Der Text Fredegars ist in einer "seltsamen" Orthographie abgefasst. Viele Schreibweisen lassen sich mit der Erfassung der Handschrift in einem Diktat erklären: ci statt ti, quo satt co, usw. Generell werden e und i willkürlich vertauscht; das könnten Lesefehler im Manuskript sein. Schließlich gibt es ein paar Abweichungen durch OCR-Fehler (z. B. m statt rn).

Viele der aufgeführten Namen konnten mit Hilfe der "The Prosopography of the Later Roman Empire" von John Robert Martindale zugeordnet werden (Cambridge University Press, 1992).

Lateinische Begriffe aus Fredegars Chronik Libri Quarti und
Gesta Domini Dagoberti Regis Francorum und
Gregorii Historiae Francorum Libri Decem

Terminus Grundform deutsch


A

a, ab a, ab (Präpos. m. Abl.) von, von … her, in einem Abstand von, seit
abactus abactus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) das Vertreiben, Wegjagen
Abares avari, orum (m Nomin. od. Akk. Plural) Awaren, Halbnomaden in der Pannonischen Steppe
Abaris avari, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Awaren, Halbnomaden in der Pannonischen Steppe
Abarorum avari, orum (m Genet. Plural) Awaren, Halbnomaden in der Pannonischen Steppe
abba abbas, atis (m Vokat. Sing.) lieber Vater, Abt
abbate abbas, atis (m Abl. Sing.) Vater, Abt
abbati abbas, atis (m Dat. Sing.) Vater, Abt
abbatibus abbas, atis (m Dat. od. Abl. Plural) Vater, Abt
abbatis abbas, atis (m Genet. Sing.) Vater, Abt
Abbelenus Appellinus 617 Bischof von Genua
Abboni Petrus Abbonus ? ?
abducitur abduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird weggeführt, abgelenkt, entführt
abductum abduco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) weggeführt, abgelenkt, entführt
abduxit abduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat weggeführt, abgelenkt, entführt
abessent absum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie fehlten, sie wären abgeneigt
abesset absum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er fehlte, sie wäre abgeneigt
abest absum, afui, afuturus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) es ist entfernt
abeundi abeo, ii, itus (unregelm. Gerundium) um wegzugehen, zu verzichten, abzutreten
abiectis abiectus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) weggeworfen, verworfen, verachtet
abiens abeo, ii, itus (unregelm. Partizip Präs.) weggehend, abreisend, verzichtend
abigeret abigo, egi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde forttreiben, wegjagen
abiit abeo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist weggangen, hat verzichtet, abgetreten
abire abeo, ii, itus (unregelm. Infinit. Präs.) weggehen, verzichten, abtreten
ablatum aufero, abstuli, ablatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) entfernt, geraubt, erlangt
abolenda aboleo, levi, litus (2 Gerundivum) um zu vernichten, beseitigen
Abrahae Abraham bibl. Stammvater
abscessit abscedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist abgezogen, fortgegangen
abscisa abscisus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schroff, barsch, abgebrochen
abscisam abscisus, a, um (Akk. Sing. fem.) schroff, barsch, abgebrochen
abscisi abscisus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask..) schroff, barsch, abgebrochen
abscondam abscondo, condi/condidi, conditum (3 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) ich würde verbergen, verheimlichen
abscondita abscondo, condi/condidi, conditum (3 Partizip Perf. Passiv) verborgen, verheimlicht
absida absida, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Apsis, Bogen
absidam absida, ae (f Akk. Sing.) Apsis, Bogen
absorde absurde (Adv.) sinnlos, unpassend
absque absque (Präpos. m. Abl.) ohne, wenn ohne, frei von
abstollens sbstulo, tului, - (3 Partizip Präs.) fortnehmend
abstrahatur abstraho, axi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde fortgeschleppt werden, entführt werden
abstrahere abstraho, axi, actus (3 Infinit. Präs.) fortschleppen, entführen
abstraherent abstraho, axi, actus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten fortgeschleppt, entführt
abstraheretur abstraho, axi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre fortgeschleppt, entführt worden
abstulerunt aufero, abstuli, ablatus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie haben entfernt, weggenommen, abgelassen, abgetrennt
abstulit aufero, abstuli, ablatus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat entfernt, weggenommen, abgelassen, abgetrennt
abtultus sbstulo, tului, - (3 Partizip Perf. Passiv) fortgenommen
abuminatus abominatus, a, um (Nomin. SIng. mask.) verabscheut, verwünscht
abundancius abundans, antis (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) übermäßig, üppig
abundans abundans, antis (Komparat. Nomin. Sing. m, f, n) übermäßig, üppig
Abundantium Abundantium Herzog
Abundantius Abundantium Herzog
ac ac (Konjunkt. m. Konjunkiv.) und, und zwar
Acaunensium Agaunum, St.-Maurice (Wallis)
accederit accedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde herantreten, sich nähern
accepcio acceptio, onis (f Nomin. Sing.) Empfang, Annahme, Anerkennung
acceperat accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte angenommen
acceperit accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. FuturII) er hätte angenommen
accepimus accipio, cepi, ceptus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben angenommen, erhalten
accepisset accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Komj. Plusquamperf.) er würde angenommen haben
accepit accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat angenommen, mitgenommen
acceptio acceptio, onis (f Nomin. Sing.) Empfang, Annahme, Anerkennung
acceptum accipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) angenommen
accersiri
accesserat accedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war herangerückt, hatte sich genähert
accesserunt accedo, cessi, cessus (3 3. Person Plural Perf.) sie sind herangerückt, haben sich genähert
accessisse accedo, cessi, cessus (3 Infinit. Perf.) herangerückt sein, sich genähert haben
accessisset accedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er herangerückt wäre, sich genähert hätte
accessit accedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist herangerückt, hat sich genähert
accideret accido, accidi, accissus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte geschwächt, zerrüttet
accipe accipio, cepi, ceptus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) erfahre, nimm an, vernimm
acciperat
accipere accipio, cepi, ceptus (3 Infinit. Präs.) annehmen, erfahren
acciperit accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte angenommen, erfahren
acciperunt accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben angenommen, erfahren
accipiens accipio, cepi, ceptus (3 Partizip Präs.) annehmend
accipit accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) er nimmt an, versteht
accipiunt accipio, cepi, ceptus (3 3. Person Plural Präs.) sie nehmen an, verstehen
arcum arcus, us (m Akk. Sing.) Bogen, Bogenwölbung
accumulari accumulo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) angehäuft werden
acerbissima acerbux, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) scharf, sauer, unreif, streng, rauh, unfreundlich, grausam
acerrimo acer, is, e (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) spitz, scharf
acesserunt accedo, cessi, cessus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben sich gewidmet, sich an jnd gewandt, sind hinzugekommen, eingetreten
acsi acsi (Subjunkt.) gleichwie
acta acta, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Taten, Chronik
acta actum i (n Nomin. od. Akk. Plural) vollbrachte Tat, Verhandlung
actenus hactenus Adv. bis jetzt, insofern
actione actio, onis (f Abl. Sing.) Handlung, Tat
actiones actio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Handlung, Tat
actores actor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Betreiber, Vermittler, Kläger, Verwalter
actum actum i (n Nomin. od. Akk. Sing.) vollbrachte Tat, Verhandlung
Acuciaco Aiguisy Ort in Frankreich
aculeis aculeus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Stachel, Spitzfindigkeit
aculeo aculeus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Stachel, Spitzfindigkeit
ad ad (Präpos. mit Akk.) zu (örtl.), bis zu (zeitl.), in Hinsicht auf (Zweck und Absicht)
Adalgisum Adalgisel fränk. Herzog, Majordomus in Austrasien ab 633, mit Cunibert regierte er für Sigebert
Adalgyseli Adalgisel fränk. Herzog, Majordomus in Austrasien, mit Cunibert regierte er für Sigebert
Adalgyselum Adalgisel fränk. Herzog, Majordomus in Austrasien, mit Cunibert regierte er für Sigebert
Adalgyselus Adalgisel fränk. Herzog, Majordomus in Austrasien, mit Cunibert regierte er für Sigebert
Adalulfo Adalulfus ? lombard. Adliger z. Z. Chlothars (Zedler)
Adalulfu Adalulfus ? lombard. Adliger z. Z. Chlothars (Zedler)
Adalulfum Adalulfus ? lombard. Adliger z. Z. Chlothars (Zedler)
Adalulfus Adalulfus ? lombard. Adliger z. Z. Chlothars (Zedler)
adcivit accio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat herbeigerufen
addens addo, didi, ditus (3 Partizip Präs.) hinzufügend
addidit addo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat hinzugefügt
addita addo, didi, ditus (3 Partizip Präs.) hinzugefügt
adducendos adduco, duxi, ductua (3 Gerundium) was zu veranlassen ist, zu bewegen ist
adducendum adduco, duxi, ductua (3 Gerundium) was zu veranlassen ist, zu bewegen ist
adduceretur addo, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es wäre herangeführt worden
adducerint addo, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten herangeführt
adducit addo, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs.) er führt heran
adducitur addo, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er er wird herangeführt
adeo adeo (Adv.) so sehr, so weit, bis dahin
adepta adipiscor, adeptus sum (3 Partizip Perf. Passiv) erlangt, errungen, bekommen
adeptus adipiscor, adeptus sum (3 Partizip Perf. Passiv) erlangt, errungen, bekommen
aderant adsum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Imperf.) sie waren dabei
aderat adsum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er war dabei
adesse adsumn, fui, futurus (unregelm. Infinit. Präs.) anwesend sein
adesset adsumn, affui, affuturus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre anwesend
adestis adsumn, affui, affuturus (unregelm. 2. Person Plural Präs.) ihr seid anwesend
adfectam afficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) versehen mit, behandelt
adfectus afficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) versehen mit, behandelt
adfici afficio, feci, fectus (3 Infinit. Präs. Passiv) ausgestattet werden, behandelt werden
adfirmare affirmo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) versichern, behaupten
adfirmet affirmo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er versichert, behauptet
adgravatus aggravo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erschwert, belastet
adgravaverat aggravo, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erschwert, belastet
adgredebat = adgrediebat adgredio, gressi, gressus (3 3. Person Sing. Imperf.) er griff an
adgredere aggredior, aggressus sum (3 2. Person Sing. Präs. od. Imperat. Deponens) du gehst heran, greifst an, fängst an, wagst
adgrederetur aggredior, aggressus sum (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) er ginge heran, würde angreifen, anfangen, wagen
adgrederit = aggresserit adgredio, gressi, gressus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte angegriffen
adgrediebant aggredior, aggressus sum (3 3. Person Plural Imperf. Deponens) sie gingen heran, griffen an, überfiellen
adgreditur aggredior, aggressus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er geht heran, greift an, überfällt
adgregari adgrego, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) sich anschließen, beigesellt werden
adgressa aggredior, aggressus sum (3 Partizip Perf. Paasiv Deponens) herangegangen, angegriffen, angefangen, gewagt
adgressi aggredior, aggressus sum (3 Partizip Perf. Paasiv Deponens) herangegangen, angegriffen, angefangen, gewagt
adgressi sunt aggredior, aggressus sum (3 3. Person Plural Perf. Paasiv Deponens) sie sind angegriffen worden
adgressus aggredior, aggressus sum (3 Partizip Perf. Paasiv Deponens) herangegangen, angegriffen, angefangen, gewagt
adhiberint adhibeo, bui, bitus (2 )
adhuc adhuc (Adverb) noch, irgendwann, bis jetzt, bisher, immer noch (zeitl.), insoweit, daß (mit Konjunkt.)
adhunare aduno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) vereinigen
adhunc = ad hunc hic, haec, hoc (Akk. Sing. mask.) bis zu diesen, folgenden
adiit adeo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist herangegangen, hat besucht, angegriffen
adijt adeo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist herangegangen, hat besucht, angegriffen
adimplere adimpleo, plevi, pletus (2 Infinit. Präs.) er füllen, in Erfüllung gehen
adipiscendam adipiscor, adeptus sum (3 Gerundivum) um zu erreichen, zu erlangen
adipisci adipiscor, adeptus sum (3 Infinit. Präs.) zu erreichen, zu erlangen
adire adeo, ii, itus (unregelm. Infinit. Präs.) herangehen, besuchen, angreifen, bitten
adiret adeo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde herangehen, besuchen, angreifen, bitten
aditum adeo, ii, itus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) herangegangen, besucht, angegriffen, gebeten
aditus adeo, ii, itus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) herangegangen, besucht, angegriffen, gebeten
adiutorio adiutorium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Unterstützung, Hilfe
adiutorium adiutorium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Unterstützung, Hilfe
Adloaldo Adloald * 602 † 626 König der Langobarden (615-624), Mutter Theudelinde (Tochter von Garibald I.)
Adloaldus Adloald * 602 † 626 König der Langobarden (615-624), Mutter Theudelinde (Tochter von Garibald I.)
adlocuntur adloquor, locutus sum (3 3. Person Plural Präs. Deponens) sie sprechen an
admenistrata administro, avi, atus (1 Partizip Perf. Paasiv) gelenkt, verwaltet
administrationem admiratio, onis (f Akk. Sing.) Hilfeleistung, Verwaltung, Amtsführung
admirandus admiror, atus sum (1 Gerundivum) was zu bewundern ist, zu bestaunen ist
admiratione admiratio, onis (f Abl. Sing.) Bewunderung, Erstaunen
admiratur admiror, atus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) er wundert sich, bestaunt
admiserant admitto, misi, missus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten zugelassen, vorgelassen
admodum admodum (Adv.) ganz, ziemlich, sehr
admonemus admineo,nui, nitus (2 1. Person Präs.) wir ermahnen, fordern auf, erinnern
admonetus admineo,nui, nitus (2 Partizip Perf. Passiv) ermahnt, aufgefordert, erinnert
admonicione admonitio, onis (f Abl. Sing.) Ermahnung, Erinnerung, Belehrung, Mahnung
admonitione admonitio, onis (f Abl. Sing.) Ermahnung, Erinnerung, Belehrung, Mahnung
admonitus admoneo, nui, nitus (2 Partizip Perf. Passiv) ermahnt, aufgefordert
admonuisse admoneo, nui, nitus (2 Infinit. Perf.) ermahnt haben, aufgefordert haben
admonuit admoneo, nui, nitus (2 3. Person Sing, Perf.) er hat ermahnt, aufgefordert
adnotatione adnotatio, onis (f Abl. Sing.) Aufzeichnung, Anmerkung, Verfügung
Adoaldo Audoënus † 683 Bischof von Rouen
Adoindum Audoënus † 683 Bischof von Rouen
adolescentiae adolescentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Jugendzeit
adoliscencia adolescentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Jugendzeit
adoliscenciam adolescentia, ae (f Akk. Sing.) Jugendzeit
adoratur adoro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird angefleht, verehrt
adoraverunt adoro, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben angefleht, verehrt
adparatum apparo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vorbereitet, gerüstet
adparebit appareo, rui, riturus (2 3. Person Sing. Futur) er wird erscheinen, sich erweisen, bewähren
adpareret appareo, rui, riturus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde erscheinen, sich erweisen, bewähren
adpetunt appeto, ivi/ii, etitus (3 3. Person Plural Präs.) sie nahen heran, greifen an, wollen haben
adpraesentasset ad praesento, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er gezeigt habe, dargeboten habe, geschnekt habe
adprehensum apprehendo, di, sus ()3 Partizip Perf. Passiv ergriffen, überfallen, begriffen
adprehensus apprehendo, di, sus ()3 Partizip Perf. Passiv ergriffen, überfallen, begriffen
adprobantes adprobo, avi, atus (1 Partizip Präs.) zustimmend, bestätigend
adpropinquabat appropinquo, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er näherte sich, stand bei
adque atque (Konjunkt.) sowie, und auch, und zwar
adquievit acquiesco, evi, etus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat ausgeruht, gehorcht
adquirendam acquiro, sivi, situs (3 Gerundivum) um zu erwerben, beschaffen, erlangen
adquirere acquiro, sivi, situs (3 Infinit. Präs.) erwerben, beschaffen, erlangen
adquisierat acquiro, sivi, situs (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erworben, beschafft, erlangt
adquisitum acquiro, sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) erworben, erlangt
adquisiverat acquiro, sivi, situs (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erworben, beschafft, erlangt
adreperint adrepo, epsi, eptus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie sich heranschlichen
adreperint arripio, pui, eptus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden sich aneignen, sich anmaßen
adreptus arripio, pui, eptus (3 Partizip Perf. Passiv) herangeschlichen
adrepuit arripio, pui, eptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat sich angeeignet, sich anmaßt
adriperat arripio, pui, eptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte sich angeeignet, sich anmaßt
adripuit arripio, pui, eptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hatt sich angeeignet, sich anmaßt
adscivit adscisco, scivi, scitus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat angenommen, sich angemaßt
adserunt assero, rui, rtus (3 3. Person Plural Präs.) sie behaupten, sagen, erklären
adsiduae assiduus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) beharrlich, unablässig
adsiduaetate assiduitas, atis (f Abl. Sing.) Ausdauer, Beständigkeit
adsiduos assiduus, a, um (Akk. Plural mask.) beharrlich, unablässig
adsimilantes adsimulo, avi, atus (1 Partizip Präs.) nachahmend, vergleichend
adsimulant adsimulo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie ahmen nach, vergleichen
adsistens adsisto, stiti, - (3 Partizip Präs. herantretend, beistehend
adstant adsto, stiti, - (1 3. Person Plural Präs.) sie stehen helfend dabei, stehen da
adsumens adsumo, sumpsi, sumptus (3 Partizip Präs.) aufnehmend, zu Hilfe nehmend
adsumere adsumo, sumpsi, sumptus (3 Infinit. Präs.) sich anmaßen, nehmen, gewinnen, zu Hilfe nehmen
adsumeret adsumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sich angemaßt, aufnehmen, erwerben
adsumerit adsumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sich angemaßt, aufnehmen, erwerben
adsumpsit adsumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat sich angemaßt, genommen, gewonnen
adsumserat adsumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte sich angemaßt, aufgenommen, gewonnen
adsumsit adsumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat sich angemaßt, genommen, gewonnen
adsumunt adsumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Plural Präs.) sie maßen sich an, nehmen auf, gewinnen
adtamen adtamen (Konjunkt.) doch, aber doch
adtentius attentus, a, um (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. Akk. Sing. neutr.) aufmerksamer, sparsamer
adterunt adtero, trivi, tritus (3 3. Person Plural Präs.) sie reiben auf, schwächen
Adthyra Attila † 453 König der Hunnen
adtingunt attingo, igi, actus (3 3. Person Sing. Präs.) er berührt, schlägt, betriffet
adtonitis attonitus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) vom Donner gerührt, entsetzt
adtractae attraho, traxi, tractus (3 Partizip Perf. Passiv) angezogen
adtragens attraho, traxi, tractus (3 Partizip Präs.) angeziehend
adtragente attraho, traxi, tractus (3 Partizip Präs.) angeziehend
adtragentes attraho, traxi, tractus (3 Partizip Präs.) angeziehend
adtrahens attraho, traxi, tractus (3 Partizip Präs.) angeziehend
adtrahentes attraho, traxi, tractus (3 Partizip Präs.) angeziehend
adtraherint = adtraherent attraho, traxi, tractus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden heranziehen, fortschleppen
adtritum adtero, ivi, itus (3 Partizip Perf. Passiv) abgerieben, zerrüttet, auf gerieben
aduliscenciam adulescentia, ae (f Akk. Sing.) Jugendzeit
adulteria adulterium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Untreue, Ehebruch
adulteriis adulterium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Untreue, Ehebruch
adulterinis adulterinus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ehebrecherisch, unkeusch, gefälscht
adunare aduno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) vereinigen
adunati aduno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vereinigt
adunatum aduno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vereinigt
adunatur aduno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird vereinigt
advenisse advenio, veni, ventus (4 Infinit. Perf.) herangekommen sein, sich genähert
advenit advenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er kommt heran, nähert sich
adventantes advento, avi, atus (1 Partizip Präs.) herankommend
adventasti advento, avi, atus (1 2. Person Sing. Perf.) du bist herangekommen
adventum adventus, us (m Akk. Sing.) Ankunft
adventus adventus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Ankunft
adventus advenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) herangekommen, angenähert
adversa adversus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) entgegen, feindlich, widrig
adversarios adversarius, i (m Akk. Plural) Gegner
adversarium adversarius, i (m Akk. Sing.) Gegner
adverso adversus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) entgegen, feindlich, widrig
adversum adversus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) entgegen, feindlich, widrig
adversus adversus, a, um (Nomin. Sing. mask.) entgegen, feindlich, widrig
Aeborinum Aeborinus ? ?
aebullivit ebullio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat hervorgesprudelt, geprahlt
Aeconio Aeconius ? Bischof
aedem aedes, is (f Akk. Sing.) Gemach, Tempel
aedi aedes, is (f Dat. Sing.) Gemach, Tempel
aedicula aedicula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kapelle, Nische
aedificare aedifico, avi, atus (1 Infinit. Präs.) erbauen
aedificavit aedifico, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat erbaut
aedis aedes, is (f Genet. Sing.) Gemach, Tempel
aefectum effectus, us (m Akk. Sing.) Wirkung, Ausführung, Erfolg
Aega Aegas † 641 Hausmeier in Neustrien, ernannt von Nanthild
Aegane Agapios * 460 † 511 griech. Philosoph
Aeganem Agapios * 460 † 511 griech. Philosoph
Aegectus Aegisthus mythol. griech. Figur, Sohn der Thyestis; "verflucht"?
