wirklich, begründet
veram verus, a, um (Akk. Sing. fem.) wahr, wirklich, begründet
veras verus, a, um (Akk. Plural fem.) wahr, wirklich, begründet
verba verbum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Wort, Ausdruck
verbis verbum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Wort, Ausdruck
verbo verbum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Wort, Ausdruck
verborum verbum, i (n Genet. Plural) Wort, Ausdruck
vere vere (Adv.) richtig, wahr, wirklich
vereor vereor, veritus sum (2 1. Person Sing. Präs.) ich fürchte, scheue, verehre, achte
veridico veridicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) wahrsagend
veriora verus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wahr, echt, richtig
veris verus, a, um (Dat. od. Abl. Pural m, f, n) wahr, echt, richtig
verissimus verus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) wahr, echt, richtig
veritas veritas, atis (f Nomin. Sing.) Wahrheit, Aufrichtigkeit
veritatem veritas, atis (f Akk. Sing.) Wahrheit, Aufrichtigkeit
veritates veritas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Wahrheit, Wirklichkeit
veritates primariae veritas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Metaphysikalische Wahrheit (s. Zedler)
veritati veritas, atis (f Dat. Sing.) Wahrheit, Aufrichtigkeit
veritatis veritas, atis (f Genet. Sing.) Wahrheit, Aufrichtigkeit
vernaculam vernacula, ae (f Akk. Sing.) Haussklavin
vernaculo vernaculus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) einheimisch
vero vero (Adv.) aber wirklich, allerdings, in der Tat, aber, jedoch
versa verto, verti, versus (3 Partizip Perf. Passiv) gewendet
versa versus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gerichtet
versari verso, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) gedreht werden, umgekehrt werden
versibus versus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Vers, Zeile
versione versio, onis (f Abl. Sing.) Wendung, Fassung, Version
versum versus, us (m Akk. Sing.) Vers, Zeile
versuque versus, us +-que (m Abl. Sing.) Vers, Zeile
versus versus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Vers, Zeile
vertice vertex, icis (m Abl. Sing.) Wirbel, Drehpunkt, Höhepunkt, Scheitel
vertit verto, versi, versus (3 3. Person SIng. Präs. od. Perf.) er wendet, verwandelt
versuum versus, us (m Genet. Plural) Vers, Zeile
Vertumno vertumnus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Vertumnus, röm. Gott der Jahreszeiten
Verulamius Francis Bacon, Baron Verulam * 1561 † 1626 engl. Philosoph und Staatsmann, Wegbereiter des Empirismus (Novum organon scientiarum, 1620)
verum verum (Adv.) aber, jedoch; sondern nach Verneinung
verum verus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) wahr, wirklich, richtig
verus verus, a, um (Nomin. Sing. mask.) wahr, wirklich, richtig
veste vestis, is (f Abl. Sing.) Gewand, Kleidung
vester vester, vestra, vestrum (Nomin. Sing. mask.) euer
vestes vestis, is (f Nomin. od. Akk. Plural) Gewand, Kleidung
vestigat vestigo, avi, atus 1 3. Person Sing. Präs.() er untersucht, findet heraus
vestigia vestigium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Spur, Fährte
vestire vestio, ivi, itus (4 Infinit. Präs.) bekleiden, schmücken
veteres vetus, eris (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) die Alten, Ahnen
veteres veteres, veterum (m Nomin. od. Akk. Plural) die Alten
veterum veteres, veterum (m Genet. Plural) die Alten
vetus vetus, eris (Nomin. Sing. m, f, n.) alt
via via, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Weg, Methode, Verfahrensweise
viae via, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Weg, Methode, Verfahrensweise
vi vis, is (f Abl. Sing.) Kraft, Macht, Einfluss, Bedeutung
viam via, ae (f Akk. Sing.) Weg, Methode, Verfahrensweise
vias via, ae (f Akk. Plural) Weg, Methode, Verfahrensweise
vice vice (Adv.) statt, an Stelle
vice vicis, vicis (f Abl. Sing.) Wechsel, Abwechslung
vice versa viceversa (Adv.) umgekehrt, wechselweise
vicibus vicis, vicis (f Dat. od. Abl. Plural) Wechsel, Abwechslung
vicinae vicinus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) nahe, benachbart
vicinae vicina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Nachbarin
vicinis vicinus, a, um (Genet. od. Dat. Plural m, f, n) nahe, benachbart
vicinitas vicinitas. atis (f Nomin. Sing.) Nachbarschaft
vicinitate vicinitas. atis (f Abl. Sing.) Nachbarschaft
vicinitatem vicinitas. atis (f Akk. Sing.) Nachbarschaft
vicinitatis vicinitas. atis (f Genet. Sing.) Nachbarschaft
vicinos vicinus, a, um (Akk. Plural mask.) nahe, benachbart
vicinosque vicinus, a, um +-que (Akk. Plural mask.) nahe, benachbart
vicinum vicinus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) nahe, benachbart
vicissim vicissim (Adv.) seinerseits, gegenseitig, wiederum
victore victor, oris (m Abl. Sing.) Sieger
victoria victoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sieg
victorias victoria, ae (f Akk. Plural) Sieg
vid. video, vidi, visus (2 2. Person Sing. Imperat. Präs.) siehe!
