Terminus | Grundform | deutsch |
A | ||
a, ab | a, ab (Präpos. m. Abl.) | von, von … her, in einem Abstand von, seit |
abiectis | abiectus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | wegeworfen, verachtet, ausgebreitet |
abrupta | abruptus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | schroff, steil, jäh, unaufhaltsam |
absque | absque (Präpos. m. Abl.) | ohne, wenn ohne, frei von |
abstinuere | abstineo, nui, entus (2 3. Person Plural Perf.) | sie haben verzichtet, sich ferngehalten |
abstinuit | abstineo, nui, entus (2 3. Person Sing. Perf.) | er hat verzichtet, sich ferngehalten |
abundans | abundans, antis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | überreichlich, üppig |
ac | ac (Konjunkt. m. Konjunkiv.) | und, und zwar |
accedentes | accedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) | sich nähernd, heranträtend, sich widmend, sich beteiligend |
accepimus | accipio, cepi, ceptus (3 1. Person Plural Perf.) | wir haben erfahren |
accepisset | accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) | er hätte erfahren, angenommen |
accersitis | accerso, ivi, itus (4 Partitip Perf. Passiv) | geholt, gefordert, belangt |
accersitus | accerso, ivi, itus (4 Partitip Perf. Passiv) | geholt, gefordert, belangt |
accersitus sit | accerso, ivi, itus (4 3. Person Konj. Perf. Passiv) | er wäre geholt, gefordert, belangt worden |
accolunt | accolo, lui, ltus (3 3. Person Plural Präs.) | sie wohnen |
accusare | accuso, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | anklagen, beschuldigen, anfechten |
acerbum | acerbus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | bitter, sauer |
actum | actus, us (m Akk, Sing.) | Treiben, Weiderecht, Handlung |
ad | ad (Präpos. mit Akk.) | zu (örtl.), bis zu (zeitl.), in Hinsicht auf (Zweck und Absicht) |
ad hoc | ad () | außerdem |
adacti | adigo, degi, dactus (3 Partizip Perf. Passiv) | gezwungen, verpflichtet, herangetrieben |
Adamitas | adamitae, arum (m Akk. Plural) | Adamiten, gnost. Sekte |
adducere | adduco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs.) | heranführen, veranlassen, beeinflussen |
adducite | adduco, duxi, ductus (3 2. Person Plural Imperat. Präs.) | führt heran, veranlasst, beeinflusst |
adepta | adipiscor, adeptus sum (3 Partizip Perf. Passiv) | erlangt, erhalten, bekommen |
ademptam | adimo, emi, emptus (3 Partizip Perf. Passiv) | entrissen, weggenommen |
adesse | adsum, affui, afuturus (unregelm. Infinit. Präs.) | anwesen sein, einscheinen |
adhibenda | adhibeo, bui, bitus (2 Gerundivum) | was anzuwenden ist, heranzuziehen ist |
adhuc | adhuc (Adverb) | noch, irgendwann, bis jetzt, bisher, immer noch (zeitl.), insoweit, daß (mit Konjunkt.) |
adiecit | adicio, eci, ectus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat hinzugefügt, gerichtet auf |
adiungens | adiungo, iunxi, iunctus (3 Partizip Präs.) | anbindend, anschließend |
administrauit | administro, avi, atus (1 3. Person SIng. Perf.) | er hat geleitet, verwaltet |
admirabilia | admirabilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | wunderbar, sonderbar |
admiranda | admiror, ratus sum (1 Gerundivum) | was zu bewundern ist, verwundern ist |
admotum | admoveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) | heranbewegt, angewandt |
adornata | adorno, avi, atus (1 partizip Perf. Passiv) | versehen mit, geschmückt |
aduentu | adventus, us (m Abl. Sing.) | Ankunft |
aduerset | adverso, avi, - (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er gäbe genau acht |
aduersis | adversus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | entgegen, feindlich, widrich |
aduersus | adversus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | entgegen, feindlich, widrig |
aduertit | adverto, verti, versus (3 3. Person SIng. Präs. od. Perf.) | er wendet zu, nimmt wahr, |
aduexerit | adveho, vexim vectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) | er hätte herangeschafft, wäre gelangt zu |
adulantemque | adulor, adulatus sum (1 Partizip Präs.) | anschmiegend, den Hof machend |
adulterijs | adulterium, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Untreue |
Aduocatorum | advocatus, i (m Genet. Plural) | Vogt, Verwalter |
aedem | aedes, is (f Akk. Sing.) | Gemach, Tempel |
aedificare | aedifico, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | erbauen, befestigen |
aedificaret | aedifico, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er würde erbauen, befestigen |
aedificauit | aedifico, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat erbaut, befestigt |
Aeneae Sylvii | Enea Silvio Piccolomini * 1405 † 1464 | ital. Geistlicher, Kardinal, ab 1458 Papst Pius II |
Aeneae Sylvii | Aeneas Silvius | mythol. König von Alba Longa (Stadt in Latium), regierte 1112 - 1081 v. Chr. |
aeque | aeque (Adv.) | ebenso, auf gleiche Weise |
aequo | aequus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | gleich, eben, angemessen, gerecht |
aequore | aequor, oris (n Abl. Sing.) | Ebene, Fläche |
aera | aes, aeris (m Nomin. od. Akk. Plural) | Erz, Geld, Lohn |
aera | aer, aeris (m Akk. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Luft |
aetate | aetas, atis (f Abl. Sing.) | Lebenszeit, Zeitalter |
aetatem | aetas, atis (f Akk. Sing.) | Lebenszeit, Zeitalter |
aeternumque | aeternum, i +-que (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Ewigkeit |
aeui | aevum, i (n Genet. Sing.) | Ewigkeit, Lebenszeit, Alter |
aeuo | aevum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Ewigkeit, Lebenszeit, Alter |
aeuum | aevum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Ewigkeit, Lebenszeit, Alter |
affatibus | affatus, us (m Dat. od. Abl. Plural) | Anrede |
afferunt | affero, attuli, allatus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) | sie bringen, fügen hinzu |
affirmat | affimo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er behauptet, versichert |
afflatibus | afflatus, us (m Dat. od. Abl. Plural) | Anwehen, Begeisterung |
affluentes | affluens, entis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | reichlich, im Überfluß voerhanden |
affuit | adsum, affui, affuturus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er ist anwesend gewesen, dabei gesein, ist gekommen |
agentes | ago, egi, actus (3 Partizip Präs.) | betreibend, führend |
ager | ager, agri (m Nomin. Sing.) | Acker, Feld |
agere | ago, egi, actus (3 Infinit. Präs.) | betreiben, führen |
ageret | ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er würde betreiben, führen |
aggere | agger, eris (m Abl. Sing.) | Wall, Damm |
aggreditur | aggredior, aggressus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) | er greift an, überfällt, wagt, beginnt |
aggressus | aggredior, aggressus sum (3 Partizip Perf. Passiv Deponens) | angegriten, überfällen |
agitata | agito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | angetrieben, betrieben |
agitis | ago, egi, actus (3 2. Person Plural Präs.) | ihr behandelt, betreibt, bekommt |
ago | ago, egi, actus (3 1. Person Sing. Präs.) | ich behandele |
agrestis | agrestis, is (m Nomin. od. Genet. Sing.) | bauer, Landmann |
agris | ager, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Ackerland, Gefilde |
agrorum | ager, i (m Genet. Plural) | Ackerland, Gefilde |
agro | ager, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Ackerland, Gefilde |
agros | ager, i (m Akk. Plural) | Ackerland, Gefilde |
agrum | ager, i (m Akk. Sing.) | Ackerland, Gefilde |
aguntur | ago, egi, actus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) | sie werden betrienen, getan, ausgeführt, geschehen |
ait | aio, ais, aiunt (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) | er sagt, bejaht |
Albi | albis, is (f Dat. od. Abl. Sing.) | Elbe |
albicantem | albico, avi, - (1 Partizip Präs.) | weißmachend, weiß seiend |
Albim | albis, is (f Akk. Sing.) | Elbe |
Alfonsum | Alfons V. von Aragon * 1396 † 1458 | König u. a. von Neapel und Sizilien |
alia | alius, a, ud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | andere |
alia … alia | alius, a, ud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | die eine … die andere |
alias | alius, a, ud (Akk. Plural fem.) | andere |
aliena | alienus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | einem anderen gehörig, fremd, nachteilig, unangemessen |
alienam | alienus, a, um (Akk. Sing. fem.) | einem anderen gehörig, fremd, nachteilig, unangemessen |
alij | alius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) | ein anderer |
alijs | alius, a, ud (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | anderen |
alimoniam | alimonia, ae (f Akk. Sing.) | Ernährung, Unterhalt |
aliqua | aliqua (Adv.) | irgendwo, nach hin, irgendwie |
aliquandiu | aliquamdiu (Adv.) | lange Zeit, ziemlich lange |
aliquando | aliquando (Adv.) | irgendwann, zuweilen, einst, endlich, einmal, manchmal |
aliquid | ||
aliquot | aliquot (indeklin.) | einige, ein paar |
aliter | aliter (Adv.) | anders, sonst |
aliud | alius, a, ud (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | ein anderes |
alluit | alluo, ui, - (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) | er umspült |
altae | altus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | hoch, erhaben |
altare | altare, is (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Altar |
altera | alter, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | die eine von zweien, die eine die andere |
altera … altera | alter, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | die eine … die andere |
alterius | alter, a, um (Genet. Sing. m, f, n) | andere |
alterum | alter, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | der andere, der eine von zweien, |
altissimam | altus, a, um (Superlat. Akk. Sing. fem.) | hoch, erhaben |
alueo | alveus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Flußbett, Mulde |
amarum | amarus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | bitter, herb |
Amazonum | amazon, onis (f Genet. Plural) | Amazonen |
ambiguum | ambiguus, a, um (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | zweideutig, zweifelhat |
ambitus | ambitus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Umlauf, Kreislauf, Rand, Umweg |
amicissimo | amicus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. SIng. mask. od. neutr.) | freundlich, geneigt, günstig |
amisit | amittom nisi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat entlassen, verzichtet, verloren |
amne | amnis, is (m Abl. Sing.) | Strom, Fluß |
amnem | amnis, is (m Akk. Sing.) | Strom, Fluß |
amnes | amnis, is (m Nomin. od. Akk. Plural) | Strom, Fluß |
amore | amor, oris (m Abl. Sing.) | Liebem Verlangen |
ampla | amplus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | weit, groß, glänzend, prächtig, zahlreich |
amplissiima | amplus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | weit, groß, glänzend, prächtig, zehlreich |
amplitudinem | amplitudo, inis (f Akk. Sing.) | Weite, Fülle, Geräumigkeit |
amplius | amplius (Adv.) | mehr, weiter, länger, ferner |
amplius | amplus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | reichlich, ansehnlich |
angelis | angelus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Engel, Bote |
angustias | angustiae, arum (f Akk. Plural) | Enge, Engpass |
anima | anima, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Hauch, Atem, Seele |
animaduertisse | animadvero, verti, versus (3 Infinit. Perf.) | wahrgenommen haben, bemerkt haben, geahndet haben, bestraft haben |
animaduertit | animadvero, verti, versus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) | er hat wahrgenommen, bemerkt, geahndet, bestraft |
animadvertisset | animadvero, verti, versus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) | er würde wahrgenommen haben, bemerkt haben, geahndet haben, bestraft haben |
animas | anima, ae (f Akk. Plural) | Hauch, Atem, Seele |
animo | animus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Geist, Verstand, Seele. Mut, Hochmut |
animos | animus, i (m Akk. Plural) | Geist, Verstand, Seele |
annis | annus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Jahre |
anno | annus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Jahr |
annorum | annus, i (m Genet. Plural) | Jahre |
annos | annus, i (m Akk. Plural) | Jahre |
annuo | annuus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | jährlich, für ein Jahr |
ante | ante (Adv.) | vorn, voran, vorher |
ante | ante (Präpos. m. Akk.) | vor, voran |
antehac | antehac (Adv.) | vorher, früher |
antiquitas | antiquitas, atis (f Nomin. Sing.) | Geschichte, Altertum, hohes Alter, alter Brauch |
aperire | aperio, rui, rtus (4 Infinit. Präs.) | öffnen, zugänglich machen |
apostolis | apostolus, i (m dat. od. Abl. Plural) | Apostel, Abgesandter |
appellans | appello, avi, atus (1 Partizip Präs.) | bittend, um Hilfe bittend, mahnend |
appellant | appello, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie reden an, nennen |
appellatos | appello, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | angeredet, genannt |
appetens | appetens, entsi (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | begierig sein |
apposito | appono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) | vorgesetzt, serviert, hinzugefügt |
appulisset | appello, appuli, appulsus (3 3. Perfon Sing. Konj. Plusquamperf.) | er wäre angekommen, hätte hingelenkt |
aptiorem | aptus, a, um (Komparat. Akk. Sing. mask. od. fem.) | ausgestattet, passedn, geeignet |
apud | apud (Präpos. m. Akk.) | bei, vor, neben |
aqua | aqua, ae (Nomin. od. Abl. Sing.) | Wasser (s. Gehler) |
aquae | aqua, ae (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Wasser (s. Gehler) |
aquae pluviales | aqua, ae (Nomin. Plural) | Regenwasser (s. Gehler) |
Aquilam | aquilla, ae (f Akk. Sing.) | Adler |
Aquilonis | aquilo, onis (m Genet. Sing.) | Norden, Nordwind |
Aragonum | Aragon, Königreich im Nordosten Spaniens | |
arare | aro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | pflügen, bebauen |
aratorem | arator, oris (m Akk. Sing.) | Pfláger |
aratori | arator, oris (m Dat. Sing.) | Pfláger |
arbitratu | arbitratus, is (m Abl. Sing.) | Willkür, Ermessen, Vollmacht |
arbitrio | arbitrium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Entscheidung, Ermessen |
arborem | arbor, oris (f Akk. Sing.) | Baum |
arboris | arbor, oris (f Genet. Sing.) | Baum |
arbores | arbor, oris (f Nomin. od. Akk. Plural) | Baum |
arboribus | arbor, oris (f Dat. od. Abl. Plural) | Baum |
arborum | arbor, oris (f Genet. Plural) | Baum |
arce | arx, arcis (f Abl. Sing.) | Burg, Zuflucht, Hauptsitz |
arcem | arx, arcis (f Akk. Sing.) | Burg, Zuflucht, Hauptsitz |
archiepiscopalis | archiepiscopalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) | rrzbischöflich |
archiepiscopo | archiepiscopus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Erzbischof |
arcis | arcus, us (m Dat. od. Abl. Plural) | Bogen |
arcuum | arcus, us (m Genet. Plural) | Bogen |
ardenti | erdens, entis (Dat. od. Abl. m, f, n) | glühend, entbrannt |
argenti | argentum, i (n Genet. Sing.) | Silber (s. Gehler) |
argumentum | argumentum, i (n Nomin. od. Akk. SIng.) | Gegenstand, Beweis, Argument |
armato | armo. avi, atuc (1 Partizip Perf. Passiv) | bewaffnet< |
armentis | armentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Rinderherde |
armentis | armentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Herde, Rinderherde |
armis | arma, orum (n Dat. od. Abl. Plural) | Waffen |
Arnulfus | Arnolf von Kßrnten * 850 † 899 | Karolinger, König im Ostfränkischen Reich, Kaiser des HRR 896 - 899 |
Arnulpho | Arnolf von Kßrnten * 850 † 899 | Karolinger, König im Ostfränkischen Reich, Kaiser des HRR 896 - 899 |
articulis | articulus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Fingerknöchel, Gleider, Abschnitt, Fürsprache |
artificibus | artifex, icis (m/f Dat. od. Abl. Plural) | Künstler, Anstifter |
arueruntus | areo, arui, - (2 Partizip Perf. Passiv) | ausgetrocknet |
arueruntus | aresco, arui, - (2 Partizip Perf. Passiv) | verdorrt |
arx | arx, arcis (f Nomin. Sing.) | Burg, Bollwerk, Anhöhe, Hauptsitz |
ascenderit | ascendo, cendi, census (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) | er hätte erstiegen, sich aufgeschwungen |
ascenso | ascendo, cendi, census (3 Partizip Perf. Passiv) | erstiegen, aufgeschwungen |
Asia | asia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Asien |
aspera | asper, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | wild, roh, abweisend |
asportauit | asporto, avi, atus (1 3. Person SIng. Perf.) | er hat weggetragen, fortgeschafft |
assentimur | assentior, assensus sum (4 1. Person Sing. Präs. Deponens) | ich stimme zu |
asseretur | assero, rui, rtus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) | es wird behauptet werden, beansprucht werden |
asseretur | assero, evi, itus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) | es wird daneben gesetzt werden |
asserit | assero, rui, rtus (3 3. Person Sing. Präs.) | er erklärt, versichert, beansprucht |
assertio | assertio, onis (f Nomin. Sing.) | Behauptung, Zusicherung |
asseruare | asservo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | aufbewahren, verwahren |
assucta | assugo, -, assuctus (3 Partizip Perf. Passiv) | |
assumere | assumo, sumpsi, sumptus (3 Infinit. Präs.) | annehmen, herbeiziehen, gewinnen, wählen |
astruit | astruo, ruxi, ructus (3 3. Person Sing. Präs.) | er schreibt zu, bemerkt, nimmt an |
asylumque | asylum, i +-que (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Zufluchtstätte |
at | at (Konjunkt.) | aber, doch |
atque | atque (Konjunkt.) | sowie, und auch, und zwar |
aucta | auctus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | vermehrt, vergrößert, reichlich |
auctus | auctus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | vermehrt, vergrößert, reichlich |
auctus est | augeo, auxi, auctus (3. Person Sing. Perf. Passiv) | es ist vermehrt worden, vergrößert worden/td> |
audaces | audax, acis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | mutig, verwegen, frech |
audita | audio, ici, itus (4 Partizip Perf. Passiv) | gehört |
auditam | audio, ici, itus (4 Partizip Perf. Passiv) | gehört |
auditis | audio, ici, itus (4 Partizip Perf. Passiv) | gehört |
auditu | auditus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) | Hören, Gerücht |
augurem | augur, is (m/f Akk. Sing.) | Wahrsager |
augustumque | augustus, a, um +-que (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | erhaben, ehrwürdig |
auida | avidus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | gierig, begierig |
auidi | avidus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | gierig, begierig |
auream | aureus, a, um (Akk. Sing. fem.) | golden |
aurem | auris, is (f Akk. Sing.) | Ohr, Urteil, Gehör |
aures | auris, is (f Nomin. od. Akk. Plural) | Ohr, Urteil, Gehör |
auri | auris, is (f Dat. od. Abl. Sing.) | Ohr, Urteil, Gehör |
auscultant | ausculto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie hüren zu, ab |
Australes | australis, e (Nomin. od. Akk. Plural) | südlich |
Austria | austria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Niederösterreich (Ostmark) |
Austriales | austriales, um (m Nomin. od. Akk. Plural) | Österreicher |
aut | aut (Konjunkt.) | oder |
aut … aut | aut … aut (Konjunkt.) | entweder … oder |
autem | autem (Konjunkt.) | aber |
autorem | auctor, oris (m/f Akk. Sing.) | Urheber |
autores | auctor, oris (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Urheber |
autoritas | auctoritas, atis (f Nomin. Sing.) | Ansehen, Geltung, Glaubwürdigkeit |
autoritatis | auctoritas, atis (f Genet. Sing.) | Ansehen, Geltung, Glaubwürdigkeit |
autorum | auctor, oris (m/f Genet. Plural) | Urheber |
auum | avus, i (m Akk. Sing.) | Großvater |
B | ||
Babel | hebräisch für Babylon | |
Baioarii | baioarii, orum (m Nomin. Plural) | Bayern |
Baioariorumque | baioarii, orum +-que (m Genet. Plural) | Bayern |
balneis | balenum, i (i Dat. od. Abl. Plural) | Bad |
baptizato | baptizo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | getauft |
baptizatus | baptizo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | getauft |
baptizatus est | baptizo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf. Passiv) | er ist getauft worden |
baptizauerat | baptizo, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) | er hatte getauft |
barbarico | barbaricum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Ausland |
barbaris | barbarus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Barbar, Ausländer |
Basel | ||
beatam | beatus, a, um (Akk. Sing. fem.) | reich, glücklich, heilig |
beatos | beatus, a, um (Akk. Plural mask.) | reich, glücklich, heilig |
bella | bellum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Krieg, Streit |
belli | bellum, i (n Genet. Sing.) | Krieg, Streit |
bello | bellum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Krieg, Streit |
bellum | bellum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Krieg, Streit |
benefactis | benefactum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Wohltat, Verdienst, gute Tat |
beneuolentia | beneuolentia , ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Wohlwollen, Güte |
benigne | benigne (Adv.) | wohlwollend, gewogen |
bibula | bibulus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | trinkfreudig |
Bicliensium | Bílina | Stadt am Nordwesthang des böhmischen Erzgebirges |
Bicline | Bílina | linker Nebenfluß der Elbe in Nordböhmen |
Bieli | Bělá | Biela, linker Nebenfluß der Elbe im Sandsteingebirge |
Bisetislao | Břtislav I. * 1005 † 1055 | Herzog von Böhmen |
Bisetislaum | Břtislav I. * 1005 † 1055 | Herzog von Böhmen |
Bisetislaus | Břtislav I. * 1005 † 1055 | Herzog von Böhmen |
Bizetislao | Břtislav I. * 1005 † 1055 | Herzog von Böhmen |
blandientem | blandior, blanditus sum (4 Partizip Präs.) | schmeichelnd, begünstigend |
blandis | blandus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | schmeichelhaft, verlockend |
bobusque | bos, bovis +-que (Dat. od. Abl. Plural) | Rind, Ochse |
Bohemi | Bohemi, orum (m Nomin. Plural) | Böhme |
Bohemia | Bohema, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Böhmen |
Bohemiae | Bohema, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Böhmen |
Bohemiam | Bohema, ae (f Akk. Sing.) | Böhmen |
Bohemica | bohemicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plutal neutr.) | böhmisch |
Bohemicam | bohemicus, a, um (Akk. Sing. fem.) | böhmisch |
Bohemicas | bohemicus, a, um (Akk. Plural fem.) | böhmisch |
Bohemice = bohemicae | bohemicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | böhmisch |
Bohemico | bohemicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | böhmisch |
Bohemicum | bohemicus, a, um (Akk. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. neutr.) | böhmisch |
Bohemorum | Bohemi, orum (m Genet. Plural) | Böhme |
Bohemos | Bohemi, orum (m Akk. Plural) | Böhme |
Boleslao | Boleslav I. * 915 † 972 | Herzog, ermordete seine Bruder Wenzel |
Boleslao | Boleslav II. † 999 | Herzog, genannt der Grausame |
Boleslao | Boleslav III. * vor 999 † 1037 | Herzog, genannt der Rote |
Boleslaus | Boleslav I. * 915 † 972 | Herzog, ermordete seine Bruder Wenzel |
Bonenses | bonenses, um (m Nomin. od. Akk. Plural) | Bosnier |
bone | bonus, a, um (Vocat. Sing. mask.) | gut, geeignet, schön |
boni | bonus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | gut, geeignet, schön |
bonique | bonus, a, um +-que (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | gut, geeignet, schön |
bonis | bonus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n.) | gut, geeignet, schön |
bonis | bonum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Güter, Vermögen, Nutzen |
bono | bonus, a, um (Dat. od. Abl. Sing.) | gut, geeignet, schön, rechtschaffen, anständig |
bono | bonum, i (Dat. od. Abl. Sing.) | das Gute, Nutzen, Vorteil |
bonos | bonus, a, um (Akk. Plural mask.) | gut, geeignet, schön |
Borsiuoio | Borziwoy II. * 1065 † 1124 | Herzog von Böhmen |
Borziuislao | Borziwoy II. * 1065 † 1124 | Herzog von Böhmen |
boues | bos, bovis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Rind, Ochse |
Brelam | Kazi | Tochter von Krok, Ärztin |
Brelum | brelum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Kazin, Burg in Böhmen |
breui | brevis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | kurz, knapp, gering |
breuissimum | brevis, e (Superlat. Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | sehr kurz, knapp, gering |
Broda | Andreas von Broda † 1427 | tsschech. Theologe und Professor in Prag |
Broda | Havličkův Brod | Deutschbrod |
Broda | Český Brod | Böhmischbrod |
Budinge | ||
Buduicium | Budweis (Stadt in Südböhmen) | |
Bulgari | bulgari, orum (Nomin. Plural) | Bulgaren |
C | ||
cadere | cado, cecidi, casurus (3 Infinit. Präs.) | fallen, umkommen, sterben, unterliegen |
caecus | caecus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | blind, finster, verblendet |
caedem | caedes, is (f Akk. Sing.) | Blutbad, Mord |
Caesare | caesar, aris (m Abl. Sing.) | Kaiser |
caesis | caedo, cecidi, caesum (3 Partizip Perf. Passiv) | geschlagen, besiegt |
caeteri | caeterus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od, Nomin. Plural mask.) | alle anderen |
calamitates | calamitas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Unglück, Not, Unheil |
calcei | calceus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Schuh |
calceos | calceus, i (m Akk. Plural) | Schuh |
calleret | calleo, callui, - (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er hätte verstanden, gewußt |
campo | campus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Gefilde, Gebiet |
camporum | campus, i (m Genet. Plural) | Gefilde, Gebiet |
campos | campus, i (m Akk. Plural) | Gefilde, Gebiet |
cancellarium | cancellarius, i (m Akk. Sing.) | Kanzler, Justitiar (s. Zedler) |
canum | canis, is (m/f Genet. Plural) | Hund |
Cap. | caput, itis (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Kapitel, Abschnitt |