Aegetur ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird bewegt werden, verhandelt werden, abgehalten werden
Aeghylanem Aeghylan ? Adliger bei Gunthram I.
Aeghyna Aeghyna ? sächs. Herzog bei Chlothar II. und Dagobert I.
Aeghynanae Aeghyna ? sächs. Herzog bei Chlothar II. und Dagobert I.
aegiceretur eicio, eieci, eiectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde hinausgeworfen werden
aegrediens egredior, egressus sum (3 Partizip Präs.) hinausgehend, verlassend
aegregius egregius (Komparat. Adv.) hervorragend, berühmt
aegressi egredior, egressus sum (3 Partizip Perf. Passiv) hinausgegangen, verlassen
aegretudine aegritudo, inis (f Abl. Sing.) Krankheit, Gram
aegritudine aegritudo, inis (f Abl. Sing.) Krankheit, Gram
aegrotare aegroto, avi, taturus (1 Infinit. Präs.) krank sein
Aegyla Aegyla ? Heerführer bei Gunthram
Aegyptus Ägypten
aelacionem elatio, onis (f Akk. Sing.) Erhebung, Stolz, Selbstüberhebung
aelatus effero, extuli, elatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) erhoben, hochmütig gemacht
aelectionem electio, onis (f Akk. Sing.) Auswahl, Entscheidung
aelegerit eligo, egi, ectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte gewählt
aelevassit elevo, avi, atus (1 3. Peron Sing. Konj. Pluaquamperf.) er würde aufgerichtet haben, erleichtert haben, weggenommen haben
aeliens alienus, i (m ) Fremder, Ausländer
aelimosinam elemosina, ae (f Akk. Sing.) Allmosen
aelimosinis elemosina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Allmosen
Aelosani kelt. Stadt Eauze (Dept. Gers), Hauptort des kelt. Stammes Elusaten
aeltiarnitis aeltiarnis, itis (Genet. Sing.) Rüstung, Kriegsgeschirr
aelymosinam elemosina, ae (f Akk. Sing.) Allmosen
aemandum = amandum? amo, avi, atus (1 Gerundium) um zu lieben
aemittetur emitto, emisi, emissus (3 3. Person SIng. Futur Passiv) er wird entsandt werden
aemulum aemulus, i (m Akk. SIng.) Rivale
aemulus aemulus, i (m Nomin. Sing.) Rivale
Aenovales Aenovales ? Graf des kelt. Stamms der Sogionter
aequa aequus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eben, gerade, vorteilhaft, gelassen, gerecht, gleich
aequetis aequo, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest gleichsetzen, erreichen
aequo animo aequus, a, um (Dat. od. Abl. Sing.) mit Gleichmut
aequum aequus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gleich
Aeracliae Eraclae, Ort in Venetein
Aeraclio Herakleios * 575 † 641 oström. Kaiser
Aeraclius Herakleios * 575 † 641 oström. Kaiser
Aeragliae Eraclae, Ort in Venetein
Aeraglio Herakleios * 575 † 641 oström. Kaiser
Aeraglius Herakleios * 575 † 641 oström. Kaiser
aeraries aerarius, i (m Nomin. Sing.) Kupferschmied
aerariis aerarius, i (m Dat. od. Abl. Plural) Kupferschmied
aereas aereus, a, um (Akk. Plural fem.) ehern, aus Erz
aerese haeresis, is (f Dat. od. Abl. Sing.) Irrlehrem Häresiem Ketzerei
aerimis aerinus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) luftig, Luft
aerogabat erogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er spendete, erteilte, trieb ein
aeruditus eruditus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gebildet, gelehrt
aeruptum erumpo, rupi, ruptus (3 Partizip Perf. passiv) ausgebrochen, hervorstürtzen
aestrati asterno, avi, atus (1 Partizip Perf. Paasiv) hingestreut, nieder geworfen
Aetalia italia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Italien
Aetaliae italia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Italien
Aetaliam italia, ae (f Akk. Sing.) Italien
aetate aestas, atis (f Abl. Sing.) Lebenszeit
aetatem aestas, atis (f Akk. Sing.) Lebenszeit
aetatis aestas, atis (f Genet. Sing.) Lebenszeit
aetenere aeternus, a um ()
aeterna aeternus, a um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ewig, unvergänglich
aeternam aeternus, a um (Akk. Sing. fem.) ewig, unvergänglich
aeternis aeternus, a um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ewig, unvergänglich
aeternum aeternum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) ewige Zeit
aeterum = iterum iterum (Adv.) wiederum, noch einmal
Aetherius Éthère de Lyon † 602 Erzbischof von Lyon 586 - 602
aevaginato evagino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gezügt
aevasit evado, evasi, evasurus (3 3. Person Sing. Perf.) er war entkommen, entronnen
aevecto eveho, vexi, vectus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgebracht, entfernt, erhoben, aufgestiegen
aeventum eventus, us (m Akk. Sing.) Ergebnis, Erfolg, Schicksal
aeventus eventus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Ergebnis, Erfolg, Schicksal
aeversae everto, verti, versus (3 Partizip Perf. Passiv) umgestürzt, vernichtet, vom Glauben abgebracht
aeversae everro, verri, versus (3 Partizip Perf. Passiv) ausgekehrt, geplündert
aevicto evinco, vici, victus (3 Partizip Perf. Passiv)
affatus affor, affatus sum (1 Partizip Perf. Passiv) angeredet
affatus affatus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Anrede, Ansprache
affectu affectus, us (m Abl. Sing.) Stimmung, Leidenschaft, Zuneigung, Wirkung
Afreca africa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Afrika
Africae africa, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Afrika
Agarrenis agarreni, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Agarener, alte Bez. f. Sarazenen
Agarrini agarreni, orum (m Nomin. Plural) Agarener, alte Bez. f. Sarazenen
Agaunen Acauno (kelt.) = Saint-Maurice (Kanton Wallis) Ort im oberen Rhonetal am Mont-Joux-Pass zwischen Italien und Gallien
Agaunense Acauno (kelt.) = Saint-Maurice (Kanton Wallis) Ort im oberen Rhonetal am Mont-Joux-Pass zwischen Italien und Gallien
Agaunenses Acauno (kelt.) = Saint-Maurice (Kanton Wallis) Ort im oberen Rhonetal am Mont-Joux-Pass zwischen Italien und Gallien
Agaunensium Acauno (kelt.) = Saint-Maurice (Kanton Wallis) Ort im oberen Rhonetal am Mont-Joux-Pass zwischen Italien und Gallien
Agaunis Acauno (kelt.) = Saint-Maurice (Kanton Wallis) Ort im oberen Rhonetal am Mont-Joux-Pass zwischen Italien und Gallien
Agaunos Acauno (kelt.) = Saint-Maurice (Kanton Wallis) Ort im oberen Rhonetal am Mont-Joux-Pass zwischen Italien und Gallien
agebantur ago, egi, actus (3 3. Person Plural Imperf. Passiv) sie wurden getan, geschehen
agebat ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Imperf.) er tat, es geschah
Agecio Ägidius * 640 † 710 Abt von St. Gilles, Heiliger
Agenensem Agen (Ort in Aquitanien)
Agenninsem Agen (gallo-röm. Ort in Aquitanien)
agens ago, egi, actus (3 Partizip Präs.) bewegend, machend, handelnd, ausführend
agentes ago, egi, actus (3 Partizip Präs.) bewegend, machend, handelnd, ausführend
agentibus ago, egi, actus (3 Partizip Präs.) bewegend, machend, handelnd, ausführend
agere ago, egi, actus (3 Infinit. Präs.) betreiben, führen
ageret ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde betreiben, führen
agerentur ago, egi, actus (3 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden betrieben werden, getan werden
ageretur ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde betrieben werden, getan werden
agerit ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde betreiben, führen
agetis ago, egi, actus (3 2. Person Sing. Futur) du wirst betreiben, tun
agi ago, egi, actus (3 Infinit. Präs. Passiv) betrieben werden, getan werden
Aghyulfus Agilulf † 615 König der Langobarden (590 - 615), Herzog von Turin, verh. m. Theodelinde
agilitate agilitas, atis (f Abl. Sing. Beweglichkeit
Agino Agino ?
agino agino, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich drehe mich, wende mich
agitantes agito, avi, atus (1 Partizip Präs.) treibend, beunruhigend, betreibend
agitis ago, egi, actus (3 2. Person Plural Präs.) ihr betreibt, handelt
agminibus agmen, inis (n Dat. od. Abl. Plural) Schar, Truppe
agnosceret agnosco, novi, nitus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte erkannt, wiedererkannt
agnovit agnosco, novi, nitus (3 3. Person Sing.Perf.) er hat erkannt, wiedererkannt
Ago Agilulf † 615 König der Langobarden (590 - 615), Herzog von Turin, verh. m. Theodelinde
agone agon, onis (m Abl. Sing.) Wettkampf, kampf gegen die Sünde
agonem agon, onis (m Akk. Sing.) Wettkampf, kampf gegen die Sünde
Agostedunum Augustodunum kelt. Name der Stadt Autun, Dept. Saône-et-Loire
agumen acumen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Scharfsinn, Witz
aguntur ago, egi, actus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden getrieben, bewegt, gejagt, verhandelt
agusta =augusta augustua, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) geweiht, heilig, ehrwürdig
Agustedunum Augustodunum kelt. Name der Stadt Autun, Dept. Saône-et-Loire
ahenis ahenum, i (n Dat. od. Abl. Plural) ehener Kessel
aient = aiunt aio, ais, ait, aiunt (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie sagen
Aighynane Aighinan † 638 sächs. Herzog im Baskenland
Aiginane Aighinan † 638 sächs. Herzog im Baskenland
Aigulfi Aigulf † 601 Bischof von Metz (590 - 601)
Aigulfi Aigulf * 630 † 675 Benediktiner Mìch, Abt zu Fleury sur Loire
Aigyna Aighinan † 638 sächs. Herzog im Baskenland
Ailulfo Aigulf † 601 Bischof von Metz (590 - 601)
Ainulfi Arnulf von Metz* 582 † 640 Bischof von Metz (614 - 629)
Airiberti Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II, Unterkönig in Neustrien
Airibertus Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II, Unterkönig in Neustrien
ait aio, ais, ait, aiunt (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er sagt
alacriter alacriter (Adv.) eifrig, klug, entschlossen
Alamanni alamanni, orum (Nomin. Plural) Allamannen
Alamannis alamanni, orum (Dat. od. Abl. Plural) Allamannen
Alamannorum allamanni, orum (m Genet. Plural) Alemannen
Alammannorum allamanni, orum (m Genet. Plural) Alemannen
alarum alae, arum (f Genet. Plural) berittene Truppen
Alateovillare Alateumvillare Bruder der Königin Nanthilde
Alateumvillare Alateumvillare Bruder der Königin Nanthilde
Albingano albingaunum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Albenga Stadt in Ligurien
Albiniacum Saint-Martin-d′Aubigny, Stadt in der Normandie
Albiodero Augers-en-Brie, Ort im Dept. Seine-et Marne
Alboenum Alboin * 526 † 572 König der Langobarden (560 - 572), gründete das Reich in Italien
Alboenus Alboin * 526 † 572 König der Langobarden (560 - 572), gründete das Reich in Italien
Alciocus Alcek ? nicht eindeutig bestimmbarer Bulgarenführer nach Ravenna
alequantulum aliquantulum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) ein wenig
alequantulum aliquantulum (Adv.) einigermaßen
Alesaciones Elsässer
Alesacius Elsass
Aletheo Aletheus ? Adliger, besiegte die Neustrier Sigibert und Brunhilda
Aletheos Aletheus ? Adliger, besiegte die Neustrier Sigibert und Brunhilda
Aletheum Aletheus ? Adliger, besiegte die Neustrier Sigibert und Brunhilda
Alexander Alexander der Große * 356 v. Chr. † 323 v. Chr. makedon. Eroberer
Alexandria Alexandria, ae Alexandria, Stadt in Ägypten
alia alius, a, ud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) andere
alia … alia alius, a, ud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die eine … die andere
alia ex aliis alius, a, ud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eines aus dem anderen
aliae alius, a, ud (Genet. od. Dat. Sing. fem.) andere
aliam alius, a, ud (Akk. Sing. fem.) andere
aliarum alius, a, ud (Genet. Plural fem.) andere
alias alius, a, ud (Akk. Plural fem.) andere
alias alias (Adv.) ein ander Mal, sinst, anderswohin
aliasque alias +-que (Adv.) ein ander Mal, sinst, anderswohin
alibi alibi (Adv.) anderswo
alienis alienus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) fremd, unpassend, feindselig
alies alius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ein anderer
alii alius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) ein anderer
aliique alius, a, um +-que (Genet. od. Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) ein anderer
aliis alius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ein anderer
alimonia alimonia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Unterhalt, Ernährung
alimoniam alimonia, ae (f Akk. Sing.) Unterhalt, Ernährung
alimoniis alimonia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Unterhalt, Ernährung
alio alius, a, ud (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) anderen
alioquin alioquin (Adv.) sonst, im übrigen, andernfalls, an sich
aliorum alius, a, ud (Genet. Plural mask. od. neutr.) anderer
alios alius, a, ud (Akk. Plural mask.) anderer
aliqua aliqui, ae, a (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einige, manche
aliquam aliquis, aliquid (Akk. Sing. fem.) irgendeine
aliquando aliquando (Adv.) irgedwann, einstmals, zuweilen
aliquantis aliquantus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ziemlich groß, viele
aliquantisper aliquantisper (Adv.) eine Zeit lang
aliquantula aliquantulus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ziemlich klein, ein bisschen
aliquantulum aliquantulus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ziemlich klein, ein bisschen
aliquem aliqui, aliqua, aliquod (Akk. Sing. mask.) irgendeiner
aliqui aliqui, aliqua, aliquod (Nomin. Sing. od. Plural mask.) irgendein
aliquibus aliquis, aliquid (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) manch einer, einige
aliquid aliquid (Adv.) irgendwie, einigermaßen
aliquis aliquis, aliquid (Nomin. Sing. mask.) irgendeiner
aliquo aliquo (Adv.) irgendwohin
aliter aliter (Adv.) anders, sonst
aliud alius, a, ud (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ein anderer
alium alius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ein anderer
alius alius, a, um (Nomin. Sing. mask.) ein anderer
aliusque alius, a, um +-que (Nomin. Sing. mask.) ein anderer
alloquio alloquium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Ansprache, Zuspruch, Beschwichtigung
alloquitur alloquor, allocutus sum (3 3. Person Sing. Präs.) sie redet an, spricht an
Almaberga Amalaberga † 540 Ehegattin Herminafried, Nichte des Ostgoten Theoderichs d. G.
Alsatius alsatius, a, um (Nomin. Sing. mask.) elsässisch
altare altare, altaris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Altar
altaris altare, altaris (n Genet. Sing.) Altar
altarium altare, altaris (n Genet. Plural) Altar
alter alter, a, um (Nomin. Sing. mask.) der eine von zweien, der eine der andere
altera alter, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die eine von zweien, die eine die andere
altera … altera alter, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die eine … die andere
alterum alter, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) der eine von zweien, der eine der andere
alterutrum alteruter, utra, utrum (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sinh.mask.) einer von zweien
Altissimi altus, a, um (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr.) des Höchsten
Altissimo altus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) dem Höchsten
Altissimus altus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) der Höchste
altitudine altitudo, inis (f Abl. Sing.) Höhe
alveo alveus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Flußbett
alveus alveus, i (m Nomin. Sing.) Flußbett
Amalberto Amalbert † 675 rebellierte gegen Childerich II.
Amalbertus Amalbert † 675 rebellierte gegen Childerich II.
Amalgario Amalgar * 590 † 643 burgund. Adliger, Herzog von Pagus Attoriensis
Amalgarium Amalgar * 590 † 643 burgund. Adliger, Herzog von Pagus Attoriensis
Amalgarius Amalgar * 590 † 643 burgund. Adliger, Herzog von Pagus Attoriensis
Amandus Sankt Amand * 575 † 676 Bischof von Maastrich, Missionar der Slawen, Apostel der Belgier
amaretudines amaritudo, inis (f Genet. Sing.) Biotternis
amarissime amarissime (Superlat. Adv.) sehr bitterlich
amaverant amo, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten geliebt
ambiatu = ambiatur? ambio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er wäre umflutet worden, umfahren worden
ambiebat ambio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Imperf.) er erbat, ging herum, umgab
amen amen Amen
amentiae amentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Unvernunft, Wahn
amentiam amentia, ae (f Akk. Sing.) Unvernunft, Wahn
Ametegis Tal des Dora Baltea Flusses im Aostatal
amiciciae amicitia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Freundschaft
amiciciam amicitia, ae (f Akk. Sing.) Freundschaft
amicicias amicitia, ae (f Akk. Plural) Freundschaft
amicitiae amicitia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Freundschaft
amicitiam amicitia, ae (f Akk. Sing.) Freundschaft
amicitias amicitia, ae (f Akk. Plural) Freundschaft
amicus amicus, i (m Nomin. Sing.) Freund, Höfling, Anhänger
amisisse amitto, misi, missus (3 Infinit. Perf.) entlassen haben, verzichtet haben, verloren haben
amisit amitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat entlassen, verzichtet, verloren
amodo amodo (Adv.) von nun an
amor amor, oris (m Nomin. Sing.) Liebe, Drang, Sehnsucht
amore amor, oris (m Abl. Sing.) Liebe, Drang, Sehnsucht
amorem amor, oris (m Akk. Sing.) Liebe, Drang, Sehnsucht
amplectens amplector, plexus sum (3 Partizip Präs. Deponens) annehmend, besprechend, sich widmeend
amplectitur amplector, plexus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er nimmt an, bespricht, widmet sich
amplexerat amplector, plexus sum (3 3. Person Sing. Plusquamperf. Deponens) er hatte angenommen an, besprochen, sich gewidmet
amplius amplius (Adv.) älter
amputaret amputo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wegnehmen, einschräncken, vermindern
amputasset amputo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte weggenommen, einschränckt, vermindert
amputatum amputo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) abgeschnitten
an an (Konjunkt.) oder, ob, ob nicht
Anaulfi Anaulfus Kaiser der Perser
Anaulfus Anaulfus Kaiser der Perser
ancilla ancilla, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Magd, sklavin
Anciociam antiochia, ae (f Akk. Sing.) eine von 24 antiken Städten
Andegavinse Herzogtum Anjou, Hautstadt Anger an der Loire
Andelao Herzogtum Anjou, Hautstadt Anger an der Loire
Andelaum Les Andelys, Ort in der Normandie
angeretur angero, anxi, anctus (3 3.Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre zugeschnürt worden, gewürgt werden
Anglarias franz. Ort Anglars in Okzitanien (Dept. Lot)
anguis anguis, is (m/f Nomin. od. Genet. Sing. od. Akk. Plural) Schlange
angustia angustia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Angst, Beklemmung
angustiis angustia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Angst, Beklemmung
Aniani Anianus von Orléans † 453 Bischof von Orléans, Heiliger
anima anima, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Atem, Hauch, Seele
animabus anima, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Atem, Hauch, Seele
animae anima, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Seele, Wut, Geist
animal animal, lis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Tier
animam anima, ae (f Akk. Sing.) Seele, Wut, Geist
animi animus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Verstand, Absicht, Hochmut, Leidenschaft, Verlangen
animo animus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Verstand, Absicht, Hochmut, Leidenschaft, Verlangen
animos animus, i (m Akk. Plural) Verstand, Absicht, Hochmut, Leidenschaft, Verlangen
animositas animositas , atis (f Nomin. Sing.) Mut, Zorn, Feindseligkeit, Stolz
animum animus, i (m Akk. Sing.) Geist, Verstand, Seele. Mut, Hochmut
animus animus, i (m Nomin. Sing.) Geist, Verstand, Seele. Mut, Hochmut
anni annus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Jahr, Lebensjahr
annis annus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Jahr, Lebensjahr
anno annus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Jahr, Lebensjahr
annorum annus, i (m Genet. Plural) Jahr, Lebensjahr
annos annus, i (m Akk. Plural) Jahr, Lebensjahr
annua annuus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) jährlich
annuale annualis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) jährlich
annualis annualis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) jährlich
annuatim annuatim (Adv.) jährlich
annuens annuo, nui, - (3 Partizip Präs.) zustimmend
annuente annuo, nui, - (3 Partizip Präs.) zustimmend
annuit annuo, nui, - (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er hat zugestimmt
annum annus, i (m Akk. Sing.) Jahr
annus annus, i (m Nomin. Sing.) Jahr
anrio = anno (OCR!)