vide video, vidi, visus (2 2. Person Sing. Imperat. Präs.) siehe!
videamur videor, visus sum (2 1. Person Plural Konj. Präs. Deponens) wir würden angesehen werden
videatur videor, visus sum (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) es werde sichtbar, offenbar
videatur video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde gesehen werden
videbatur video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde gesehen
videlicet videlicet (Adv.) offenbar, selbstverständlich, nämlich
videmur video, vidi, visus (2 1. Person Plural Präs. Passiv) wir werden gesehen
videndum video, vidi, visus (2 Gerundium) was zu sehen ist
videntur video, vidi, visus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie wurden gesehen
video video, vidi, visus (2 1. Person Sing. Präs.) ich sehe
viderentur video, vidi, visus (2 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie wären gesehen worden
videri video, vidi, visus (2 Infinit. Präs. Passiv) gesehen werden
videri videor, visus sum (2 Infinit. Präs. Deponens) gesehen werden, gelten als
viderit video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Konj. Perf.) er würde gesehen haben
videt video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Präs.) er sieht
videtur video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Präs.) er wird gesehen
vidisse video, vidi, visus (2 Infinit. Perf.) gesehen haben
vidit video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat gesehen
vilis vilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) gering, wertlos, gemein
vim vis, vis (f Akk. Sing.) Kraft, Stärke
vincat vinco, vici, victus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde siegen, übertriffen
vincatur vinco, vici, victus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde besiegt werden, übertroffen werden
vincit vinco, vici, victus (3 3. Person Sing. Präs.) er siegt, übertrifft
vindices vindex, icis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Retter, Befreier
violatur violo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird verletzt, entweiht, beleidigt
virent vireo, virui, - (2 3. Person Plural Präs.) sie grünen, sind kräftig
virentes virens, entis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) grün, blühend, jugendlich
Virgilianus Marcus Pedo Vergilianus † 115 röm. Politiker
virgo virgo, inis (f Nomin. Sing.) Jungfrau (Maria)
Virgilii Publius Vergilius Maro * 70 v. Chr. † 19 v. Chr. röm. Dichter
Virgilio Publius Vergilius Maro * 70 v. Chr. † 19 v. Chr. röm. Dichter
vir vir, viri (m Nomin. Sing.) Mann
viri vir, viri (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Männer
viridis viridis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. SIng. neutr.) grün
virium vis, vis (f Genet. Plural) Kraft, Stärke
viro vir, viri (m Dat. od. Abl. Sing.) Mann, Herrn
viros vir, viri (m Akk. Plural) Männer
virtualiter virtualiter (Adv.) in vollkommener Weise, dem Vermögen nach (s. WB phil Begr)
virtus virtus, utis (f Nomin. Sing.) Stärke, Mut, Tugend, Heldentat
virtute virtus, utis (f Abl. Sing.) Stärke, Mut, Tugend, Heldentat
virtutem virtus, utis (f Akk. Sing.) Stärke, Mut, Tugend, Heldentat
virtutes virtus, utis (f Nomin. od. Akk. Plural) Stärke, Mut, Tugend, Heldentat
virtutibus virtus, utis (f Dat. od. Abl. Plural) Stärke, Mut, Tugend, Heldentat
virtutis virtus, utis (f Genet. Sing.) Stärke, Mut, Tugend, Heldentat
virtutum virtus, utis (f Genet. Plural) Stärke, Mut, Tugend, Heldentat, gute Eigenschaft
vis vis, vis (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Kraft, Stärke, Bedeutung
vis activa vis, vis (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural)