capiat | capio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er erfasste, begriffe |
capita | caput, itis (n Nomin. od. Akk. Plural) | Kopf, Anführer |
capitaneo | ||
capta | capio, cepi, captus (3 Partizip Perf. Passiv) | ergriffen, gefangengenommen, in Besitz genommen, gewonnen |
captam | capio, cepi, captus (3 Partizip Perf. Passiv) | ergriffen, gefangengenommen, in Besitz genommen, gewonnen |
captum | capio, cepi, captus (3 Partizip Perf. Passiv) | ergriffen, gefangengenommen, in Besitz genommen, gewonnen |
Caput | caput, itis (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Kapitel, Abschnitt |
carcerem | carcer, eris (m Akk. Sing.) | Kerker |
cardinali | cardinalis, is (m Dat. Sing.) | Kardinal |
Cardinalis | cardinalis, is (m Nomin. od. Genet. Sing.) | Kardinal |
S. Caroli | Heiliger Karl | div. Personen, z. B. Karl der Große |
Caroli | Karl IV * 1316 † 1378 | König von Böhmen (ab 1347), Kaiser HRR ab 1349 |
Carolus | Karl IV * 1316 † 1378 | König von Böhmen (ab 1347), Kaiser HRR ab 1349 |
carris | carrus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Karren, Wagen |
caseoque | caseus, i +-que (m Dat. od. Abl. Sing.) | Käse |
castellum | castellum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Burg, Schloss |
Casubiamque | casubia, ae +-que (f Akk. Sing.) | Kaschubien |
catalogus | ||
S. Catharinae | Heilige Katharina | div. Heilige, z. B. Katharina von Alexandrien, Nothelferin |
caupones | caupo, onis (m Nomin. od. Akk. Plural) | Gastwirt |
causa | causa (Präpos. m. Genet.) | wegen |
causa | causa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Grund, Beweggrund, Ausrede |
cecidisse | cado, cecidi, casurus (3 Infinit. Perf.) | gefallen, umgekommen, gestorben |
celebrarunt | celebro, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) | sie haben gepriesen, gerühmt |
cellam | cella, ae (f Akk. Sing.) | Zelle, Kapelle, Klosterzelle, Kloster, Keller, Vorratskammer |
centum | centum | hundert |
cequo | ||
cerere | ceres, is (f Abl. Sing.) | Ceres, Getreide |
cernimus | cerno, crevi, cretus (3 1. Person Plural Präs.) | wir nehmen wahr, sehen, erkennen |
certa | certus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | sicher, bestimmt |
ceruis | cervus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Hirsch |
ceruisam | cervisia, ae (f Akk. Sing.) | Bier |
charissimi | carus, a, um (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | teuer, wert, lieb |
Chezip | śíp | Berg in Böhmen (Raudnitzer Berg) |
Christi | christus, i (m Genet. Sing.) | Christus |
Christiana | christianus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | christlich |
Christiano | christianus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | christlich |
Christianorum | christianus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) | christlich |
Christianus | christianus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | christlich |
Christianae | christianus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | christlich |
Ciaccho | das Schwein, Figur bei Dante | |
cibum | cibus, i (m Akk. Sing.) | Speise, Mahl |
cingi | cingo, cinxi, cinctus (3 Infinit. Präs. Passiv) | bekräzt werden, umringt werden, gerüstet werden |
cinxit | cingo, cinxi, cinctus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat bekränzt, umringt, sich gerüstet |
circa | circa (Adv.) | um … herum, ringsherum |
circa | circa (Präpos. m. Akk.) | um … herum, ringsherum, in Bezug auf |
circumsiliunt | circumsilio, silui, - (4 3. Person Plural Präs.) | sie hüpfen herum |
circumstant | circumsto, steti, - (1 3. Person Plural Präs.) | sie stehen herum |
ciues | civis, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Bürger |
civis | civis, is (m/f Nomin. od. Genet. Sing.) | Bürger |
ciuitas | civitas, atis (f Nomin. Sing.) | Stadt, Gemeinde |
ciuitatem | civitas, atis (f Akk. Sing.) | Stadt, Gemeinde |
ciuitatibus | civitas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) | Stadt, Gemeinde |
ciuitatis | civitas, atis (f Genet. Sing.) | Stadt, Gemeinde |
civitate | civitas, atis (f Abl. Sing.) | Stadt, Gemeinde |
cl | ||
clam | clam (Adv.) | heimlich |
clam | clam (Präpos. m. Akk. und Abl.) | heimlich, hinter dem Rücken von |
clangere | clango, gui, - (3 Infinit. Präs.) | tönen, schallen |
clarissimum | clarus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask. | deutlich, klar, bekannt |
claritatem | claritas, atis (f Akk. Sing.) | Klarheit, Ruhm, Herrlichkeit |
claudit | claudo, clausi, clausus (3 3. Person Sing. Präs.) | er verschließt, versperrt |
clausa | claudo, clausi, clausus (3 Partizip Perf. Passiv) | verschlossen, versperrt |
clausum | claudo, clausi, clausus (3 Partizip Perf. Passiv) | verschlossen, versperrt |
coaluerunt | coalesco, lui, litus (3 3. Person Plural Perf.) | sie sind zusammengewachsen, herangewachsen |
coelestem | coelestis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | himmlisch, göttlich |
coelo | coelum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Himmel, Oberwelt |
coelum | coelum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Himmel, Oberwelt |
coemeterijs | coemeterium, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Friedhof |
coepit | -, coepi, coeptus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er hat angefangen |
cogito | cogito , avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) | ich denke, habe vor, verstehe |
cognatique | cognatus, i +-que (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Verwandter |
cognita | cognosco, novi, nitus (3 Partizip Perf. Passiv) | erkannt, bemerkt |
cognitis | cognosco, novi, nitus (3 Partizip Perf. Passiv) | erkannt, bemerkt |
cognoscentes | cognosco, novi, nitus (3 Partizip Präs.) | erkennend |
colere | colo, colui, cultus (3 Infinit. Präs.) | bebauen, bewirtschaften, pflegen |
coleretur | colo, colui, cultus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er würde angebaut werden |
collectis | collecta, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Versammlung |
collectis | collectus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | zusammengefaßt |
collegia | collegium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Lehrgebäude |
collegium | collegium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Lehrgebäude |
colles | collis, is (m Nomin. od. Akk. Plural) | Hügel |
collique | collis, is +-que (m Dat. od. Abl. Sing.) | Hügel |
collocauit | colloco, avi, atus (1 §: Person Sing. Perf.) | er hat angesiedelt |
colonia | colonia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Ansiedlung |
comedentem | comedo, medi, mesus (3 Partizip Präs.) | verzehrend |
comes | comes, itis (m/f Nomin. Sing.) | Begleiter, Gefolge |
comites | comes, itis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Begleiter, Gefolge |
commentario | commentarius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Bericht, Chronik, Abriss |
commisso | committo, misi, missus (3 Partitip Perf. Passiv) | verbunden, anvertraut |
commissum | committo, misi, missus (3 Partitip Perf. Passiv) | verbunden, anvertraut |
committunt | committo, misi, missus (3 3. Person Plural Präs.) | sie verbinden, vertrauen an |
commotus | commoveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) | beunruhigt, veranlaßt, erschüttert |
communi | communis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | allgemein, gemeinsam, gewöhnlich |
communi | commune, is (n Dat. od. Abl. Sing.) | Gemeinde, Allgemeinwohl |
communia | communis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | gemeinsam, allgemein, umgänglich |
communione | communio, onis (f Abl. Sing.) | Gemeinschaft, Vereinigung |
communiuit | communio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Perf.) | er hat befestigt, gesichert |
comperit | comperio, peri, pertus (4 3. Person Sing. Perf. od. Präs.) | er hat erfahren, ertappt |
composita | compositus, a, um (Nomin. od. Abl. SIng. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | geregelt, verabredet, zusammengestellt |
concilio | concilium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Versammlung, Vereinigung |
concione | concio, onis (f Abl. Sing.) | Versammlung, Vortrag |
concioni | concio, onis (f Dat. Sing.) | Versammlung, Vortrag |
conculcata | conculcao, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | zertreten, missachtet |
condendae | condo, didi, ditus (3 Gerundivum) | was zu erschaffen ist |
condidit | condo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat erschaffen, gegründet, verwahrt, untergebracht, bestattet |
condignam | condignus, a, um (Akk. Sing. fem.) | angemessen |
conditae | condo, didi, ditus (3 Partizip Perf. Passiv) | erbaut, gegründet |
conditum | condo, didi, ditus (3 Partizip Perf. Passiv) | erbaut, gegründet |
confecti | confectus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | vollendet, erschöpft |
conferre | confero, tuli, collatus (unregelm. Infinit. Präs.) | sich begeben, erteilen |
confirmare | confirmo, avi, atus (1 infinit. Präs.) | bekräftigen, bestätigen |
confiteatur | confiteor, confessus sum (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er würde eingestehen, bekennen, offenbaren |
confortavit | conforto, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat getröstet, ermutigt, gestärckt |
confugi | confugio, fugi, - (3 Infinit. Präs. Passiv) | Zuflucht genommen haben |
confugit | confugio, fugi, - (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) | er hat Zuflucht genommen, hat sich geflüchtet |
confusae | confusus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | verwirrt |
coniuge | coniunx, ugis (m/f Abl. Sing.) | Ehemann |
coniungit | coniungo, iunxi, iunctua (3 3. Person Sing. Präs.) | er verbindet |
coniunx | coniunx, ugis (m/f Nomin. Sing.) | Ehemann |
Conrado | Konrad | ? |
Conradus | Konrad | ? |
conscios | conscius, a, um (Akk. Plural mask.) | eingeweiht, bewusst |
consciuerint | conscisco, scivi, scitus (3 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) | sie hätten beschlossen, auf sich genommen, gewählt |
consentiret | consentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er würde zustimmen, überein stimmen |
consentiunt | consentio, sensi, sensus (4 3. Person Plural Präs.) | sie stimmen zu, überein |
consilio | consilium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Rat, Klugheit, Einsicht |
consiti | consitus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | bepflanzt, bewachsen |
conspectu | conspectus, us (m Abl. Sing.) | Blick, Blickfeld |
constanter | constanter (Adv.) | beständig, fest, standhaft |
constantes | constans, antis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | beständig, standhaft, besonnen, charakterfet |
constantia | constantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Standhaftigkeit, Ausdauer |
Constantie | ||
Constantiensi | ||
constat | consto, stiti, starturus (1 3. Person Sing. Präs.) | er steht fest, besteht fort, beruht auf |
constitit | consisto, stiti, - (3 3. Person Sing. Perf.) | er ist stehen geblieben, steckengeblieben |
contemnebat | contemno, tempsi, temptus (3 3. Person Sing. Imperf.) | er verachtete, missachtete, verschmähte |
contemnere | contemno, tempsi, temptus (3 Infinit. Präs.) | verachten, missachten, verschmähen |
contemptrix | contemptrix, icis (f Nomin. Sing.) | Verächterin |
contendebant | contendo, tendi, tentus (3 3. Person Plural Imperf.) | sie strebten, kämpften, forderten, bestanden auf< |
contermina | conterminus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | angrenzend, benachbart |
continentur | contineo, ui, tentus (2 3. Person Plural Präs. passiv) | sie sind enthalten, verbunden |
continet | contineo, ui, tentus (2 3. Person Sing. Präs.) | er enthält, umfasst, verbindet |
continuit | contineo, ui, tentus (2 3. Person Sing. Perf.) | er hat enthalten, umfasst, verbunden, zusammen gehalten |
contra | contra (Adv.) | gegenüber, andrerseits, umgekehrt |
contra | contra (Präpos. m. Akk.) | gegen, wider |
contradictores | contradictor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) | Widersacher |
controuersia | controversia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Streitigkeit, Widerspruch |
contulit | confero, tuli, collatus (unregelm. 3. Person SIng. Perf.) | er hat sich begeben |
conuallium | convallis, is (f Genet. Plural) | Tal, Abhang |
conuerterat | converto, verti, versus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) | er hatte bekehrt |
copiarum | copia, ae (f Genet. Plural) | Fülle, Wohlstand |
copias | copia, ae (f Akk. Plural) | Fülle, Wohlstand, Streitkräfte |
copijs | copia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Fülle, Wohlstand |
coram | coram (Präpos. m. Abl.) | vor, öffentlich |
Coranda | Václav Koranda von Pilsen * 1422 † 1519 | hussitischer Theologe, Lehrer an der Karlsuniver. |
corili | ? | |
cornicibus | cornix, icis (f Dat. od. Abl. Plural) | Rabe, Krähe |
coronationis | coronatio, onis (f Genet. Sing.) | Krönung |
corpora | corpus, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) | Körper (s. Gehler)) |
corporibus | corpus, oris (n Dat. od. Abl. Plural) | Körper (s. Gehler) |
corporis | corpus, oris (n Genetiv Sing.) | des Körpers (s. Gehler) |
corpus | corpus, oris (n Nomin. Sing.) | materieller Stoff, Materie (s. Gehler)) |
correptus | corripio, ripui, reptus (3 Partizip Perf. Passiv) | ergriffen, gefallen |
corrupto | corruptus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | verdorben, verkehrt |
corruptus | corruptus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | verdorben, verkehrt |
conuertebant | converto, verti, versus (3 3. Person. Plural Inperf.) | sie kehrten um, veränderten, lenkten auf sich |
consule | coansulo, lui, ltus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) | befrage!, hilf!, berate! |
conuicia | convicium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Geschrei, Tadel, Beschimpfung |
coxasque | coxa, ae +-que (f Akk. Plural) | Hüfte |
Cracouia | cracovia, ae | Krakov (im Rakonitzer Hügelland, Mittelböhmen) |
Cracouiam | cracovia, ae | Krakov (im Rakonitzer Hügelland, Mittelböhmen) |
Cracouiamque | cracovia, ae +-que | Krakau |
creatur | creo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) | er wird ernannt, gewählt |
crediderat | credo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) | er hatte geglaubt, vertraut |
credidere | credo, didi, ditus (3 3. Person Plural Perf.) | sie haben geglaubt, vertraut |
crediderim | credo, didi, ditus (3 1. Person Sing. Konj. Perf.) | ich hätte geglaubt, vertraut |
credimus | credo, didi, ditus (3 1. Person Plural Präs.) | wir glauben, vertrauen |
credit | credo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Präs.) | er glaubt, vertraut |
creduli | credulus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | leichtgläubig, vertrauensselig |
creduntur | credo, didi, ditus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) | sie werden geglaubt |
Cretense | cretensis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | kretisch |
Croaci | croaci, orum (m Nomin. Plural) | Kroaten |
Croatinus | croatinus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | kroatisch, aus Kroatien |
Croci | Krok | mythol. Herrscher in Böhmen |
Croco | Krok | mythol. Herrscher in Böhmen |
Crocus | Krok | mythol. Herrscher in Böhmen |
crucem | crux, crucis (f Akk. Sing.) | Kreuz |
cruciatur | crucio, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) | er wird gemartert, gequält |
crudelitate | crudelitas, atis (f Abl. Sing.) | Grausamkeit, Unbarmherzigkeit |
cui | qui, quae, quod (Dativ Sing. mask., fem., neutr.) | welchem, welcher, wem (interrog.) |
cui | quis, quis, quid (Dativ Sing. mask., fem., neutr.) | wem?, für wen? |
cuique | quisque, quaeque, quidque (Dat. Sing. mask. od. neutr.) | jedem |
cuius | qui, quae, quod (Genet. Sing. m, f, n) | welches |
cultor | cultor, oris (m Nomin. Sing.) | Bebauer, Bewohner, Freund, Verehrer |
cultores | cultor, oris (m Akk. Plural) | Bebauer, Bewohner, Freund, Verehrer |
culturam | cultura, ae (f Akk. Sing.) | Bearbeitung, Anbau |
cum | cum (Konjunktion m. Indikativ.) | da, als (invers.) |
cum | cum (Konjunktion m. Konjunktiv) | als, nachdem (historicum) |
cum | cum (Konjunktion m. Konjunktiv) | da, weil (kausal) |
cum | cum (Konjunktion m. Konjunktiv) | obgleich (concessivum) |
cum | cum (Konjunktion m. Konjunktiv) | da doch, während dagegen (adversativum) |
cum | cum primum | sobald () |
cum | cum (Konjunktion m. Indikativ.) | indem, dadurch daß (explicativum) |
cum maxime | cum (Adv.) | ganz vorzüglich, mehr denn je |
cum | cum (Konjunktion m. Indikativ.) | seit dem, seit () |
cum | cum (Konjunktion m. Indikativ.) | wann, zu der Zeit, damals als (zeitl.) |
cum | cum (Präpos. m. Ablat.) | doch nur, nur mit (beschränkend) |
cum | cum (Präpos. m. Ablat.) | unter, mit, nicht ohne (kausal) |
cum | cum (Präpos. m. Ablat.) | zugleich mit, gleichzeitig mit, unmittelbar nach (zeitl.) |
cum | cum (Präpos. m. Ablat.) | mit, nebst, sammt (räuml.) |
cum | cum (Konjunktion m. Indikativ) | so oft als, jedesmal (iterativ) |
cumque | cumque (Adv.) | wann immer, jederzeit |
cuncta | cunctus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | alle, gesamt |
cunctos | cunctus, a, um (Akk. Plural mask.) | alle, gesamt |
cupido | cupido, inis (f/m Nomin. Sing.) | Verlangen, Begierde |
cupientes | cupio, ivi, itus (3 Partizip Präs.) | begehrend, verlangend, zugetan seiend |
cur | cur (Adv.) | weshalb, warum, weil |
cura | cura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Sorge, Fürsorge, ärztliche Pflege |
curae | cura, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Sorge, Fürsorge, ärztliche Pflege |
curiae | curia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Senat, Kurie |
curiam | curia, ae (f Akk. Sing.) | Rathaus, Hof, Kurie |
cursu | cursus, us (m Abl. Sing.) | Lauf, Bahn |
curret | curro, cucurri, cursus (3 3. Person Sing. Futur) | er wird laufen |
cursum | cursus, us (m Akk. Sing.) | Lauf, Bahn |
custodienda | custodio, ivi, itus (4 Gerundivum) | was zu schützen ist, gefangen zu halten ist |
Cuthma | Kutná Hora | Kuttenberg, Stadt in Tschecjien |
Cyrillo | Kyrill von Saloniki *826 † 869 | Missionar der Slawen, Bruder von Method |
Cyrillum | Kyrill von Saloniki *826 † 869 | Missionar der Slawen |
D | ||
dabit | do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Futur) | er wird geben |
dabo | do, dedi, datus (1 1. Person Sing. Futur) | ich werde geben, einräumen, gewähren, gestatten |
dabunt | do, dedi, datus (1 3. Person Plural Futur) | sie werden geben |
Dalmatae | Dalmaten, Stamm der Illyrer, Volk des Westbalkans | |
Dalmatia | dalmatia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Dalmatien |
Dalmatis | dalmati, orum (m Dat. od. Abl. Plural) | Dalmatier |
damna | damnum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Schaden, Verlust, Buße |
damnant | damno, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie verurteilen, verwerfen, missbilligen, verdammen |
damnat | damno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er verurteilt, verwirft, missbilligt, verdammt |
damnatis | damnatus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | verurteilt, verdammt |
dant | do, dedi, datus (1 3. Person Plural Präs.) | sie geben |
Danubij | danubius, i (m Genet. Sing.) | Donau |
Danubium | danubius, i (m Akk. Sing.) | Donau |
daretur | do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) | es wäre gegeben worden, bewirkt werden |
data | do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) | gegeben |
datum | do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) | gegeben |
de | de (Präpos. m. Abl.) | von, bezüglich |
debere | debeo, bui, bitus (2 Infinit. Präs.) | schulden, verdanken |
decedit | decedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Präs.) | er weicht aus, stirbt, er scheidet |
decem | zehn | |
deceperit | decipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konk. Perf. od. Futur II) | sie hat getäuscht, hintergangen, betrogen |
decimo | decimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | zehnter |
decimonono | decimononus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | neuzehnter |
decimo octano | decimus octanus (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | achtzehnter |
decretum | decretum , i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Entscheidung, Erkenntnis, Anordnung, Grundsatz |
decuit | decet, decuit, - (2 3. Person Perf.) | es hat sich geziemt, ist angemessen gewesen |
dederis | do, dedi, datus (1 2. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) | du hättest gegeben, gewährt, geweiht |
dederunt | do, dedi, datus (1 3. Person Plural Perf.) | sie haben gegeben, gewährt, geweiht |
dedicem | dedico, avi, atus (1 1. Person Sing. Konj. Präs.) | ich würde erklären, weihen, widmen, ehren |
dedico | dedico, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) | ich erkläre, weihe, widme, ehre |
dedit | do, dedi datus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat gegeben, gewährt, gestattet |
dedita | deditus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | ergeben, zugetan |
deditiss | ||
defecit | deficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat gemangelt, verlassen, ist zugrundegegangen |
deficiant | deficio, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs.) | sie würden schwinden, verlassen, fehlen |
defixum | defigo, fixi, fixus (3 Partizip Perf. Passiv) | hineingestoßen |
defossum | defodio, fodi, fossus (3 Partizip Perf. Passiv) | vergraben |
defuit | desum fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | es hat gefehlt, gemangelt |
dei | deus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Gott |
deinde | deinde (Adv.) | dann, danach, darauf, ferner |
delati | defero, tuli, latus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) | vorgelegt, überbracht |
deletos | deleo, evi, etus (2 Partizip Perf. Passiv) | vernichtet, getilgt |
deligunt | deligo, legi, lectus (3 3. Person Plural Präs.) | sie wählen aus |
delirijs | delirium, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Irresein |
delituisse | delitesco, delitui, - (3 Infinit. Perf.) | sich versteckt haben |
demandatis | demando, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | anvertraut, übertragen |
demersus est | demergo, mersi, mesus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) | er ist versenkt worden |
denique | denique (Adv.) | endlich, schließlich |
deo | deus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Gott |
depascit | depasco, pavi, pastus (3 3. Person Sing. Präs.) | er weidet ab |
deriuari | derivo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) | abgeleitet werden |
deriuatae | derivo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | abgeleitet, hergeleitet |
desiderant | desidero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie wünschen, begehren, ersehnen |
desideratis | desidero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | gewünscht, begehrt, ersehnt, verloren gegangen |
desiderium | desiderium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Wunsch, Verlangen |
designat | designo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er bestimmt, bezeichnet, bestellt |
detracturum | detraho, trsxi, tractus (3 Partizip Futur) | was wegzunehmen ist, schädigen ist, zu zwingen ist, zu schmälern ist |
Deum | deus, i (m Akk. Sing.) | Gott |
Deus | deus, i (m Nomin. Sing.) | Gott |
diametrum | diametrus, i (m Akk. Sing.) | Durchmesser |
dicas | dica, ae (f Akk. Plural) | Prozess, Klage |
dicit | dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs.) | er sagt, nennt |
dicitur | dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) | es wird gesagt, genannt |
dicta | dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) | gesagen, genannt, gesprochen |
dictae | dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) | gesagen, genannt |
dictae sunt | dico, dixi, dictus (3 3. Person Plural Perf. Passiv) | sie sind genannt worden |
dictam | dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) | gesagen, genannt |
dictis | dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) | gesagen, genannt |
dictus | dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) | gesagen, genannt |
dictus est | dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) | er ist genannt worden |
dicunt | dico, dixi, dictus (3 3. Person Plural Präs.) | sie sagen, nennen |
diebus | dies, diei, (m/f Dat. od. Abl. Plural) | Tag |
diem | dies, diei, (m/f Akk. Sing.) | Tag |
dierum | dies, diei, (m/f Genet. Plural) | Tag |
difficili | difficilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f,n) | schwierig, ungünstig |
difficillimum | difficilis, e (Superlat. Akk. Sing. mask. od. neutr.) | schwierig, ungünstig |
diffidentem | diffido, diffisus sum (3 Partizip Pr&ä228;s.) | verzagend, die Hoffnung aufgebend, misstrauend |
digna | dignus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | angemessen, würdig |
dignus | dignus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | angemessen, würdig |
diluuium | diluvium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Sintflut |
dimisit | dimitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat weggeschickt, entsandt, hinterlassen, verzichtet auf |
dimisso | dimitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) | weggeschickt, entlassen, entsandt |
dimittite | dimitto, misi, missus (3 2. Person Plural Imperat. Präs.) | schickt weg, entsendet, entlaßt |
dirimens | dirimo, emi, emptus (3 Partizip Präs.) | lösend, trennend, scheidend |
diripuerunt | diripio, ipui, eptus (3 3. Person Plural Perf.) | sie haben zerrissen, geplündert |
diripuit | diripio, ipui, eptus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat zerrissen, geplündert |
diriuos | derivo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | abgeleitet |
dirutis | diruo, rui, rutus (3 Partizip Perf. Passiv) | zerstört |