Ansoaldus Ansoaldus um 614 Bischof von Straßburg
ante ante (Adv.) vorn, voran, vorher
ante ante (Präpos. m. Akk.) vor, voran
antea antea (Adv.) vorher, früher
antedictum antedictus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) vorher gesagt
antequam antequam (Subjunkt.) eher, bevor
anteriores anterior, anterius (Komp. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) frühere
anterioribus anterior, anterius (Komp. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) frühere
antestites antistes, itis (m/f Nomin. od. Akk. Sing.) Priester, Bischof
Anthiocenus Gregorius Anthiocenus Kirchenvater der orthodoxen Kirche
antiquis antiquus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alt, ehrwürdig
antiquito antiquito (Adv.) seit alters her
antiquus antiquus, a, um (Nomin. Sing. mask.) alt, ehrwürdig
antistitis antistes, itis (m/f Genet. Sing.) Bischof
Antonnaco Antonnachus Andernach, merow. Königssitz
anuli anulus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Siegelring
Aoster auster, i (m Nomin. Sing.) Süden
Aostrasiae austrasia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Austrasien
Aostrasiorum austrasio, orum (m Genet. Plural) Austrasier
aperire aperio, rui, rtus (4 Infinit. Präs.) eröffnen, sichtbar machen, erscheinen
aperuit aperio, rui, rtus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat eröffnet, sichtbar gemacht, ist erschienen
apostolicos apostolicus, a, um (Akk. Plural mask.) apostolisch
apostolicus apostolicus, a, um (Nomin. Sing. mask.) apostolisch
apostolorum apostolus, i (m Genet. Plural) Apostel
apparuere appareo, rui, riturus (2 3. Person Plural Perf.) sie sind erschienen
apparuerunt appareo, rui, riturus (2 3. Person Plural Perf.) sie sind erschienen
apparuisse appareo, rui, riturus (2 Infinit. Perf.) erschienen sein
apparuisset appareo, rui, riturus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde erschienen sein
apparuit appareo, rui, riturus (2 3. Person Sing. Perf.) er ist erschienen
appendentes appendeo, pendi, pensus (3 Partizip Präs.) aufhägend, erfassend, zahlend
applicuit applio, cavi/cui, citus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat angebracht, sich hingewendet
appulsus appello, puli, pulsus (3 Partizip Perf. Passiv) herangetrieben, angekommen
Apri Heiliger, Aprimonasterium Novimentum in Ebersheim / Elsass
Aprilis April (4. Monat)
aptaque aptus, a, um +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) angebunden, passend, tauglich
aptare apto, avi, atus (1 Infinit. Präs.) anpassen, ausrüsten
aptissimus aptus, a, um +-que (Superlat. Nomin. Sing. mask.) angebunden, passend, tauglich
apud apud (Präpos. m. Akk.) bei, vor, neben
Aquaputta Eaubonne, Ort in der Île-de-France, Krongut von Dagobert an Sr. Denis geschenckt
aque a +-que (Präpos. m. Abl.) und von
Aquetaniae Aquitanien
Aquitaniae Aquitanien
Aquitaniorum Aquitanien
Ararem Saône, rechter Nebenfluß der Rhône
arbitror arbitror, arbitratus sum (1 1. Person Sing. Präs. Deponens) ich beobachte, erachte, meine
arbores arbor, oris (f Nomin. od. Akk. Plural) Baum
arca arca, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kasten, Kasse, Zelle, Sarg
arcam arca, ae (f Akk. Sing.) Kasten, Kasse, Zelle, Sarg
arcana arcanus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verschlossen, geheimnisvoll, heimlich
arcana arcanum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Geheimnis
arcebant arceo, cui, - (2 3. Person Plural Imperf.) sie gehielten ab, hinderten
arceri arceo, cui, - (2 Infinit. Präs. Passiv) abgehalten werden, gehindert werden
Archadius Arcadius um 530 Ratsherr der Averner
archangelorum archangelus, i (m Genet. Plural) Erzengel
archivo archivum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Archiv, Aktenschrank
archyatro archiater, tri (m Dat. od. Abl. Sing.) Leibarzt
Arciacinsem
arcubus arcus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Bogen, Sperrhaken
Ardenna Ardenna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Ardennen
Ardennam Ardenna, ae (f Akk. Sing.) Ardennen
Ardinna Ardenna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Ardennen
Ardinnam Ardenna, ae (f Akk. Sing.) Ardennen
ardua arduus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) steil, beschwerlich
ardua ardua, orum (Nomin. od. Akk. Plural) Höhen
ardui arduus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) steil, beschwerlich
areas area, ae (f Akk. Plural) Ebene, Gebiet, Fläche
Arelao Palais d′Arelaune im Wald von Brotonne (Normandie)
arenas arena, ae (f Akk. Plural) Sand, Arena
arepuisset arripio, pui, eptus (3 3. Person Sing. Konj. Pluaquamperf.) dass er sich angeeignet hätte, überfallen hätte, vertanden hätte
argenteo argenteus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) silbern, aus Silber
argenteum argenteus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) silbern, aus Silber
argenti argentum, i (n Genet. Sing.) Silber, (Münz)Geld
argentiam = argentum ? argentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Silber, (Münz)Geld
argento argentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Silber, (Münz)Geld
argentum argentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Silber, (Münz)Geld
arguerat arguo, gui, gutus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte behauptet, verreten, widerlegt, beschuldigt
argutissimus argutus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) lebhaft, beredt, schrfsinnig
Aridio
Aridium Aridius vor 751 Abt von Saint-Bénigne (Auvergne)
Arinbertus Arinbertus einer der Herzöge beim Feldzug Dagoberts I. gegen die Basken
Aripertum Aripert I. † 661 König der Langoberden
arma arma, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Waffen, Krieg
armam Waffen
armare armo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) bewaffnen, ausrüsten
armatorum armatus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) bewaffnet, gerüstet
armatos armatus, a, um (Akk. Plural mask.) bewaffnet, gerüstet
armatum armatus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) bewaffnet, gerüstet
armatus armatus, a, um (Nomin. Sing. mask.) bewaffnet, gerüstet
armiger armiger, gera, gerum (Nomin. Sing. mask.) waffentragend, kriegerisch
armis arma, orum (n Dat. od. Abl. Plural) Waffen, Krieg
Arneberto Arnebert † 637 Herzog Neustroburgund
Arnebertum Arnebert † 637 Herzog Neustroburgund
Arnulfi Mettensis Arnulf von Metz * 582 † 640 614-629 Bischof von Metz
Arnulfo Mettensium Arnulf von Metz * 582 † 640 614-629 Bischof von Metz
Arnulfus Arnulf von Metz * 582 † 640 614-629 Bischof von Metz
Aroanna Vanne (Fluß bei Sens, Nebenfluß der Yonne)
Arola Arola Aare, Zufluß des Thuner Sees
aromatibus aroma, atis (n Dat. od. Abl. Plural) Duftstoff, Spezeri
Arrianam arianus, a, um (Akk. Sing. fem.) arianisch
Arrianos arianus, i (m Akk. Plural) Arianer
arripiens arripio, ripui, reptus (3 Partizip Präs.) aufgreifend, anfallend, übrfallend, verstehend
arripuisset arripio, ripui, reptus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er aufgegriffen hätte, angefallen hätte, übrfallen hätte, verstanden hätte
arte ars, artis (f Abl. Sing.) Kunst, Handwerk, Gewerbe, Wissenschaft
articulum articulus, i (m Akk. Sing.) Knöchel, Abschnitt, Artikel
artis ars, artis (f Genet. Sing.) Kunst, Handwerk, Gewerbe, Wissenschaft
artus artus, a, um (Nomin. Sing. mask.) eng, knapp
artus artus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Gleid, Rippe, Körperteil
Aruernam avernus, a, um (Akk. Sing. fem.) avernisch, aus der Averne
Aruernis arverni, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Arverner (kelt. Stamm heute Auvergne)
Aruernos arverni, orum (m Akk. Plural) Arverner (kelt. Stamm heute Auvergne)
Arvernus arvernus, i (m Nomin. Sing.) Arverner (kelt. Stamm heute Auvergne)
ascendens ascenso, censi, census (3 Partizip Präs.) emporsteigend, auffahrend, besteigend
ascendisset ascenso, censi, census (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er emporgestiegen wäre, aufgefahren wäre, bestiegen hätte
ascendit ascenso, censi, census (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er steigt empor, fährt auf, besteigt
ascensus ascenso, censi, census (3 Partizip Perf. Passiv) emporgestiegen, aufgefahren, bestiegen
ascessisset
asciscit ascisco, scivi, scitus (3 3. Person Sing. Präs.) er nimmt auf, eignet sich an, maßt sich an
aspecere aspicio, aspexi, aspectus (3 Infinit. Präs.) erblicken, ansehen
aspecerit aspicio, aspexi, aspectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er würde erblickt haben, angesehen haben
aspecserant aspicio, aspexi, aspectus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten erblickt, angesehen
aspecto aspicio, aspexi, aspectus (3 Partizip Perf. Passiv) erblickt, angesehen
aspexerat aspicio, aspexi, aspectus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erblickt, angesehen
aspicere aspicio, aspexi, aspectus (3 Infinit. Präs.) erblicken, ansehen
aspiceret aspicio, aspexi, aspectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte erblickt, angesehen
aspiciaebant aspicio. spexi, spectus (3 3. Person Sing. Imperf.) er erblickte, sah an
aspiciant aspicio, aspexi, aspectus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie hätten erblickt, angesehen
aspiciebat aspicio. spexi, spectus (3 3. Person Sing. Imperf.) er erblickte, sah an
aspirare aspiro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) anhauchen, fördern, unterstützen
asseverante assevero, avi, atus (1 Partizip Präs.) versichernd, behauptend, bezeugend
asseverare assevero, avi, atus (1 Partizip Präs.) versichern, behaupten, bezeugen
assidua assiduus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ansässig, standhaft, ständig sich wiederholend
assiduae assiduus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) ansässig, standhaft, ständig sich wiederholend
assidue assidue (Adv.) fleißig, ständig, ständig sich wiederholend
assiduum assiduus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ansässig, standhaft, beständig
assiduus assiduus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ansässig, standhaft, beständig
assiduus assiduus, a, um (Nomin. Sing. mask.) beigesessen, beigestanden
assiduus erat assiduus, a, um (2 3. Person Sing. Perf.) er hat die Aufwartung gemacht, ist vorstellig geworden
assumere assumo, sumpsi, sumptus (3 Infinit. Präs.) aufnehmen, gewinnen, bekommen, erwerben
assumsisti assumo, sumpsi, sumptus (3 2. Person Sing. Perf.) du hast aufgenommen, gewonnen, bekommen, erworben
astarum asta, ae (f Genet. Plural) Schaft, Speer, Stab
astra astrum, i (n Anomin. od. Akk. Plural) Stern, Himmel
astralocus astrologus , i (m Nomin. Sing.) Sterndeuter
astrologus astrologus , i (m Nomin. Sing.) Sterndeuter
astutus astutus, a, um (Nomin. Sing. mask.) listig, schlau
at at (Konjunkt.) aber, doch
atque atque (Konjunkt.) sowie, und auch, und zwar
atriis atrium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Halle, Saal, Palast
atrio atrium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Halle, Saal, Palast
atrociorebus atrox, ocis (Komparat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) abscheulicher, drohender, strenger
attamen Attamen (Konjunkt.) doch, dennoch, aber doch
attencius attentus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) angespannt, aufmerksam
attentius attentus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) angespannt, aufmerksam
Aubedo Aubedo Gesandter Chlodwigs II.
auctorem auctor, oris (m Akk. Sing.) Urheber, Autor
auctoritate auctoritas, atis (f Abl. Sing.) Einfluß, Macht
auctoritatem auctoritas, atis (f Akk. Sing.) Einfluß, Macht
auctus auctus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Zunahme, Verstärckung
audatiam audacia, ae (f Akk. Sing.) Wagemut, Kühnheit, Wagbis
audax audax, acis (Nomin. Sing. m, f, n) mutig, verwegen, frech
audebat audeo, ausus sum (2 3. Person Sing. Imperf. Deponens) sie wagte
audes audeo, ausus sum (2 2. Person Sing. Präs.) du verlangst, wagst, unterfängst
Audicioderinsem ? Bistum
audiendo audio, ivi, itus (4 Gerundium) um zu hören
audiens audiens, entis (m Nomin. Sing.) Zuhörer
audiens audio, ivi, itus (4 Partizip Präs.) hörend
audientes audio, ivi, itus (4 Partizip Präs.) hörend
audientibus audiens, entis (m Dat. od. Abl. Plural) Zuhörer
audierat audio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gehört
audietur audio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird geört werden
audisset audio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er geört haben wüde
audisti audio, ivi, itus (4 2. Person Sing. Perf.) du hast geört
audita audio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) geört
Audite audio, ivi, itus (4 2. Person Sing. Imperat. Präs.) öre!
auditis audio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) geört
audito audio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) geört
auditum audio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) geört
audivit audio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat geört
Audoenus Audwin / Ouen * 609 † 684 Bischof von Rouen, Siegelverwahrer Dagoberts I., Heiliger
Audoleno Audwin / Ouen * 609 † 684 Bischof von Rouen, Siegelverwahrer Dagoberts I., Heiliger
auferat aufero, abstuli, ablatus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er wüde entfernen, rauben, abtrennen, sich entfernen
auferens aufero, abstuli, ablatus (unregelm. Partizip Präs.) entfernend, raubend, abtrennend, sich entfernend
auferre aufero, abstuli, ablatus (unregelm. Infinit. Präs.) entfernen, rauben, abtrennen, sich entfernen
auferrint aufero, abstuli, ablatus (unregelm. 3. Person Plural Futur) sie werden entfernen, rauben, abtrennen, sich entfernen
augeri augeo, auxi, auctus (2 Infinit. Präs. Passiv) vermehrt werden, gefördert werden, bereichert werden
Augustidunum latinis. Name der kelt. Stadt Autun (Dept. Saône-et-Loire)
Augustudunensi latinis. Name der kelt. Stadt Autun (Dept. Saône-et-Loire)
aula aula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Vorhof, Halle, Hofstaat
aulae aula, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Vorhof, Halle, Hofstaat
aulam aula, ae (f Akk. Sing.) Vorhof, Halle, Hofstaat
auli ?
auligas aulicus, a, um (Akk. Plural fem.) zum Hofe gehörig, Höflicng
Auligum aulicus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Nomin. Sing. mask.) zum Hofe gehörig, Höflicng
aure auris, is (f Abl. Sing.) Ohr, Urteil
Aurelianensis urbis Stadt Orleans
Aurelianensi Stadt Orleans
Aurelianis Stadt Orleans
aureum aureus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) golden
auri aurum, i (n Genet. Sing.) Gold
auri auris, is (f Dat. od. Abl. Sing.) Ohr, Gehör, Urteil
auribus auris, is (f Dat. od. Abl. Plural) Ohr, Gehör, Urteil
aurifex aurifex, icis (m Nomin. Sing.) Goldschmied
aurifices aurifex, icis (m Nomin. od. Akk. Plural) Goldschmied
Aurilianes aurelianensis, e (Nomin. od. Akk. Plural) Einwohner von Orleans
Aurilianis zu Orleans gehörig
auritur auro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde vergoldet werden
auro aurum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Gold
auroque aurum, i +-que (n Dat. od. Abl. Sing.) und Gold
aurumve aurum, i +-ve (n Nomin. od. Akk. Sing.) oder Gold
auscultare ausculto, avi, atus (1 Infinit. Präs.) anhören, zuhörenm abhören
auserit
ausi audeo, ausus sum (2 Partizip Perf. Passiv) verlangt, gewagt, erdreistet
ausiliandum auxilior, auxiliatus sum (1 Gerundium) um zu helfen, unterstützen
ausilium auxilium, i (n Nomin. od. Akk. Sing. od. Genet. Plural) Hilfe, Beistand, Hilfstruppe
auspicabatur auspicor, spicatus sum (1 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er begann, fing an
Austasio Eustasius * 560 † 626 zweiter Abt des Klosters Luxeuil
Auster Auxerre ?, Stadt im Dept. Yonne
Austransiis austrasius, i (m Dat. od. Abl. Plural) Austrasier
Austrasiae austrasia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Austrasien
Austrasii Austrasii, orum (m Nomin. Plural) Austrasier
Austrasiis Austrasii, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Austrasier
Austrasiorum Austrasii, orum (m Genet. Plural) Austrasier
Austrasios Austrasii, orum (m Akk. Plural) Austrasier
Austrasius austrasius, i (m Nomin. Sing.) Austrasier
Austreno Austrenus † nach 604 Bischof von Orleans, unetrstützte Burgunder
Austri austrasisch
Austria austria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Austrasien
Austriae austria, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Austrasien
Austriam austria, ae (f Akk. Sing.) Austrasien
ausum ausus, us (m Akk. Sing.) Wagnis
ausum ausum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) freche Tat
ausus ausus, us (m Akk. Sing.) Wagnis
aut aut (Konjunkt.) oder
aut … aut aut … aut (Konjunkt.) entweder … oder
Autbertus Autbert von Cambrai * 600 † 669 Heiliger, Bischof von Arras und Cambrai, Verwandt mit Dagobert I.