vis potentia vis, vis (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural)
visa visum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Erscheinung, Wahrnehmung
visa est videor, visis sum (2 3. Person Sing. Perf. (Deponens)) sie wurde angesehen
visceribus viscera, um (n Dat. od. Abl. Plural) das Innere, Eingeweide
visi video, vidi, visus (2 Partizip Perf. Passiv) gesehen
visionem visio, onis (f Akk. Sing.) Vorstellung, Idee, Traumbild
visu visus, us (m Abl. Sing.) das Sehen, Anblick
visum visus, us (m Akk. Sing.) das Sehen, Anblick
visum nobis est visus, us (m Akk. Sing.) es scheint uns richtig
vita vita, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Leben
vitae vita, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Leben
vitam vita, ae (f Akk. Sing.) Leben
vitandis vito, avi, atus (1 Gerundivum) was zu vermeiden ist
vitaretur vito, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde vermieden haben
vitet vito, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er vermiede, wiche aus
vitia vitium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Fehler, Schaden
vitiis vitium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Fehler, Schaden
vitio vitium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Fehler, Schaden
vitiorum vitium, i (n Genet. Plural) Fehler, Schaden
vitiosum vitiosus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) fehlerhaft, mangelhaft
vitiosus vitiosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) fehlerhaft, mangelhaft
vivat vivo, vixi, victurus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er lebe
vivens vivo, vixi, victurus (3 Partizip Präs.) lebend
viventi vivo, vixi, victurus (3 Partizip Präs.) lebend
vix vix (Adv.) kaum, mit Mühe
Adrian. Vlacq Adriaan Vlacq * 1600 † 1667 niederl. Mathematiker und Verleger
vocabo voco, avi, atus (1 1. Person Sing. Futur) ich werde rufen
vocabuli vocabulum, i (n Genet. Sing.) Benennung, Wort
vocabulis vocabulum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Benennung, Wort
vocabulorum vocabulum, i (n Genet. Plural) Benennung, Wort
vocales vocalis, is (f Nomin. od. Akk. Plural) Vokal
vocalibus vocalis, is (f Dat. od. Abl. Plural) Vokal
vocantur voco, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden genannt
vocant voco, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie nennen
vocari voco, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) genannt werden
vocat voco, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er nennt
vocatur voco, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird genannt
voce vox, vocis (f Abl. Sing.) Betonung, Stimme, Audruck, Pl.: Gerede, Wortlaut
vocem vox, vocis (f Akk. Sing.) Betonung, Stimme, Audruck, Pl.: Gerede, Wortlaut
voces voco, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest nennen
voces vox, vocis (f Nomin. od. Akk. Plural) Betonung, Stimme, Audruck, Pl.: Gerede, Wortlaut
vocetur voco, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde genannt werden
vocibus vox, vocis (f Dat. od. Abl. Plural) Betonung, Stimme, Audruck, Pl.: Gerede, Wortlaut
vocis vox, vocis (f Genet. Sing.) Betonung, Stimme, Audruck, Pl.: Gerede, Wortlaut
voco voco, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich nenne
vocum vox, vocis (f Genet. Plural) Betonung, Stimme, Audruck, Pl.: Gerede, Wortlaut
Gisb. Voetii Gisbertus Voetius * 1589 † 1676 niederl. protest. Theologe, Prof. in Utrecht
volo volo, volui, - (unregelm. 1. Person Sing. Präs.) ich will
voluisse volo, volui, - (unregelm. Infinit. Perf.) gewollt haben
voluit volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat gewollt