disceptaretur | discepto, ceptavi, ceptatus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) | er hätte erörtert, verhandelt, entschieden |
disiungit | disiungo, unxi, unctus (3 3. Person Sing. Perf.) | es trennt |
distans | distans, tis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | entfernt |
disterminat | distermino, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er grenzt ab |
ditatum | dito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | bereichert |
ditiores | dis, ditis (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | reicher |
diu | diu (Adv.) | lange, bei Tage |
diui | divus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | selig, göttlich |
diuina | divinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | göttlich, heilig, prophetisch |
diuinae | divinus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | göttlich, heilig, prophetisch |
diuinam | divinus, a, um (Akk. Sing. fem.) | göttlich, heilig, prophetisch |
diuinandi | divino, avi, atus (1 Gerundium) | was weiszusagen ist, vorauszusehen |
diuinarum | divinus, a, um (Genet. Plural fem.) | göttlich, heilig, prophetisch |
diuisa | divisus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | geteilt |
diutina | diutinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | langwierig, lange dauernd |
diversorum | ||
dixere | dico, dixi, dictus (3 3. Person Plural Perf.) | sie haben gesagt |
dixerim | dico, dixi, dictus (3 1. Person Sing. Konj. Perf.) | ich hätte gesagt |
dixi | dico, dixi, dictus (3 1. Person Sing. Perf.) | ich habe gesagt |
diximus | dico, dixi, dictus (3 1. Person Plural Perf.) | wir haben gesagt |
dixit | dico, dixi, dictus (3 3. Person Plural Perf.) | er hat gesagt |
docent | doceo, docui, doctus (2 3. Person Plural Präs.) | sie lehren, unterrichten |
doctissimi | doctus, a, um (Superlat. Genet. Sing. mals. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | gelehrt, gebildet |
doctrina | doctrina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Unterricht, Lehrfach, Lehre, Lehrmeinung |
docuerit | doceo, cui, ctus (2 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) | er hätte gelehrt, unterrichtet |
dolio | dolium, i (n yi>Dat. od. Abl. Sing.) | Fass, Kessel |
dolose | dolose (Adv.) | arglistig, betrügerisch |
domesticum | domesticus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | häuslich, eigen, zum Haushalt gehörig |
domi | domi (Lokativ zu domus) | zu Hause, daheim |
dominam | domina, ae (f Akk. Sing.) | Gebieterin, Herrin |
dominetur | dominor, dominatus sum (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) | er beherrschte |
Dominico Firmano | Domenico Capranica * 1400 † 1458 | Humanist, Kardinal der röm. Kirche, 1425 Bischof von Fermo, ab 1430 Kardinal |
dominum | dominus, i (m Akk. Sing.) | Herr |
domum | domus, us (m Akk. Sing.) | Haus |
donantur | dono, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) | sie werden geschenkt, geweiht |
donatum | dono, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | geschenkt, geweiht |
donec | donec (Subjunkt.) | solange bis, bis dass |
dotale | dotalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | zur Mitgift gehörend |
duas | duo, duae, duo (Akk. Plural fem.) | zwei, beide |
dubitat | dubito, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er bezweifelt |
ducatum | ducatus, us (m Akk. Sing.) | Herzogtum |
duce | dux, ducis (m/f Abl. Sing.) | Führer, Herzog |
ducem | dux, ducis (m/f Akk. Sing.) | Führer, Herzog |
duces | dux, ducis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Führer, Herzog |
ducibus | dux, ducis (m/f Dat. od. Abl. Plural) | Führer, Herzog |
ducum | dux, ducis (m/f Genet. Plural) | Führer, Herzog |
dulces | dulcis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | süß, lieblich |
dum | dum (Adv.) | nun, doch, noch, wieso, bloß, solange bis, wenn nur |
dum | dum (Subjznkt.) | während, solange bis, wenn nur |
duo | duo, duae, duo (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. neutr.) | zwei, beide |
duobus | duo, duae, duo (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | zwei, beide |
duodecimo | duodecimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | zwölfter |
Duringi | Duringus | ? |
dux | dux, ducis (m/f Nomin. Sing.) | Herzog |
duxisse | duco, duxi, ductus (3 Infinit. Perf.) | geführt haben |
duxit | duco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat geführt |
Dvm | dum (Konjunkt.) | während, solange |
dum | dum (Konjunkt. m. Konj.) | weil ja |
dum | dum (Adv.) | doch, noch |
dum … dum | dum (Konjunkt. m. Konj.) | wenn entweder … oder wenn |
E | ||
ea | is, ea, id (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | diese |
Eaduum | ||
eam | is, ea, id (Akk. Sing. fem.) | diejenige |
ecclesiae | ecclesia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Kirche |
S. Rom. Ecclesiae | ecclesia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | heilige Römische Kirche |
ecclesiam | ecclesia, ae (f Akk. Sing.) | Kirche |
edentem | edo, edi, esus (3 Partizip Präs.) | essend |
editurum | edo, edidi, editus (3 Partizip Futur) | was hervorzubringen ist, zu gebähren ist |
edoctus | edoctus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | genau unterrichtet |
educitur | educo, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) | er wird herausgezogen, herausgeführt |
effecit | efficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat bewirkt, erzeugt, hergestellt |
efferunt | effero, extuli, elatus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) | sie preisen, heben heraus |
efficere | efficio, feci, fectus (3 Infinit. Präs.) | bewirken, erzeugen, herstellen |
efficit | efficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Präs..) | er bewirkt, erzeugt, stellt her |
efficiunt | efficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Präs..) | sie bewirken, erzeugen, stellen her |
effossis | effodio, fodi, fossus (3 Partizip Perf. Passiv) | ausgegraben, ausgestochen |
effrenemque | effrenis, e +-que (Akk. Sing. mask. od. fem.) | zügellos, unbändig |
ego | ego, tu, - (1. Person Sing. Nomin. Sing.) | ich |
Egra | egra, ae (m Nomin. od. Abl. Sing.) | Eger (Fluß) |
Egram | egra, ae (m Akk. Sing.) | Eger (Fluß) |
egredientur | egredior, gressus sum (3 3. Person Plural Futur Deponens) | sie werden verlassen, hinausgehen |
ei | is, ea, id (Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) | demjenigen |
ei | ei () | ach!, wehe! |
eius | is, ea, id (Genet. Sing. m, f, n) | desjenigen |
eiusdem | isdem, eadem, idem (Genet. Sing. m, f, n) | derselben |
electis | electus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | augesucht, auserwählt |
eleuatos | elevo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | erhoben |
emersere | emergo, si, sus (3 3. Person Plural Perf.) | sie haben sich gezeigt, sind hervorgekommen, entstanden |
emerserint | emergo, si, sus (3 3. Person Plural Perf. od. Futur II) | sie haben sich gezeigt, sind hervorgekommen, entstanden |
emisisse | emitto, misi, missus (3 Infinit. Perf.) | entsandt haben, hinausgeschickt haben |
emissus | emitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) | entsandt, hinausgeschickt |
Emondori | Hermunduren | |
enim | enim (Konjunkt.) | denn, nämlich |
eo | is, ea, id (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | demjenigen |
eorum | is, ea, id (Genet. Plural mask. od. neutr.) | diejenigen |
eos | is, ea, id (Akk. Plural mask.) | diejenigen |
eosque | is, ea, id +-que (Akk. Plural mask.) | diejenigen |
episcopatum | ||
equitem | eques, itis (m Akk. Sing.) | Reiter, Ritter |
equiti | eques, itis (m Dat. Sing.) | Reiter, Ritter |
equo | equus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Pferd |
equum | equus, i (m Akk. Sing.) | Pferd |
equus | equus, i (m Nomin. Sing.) | Pferd |
erant | sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) | er war |
erat | sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Imperf.) | sie waren |
eremi | eremus, i (m/f Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Einsiedler, Einsamkeit |
eremitis | eremita, ae (m Dat. od. Abl. Plural) | Einsiedler |
eremo | eremus, i (m/f Dat. od. Abl. Sing.) | Einsiedler, Einsamkeit |
eremum | eremus, i (m/f Akk. Sing.) | Einsiedler, Einsamkeit |
ergo | ergo (Adv.) | also, folglich |
ergo | ergo (Postposit. m. Genet.) | wegen |
eripui | eripio, pui, eptus (3 1. Person Sing. Perf.) | ich habe geraubt, entrissen |
erit | sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Futur) | er wird sein |
errati | erratum, i (n Genet. Sing.) | Irrtum, Verirrung |
esse | sum, fui, esse (unregelm. Infinit. Präs.) | sein |
essentque | sum, fui, esse +-que (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) | sie wären |
esset | sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er war |
est | sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) | er ist |
estis | sum, fui, esse (unregelm. 2. Person Plural Präs.) | ihr seid |
estote | sum, fui, esse (unregelm. 2. Person Plural Imperat. Präs.) | ihr sollt sein |
et, & | et (Konjunktion) | und |
et … et | et … et (Konjunktion) | sowohl … als auch, teils … teils |
Ethrusca | etruscus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | etruskisch |
etiam | etiam (Adv.) | noch, noch immer, wieder |
etiam | etiam (Konjunk.) | auch, sogar, gar |
etsi | etsi (Konjunkt.) | wenn auch, wenn schon, indes, wiewohl |
euertit | everto, verti, versus (3 3. Person Sing. Perf. od. Präs.) | er hat zerstört, vernichtet |
eum | is, ea, id (Akk. Sing. mask.) | dieser, derjenige, ein solcher |
eundum | eo, ii, itus (unregelm. Gerunium) | zu gehen, das Gehen |
Europam | europa, ae (f Akk. Sing.) | Europa |
ex, e | e, ex (Präpos. m. Abl.) | aus, von |
ex bono et aequo | nach Recht und Moral, nach Recht und Billigkeit | |
ex re | ex (Präpos. m. Abl.) | im Interesse |
exaedificatum | exaedifico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | erbaut |
exaruerunt | exaresco, rui, - (3 3. Person Plural Perf.) | sie sind vertrocknet |
exaruisset | exaresco, rui, - (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) | er wäre vertrocknet |
excaecatus | excaeco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | geblendet, verdunkelt |
excedentes | excedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) | herausgehend, verlassend, |
excedit | excedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Präs.) | er geht heraus, verlässt, übertrifft |
excellunt | excello, ui, - (3 3. Person Plural Präs.) | sie ragen hervor, zeichnen sich aus |
exceptus | excipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) | empfangen, aufgenommen |
exceptus est | excipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) | er ist empfangen worden, aufgenommen worden |
excessit | excedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf.) | er ist herausgegangen, hat verlassen, übertroffen |
excipio | excipio, cepi, ceptus (3 1. Person Sing. Präs.) | ich nehme aus |
excipit | excipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) | er nimmt auf, empfängt, antwortet |
excipiunt | excipio, cepi, ceptus (3 3. Person Plural Präs.) | sie nehmen aus, nehmen auf |
excitata | excito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | aufgeschreckt, erregt, verursacht |
excommunicato | excommunico, avi, atus (Partizip Perf. Passiv) | exkommuniziert, in den Kirchenbann getan |
excreuisse | excresco, crevi, cretus (3 Infinit. Perf.) | aufgewachsen zu sein |
exercitu | exercitus , us (m Abl. Sing. ) | Heer, Bande, Übung |
exercitum | exercitus , us (m Akk. Sing. ) | Heer, Bande, Übung |
exercitus | exercitus , us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Heer, Bande, Übung |
exhaustaeque | exhaurio, hausi, haustus +-que (4 Partizip Perf. Passiv) | geleert, erschöpft |
exhausto | exhaurio, hausi, haustus +-que (4 Partizip Perf. Passiv) | geleert, erschöpft |
exiguam | exiguus, a, um (Akk. Sing. fem.) | klein, unbedeutend |
exilij | exilium, i (n Genet. Sing.) | Verbannung, Exil |
exilio | exilium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Verbannung, Exil |
exilium | exilium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Verbannung, Exil |
exinde | exinde (Adv.) | seitdem, sodann, hierauf, von da an |
existimauerat | existimo, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) | er hatte gemeint, geurteilt, erachtet |
existimo | existimo, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) | ich meine, urteile, erachte |
ex loco | von der Stelle | |
exonerant | exonero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie entleeren, erleichtern, schaffen fort |
exoriens | exorior, exortus sum (4 Partizip Präs.) | aufstehend, entstehend, sprießend |
exornas | exorno, avi, atus (1 2. Person Sing. Präs.) | du schmückst aus, richtest her |
expectare | exspecto, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | gewarten, erwarten, erhoffen, verlangen |
expectauit | exspecto, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat gewartet, erwartet, erhofft, verlangt |
expedito | expedio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) | bewältigt |
expendas | expendo, pendi, pensus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) | du prüftest, erwägests |
expendant | expendo, pendi, pensus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) | sie prüfen, erwägen |
experti | expertus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | erprobt, kundig |
experti | expers, ertis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | frei von, ohne Anteil |
expertus | expertus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | erprobt, kundig |
expetere | expeto, ivi, itus (3 Infinit. Präs.) | erstreben, verlangen, fordern, widerfahren |
explere | expleo, evi, etus (2 Infinit. Präs.) | ausfüllen, befriedigen |
exposita | expono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) | ausgestellt, vor Augen gestell, dargelegt, beschrieben |
extincta | extinguo, tinxi, tinctus (3 Pertizip Perf. Passiv) | ausgelöscht, getilgt |
extinctum | extinguo, tinxi, tinctus (3 Pertizip Perf. Passiv) | ausgelöscht, getilgt |
extitit | ||
extra | extra (Adv.) | außerhalb |
extra | extra (Präpos. m. Akk.) | außerhalb |
extremum | extremum (Adv.) | zum letzten Mal |
extremum | extremus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | äußerstes, letztes |
extremum | extremum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Ende, Grenze |
extructione | ||
exuri | exuro, ussi, ustus (3 Infinit. Präs. Passiv) | ausgebrannt werden |
F | ||
faber | faber, i (m Nomin. Sing.) | Handwerker |
fabricasse | fabrico, avi, atus (1 Infinit. Perf.) | erschaffen haben, ersonnen haben |
fabulosa | fabulosus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | fabelhaft |
faciens | facio, feci, factus (3 Partizip Präs.) | machend, tuend, bewirkend, hervorbringend |
facile | facile (Adv.) | leicht, einfach, mühelos |
facit | facio, feci, factus (3 3. Person Sing. Präs.) | er macht, tut, bewirkt |
faciunt | facio, feci, factus (3 3. Person Plural Präs.) | sie machen, tun |
facta | facio, feci, factus (3 Partizip Perf. Passiv) | gemacht, getan |
facta | factum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Handlung, Tat |
facto | factum, i () n Dat. od. Abl. Sing. | Handlung, Tatsache, Verfügung |
factos | facio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) | hergestellt, gemacht |
factum | facio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) | hergestellt, gemacht |
facturumque | facio, feci, factus +-que (unregelm. Partizip Futur) | was zu tun ist, zu machen ist |
facturus | facio, feci, factus +-que (unregelm. Partizip Futur) | was zu tun ist, zu machen ist |
factus | facio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) | hergestellt, gemacht |
familiam | familia, ae (f Akk. Sing.) | Familie, Hausgemeinschaft |
famosissimae | famosus, a, um (Superlat. Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | berühmt, berüchtigt |
fata | fatum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Weissagung, Verderben |
fatentur | fateor, fassus sum (2 3. Person Plural Präs.) | eingestehen |
fauente | faveo, favi, fautus (2 Partizip Präs.) | begünstigt, unterstützt |
fauore | favor, oris (m Abl. Sing.) | Gunst, Beliebtheit, Zuneigung |
fauorem | favor, oris (m Akk. Sing.) | Gunst, Beliebtheit, Zuneigung |
febre | febris, is (f Abl. Sing.) | Fieber |
fecit | facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er hat gemacht, gehandelt, bewirkt, hervorgebracht |
felices | felix, icis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | glückliche, erfolgreich |
feliciter | feliciter (Adv.) | glücklich |
felix | felix, icis (Nomin. Sing. m, f, n) | glückliche, erfolgreich |
ferax | ferax, acis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | fruchtbar |
ferens | fero, tuli, latus (unregelm Partizip Präs.) | tragend, bringend |
ferisque | fera, ae +-que (f Dat. od. Abl. Plural) | Wildtiere |
ferme | fere (Adv.) | meist, gewöhnlich, in der Regel |
ferocemque | ferox, ocis +-que (Akk. Sing. mask. od. fem.) | wild, trotzig, kriegerisch |
feros | ferus, a, um (Akk. Plural mask.) | wild, ungezähmt |
ferrea | ferreus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem.) | eisern, fest, hart |
ferream | ferreus, a, um (Akk. Sing. fem.) | eisern, fest, hart |
ferro | ferrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Eisen (s. Macquer) |
fert | fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) | er bringt ein, eilt |
ferunt | fere, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) | sie tragen, bringen hervor, berichten, erzählen |
fessi | fessus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | erschöpft, müde |
festinare | festino, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | eilen, hasten |
fide | fides, ei (f Abl. Sing.) | Treue, Glaube, Vertrauen, Gewissheit |
fidem | fides, ei (f Akk. Sing.) | Treue, Glaube, Vertrauen, Gewissheit |
fidem facere | fides, ei (f Akk. Sing.) | Glaubwürdigleit verleihen |
fides | fides, ei (f Nomin. Sing.) | Treue, Glaube, Vertrauen, Gewissheit |
fiducia | fiducia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Vertrauen, Zuverlässigkeit |
filia | filia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Tochter |
filias | filia, ae (f Akk. Plural) | Tochter |
filij | filius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Sohn |
filio | filius, i (m dat. od. Abl. Sing.) | Sohn |
filios | filius, i (m Akk. Plural) | Sohn |
filium | filius, i (m Akk. Sing.) | Sohn |
filius | filius, i (m Nomin. Sing.) | Sohn |
fine | finis, is (m/f Abl. Sing.) | Ende, Grenze |
finem | finis, is (m/f Akk. Sing.) | Ende, Grenze |
fines | finis, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Ende, Grenze |
finxit | fingo, finxi, fictus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat gebildet, gestaltet |
Firmano | ||
flamma | flamma, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Flamme, Feuer, Glut |
flatibus | flatus, us (m Dat. od. Abl. Plural) | Wind |
Florentia | florentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Florenz (ital. Stadt) |
flumen | flumen, inis (n Nomin. Sing.) | Fluß |
flumina | flumen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) | Fluß |
flumine | flumen, inis (n Abl. Sing.) | Fluß |
fluminibus | flumen, inis (n Dat. od. Abl. Plural) | Fluß |
fluminis | flumen, inis (n Genet. Sing.) | Fluß |
fluuios | fluvius, i (m Akk. Plural) | Fluß, Strom |
fluuium | fluvius, i (m Akk. Sing.) | Fluß, Strom |
fodinas | fodina, ae (f Akk. Plural) | Bergwerk, Grube |
foeminae | femina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Frau |
foeminarum | femina, ae (f Genet. Plural) | Frau |
foeminas | femina, ae (f Akk. Plural) | Frau |
fonte | fons, fontis (m Abl. Sing.) | Quelle, Brunnen, Taufwasser |
formam | forma, ae (f Akk. Sing.) | Form, Gestalt, Regel |
fors | fors, fortis (f Nomin. Sing.) | Zufall, Schicksal |
fortasse | fortasse (Adv.) | vielleicht, möglicherweise |
fortassis | fortassis (Adv.) | vielleicht, hoffentlich, ungefähr |
fortiter | fortiter (Adv.) | stark, tapfer |
fortium | fortus, e (Genet. Plural m, f, n) | tapfer, mutug, stark |
fortuna | fortuna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Glück, Zufall |
fortunae | fortuna, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Glück, Zufall |
fortunae | fortunae, arum (f Nomin. Plural) | Güter, Reichtümer |
forum | forum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Marktpatz |
fossa | fossa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Graben, Kanal |
fractus | ||
frater | frater, fratris (m Nomin. Sing.) | Bruder |
fratre | frater, fratris (m Abl. Sing.) | Bruder |
fratrem | frater, fratris (m Akk. Sing.) | Bruder |
fratri | frater, fratris (m Dat. Sing.) | Bruder |
fratribusque | frater, fratris +-que (m Dat. od. Abl. Plural) | Bruder |
Friderico | ||
frondensus | frondesco, -, - (3 Partizip Perf. Passiv) | belaubt |
fronduisse | frondeo, -, - (2 Infinit. Perf.) | ist belaubt gewesen |
fructus | fructus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Frucht, Nachkommenschaft |
fruens | fruor, fritus sum (3 Partizip Präs.) | erfreuend, genießend |
fruges | fruges, um (f Nomin. od. Akk. Plural) | Feldfrüchte |
frumenti | frumentum, i (n Genet. Sing.) | Getreide, Weizen |
frumentique | frumentum, i +-que (n Genet. Sing.) | Getreide, Weizen |
frustraturam | frustro, avi, atus (1 Partozop Futur) | wer zu tåuschen ist, zu vereiteln ist, zunichte zu machen ist |
fuerat | sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Plusquamperf.) | sie ist gewesen |
fuerim | sum, fui, futurus (unregelm. 1. Person Sing. Konj. Perf.) | ich wäre gewesen |
fuerit | sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Perf.) | er wäre gewesen |
fuerunt | sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) | sie sind gewesen |
fuga | fuga, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Flucht, Verbannung |
fugae | fuga, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Flucht, Verbannung |
fugiens | fugio, fugi, fugiturus (3 Partizip Präs.) | fliehend, vermeidend |
fuisse | sum, fui, esse (unregelm. Partizip Perf.) | gewesen sein |
fuit | sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er ist gewesen |
fuitque | sum, fui, esse +-que (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er ist gewesen |
fuitut | ||
functo | fungor, functus sum (3 Partizip Perf. Passiv) | verrichtet, geleistet, vollendet, erlitten |
functus | fungor, functus sum (3 Partizip Perf. Passiv) | verrichtet, geleistet, vollendet, erlitten |
functus est | fungor, functus sum (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) | er hat vollendet |
funditus | funditus (Adv.) | vollständig, von Grund aus |
funere | funus, eris (n Abl. Sing.) | Bestattung, Untergang |
G | ||
gaudentes | gaudeo, gavisus sum (2 Partizip Präs.) | sich freuend, gern habend |
gelida | gelidus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | eiskalt, frisch |
generatione | generatio, onis (f Abl. Sing.) | Zeugung, Generation |
generis | genus, eris (n Genet. Sing.) | Art, Stamm |
gens | gens, entis (f Nomin. Sing.) | Stamm, Sippe, Volk |
gente | gens, entis (f Abl. Sing.) | Stamm, Sippe, Volk |
gentem | gens, entis (f Akk. Sing.) | Stamm, Sippe, Volk |
gentes | gens, entis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Stamm, Sippe, Volk |
genti | gens, entis (f Dat. Sing.) | Stamm, Sippe, Volk |
gentibus | gens, entis (f Dat. od. Abl. Plural) | Stamm, Sippe, Volk |
gentiles | gentilis, is (m Nomin. od. Akk. Plural) | Heiden |
gentis | gens, entis (f Genet. Sing.) | Stamm, Sippe, Volk |
gentium | gens, entis (f Genet. Plural) | Stamm, Sippe, Volk |
genua | genu, us (n Nomin. od. Akk. Plural) | Knie |
genus | genus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Stamm, Abstammung, Gattung |
gerebat | gero, gessi, gestum (3 3. Person Sing. Imperf.) | er leitete, ertrug |
gerere | gero, gessi, gestum (3 Infinit. Präs.) | leiten, ertragen |
Germani | germani, orum (m Nomin. Plural) | Germanen |
Germania | germania, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Germanien |
Germaniam | germania, ae (f Akk. Sing.) | Germanien |
Germanicae | ermanus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.)> | germanisch, deutsch |
Germanum | germanus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | germanisch |
Germanum | germanus, i (m Akk. Sing.) | Germane |
Germanum | germanus, i (m Akk. Sing.) | leiblicher Bruder |
germinantes | germino, avi, atus (1 Partizip Präs.) | hervorsprossend, keimend |
gessit | gero, gessi, gestus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat geführt |
gesta | gesta, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) | Taten |
gestarum | gero, gessi, gestus (3 Partizip Perf. Passiv) | ausgeführt, geschehen |
gestis | gesta, orum (n Dat. od. Abl. Plural) | Kriegstaten |
Getarum | Goten | |
gete | ||
gladio | gladius, i () Dat. od. Abl. Sing. | Schwert |
glandibus | glans, glandis (f Dat. od. Abl. Plural) | Eichel, Schleuderkugel |
glandium | glans, glandis (f Genet. Plural) | Eichel, Schleuderkugel |
gloriae | gloria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Ruhm, Ehre |
Gnesenium | Gniezno (Gnesen), älteste Stadt in Großpolen | |
Graeci | graecus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | griechisch |
grandem | grandis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | groß, bedeutend, wichtig |
gratum | gratus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | anmutig, freundlich, beliebt, willkommen |
gratus | gratus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | anmutig, freundlich, beliebt, willkommen |
grauabor | gravor, gravatus sum (1 1. Person Sing. Futur Deponens) | ich werde mich weigern, belästigt fühlen |
graui | gravis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | folgenschwer, schwer |
gregem | grex, gregis (m Akk. Sing.) | Heerde |
Grezium | Hradec Králivé | Königsgrätz |
Grezomislao | Grezomislaus | ? |