Auteciodero Autessiodorum Auxerre, Stadt im Dept. Yonne
autem autem (Konjunkt.) aber
Authario Autharius * 570 † 620 fränk. Adliger in Austrasien
Autharium Autharius * 570 † 620 fränk. Adliger in Austrasien
Autharius Autharius * 570 † 620 fränk. Adliger in Austrasien
Auticioderos autissidorum Bewohner von Auxerre
Autisioderum kelt. (Senonen) Stadt Auxerre (Dept. Bourgogne-Franche-Comté)
auxiliae auxilia, orum Hilfstruppen
auxiliandum auxilior, auxiliatus sum (Gerundium) um zu unterstützen, zu helfen
auxiliante auxilior, auxiliatus sum (Partizip Präs.) unterstützend, helfend
auxiliaretur auxilior, atus sum (1 3. Person SIng. Konj. Imperf. Deponens) er würde helfen, unterstützen
auxilio auxilium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Hilfe, Beistand
auxilium auxilium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Hilfe, Beistand
ava ava, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Großmutter
avae ava, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Großmutter
Avari avari, orum (m Nomin. Plural) Awaren, Halbnomaden in der Pannonischen Steppe
avariciae avaritia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Habgier, Geiz
Avaris avari, orum (m Dat. od. Abl.Plural) Awaren, Halbnomaden in der Pannonischen Steppe
avaritiae avaritia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Habgier, Geiz
Avarorum avari, orum (m Genet. Plural) Awaren, Halbnomaden in der Pannonischen Steppe
Avaros avari, orum (m Akk. Plural) Awaren, Halbnomaden in der Pannonischen Steppe
avellere avello. vulsi, vulsus (3 Infinit. Präs.) losreißen, verstümmeln, fernhalten
Aventicense Avenches röm. Provinz Aventicum Helvetiorum, Mittelschweiz
avia avia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Großmutter
aviae avia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Großmutter
aviam avia, ae (f Akk. Sing.) Großmutter
avibusque avis, avis +-que (f Dat. od. Abl. Plural) Vogel, Vorzeichen
avus avus, i (m Nomin. Sing.) Großvater
Avito Avitus von Vienne * 460 † 518 galloröm., Bischof von Vienne, bekämpfte den Arianismus, bekehrte König Sigismund
avito avitus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) großväterlich
avunculo avunculus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Onkel
avunculum avunculus, i (m Akk. Sing.) Onkel
avunculus avunculus, i (m Nomin. Sing.) Onkel
Axsoma ? Aube, Fluss in den Ardennen, mündet in die Seine
Ayglolfingam Agilolfinger

B

baccatur baccor, baccatus sum (1 3. Person Sing. Präs.) er schwärmt
Baderico Baderich * um 480 † 530 König in Thüringen
Badericus Baderich * um 480 † 530 König in Thüringen
Badowarius Badowarius Anführer der vertriebenen Bulgaren
Baioariis baiuvarii, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Bajuwaren
Baioariorum baiuvarii, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Bajuwaren
baiolos baiulus, i (m Akk. Plural) Lastträger, Bailiff (=Vogt), Bote
Baiovaries
Baiuariae Baiuvaria, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Bayern
baiulus baiulus, i (m Nomin. Sing.) Bote, Bailiff (=Vogt), Vormund
Baiuvariam Baiuvaria, ae (f Akk. Sing.) Bayern
Baiuvariis baiuvarii, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Bayer
Baiuvariorum baiuvarii, orum (m Genet. Plural) Bayer
bale = vale ? vale lebe wohl
balneo balneum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Badeanlage
balneum balneum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Badeanlage
balsami balsamum, i (n Genet. Sing.) Harz des Balsambaums
bannire bannio, ivi, itus (4 Infinit. Präs.) bannen, verbannen
banniti bannio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) gebannt, verbannt
baptismate baptisma, atis (n Abl. Sing.) Taufe
baptismatis baptisma, atis (n Genet. Sing.) Taufe
baptismi baptismus, i (n Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Taufe
baptismum baptismus, i (n Akk. Sing.) Taufe
baptizandum baptizandus, i (m Akk. Sing.) Täufling
baptizantur baptizo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden getauft
baptizare baptizo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) taufen
baptizari baptizo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) getauft werden
baptizatur baptizo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird getauft
baptizatus baptizo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) getauft
barbae barba, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Bart
barbaro barbarus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Barbar, Ausländer
Baronto Barontus ? Graf bei Dagobert
Barontum Barontus ? Graf bei Dagobert
Barontus Barontus ? Graf bei Dagobert
baseleca basilica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Basilika, Kirche
basilicisque basilicus, a, um +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) königlich, prächtig
basilica basilica, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Basilika, Kirche
basilicae basilica, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Basilika, Kirche
basilicam basilica, ae (f Akk. Sing.) Basilika, Kirche
basilicas basilica, ae (f Akk. Plural) Basilika, Kirche
basilice basilice (Adv.) majestätisch
bat ?
batque ?
Baudulfum Baudulf Möch
beata beatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) reich, glücklich, heilig
beati beatus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) reich, glücklich, heilig
beatis beatus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) gesegnet, selig, heilig
beatissime beatus, a, um (Superlat. Adv.) gesegnet, selig, heilig
beatissimo beatus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) selig, glücklich
beatissimorum beatus, a, um (Superlat. Genet. Plural mask. od. neutr.) selig, glücklich
beatissimum beatus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) selig, glücklich
beatissimus beatus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) selig, glücklich
beato beatus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) selig, glücklich
beatorum beatus, a, um (Genet. Plural. mask. od. neutr.) selig, glücklich
beatos beatus, a, um (Akk. Plural mask.) selig, glücklich
beatum beatus, a, um (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) selig, glücklich
beatus beatus, a, um (Nomin. Sing. mask.) selig, glücklich
befulci = haesuri erant haereo, haesu, haesurus (2 3. Person Plural Plusquamperf.) sie waren verbunden gewesen
Belechildis Bilichid † 610 erste Ehefrau Theuteberts II.
Belechildis Bilichid * 654 † 675 Tochter Sigiberts III und Ehefrau Childerichs II.
bella bellum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Krieg
belligerator belligerator, oris (m Nomin. Sing.) Krieger, Streiter
bellis bellum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Krieg
bellum bellum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Krieg
benedicebat benedico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Imperf.) er segnete, weihte
benediceret benedico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde segnen, weihen
benedictione benedictio, onis (f Abl. Sing.) Segnung, Weihung, Lobpreisung
beneficiae beneficium, i (n Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Wohltat, Gunst, Lehen
beneficii beneficium, i (n Genet. Sing.) Wohltat, Gunst, Lehen
beneficio beneficium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Wohltat, Gunst, Lehen
beneficium beneficium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wohltat, Gunst, Lehen
benigna benignus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wohlwollend, gütig
benignam benignus, a, um (Akk. Sing. fem.) wohlwollend, gütig
benigne benigne (Adv.) wohlwollend, gütig
benignissime benigne (Superlat. Adv.) wohlwollend, gütig
benignissimum benignus, a, um (Superlat. Akk. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. neutr.) wohlwollend, gütig
benignitatis benignitas, atis (f Genet. Sing.) Güte, Wohlwollen, Wohltätigkeit
benignum benignus, a, um (Akk. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. neutr.) wohlwollend, gütig
benivolos benevolus, a, um (Akk. Plural mask.) wohlwollend, gütig
Beppelenus Beppolenus fränk. Herzog, Lehnsmann Gunthrams
Berchildis Berchildis eine späte Ehefrau Dagoberts I.
Berta ?
Bertane ?
Bertanem ?
Bertedrude Bertrude * 582 † 618 fränk. Königin, Ehefrei von Chlothar II., Mutter von Dagobert I.
Bertedrudis Bertrude * 582 † 618 fränk. Königin, Ehefrau von Chlothar II., Mutter von Dagobert I.
Bertefredus Bertefredus ? gefolgsmann Childeberts I.
Bertethrudae Bertetrud * 582 † 618 2. Ehefrau Chlothars II., Königin
Bertetrudem Bertetrud * 582 † 618 2. Ehefrau Chlothars II., Königin
Bertetrudis Bertetrud * 582 † 618 2. Ehefrau Chlothars II., Königin
Bertharii Berthachar * 485 † 530 König von Thüringen
Berthario Berthachar * 485 † 530 König von Thüringen
Bertharium Berthachar * 485 † 530 König von Thüringen
Bertharius Berthachar * 485 † 530 König von Thüringen
Bertoaldum Bertoald † 622 Herzog der Sachsen, bekämpfte die Franken
Bertoaldum Bertoald † 604 Hausmeier in Burgund unter Theuderich II.
Bertoaldus Bertoald † 622 Herzog der Sachsen, bekämpfte die Franken
Bertoaldus Bertoald † 604 Hausmeier in Burgund unter Theuderich II.
Bertoldo Bertold Herzog der Sachsen (= Bertoaldis?)
Bertoldum Bertold Herzog der Sachsen (= Bertoaldis?)
Bertoldus Bertold Herzog der Sachsen (= Bertoaldis?)
Betterici Bettericus Führer einer Gesandschaft Chlothars II. an Theudebert
Betterico Bettericus Führer einer Gesandschaft Chlothars II. an Theudebert
Bettericum Bettericus Führer einer Gesandschaft Chlothars II. an Theudebert
Bettericus Bettericus Führer einer Gesandschaft Chlothars II. an Theudebert
Bettethrudem Bertetrud * 582 † 618 2. Ehefrau Chlothars II., Königin
Bigargio Bigargius
Bilichildem Bilichild * 654 † 675 Ehefrau von Childerich II.
Bilichildis Bilichild * 654 † 675 Ehefrau von Childerich II.
blasphemabatur blasphemo, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde geschmäht, verspottet, beschimpft
blasphematur blasphemo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird geschmäht, verspottet, beschimpft
blasphemeo blasphemo, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich schmähe, verspotte, beschimpfe
Bobio
Bobo Bobo ? Herzog bei Dagobert, Neffe Adalgisels
Bobone Bobo ? Herzog bei Dagobert, Neffe Adalgisels
bonetate bonitas, atis (f Abl. Sing.) Güte
bonetatem bonitas, atis (f Akk. Sing.) Güte
boni boni, orum (m Genet. Plural) die Guten
bonis bonum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Hab und Gut, Vermögen, Güter
bonitate bonitas, atis (f Abl. Sing.) Güte
bonitatem bonitas, atis (f Akk. Sing.) Güte
bonitates bonitas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Güte
Bonogillo Bonboillon ?, Ort im France-Comté
Boso Boso von Konstanz * 642 † 672 Bischof von Konstanz
Bosone
brachii brachium, i (n Genet. Sing.) Arm, Zweig
brachiis brachium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Arm, Zweig
brachium brachium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Arm, Zweig
Braunadum Dorf, verm. nahe Paris
brevem brevis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) kurz, klein, schmal
breviatem brevitas, atis (f Akk. Sing.) Kürze
brevis brevis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. nauter.) kurz, klein, schmal
breviter breviter (Adv.) kurz
brevius breviter (Komparat. Adv.) kurz
Brieio Brie, Region östlich von Paris
Brissia Brescia, Ort in der Lombardei
Brittanes
Brittani brittani, orum (m Nomin. Plural) Britten
Brittania brittania, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Britanien
Brittaniae brittania, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Britanien
Brittaniam brittania, ae (f Akk. Sing.) Britanien
Brittanias brittania, ae (f Akk. Plural) Britanien
Brittanis brittani, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Britten
Brittanorum brittani, orum (m Genet. Plural) Britten
Brocariacum Bourcheresse Dorf südlich von Autun
Brodulfo Brodulf *596 † 630 fränk. Adliger, Schwager von Dagobert und Chlothar II.
Brodulfus Brodulf *596 † 630 fränk. Adliger, Schwager von Dagobert und Chlothar II.
Brunechilde Brunechild * 550 † 613 westgot. Ehefrau Sigiberts I.
Brunechildem Brunechild * 550 † 613 westgot. Ehefrau Sigiberts I.
Brunechildis Brunechild * 550 † 613 westgot. Ehefrau Sigiberts I.
Brunulfum Brodulf fränk. Adliger, Bruder der Königin Sichildis
Brunulfus Brodulf fränk. Adliger, Bruder der Königin Sichildis
Buchoniam buchonia, ae (f Akk. Sing.) Buchengau (Fuldaer Becken)
Bulgares bulgari, orum (m Nomin. od. Akk. Plural) Bulgaren (Südslawen)
Bulgari bulgari, orum (m Nomin. Plural) Bulgaren (Südslawen)
Bulgaris bulgari, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Bulgaren (Südslawen)
Bulgarus bulgari, orum (m Nomin. Sing.) Bulgaren (Südslawen)
Burdiae
Burdias
Burgaris
Burgarus = bulgarus? bulgari, orum (m Nomin. Sing.) Bulgaren (Südslawen)
Burgudia = Burgundia Burgund
Burgundaefaronis einflußreiche Burgunder
Burgundefaronis einflußreiche Burgunder
Burgundia Burgundia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Burgund
Burgundiae Burgundia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Burgund
Burgundiam Burgundia, ae (f Akk. Sing.) Burgund
Burgundias Burgundius, a, um (Akk. Plural fem.) burgundisch
Burgundie Burgundia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Burgund
Burgundio burgundius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) burgundisch
Burgundiones Burgundio, onis (m Nomin. od. Akk. Plural) Burgunder
Burgundionibus Burgundio, onis (m Dat. od. Abl. Plural) Burgunder
Burgundionum Burgundio, onis (m Genet. Plural) Burgunder

C

Caballonnum cabillonum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) kelt. Name von Châlon-sur-Saône
Cabillonno cabillonum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) kelt. Name von Châlon-sur-Saône
Cabilonninsim cabillonum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) kelt. Name von Châlon-sur-Saône
Cabilonno cabillonum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) kelt. Name von Châlon-sur-Saône
Cabylonno cabillonum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) kelt. Name von Châlon-sur-Saône
cachinno
cacuminibus cacumen, inis (n Dat. od. Abl. Plural) Gipfel, Passhöhe
cadas cado, cecidi, casurus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du fielest herab, würdest sterben
cadaver cadaver, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Leiche
cadavera cadaver, eris (n Nomin. od. Akk. Plural) Leiche
cadaverum cadaver, eris (n Genet. Plural) Leiche
cadens cado, cecidi, casurus (3 Partizip Präs.) herabfallend, sterbend
caducis caducus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) gefallen, vergänglich, unbedeutend
caedes cades, is (f Dat. Sing.) Töten, Blutbad, Gefallender
caedi cades, is (f Dat. Sing.) Töten, Blutbad, Gefallender
caelebrum celeber, is, e (Genet. Plural m, f, n) belebt, bekannt, berühmt, feierlich
caelestem caelstis, e (Akk. Sing. fem. od. mask.) himmlisch, göttlich
caelesti caelstis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) himmlisch, göttlich
caelestibus caelstis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) himmlisch, göttlich
caelitus caelitus (Adv.) vom Himmel her
caelo caelum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Himmel, Wetter
caelum caelum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Himmel, Wetter
caenubia = connubia connubium, i (m Nomin. od. Akk. Plural) Wohngemeinschaft, Ehe
caeram cera, ae (f Akk. Sing.) Wachse. Schreibtafel
caesa sunt caedo, cecidi, caesus (3 3. Person Plural Perf. Passiv) sie sind geschlagen worden, besiegt worden
Caesara Caesara Ehegrau des Perserkönigs Anaulfus
Caesaraugustam Saragossa
Cairiberto Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II, Unterkönig in Neustrien
calametas calamitas, atis (f Nomin. Sing.) Unglück, Niederlage, Unfall
calamus calamus, i (m Nomin. Sing.) Rohr, Schilf, Schreibrohr
calamus calo, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir rufen aus, rufen zusammen
calcaneum calcaneum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Ferse
Calcedona Chalkedon, Hafenstadt am Südausgang des Bosperus
calcibus calix, calcis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Huf, Ferse
caledissima calidus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od.Akk. Plural neutr.) warm, heiß, hitzig
calices calix, calcis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Huf, Ferse
callidus callidus, a, um (Nomin. Sing. mask.) klug, verschlagen
camararius camerarius, i (m Nomin. Sing.) Kämmerer
cameram camera, ae (f Akk. Sing.) Zimmer. Staatskasse
camillum camillus, i (m Akk. Sing.) Altardiener
Camliacense Chambly, Ort im Dept. Oise nordestl. Paris
Campanensim campanensis, is () Kampanien
Campanensis campanensis, is () Kampanien
campania Campania, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kampanien
campaniam Campania, ae (f Akk. Sing.) Kampanien
campo campus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Feld, Ebene
campum campus, i (m Akk. Sing.) Feld, Ebene
canebus canis, is (m/f Dat. od. Abl. Plural) Hunde
canentes cano, cecini, cantus (3 Partizip Präs.) singend, preisend
canerent cano, cecini, cantus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden singen, preisen
canes canis, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Hunde
canibus canis, is (m/f Dat. od. Abl. Plural) Hunde
canicie canitia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) graues Haar
canis canis, is (m/f Nomin. od. Genet. Sinh.) Hund
canitiae canitia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) graues Haar
canonum canon, onis (m Genet. Plural) Regel, Verzeichnis, kirchl. Bestimmung
Cantabria cantabria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kantabrien (Nordwest Spanien)
Cantabriam cantabria, ae (f Akk. Sing.) Kantabrien (Nordwest Spanien)
canum canis, is (m/f Genet. Plural) Hund
capere capio, cepi, captus (3 Infinit. Präs.) erfassen, einnehmen, begreifen
caperet capio, cepi, captus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde erfassen, einnehmen, begreifen
capessunt capesso, ivi, itus (3 3. Person Plural Präs.) sie ergreifen, eilen
capetolaris capitularis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) zum Stift gehörig, Stifts´herr, Domherr
capetur capio, cepi, captus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird erfaßt, eingenommen, begriffen
capiebat capio, cepi, captus (3 3. Person Sing. Imperf.) er ergriff, nahm, bekam
capiendum capio, cepi, captus (3 Gerundium) um zu ergreifen, nehmen, bekommen
capillis caplilli. orum (m Dat. od. Abl. Plural) Haare
capit capio, cepi, captus (3 3. Person Sing. Präs.) er erfaßt, nimmt ein, begreift
capite caput, itis (n Abl. Sing.) Kopf, Beginn, Hauptstadt
capitis caput, itis (n Genet. Sing.) Kopf, Beginn, Hauptstadt
capo capo, onis (m Nomin. Sing.) Eunuch, Jüngling
capo capus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Kapaun
capta capio, cepi, captus (3 Partizip Perf. Passiv) ergriffen, genommen, bekommen
captis capio, cepi, captus (3 Partizip Perf. Passiv) ergriffen, genommen, bekommen
captivam captivus, a, um (Akk. Sing. fem.) erbeutet, gefangen
captivetate captivitas, atis (f Abl. Sing.) Gefangenschaft
captivitate captivitas, atis (f Abl. Sing.) Gefangenschaft
captivorum captivus, i (m Genet. Plural) Gefangener
captivus captivus, i (m Nomin. Sing.) Gefangener
captum capio, cepi, captus (3 Partizip Perf. Passiv) eingenommen, erobert
captus capio, cepi, captus (3 Partizip Perf. Passiv) eingenommen, erobert, gefangengenommen
capud caput, itis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kopf, Anführer
caput caput, itis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kopf, Anführer
Caratiaco Quierzy, Ort im Dept. Oise nordwestl. Paris
carcerem carcer, eris (m Akk. Sing.) Kerker
carius carus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) leib, teuer, wert
Carnotis carnutum Chartres
carta carta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Papier, Schriftstück, Urkunde
cartam carta, ae (f Akk. Sing.) Papier, Schriftstück, Urkunde
cartas carta, ae (f Akk. Plural) Papier, Schriftstück, Urkunde
caso cado, cecidi, casurus (3 Partizip Perf. Passiv) gefallen
caso casus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) Fall
cassantis casso, avi, atus (1 Partizip Präs.) zunichte machend, ungültig erklärend
cassare casso, avi, atus (1 Infinit. Präs.) zunichte machen, ungültig erklären
cassarit casso, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte zunichte gemacht, ungültig erklärt
cassatum est casso, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist für ungültig erklärt worden
cassaverant casso, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten für ungültig erklärt, zunichte gemacht
cassaverat casso, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte für ungültig erklärt, zunichte gemacht
cassavit casso, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat zunichte gemacht, ungültig erklärt
Castadius Castadius nicht identifiziert
castra castra, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Lager, Krieg
castra castrum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Burg, Feste
castri castrum, i (n Genet. Sing.) Burg, Feste
castris castrum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Burg, Feste
castro castrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Burg, Feste
castrum castrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Burg, Feste
cataboli catabulum, i (n Genet. Sing.) Stall, Zwinger
Catalauninsis catalaunensis, e zu Châlon-sur-Marne gehörig
catholicam catholicus, a, um (Akk. Sing. fem.) katholisch
Cathorcinum Divona Cadurcorum Cahors, gallo-rö. Stadt in Südwest Frankreich
caticuminum Katechumene, Aufnahme in die Kirche durch Taufe
catinum catinus, i (m Akk. Sing.) Napf, Schüssel
catolecam catholicus, a, um (Akk. Sing. fem.) katholisch
Catulla Catulla weibl. Vorname, gallo-röm.: "Frau der Schlacht", Heilige, † 3. Jahrhundert
Catulliacus Saint-Denis
Caturcinum Divona Cadurcorum Cahors, gallo-rö. Stadt in Südwest Frankreich
montes Caucasi caucasus, a, um Kaukasus Gebirge
caudam cauda, ae (f Akk. Sing.) Schwwanz, Schweif, Ende
Caumello Lumello, Stadt bei Pavia
causa causa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Grund, Ursache, Angelegenheit, Vorwand, Schuld
causam causa, ae (f Akk. Sing.) Grund, Ursache, Angelegenheit, Vorwand, Schuld
caute caute (Adv.) sicher, vorsichtig
Cautinus Cautinus † 571 Bischof der Auvergne ib Clermont
cautior cautus, a, um (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) sicher, vorsichtig, behutsam
cautum cautus , a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sicher, vorsichtig, behutsam
cautus cautus , a, um (Nomin. Sing. mask.) sicher, vorsichtig, behutsam
celaverat celo, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte verborgen, verheimlicht
celebrent celebro. avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden besuchen, beleben, preisen, feiern
celebretur celebro. avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde besucht, belebt, gepriesen, gefeiert
celer celer, is, e (Nomin. Sing. mask.) schnell, flink, hitzig
celeretate celeritas, atis (f Abl. Sing.) Schnelligkeit
celeritate celeritas, atis (f Abl. Sing.) Schnelligkeit
celerrime celerrime (Superlat. Adv.) schnell, flink, hitzig
cenobiis cenobium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Männerkloster, Ordenshaus
censirit censeo, sui, sus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde schätzen, meinen, ansehen, halten für
censiti censeo, sui, censitus (2 Partizip Perf. Passiv) beschlossen, entschieden, geschätzt
censiti censitus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) in die Liste aufgenommen
censitum censitus, a, um (2 Partizip Perf. Passiv) beschlossen, entschieden, geschätzt
centenaria centenarius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) hundertjährig
centenarium centenarius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) hundertjährig
centenarius centenarius, a, um (Nomin. Sing. mask.) hundertjährig
cento cento, onis (m Nomin. Sing.) Lappen, Lumpen
centum centum 100
centuplicata centuplico, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verhundertfacht
ceperant = coeperant? -, coepi, coeptus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten gefangen, erobert, gewählt
ceperant capio, cepi, captus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten gefangen, erobert, gewählt
ceperat capio, cepi, captus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gefangen, erobert, gewählt
cepissent capio, cepi, captus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hätten gefangen, erobert, gewählt
cepissint capio, cepi, captus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hätten gefangen, erobert, gewählt
cepissit capio, cepi, captus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hätte gefangen, erobert, gewählt
cepit capio, cepi, captus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat gefangen, erobert, gewählt
ceptum capio, cepi, captus (3 Partizip Perf. Passiv) gefangen, erobert, gewählt
cerceter circiter (Adv.) ungefähr
cernebant cerno, crevi, cretus (3 3. Person Plural Imperf.) sie erkannten, nahmen wahr, entschiedend
cernens cerno, crevi, cretus (3 Partizip Präs.) erkennend, wahrnehmend, entscheidend
cernentes cerno, crevi, cretus (3 Partizip Präs.) erkennend, wahrnehmend, entscheidend
cernere cerno, crevi, cretus (3 Infinit. Präs.) erkennen, wahrnehmen, entscheiden
cernerent cerno, crevi, cretus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten erkannt, wahrgenommen, entschieden
cerneret cerno, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) sie hätte erkannt, wahrgenommen, entschieden
cerniret cerno, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wahrnehmen, sehen, erkennen
cernitur cerno, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Prãs. Passiv) es wird gesehen, erkannt, entschieden, angenommen
certa certus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od.Akk. Plural neutr.) sicher, gewiss, entschlossen
certabatur certo, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) es wurde gekämpft, gestritten
certamen certamen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Schlacht, Streit
certamene certamen, inis (n Abl. Sing.) Schlacht, Streit
certamenes certamen, inis (n Genet. Sing.) Schlacht, Streit
certamenis certamen, inis (n Genet. Sing.) Schlacht, Streit
certamine certamen, inis (n Abl. Sing.) Schlacht, Streit
certaminis certamen, inis (n Genet. Sing.) Schlacht, Streit
certarent certo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden streiten,kämpfen
certarint certo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Perf.) dass sie gestritten haben, gekämpft haben
certatim certatim (Adv.) im Wettstreit
certeficatus certifico, avi, atus (1 partizip Perf. Passiv) Gewissheit gegeben
certis certus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sicher, gewiss, zuverlässig
cervicibus cervix, icis (f Dat. od. Abl. Plural) Nacken, Hals
cervo cervus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Hirsch
cervum cervus, i (m Akk. Sing.) Hirsch
cervus cervus, i (m Nomin. Sing.) Hirsch
Cesaragustam
cespite cespes, is (m Abl. Sing.) Rasenstück, Erboden
mare Cespium Kaspisches Meer
cessavit cesso, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat gezögert, gerastet
cetera ceteri, ae, a (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die Übrigen
ceteraque ceteri, ae, a +-que (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) die Übrigen
ceterarumque cetrus, a, um +-que (Genet. Plural fem.) die übrigen, die andern
ceteras cetrus, a, um (Akk. Plural fem.) die übrigen, die andern
ceterasque cetrus, a, um +-que (Akk. Plural fem.) die übrigen, die andern
ceteri ceterus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) die Übrigen
ceterique ceterus, a, um +-que (Nomin. Sing. od. Nomin. Plural mask.) die Übrigen
ceteris ceterus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) die Übrigen
ceterorum ceterus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) die Übrigen
ceteros ceterus, a, um (Akk. Plural mask.) die Übrigen
Chadoindo Chadoindus Gesandter Dagoberts I.