volunt volo, volui, - (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie wollen
voluntas voluntas, atis (f Nomin. Sing.) Wunsch, Wille, Absicht, Bestreben
voluntatem voluntas, atis (f Akk. Sing.) Wunsch, Wille, Absicht, Bestreben
voluerat volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gewollt, verlangt, gewünscht
voluptas voluptas, atis (f Nomin. Sing.) Freude, Lust, Leidenschaft
voluptatem voluptas, atis (f Akk. Sing.) Freude, Lust, Leidenschaft
voluptatis voluptas, atis (f Genet. Sing.) Freude, Lust, Leidenschaft
vos ego, to, - (2. Person Nomin. od. Akk. Plural) ihr, euch
Gerh. Joh. Vossium Gerhard Johannes Vossius * 1577 † 1649 niederl. Humanist und Theologe
vota votum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Wunsch, Gelübde, Versprechen
votaque votum, i +-que (n Nomin. od. Akk. Plural) Wunsch, Gelübde, Versprechen
vox vox, vocis (f Nomin. Sing.) Stimme, Ausdruck, Pl.: Gerede
vulgari vulgaris, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) gewöhnlich, allgemein
vulgaribus vulgaris, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) gewöhnlich, allgemein
vulgarium vulgaris, e (Genet. Plural m, f, n) gewöhnlich, allgemein
vulgatus vulgatus, a, um (Nomin. Sing. mask.) verbreitet, gewöhnlich, öffentlich, allgemein bekannt
vulgi vulgus, i (m/n Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Volksmasse, Pöbel, Publikum
vulgo vulgo (Adv.) allgemein, gewöhnlich, in der Landessprache
vulnus vulnus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wunde, Verletzung, Schaden, Kummer
vult volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er will, verlangt, beschließt
Weckerum Johann Jacob Wecker * 1528 † 1586 schweiz. Arzt und Philosoph in Basel (De Secretis Libri XVII, Basel 1582)
Weckerum Georg Wecker * 1566 † 1633 dt. Arzt und Physiker, Prof. f. Physik in Wittemberg
Weigelius Erhard Weigel * 1625 † 1699 dt. Pädagoge, Philosoph und Erfinder, Prof. f. Mathematik in Jena
Witebergae Wittenberg
Zensicub. zensicubus, a, um () 6. Potenz von x: x6
zona zona, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gürtel, Zone, Geldbeutel
zonae zona, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Gürtel, Zone, Geldbeutel
zonam zona, ae (f Akk. Sing.) Gürtel, Zone, Geldbeutel

[Adjektive]   [Adverben]   [Deklination]   [Konjugation]   [Konjunktion]   [Numeralia]   [Präpositionen]   [Pronomen]


Quellen:
  1. Immanuel Johannes Gerhard Schellers ausführliches und möglichst vollständiges lateinisch-deutsches Lexicon oder Wörterbuch in fünf Bänden, Leipzig 1804.
  2. Johann Samuel Traugott Gehler: Physikalisches Wörterbuch oder Versuch einer Erklärung der vornehmsten Begriffe und Kunstwörter der Naturlehre, Leipzig 1787.
  3. Carl Gottlob Zumpt: Lateinische Grammatik, Berlin 1844.
  4. F. A. Heinichen: Lateinisch-deutsches Schulwörtebuch, Leipzig 1917.
  5. Eduard Bornemann: Kurzgefaßte lateinische Sprachlehre, Frankfurt 1962.
  6. Erklärung vieler Lateinischen Abbreviaturen, welche je zu weilen in theils Manuscriptis vorzukommen pflegen. In: Johann Heinrich Gottfried Ernesti: Die wohleingerichtete Druckerei. Nürnberg 1721.
  7. Greek Word Study Tool
  8. Heinrich Hevelke: Juristisches Handwörterbuch, Erste Abtheilung A-M. Leipzig 1804.
  9. Heinrich Hevelke: Juristisches Handwörterbuch, Zweite Abtheilung N-Z. Leipzig 1804.
  10. Johann Ramminger: Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700
  11. Heinrich Hevelke: Juristisches Handwörterbuch für Rechts-Candidaten Bd. 1 A-M, Leipzig 1804.
  12. Heinrich Hevelke: Juristisches Handwörterbuch für Rechts-Candidaten Bd. 2 N-Z, Leipzig 1804.

Valid HTML © 2024 Dr. Rainer Stumpe