gubernaret | guberno, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er lenkte, steuerte |
gubernare | guberno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | lenken, steuern |
gubernata | guberno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | gelenkt, gesteuert |
gubernauit | guberno, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er het gelenkt, gesteuert |
H | ||
habent | habeo, ui, itum (2 3. Person Plural Präs.) | sie haben, halten für |
habet | habeo, ui, itum (2 3. Person Sing. Präs.) | er hat, hält für |
habita | habeo, bui, bitus (2 Partizip Perf. Passiv) | gehalten, gehabt, angesehen als |
habita | habito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | bewohnt |
habitant | habito, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie wohnen |
habiti | habeo, bui, bitus (2 Partizip Perf. Passiv) | gehalten, gehabt, angesehen als |
habuit | habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Perf.) | er hat gehabt, gehalten, zugebracht |
hac | hac (Adv.) | hier, auf diese Weise |
hac | hic, haec, hoc (Abl. Sing. fem.) | diese |
hactenus | hactenus (Adv.) | bis hierher, so weit, insofern |
haec | hic, haec, hoc (Nomin. Sing. od. Plural fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | diese, folgende |
haeredes | heres, edis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Erbe |
haeresiarchis | ||
haereticorum | ||
hanc | hic, haec, hoc (Akk. Sing. fem.) | dieser |
haud | haud (Adv.) | gar nicht, nicht eben |
Hauschae | Kozi Hrádek | Ziegenburg, östl. von Tábor |
Hebraeos | hebraei, orum (m Akk. Plural) | Hebräer |
Henrico | ||
Henricu | ||
Henricum | ||
Henricus | ||
herbarum | herba, ae (f Genet. Plural) | Heilkräuter |
Hercynia | hercynia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | herkynischer Wald, bedeckt das Mittelgebirge n&246;rdlich der Donau und östlich des Rheins |
hereticorum | haeretci, orun (m Genet. Plural) | Ketzer |
hic | hic (Adv.) | hier, jetzt |
hic … illic | hic (Adv.) | hier … dort |
hic | hic, haec, hoc (Nomin. Sing. od. Plural mask.) | dieser |
Hieronymo | Hieronymos * 360 † 272 v. Chr. | griech Geschichtsschreiber |
Hieronymo | Hieronymos * 348 † 430 | Kirchenvater |
his | hic, haec, hoc (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | dieser |
historia | historia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Geschichte, Forschung, Kenntnis |
historiae | historia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Geschichte, Forschung, Kenntnis |
historiam | historia, ae (f Akk. Sing.) | Geschichte, Forschung, Kenntnis |
historijs | ||
hoc | hoc (Adv.) | desto, umso, deshalb |
hoc | hic, haec, hoc (Abl. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. od. Abl. Sing. neutr.) | dieser |
hoc loco | an diesem Ort | |
hoc pacto | auf diese Weise | |
hoie | homo, inis (m Abl. Sing.) | Mensch (Endter) |
hoies | homo, inis (m Nomin. od. Akk. Plural) | Mensch (Endter) |
homicidio | homicidium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Totschlag, Mord |
homine | homo, inis (m Abl. Sing.) | Mensch |
hominem | homo, inis (m Akk. Sing.) | Menschen |
homines | homo, inis (m Nomin. od. Akk. Plural) | Menschen |
homini | homo, inis (m Dat. Sing.) | Mensch |
hominibus | homo, iinis (m Dat. od. Abl. Plural) | Menschen |
hominum | homo, inis (m Genet. Plural) | Mensch |
homo | homo, inis (m Nomin. Sing.) | Mensch |
honesta | honestus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | angesehen, ehrbar, würdig |
honestate | honestas, atis (f Abl. Sing.) | Würde, Ehrbarkeit, Sittlichkeit |
honore | honor, is (m Abl. Sing.) | Ehre Hochachtung |
horas | hora, ae (f Akk. Plural) | Stunde, Zeit |
hostilem | hostilis, r (Akk. Sing. mask. od. fem.) | feindlich |
hostis | hostis, is (m/f Nomin. od. Genet. Sing. od. Akk. Plural) | Feind |
Hugarii | Ungarn | |
huius | hic, haec, hoc (Genet. Sing. m, f, n) | dieser |
huiusmodi | hic, haec, hoc (Dat. Sing. m, f, n) | derartig, von dieser Art |
humanae | humanus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | menschlich |
humanarumque | humanus, a, um +-que (Genet. Plural fem.) | menschlich |
humani | humanus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | menschlich |
humili | humilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | niedrich, schwach, demütig |
humiliori | humilis, e (Komparat. Dat. Sing. m, f, n) | niedrich, schwach, demütig |
hunc | hic, haec, hoc (Akk. Sing. mask.) | diesen |
Hungari | hungari, orum (m Nomin. Plural) | Ungarn |
Hungaria | hungaria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Ungarn |
Hus | Jan Hus * 1370 † 1415 | böhm. Theologe und Reformator |
Hussitarum | Hussiten | |
Hussitis | hussiti, orum (m Dat. od. Abl. Plural) | Hussiten |
I, J | ||
iacet | iaceo, cui, iturus (2 3. Person Sing. Präs.) | es liegt |
Iacobellus | Jakobellus von Mies * 1372 † 1429 | hussit. Priester in Prag |
iam | iam (Adv.) | jetzt, nun, nunmehr, schon, bereits |
jam … jam | iam (Adv.) | bald … bald |
Ianur | Jaromír † 1035 | Herzog von Böhmen |
Iaronurus | Jaromír † 1035 | Herzog von Böhmen |
ibi | ibi (Adv.) | da, dort, dann |
id | is, ea, id (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | dieses |
idem | idem, eadem, idem (Nomin. Sing. od. Plural mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | ebenderselbe |
idioma | idioma, atis (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Sprache, Mundart |
ierit | eo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) | er wäre gegangen |
igit. | igitur (Konjunkt.) | deswegen, demnach, folglich, somit, nun aber |
igitur | igitur (Konjunkt.) | deswegen, demnach, folglich, somit, nun aber |
Iglaria | Jihlava | Iglau, Stadt an der tschech.-mähr. Grenze |
igni | ignis, is (m Dat. od. Abl. Sing.) | Feuer (s. auch bei Gehler) |
ignibus | ignis, is (m Dat. od. Abl. P lural) | Feuer (s. auch bei Gehler) |
ignobilior | ignobilis, e (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) | unbekannter, unvornehmer |
ignorare | ignoro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | nicht kennen, unkundig sein |
ijdem | idem, eadem, idem (Nomin. Plural mask.) | dieselben |
illa | ille, illa, illud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | jene |
ille | ille, illa, illud (Nomin. Sing. mask.) | jener |
illi | illa, illa, illud (Dat. Sing. od. Plural m, f, n od. Genet. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) | jene |
illius | ille, illa, illud (Genet. Sing. m, f, n) | jene |
illorum | ille, illa, illud (Genet. Plural mask. od. neutr.) | jene |
illos | ille, illa, illud (Akk. Plural mask.) | jene |
illud | ille, illa, illud (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | jenes |
illum | ille, illa, illud (Akk. Sing. mask.) | jenen |
illustras | illustro, avi, atus (1 2. Person Sing. Präs.) | du beleuchtest, erklärst |
illustrauit | illustro, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat beleuchtet, erklärt |
illustriora | illustris, e (Kompar. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | berühmt, deutlich |
illustrissimum | illustris, e (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | deutlich, bekannt, offenbar |
immaturo | immaturus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | unreif, vorzeitig, zu früh |
imbecilles | imbecillis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | schwach, gebrechlich |
imbutus | imbutus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | vertraut mit, eingeführt in |
immortalitate | immortalitas, atis (f Abl. Sing.) | Unsterblichkeit, Unvergänglichkeit |
Imp. Caroli | imperatoris Caroli | Kaiser Karl |
imperabat | impero, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) | er herrschte, befahl |
imperare | impero, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | beherrschen, gebieten |
Imperator | imperator, oris (m Nomin. Sing.) | Herrscher, Kaiser |
Imperatore | imperator, oris (m Abl. Sing.) | Herrscher, Kaiser |
Imperatorem | imperator, oris (m Akk. Sing.) | Herrscher, Kaiser |
Imperatori | imperator, oris (m Dat. Sing.) | Herrscher, Kaiser |
imperatoris | imperator, oris (m Genet. Sing.) | Herrscher, Kaiser |
imperaui | impero, avi, atus (1 1. Person Sing. Perf.) | ich habe geherrscht, geboten |
imperauit | impero, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat geherrscht, geboten |
imperij | imperium, i (n Genet. Sing.) | Reich, Herrschaft |
imperio | imperium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Reich, Herrschaft |
imperium | imperium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Reich, Herrschaft |
impio | impius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | ruchlos, frevelhaft |
impleuerunt | impleo, evi, etus (2 3. Person Plural Perf.) | sie haben angefüllt |
imponunt | impono, posui, positus (3 3. Person Plural Präs.) | sie setzen auf |
importato | importo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | eingeführt |
impp. | imperator, oris (f Nomin. od. Akk. Plural) | Herrscher, Kaiser |
in | in (Präpos. mit Abl. o. Akk.) | in, auf |
in primis = inprimis | inprimis (Adv.) | besonders |
incertum | incertus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | unsicher, ungewiss, schwankend |
incessisse | incedo, cessi, cessus (3 Infinit. Perf.) | einhergrschritten sein, eingetreten sein |
incidenda | incido, cidi, cisus (3 Gerundivum) | was zu zerschneiden ist |
incognitus | incognitus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | unerkannt, unbekannt |
incolae | incola, ae (m/f Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | Einwohner |
incoleremus | incolo, colui, cultus (3 1. Person Plural Konj. Imperf.) | wir bewohnten |
incolis | incolo, lui, ultus (3 2. Person Sing. Präs.) | du bewohnst, besiedelst |
incolis | incola, ae (m/f Dat. od. Abl. Plural) | Einwohner |
incoluit | incolo, lui, ultus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat bewohnt, besiedelt |
incolunt | incolo, lui, ultus (3 3. Plerson Plural Präs.) | sie bewohnen, besiedeln |
incommoda | incommodum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Unannehmlichkeit |
incultam | incultus, a, um (Akk. Sing. fem.) | unbebaut, brachliegend |
inde | inde (Adv.) | von da an, daher, daraus, davon |
indecorum | indecorus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | unpassend, unrühmlich |
indeque | inde +-que (Adv.) | von da an, daher, daraus, davon |
indicat | indico, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er zeigt an, stellt fest |
indicto | indico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) | angezeigt, gemeldet, angeordnet, auferlegt |
indidere | indido, didi, ditus (3 3. Person Plural Perf.) | sie haben hineingelegt, bewirkt, beigegeben |
indigna | indignus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | unwürdig, unangemessen |
indignatus | indignor, atus sum (1 Partizip Perf. Passiv) | unwillig, empört, entrüstet |
indignum | indignus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | unwürdig, unangemessen, schändlich |
indignumque | indignus, a, um +-que (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | unwürdig, unangemessen, schändlich |
indulsit | indulgeo, dulsi, dultus (2 3. Peron Sing. Perf.) | er hat gewährt, bewilligt |
indulto | indulgeo, dulsi, dultus (2 Partizip Perf. Passiv) | nachgegeben, gewährt |
indulto | indultum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Zugeständnis, Erlaubnis, Bewilligung |
indultum | indulgeo, dulsi, dultus (2 Partizip Perf. Passiv) | nachgegeben, gewährt |
indultum | indultum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Erlaubnis, Bewilligung |
inermes | inermis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | wehrlos, unbewaffnet |
inexhaustae | inexhaustus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | unerschöpflich |
infelicem | infelix, icis (Akk. Sing. mask. od. fem.) | unglücklich |
infelices | infelix, icis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | unglücklich |
inferos | inferus, a, um (Akk. Plural mask.) | unten befindlich |
inferos | inferi, orum (m Akk. Plural) | Unterirdische, Teufel |
infidelitate | infidelitas, atis (f Abl. Sing.) | Untreue, Treulosigkeit |
influit | influo, fluxi, - (3 3. Person Sing. Präs.) | er fließt hinein |
ingenij | ingenium, i (n Genet. Sing.) | Verstand, Begabung, Talent |
ingenio | ingenium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Verstand, Begabung, Talent |
ingenti | ingens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | ungeheuer, riesig |
ingerens | ingero, gessi, gestus (3 Partizip Präs.) | hineintragend, hineinwerfend |
ingluuiem | ingluvies, ei (f Akk. Sing.) | Schlund, Völlerei |
ingratum | ingratus, a, um (Nomin. od. Akk. SIng. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | unangenehm, unwillkommen |
ingressus | ingredior, ingressus sum (3 Partizip Perf. Passiv) | betreten, angefangen, zu reden begonnen |
iniquitate | iniquirtas, atis (f Abl. Sing.) | Ungleicheit, Ungerechtigkeit, Sünde |
iniquos | iniquus, a, um (Akk. Plural mask.) | ungleich, uneben, ungünstig, unwillig |
initium | initium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Anfang, Herkunft |
iniuria | iniuria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Unrecht, Kränkung |
iniussu | iniussu (Adv.) | ohne Befehl |
innumerabiles | innumerabilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | unzählich |
inoffensi | inoffensus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | ungestört, ohne Schaden |
inops | inops, inopis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | mittellos, arm, hilflos |
inquit | inquis, inquit (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) | sie sagt |
inquiunt | inquis, inquit (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) | sie sagen |
insania | insania, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Wahnsinn, Raserei |
insaniae | insania, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Wahnsinn, Raserei |
inscripta | inscribo, scripsi, scriptus (3 Partitip Perf. Passiv) | darauf geschrieben, betitelt |
insidijs | insidiae, arum (f Dat. od. Abl. Plural) | Hinterhalt, Falle, Anschlag |
insignis | insignis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) | gekennzeichnet, bekannt, ausgezeichnet |
insignis | insigne, is (n Genet. Sing.) | Kennzeichen, Auszeichnung, Zierde |
insit | insum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er wohnte inne |
insolescendum | insolesco, - ,- (3 Gerundium) | übermütig zu sein, |
instare | insto, stiti, staturus (1 Infinit. Präs.) | stehen auf, bedrängen, bevorstehen, betreiben |
institutum | instituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) | eingerichtet, angeordnet, sich entschlossen, vogenommen |
instruere | instruo, uxi, uctus (3 Infinit. Präs.) | unterrichten, unterweisen |
instrumentum | instrumentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Werkzeug, Hausrat, Vorrat, Schmuck, Kleidung |
insuper | insuper (Adv.) | oberhalb |
insuper | insuper (Präpos. m. Akk.) | oben auf, obendrein |
integerrimo | integer, gra, grum (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | ganz unberührt, redlich, unparteiisch |
intelligens | intelligo, lexi, lectus (3 Partizip Präs.) | erkennend, verstehend |
interceptum | intercipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) | abgefangen, weggenommen, unterbrochen, abgeschnitten |
interdicta | interdico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) | untersagt, verboten, befohlen |
interdixit | interdico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat untersgt, verboten, befohlen |
interea | interea (Adv.) | inzwischen, unterdessen |
intererat | intersum fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Imoerf.) | er war dazwischen, dabei, es lag daran |
interfecit | interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat umgebracht, ermordet |
interijt | intereo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er ist umgekommen, verschwunden |
interiora | interiora, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) | der innere Teil des Landes |
interitura | intereo, ii, itus (unregelm. Partizip Futur) | untergehen, verschwinden |
interpretat | interpreto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er deutet, erkläsrt, übersetzt |
interrogant | interrogo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie fragen |
interrogatus | interrogo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | gefragt, befragt |
intersecat | interseco, cui, tus (1 3. Person Sing. Präs.) | er zerschneidet |
intra | intra (Adv.) | innerhalb |
intra | intra (Präpos. m. Akk.) | innerhalb, innen |
introisset | introeo, ii/ivi, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Plursquamperf.) | eintreten, betreten |
intromisit | intromitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat hineingeschickt, hineingelassen |
intuens | intueor, tuitus (2 Partizip Präs.) | blickend auf, ansehend |
inuenies | invenio, veni, ventus (4 2. Person Sing. Futur) | du wirst finden |
inuenisse | invenio, veni, ventus (4 Infinit. Perf.) | gefunden haben |
inuerso | inverto, versi, versus (3 Partizip Perf. Passiv) | umgekehrt, umgedreht |
inuicti | invictus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | unbesiegbar |
Ioanne | Johannes Chrysostomos * 349 † 407 | Kirchenlehrer |
ipsam | ipse, ipsa, ipsum (Akk. Sing. fem.) | selbst |
ipsas | ipse, ipsa, ipsum (Akk. Plural fem.) | selbst |
ipse | ipse, ipsa, ipsum (Nomin. Sing. mask.) | selbst |
ipsi | ipse, ipsa, ipsum (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | selbst |
ipsum | ipse, ipsa, ipsum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | selbst |
irrigant | irrigo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie bewässern |
is | is, ea, id (Nomin. Sing. mask. od. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | dieser |
istius | iste, ista, istud (Genet. Sing. m, f, n) | dieses da |
ita | eo, ii, itum (unregelm. Patizip Perf. Passiv, Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | getreten, gegangen, geschwunden, gekommen |
ita | ita (Adv.) | so (näher bestimmend), dergestalt, insofern, also |
Italiae | italia, ae (f Genet. od. Dat. SIng. od. Nomin. Plural) | Italien |
ite | eo, ii, itus (unregelm. 2. Person Plural Imperat. Präs.) | gehet hin |
iter | iter, itineris (n Nomin. Sing.) | Weg, Reise |
itinere | iter, itineris (n Abl. Sing.) | Weg, Reise |
itum | eo, ii, itus (unregelm. Partizip Perf. passiv) | gegangen |
itum | itus, us (m Akk. Sing.) | Reise, Abreise, Gang |
iubentque | uibeo, iussi, iussus +-que (2 3. Person Plural Präs.) | sie befehlen, verordnen, forderten auf |
iubentur | uibeo, iussi, iussus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) | sie werden befohlen, verordnet, aufgefordert |
iubens | iubeo, iussi, iussus (2 Partizip Präs.) | befehlend, aufffordernd, anordnend |
iubet | iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Präs.) | er befiehlt, fordert auf, ordnet an |
iucundam | iucundus, a, um (Akk. Sing. fem.) | angenehm |
Iudaei | iudei, orum (m Nomin. Plural) | Juden |
iudicare | iudico, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | beurteilen, glauben |
iudicatu | iudicatus, us (m Abl. Sing.) | Richteramt |
iudices | iudex, icis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Richter, Prüfer |
iudicet | iudico, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er würde richten, urteilen |
iudicio | iudicium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Urteil, Gericht |
iudicium | iudicium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Urteil, Gericht |
iungitur | iungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) | es wird verbunden |
iunxit | iungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Sing. Perf.) | sie hat verbunden |
iuramento | iuramentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Eid, Schwur |
iure | jus, juris (n Abl. Sing.) | Recht, Prozess, Gesetzsammlung |
iureiurando | iusiurandum, iurisurandi (n Abl. Sing.) | Eid, Schwur |
iusserit | iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) | er hät befohlen, aufgefordert, verlangt, gewählt |
iussit | iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Perf.) | er hat befohlen, aufgefordert, verlangt, gewählt |
iusso | iubeo, iussi, iussus (2 Partitip Perf. Passiv) | befohlen, aufgefordert, verlangt, gewählt |
iusticiae | iustitia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Recht, Gerechtigkeit |
iustitia | iustitia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Recht, Gerechtigkeit |
iustumque | iustus, a, um +-que (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | gerecht |
Iutha | Judith von Schweinfurt * vor 1003 † 1058 | Ehefrau Břtislavs |
iuxta | iuxta (Adv.) | daneben, entsprechend |
iuxta | iuxta (Präpos. m. Akk.) | neben, nahe bei |
K, L | ||
Kal. Maij | kalendae, arum () | die Kalenden des Mais |
labefactauit | labefacto, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat zu Grunde gerichtet, erschüttert, aufgewiegelt |
labor | labor, oris (m Nomin. Sing.) | Arbeit, Anstrengung, Plage |
laboris | labor, oris (m Genet. Sing.) | Arbeit, Anstrengung, Plage |
lacessitus | lacesso, sivi/sii, situs (3 Partizip Perf. Passiv) | gereizt, herausgefordert |
laesi | laedo, laesi, laesus (3 1. Person Sing. Perf.) | ich habe verletzt, beleidigt |
lacte | lac, lactis (n Abl. Sing.) | Milch |
laetam | laetus, a, um (Akk. Sing. fem.) | reich, gefällig, festlich geschmückt |
Lancosargi | Langobarden | |
lapideo | lapideus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | aus Stein, steinern |
largita | largior, largitus sum (4 Partizip Perf. Passiv Deponens) | geschenkt, gewährt, zugestanden |
late | late (Adv.) | weit und breit |
lateque | late +-que (Adv.) | breit |
longe lateque | late +-que (Adv.) | weit und breit |
latine | latine (Adv.) | lateinisch |
Latini | latinus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. plural mask.) | lateinisch |
latitudoque | latitudo, onis +-que (f Nomin. Sing.) | Breite |
latrocinijs | latrocinium, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Räuberei |
latus | latus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Seite, Flanke, Umgebung |
laudet | laudo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er soll loben |
laudibus | laus, laudis (f Dat. od. Abl. Plural) | Lob, Ruhm, Anerkennung |
Leches | Bruder des Zechius | |
lectis | lectus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | auserlesen, vortrefflich |
legatione | legatio, onis (f Abl. Sing.) | Gesandtschaft |
lege | lex, legis (f Abl. Sing.) | Gesetz, Gebot |
leges | lex, legis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Gesetz, Gebot, Bestimmung, Bedingung |
legi | legp, legi, lectus (3 1. Person Sing. Perf.) | ich habe gelesen |
legi | lex, legis (f Dat. Sing.) | Gesetz, Gebot |
legibus | lex, legis (f Dat. od. Abl. Plural) | Gesetz, Gebot |
legito | lego, legi, lectus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) | Sammle!, Lies! |
legis | lex, legis (f Genet. Sing.) | Gesetz, Gebot |
leuauerat | levo, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) | er hatte emporgehoben, aufgehoben |
libens | libens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr,) | gern freudig |
liberi | liber, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | frei, unabhängig |
liberos | liber, a, um (Akk. Plural mask.) | frei, unabhängig |
liberos | liberi, orum (m Akk. Plural) | Kinder |
liberum | liber, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Nomin. Sing. mask.) | frei, unabhängig |
libertas | libertas, atis (f Nomin. Sing.) | Freiheit, Erlaubnis |
libertate | libertas, atis (f Abl. Sing.) | Freiheit, Erlaubnis |
libertati | libertas, atis (f Dat. Sing.) | Freiheit, Erlaubnis |
libras | libra, ae (f Akk. Plural) | Waage, Pfund |
libri | liber, libri (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Buch |
Libus | Libuš | Stadtteil von Prag |
Libussa | Libuše vor 900 | mythol., Tochter des Krok, Stammmutter der Přemysliden-Dynastie (ab 9. Jahrhundert bis 1306) |
Libussam | Libuše vor 900 | mythol., Tochter des Krok, Stammmutter der Přemysliden-Dynastie (ab 9. Jahrhundert bis 1306) |
Libussamque | Libuše vor 900 | mythol., Tochter des Krok, Stammmutter der Přemysliden-Dynastie (ab 9. Jahrhundert bis 1306) |
licet | licet (Subjunkt.) | obgleich, obwohl |
licet | licet, licuit, licitus (2 3. Person Sing. Präs.) | es ist erlaubt, möglich |
lignarius | lignarius, a, um (Nomin. Sing. mask.) | Holz-, Holzfäller |
lingua | lingua, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Sprache |
linguae | lingua, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Sprache |
limen | limen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Türschwelle, Wohnung, Zimmer |
Litemesce | littomericia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Litoměřice (Leitmeritz), Stadt in Tschechien |
literas | litterae, arum (f Akk. Plural) | Schriften, Briefe, Urkunden |
Litomericium | littomericia, ae (f ) | Litoměřice (Leitmeritz), Stadt in Tschechien |
Litomerium | Litoměřichý | Region in Nord-Böhmen |
Littomeritiam | littomericia, ae (f Akk. Sing.) | Litoměřice (Leitmeritz), Stadt in Tschechien |
loca | loca, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) | Orte, Gegenden |
loco | locus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel |
longe | longe (Adv.) | weit, weitaus |
longissimum | longus, a, um (Superlat. Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. neutr.) | sehr lang, weit |
longitudo | longitudo, inis (f Nomin. Sing.) | Länge |
longo | longus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | lang, weit |
lucem | lux, cis (f Akk. Sing.) | Licht, Helligkeit, Klarheit (s. auch bei Gehler) |
Luna | luna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Mondgöttin, Silber |
Lusaciae | lusatia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Lausitz |
Lusatiamque | lusatia, ae +-que (f Akk. Sing.) | Lausitz |
Lusmicium | Lužnice | Luschnitz |
M | ||
magis | magis (KAbl.) | mehr, eher |