Chadoindum Chadoindus Gesandter Dagoberts I.
Chainulfo Chagnulf * 598 † 641 fränk. Adliger aus Austrasien
Chairaardus Chairaardus fränk. Adliger
Chairiberto Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II, Unterkönig in Neustrien
Chairibertum Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II, Unterkönig in Neustrien
Chairibertus Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II, Unterkönig in Neustrien
Chamaro Chamar ? wohl Herzog von Thühringen, Vater von Radulf
Chariberti Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II, Unterkönig in Neustrien
Charibertus Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II, Unterkönig in Neustrien
charissimi carus, a, um (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural amsk.) teuerste, geliebtetse
Charoaldi Arioald † 636 langobard. Herzog von Turin, König 626 - 636
Charoaldo Arioald † 636 langobard. Herzog von Turin, König 626 - 636
Charoaldum Arioald † 636 langobard. Herzog von Turin, König 626 - 636
Charoaldus Arioald † 636 langobard. Herzog von Turin, König 626 - 636
Chaubedo Chaubedus Sohn Berthachars
chetheris ceteri, ae, a (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) die Übrigen
Chilbericum Chilperich II. † 632 Sohn des Charibert II
Childeberti Childebert III. * 678 † 711 fränk. König, Merowinger
Childeberto Childebert III. * 678 † 711 fränk. König, Merowinger
Childebertum Childebert I. * 497 † 558 fränk. König, Sohn des Chlodwig I., Bruder Theuderichs I.
Childebertus Childebert III. * 678 † 711 fränk. König, Merowinger
Chilperici Chilperich I * 535 † 584 fränk. König, Merowinger
Chilpericum Chilperich I. *535 † 584 Unterkönig in Neustrien, Sohn Chlothars I.
Chilpericus Chilperich I. *535 † 584 Unterkönig in Neustrien, Sohn Chlothars I.
Chlodarius Chlothar I. * 496 † 561 Merowinger, König der Franken, Sohn Chlodwigs I. und Chrodechild
Chlodomere Chlodomer * 495 † 524 König eines Teils des Reiches, Sohn Chlodwigs I. und Chrodechild
Chlodomerem Chlodomer * 495 † 524 König eines Teils des Reiches, Sohn Chlodwigs I. und Chrodechild
Chlodomeris Chlodomer * 495 † 524 König eines Teils des Reiches, Sohn Chlodwigs I. und Chrodechild
Chlodovaldus Chlodoald * 520 † 560 fränk. Heiliger, gründete das Kloster Saint-Cloud bei Paris
Chlodoveo Chlodwig I. * 466 † 511 fränk. König, Merowinger
Chlodoveos Chlodwig I. * 466 † 511 fränk. König, Merowinger
Chlodoveum Chlodwig I. * 466 † 511 fränk. König, Merowinger
Chlodoveus Chlodwig I. * 466 † 511 fränk. König, Merowinger
Chlodoviae Chlodwig II. * 634 † 657 fränk. König, Merowinger
Chlodovio Chlodwig II. * 634 † 657 fränk. König, Merowinger
Chlotarius Chlothar I. * 495 † 561 fränk. König, Merowinger, Bruder von Theuderich I.
Chlothariae (Schreibfehler?) chlotharius, a, um chlotharisch
Chlothario Chlothar I. * 495 † 561 fränk. König, Merowinger, Bruder von Theuderich I.
Chlotharium Chlothar I. * 495 † 561 fränk. König, Merowinger, Bruder von Theuderich I.
Chlotharius Chlothar I. * 495 † 561 fränk. König, Merowinger, Bruder von Theuderich I.
Chramneleno Chramnelenus * 590 † 672 fränk. Herzog am Nordrand des Schweizer Jura
Chramnelenus Chramnelenus * 590 † 672 fränk. Herzog am Nordrand des Schweizer Jura
Chramnulfo Chramnulfus ? ?
Chramnulfus Chramnulfus ? ?
Christi Christus, i (m Genet. Sing.) Christus
christiana christianus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) christlich
Christianae christianus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) christlich
christianam christianus, a, um (Akk. Sing. fem.) christlich
christiani christiani, orum (m Nomin. Plural) Christen
christianis christiani, orum (m Dat. od. Abl.Plural) Christen
christianissimus christianus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) christlich, Christ
christianorum christiani, orum (m Genet. Plural) Christen
christianos christiani, orum (m Akk. Plural) Christen
christianus christianus, a, um (Nomin. Sing. mask.) christlich, Christ
Christo Christus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Christus
Christum Christus, i (m Akk. Sing.) Christus
Christus Christus, i (m Nomin. Sing.) Christus
Chrodoaldi Chrodoald * 575 † 624 Herzog von Bayern und Schwaben, Agilolfinger
Chrodoaldo Chrodoald * 575 † 624 Herzog von Bayern und Schwaben, Agilolfinger
Chrodoaldus Chrodoald * 575 † 624 Herzog von Bayern und Schwaben, Agilolfinger
chronica chronica, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Geschichtsbücher, Chronik
chronice chronice (Adv.) zur Zeit gehörig
chronicis chronica, orum (n Dat. od. Abl. Plural) Geschichtsbücher, Chronik
Chrothacharium Rothari * 606 † 652 König der Langobarden (636 - 652)
Chrothario Rothari * 606 † 652 König der Langobarden (636 - 652)
Chrotharium Rothari * 606 † 652 König der Langobarden (636 - 652)
Chrotharius Rothari * 606 † 652 König der Langobarden (636 - 652)
Chrothildis Chrodechild *474 † 544 Tochter Chilperichs II., 2. Ehefrau von Chlodwig I, Mutter von Chlodomer
Chucus Chucus verm. langobard. Herrsführer
Chuni chuni, orum (m Nomin. Plural) "Hunnen", nomad. Volk
Chuniberti Cunibert * 600 † 663 Bischof von Köln ab 623
Chuniberto Cunibert * 600 † 663 Bischof von Köln ab 623
Chunibertum Cunibert * 600 † 663 Bischof von Köln ab 623
Chunibertus Cunibert * 600 † 663 Bischof von Köln ab 623
Chunis chuni, orum (m Dat. od. Abl. Plural) "Hunnen", nomad. Volk
Chunorum chuni, orum (m Genet. Plural) "Hunnen", nomad. Volk
Chunos chuni, orum (m Akk. Plural) "Hunnen", nomad. Volk
Chunus chuni, orum (m Nomin. Sing.) "Hunnen", nomad. Volk
Chyntasindo Chyntasindus † 652 König der Westgoten
Chyntasindus Chyntasindus † 652 König der Westgoten
cibaria cibaria, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) nahrungsmittel
cibis cibus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Speise, Nahrung
cibo cibus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Speise, Nahrung
cibum cibus, i (m Akk. Sing.) Speise, Nahrung
Cinomannico Herzogtum ?
cinsebat censeo, sui, sus (2 3. Person Sing. Imperf.) er beschloß, bestimmte, hielt sich für
cinubii cenubium (n Genet. Sing.) Männerkloster, Ordenshaus
ciperat capio, cepi, captus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte eingenommen, erobert
circa circa (Adv.) um … herum, ringsherum
circa circa (Präpos. m. Akk.) um … herum, ringsherum, in Bezug auf
circeter circiter (Adv.) ungefähr
circiter circiter (Adv.) ungefähr
circoito circueo, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) abgemessen, durchwandert
circolo circulus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Kreis, Reifen, Ring
circuerit circueo, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte abgemessen, durchwandert
circuitu circuitus, us (m Abl. Sing.) Umfahrt, Umweg, Umgebung, Umfang
circulo circulus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Kreis, Reifen, Ring
circulum circulus, i (m Akk. Sing.) Kreis, Reifen, Ring
circumcisa circumcido, cidi, cisus (3 Partizip Perf. Passiv) beschnitten
circumcisis circumcido, cidi, cisus (3 Partizip Perf. Passiv) beschnitten
circumdans circumdo, dedi, datus (1 Partizip Präs.) umgebend, umzingelnd
circumdantes circumdo, dedi, datus (1 Partizip Präs.) umgebend, umzingelnd
circumdare circumdo, dedi, datus (1 Infinit. Präs.) umgeben, umzingeln
circumdaretur circumdo, dedi, datus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde umgeben werden, umzingelt werden
circumdasset circumdo, dedi, datus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er umgeben hätte, umzingelt hätte
circumdat circumdo, dedi, datus (1 3. Person Sing. Präs.) er umgibt, umzingelt
circumiret circumeo, ii/ivi, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde herumgehen, bereisen, umgeben
citato cito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) herbeigerufen
citera cetara (Adv.) übrigens
citerasque ceterus, a, um +-que (Akk. Plural fem.) die übrigen, die andern
citeri ceterus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) die Übrigen
citeris ceterus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) der andere, übrige
citerorum ceterus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) der andere, übrige
citerumque ceterum +-que (Adv.) übrigens, aber, sondern, dagegen, außerdem
citiri cieo, civi, citus (2 Infinit. Präs. Passiv) herbeigerufen werden, aufgeboten werden
citirique ceterus, a, um +-que (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) die Übrigen
citiris ceterus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) der andere, übrige
cito cito (Adv.) schnell
citra citra (Adv.) diesseits
citra citra (Präpos. m. Akk.) diesseits, innerhalb, hinter
civile cicilis, e (Nomin. od. Akk. neutr.) Bürger-
civitate civitas, atis (f Abl. Sing.) Stamm, Staat, Gemeinde
civitatebus civitas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) Stamm, Staat, Gemeinde
civitatem civitas, atis (f Akk. Sing.) Stamm, Staat, Gemeinde
civitates civitas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Stamm, Staat, Gemeinde
civitati civitas, atis (f Dat. Sing.) Stamm, Staat, Gemeinde
civitatis civitas, atis (f Genet. Sing. od. Akk. Plural) Stamm, Staat, Gemeinde
cladis clades, is (f Genet. Sing.) Schaden, Verlust, Niederlage, Vernichtung
clam clam (Adv.) heimlich
clam clam (Präpos. m. Akk. od. Abl..) heimlich
clamabant clamo, avi, atus (1 3. Person Plural Imperf.) sie schien, riefen
clariora clarus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) deutlicher, klarer, lauter
claruit claresco, clarui, - (3 3. Person Sing. Perf.) er hat geleuchtet, ist deutlich geworden
Clarus Clarus von Vienne * 590 † 660 Heiliger, Abt von Saint Marcel bei Vienne
Claudius Claudius 7. Jahrhundert merowing. Hausmeier bei Theuderich II. in Burgund
clemenciam clementia, ae (f Akk. Sing.) Sanftmut, Güte
clementer clementer (Adv.) gütig, sanft
clementia clementia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sanftmut, Güte
clementiam clementia, ae (f Akk. Sing.) Sanftmut, Güte
clementissimo clemens, entis (Superlat. Dat. od. ABl. Sing. mask. od. neutr.) gütig, sanft
Clep Cleph † 574 König der Langobarden
clepeum clipeus, i (m Akk. Sing.) Schid, Schirm, Medaillon, Beschützer
clerecati clericatus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Klerikat, Priesterstand
clericorum clericus, i (m Genet. Plural) Geistlicher, Kleriker
clero clerus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) geistlicher, Kleriker
climentissemo clemens, entis (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) gütig, sanft, mild
Clipiaco clippiacum Clichy, Ort bei St. Denis
Clippiaco clippiacum Clichy, Ort bei St. Denis
Clothariae Chlothar I. * 500 † 561 fränk. König, Merowinger
Clotharii Chlothar I. * 500 † 561 fränk. König, Merowinger
Clotharii Chlothar II. * 584 † 629 fränk. König, Merowinger
Clothario Chlothar I. * 500 † 561 fränk. König, Merowinger
Clotharium Chlothar I. * 500 † 561 fränk. König, Merowinger
Clotharius Chlothar I. * 500 † 561 fränk. König, Merowinger
Clotharius Chlothar II. * 584 † 629 fränk. König, Merowinger
Clotharius Chlothar III. * 650 † 673 fränk. König, Merowinger
coacti cogo, coegi, coactus (3 partizip Perf. Passiv) zusammengezogen, versammelt, gezwungen
coactus coactus, a, um (Genet. SIng. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) erzwungen, erheuchelt
coaequans coaequo, avi, atus (1 Partizip Präs.) einebnend, gleichstellend
coaptavi coapto, avi, atus (1 1. Person SIng. Perf.) ich habe verbunden, angepaßt, zusammengefügt
cobicularium cubicularius, i (m Akk. Sing.) Kammerdiener
cobicularium cubicularis, e (Genet. Plural m, f, n) Schlafzimmer
cobiculum cubiculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Schlafzimmer, Kammer
cocurrit curro, cucurri, cursus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist gerannt, geeilt, es ist verstrichen
codices codex, icis (m Nomin. od. Akk. Plural) Buch, Handschrift, Schreibtafel
coeperat coepio, epi, eptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte begonnen, angefangen
coeperunt coepio, epi, eptus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben begonnen, angefangen
coepissent coepio, epi, eptus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten begonnen, angefangen
coepisset coepio, epi, eptus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte begonnen, angefangen
coepisti coepio, epi, eptus (3 2. Person Sing. Perf.) du hast begonnen, angefangen
coepit coepio, epi, eptus (3 3. Person Sing. Präs.) er beginnt, fängt an
cogentes cogo, coegi, coactus (3 Partizip Präs.) zusammenziehend, versammelnd, zwingend
cogitans cogitans, antis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) denkend
cogitare cogito, avi, atus (1 Infinit. Präs.) denken
cogitatio cogitatio, onis (f Nomin. Sing.) Erwägung, Überlegung, Vorstellung, Entschluss
cogneta cognosco, novi, notus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt
cognetus cognosco, novi, notus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt
cognita cognosco, novi, notus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt
cognito cognosco, novi, notus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt
cognitum cognosco, novi, notus (3 Partizip Perf. Passiv) erkannt
cognomento cognomentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Beiname
cognoscens cognosco, novi, nitus (3 Partizip Präs.) erkennend
cognoscentes cognosco, novi, nitus (3 Partizip Präs.) erkennend
cognoscitur cognosco, novi, nitus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird erkannt
cognoverat cognosco, novi, nitus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erkannt
cognovi cognosco, novi, nitus (3 1. Person Sing. Perf.) ich habe erkannt
cognovisse cognosco, novi, nitus (3 Infinit. Perf.) erkannt haben, bemerkt haben
cognovissit cognosco, novi, nitus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte erkannt
cognovit cognosco, novi, nitus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erkannt
cognuscatur cognosco, novi, nitus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde erkannt werden
coinomento = cognomento? cognomentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Beiname
coitum coitus, us (m Akk. Sing.) Vereinigung, Verbindung
Colerinse Collerinse = Colroy-la-Roche Ort im Elsaß
colla collum, i (n Nomin. do. Akk. Plural) Hals, Nacken
collata collatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verliehen
collatae collatus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) verliehen
collatione collatio, onis (f Abl. Sing.) Zusammenstellung, Sammlung, Vergleich, Imbiss, Besprechnung
collecta colligo, egi, ectus (3 Partizip Perf. Passiv) gesammelt
collecto colligo, egi, ectus (3 Partizip Perf. Passiv) gesammelt
collegens colligo, egi, ectus (3 Partizip Präs.) sammelnd
collegit colligo, egi, ectus (3 3. Person Sing, Präs.) er sammelt
collegitur colligo, egi, ectus (3 3. Person Sing, Präs. Passiv) es wird sammelt
collicta colligo, egi, ectus (3 Partizip Perf. Passiv) gesammelt
collictis colligo, egi, ectus (3 Partizip Perf. Passiv) gesammelt
colligens colligo, egi, ectus (3 Partizip Präs.) sammelnd
colligit colligo, egi, ectus (3 3. Person Sing. Präs.) er versammelt
collo collum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Nacken, Hals
collocantes colloco, avi, atus (1 Partizip Präs.) hinsetzend, ansiedelnd, einrichtend, anordnend
collocarent colloco, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden sich setzen, ansiedeln, einrichten, anordnen
collum collum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Nacken, Hals
Colonia Colonia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Köln
Coloniae Colonia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Köln
Coloniam Colonia, ae (f Akk. Sing.) Köln
Colonie Colonia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Köln
Columbanum Columban von Luxeuil * 540 † 615 irisch. Wandemönch und Missionar
Columbanus Columban von Luxeuil * 540 † 615 irisch. Wandemönch und Missionar
columnam columna, ae (f Akk. Sing.) Säule, Türpfosten
columnis columna, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Säule, Türpfosten
com = cum
comam coma, ae (f Akk. Sing.) Haupthaar
comestaboli comestabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) zum Essen geeignet, verdaulich, eßbar
comestaboli comes stabuli gräflicher Marschall
comex comes, itis (m/f Nomin. Sing.) Graf, Anhänger
comis comis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) freundlich, nett, leutselig
comitantibus comito, avi, atus (1 Partizip Präs.) begleitend
comitatu comitatus, us (m Abl. Sing.) Begleitung, Geleit, Gefolge, Hofhaltung, Grafschaft
comite comes, itis (m/f Abl. Sing.) Gefährte, Begleiter, Graf
comitebus comes, itis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Gefährte, Begleiter, Graf
comitem comes, itis (m/f Akk. Sing.) Gefährte, Begleiter, Graf
comiti comes, itis (m/f Dat. Sing.) Gefährte, Begleiter, Graf
comitibus comes, itis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Gefährte, Begleiter, Graf
comitis comes, itis (m/f Genet. Sing.) Gefährte, Begleiter, Graf
commeantibus commeo, avi, atus (1 Partizip Präs.) verkehrend, kommend, wandernd
commeantium commeo, avi, atus (1 Partizip Präs.) verkehrend, kommend, wandernd
commendamus commendo, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir vertrauen an, empfehlen
commendans commendo, avi, atus (1 Partizip Präs.) anvertrauend, empfehlend
commendatur commendo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird anvertraut, empfohlen
comminaturque comminor, atus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) er droht, droht an, bedroht
commissa commissus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verbunden, zusammengefügt
commisso commissus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) verbunden, zusammengefügt
commisso committo, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) anvertraut, begonnen
commissum commissum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Unternehmen, Vergehen
committendum committo, misi, missus (3 Gerundium) um zu verbinden, veranstalten, anzuvertrauen
committeretur committo, misi, missus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde verbunden werden, veranstaltet werden, anvertraut werden
commotus commoveo, ovi, otus (2 Partizip Perf. Passiv) bewegt, aufgeregt
commoverunt commoveo, ovi, otus (2 3. Person Plural Perf.) sie haben bewegt, sich aufgeregt
commune communis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) gemeinsam, allgemein, gewöhnlich
commutationis commutatio, onis (f Genet. Sing.) Veränderung, Wechsel, Umtausch
commutaverat commuto, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte verwandelt, gewechselt, sufgeregt
compendium compendium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vorteil, ersparnis, Sammlung
conplexus complector, complexus sum (3 Partizip Perf. Passiv) begriffen, erfasst, verstanden
complexus complexus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Umarmung, Verknüpfung
componenda compono, posui, positus (3 Gerundivum) um zusammen zu stellen, zu verabreden, abzufassen, anzuordnen