magis quam | magis (Komp. Abl.) | mehr als |
magistratum | magistratus, us (m Akk. Sing.) | Amtsführung, Magistrat |
magistros | magister, stri (m Akk. Plural) | Lehrer, Meister |
magna | magnus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | groß, bedeutend |
magnae | magnus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. od. Plural fem.) | groß, bedeutend |
magnamque | magnus, a, um +-que (Akk. Sing. fem.) | groß, bedeutend |
magnificis | magnificus, a, um (Dat. od. Abl. Plural) | großartig, prächtig |
magnitudinis | magnitudo, inis (f Genet. Sing.) | Macht, Größ |
Magnus | ||
Maguntiae | Mainz ? | |
maiestati | maiestas, atis (f Dat. Sing.) | Erhabenheit, Hoheit |
Maij | ||
maior | maior, maius (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) | größer, bedeutender |
maioribus | maior, maius (Komparat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | größer, bedeutender |
maioribus | maiores, maiorum (m Dat. od. Abl. Plural) | Ahnen, Vorfahren |
maioribus | maior, maius (Komparat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | größer, bedeutender |
maiorum | maior, maius (Komparat. Genet. Plural m, f, n) | größer, bedeutender |
maiorum | maiores, maiorum (m/f Genet. Plural) | Ahnen, Vorfahren |
malefactis | malefactum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Übeltat |
malo | malum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Unrecht, Übeltat |
malorum | malum, i (n Genet. Plural) | Unrecht, Übeltat |
manibus | manus, us (f Dat. od. Abl. Plural) | Hand |
manus | manus, us (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Hand |
marcarum | marca, ae (f Genet. Plural) | Münze, Grenzland |
marcas | marca, ae (f Akk. Plural) | Mark, Gewichtseinheit für Silber ≈ 200 g |
martyre | martyr, is (m/f Abl. Plural) | Märtyrer |
martyres | martyr, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Märtyrer |
martyrum | martyr, is (m/f Genet. Plural) | Märtyrer |
masculinum | masculinus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | männlich |
matrem | mater, matris (f Akk. Sing.) | Mutter |
matrimonio | matrimonium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Heirat, Ehefrau |
maximo | maximus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | höchst, angesehendst |
me | ego, tu, - (1. Person Sing. Akk. Sing.) | mich |
mea | meus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | mein |
meare | meo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | gehen, wandern |
mecum | ego | mit mir, vor mir, mir gegenüber |
mediam | medius, a, um (Akk. Sing. fem.) | in der Mitte |
medicinae | medicina, ae (f Genet. od. Dat. SIng. od. Nomin. Plural) | Heilkunde |
medij | medium, i (n Genet. Sing.) | Mitte, Öffentlichkeit |
medio | medium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Mitte, Öffentlichkeit |
medium | medium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Mitte, Öffentlichkeit |
meminerunt | -, memini, - (unregelm. 3. Person Plural Perf.) | sie haben erwähnt |
memorabilia | memorabilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | erwähnenswert, bemerkenswert |
memorabilis | memorabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) | erwähnenswert, bemerkenswert |
memorant | memoro, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie erinnern an, erwähnen, berichten |
memoratu | memoratus, us (m Abl. Sing.) | Erwähnung, Erzählung |
memoria | memoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Erinnerung, Gedächtnis |
mendicantibus | medico, avi, atus (1 Partizip Präs.) | bettelnd, Bettler |
mensa | mensa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Tisch, Altar, Tafel |
mensam | mensa, ae (f Akk. Sing.) | Tisch, Altar, Tafel |
mensuram | mensura, ae (f Akk. Sing.) | Maß, Größe |
meo | meus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | mein |
meridianum | meridianus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | zur Mittagszeit, südlich |
meridiem | meridies, ei (m/f Akk. Sing.) | Mittag |
Meridionalem | meridionalis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | südlich |
metere | meto, messui, messum (3 Infinit. Präs.) | ernten, mähen |
Methodio | Method von Saloniki * 815 † 885 | byzantinischer Mönch, Erzbischof von Mähren und Pannonien (Bruder von Kyrill) |
Methodius | Method von Saloniki * 815 † 885 | byzantinischer Mönch, Erzbischof von Mähren und Pannonien (Bruder von Kyrill) |
metropolim | metropolis, is (f Akk. Sing.) | Hauptstadt |
metropoliticam | metropoliticus, a, um (Akk. Sing. fem.) | metropolitissch, erzbischöflich |
meo | meus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | mein |
meum | meus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | mein |
mihi | ego, tu, - (1. Person Sing. Dat. ) | mir |
milia | milia, ium (n Nomin. od. Akk. Plural) | tausende |
milites | miles, isti (m Nomin. od. Akk. Plural) | Soldaten |
millesimo | millesimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | der tausendste |
millesimum | millesimus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | der tausendste |
minor | minor, minus (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) | kleiner, geringer |
minori | minor, minus (Komparat. Dat. Sing. m, f, n) | kleiner, geringer |
minus | minus (Adv.) | weniger, nicht so gut |
minus | parvus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | geringer, unbedeutender, niedriger |
miracula | miraculum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Wunder, Erscheinung |
mirificis | mirificus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | wuderbar, außerordentlich |
mirum | mirus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | wunderbar, seltsam |
mirum in modum | mirus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | auf wunderbare Weise |
Misam | Mže | Mies |
miscet | misceo, cui, xtus (2 3. Person Sing. Präs.) | er vermischt, vereinigt |
misera | miser, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | elend, unglücklich |
miserabili | miserabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | elend, beklagenswert |
missis | mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) | geschickt, gesandt |
Misnenses | misnensis, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Meissner |
missam | mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) | geschickt, gesandt |
missus | mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) | geschickt, gesandt |
mitioris | mitis, e (Komparat. Genet. Sing, m, f, n) | sanft, mild, gnädig |
mittit | mitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Präs.) | er schickt, meldet |
Mnata | ? | |
moderatio | moderatio , onis (f Nomin. Sing.) | Milde, Mäßigung, Leitung |
modum | modus, i (m Akk. Sing.) | Maß, Art und Weise |
moenia | moenia, ium (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Stadtmauern |
mole | moles, is (f Abl. Sing.) | Last, Mühe |
molestam | molestus, a, um (Akk. Sing. fem.) | beschwerlich, peinlich |
molliterque | molliter +-que (Adv.) | freundlich, ruhig |
monachorum | monachus, i (m Genet. Plural) | Mönch |
montem | mons, montis (m Akk. Sing.) | Berg |
montibus | mons, montis (m Dat. od. Abl. Plural) | Berge, Gebirge |
montium | mons, montis (m Genet. Plural) | Berge, Gebirge |
moram | mora, ae (f Akk. Sing.) | Aufenthalt, Zeitraum |
moratus | moror, moratus sum (Partizip Perf. Passiv) | verweilt, gezögert, aufgehalten |
moratus | moratus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | gesittet, angemessen |
Moraua | ||
Moraui | moravus, i (m Genet. Sing.) | Morava (March) linker Nebenfluß der Donau aus Mähren |
Morauia | moravia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Mähren |
Morauiae | moravia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Mähren |
Morauiam | moravia, ae (f Akk. Sing.) | Mähren |
Morauiamque | moravia, ae +-que (f Akk. Sing.) | Mähren |
Morauis | moravi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) | Mährer |
Morauorum | moravus, i (m Genet. Plural) | Mährer |
morbis | morbus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Krankheit |
morbo | morbus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Krankheit |
more | mos, moris, (m Abl. Sing.) | Wille, Sitte, Brauch |
mores | mos, moris, (m Nomin. od. Akk. Plural) | Wille, Sitte, Brauch |
mori | mos, moris, (m Dat. Sing.) | Wille, Sitte, Brauch |
mori | moriot, mortuus sum (3 Infinit. Präs. Deponens) | sterben, vergehen |
moribus | mos, moris, (m Dat. od. Abl. Plural) | Wille, Sitte, Brauch |
moriens | morior, mortuus sum (3 Partizip Präs.) | sterbend |
morienti | morior, mortuus sum (3 Partizip Präs.) | sterbend |
morior | morior, mortuus sum (3 1. Person Sing. Präs.) | ich sterbe, vergehe, höre auf |
mors | mors, mortis (f Nomin. Sing.) | Tod, Leiche |
mortales | mortalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | sterblich |
mortali | mortalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | sterblich |
mortalibus | mortalis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | sterblich |
mortalium | mortalis, e (Genet. Plural m, f, n) | sterblich |
morte | mors, mortem (f Abl. Sing.) | Tod |
mortem | mors, mortis (f Akk. Sing.) | Tod |
mortique | mors, mortis +-que (f Dat. Sing.) | Tod |
mortis | mors, mortis (f Genet. Sing.) | Tod |
mortua | mortuus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | gestorben, tot, nach dem Tode |
mortuo | mortuus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | gestorben, tot |
mos | mos, moris, (m Nomin. Sing.) | Wille, Sitte, Brauch |
mox | mox (Adv.) | bald, dann, bald darauf |
muliebre | muliebris, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | weiblich |
mulieribus | mulier, eris (f Dat. od. Abl. Plural) | Frau, Ehefrau |
multa | multus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | viel, zahlreich |
multaque | multus, a, um +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | viel, zahlreich |
multasque | multus, a, um +-que (Akk. Plural fem.) | viel, zahlreich |
Multauiam | multavia, ae (m Akk. Sing.) | Moldau |
Multauiae | multavia, ae (m Genet. od. Dat. Sing.) | Moldau |
multi | multus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | viele |
multis | multus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | viele |
multitudinem | multitudo, inis (f Akk. Sing.) | Vielzahl, Menge, Masse |
multitudinis | multitudo, inis (f Genet. Sing.) | Vielzahl, Menge, Masse |
multitudo | multitudo, inis (f Nomin. Sing.) | Vielzahl, Menge, Masse |
multorumque | multus, a, um +-que (Genet. Plural mask. od. neutr.) | viele |
multos | multus, a, um (Akk. Plural mask.) | viele |
mundi | mundus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Welt |
mundum | mundus, i (m Akk. Sing.) | Welt |
mundus | mundus, i (m Nomin. Sing.) | Welt |
munita | munio, ivi/ii, itus (4 Partizip Perf. Passiv) | gebaut, befestigt, geschützt |
munitum | munio, ivi/ii, itus (4 Partizip Perf. Passiv) | gebaut, befestigt, geschützt |
munitum | munitus, a, um (4 Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | sicher, fest, befestigt, geschützt |
muro | murus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Stadtmauer, Damm |
mutata | ||
mutationes | mutatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Veränderung, Austausch |
N | ||
nam | nam (Konjunkt.) | denn, nämlich |
nanque | namque (Konjunkt.) | denn, nämlich, wahrlich, freilich |
nascentes | nascor, natus sum (3 Partizip Präs. Deponens) | geborehm werdend, entsthend, vorkommend |
nascitur | nasco, -, natus (3 3. Person Sing. Präs.) | er entsteht |
nascituros | nascor, natus sum (3 Partizip Futur Deponens) | zu gebähen sein |
nascuntur | nascor, natus sum (3 3. Person Plural Präs. Deponens) | sie werden geboren, sie entstehen |
natio | natio, onis (f Nomin. Sing.) | Volksstamm |
nationibus | natio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) | Volksstamm |
natu | natus, us (m Abl. Sing.) | Geburt |
natura | natura, ae (Nomin. od. Abl. Sing.) | die Natur, natürliche Beschaffenheit, das Wesen eines Dinges (s. Gehler) |
naturae | natura, ae (Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | die Natur, natürliche Beschaffenheit, das Wesen eines Dinges (s. Gehler) |
nauim | navis, is (f Akk. SIng.) | Schiff |
ne | ne (Versicherungspartikel) | fürwahr, wahrlich |
ne | ne (enklit. Fragepart.) | etwa, wohl |
ne | ne (Verneinungspart. mit Konj.) | nicht, zugegeben, damit nicht |
nec | nec, necque (Konjunktion) | soviel als, und nicht, auch nicht |
nec … aut | neque, nec (Konjunk.) | und weder … noch |
nec … nec | neque, nec (Konjunk.) | weder … noch |
necari | neco, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) | getötet werden |
necessarium | necessarius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. od. Akk. Sing. mask.) | notwendig, unumgänglich |
necnon | necnon (Adv.) | und in der Tat, und dazu, ferner, und gewiss |
necessitate | necssitas, atis (f Abl. Sing.) | Notwendigkeit, Zwang, Notlage |
Nedam | Nedam | ? |
negata | nego, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | geleugnet, verneint |
negatum | nego, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | geleugnet, verneint |
neglectum | neglego, lexi, lectus (3 Partizip Perf. Passiv) | vernachlässigt, unterlassen, verachtet, nicht beachtet, |
neglecturum | neglego, lexi, lectus (3 Partizip Futur) | was zu vernachlässigen ist, zu unterlassen ist |
neglexerunt | neglego, lexi, lectus (3 3. Person Plural Perf.) | sie haben vernachlässigt, unterlassen, verachtet |
neglexisse | neglego, lexi, lectus (3 Infinit. Perf.) | vernachlässigt haben, unterlassen haben, verachtet haben |
negligi | neglego, lexi, lectus (3 Infinit. Präs.) | vernachlässigt werden, unterlassen werden |
negocijs | negotium, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Arbeit, Aufgabe, Amt, Verhältnisse |
nemo | nemo, neminis (m/f Nomin. Sing.) | niemand |
nemoribus | nemus, oris (n Dat. od. Abl. Plural) | Hain, Wald |
nepoti | nepos, otis (m Dat. Sing.) | Neffe |
neque | neque (Konjunkt.) | und nicht, auch nicht |
neque … neque | neque (Konjunkt.) | weder … noch |
Neuburgia | Nymburk | Neuenburg an der Elbe in Böhmen |
nihil | nihil (Adv.) | keineswegs |
nihil | nihil (indeklin.) | nichts |
Nimislao | Nimislaus | ? |
nisi | nisi (Konjunkt.) | wenn nicht, wo nicht, es sei denn dass |
nisi | nisi (Adv. bei Syntax ornata) | außer, als |
non nisi | non nisi (Pleonasmus) | nur, bloß, lediglich |
nobilem | nobilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | adelig, vornehm, bekannt |
nobiles | nobilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | adelig, vornehm, bekannt |
nobilitas | nobilitas, atis (f Nomin. Sing.) | Aristokratie, Adel |
nobilitatemque | nobilitas, atis +-que (f Akk. Sing.) | Aristokratie, Adel |
nobilibus | nobilis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | adelig, vornehm, bekannt |
nobis | ego, tu, - (1. Person Plural Dat. od. Abl.) | uns |
nobiscum | ego, tu, - +-cum (1. Person Plural Dat. od. Abl.) | mit uns |
noctu | noctu (Adv.) | nachts, bei Nacht |
Nomadum | nomades, um (m/f Genet. Plural) | Nomaden |
nomen | nomen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Namen |
nomina | nomen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) | Namen |
nominatur | nomino, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) | er wird benannt, bezeichnet |
nominauit | nomino, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat benannt, bezeichnet |
nomine | nomine (n Adv.) | namens, als, auf Grund, wegen, in diesem Sinne |
nomine | nomen, inis (n Abl. Sing.) | Namen |
nomini | nomen, inis (n Dat. Sing.) | Namen |
nominis | nomen, inis (n Genet. Sing.) | Namen |
non | non (Adv.) | nicht, nein |
nondum | nondum (Adv.) | noch nicht |
nono | nomus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | neunter |
norunt | nosco, novi, notus (3 3. Person Plural Perf.) | sie haben bemerkt, betrachtet, anerkannt |
nosse | -, novi, - (unregelm. Infinit. Perf.) | gewußt haben, verstanden haben |
Nostirico | Nostiricus | ? |
nostra | noster, tra, trum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | unser |
nostris | noster, tra, trum (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | unser |
nostro | noster, tra, trum (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | unser |
nostrum | noster, tra, trum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | unser |
nota | noto, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) | beachte! |
nota | notus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | bnekannt |
notitia | notitia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Bekanntschaft, Kenntnis, Vorstellung |
noua | novus, a, um (Nomin od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | neu |
Nouadomus | Neuhaus | |
nouam | novus, a, um (Akk. Sing. fem.) | neu |
nouique | novus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | neu |
nouistis | novi, -, - (unregelm. 2. Person Plural Perf.) | ihr habt erkannt, gewußt |
nouitatum | novitas, atis (f Genet. Plural) | Neuigkeit |
nucum | nux, nucis (f Genet. Plural) | Nuß, Eichel |
nuditateque | nuditas, atis (f Abl. Sing.) | Blöße |
nudos | nudus, a, um (Akk. Plural mask.) | unverhüllt, beraubt, ungeschminckt |
nudum | nudus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | unverhüllt, beraubt, ungeschminckt |
nulla | nullus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr..) | keine |
nulli | nullus, a, um (Genet. Sing. mask. od. Dat. Sing. m, f, n. od. Nomin. Plural mask.) | keine |
nullu | ||
nullum | nullus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | keine |
num | num (Fragepartikel) | etwa gar?, ob, ob nicht |
numerosam | numerosus, a, um (Akk. Sing. fem.) | zahlreich |
nunc | nunc (Adv.) | jetzt, nun |
nunciate | nuntio, avi, atus (1 2. Person Plural Imperat. Präs.) | verkündet!, zeigt an, meldet |
nuncios | nuntius, i (m Akk. Plural) | Bote, Botschaft |
nunquam | nunquam (Adv.) | niemals |
nunque | nunque (Adv.) | alle diejenigen |
O | ||
ob | ob (Präpos. m. Akk.) | entgegen, vor, gegenüber, wegen |
ob quam rem | ob (Präpos. m. Akk.) | deshalb, deswegen |
obedientia | obedientia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Gehorsam |
obiere | obeo, ii itus (unregelm. Infinit. Präs.) | sterben, untergehen |
obierunt | obeo, ii itus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) | sie sind gestorben, untergegangen |
obitum | obitus, us (m Akk. Sing.) | Tod, Sterben |
obitus | obitus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Tod, Sterben |
oblatis | offero, obtuli, oblatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) | entgegengebracht, angeboten, entgegengetreten, erwiesen |
obliterato | oblittero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | ausgestrichen, aus dem Gedächtnis gelöscht |
obnoxius | obnoxius, a, um (Nomin. Sing.) | verpflichtet, abhängig |
obscuris | obscurus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, m) | unbekannt, verborgen, niedrig |
obsederunt | obsedo, sedi, sessus (2 3. Person Plural Perf.) | sie haben belagert |
obsidione | obsidio, onis (f Abl. Sing.) | Einschließung, Belagerung |
obstante | obsto, stiti/steti, staturus (1 Partizip Präs.) | widerstehend |
obtemperatum | obtempero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | gehorcht |
obtinendaeque | obtineo, obtinui, obtentus +-que (2 Gerundivum) | was inne zu haben ist, zu haben ist, zu bekommen ist |
obtinet | obtineo, obtinui, obtentus (2 3. Person Sing. Präs.) | er hat inne, hat, erhält, bekommt |
obtinuit | obtineo, obtinui, obtentus (2 3. Person Sing. Perf.) | er hatte inne, hat erhalten, bekommen |
obtruncatis | obtrunco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | in Stücke gehauen, nierdergemetzelt |
obuios | obvius, a, um (Akk. Plural mask.) | begegnend, entgegenkommend |
ocij | otium, i (n Genet. Sing.) | Muße, Frieden, Ruhe |
ocio | otium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Muße, Frieden, Ruhe |
occidentem | occidens, entis (m Akk. Sing.) | Westen |
occisis | occisus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | geschlachtet, getötet |
occupant | occupo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie nehmen ein, besetzen |
occuparunt = occupaverunt | occupo, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) | sie haben eingenommen, besetzt |
occupasse | occupo, avi, atus (1 Infinit. Perf.) | besetzt zu haben, eingenommen zu haben |
occupat | occupo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er nimmt ein, ergreift |
occurreret | occurro, curri/cucurri, cursus (3 2. Person Sing. Konj. Imperf.) | er träte entgegen, hätte sich gezeigt |
occurris | occurro, curri/cucurri, cursus (3 2. Person Sing. Präs.) | du triffst an, trittst entgegen |
oceanum | oceanus, i (m Akk. Sing.) | Meer, Nordsee |
octauo | octavus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | achter |
oculis | oculus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Augen |
Oderam | odera, ae (m Akk. Sing.) | Oder |
odio | odium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Hass, Ekel |
odiosos | odiosus, a, um (Akk. Plural mask.) | verhasst, lamgweilig |
offerre | offero, obtuli, oblatus (unregelm. Infinit. Präs.) | darbringen |
olim | olim (Adv.) | einst, ehemals, jemals, manchmal |
omnem | omnis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | alle, gesamt |
omnemque | omnis, e +-que (Akk. Sing. mask. od. fem.) | alle, gesamt |
omnem | omnis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | alle, gesamt |
omnes | omnis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | alle, gesamt |
omni | omnis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | alle, gesamt |
omnia | omnis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | alle, gesamt |
omnibus | omnis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | alle |
omnino | omnino (Adv.) | insgesamt, völlig, allerdings, im Allgemeinen, mit einem Wort |
omnis | omnis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. SIng. neutr.) | alle, gesamt |
omnium | omnis, e (Genet. Plural m, f, n ) | alle, gesamt |
opere | opus, eris (n Abl. Sing.) | Werk, Arbeit |
operibus | opus, eris (n dat. od. Abl. Plural) | Werk, Arbeit |
opes | ops, opis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Bemühung, Können, Beistand, Reichtum |
opes | opes, opum (f Nomin. od. Akk. Plural) | Macht, Einfluss, Reichtum, Streitkräfte |
opibus | ops, opis (f Dat. od. Abl. Plural) | Bemühung, Können, Beistand, Reichtum |
opinio | opinio, onis (f Nomin. Sing.) | Meinung, Auffassung, Erwartung |
opinione | opinio, onis (f Abl. Plural) | Meinung, Auffassung |
oportet | oportet , oportui, - (2 3. Person Sing. Präs.) | es ist nötig, es gehört sich, man darf nicht |
oppida | oppidum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Stadt, befestigte Siedlung |
oppidi | oppidum, i (n Genet. Sing.) | Stadt, befestigte Siedlung |
oppidum | oppidum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Stadt, befestigte Siedlung |
oppressos | opprimo, pressi, pressus (3 Partizip Perf. Passiv) | unterdrückt, überfallen, unterworfen, bedrängt |
opprimerent | opprimo, pressi, pressus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) | sie wüden unterdrücken, bedränden |
optabant | opto, avi, atus (1 3. Person Plural Imperf.) | sie wünschten, wählten |
optastis | opto, avi, atus (1 2. Person Plural Perf.) | ihr habt gewünscht, gewählt |
optimatibus | optimates, ium (m Dat. od. Abk. Plural) | Adelige, Aristikraten |
optimus | optimus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | sehr gut, der beste |
ora | os, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) | Mund, Schlund, Mündung |
orbem | orbis, orbis (m Akk. Sing.) | Kreis, Erdkreis |
oriens | oriens, entis (m Nomin. Sing.) | Osten |
oriente | oriens, entis (m Abl. Sing.) | Osten |
orientem | oriens, entis (m Akk. Sing.) | Osten |
origine | origo, inis (f Abl. Sing.) | Herkunft, Ursprung |
Orlioze | Ohře = Eger | |
ortum | orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) | abgestammt, entstanden, begonnen |
ortum | ortus, us (m Akk. Sing.) | Geburt, Ursprung |
ortus | orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) | abgestammt, entstanden, begonnen |
ostendendosque | ostendo, di, tus +-que (3 Geundivum) | was sehen zu lassen ist, darzubieten, zu zeigen ist |
ostendere | ostendo, di, tus (3 Infinit. Präs.) | sehen lassen, darbieten, zeigen |
ostendit | ostendo, di, tus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) | er läßt sehen, bietet dar, zeigt |
Othardo | Ekkehard II * 985 † 1046 | Markgraf von Meißen und der Lausitz |
Othardus | Ekkehard II * 985 † 1046 | Markgraf von Meißen und der Lausitz |
Othocaro | ||
Otto | ||
Ottone | ||
P | ||
pace | pax, pacis (f Abl. Sing.) | Friede, Ruhe, Gnade |
pacem | pax, pacis (f Akkj. Sing.) | Friede, Ruhe, Gnade |
pacere | paco, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) | du befriedest, bezahlst |
pacis | pax, pacis (f Genet. Sing.) | Friede, Ruhe, Gnade |
pacto | ||
Paganorum | paganus, i (m Genet. Plural) | Heiden, Bauern |
pagina | pagina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Seite, Blatt Papier |
palam | palam (Adv.) | offenkundig, unverholen |
palam | palam (Präpos. m. Abl.) | vor, in Gegenwart von |
palantes | palor, palatus sum (1 Partizip Präs.) | flüchtend, schwankend, umherschweifend |
pandam | pando, pandi, passus (3 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) | ich möchte mitteilen, kundtun, ausbreiten< |
pane | panis, is (m Abl. Sing.) | Brot |
par | par, paris (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | gleich, entsprechend |
praecipiti | praeceps, itis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | überstürzt, schnell |
parentes | parens, entis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Eltern |
parentibus | parens, entis (m/f Dat. od. Abl. Plural) | Eltern |
parentum | parens, entis (m/f Genet. Plural) | Eltern |
parete | pareo, rui,riturus (2 2. Person Plural Imperat. Präs.) | gehorcht, richtet danach |
pari | par, paris (dat. od. Abl. Sing. m, n, f) | gleich, entsprechend, angemessen |
parte | pars, tis (f Abl. Sing.) | Teil, Stück |
partem | pars, tis (f Akk. Sing.) | Teil, Stück |
partes | pars, tis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Teil, Stück |
partim | partim (Adv.) | zum Teil |
partim … partim | partim (Adv.) | teils … teils |
Parua | parvus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | klein, gering, unbedeutend |
paruam | parvus, a, um (Akk. Sing. fem.) | klein, gering, unbedeutend |
paruerunt | pareo, rui, riturus (2 3. Person Plural Perf.) | sie sind erschienen, haben gehorcht, gedient, sind dem Befehl unterstanden |
parui | parvus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | gering, unbedeutend |
parum | ||
pascere | pasco, pavi, pastum (3 Infinit. Präs.) | weiden, grasen, hüten |
passum | passus, us (m Akk. Sing.) | Schritt |
passuum | passus, us (m Genet. Plural) | Schritt |
pastoralem | pastoralis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | Hirten-, zum Hirten gehörig |
pastum | pastus, us (m Akk. Sing.) | Futter, Nahrung |
pateat | pateo, tui, - (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) | sich erstreckte, ausdehnte |
patebit | pateo, tui, - (2 3. Person Sing. Futur.) | es wird sich erstrecken, ausdehnen, bekannt sein |
patentes | patens, entis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | offen, frei, ausgedehnt |
pater | pater, patris (m Nomin. Sing.) | Vater |
pateret | pateo, patui, - (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | es stünde offen, wäre bekannt, wäre offenbar |
patet | pateo, patui, - (2 3. Person Sing. Präs.) | es steht offen, ist bekannt, ist offenbar |
patienter | patienter (Adv.) | geduldig |
patri | pater, patris (m Dat. Sing.) | Vater, Kirchenvater |
patribus | pater, patris (m Dat. od. Abl. Plural) | Vater, Kirchenvater |
patribus | patres, patrum (m Dat. od. Abl. Plural) | Patriziern, Senatoren |
patris | pater, patris (m Genet. Sing.) | Vater, Kirchenvater |
patrum | pater, patris (m Genet. Plural) | Vater, Kirchenvater |
patruo | patruus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Onkel |
patuere | pateo, patui, - (2 3. Person Plural Perf.) | sie sinf offengestanden, haben sich erstreckt, waren sichtbar |
patuisse | pateo, patui, - (2 Infinit. Perf.) | offenstehen, sich erstrecken, sichtbar sein |
pauci | paucus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | wenige |
paucis | paucus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | wenige |
paucos | paucus, a, um (Akk. Plural mask.) | wenige |
paulo | paulo (Adv.) | ein wenig, etwas |
pauperes | pauper, eris (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | arm |
paupertatis | paupertas, atis (f Genet. Sing.) | Armut |
pecoribus | pecus, oris (n Dat. od. Abl. Plural) | Vieh, Tier, Schaf |
pecunia | pecunia, ae (f Nomin. od. Abll. Sing.) | Geld, Vermögen |
pedes | pes, pedis (m Nomin. od. Akk. Plural) | Fuß |
pedibus | pes, pedis (m Dat. od. Abl. Plural) | Fuß |
pedibusque | pes, pedis +-que (m Dat. od. Abl. Plural) | Fuß |
Pelzma | Peč pod Sněžkou | Petschen, Dorf im Südwesten von Böhmen am Fuß der Schneekoppe |
pendebat | pendeo, pependi, - (2 3. Person Sing. Imperf.) | er hing ab, schwebte |
pendebat | pendeo, pependi, - (2 3. Person Sing. Imperf.) | er bezahlte, litt, wog ab, beurteilte |
pendere | pendeo, pependi, - (2 Infinit. Präs.) | abhängen, schweben |
pendere | pendeo, pependi, pensud (3 Infinit. Präs.) | bezahlen |
pene | pene (Adv.) | fast, beinahe, ganz und gar |
pensante | penso, avi, atus (1 Partizip Präs.) | aufwiegend, bezahlend |
pensum | pensus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | Gewicht habend |
pensum | pendo, pependi, pensus (Partizip Perf. Passiv) | abgewogen, bezahlt |
pensum | pensum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Tagesarbeit, Aufgabe |
penultimo | paenultimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | drittletzter |
penultimus | paenultimus, a, um (Nomin Sing. mask.) | drittletzter |
per | per (Präpos. m. Akk.) | durch … hindurch, über |
peracto | peragi, egi, actus (3 Partizip Perf. Passiv) | ausgeführt, vollendet, zu Ende geführt |
perageret | peragi, egi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er hätte ausgeführt, vollendet, zu Ende geführt |
percurrit | percurro, curri, cursus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) | er hat durchlaufen, durch eilt |
peregi | peragi, egi, actus (3 1. Person Sing. Perf.) | ich habe ausgeführt, vollendet, zu Ende geführt |
peregrina | peregrinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | fremd, unwissend |
perfida | perfidus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | treulos, unzuverlässig |
pericula | periculum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Gefahr, Wagnis, Probe, Versuch |
periculorum | periculum, i (n Genet. Plural) | Gefahr, Wagnis, Probe, Versuch |
periculum | periculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Gefahr, Wagnis, Probe, Versuch |
perita | peritus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | erfahren, geschickt |
peritae | peritus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | erfahren, geschickt |
peritiam | peritus, a, um (Akk Sing. fem.) | erfahren, geschickt |
perlabitur | perlabor, lapsus sum (3 3. Person Präs. Deponens) | er durcheilt, schlüpft hindurch |
permissum | permitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) | erlaubt, anvertraut, zugestanden |
perpetrato | perpetro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | vollzogen, vollendet |
perpetuo | perpetuo (Adv.) | fortwährend, dauerhaft< |
perseuerauit | persevero, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat verharrt, ist geblieben bei |
perstiterunt | persisto, stiti, - (1 3. Person Plural Perf.) | sie haben widerstanden |
persuadeo | persuadeo, suasi, suasus (2 1. Person Sing. Präs.) | ich rede mir ein, erinnere, überzeuge |
persuasibilius | persuasibilis, e (Komparat. Nomin. Sing. mask.) | überzeugender |
pertulere | perfero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) | sie haben ertragen, bewirkt |
peruenere | pervenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Perf.) | sie haben erreicht, bekommen |
peruenissent | pervenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) | sie hätten erreicht, bekommen |
peruenit | pervenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) | es hat erreicht, ist gekommen |
perutile | perutilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | sehr nützlich |
pessimi | pessimus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin Plural mask.) | sehr schlimm, schlecht |
petentes | peto, ivi/ii, itus (3 Partizip Präs.) | eilend, hingehend |
petijt | peto, ivi/ii, itus (3 3. Person Sing. Perf.) | er ist hingegangen, hat erbeten, gestrebt nach |
petit | peto, ivi/ii, itus (3 3. Person Sing. Präs.) | er eilt, geht hin |
petunt | peto, ivi/ii, itus (3 3. Person Plural Präs.) | sie eilen, gehen hin |
perfunda | fundo, di, dus (1 Partitip Perf. Passiv) | ȍbergossen |
phanis | griech. | Leuchten |
philosophi | philosophus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Philosoph |
piculo | picus, i (m, Dimin. Dat. od. Abl. Sing. | Specht, Weissagevogel |
pisce | piscis, is (m Abl. Sing.) | Fisch |
pitissimos | sehr erbärmlich | |
pium | pius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | gütig, gewissenhaft, fromm |
placet | placeo, placui, placitus (2 3. Person Sing. Präs.) | es gefällt |
placet | placo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) | es würde beruhigen, versöhnen |
placide | placide (Adv.) | sanft, friedlich, freundliche |
plagam | plaga, ae (f Akk. Sing.) | Gegend, Landstrich |
planicie | planities, iei (f Abl. Sing.) | Ebene, Fläche |
planicies | planities, iei (f Nomin. od. Akk. Plural) | Ebene, Fläche |
plano | planus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | eben, flach, deutlich |
plebem | plebs, plebis (f Akk. Sing.) | Gemeinde, Volk |
plebes | plebs, plebis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Gemeinde, Volk |
plebique | plebs, plebis +-que (f Dat. Sing.) | Gemeinde, Volk |
plebis | plebs, plebis (f Genet. Sing.) | Gemeinde, Volk |
plebs | plebs, plebis (f Nomin. Sing.) | Gemeinde, Volk |
plectuntur | plecto, -, - (3 3. Person Plural Präs. Passiv) | sie werden bestraft |
plenus | plenus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | voll, voll mit, voll von, vollkommen |
plerique | plerique, pleraeque, pleraque (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | die meisten |
plerunque | plerumque (Adv,) | meistend, grundsätzlich |
plures | multus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | die meisten |
pluribus | multus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | die meisten |
plurimas | multus, a, um (Superlat. Akk. Plural fem.) | die meisten |
plurimi | plurimus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od Nomin. Plural mask.) | sehr viele, der meiste |
plurimum | plurimus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | sehr viele, der meiste |
plus | plus, pluris (Nomin. od. Akk. Sing. m, f, n) | mehr |
pluuiales | pluvialis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | Regen bringend |
poenamque | poena, ae +-que (f Akk. Sing.) | Strafe, Buße, Sühne |
poenas | poena, ae (f Akk. Plural) | Strafe, Buße, Sühne |
Georgium Poggiebracium | Georg von Poděbrad * 1420 † 1471 | König von Böhmen ab 1458, Hussit |
Poggiebracium | Poděbrady | Heilbad in Mittelböhmen an der Elbe nahe Nymburk |
pole | indogermanisch: Pele | Feld |
Poloni | poloni, orum (m Nomin. Plural) | Polen |
Poloniae | polonia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Polen |
Poloniam | polonia, ae (f Akk. Sing.) | Polen |
Poloniamque | polonia, ae +-que (f Akk. Sing.) | Polen |
Polonique | poloni, orum +-que (m Nomin. Plural) | Polen |
Polonis | poloni, orum (m Dat. od. Abl. Plural) | Polen |
Polonos | poloni, orum (m Akk. Plural) | Polen |
Pomeraniam | pomerania, ae (f Akk. Sing.) | Pommern |
pomis | pomum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Apfel, Frucht |
pompa | pompa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Festzug, Prozession, Pracht, Prunk |
pondus | pondus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Gewicht, Bedeutung, Nachdruck |
apud me pondus habet | pondus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) | es hat Gewicht bei mir |
pons | pons, pontis (m Nomin. Sing.) | Brücke |
ponte | pons, pontis (m Abl. Sing.) | Brücke |
pontificale | pontificalis, e (Nomin. Akk. Sing. neutr.) | bischöflich |
pontificali | pontificalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | bischöflich |
pontificalis | pontificalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem od. Genet. Sing. neutr.) | bischöflich |
pontifici | pontifex, icis (m Dat. Sing.) | Bischof |
Pontificique | pontifex, icis +-que (m Dat. Sing.) | Bischof |
populare | popolaris, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | einheimisch, aufrührerisch |
popularem | popolaris, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | einheimisch, aufrührerisch |
populares | popolaris, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | einheimisch, aufrührerisch |
populares | popolares, ium (m Nomin. od. Akk. Plural) | Landsleute, Zivilbevölkerung |
popularesque | popolares, ium +-que (m Nomin. od. Akk. Plural) | Landsleute, Zivilbevölkerung |
populatus | populor, populatus sum (1 Partizip Perf. Passiv) | verwüstet, geplündert |
populi | populus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Volk, Menschenmassen |
populo | populus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Volk, Menschenmassen |
populorum | populus, i (m Genet. Plural) | Volk, Menschenmassen |
populos | populus, i (m Akk. Plural) | Volk, Menschenmassen |
populum | populus, i (m Akk. Sing.) | Volk, Menschenmassen |
populus | populus, i (m Nomin. Sing.) | Volk, Menschenmassen |
portio | portio , onis (f Nomin. Sing.) | Anteil |
poscit | posco, posci, postulatus (3 3. Person Sing. Präs.) | sie verlangt, fördert |
possessione | possessio, onis (f Abl. Sing.) | Besitz, Gut, Grundstück |
posset | possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er würde können |
possidendum | possideo, sedi, sessus (2 Gerundium) | was zu besitzen ist |
possident | possideo, sedi, sessus (2 3. Person Plural Präs.) | sie besitzen |
possidentium | possideo, sedi, ssus (2 Partizip Präs.) | besitzend |
possit | possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er könnte |
post | post (Adv.) | hinten, zuletzt, später |
post | post (Präpos. m. Akk.) | hinter, nach, seit |
postea | postea (Adv.) | nachher, ferner, sodann |
posteri | posteri, orum (m Nomin. Plural) | Nachkommen |
posteris | posteri, orum (m Dat. od. Abl. Plural) | Nachkommen |
posteros | posterus, a, um (Akk. Plural mask.) | später, nachfolgend |
posterum | posterus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | später, nachfolgend |
postquam | postquam (Subjunkt.) | nachdem, seitdem |
postremo | postremo (Adv.) | schließlich, zuletzt, kurz gesagt |
postremo | postremus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | der letzte, äußerst |
postulata | postulatum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Forderung, Voraussetzung |
potentem | potens, entis (Akk. Sing. mask. od. fem.) | mächtig, stark, kräftig, erfolgreich |
potenter | potenter (Adv.) | mächtig, stark, kräftig, erfolgreich |
potentior | potens, entis (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) | mächtiger, stärker, kräftiger, erfolgreicher |
potentiorem | potens, entis (Komparat. Akk. Sing. mask. od. fem.) | mächtiger, stärker, kräftiger, erfolgreicher |
potentiores | potens, entis (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | mächtiger, stärker, kräftiger, erfolgreicher |
potentiorique | potens, entis +-que (Komparat. Dat. Sing. m, f, n) | mächtiger, stärker, kräftiger, erfolgreicher |
potentissimos | potens,entis (Superlat. Akk. Plural mask.) | Mächtigste |
poterant | possum, potui, - (unregel. 3. Person Plural Imperf.) | sie konnten |
potest | possum, potui, - (unregel. 3. Person Sing. Präs.) | es kann |
potissimum | potissimum (Adv.) | hauptsächlich, besonders |
potiti | potior, potitus sum (4 Partizip Perf. Passiv) | erreicht, besessen |
potius | potis, e (Komparat. Adv.) | mächtiger |
potius | potius (Adv.) | vielmehr, lieber |
potius | potior, potius (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | besser, wichtiger, tüchtiger |
potum | potus, us (m Akk. Sing.) | Trank, Getränk |
praebet | praebeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Präs.) | es gewährt, bietet |
praeceps | praeceps, tis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | kopfüber, schnell, abschüssig |
praecipui | praecipuus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | besonders, vorzüglich, hervorragend |
praeda | praeda, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Beute, Lohn |
praedam | praeda, ae (f Akk. Sing.) | Beute, Lohn |
praedia | praedium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Landgut, Besitzung |
praeditos | praeditus, a, um (Akk. Plural mask.) | versehen mit, begabts |
praeerat | praesum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf) | er stand vor, leitete, führte |
praeferenda | praefero, tuli, latus (unregelm. Gerundivum) | was vorzuziehen ist, darzustellen ist |
praelio | proelium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Kampf, Schlacht, Anfechtung, Streit |
praeliotum | proelior, atus sum (1 Partizip Perf. Passiv Deponens) | gekämpft |
praemia | praemium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Lohn, Belohnung |
praepositum | praepositus, i (m Akk. Sing.) | Vorsteher, Hofmeister, Vogt |
praescissae = praescivissae | praescisco, scivi, - (3 Infinit. Perf.) | vorher erfahren |
praescissae = praescivissae | praescio, scivi, scitus (3 Infinit. Perf.) | vorher gewußt haben |
praesentem | ||
praesentis | praesens, entis (Genet. Sing. m, f, n od. Akk. Plural mask. od. fem.) | anwesend, gegenwärtig |
praesidens | praesido, sedi, sessus (2 Partizip Präs.) | an der Spitze stehend, befehligend |
praesit | praesum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er stünde vor, führte |
praestantissimo | praestans, antis (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | ganz vortrefflich, ausgezeichnet |
praeterea | praeterea (Adv.) | außerdem, überdies |
praetergressa | praetergerdior, gressus sum (3 Partizip Perf. Passiv Deponens) | vorbeigezogen, überschritten |
praetorium | praetorium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Amtshaus, Gerichtsgebäude, Hauptplatz, Palast |
Praga | praga, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Prag |
Pragae | praga, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Prag |
Pragam | praga, ae (f Akk. Sing.) | Prag |
Pragense | pragisch, von Prag | |
praha | prahu (tschech.) | Türschwelle |
Prasco | ||
praecisis | praecedo, cidi, cisus (3 Partizip Perf. Passiv) | abgeschnitten, abgeschlagen |
presbyterorum | presbyter, i (m Genet. Plural) | Priester, Ältester |
pridem | pridem (Adv.) | ehemals, vor langer Zeit, sonst |
primis | primus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | erste |
Primislao | Přemysl der Pflüger | mythologisch vor 900 |
Primislaum | Přemysl der Pflüger | mythologisch vor 900 |
Primislaus | Přemysl der Pflüger | mythologisch vor 900 |
Primissao | ||
primo | primo (Adv.) | anfangs, zuerst, zunächst, eben |
ex primo | primo (Adv.) | von Anfang an |
primo | primus, a, um (Dat. od. Abl. Plural mask. od. neutr.) | erste |
primogenicum | primogenicus, i (m Akk. Sing.) | Erstgeborener |
primoribus | primores, orum (m Dat. od. Abl. Plural) | die Edelsten |
primum | primum (Adv.) | zuerst, erstmals |
primum | primus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | erste |
primus | primus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | erste |
princeps | princeps, cipis (m Nomin. Sing.) | Fürst, Anführer |
principatum | principatus, us (m Akk. Sing.) | Herrschaft, Macht |
principe | princeps, cipis (m Abl. Sing.) | Fürst, Anführer |
principem | princeps, cipis (m Akk. Sing.) | Fürst, Anführer |
principi | princeps, cipis (m Dat. Sing.) | Fürst, Anführer |
prisci | priscus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | ehemalig, altertümlich, streng |
priuatam | privatus, a, um (Akk. Sing. fem.) | gewöhnlich, nicht öffentlich |
priuilegia | privilegium i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Asunahmegesetz, Privileg |
priusquam | priusquam (Subjunkt.) | eher als, bevor |
pro | pro (Präpos. m. Abl.) | vor, vorn, für, zugunsten, statt, anstatt, wie, als, gemäß, vermöge |
proceram | procerus, a, um (Akk. Sing. fem.) | schlank, hoch gewachen |
proceres | proceres, um (m Nomin. od. Akk. Plural) | die Großen, Adel |
Procopijs | Prokopios von Caesarea * 500 † 560 | byzantinischer Historiker |
Procopius | Procopius | Graf von Bilin |
procul | procul (Adv.) | fern, von weitem |
proculdubio | proculdubio (Adv.) | ohne Zweifel |
prodiens | prodeo, ii, itus (unergelm. Partizip Präs.) | hervortretend, erscheinend, vorrückend |
producam | produco, duxi, ductus (3 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) | ich werde hervorbringen, erzeugen |
producere | produco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs.) | hervorbringen, erstrecken, erzeugen |
produxere | produco, duxi, ductus (3 Infinit. Perf.) | hervorgebracht haben, erstreckt haben, erzeugt haben |
produxerit | produco, duxi, ductus (3 Infinit. Perf.) | er hat hervorgebracht, erstreckt, erzeugt |
profecto | profecto (Adv.) | gewiss, sicherlich, in der Tat |
profectos | proficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) | erreicht, abgereist |
profectus | proficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) | erreicht, abgereist |
professionis | professio, onis (f Genet. Sing.) | Geständnis, Gewerbe, Bekenntnis |
progressus | progredior, progressus sum (3 Partizip Perf. Psaaiv) | fortschreitem, weitergehen |
proiectis | proicio, ieci, iectus (3 Partizip Perf. Passiv) | hingeworfen, hingestreckt |
prolem | proles, is (f Akk. Sing.) | Nachkommem |
promissi | promissum, i (n Genet. Sing.) | Versprechen, Zusage |
properare | propero, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | sich beeilen |
propius | propius (Komparat. Adv.) | nahe bei, beinahe |
proponunt | propono, posui, positus (3 3. Person Plural Präs.) | sie stellen aus, legen dar, schlagen vor |
proprium | proprius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | eigenartig, wesentlich, besonders |
proprium | proprium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Eigentum, Eigenart |
proprium | proprius, i (m Nomin. od. Akk. Sing.) | Lehensmann |
propterea | propterea (Adv.) | deswegen |
prorsus | prorsus (Adv.) | geradewegs, ganz und gar |
prospera | prosper, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | erfolgreich, günstig |
prouincia | provincia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Gebiet, Gegend, Provinz |
prouinciae | provincia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Gebiet, Gegend, Provinz |
prouincialibus | prouincialis, is (m Dat. od. Abl. Plural) | Provinzbewohner |
prouinciam | provincia, ae (f Akk. Sing.) | Gebiet, Gegend, Provinz |
proxima | ||
Prutenorum | pruteni, orum (m Genet. Plural) | Preussen |
ptendit | protendo, tendi, tentus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) | streckt aus, erstreckt sich, zeigt |
puella | puella, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Mädchen, Tochter |
pugna | pugna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Kampf |
pugnae | pugna, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Kampf |
puinciam = provinciam | provincia, ae (f Akk. Sing.) | Gebiet, Gegend, Provinz |
pulsare | pulso, avi, atus (1 Infinit. Präs.) | wiederholt schlagen, erschüttern, erregen |
pulsis | pello, pepuli, pulsus (3 Partizip Perf. Passiv) | geschlagen, verbannt, verjagt, erregt |
puri | purus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | rein, rechtschaffen, klar |
putant | puto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie glauben, erwägen, vermuten |
putat | puto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er glaubt, erwägt, vermutet; reinigt |
Q | ||
qd | quod (Konjunkt.) | daß, weil (Endter) |
qua | qua (Adv.) | auf der Seite wo, da wo, insoweit, wohin |
qua | qui, quae, quod (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | welche |
quadrat | quadro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er vervollständigt, schließt ab, trifft zu, ist richtig |
quae | qui, quae, quod (Nomin. Sing. od. Plural fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | welche |
quaecunque | quicumque, quaecumque, quodcumque (Nomin. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem. od. neutr. od. Akk. Plural neutr.) | wer auch immer, alles, was |
quaeque | quisque, quaeque, quidque/quodque (Nomin. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem. od. neutr.) | jefür sich, jede einzelne, eine nach der anderen |
quaerantur | quaero, sivi/sii, situs (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) | es würde gefragt werden |
qualis | qualis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) | wie beschaffen?, gleichwie |
quam | qui, quae, quod (Akk. Sing. fem.) | welche, diese |
quam | quam (Adv.) | wie, als, so sehr als möglich (b. Superlat.) |
quamplurimas | möglichst viele | |
quamuis | quamvis (Subjunkt.) | wenn auch noch so sehr |
quamuis | quivis, quaevis, quidvis (Akk. Sing. fem.) | jede beliebige |
quando | quando (Adv.) | wann, irgendeinmal, weil, als, jedesmal wenn |
quanquam | quamquam (Subjunkt.) | obgleich, obwohl |
quantum | quantus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | wieviel? |
quantum | quantum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | wieviel? |
quare | quare (Adv.) | warum, weshalb, deshalb |
quarti | quartus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | vierter |
quarto | quartus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | vierter |
quartodecimo | quartodecimus, a, um (Dat. od. Abl. SIng. mask. od. Abl. mask. od. neutr.) | vierzehnter |
quartum | quartus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mak.) | vierter |
quartus | quartus, a, um (Nomin. Sing. mak.) | vierter |
quas | qui, quae, quod (Akk. Plural fem.) | welche |
quasi | quasi (Adv.) | gleichsam, gewissermaßen |
quasi | quasi (Subjunkt.) | als wie, als ob, gleich wie |
quauis | quivis (Adv.) | auf jede Weise |
quauis | quivis, quaevis, quidvis (Abl. Sing. fem.) | jede beliebige |
quaeuis | quivis, quaevis, quidvis (Nomin. Sing. fem.) | jede beliebige |
-que | -que (Konjunkt.) | und |
queat | queo, quivi, quitus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) | er könnte |
queis | qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | welche |
quem | qui, quae, quod (Akk. Sing. mask.) | welchen |
quemadmodum | quemadmodum (Adv.) | auf welche Weise auch immer, gleich wie |
quempiam | quispiam, quaepiam, quidpiam (Akk. Sing. mask.) | irgeneiner |
querno | quernus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | eichen, aus Eichen |
quispiam | quispiam, quaepiam, quidpiam (Nomin. Sing. mask.) | irgeneiner |
quesiuit | quaero, sivi/sii, situs (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat gesucht, gefragt |
qui | qui (Adv.) | inwiefern, womit, irgendwie |
qui | qui, quae, quod (Nomin. Sing. od. Plural mask.) | welcher, was für ein, wie beschaffen |
quibus | qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | welche, was für ein, wie beschaffen |
quibusdam | quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | gewisse, einige, manche |
quicquam | quisquam, quicquam (Nomin. od. Akk. neutr.) | irgendjemand |
quicquid | quisquis, quidquid/quicquid (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | wer auch immer, jeder der |
quid | quid (Adv.) | weshalb, was, etwas, ferner |