componit compono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs.) er bettet sich zur Ruhe
compositis compono, posui, positus (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengestellt, verabredet, abgefaßt, angrordnet
compta comptus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gefällig, sauber, korrekt
comptos comptus, a, um (Akk. Plural mask.) gefällig, sauber, korrekt
comptus comptus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gefällig, sauber, korrekt
conabantur conor, conatus sum (1 3. Person Plural Imperf. Deponens) sie strengten sich an, versuchten
conabat conor, conatus sum (1 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er strengte sich an, versuchte
conabatur conor, conatus sum (1 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er strengte sich an, versuchte
conaretur conor, conatus sum (1 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er strengte sich an, versuchte
conarint conor, conatus sum (1 3. Person Plural Konj. Imperf. Deponens) sie würden sich anstrengen, versuchen
conaris conor, conatus sum (1 2. Person Sing. Präs. Deponens) du strengst dich an, versuchst
conatu conatus, us (m Abl. Sing.) Versuch, Bemühung, Streben
conaverant conor, conatus sum (1 3. Person Plural Plusquamperf. Deponens) sie hatten sich angestrengt, versucht
Conbanem Saint-Bertrand-de-Comminges Ort in den Pyrenäen
concedat concedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde gewähren, abtreten, schenken
concedebatur concedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Imperf. Passiv) es wurde eingeräumt, abgetreten, geschenkt
concedendum concedo, cessi, cessus (3 Gerundium) was einzuräumen, abzutreten, zu schenken ist
concedens concedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) einräumend, abtretend, schenkend
concedere concedo, cessi, cessus (3 Infinit. Präs.) einräumen, abtreten, schenken
concederet concedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde einräumen, abtreten, schenken
concedetur concedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird eingeräumt, abgetreten, geschenkt werden
conceptum conceptus, us (m Akk. Sing.) Begriff, Vorstellung, Empfägnis
concessa concedo, cessi, cessus (3 Partizip Perf. Passiv) geflohen, erlaubt, abgetreten, begnadigt
concessisse concedo, cessi, cessus (3 Infinit. Perf.) geflohen sein, erlaubt haben, abgetreten haben, begnadigt haben
concessit concedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf.) er war geflohen, hat erlaubt, abgetreten, begnadigt
concessum est concedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist gewährt worden, erlaubt worden
conciliaret concilio. avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde zusammenbringen, geneigt machen, erwerben, vermitteln
conclusionem conclusio, onis (f Akk. Sing.) Einschließung, Blockade, Abschluss, Schlussfolgerung
concordia concordia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) QEintracht, ausgleich
concremans concremi, avi, atus (1 Partizip Präs.) niederbrennend
concremant concremi, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie brennen nieder
concremare concremi, avi, atus (1 Infinit. Präs.) niederbrennen
concrematur concremi, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird niedergebrannt
concremaverunt concremi, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben niedergebrannt
concubina concubina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Konkubine, Nebengfrau
concubinarum concubina, ae (f Genet. Plural) Konkubine, Nebengfrau
concubinas concubina, ae (f Akk. Plural) Konkubine, Nebengfrau
concubines concubina, ae (f Dat.od. Abl. Plural) Konkubine, Nebengfrau
concupina concubina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Konkubine, Nebengfrau
concupinas concubina, ae (f Akk. Plural) Konkubine, Nebengfrau
concupiscens concupisco, ivi, itus (3 Partizip Präs.) begehrend, trachtend
concurrerent concurro, curri/cucurri, cursus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden herbeieilen, zusammentreffen, übereinstimmen, zuteil werden
concusserat concitio, cussi, cussus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erschüttert, geschwächt, zerrüttet, beunruhigt, erschreckt
concusserat = concurrerat concurro, curri/cucurri, cursus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war herbei geeilt, es war zusammengetroffen, hatte sich erfüllt, war zuteil geworden
condederunt condo, didi, ditus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben erbaut, gegründet, verborgen, beendet, bestattet
condedit condo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erbaut, gegründet, verborgen, beendet, bestattet
condemnare condemno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) verurteilen beschuldigen
condemnat condemno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verurteilt beschuldigt
condensa condensus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) dicht umgebend, gedrängt
condere condo, didi, ditus (3 Infinit. Präs.) erbauen, verwahren, verbergen
condicio condicio, onis (f Nomin. Sing.) Verabredung, Vertrag, Bedingung
condiderunt condo, didi, ditus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben erbaut, verwahrt, verborgen
condigne condigne (Adv.) angemessen, würdig
condigni condignus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) angemessen, ganz ebenso
conditore conditor, oris (m Abl. Sing.) Gründer, Verfasser, Stifter
conditus condo, didi, ditus (3 Partizip Perf. Passiv) erbaut, verwahrt, verborgen
confabularentur confabulor, atus sum (1 3. Person Plural Konj. Imperf. Deponens) sie unterhielten sich
conferimus confero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) wir tragen bei, bringen hin, beraten
conferretur confero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde beigetragen werden, erteilt werden
confert confero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er trägt bei, bringt hin, berät
confessorem confessor, oris (m Akk. Sing.) Bekenner
confestimque confestim +-que (Adv.) sogleich, sofort
confidimus confido, confisus sum (3 1. Person Plural Präs. Deponens) wir vertrauen, hoffen, glauben
confirmanda confirmo, avi, atus (1 Gerundivum) um zu bestärken, festigen, ermutigen, beteuern
confirmare confirmo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) bestärken, festigen, ermutigen, beteuern
confirmatum confirmo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bestärkt, gefestigt, ermutigt, beteuert
confirmavit confirmo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat bestärkt, gefestigt, ermutigt, beteuert
confixis configo, fixi, fictua (3 Partizip Perf. Passiv) durchbohrt
conflictum conflictus, us (m Akk. Sing.) Zusammenstoß, Kampf
conflige confligo, flixi, flictus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) kämpfe!
confligentes confligo, flixi, flictus (3 Partizip Präs.) kämpfend, streitens
confligentesque confligo, flixi, flictus +-que (3 Partizip Präs.) kämpfend, streitens
confligentibus confligo, flixi, flictus (3 Partizip Präs.) kämpfend, streitens
confligere confligo, flixi, flictus (3 Infinit. Präs.) kämpfen, unterwerfen
confligissent confligo, flixi, flictus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie würden gekämpft haben, zusammengestoßen sein
confligit confligo, flixi, flictus (3 3. Person Sing. Präs.) er kämpft, unterwirft
confligunt confligo, flixi, flictus (3 3. Person Plural Präs.) sie kämpfen, stoßen zusammen
confortare conforto, avi, atus (1 Infinit. Präs.) trösten, ermutigen
confractisque confringo, egi, actus +-que(3 Partizip Perf. Passiv) zerbrochen
confugium confugium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Zuflucht
confusus confusus, a, um (Nomin. Sing. mask.) verworren, ungeordnet
congerie congeries, ei (f Abl. Sing.) Masse, Haufen
conglobati conglobo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) zusammengeschart
congrecare congrego, avi, atus (1 Infinit. Präs.) versammeln, vereinigen
congregati congrego, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) versammelt, vereinigt
congregatione congregatio, onis (f Abl. Sing.) Gesellschft, Gemeinschaft, gemeinde
congregationi congregatio, onis (f Dat. Sing.) Gesellschft, Gemeinschaft, gemeinde
congregationis congregatio, onis (f Genet. Sing.) Gesellschft, Gemeinschaft, gemeinde
congregatis congrego, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) versammelt, vereinigt
congregaverat congrego, avi, atus (1 3. Person SIng. Plusquamperf.) versammelt, vereinigt
congressione congressio, onis (f Abl. Sing.) Gesellschaft, Kampf
congressionem congressio, onis (f Akk. Sing.) Gesellschaft, Kampf
congresso congredior, congressus sum (3 Partizip Perf. Passiv) zusammengekommen, gekämpft, gestritten
congressus congressus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Begegnung, Angriff, Kampf
congruae congruus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) übereinstimmend, passend
congruebat congruo, grui, -(3 3. Person Sing. Imperf.) er tarf zusammen, stimmte überein
congruentia congruentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Übereinstimmung
coniacenti coniaceo, iacui, iacturus (2 Partizip Präs.) zusammenliegend
coniugatum coniugo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verbunden, verheiratet
coniugii coniugium, i (n Genet. Sing.) Ehe, Verbindung
coniugium coniugium, i (n Nomin. Sing.) Ehe, Verbindung
coniuncti coniungo, iunxi, iunctus (3 Partizip Perf. Passiv) verbunden, vereinigt
coniunctique coniungo, iunxi, iunctus +-que (3 Partizip Perf. Passiv) verbunden, vereinigt
coniunctionem coniunctio, onis (f Akk. Sing.) Vereinigung, Verbindung, Verwandschaft
coniuncxissent coniungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten verbunden, vereinigt
coniucxit coniungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat verbunden, vereinigt
coniungere coniungo, iunxi, iunctus (3 Infinit. Präs.) verbinden, vereinigen
coniungerent coniungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden verbinden, vereinigen
coniungerint coniungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden verbinden, vereinigen
coniungetur coniungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird verbunden werden, vereinigt werden
coniuge coniux, ugis (m/f Abl. Sing.) Ehefrau /-mann
coniugi coniux, ugis (m/f Dat. Sing.) Ehefrau /-mann
coniuramus coniuro, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir schwören, leisten den Fahneneid
coniux coniux, ugis (m/f Nomin. Sing.) Ehefrau /-mann
conlata confero, tuli, latus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) zusammengebracht, zusammengestellt, verliehen, gespendet
conlata fuissent confero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Plusquamperf. Passiv) sie wären zusammengebracht worden, zusammengestellt worden, verliehen worden, gespendet worden
conlatae confero, tuli, latus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) zusammengebracht, zusammengestellt, verliehen, gespendet
conlate collate (Adv.) zusammengebracht
conlatio collatio, onis (f Nomin. Sing.) Zusammenstellung, Imbiss, Besprechung
conlatum confero, tuli, latus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) zusammengebracht, zusammengestellt, verliehen, gespendet
conlocantes collo, avi, atus (1 Partizip Präs.) aufstellend, ansiedelnd
conlocare collo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) aufstellen, ansiedeln
conlocati collo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgestellt, angesiedelt
conlocatis collo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgestellt, angesiedelt
conlocatur collo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird aufgestellt, angesiedelt
conlocutionibus collocutio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Unterredung
conloquendum colloquor, collocutus sum (3 Gerundivum) um sich zu unterreden
conmendans commendo, avi, atus (1 Partizip Präs.) empfehlend, anvertrauend
conmittentes committo, misi, missus (3 Partizip Präs.) verbindend, beginnend
conpellins compello, puli, pulsus (3 Partizip Präs.) zusammentreibend, zwingend, veranlassend
conpendio compendium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Gewinn, Vorteil, Ersparnis, Auszug
conperiens comperio, peri, pertus (4 Partizip Präs.) erfahrend, überführend
conperisset comperio, peri, pertus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er erfahren hätte, überführt hätte
conpertum compertus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) erfahren, überführt
conpescuit compesco, cui, - (3 3. Person Sing. Perf.) er hat eingeschränkt, gebändigt, unterdrückt
conplacuit complaceo, cui, citus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat gefallen, ist gnädig gewesen
conplexus complector, vomplexus sum (3 Partizip Perf. Passiv) begriffen, erfasst, verstanden
conplexus complexus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Umarmung, Verknüpfung
conportans comporto, avi, atus (1 Partizip Präs.) zusammentragend,liefernd
conposicione compositio, onis (f Abl. Sing.) Zusammensetzung, Zubereitung, Anordnung, Einigung, Vergleich
conprovincialibus comprovincialis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zur gleichen Kirchenprovinz gehörig
conpulsus compello, puli, pulsus (3 Partizip Perf. Passiv) getrieben, gezwungen, veranlaßt
conquestusque conquestus, us +-que (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Wehklagen
conruerunt corruo, rui, ruiturus (3 3. Person Plural Perf.) sie sind gestürzt
conruit corruo, rui, ruiturus (3 3. Person Sing. Präs.) er stürzt, ein
consanguaeneus consnguineus, a, um (Nomin. Sing. mask.) blutsverwandt
consanguineus consnguineus, a, um (Nomin. Sing. mask.) blutsverwandt
consciae conscia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Mitwisserin
conscientiam conscientia, ae (f Akk. Sing.) Einverständnis, Bewusstsein, Gewissen
consedentes consido, sedi, sessus (3 Partizip Präs.) sich niederlassend, sich lagernd
consenciens consentio, sensi, sensus (4 Partizip Präs.) zustimmend, übereinstimmend
consencientebus consentio, sensi, sensus (4 Partizip Präs.) zustimmend, übereinstimmend
consencientes consentio, sensi, sensus (4 Partizip Präs.) zustimmend, übereinstimmend
consencientibus consentio, sensi, sensus (4 Partizip Präs.) zustimmend, übereinstimmend
consenserat consentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte zugestimmt
consensit consentio, sensi, sensus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat zugestimmt
consensu consensus, us (m Abl. Sing.) QEinmütigkeit, Zustimmung
consentientibus consentio, sensi, sensus (4 Partizip Präs.) übereinstimmend, zustimmend
consequi consequor, consecutus sum (3 Infinit. Präs. Deponens) nachfolgen, verfolgen, gehorchen
conservandam conservo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) um zu bewahren, erhalten
conservandum conservo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) um zu bewahren, erhalten
conservare conservo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) bewahren, erhalten
conservarit conservo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf. od. Futur II) er hat bewahrt, erhalten
conservatas conservo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bewahrt, erhalten
conservatum conservo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bewahrt, erhalten
conservaveritis conservo, avi, atus (1 2. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) ihr hättet bewahrt, erhalten
considerans considero, avi, atus (1 Partizip Präs.) betrachtend, erwägend
consiliae consilium, i (n Genet. Sing.) Ratschlag, Beratung, Beschluss
consiliarium consiliarius, i (m Akk. Sing.) Berater, Vertrauter
consiliarius consiliarius, i (m Nomin. Sing.) Berater, Vertrauter
consilii consilium, i (n Genet. Sing.) Ratschlag, Beratung, Beschluss
consilio consilium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Ratschlag, Beratung, Beschluss
consiliose consiliose (Adv.) einsichtsvoll
consiliosus consiliosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) einsichtsvoll
consilium consilium, i (n Nomin. Sing.) Ratschlag, Beratung, Beschluss, Plan, Absicht
consilius = consultus consultus, us (m Nomin. od. Genet. SIng. od. Nomin. od. Akk. Plural) Rat, Beschluss
consilius = consultus consulo, lui, ultus (3 Partizip Perf. Passiv) beraten, befragt
consimilis consimilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. SIng. neutr.) ähnlich
consistent consisto, constiti, -(3 3. Person Plural Futur) sie werden sich aufstellen, prozessieren, sich fassen
consistentes consisto, constiti, -(3 Partizip Präs.) sich aufstellend, protessierend, sich fassend
consistentibus consisto, constiti, -(3 Partizip Präs.) sich aufstellend, prozessierend, sich fassend, sich niederlassend
consisteret consisto, constiti, -(3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sich aufstellen, prozessieren, sich fassen
consistunt consisto, stiti, - (3 3. Person Plural Präs.) sie stellen sich auf, lassen sich nieder, sammeln sich
consolatione consolatio, onis (f Abl. Sing.) Trost, Zuspruch, Ermutigung
consolatus consolor, solatus sum (1 Partizip Perf. Passiv) getröstet, ermutigt
consoleret consolor, solatus sum (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. ) er würde trösten, ermutigen
consona consonus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einstimmig, passend
consortem consors, ortis (m/f Akk. Sing.) Teilnehmer, Gefährte, Mitregent
consortium consors, ortis (m/f Genet. Plural) Teilnehmer, Gefährte, Mitregent
consortium consortium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gemeinschaft, Gesellschaft
conspecere conspicio, spexi, spectus (3 Infinit. Präs.) ansehen, erblicken, begreifen, auffallen
conspecto conspectus, a, um (Dat. od. ABl. Sing. mask. od. neutr.) sichtbar, hervorstechend
conspectu conspectus, us (m Abl. Sing.) Angesicht, Anblick
de conspectu conspectus, us (m Abl. Sing.) aus dem Blickfeld
conspectui conspectus, us (m Dat. Sing.) Angesicht, Blickfeld
conspectum conspectus, us (m Akk. Sing.) Angesicht, Blickfeld
conspectum conspectus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sichtbar, hervorstechend
conspiciente conspcio, spexi, spectus (3 Partizip Präs.) ansehend, wahrnehmend
conspicit conspcio, spexi, spectus (3 3. Person Sing. Präs.) er erblickt, nimmt wahr, sieht einm begreift
conspicui conspicuus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) sichtbar, erkennbar, auffallend
conspicuum conspicuus, a, um (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) sichtbar, erkennbar, auffällig
conspiracionem conspiracio, onis (f Akk. Sing.) Verschwörung, Einklang
conspirante conspiro, avi, atus (1 Partizip Präs.) übereinstimmend, verschwörend
conspiratione conspiracio, onis (f Abl. Sing.) Verschwörung, Einklang
conspiraverant conspiro, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten übereingestimmt, sich verschworen
constans constans, anti (Nomin. Sing. mask. od. fem. od. Nomin. od. Akk.Sing. neutr.) fest, beständig, besonnen, sesshaft, übereinstimmend
constans consto, stiti, staturus (1 Partizip Präs.) feststehend