quid | quis, quis, quid (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | was |
quidem | quidem (Adv.) | zwar, allerdings, freilich |
quidem | quidem (Konjunkt.) | das (zur Bekräftigung) |
quidemnam | ||
quietum | quies, etis (f Genet. Plural) | Ruhe, Beruhigung |
quietum | quietus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | ruhig, friedlich |
quies | quietas, atis (f Nomin. Sing.) | Ruhe, Beruhigung |
quiete | quietas, atis (f Abl. Sing.) | Ruhe, Beruhigung |
quinquagesimo | quinquagesimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | fünfzigster |
quinquaginta | quinquaginta | fünfzig |
quinque | quinque | fünf |
quinto | quintus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | fünfter |
quintodecimo | quintodecimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | fünfzehnter |
quique | quisque, quaeque, quodque / quidque (Nomin. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) | jeder einzelne |
quis | qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | welcher, irgendeiner |
quis | quis, quis, quid (Nomin. Sing. mask. od. fem.) | wer |
quispiam | quispiam, quaepiam, quidpiam (Nomin. Sing. mask.) | irgendjemand, irgendein |
quisque | quisque, quaeque, quodque / quidque (Nomin. Sing. mask. od. fem. od. Dat. Plural mask.) | jeder einzelne |
quo | qui, quae, quod (Abl. Sing. mask. od. neutr.) | von welchem |
quo | quis, quis, quid (Abl. Sing. m, f, n) | wer, irgendwer |
quo | quo (Konjunkt.) | damit, dadurch |
quo | quo (Adv.) | wodurch, um so viel, deshalb |
quocunque | quicumque, quaecumque, quodcumque (Abl. Sing. mask. od. neutr.) | wer auch immer, jeder der, jeder mögliche |
quocunque | quicumque, quaecumque, quodcumque (Adv.) | wohin auch immer |
quod | qui, quae, quod (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | welches |
quod | quod (Konjunkt.) | daß, weil |
quod | quod (m. Konjunktiv) | es ist Grund vorhanden |
quod | quod (Adv.) | in Beziehung worauf, weshalb |
quodcumque | quicumque, quaecumque, quodcumque (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | was auch immer, alles was |
quoddam | quidam, quaedam,quoddam, quiddam (Nomin. Sing. od. Plural neutr.) | ein gewisses |
quomodo | quomodo (Adv.) | wie, auf welche Weise, sowie |
quondam | quondam (Adv.) | einst |
quoque | quoque (Adv.) | auch, ist bekannt |
quorum | qui, quae, quod (Genetiv Plural mask. od. neutr.) | welcher |
quos | qui, quae, quod (Akk. Plural mask.) | welche |
quot | quot (indeklin.) | wie viele, so viele |
quotannis | quotannis (Adv.) | alljährlich |
quoties | quoties (Adv.) | wie oft, jedes Mal |
quum = cum | ||
quumque = cumque | ||
quur | quur (Adv.) | warum, weshalb, wieso |
R | ||
radices | radix, icis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Wurzel |
radicibus | radix, icis (f Dat. od. Abl. Plural) | Wurzel |
rami | ramus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Zweig, Ast |
ramos | ramus, i (m Akk. Plural) | Zweig, Ast |
rapinarum | rapina, ae (f Genet. Plural) | Raubzug, Beute |
rapinis | rapina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Raubzug, Beute |
rapti | rapio, rapui, raptus (3 Partizip Perf. Passiv) | verführt, ergriffen |
raptos | rapio, rapui, raptus (3 Partizip Perf. Passiv) | verführt, ergriffen |
ratis | ratus, a, um (dat. od. Abl. Plural m, f, n) | berechnet, im Glauben, zuverlässig, anerkannt |
Ratispona | Rregensburg | |
re | res, rei (f Abl. Sing.) | Sache, Ding, Gegenstand |
rebus | res, rei (f Dat. od. Abl. Plural) | Sache, Ding, Gegenstand |
recedere | recedo, cessi, cessus (3 Infinit. Präs.) | weggehen, zurücktreten, zurückgehen |
recenseas | recenseo, sui, sus (2 2. Person Sing. Konj. Präs.) | du solltest prüfen, festlich begehen |
recipio | recipio, cepi, ceptus (3 1. Person Sing. Präs.) | ich nehme an, übernehme |
rector | rector, oris (m Nomin. Sing.) | Lenker, Leiter, Herrscher |
rectorem | rector, oris (m Akk. Sing.) | Lenker, Leiter, Herrscher |
rectum | rectus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | recht, richtig, regelrecht, pflichtgemäß |
recusans | recuso, avi, atus (1 Partizip Präs.) | ablehnend, verweigernd |
redactos | redigo, egi, actus (3 Partizip Perf. Passiv) | gemacht zu, herabgesetzt, eingezogen, in einen Zustand gebracht |
reddiderint | reddido, ddidi, dditus (3 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) | sie hätten wiederhergestellt, gegeben, wiedergegeben, zugestanden |
reddunt | reddo, didi, ditus (3 3. Person Plural Präs.) | sie machen, geben zurück |
redeant | redeo, ii/ivi, itus (unregelm 3. Person Plural Konj. Präs.) | sie sollen sich bekehren, zurückgehen |
redeuntes | redeo, ii/ivi, itus (unregelm Partizip Präs.) | sich bekehrend, zurückgehend |
redijt | redeo, redii/redivi, reditus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er ist zurückgegangen, übergegangen |
reditum | reditus, us (m Akk. Sing.) | Rückkehr, Einnahme |
referamus | refero, rettuli, relatus (unregelm. 1. Person Plural Konj. Präs.) | wir überlieferten |
rege | rex, regis (m Abl. Sing.) | König |
regem | rex, regis (m Akk. Sing.) | König |
regere | rego, rexi, rectus (3 Infinit. Präs.) | lenken, leiten |
reges | rex, regis (m Nomin. od. Akk. Plural) | König |
regi | rex, regis (m Dat. Sing.) | König |
regia | regia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Königsburg |
regia | regius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | königlich |
regimen | regimen , inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Regierung, Lenkung |
reginis | regina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Königin, Fürstin |
regio | regio, onis (f Nomin. Sing.) | Richtung, Gebiet, Gegend |
regionem | regio, onis (f Akk. Sing.) | Richtung, Gebiet, Gegend |
regiones | regio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) | Richtung, Gebiet, Gegend |
regioni | regio, onis (f Dat. Sing.) | Richtung, Gebiet, Gegend |
regionis | regio, onis (f Genet. Sing.) | Richtung, Gebiet, Gegend |
regis | rex, regis (m Genet. Sing.) | König |
regnandi | regno, avi, atus (1 Gerundivum) | was zu beherrschen, zu regieren ist |
regnant | regno, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie herrschen, regieren |
regnaturum | regno, avi, atus (1 Partizip Futur) | was zu beherrschen, zu regieren ist |
regnasset | regno, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) | er hätte geherrscht, regiert |
regnatum | regno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | beherrscht, regiert |
regni | regnum, i (n Genet. Sing.) | Königreich |
regnis | regnum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Königreich |
regno | regnum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Königreich |
regnoque | regnum, i +-que (n Dat. od. Abl. Sing.) | Königreich |
regnum | regnum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Königreich |
regum | rex, regis (m Genet. Plural) | König |
reiecta | reiectus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | verworfen |
relicto | relinquo, qui, ctus (3 Partizip Perf. Passiv) | übrig geblieben, hinterlassen, verlassen |
religionem | religio, onis (f Akk. Sing.) | Religion, Glaube |
religioni | religio, onis (f Dat. Sing.) | Religion, Glaube |
religionis | religio, onis (f Genet. Sing.) | Religion, Glaube |
religiose | religiose (Adv.) | religiös, fromm |
relinquit | relinquo, qui, lictus (3 3. Person Sing. Präs.) | er verläßt |
reliquas | reliquus, a, um (Akk. Plural fem.) | übrig, restlich |
reliquerit | relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) | er hätte hinterlassen |
reliquis | reliquus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | übrig, restlich |
reliquit | relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat hinterlassen |
reliquos | reliquus, a, um (Akk. Plural mask.) | übrig, restlich |
rem | res, rei (f Akk. Sing.) | Sache, Ding, Gegenstand |
remedium | remedium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Gegenmittel, Abhilfe |
remunerat | remunero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er belohnt, vergilt |
repentino | repentino (Adv.) | unvermutet, schnell wirkend, in Eile ausgehoben |
repentino | repentinus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | unvermutet, schnell wirkend |
reperiens | reperio, repperi, repertus (4 Partizip Präs.) | wiederfindend, erlangend, entdeckend, wahrnehmend |
repetere | repeto, ivi, itus (3 Infinit. Präs.) | wiederholen |
rerum | res, rei (f Genet. Plural) | Sache, Gegenstand, Angelegenheit |
rerum gestarum | res, rei (f Genet. Plural) | Taten, Leistung |
res | res, rei (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Sache, Gegenstand, Angelegenheit |
resarcire | resarcio, arsi, artus (4 Infinit. Präs.) | ersetzen, wieder aus besseren |
resipuerint | resipisco, resipui, - (3 3. Person Plural konj. Perf. oder Futur II) | sie vekehrten sich |
respiciens | respicio, spexi, spectus (3 Partizip Präs.) | zurückblickend, erwartend, sich umschauend |
respondit | respondeo, spondi, sponsus (2 3. Person Sing. Perf.) | er hat geantwortet, erwidert |
retulit | refero, rettuli/retuli, relatus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er hat zurückgebracht |
reuentum | revenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) | zurückgekommen |
reuersus | revertor, reversus sum (3 Partizip Perf. Passiv) | zurückgekehrt, bekehrt |
reuertitur | revertor, reversus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) | er kehrt zurück, kehrt um |
rex | rex, regis (m Nomin. Sing.) | König |
rexit | rego, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat regiert, geherrscht |
Rheno | rhenus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) | Rhein |
ripas | ripa, ae (f Akk. Plural) | Ufer |
Ro. | romanus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem.) | römisch |
Ro. ecclesiae | romanus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem.) | römische Kirche |
robora | ||
robore | robur, oris (n Abl. Sing.) | Eiche, Hartholz |
Rochezane | Jan Rokycana * 1390 † 1471 | hussitischer Theologe und Erzbischof in Prag |
Rodolpho | ||
rogari | rogo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) | gefragt werden, erbeten werden, eingeladen werden |
Rom. | romanus, a, um () | römisch |
Romae | roma, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Rom |
Romam | roma, ae (f Akk. Sing.) | Rom |
Romano | romanus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | römisch |
Romano pontifici | romanus, a, um (Dat.Sing. mask. od. neutr.) | römischer Bischof = Pabst |
Romanorum | romani, orum (m Genet. Plural) | Römer |
rotundam | rotundus, a, um (Akk. Sing. fem.) | rund |
rudes | rudis, e (Nomin. od. Akk. Plural m, f, n) | roh, unerfahren, ungebildet |
ruinis | ruina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Verderben, Trümmer, Ruine |
rupis | rupes, is (f Genet. Sing.) | Fels, Schlucht |
rursus | rursus (Adv.) | umgekehrt, andrerseits, wiederum |
Rusiam | rusia, ae (f Akk. Sing.) | Rußland |
Russani | ||
S | ||
S | ||
S. Sabinae | Santa Sabina all′Aventino | röm. Basilika, Enea Silvio war hier Kardinalpriester |
sacerdotes | sacerdos, otis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) | Priester |
sacerdotibus | sacerdos, otis (m/f Dat. od. Abl. Plural) | Priester |
sacerdotis | sacerdos, otis (m/f Genet. Sing.) | Priester |
sacra | sacer, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | heilig, geweiht, ehrwürdig, kirchliche |
sacra | sacrum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Religion, Handlung |
sacratissima | sacer, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | heilig, geweiht, ehrwürdig, kirchliche |
sacri | sacer, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | heilig, geweiht, ehrwürdig, kirchliche |
sacrificium | sacrificium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Messopfer |
sacris | sacrum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | heiliger Brauch, heilige Weihen |
sacris | sacer, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | heilig, geweiht, ehrwürdig, kirchliche |
sacro | sacer, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | heilig, geweiht, ehrwürdig, kirchliche |
Saczanain | Sàzava, Nebenfluß der Moldau in Tschechien | |
saepenumero | saepenumero (Adv.) | oftmals |
saluaroris | ||
salue | salve | sei gegrüßt |
salute | salus, utis (f Abl. Sing.) | Heil, Glück, Rettung, Leben |
salutem | salus, utis (f Akk. Sing.) | Heil, Glück, Rettung, Leben |
salutis | salus, utis (f Genet. Sing.) | Heil, Glück, Rettung, Leben |
Sambri | ||
sancte | ||
sancto | ||
sanctorum | sanctus, i (m Genet. Plural) | Heiliger |
santi | sanctus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Heiliger |
Saraceni | saraceni, orim (m Nomin. Plural) | Sarazener |
Sarca | Sârca | mythol. |
Sarmatiaeque | sarmatia, ae +.que (Genet. od. Dat. Sing.) | Sarmatien, Region östl. von Germanien |
satis | satis (Adv.) | genug, hinreichend |
satius | satius (Adv.) | besser |
saturum | satus, a, um (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | gesättigt, satt |
Saxones | saxo, onis (m Nomin. od. Akk. Plural) | Sachsen (Volk) |
Saxonia | saxonia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Sachsen (Land) |
Saxonis | ||
Saxonum | ||
scientia | scientia, ae (f Akk. Sing.) | Wissenschaft, Wissen |
scilicet | scilicet (Adv.) | selbstverständlich, offenbar, nämlich |
sciret | scio, scivi, scitus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er wußte |
Sclauonica | slavonicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | slawisch |
Sclauonos | sclavonus, a, um (Akk. Plural mask.) | slawisch |
Sclauorum | sclavi, orum (m Genet. Plural) | Slawen |
Sclauos | sclavi, orum (m Akk. Plural) | Slawen |
septentrione | septentrio, onis (f Abl. Sing.) | Norden |
septentrionem | septentrio, onis (f Akk. Sing.) | Norden |
scribere | scribo, scripsi, scriptus +-que (3 Infinit. Präs.) | schreiben, verfassen |
scripsi | scribo, scripsi, scriptus +-que (3 1. Person Sing. Perf.) | ich habe geschrieben, verfasst |
scriptores | scriptor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) | Schriftsteller |
Seuerus | Severus † 1067 | Bischof von Prag, Investitur 1031 |
se | sui, sibi, se (Akk. Sing. od. Plural od. Abl. SIng. od. Plural) | sich |
secordia | socordia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Sorglosigkeit, Fahrlässigkeit |
secta | ||
secularium | saecularis, e (Genet. Plural m, f, n) | weltlich, heidnisch |
secularium | saecularius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | weltlich, heidnisch |
seculi | saeculum, i (n Genet. Sing.) | Zeitalter, Lebenszeit |
seculum | saeculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Zeitalter, Lebenszeit |
secum | ego, tu, - +-cum (3. Person Akk. Sing.) | mit sich |
secundo | secundus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | zweites |
secundus | secundus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | zweites |
securibus | securism is (f Dat. od. Abl. Plural) | Beil, Wunde, Verlust, Ämter, Würden |
securus | securus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | sorglos, sicher |
sed | sed (Konjunkt.) | aber, sondern (nach Verneinung) |
sedato | sedatus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | gelassen, ruhig |
sede | sedes, is (f Abl. Sing.) | Sitz, Wohnsitz |
sedem | sedes, is (f Akk. Sing.) | Sitz, Wohnsitz |
sedes | sedes, is (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Sitz, Wohnsitz |
seditionibus | seditio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) | Trennung, Aufstand, Streit |
Seesia | ||
seipso | se ipso | sich selbst |
seiungitur | seiungom unxi, unctus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) | er ist getrennt |
senatu | senatus, us (m Abl. Sing.) | Senatsversammlung, Rat |
senatu sacro | senatus, us (m Abl. Sing.) | Kurie |
Senensis | Siena | |
senio | senium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Leid, Entkräftung |
Sennaar | Stadt am Nil | |
Senones | senones, um (m Nomin. od. Akk. Plural) | Senonen, keltischer Stamm in Gallien |
sensimque | sensim +-que (Adv.) | allmählich |
sententia | sententia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Meinung, Absicht, Urteil |
sententiae | sententia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Meinung, Absicht, Urteil |
sentibus | sentis, is (m/f Dat. od. Abl. Plural) | Dornenstrauch |
Sepeiite | ||
sepius | saepe (Komparat. Adv.) | öfter |
septennio | septennium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Zeitraum von 7 Jahren |
septentrionale | septentrionalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | nördlich |
septentrionalem | septentrionalis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | nördlich |
septentrione | septentrio, onis (f Abl. Sing.) | Norden |
septimo | septimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | siebenter |
septimodecimo | septimodecimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | siebzehnter |
sepulchris | sepulchrum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Grab, Grabmal |
sepulchrum | sepulchrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Grab, Grabmal |
sepultum | sepulio, livi/lii, sepultus (4 partizip Perf. Passiv) | begraben, vernichtet |
sequax | sequax, acis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | beweglich, leicht folgend, Anhänger |
sequentes | sequor, secutus sum (3 Partizip Präs. Deponens) | folgend, sich anschließend |
sequenti | sequor, secutus sum (3 Partizip Präs. Deponens) | folgend, sich anschließend |
sequetur | sequor, secutus sum (3 3. Person Sing. Futur Deponens) | er folgen, sich anschließen |
sequuti | sequor, secutus sum (3 Partizip Perf. Passiv) | gefolgt, befolgt, beabsichtigt |
serenitati | serenitas, atis (f Dat. Sing.) | Heiterkeit, Durschlaucht |
serere | sero, sevi, satus (3 Infinit. Präs.) | säen |
Sermo | sermo, onis (m Nomin. Sing.) | Rede, Predigt |
sermone | sermo, onis (m Abl. Sing.) | Rede, Predigt |
sermones | sermo, onis (m Nomin. od. Akk. Plural) | Rede, Predigt |
seruandos | servo, avi, atus (1 Gerundium) | was zu bewahren, zu hüten, einzuhälen ist |
seruati | servo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | bewahrt, gehütet, eingehälen |
seruatur | servo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) | er wird bewahrt, gehütet, eingehälen |
Serui | servi, orum (m Nomin. Plural) | Serben |
serum | serus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | spät |
sese = se | sui, sibi, se (Akk. Sing. od. Plural od. Abl. SIng. od. Plural) | sich |
sexto | sextus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | sechster |
sextodecimo | sextodecimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | sechszehnter |
si | si (Subjunkt.) | wenn, falls |
sibi | ego, tu, - (3. Person Dat. Sing. od. Plural) | sich |
Sibyllis | sibylla, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Sibylle, mythol. Prophetin |
sicera | sicera, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Met |
sicut | sicut (Adv.) | wie, sowie, wie wenn, gleichsam |
Sigismundi | Sigismund von Luxemburg * 1368 † 1437 | ab 1411 deutscher Kaiser, Sohn Karls IV. |
Sigismundo | Sigismund von Luxemburg * 1368 † 1437 | ab 1411 deutscher Kaiser, Sohn Karls IV. |
signat | signo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) | er macht kenntlich, bezeichnet |
silentio | silentium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Schweigen, Stille |
silentio | silentio (Adv.) | stillschweigend |
simul | simul (Adv.) | zugleich, gleichzeitig, zusammen |
simul | simul (Subjunkt.) | sobald, sowie, sobald als |
sine | sine (Präpos. m. Abl.) | ohne |
sinistrum | sinister, ra, rum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | links, ungünstig |
siquidem | siquidem (Subjunkt.) | wenn wirklich, weil ja |
sit | sum fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) | es wäre |
sita | situs, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | gelegen, befindlich |
sitibundi | sitibundus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural) | sehr durstig |
siue | sive (Konjunkt.) | oder wenn, oder |
sive … sive | sive (Konjunkt.) | sei es das … oder das, entweder … oder |
Slagenuerdium | ||
Slesia | slesia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Schlesien |
Slesiae | slesia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) | Schlesien |
Slesiam | slesia, ae (f Akk. Sing.) | Schlesien |
Slesitae | slesitus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | schlesisch |
Slesitarum | slesitus, a, um (Genet. Plural fem.) | schlesisch |
Sobieslao | ||
solem | sol, solis (m Akk. Sing.) | Sonne |
solis | solus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | allein, nur, bloß |
Solis | sol, solis (m Genet. Sing.) | Sonne |
solium | solium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Thron, Sessel |
solo | solus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | allein, bloß |
solo | solum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Boden, Grundfläche |
solue | solvo, solvi, solutus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) | löse |
solum | solum (Adv.) | allein, nur |
solus | solus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | allein, bloß |
solutos | solvo, solvi, solutus (3 Partizip Perf. Passiv) | gelöst< |
somnus | somnus, i (m Nomin. Sing.) | Schlaf |
sortilegam/td> | sortilega, ae (f Akk. Sing.) | Prophetin |
spatio | spatium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Raum, Ausdehnung |
spatium | spatium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Raum, Ausdehnung |
speluncam | spelunca, ae (f Akk. Sing.) | Höhle |
spem | spes, spei (f Akk. Sing.) | Hoffnung, Erwartung |
spes | spes, spei (f Nomin. Sing. od. Plural) | Hoffnung, Erwartung |
spiritus | spiritus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Geist, Atem, Wesen |
Spitigneo | Spytihnĕv II * 1031 † 1061 | Herzog von Böhmen aus der Pŕemysliden Dynastie |
Spitigneo | Spytihnĕv II * 1031 † 1061 | Herzog von Böhmen aus der Pŕemyslid Dynastie |
Spitigneum | Spytihnĕv II * 1031 † 1061 | Herzog von Böhmen aus der Pŕemysliden Dynastie |
Spitigneus | Spytihnĕv II * 1031 † 1061 | Herzog von Böhmen aus der Pŕemysliden Dynastie |
splendidum | splendidus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | glänzend, angesehen, bedeutend, frisch, klar |
splendore | splendor, oris (m Abl. Sing.) | Glanz, Ruhm, Schmuck |
spurcitia | spurcitia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Unflätigkeit |
stantem | sto, steti, status (1 Partizip Präs.) | stehend, feststeckend, bleibend |
statim | statim (Adv.) | sofort, auf der Stelle |
Stemnam | Steben, Dorf bei Krakov nahe Leitmeritz (im Rakonitzer Hügelland, Mittelböhmen) | |
sternite | sterno, stravi, stratus (3 2. Person Plural Imperat. Präs.) | sattelt! |
stimulum | stimulus, i (m Akk. Sing.) | Stachel, Ansporn, Anreiz |
stimulus | stimulus, i (m Nomin. Sing.) | Stachel, Ansporn, Anreiz |
Stiradum | Stiradus | mythol. |
Strabo | Strabon * 63 v. Chr. † 23 n. Chr. | griech. Historiker und Geograph |
Strabonis | Strabon * 63 v. Chr. † 23 n. Chr. | griech. Historiker und Geograph |
stragem | strages, is (f Akk. Sing.) | Hinsterben, Blutbad, Niederlage |
strages | strages, is (f Nomin. Sing. od. Plural od. Akk. Plural) | Hinsterben, Blutbad, Niederlage |
strenuissimo | ||
structissimos | ||
Stupentes | stupeo, pui, - (2 Partizip Präs.) | verdutzt seines, staunend |
sua | suus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem.) | ihr eigen |
suae | suus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | ihr eigen |
suam | suus, a, um (Akk. Sing. fem.) | ihr eigen |
Suatocopij | Svatopluk I. † 895 | Herzog aus der Dynastie der Mojmiriden in Mähren |
Suatocopio | Svatopluk I. † 895 | Herzog aus der Dynastie der Mojmiriden in Mähren |
Suatocopius | Svatopluk I. † 895 | Herzog aus der Dynastie der Mojmiriden in Mähren |
sub | sub (Präpos. m. Abl.) | unter, unterhalb, während |
sub | sub (Präpos. m. Akk.) | unter, gegen, um |
subditis | subditus, i (m Dat. od. Abl. Plural) | Untertan |
subditorum | subditus, i (m Genet. Plural) | Untertan |
subesse | subsum, subfui, - (unregelm. Infinit. Präs.) | zugrunde liegen, untergeordnet sein |
subiecerit | subicio, ieci. iectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) | er hätte untergeordnet, hinzugefügt |
subigere | subigo, egi, actus (3 Infinit. Präs.) | unterwerfen, bezwingen |
subintrasse | subintro, avi, atus (1 Infinit. Perf.) | unterwandert |
sublime | sublime (Adv.) | hochschwebend |
subsistet | subsisto, stiti, - (3 3. Person Sing. Futur) | es wird stehen bleiben, verweilen, stocken |
subtraxit | subtraho, traxi, tractus (3 3. Person Sing- Perf. | er hat sich entzogen, zurückgezogen, ist zurückgewichen, |
successorem | successor, oris (m Akk. Sing.) | Nachfolger |
succumbere | succumbo, cubui, cubitus (3 Infinit. Präs.) | unterliegen, nachgeben |
suere | suo, sui, sutus (3 Infinit. Präs.) | nähen, zusammenfügen |
Sueuorum | suevi, orum (m Genet. Plural) | Schwaben |
suffodiunt | suffodio, fodi, fossus (3 3. Person Plural Präs.) | sie untergraben |
sui | suus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | sein eigen |
sui generis | suus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | von eigener Art |
suis | suus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | sein eigen |
summamque | summus, a, um +-que (Akk. Sing. fem.) | oberste, höste |
sumpsisse | sumo, sumpsi, sumptus (3 Infinit. Perf.) | angenommen zu haben, gewählt zu haben |
sumpsit | sumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat angenommen, gewählt |
sunt | sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Plural Präs.) | sie sind |
suo | suus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | sein eigen |
suopte | suopte (Adv.) | aus eigenem Entschluß |
suorum | suus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) | sein eigen |
suos | suus, a, um (Akk. Plural mask.) | sein eigen |
superi | superi, orum (m Nomin. Plural) | die Menschen auf der Erde, Engel, Heilige |