constant consto, stiti, staturus (1 3. Person Plural Präs.) sie stehen fest, wanken nicht
Constantinopole Constantinopolis, is (f Abl. Sing.) Konstantinopel
Constantinopoles Constantinopolis, is (f Genet. Sing.) Konstantinopel
Constantinopoli Constantinopolis, is (f Dat. Sing.) Konstantinopel
Constantinopolis Constantinopolis, is (f Genet. Sing.) Konstantinopel
constantinopolitanus constantinopolitanus, a, um (Nomin Sing. mask.) aus Konstantinopel
Constantinopule Constantinopolis, is (f Abl. Sing.) Konstantinopel
Constantinus Konstantin byzant. Kaiser, verm. Konstantin III. (612 - 641)
constaret consto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) sie würde fortbestehen
constat consto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Präs.) er steht fest, wankt nicht
consternati consterno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgeschreckt, aufgeregt, empört
consternatis consterno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgeschreckt, aufgeregt, empört
constitutus constituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) errichtet, aufgestellt
constrictum constringo, strinxi, strictus (3 Partizip Perf. Passiv) festgebunden, gefesselt, beschränckt
constrictus constringo, strinxi, strictus (3 Partizip Perf. Passiv) festgebunden, gefesselt, beschränckt
constringens constringo, strinxi, strictus (3 Partizip Präs.) festbindend, fesselnd, beschränckend
constringent constringo, strinxi, strictus (3 3. Person Plural Futur) sie werden festbinden, fesseln, beschräncken
constringunt constringo, strinxi, strictus (3 3. Person Plural Präs.) sie binden fest, fesseln, beschräncken
construens construo, ruxi, ructus (3 Partizip Präs.) erbauend, errichtend
construxit construo, ruxi, ructus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erbaut, errichtet
construxerat construo, ruxi, ructus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erbaut, errichtet
consuaeverant consuesco, sievi, suetus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie waren gewohnt gewesen
consubrinis consobrina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Base, Nichte
consubrinis consobrinus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Vetter, Neffe
consuetudinem consuetudo, inis (f Akk. Sing.) gewohnheit, Brauch, Sitte
consueverant consuesco, sievi, suetus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie waren gewohnt gewesen
consummo consummo, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich brauche auf, vollende, rechne zusammen
consurgens consurgo, surrexi, surrectus (3 Partizip Präs.) sich erhebend, sich aufschwingend, emporragend
contemptu contemptus, us (m Abl. Sing.) Verachtung, Geringschätzung
contemptum contemptus, us (m Akk. Sing.) Verachtung, Geringschätzung
contendit contendo, tendi, tentus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er strebt, streitet, kämpft, setzt sich durch
contentionibus contentio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Streitigkeit, Anstrengung, Vergleich
contestans contestor, status sum (1 Partizip Präs.) bezeugend, ermahnend
conteximus contego, texi, tectus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben bedeckt, geschützt, verborgen, begraben
conteximus contexo, texui, textus (3 1. Person Plural Präs.) wir fügen zusammen, verbinden, fügen an
contigerant contigo, tigi, tactus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten erreicht, probiert, es war geschehen
contigerit contigo, tigi, tactus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte erreicht, probiert, es wäre geschehen
contigisset contigo, tigi, tactus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde erreicht haben, probiert haben, es war geschehen
contigit contigo, tigi, tactus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erreicht, probiert, es ist geschehen
contineat contineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde verbinden, eingrenzen, beherrschen, hindern
continentur contineo, tinui, tentus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden verbunden, eingegrenzt, beherrscht, gehindert
continetur contineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird verbunden, eingegrenzt, beherrscht, gehindert
contingerent contingo, tigi, tactus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) er würde berühren
continuis continuus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) andauernd, ununterbrochen
continuo continuo (Adv.) sofort, sogleich
contionantem contionor, contionatus sum (1 Partizip Präs.) predigend
conto contus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Ruderstange, Glied
contomacis contumax, acis (Genet. Sing. m, f, n od. Akk. Plural mask. od. fem.) trotzig, eigensinnig
contra contra (Adv.) gegenüber, andrerseits, umgekehrt
contra contra (Präpos. m. Akk.) gegen, wider
contraheret contraho, traxi, tractus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sammeln, verursachen, herbeiführen
contraque contra +-que (Präpos. m. Akk.) gegen, wider
contrario contrarius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Gegner, Gegenteil
contrarius contrarius, i (m Nomin. Sing.) Gegner, Gegenteil
contulerat confero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte zusammengetragen, beraten, sich gewidmet
contulerit confero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte zusammengetragen, beraten, sich gewidmet
contulimus confero, tuli, latus (unregelm. 1. Person Plural Perf.) wir haben zusammengetragen, beraten, sich gewidmet
contulit confero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat hingebracht, sich begeben
contumatiae contumacia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Trotz, Ungehorsam, Widerstand
contumeliis contumelia, ae (gf Dat. od. Abl. Plural) Mißhandlung, Beleidigung, Schmach
convellere convello, velli, vulsus (3 Infinit. Präs.) herausziehen, untergraben, niederschlagen, vernichten
convenencia convenientia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Übereinkunft
convenenciae convenientia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Übereinkunft
convenenciam convenientia, ae (f Akk. Sing.) Übereinkunft
convenentiae convenientia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Übereinkunft
convenentiam convenientia, ae (f Akk. Sing.) Übereinkunft
convenerat convenio, veni, ventus (4 3. Person SIng. Plusquamperf.) er hatte sich geeinigt, sich versammelt, getroffen, besucht
conventum conventus, us (m Akk. Sing.) Versammlung, Synode
conventum conventum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Abmachung, Übereinkunft
conversa converto, verti, versus (3 Partizip Perf. Passiv) umgewandt, hingewandt, bekehrt
conversaretur converto, verti, versus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre umgewandelt worden, bekehrt worden
conversationis conversatio, onis (f Genet. Sing.) Umgang, Verhalten, Bekehrung
conversi converto, verti, versus (3 Partizip Perf. Passiv) umgewandt, hingewandt, bekehrt
conversus est converto, verti, versus (3 1. Perdon Sing. Perf. Passiv) er ist bekehrt worden
convertere converto, verti, versus (3 Infinit. Präs.) umwenden, hinwenden, umkehren
convinerat convenio, veni, ventsu (4 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war zusammengekommen, hatte getroffen
convitium convitium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gekaife, Gezänk, Schelte
convitium convivium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gastmahl
convivendum convivo, vixi, victus (3 Gerundium) um miteinader zu leben
convivium convivium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Mahlzeit
convocari convoco, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) zusammengerufen werden
convocatis convoco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) zusammengerufen
cooperiendam cooperio, perui, pertus (4 Gerundium) um zu bedecken
cooperuit cooperio, perui, pertus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat bedeckt
copeditates cupeditas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Leidenschaft, Begierde, Ehrgeiz
coperuit cooperio, perui, pertus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat bedeckt
copia copia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Fülle, Reichtum, Vermögen
copiosissime copiosus, a, um (Superlat. Adv.) sehr reichlich
cor cor, cordis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Herz, Gemüt, Lebenskraft
coram coram (Präpos. m. Abl.) öffentlich, vor
Corbo Corbus Sohn Theuderichs II.
Corbum Corbus Sohn Theuderichs II.
Corbus Corbus Sohn Theuderichs II.
corda cor, cordis (n Nomin. od. Akk. Plural) Herz
corde cor, cordis (n Abl. Sing.) Herz
cordi cor, cordis (n Dat. Sing.) Herz
cordis cor, cordis (n Genet. Sing.) Herz
cornu cornu, us (n Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Horn, Flügel des Heeres
coromittimus ?
coronam corona, ae (f Akk. Sing.) Kranz, Krone
coronatus coronatus, a, um (Nomin. Sing. mask.)
corpora corpus, eris (n Nomin. od. Akk. Plural) Körper
corpore corpus, eris (n Abl. Sing.) Körper
corporea corporeus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) körperlich
corporum corpus, eris (n Genet. Plural) Körper
corpus corpus, eris (n Nomin. Sing.) Körper
corripit corripio, ripui, reptus (3 3. Person Sing. Präs..) ergreifft gewaltsam, züchtigt
corripuit corripio, ripui, reptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat gewaltsam ergriffen, gezüchtigt, gestraft
corruat corruo, rrui, ruiturus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er wäre pleite, es würde einstürzen
corso curro, cucurri, cursus (3 Partizip Perf. Passiv) gelaufen, verlaufen, verstrichen
corum corus, i (m Akk. Sing.) Nordwestwind
Cosdroae Chosrau II. * um 570 † 628 Großkönig (590 - 628) Sassanide
Cosdroe Chosrau II. * um 570 † 628 Großkönig (590 - 628) Sassanide
Cosdroes Chosrau II. * um 570 † 628 Großkönig (590 - 628) Sassanide
costudiis custodia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Wache, Kerker
cotidie cottidie (Adv.) täglich
coxisset coquo, coxi, coctus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er gekocht hätte, zubereitet hätte
crastena crastinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) morgig<
crasteno crastino (Adv.) morgen
crastenum crastinum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Morgen, am folgenden Tag
crastinum crastinum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Morgen, am folgenden Tag
creant creo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) er verursacht, erschafft, ernennt
creberrima creber, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sehr häufig, sehr zahlreich
crebro crebro (Adv.) häufig, oft
crebro creber, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) häufig, zahlreich
credatis credo, didi, ditus (3 2. Person Plural Konj. Präs.) ihr würdet glauben, vertrauen, übelassen
credendum credo, didi, ditus (3 Gerundium) was zu glauben ist
credens credo, didi, ditus (3 Partizip Präs.) glaubend, vertrauend
crederetur credo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde geglaubt werden, vertraut werden
credetur credo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Futur) er wird glauben, vertrauen
credidit credo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat geglaubt, vertraut
credimus credo, didi, ditus (3 1. Person Plural Präs.) wir glauben, vertrauen
creditur credo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird geglaubt, vertraut
credo credo, didi, ditus (3 1. Person Sing. Präs.) ich glaube, vertraue
crescebat cresco, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Imperf.) er wuchs, steigerte sich
creverat cerno, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erkannt, beschlossen, angenommen
creverat cresco, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war gewachsen, hatte sich gesteigert
crevissent cerno, crevi, cretus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten erkannt, beschlossen, angenommen
crevissent cresco, crevi, cretus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie wären gewachsen, hätten sich gesteigert
crines crinis, is (m Nomin. od. Akk. Plural) Haar
crinesque crinis, is +-que (m Nomin. od. Akk. Plural) Haar
cristiana christianus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) christlich
Crodoberto Chrodobert * 615 † 631 allemann. Herzog, Heerführer bei Dagobert I.
cronece chronica, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Geschichtsbuch
Crotharium Rothari * 606 † 652 König der Langobarden (636 - 652), Nachfolger Arioalds I,
crucem crux, crucis (f Akk. Sing.) Kreuz, Marter
cruces crux, crucis (f Nomin. od. Akk. Plural) Kreuz, Marter
cruciatibus cruciatus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Marter, Folter
crudeleter crudeliter (Adv.) roh, grausam, unmenschlich
crudeli crudelis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) roh, grausam, unmenschlich
crudelis crudelis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) roh, grausam, unmenschlich
crux crux, crucis (f Nomin. Sing.) Kreuz, Marter
cubicoli cubiculum, i (n Genet. Sing.) Kammer, Schlafzimmer
cubiculi cubiculum, i (n Genet. Sing.) Kammer, Schlafzimmer
cui qui, quae, quod (Dativ Sing. mask., fem., neutr.) welchem, welcher, wem (interrog.)
cui quis, quis, quid (Dativ Sing. mask., fem., neutr.) wem?, für wen?
cuinomento cognomentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Beiname
cuius qui, quae, quod (Genet. Sing. m, f, n) welches
cuiuscumque quicumque, quaecumque, quodcumque (Genet. Sing. m, f, n) wer auch aimmer, alles was
cuiusdam quidam, quaedam, quiddam (Genet. Sing. m, f, n) ein gewisser, jemand, manche
culmen culmen, inis (m Nomin. od. Akk. Sing.) Gebiet, Gipfel
culmenis culmen, inis (m Genet. Sing.) Gebiet, Gipfel
culmine culmen, inis (m Abl. Sing.) Gebiet, Gipfel
culminis culmen, inis (m Genet. Sing.) Gebiet, Gipfel
culpabelis culpabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. nautr.) schuldig, sünhaft
culpae culpa, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Schuld, Sünde
culpam culpa, ae (f Akk. Sing.) Schuld, Sünde
culparum culpa, ae (f Genet. Plural) Schuld, Sünde
culpis culpa, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Schuld, Sünde
culto cultus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) gepflegt, gebildet
cultoribus cultor, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Bebauer, Verehrer, Bewohner
cultu colo, colui, cultus (3 Dat. od. Abl. Sing.) um zu beehren, pflegen. bewohnen
cultu cultus, us (m Supinum) Lebensweise, Kult, Religion
cultum cultus, us (m Akk. Sing.) Verehrung, Religion
cum cum (Konjunktion m. Indikativ.) da, als (invers.)
cum cum (Konjunktion m. Konjunktiv) als, nachdem (historicum)
cum cum (Konjunktion m. Konjunktiv) da, weil (kausal)
cum cum (Konjunktion m. Konjunktiv) obgleich (concessivum)
cum cum (Konjunktion m. Konjunktiv) da doch, während dagegen (adversativum)
cum cum primum sobald ()
cum cum (Konjunktion m. Indikativ.) indem, dadurch daß (explicativum)
cum maxime cum (Adv.) ganz vorzüglich, mehr denn je
cum cum (Konjunktion m. Indikativ.) seit dem, seit ()
cum cum (Konjunktion m. Indikativ.) wann, zu der Zeit, damals als (zeitl.)
cum cum (Präpos. m. Ablat.) doch nur, nur mit (beschränkend)
cum cum (Präpos. m. Ablat.) unter, mit, nicht ohne (kausal)
cum cum (Präpos. m. Ablat.) zugleich mit, gleichzeitig mit, unmittelbar nach (zeitl.)
cum cum (Präpos. m. Ablat.) mit, nebst, sammt (räuml.)
cum cum (Konjunktion m. Indikativ) so oft als, jedesmal (iterativ)
cumque cumque (Adv.) wann immer, jederzeit
cumta comptus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sauber, gefällig
cumtis comptus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sauber, gefällig
cumtus comptus, a, um (Nomin. Sing. mask.) sauber, gefällig
cuncta cunctus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) alle, ganz, gesamt
cuncti cunctus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) alle, ganz, gesamt
cunctis cunctus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alle, ganz, gesamt
cunctos cunctus, a, um (Akk. Plural maks.) alle, ganz, gesamt
cunctosque cunctus, a, um +-que (Akk. Plural mask.) alle, ganz, gesamt
cunctus cunctus, a, um +-que (Nomin. Sing mask.) alle, ganz, gesamt
Cundomarus Gundowald † 585 unehel. Sohn Chlothars I.
cuneos cuneus, i (m Akk. Plural) Keil
cupeditatem cupiditas, atis (f Akk. Sing.) Leidenschaft, Begierde, Ehrgeiz
cupedus cupidus, a, um (Nomin. Sing. mask.) begierig, leidenschaftlich
cupide cupide (Adv.) gierig, voreilig, leidenschaftlich
cupiditates cupiditas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Leidenschaft, Begierde, Ehrgeiz
cupiditatis cupiditas, atis (f Genet. Sing.) Leidenschaft, Begierde, Ehrgeiz
cupiens cupiens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.)
cupis cupa, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Becher, Fass
cur cur (Adv.) weshalb, warum
cura cura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sorgfalt, Pflege, Aufsicht
curam cura, ae (f Akk. Sing.) Sorgfalt, Pflege, Aufsicht
curavit curo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat gesorgt, sich gekümmert, verwaltet
curet curo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde sorgen, sich gekümmern, verwalten
curiosissime curiosissime (Superlat. (Adv.)) eifrig, neugierig, sorgfältig
curiosissimo curiosus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) eifrig, neugierig, sorgfältig
currente curro, cucurri, cursus (3 Partizip Präs.) eilend, laufend, verstreichend
currentes curro, cucurri, cursus (3 Partizip Präs.) eilend, laufend, verstreichend
curricula curriculum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Wettlauf, Lebenslauf, Lehrgang
curso curro, cucurri, cursus (3 Partizip Perf. Passiv) gelaufen, verlaufen, verstrichen
cursu cursus, us (m Abl. Sing.) Lauf, Bahn
cursum cursus, us (m Akk. Sing.) Lauf, Bahn
cursus cursus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Lauf, Bahn
Cusduno Coudun Ort in der Region Oise
custodebant custodio, ivi, itus (4 3. Person Plural Imperf.) sie bewachten, schützten, verwahrten
custodia custodia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Haft, Gewahrsam
custodibus custos, odis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Wächter
custodienda custodio, ivi, itus (4 Gerundivum) was zu bewachen, zu schützen, zu verwahren ist
custodiendum custodio, ivi, itus (4 Gerundivum) was zu bewachen, zu schützen, zu verwahren ist
custodire custodio, divi, ditus (4 Infinit. Präs.) bewahren, schützen
custodiretur custodio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde geschützt, bewacht, zurück gehalten werden
custoditur custodio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird geschützt, bewacht, zurück gehalten
custodum custos, odis (m/f Genet. Plural ) Hüter, Beschützer
custos custos, odis (m/f Nomin. Sing.) Hüter, Beschützer
custudiunt custodio, ivi, itus (4 3. Person Plural Präs.) sie schützen, bewachen, halten zurück
portas Cypias Kaspische Pforte, Pass im Elburs-Gebirge im nördl. Iran
mare Cypium Kaspisches Meer
cytiris Chytiris ?