superis | superi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) | die Menschen auf der Erde, Engel, Heilige |
superius | supra (Komparat. Adv.) | früher, weiter oben |
superstitionumque | superstitio, onis +-que (f Genet. Plural) | Aberglaube |
supplicasse = supplicavisse | supplico, avi, atus (1 Infinit. Perf.) | angefleht haben, angerufen haben |
supplicia | supplicium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Sühne, Buße, Strafe |
surgit | surgo, surrexi, surrectus (3 3. Person Sing. Präs.) | er erhebt sich, |
suscipiens | suscipio. cepi, ceptus (3 Partizip Präs.) | annehmnd, sich unterziehend, unterwerfend |
sustentauit | susteno, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) | er hat aufrecht erhalten, unterhalten |
suum | suus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | sein |
Svatocopius | ||
sydus | sidus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Sternbild, Witterung |
sylua | silva, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Wald |
syluam | silva, ae (f Akk. Sing.) | Wald |
syluestribus | silvester, stris, stre (Dat. Plural m, f, n) | waldig, Wald- |
Sylvii | ||
synodo | synodus, i (f Dat. od. Abl. Sing.) | Kirchenversammlung, Konzil |
T | ||
talem | talis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) | ein solcher, derartige |
tam | tam (Adv.) | so sehr, so weit |
tam … quam | tam … quam (Adv.) | so … wie, ebenso … wie |
non tam … quam | non tam … quam (Adv.) | nicht sowohl … als vielmehr |
tamen | tamen (Adverb. Partikel) | doch, dennoch, immerhin |
tandem | tandem (Adv.) | endlich, denn, zuletzt |
tanquam | tamquam (Adv.) | wie, sowie, gleich wie |
tanquam | tamquam (Adv.) | wie, sowie, gleich wie |
tanque | tam +-que (Adv.) | und so groß, so sehr |
tanta | tantus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | so groß, so viel |
tanto | tantus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | so groß, so viel |
tanto | tanto (Adv.) | so viel, so sehr, umso viel, desto |
tantum | tantus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | so groß, so viel |
tantum | tantum (Adv.) | bloß, lediglich, nur |
tantum … quantum | tantum (Adv.) | so viel … wie |
te | te (Akk. od. Abl. Sing.) | dich |
texere | tego, texui, textus (3 Infinit. Präs.) | weben, flechten |
temeratae | temero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | entweiht, befleckt |
temeratores | temerator, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) | Störer |
temere | temere (Adv.) | unbedacht, unbesonnen, planlos |
temperies | temperies, ei (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | milde Wärme, gemäßigte Temperatur |
tempestate | tempestas, atis (f Abl. Sing.) | Zeit, Wetter, Unruhe, Drangsal, Verwüster |
templi | templum, i (n Genet. Sing.) | Gotteshaus |
templis | templum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Gotteshaus |
templum | templum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Gotteshaus |
tempore | tempore (Adv.) | zeitig |
tempore | tempus, oris (n Abl. Sing.) | Zeit, Zeitabschnitt |
tempus | tempus, oris (n Nomin. Sing.) | Zeit, Zeitabschnitt |
tenax | tenax, acis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | festhaltend, fest, zurückhaltend |
tenuerunt | tenuo, tenui, tentsu (2 3. Person Plural Perf.) | sie haben bewohnt, beherrscht |
tenuisse | tenuo, tenui, tentsu (2 Infinit. Perf.) | bewohnt haben, beherrscht haben |
tepore | ||
terminum | terminus, i (m Akk. Sing.) | Grenze, Begriff |
terra | terra, ae (f Nomin. od. Abl.Sing.) | Erde, Erdboden |
terra aduocatorum | terra, ae (f Nomin. od. Abl.Sing.) | Mandatgebiet = Vogtland |
terrae | terra, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Erde, Erdboden |
terram | terra, ae (f Akk. Sing.) | Erde, Erdboden |
terrarum | terra, ae (f Genet. Plural) | Erde, Erdboden |
terris | terra, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Erde, Erdboden |
tertiam | tertius, a, um (Akk. Sing. fem.) | die dritte |
tertio | tertio (Adv.) | drittens, zum drittenmal |
tertio | tertius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | dritter |
tertiodecimo | tertiodecimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. nauter.) | dreizehnter |
tertium | tertius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | dritter |
testamento | testamentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Testament, Zeugnis |
testimonio | testimonium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Zeugnis, Beweis |
Teutonicam | teutonicus, a, um (Akk. Sing. fem.) | deutsch |
Teutonico | teutonicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | deutsch |
teximus | texo, ui, tus (3 1. Person Plural Präs.) | wir fügen zusammen, verfertigen |
Thabor | Tábor | Stadt in Südböhmen, Hochburg der Hussiten |
Thaboritis | ||
Therbam | Teta | Tochter des Krok, Priesterin eines heidnischen Kultes |
Therbizam | Teta | Tochter des Krok, Priesterin eines heidnischen Kultes |
Theutones | theutonis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem) | deutsche |
Theutonica | theutonicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | deutsch |
Theutonum | theutonis, e (Genet. Plural m, f, n) | deutsch |
Thuringi | thuringi, orum (m/f Nomin. Plural) | Thüringer |
tibi | ego, tu, - (m/f Dat. Sing.) | dir |
tibias | tibia, ae (f Akk. Plural) | Unterschenkel, Schienbein |
timuit | timeo, ui, - (2 3. Person Sing. Perf.) | er hat sich gehürchtet, sich gescheut |
Tituli | titulus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Ehrenname, Inschrift |
Tituli ecclesiae | titulus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) | Patrozinium |
tollentes | tollo, sustuli, sublatus (3 Partizip Präs.) | mitnehmend, aufhebend |
tot | tot | so viele |
tot … quot | tot … quot | so viele … wie |
tota | totus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | ganz, alle, vollständig |
toto | totus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | ganz, alle, vollständig |
totus | totus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | ganz, alle, vollständig |
tradiderit | trado, tradidi, traditus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) | sie hat ausgeliefert, übergeben, überlassen |
tradita | trado, tradidi, traditus (3 Partizip Perf. Passiv) | übergeben, abgegeben, überliefert |
traditis | trado, tradidi, traditus (3 Partizip Perf. Passiv) | übergeben, abgegeben, überliefert |
traducit | traduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs.) | er führt hinüber, setzt hinüber |
tradunt | trado, tradidi, traditus (3 3. Person Plural Präs.) | sie übergeben, geben ab, überliefern |
trahentes | traho, traxi, tarctus (3 Partizip Präs.) | ziehend, ableitend, herausziehend |
trahit | traho, traxi, tractus (3 3. Person Sing. Präs.) | er zieht, leitet her |
tranquillitati | tranquillitas, atis (f Dat. Sing.) | Windstille, Seelenfriede, Ruhe |
trans | trans (Präpos. m. Akk.) | über, jenseits |
transactum est | transigo, egi, actus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) | es ist durchgeführt worden, abgeschlossen worden |
transferetur | transfero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Futur Passiv) | es wird übertragen werden |
transitoria | transitorius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | vergänglich, kurz |
translatum | transfero, tuli, latus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) | übertragen, verwandelt |
transmissa | transmitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) | übersetzt, überlassen, verbracht, gewidmet |
traxit | traho, traxi, tractus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat gezogen, erwogen, verzögert |
treis | tres, tria (Nomin. od. Akk. Plural mask.) | frei |
tres | tres, tria (Nomin. od. Akk. Plural mask. oder fem.) | drei |
tributi | tributum, i (n Genet. Sing.) | Steuer, Abgabe |
tributo | tributum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Steuer, Abgabe |
tributum | tributum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Steuer, Abgabe |
tricesimo | tricesimus, a, um )(Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | dreißgster |
triginta | dreißig | |
tris | tres, tria (Akk. Plural mask. od. fem.) | drei |
triticum | triticum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Weizen |
trium | tres, tres, tria (Genet. Plural m, f, n) | drei |
triumphantes | triumpho, avi, atus (1 Partizip Präs.) | besiegend, unterwerfend |
tu | ego, tu, - (m/f Nomin. Sing.) | dich, du |
tuae | tuus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) | dein |
tuarum | tuus, a, um (Genet. Plural fem.) | dein |
tubasque | tuba, ae +-que (f Akk. Plural) | Röhre, Trompete |
tume | tumeo, mui, - (2 2. Person SIng. Imperat. Präs.) | gäre! |
tulit | fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) | er hat ertragen, eingebracht, bewegt, getragen |
tum | tum (Adv.) | damals, dann, ferner, sodann |
cum … tum | tum (Adv.) | sowohl … als auch besonders |
tum … tum | tum | bald das, bald jenes, das eine … das andere |
tumultuose | tumultuose (Adv.) | beunruhigend, lärmend, aufrührerisch, empörend |
tunc | tunc (Adv.) | damals, dann, alsdann, hierauf |
tuo | tuus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | dein |
turris | turis, is (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Akk. Plural) | Turm |
tutum | tutum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Sicherheit |
tutum | tutus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | sicher, geschützt |
tyrannide | tyrannis, idis (f Abl. Sing.) | Gewaltherrschaft, Tyrannei |
U, V | ||
ualetudinis | valetudo, inis (f Genet. SIng.) | Gesundheit, Unwohlsein |
uastae | vastus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. plural fem.) | öde, leer, verwüstet, riesig |
uastarunt | vasto, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) | sie haben verwüstet, verheert |
uastatam | vasto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | verwüstet, verheert |
uastissimam | vastus, a, um (Superlat. Akk. Sing. fem.) | öde, wüst, verlassen, unermesslich |
uaticinata | vaticinor, natus sum (1 Partizip Perf. Passiv) | weisgesagt |
ubi | ubi (Adv.) | wo? |
ubi | ubi (Konjunkt.) | wann, wenn |
ubique | ubique (Adv.) | überall, allenthalben |
uel | vel (Konjunkt.) | oder, oder sogar, oder auch |
vel … vel | vel (Konjunkt.) | entweder … oder, teils … teils |
vel | vel (Adv. bei Syntax ornata) | sogar, selbst (b. Superlativ) |
uellent | volo, volui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) | sie wollten |
uelut | velut (Adv.) | wie, gleichwie, gleichsam, zum Beispiel |
uenae | vena, ae (f Genet. od. Dat. Sing. ode. Nomin. Plural) | Ader, Vene |
uenale | venalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | käuflich, bestechlich |
uenationem | venatio, onis (f Akk. SIng.) | Jagd |
uenatu | venatus, us (m Abl. Sing.) | jagd, Fischfang |
uendicaret | vindico, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) | er würde beanspruchen, sich aneignen |
ueneratus | veneror, veneratus sum (1 Partizip Perf. Passiv) | verehrt, angebetet |
uenerit | venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) | er wäre gekommen |
ueniam | venia, ae (f Akk. Sing.) | Gnade, Nachsicht, Vergebung |
ueniam | venio, veni, ventus (4 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) | ich läne, geriete |
ueniens | venio, veni, ventus (4 Partizip Präs.) | kommend, geratend |
uenientem | venio, veni, ventus (4 Partizip Präs.) | kommend, geratend |
uenisset | venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) | er wäre gekommen, geraten |
uenit | venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) | er ist gekommen, geraten |
uenito | venio, veni, ventus (4 2. Person Sing. Imperat. Futur) | ihr sollt kommen, erscheinen, treffen |
uentri | venter, tris (m Dat. Sing.) | Bauch |
uera | verum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Wahrheit |
uerba | verbum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Worte |
uerbo | verbum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Wort |
uerbosos | verbosus, a, um (Akk. Plural mask.) | wortreich, weitläufig |
uergens | vergo, versi, - (3 Partizip Präs.) | neigend, sich erstreckend |
ueri | verum, i (n Genet. Sing.) | Wahrheit |
uerissima | verus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | sehr wahr, richtig, vernünftig |
ueritate | veritas, atis (f Abl. Sing.) | Wahrheit, Aufrichtigkeit |
ueritus | veritus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | aus Angst, gefürchtet |
uerius | verius (Adv.) | eher, mit mehr Recht |
uero | vero (Adv.) | aber wirklich, allerdings, in der Tat, aber, jedoch |
uersuti | versutus, a, um (Genet. Sing. masl. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) | gewandt, schlau |
uersus | versus (Präpos. m. Akk.) | nach … hin |
uersus | versus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | gerichtet |
uerum | verum (Adv.) | aber, sondern, gewiss |
uerum | verus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | wahr, richtig |
uescique | vescor, -, - (3 Infinit. Präs. Deponens) | sich nähren |
ueste | vestis, is (f Abl. Sing.) | Gewand |
uestis | vestis, is (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Akk. Plural) | Gewand |
uestra | vester, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | euer |
uetera | vetus, veteris (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | alt |
ueterem | vetus, veteris (Akk. Sing. mask. od. fem.) | alt |
ueteres | vetus, veteris (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | alt |
ueteri | vetus, veteris (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) | alt |
ueteribus | vetus, veteris (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) | alt |
uetus | vetus, eris (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | alt |
uetustissimam | vetustus, a, um (Superlat, Akk. Sing. fem.) | alt, altertümlich |
uiam | via, ae (f Akk. Sing.) | Weg, Straße |
uiator | viatur, oris (m Nomin. Sing.) | Wanderer, Bote |
uicesimo | vinvesimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | zwanzigster |
uicesimonono | vincesimononus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | neununszwanzigster |
uicesimooctauo | vincesimooctavus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | achtundzwanzigester |
uicesimoprimo | vincesimusprimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | einundzwanzigster |
uicesimoquarto | vincesimoquartus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | vierundzwanzigster |
uicesimoquinto | vincesimoquintus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | fünfundzwanzigster |
uicesimoseptimo | vincesimiseptimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | siebenund zwanzigster |
uicesimosexto | vincesimosextus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | sechsundzwanzigster |
uicesimotertio | vincesimotertius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | dreiunzwanzigster |
uicina | vicinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | nahe, benachbart |
uicinarum | vicinus, a, um (Genet. Plural fem.) | nahe, benachbart |
uictores | victor, oris (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) | siegreich |
uictores | victor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) | Sieger |
uictoria | victoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Sieg |
uictorijs | victoria, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Sieg |
uictoriosissimo | ||
uictum | victus, us (m Akk. Sing.) | Speise, Nahrung |
uictum | vinco, vici, victus (3 Partizip Perf. Passiv) | besiegt, verscheucht |
uictus | vinco, vici, victus (3 Partizip Perf. Passiv) | besiegt, verscheucht |
uidere | video, vidi, visus (2 Infinit. Präs.) | sehen |
uiderunt | video, vidi, visus (2 3. Person Plural Perf.) | sie haben gesehen |
uidimus | video, vidi, visus (2 1. Person Plural Perf.) | wir haben gesehen |
uidit | video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Perf.) | sie hat gesehen |
uiginti | viginti | zwanzig |
uinariam | vinarius, a, um (Akk. Sing. fem.) | Wein-, f&ä252;r Wein bestimmt |
uincis | vinca, ae (f Dat. od. Abl. Plural) | Bärwurz (Meum athamanticum) |
uini | vinum, i (n Genet. Sing.) | Wein |
uinis | vinum, i (n Dat. od. Abl. Plural) | Wein |
uino | vinum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Wein |
uinum | vinum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Wein |
uiolatione | violatio, onis (f Abl. Sing.) | Verletzung, Entehrung, Schändung |
uir | vir, viri (m Nomin. Sing.) | Mann |
uiris | vir, viri (m Dat. od. Abl. Plural) | Männer |
uirorum | vir, viri (m Genet. Plural) | Männer |
uiros | vir, viri (m Akk. Plural) | Männer |
uirtus | virtus, tutis (f Nomin. Sing.) | Tugend |
uirum | vir, viri (m Akk. Sing. od. Genet. Plural) | Mann |
uisa | visus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | gesehen |
uisos | visus, a, um (Akk. Plural mask.) | gesehen |
uisum | visus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | gesehen |
uita | vita, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) | Leben |
uitae | vita, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Leben |
uitam | vita, ae (f Akk. Sing.) | Leben |
uitum | vitium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Verfehlung, Verstoß, Fehltritt |
uitum | vitis, is (f Genet. Plural) | Weinrebe |
uiuente | vivo, vixi, victurus (3 Partizip Präs.) | lebend |
uiuentes | vivo, vixi, victurus (3 Partizip Präs.) | lebend |
uiuere | vivo, vixi, victurus (3 Infinit. Präs.) | leben |
uiuit | vivo, vixi, victurus (3 3. Person Sing. Präs.) | er lebt |
uix | vix (Adv.) | kaum, mit Mühe |
uixerunt | vivo, vixi, victurus (3 3. Person Plural Perf.) | sie haben gelebt |
uixissent | vivo, vixi, victurus (3 3. Person Plural Plusquemperf.) | sie hatten gelebt |
uixit | vivo, vixi, victurus (3 3. Person Sing. Perf.) | er hat gelebt |
ullum | ullus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | irgendein |
ultimum | ultimus , a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. SIng. mask.) | letzter, äußerster |
ultimus | ultimus , a, um (Nomin. Sing. mask.) | letzter |
ultionemque | ultio, onis +-que (f Akk. Sing.) | rache, Bestrafung |
ulturus | ulciscor, ultus sum (3 Partizip Futur) | was zu rächen ist, strafen ist |
una | unus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | eine einzige |
unam | unus, a, um (Akk. Sing. fem.) | eine einzige |
undas | unda, ae (f Akk. Plural) | Welle, Woge |
undas | undo, avi, atus (1 2. Person Sing. Präs.) | du wallst, strömst |
unde | unde (Adv.) | woher, wovon, weil, so daß |
undecimo | undecimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | elfter |
uniuersa | universus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | alle, gesamt, sämtlich |
uniuersale | universalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | allgemein, zum Ganzen gehörig |
uniuersam | universus, a, um (Akk. Sing. fem.) | gesamt, ganz |
uniuersum | universus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) | gesamt, alle, sämtlich |
unius | unus, a, um (Genet. Sing. m, f, n) | ein einziger |
unus | unus, a, um (Nomin. Sing. mask.) | einer |
uobis | vos (Dat. Plural) | ihr, euch |
uocabulo | vocabulum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) | Wort, Bezeichnung |
uocabulum | vocabulum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Wort, Bezeichnung |
uocant | voco, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) | sie rufen, bezeichnen |
uocari | voco, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) | gerufen, bezeichne werden |
uocationem | vocatio, onis (f Akk. Sing.) | Einladung, Berufung |
uocatis | voco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | gerufen, bezeichnet |
uocatum | voco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) | gerufen, bezeichnet |
uocauere | voco, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) | sie haben gerufen, bezeichnet |
uocem | vox, vocis (f Akk. Sing.) | Stimme, Ruf Schall |
uocitatur | vocito, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) | er pflegt genann zu werden, laut gerufen zu werden |
uoluas | volvo, volvi, volutus (3 2. Person SIng. Konj. Präs.) | du rolltest, erwögest, bedachtest |
uolucre | volucer, cris, cre (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) | geflügelt, schnell |
uoluit | volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Perf.)/td> | er hat gewollt, verlangt, bestimmt |
uoluit | volvo, volvi, volutus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.)/td> | er hat gelesen, bedacht, bestimmt |
uoluptatem | voluptas, atis (f Akk. Sing.) | Freude, Sinneslust, Leidenschaft, Vergnügen |
uomere | vomer, eris (m Abl. Sing.) | Pflugschar |
vos | ego, tu, - (2. Person Nomin. od. Akk. Plural) | ihr, euch |
uotant | voto, ui, itus (1 3. Person Sing. Präs.) | sie verbieten, widersprechen |
urbem | urbs, urbis (f Akk. Sing.) | Stadt |
urbi | urbs, urbis (f Dat. Sing.) | Stadt |
urbibus | urbs, urbis (f Dat. od. Abl. Plural) | Stadt |
urbis | urbs, urbis (f Genet. Sing.) | Stadt |
urgebantur | urgeo, ursi, - (2 3. Person Plural Imperf. Passiv) | sie wurden getrieben |
usa | utor, usus sum (3 Partizip Perf. Passiv) | benutzt, ausgeübt |
usquam | usquam (Adv.) | irgendwo |
usque | usque (Adv.) | fortwährend, immer wieder, ganz und gar |
usque ad | usque (Präpos. m. Akk. od. Abl.) | bis zu |
usque dum | usque (Präpos. m. Akk. od. Abl.) | solange bis |
usi | utor, usus sum (3 Partizip Perf. Passiv) | benutzt, gebraucht |
usu | usus, us (m Abl. Sing.) | Gebrauch, Verwendung |
usum | usus, us (m Akk. Sing.) | Gebrauch, Verwendung |
usus | usus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) | Gebrauch, Verwendung |
ut | ut, uti (Adv. interrog.) | wie?, gleich wie, als, als ob, wenn auch |
ut | ut, uti (Adv. exklamat.) | wie, wie sehr |
ut | ut, uti (Adv. relat.) | wie, auf welche Weise |
ut | ut, uti (Adv. vergleich.) | wie, gleichwie |
ut | ut, uti (Adv. gegensätzl.) | wenn auch, ob zwar |
ut | ut, uti (Konjunkt. m. Indikat.) | wie, sobald (zeitl.) |
ut | ut, uti (Konjunkt. m. Konjunkt.) | damit, auf daß, um zu |
ut ne | ut ne (Konjunkt. m. Konjunkt.) | damit nicht |
ut qui | ut qui (Konjunkt. m. Konjunkt.) | weil ja |
ut si | ut si (Konjunkt. m. Konjunkt.) | als ob, wie wenn |
utcunque | utcumque (Adv.) | wie auch immer, so gut wie möglich |
utens | utor, usus sum (3 Partizip Präs.) | benutzend, anwendend, gebrauchend |
uti | utor, usus sum (3 Infini. Präs. Deponens) | gebrauchen, benutzen |
utilitate | utilitas, atis (f Abl. Sing.) | Nutzen, Vorteil |
utitur | utor, usus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) | er gebraucht |
utraque | uterque, utraque, utrumque (Nomin. od, Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) | jeder von beiden |
utrasque | uterque, utraque, utrumque (Akk. Plural fem.) | jeder von beiden |
utrinque | utrinque (Adv.) | auf beiden Seiten |
utuntur | utor, usus sum (3 3. Person Plural Präs. Deponens) | sie gebrauchen, verwenden, haben nötig |
uulgus | vulgus, i (m/f Nomin. Sing.) | einfaches Volk |
uult | volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) | er will, bestimmt, verlangt |
uxore | uxor, oris (f Abl. Sing.) | Ehefrau |
Valasca | Valascá | mythol. |
Vale | vale | lebe wohl |
vario | varius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) | vielfältig, verschiedenartig, wankelmütig |
vbi | ubi (Adv.) | wo? |
vbi | ubi (Konjunkt.) | wann, wenn |
Vdalrico | Oldřich † 1034 | Herzog von Böhmen ab 1012 |
Vdalricus | Oldřich † 1034 | Herzog von Böhmen ab 1012 |
Venceslao | Wenzel von Böhmen * 908 † 929 | Herzog, als Heiliger verehrt, Hauspatron der Přemysliden-Dynastie |
vetus | vetus, eris (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) | alt |
vidi | video, vidi, visus (2 1. Person Sing. Perf.) | ich habe gesehen |
villaeque | villa, ae +-que (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) | Landgut, Dorf |
Vinslao | Vinslaus | ? |
vinum | vinum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) | Wein |
viri | vir, viri (m Genet. Sing. od. Nomin Plural) | Mann, Krieger, Leute |
Viscellam | viscella, ae (m Akk. Sing.) | Weichsel ? |
Vissegradensem | Vyšehrad | Wyschehradisch (Hochburg und Stadtbezirk von Prag) |
Vissegradensi | Vyšehrad | Wyschehrad (Hochburg und Stadtbezirk von Prag) |
Vissegradensis | Vyšehrad | Wyschehrad (Hochburg und Stadtbezirk von Prag) |
Vissegradum | Vyšehrad | Wyschehrad (Hochburg und Stadtbezirk von Prag) |
Viterbiensibus | Viterbo (Latium, Italien) | |
Viti | ||
vitia | vitium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) | Fehler, Verstoß, Laster, Vergehen |
Vladislao | Vladislav II. * 1456 † 1506 | Herzog von Böhmen, ab 1471 KönigS |
Volegradensis | Velehrad, Welehrat | |
Volegradum | Velehrad, Welehrat | |
Vorcioque | Vortius +-que | ? |
Vradislao | Vratislav * 1032 † 1092 | König von Böhmen |
Vratislai | Vratislav II. * 1032 † 1092 | Fürst ab 1061, König von Böhmen ab 1085 (als Vratislav I.), Markgraf der Lausitz von 1076 bis 1081 |
Vratislao | Vratislav II. * 1032 † 1092 | Fürst ab 1061, König von Böhmen ab 1085 (als Vratislav I.), Markgraf der Lausitz von 1076 bis 1081 |
Vratislaus | Vratislav II. * 1032 † 1092 | Fürst ab 1061, König von Böhmen ab 1085 (als Vratislav I.), Markgraf der Lausitz von 1076 bis 1081 |
Vuenceslai | ||
W, Z | ||
Witichindi | ||
Zaziorumque | Záhoří u Bechyně | Ort in Südböhmen |
Zazium | Záhoři | Ort bei Tabor in Südböhmen, und viele andere |
Zechij | Čech (von Kroatien) | mythol. erster Herzog in Böhmen |
Zechio | Čech (von Kroatien) | mythol. erster Herzog in Böhmen |
Zechium | Čech (von Kroatien) | mythol. erster Herzog in Böhmen |
Zechius Croatinus | Čech (von Kroatien) | mythol. erster Herzog in Böhmen |
Zischa | Jan Žižka von Trocnov * 1360 † 1424 | Befehlshaber der Thaboriten (radikaler Flügel der Hussiten) |
[Adjektive] [Adverben] [Deklination] [Konjugation] [Konjunktion] [Numeralia] [Präpositionen] [Pronomen] |
||
![]() | ||
![]() |
© Rainer Stumpe, URL: www.rainerstumpe.de/ |