D

Dado Dado * 609 Dagger; 684 Bischof von Rouen
Dadone Dado * 609 Dagger; 684 Bischof von Rouen
Dadonis Dado * 609 Dagger; 684 Bischof von Rouen
Dagobert Dagobert I. *608 † 639 fränk. König, Merowinger
Dagoberte Dagobert I. *608 † 639 fränk. König, Merowinger
Dagoberti Dagobert I. *608 † 639 fränk. König, Merowinger
Dagoberto Dagobert I *608 † 639 fränk. König, Merowinger
Dagobertum Dagobert I *608 † 639 fränk. König, Merowinger
Dagobertus Dagobert I *608 † 639 fränk. König, Merowinger
damnarint damno, avi, atis (1 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten verurteilt, mißbilligt, verflucht
dant do, dedi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie geben
dantes do, dedi, atus (1 Partizip Präs.) gebend
dantis do, dedi, atus (1 Partizip Präs.) gebend
dapes daps, dapis (f Nomin. od. Akk. Plural) Speise, Festmahl
dare do, dedi, datus (1 Infinit. Präs.) geben, überreichen
dares do, dedi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Imperf.) du würdest geben, gewähren, zugestehen
daret do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde geben, überreichen
darit do, dedi, datus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde geben, überreichen
data do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben, überreicht
datis do, dedi, datus (1 Partizip Perf. Passiv) gegeben, überreicht
daturus do, dedi, datus (1 Partizip Futur) was zu geben, überreichen ist
David David bibl. Prophet
Davit David bibl. Prophet
de de (Präpos. m. Abl.) von, bezüglich
debeant debeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Präs.) sie schulden, müssen
debeat debeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Präs.) er schuldet, muß
debebant debeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Imperf.) sie schuldeten, müßten
debebat debeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Imperf.) er schuldete, mußte
deberent debeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden schulden, müssen
deberet debeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde schulden, müssen
deberetur debeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde geschuldet werden, verdankt werden, bestimmt sein
deberint debeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Konj. Perf. od. FuturII) sie hätten geschuldet
deberit debeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde schulden, verdanken, bestimmen
debet debeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Präs.) er schuldet, verdankt, bestimmt
debetam debeo, bui, bitus (2 Partizip Perf. Passiv) geschuldet, verdankt, bestimmt
debeto debeo, bui, bitus (2 Partizip Perf. Passiv) geschuldet, verdankt, bestimmt
debitam debeo, bui, bitus (2 Partizip Perf. Passiv) geschuldet, verpflichtet
debitum debitum , i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Pflicht, Schuldigkeit
debuerant debeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten geschuldet, verdankt, bestimmt
debuissent debeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten geschuldet, verdankt, bestimmt
debuissimus debeo, bui, bitus (2 1. Person Plural Konj. Plusquamperf.) wir hätten geschuldet, verdankt, bestimmt
debuissint debeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten geschuldet, verdankt, bestimmt
dece deceo, cui, - (2 2. Person Sing. Imperat. Präs.) kleide!, schmücke, gezieme!
decebat deceo, decui, - (4 3. Person Sing. Imperf.) es geziemte
decedens decedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) weichend, weggehend, sterbend
decedentem decedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) weichend, weggehend, sterbend
decedentibus decedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) weichend, weggehend, sterbend
decem decm zehn
decemo decimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) der zehnte
decerneret decerno, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde entscheiden, bestimmen, streiten
decertantes decerto, avi, atus (1 Partizip Präs.) bis zur Entscheidung kämpfen
decesso decedo, cessi, cessus (3 Partizip Perf. Passiv) weggegangen, gestorben
decet decet, decuit, - (2 3. Person Sing. Präs.) es ziemt sich, er ziert
decidit decido, cidi, - (3 3. Person Sing. Präs.) er fällt herab, stirbt
decimo decimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) der zehnte
declarare declaro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) deutlich machen, erklären, verkünden
declarat declaro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er macht deutlich, erklärt, verkündet
declinans declino, avi, atus (1 Partizip Präs.) ablenjend, ablehnend, abweichend, neigend
decore decus, oris (n Abl. Sing.) Schmuck, Zierde, Anstand, Ruhm
decoris decus, oris (n Genet. Sing.) Schmuck, Zierde, Anstand, Ruhm
decretum decretum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Entscheidung, Beschluss, Verordnung, Grundsatz
decrevimus decerno, crevi, cretus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben entschieden, bestimmt
decrevit decerno, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat entschieden, bestimmt
decuit decet, decuit, - (2 3. Person Sing. Perf.) es hat sich geziemt, ist angemessen gewesen
dederat do, dedi datus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gegeben
dederit decet, decuit, - (2 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte sich geziemt, wäre angemessen gewesen
dederunt do, dedi datus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben gegeben
dedirant do, dedi datus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten gegeben
dedit do, dedi datus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat gegeben
deditum dedo, dedidi, deditus (3 Partizip Perf. Passiv) ausgeliefert, gewidmet, ergeben
dedr = deditur do, dedi datus (1 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist gegeben worden
deditus deditus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ergeben, zugetan
deducat deduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde hinabführen, ableiten, zu Grabe geleiten
deductum deduco, duxi, ductue (3 Partizip Perf. Passiv) abgeleitet
defensare defenso, -, - (1 Infinit. Präs.) abwehren, verteidigen, schützen
defensionem defensio, onis (f Akk. Sing.) Verteidigung, Schutz
defensor defensor, oris (m Nomin. Sing.) Verteidiger
defensores defensor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Verteidiger
deferbuit defervesco, rvi/bui, - (3 3. Person Sing. Perf.) er hat aufgebraust, ausgetobt
deferens defero, tuli, latus (unregelm. Partizip Präs.) überbringend, meldend, beauftragend, einrichtend
deferre defero, tuli, latus (unregelm. Infinit. Präs.) überbringen, melden, beauftragen, einrichten
deferri defero, tuli, latus (unregelm. Infinit. Präs. Passiv) überbracht werden, gemeldet, beauftragt, eingerichtet werden
defertur defero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird überbracht, gemeldet, beauftragt, eingerichtet
definsandum defenso, -, - (1 Gerundium) um zu verteidigen
definsasse = defendisse (MS) defendo, fendi, fensus (3 Infinit. Perf.) verteidigt haben, abgewehrt haben
defixum defigo, defixi, defixus (3 Partizip Perf. Passiv) eingeschlagen, angebracht, befestigt
defuncto defungor, functus sum (3 Partizip Perf. Passiv) gestorben
defunctum defungor, functus sum (3 Partizip Perf. Passiv) gestorben
defunctus est defungor, functus sum (3 3. Person Sing. Perf.) er ist gestorben
degentem dego, degi, - (3 Partizip Präs.) verweilend, lebend
degradandum degrado, avi, atus (1 Gerundium) um abzusetzen
degradaret degrado, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte abgesetzt
degradaretur degrado, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre abgesetzt worden
degradatum degrado, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) abgesetzt
degradatur degrado, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er ist abgesetzt worden
dehonestatus dehonesto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) entehrt, entweiht
dei deus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Gott
deiecerit deicio, eci, ectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte hinabgestürzt
deieciunt deicio, eci, ectus (3 3. Person Plural Präs.) sie werfen zu Boden, verjagen, berauben
deiectus deiectus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Abhang, Absturz
deinceps deinceps (Adv.) zunächst, sodann, von Geschlecht zu Geschlecht
deinde deinde (Adv.) dann, danach, darauf, ferner
deinter deinter (Adv.) nachher
Deique deus, i +-que (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Gott
delectaretur delecto, avi, atus (1 3, Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre erfreut worden, unterhalten worden
delectet delecto, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Pr#228;s.) er würde sich vergnügen, erfreuen
delegaret delego, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde hinschicken, anvertrauen, übertragen
delegata delego, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) hingeschickt, anvertraut, übertragen
delegationem delegatio, onis (f Akk. Sing.) Gesandschaft, Übertragung, Anweisung, Steuererhebnung
delerantes deliro, avi, atus (1 Partizip Präs.) verrückt seiend
deliberare delibero, avi, atus (1 Infinit. Präs.) beraten, erwägen, sich entscheiden
deliberas delibero, avi, atus (1 2. Person Sing. Präs.) du berätst, erwägst, entscheidest dich
delictus deliquo, qui, ictus (3 Partizip Perf. Passiv) verfehlt, gesündigt
deligantes deligo, avi, atus (1 Partizip Präs.) befestigt, angebunden
deligit deligo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er befestigt, gebindet an
deliniret delinio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde beschwichtigen, gewinnen, locken
delirent deliro, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Präs.) sie wären verrückt, nicht bei Verstande
delucedato = elucidato? elucido, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) klargestellt, verherrlicht
delucolo diluculum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Morgenröte, Tagesanbruch
demenciae dementia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Wahnsinn, Unverstand, Torheit
dementacio dementatio, onis (f Nomin. Sing.) Verwirrung, Kopflosigkeit
demicans dimico, avi, atus (1 Partizip Präs.) kämpfend, fechtend
demicavit dimico, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat gekämpf, gefochten
demonstrans demonstro, avi, atus (1 Partizip Präs.) zeigend, dargelegend, bestimmend
demonstratum fuerat demonstro, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf. Passiv) es war gezeigt worden, dargelegt worden,, bestimmt worden, bewiesen worden
demum demum (Adv.) gerade, erst, endlich, zuletzt
denegabat denego, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er lehnte ab, leugnete, verweigerte, versagte
denegans denego, avi, atus (1 Partizip Präs.) ablehnend, leugnend, verweigernd, versagend
denegebat denego, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er lehnte ab, leugnete, verweigerte, versagte
deniget denego, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde ablehnen, leugnen, verweigern, versagen
denique denique (Adv.) gerade eben, endlich, schließlich
denominatis denomino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) benannt
densitas densitas, atis (f Nomin. Sing.) Dichte
denso densus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) dicht
Denteleni Dentelin de Mons 7. Jahrhundert Heiliger
Denteleno Dentelin de Mons 7. Jahrhundert Heiliger
Dentelenoe Dentelin de Mons 7. Jahrhundert Heiliger
Dentilini Dentelin de Mons 7. Jahrhundert Heiliger
Dentilonis Dentelin de Mons 7. Jahrhundert Heiliger
denuscetur dinosco, dinovi, - (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird unteschieden werden
Deo deus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Gott
depelleret depello, puli, pulsus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde vertreiben, beseitigen
depopulant depopulor, atus sum (1 3. Person Plural Präs. Deponens) sie verwüsten, plündern
deposuit depono, posui, positus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben, niedergelegt, übergeben, aufgegeben
depotant deporto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie tragen weg, bringen weg
depotatis deputatus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) abgeordnet, vorgesehen
depraecabat deprevor, catus sum (1 3. Person Sing. Imperf.) er erbat, verfluchte, verbot
deprecante deprecor, catus sum (1 Partizip Präs.) ablehnend durch Bitten abzuwendend
depredandum depraedo, avi, atus (Gerundium) um zu verwüsten, zu plündern
depredationes depraedatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Raub
deprehendisset depreheno, hendi, hensus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte erfaßt, wahrgenommen
deprimens deprimo, pressi, pressus (3 Partizip Präs.) herunterdrückend, erniedrigend
dereliquit derelinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat verlassen
derepit derepo, repsi, - (3 3. Person Sing. Präs.) er kriecht herab, schleicht herab
dericti dirigo, rexi, rectus (3 Partizip Perf. Passiv) gelenkt, bestimmt
derogans derogo, avi, atus (1 Partizip Präs.) entziehend, beschränkend
deruptum deruptus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) abschüssig
deruptum dirumpo, dirupi, diruptus (3 Partizip Perf. Passiv) zerrissen, zerstört
Dervanus Dervanus ? Heerführer der Sorben gegen Dagoberts Franken
describendum describo, scripsi, scriptus () 3 Gerundium um aufzuschreiben, zu bezeichnen
describit describo, scripsi, scriptus () 3 3. Person Sing. Präs. er schreibt auf, bezeichnet, erklärt
describitur describo, scripsi, scriptus () 3 3. Person Sing. Präs. Passiv es wird aufgeschrieben, bezeichnet, erklärt
deservientibus deservio, servivi, - (4 Partizip Präs.) dienend, sich widmend, sich hingebend
deserviri deservio, servivi, - (4 Infinit. Präs. Passiv) bedient werden, gewidmet werden, hingegeben werden
deserviunt deservio, servivi, - (4 3. Person Plural Präs.) sie dienen, widmen sich, geben sich hin
desiderabilem desiderabilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) wünschenswert
desiderat desidero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verlangt, wünscht, begehrt
desideriis desiderium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Sehnsucht, Wunsch, Verlangen
desiderio desiderium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Sehnsucht, Wunsch, Verlangen
desiderium desiderium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Sehnsucht, Wunsch, Verlangen
Desiderius Desiderius von Vienne † 606 Erzbischof von Vienne, Heiliger, exiliert von Königin Brunhilde
designatum designo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bezeichnet, berufen
designaverat designo, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf. ) er hatte bezeichnet, berufen
desolvebant desolvo, solvi, solutus (3 3. Person Plural Imperf.) sie zahlten aus, verteilten
desperare despero, avi, atus (1 Infinit. Präs.) verzweifeln, die Hoffnung aufgeben
despexit despicio, spexi, spectus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat verachtet
despiciens despicio, spexi, spectus (3 Partizip Präs.) verachten
desponsavit desponso, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat sich vermählt
destinant destino, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie beschließen, nehmen sich vor
destinari destino, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) beschlossenen werden, vorgenommen werden
destinarunt destino, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben beschlossen, sich genommen
destinavit destino, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat beschlossen, sich genommen
destruere destruo, struxi, structus (3 Infinit. Präs.) niederreißen, vernichten
destruxit destruo, struxi, structus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat niedergerisseen, vernichtet
desuper desuper (Adv.) von oben, darüber, obendrein
detecti detego, texi, tectus (3 Partizip Perf. Passiv) enthüllt, verraten
detenti detineo, tinui, tentus (2 Partizip Perf. Passiv) festgehalten, gefesselt
detinetur detineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird festgehalten, gefesselt
detrahendo detraho, traxi, tractus (3 Gerundium) um abzuziehen, wegzunehmen, zu zwingen
deturpari deturpo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passsiv) verunstaltet werden
deturpat deturpo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verunstaltet
Deum deus, i (m Akk. Sing.) Gott
deus deus, i (m Nomin. Sing.) Gott
devastans devasto, avi, atus (1 Partizip Präs.) verwüstend, ausplündern
devectus deveho, vexi, vextus (3 Partizip Perf. Passiv) herbeigeschafft, weggerissen, gekommen
deverte deverto, verti, versus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) wende dich ab!, kehre ein!
devicti devinco, vici, victus (3 Partizip Perf. Passiv) besiegt
devictoque devinco, vici, victus +-que (3 Partizip Perf. Passiv) besiegt
devidetur divido, visi, visus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird getrennt werden, zerteilt werden
devino divinus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) göttlich, erhaben
devisi divido, visi, visus (3 Partizip Perf. Passiv) getrennt, zerteilt
devitando devito, avi, atus (1 Gerundium) um zu vermeiden, zu verhüten
devitandum devito, avi, atus (1 Gerundium) um zu vermeiden, zu verhüten
devocione devotio, onis (f Abl. Sing.) Weihe, Verehrung, Frönnugkeit
devolgatum divulgo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) veröffentlicht, verbreitet, ausgebreitet
devote devotus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) geweiht, gewidmet
devoti devotus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) ergeben andächtig, fromm
devotio devotio, onis (f Nomin. Sing.) Verehrung, Hochachtung, Ergebenheit, Treue
devotione devotio, onis (f Abl. Sing.) Verehrung, Hochachtung, Ergebenheit, Treue
devotionem devotio, onis (f Akk. Sing.) Verehrung, Hochachtung, Ergebenheit, Treue
devotionis devotio, onis (f Genet. Sing.) Verehrung, Hochachtung, Ergebenheit, Treue
devotissime devotissime (Superlat. Adv.) sehr fromm, getreu
devotissimus devotus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) sehr fromm, getreu
devotius devotus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) frommer, getreuer
devoto devotus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) fromm, getreu
devotus devotus, a, um (Nomin. Sing. mask.) fromm, getreu
dextras dextra, ae (f Akk. Plural) rechte Hand
dextro dexter, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) rechts, passend, gewandt
diaconus diaconus, i (m Nomin. Sing.) Diakon
diae divus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) göttlich, selig
diae = die (MS 59v) dies, diei (m/f Abl. Sing.) Tag
diaebus dies, diei (m/f Dat. od. Abl. Plural) Tag
diaerum dies, diei (m/f Genet. Plural) Tag
diberint debeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Konj. Perf. od. FuturII) sie hätten geschuldet
dibuissit debeo, , bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er geschuldet hatte, verdankt hatte
dicebat dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Imperf.) er genannte, sagte
dicendi dico, dixi, dictus (3 Gerundium) um zu nennen, sagen
dicens dico, dixi, dictus (3 Partizip Präs.) versichernd, nennend, sprechend
dicensque dico, dixi, dictus +-que (3 Partizip Präs.) nennend, sprechend
dicent dico, dixi, dictus (3 3. Person Plural Futur) sie werden nennen, sagen
dicentes dico, dixi, dictus (3 Partizip Präs.) nennend, sprechend
dicere dico, dixi, dictus (3 Infinit. Präs.) sagen, sprechen
diceret dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde nennen, sagen, sprechen
dicetur dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde genannt
dicit dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs.) er nennt, sagt, spricht
dicitur dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird ganannt, gesagt, gesprochen
dicibatur dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird genannt werden
dicione dicio, onis (f Abl. Sing.) Herrschaft, Macht, Gerichtsbarkeit
dicionebus dicio, onis (f Dat. od. Abl. Plural ) Herrschaft, Macht, Gerichtsbarkeit
dicionem dicio, onis (f Akk. Sing.) Herrschaft, Macht, Gerichtsbarkeit
diciones dicio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Herrschaft, Macht, Gerichtsbarkeit
dicioni dicio, onis (f Dat. Sing.) Herrschaft, Macht, Gerichtsbarkeit
dicionibus dicio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Herrschaft, Macht, Gerichtsbarkeit
dicit dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs.) er sagt, nennt
dicitis dico, dixi, dictus (3 2. Person Plural Präs.) ihr sagt, nennt
dicitur dico, dixi, dictus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gesagt, genannt
dicta dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagen, genannt, gesprochen
dictae dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagen, genannt
dictantes dicto, avi, atus (1 Partizip Präs.) diktierend, vorsagend
dicti dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagen, genannt
dictis dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagen, genannt
dicto dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagen, genannt
dictorum dico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) gesagen, genannt
dictum dico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) gesagt, genannt, behauptet
dictum est dico, dixi, dictue (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist gesagt worden, genannt worden, behauptet worden
dictus dico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) gesagt, genannt, behauptet
dicunt dico, dixi, dictue (3 3. Person Plural Präs.) sie sagen, behaupten
die dies, diei, (m/f Abl. Sing.) Tag
diebus dies, diei, (m/f Dat. od. Abl. Plural) Tag
diem dies, diei, (m/f Akk. Sing.) Tag
dierum dies, diei, (m/f Genet. Plural) Tag
dies dies, diei, (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Tag
differri differo, -, - (unregelm. Infinit. Präs. Passiv) unterschieden werden
diffusa diffusus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ausgegossen, ausgebreitet
diffuso diffusus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) ausgegossen, ausgebreitet
digesta digestus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr. verdaut, geordnet, verfasst
digna dignus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) angemessen, würdig
dignam dignus, a, um (Akk. Sing. fem.) angemessen, würdig
dignanter dignanter (Adv.) wohlwollend, ehrwürdig
dignarit = dignaverit digno, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat gewürdigt
dignasti digno, avi, atus (1 2. Person Sing. Perf.) du hast gewürdigt
dignatur digno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gewürdigt
dignatus digno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gewürdigt
digne digne (Adv.) würdig, wert, angemessen
dignetatem dignitas, atis (f Akk. Sing.) Würde, Rang, Ansehen
dignetatis dignitas, atis (f Genet. Sing.) Würde, Rang, Ansehen
digni dignus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask,) würdig, angemessen
dignitate dignitas, atis (f Abl. Sing.) Würde, Rang, Ansehen
dignitates dignitas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Würde, Rang, Ansehen
dignitatis dignitas, atis (f Genet. Sing.) Würde, Rang, Ansehen
dignum dignus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Nomin. Sing. mask,) würdig, angemessen
dignus dignus, a, um (Nomin. Sing. mask.) angemessen, würdig
dilatando dilato, avi, atus (1 Gerundium) um auszudehnen
dilatare dilato, avi, atus (1 Infinit. Präs.) ausdehnen, erweitern
dilectus diligo, lexi, lectus (3 Partizip Perf. Passiv) verehrt, geliebt
dilectus dilectus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Auswahl, Aushebnung
dilegeretur diligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre verehrt, geliebt worden
dilexerat diligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) sie hatte verehrt, geliebt
dilexisse diligo, lexi, lectus (3 Infinit. Perf.) verehrt haben, geliebt haben
dilientissime = diligentissime diligens, entis (Superlat. Adv.) sorgfältig, gründlich
diligebat diligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Imperf.) er schätzte hoch, verehrte
diligebatur diligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde hoch geschätzt, verehrt
diligencius diligens, entis (Komparat. Adv.) sorgfältig, gründlich
diligens diligens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) sorgfältig, gründlich
diligenter diligenter (Adv.) sorgfältig, gründlich
diligentius diligens, entis (Komparat. Adv.) sorgfältig, gründlich
diligeretur diligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er solle verehrt werden
diligit diligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Präs.) er verehrt, schätzt
dilixerat diligo, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte verehrt, schätzt
dilucidato dilucido, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verdeutlicht
dimersurum demergo, mersi, mersus (3 Partizip Futur) was einzutauchen ist, zu versenken ist
diminutione diminutio, onis (f Abl. Sing.) Verminderung, Schwächung
dinoscitur dinosco, novi, - (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird erkannt, unterschieden
dinuo denuo (Adv.) nochmals, erneut
dinuscetur dinosco, novi, - (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird unterschieden werden, gekannt werden
dio dius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) göttlich
Dionensis
Dioninsis Dionisius von Paris 3. Jahrhundert Bischof von Paris, Heiliger
Dionisis Dionisius von Paris 3. Jahrhundert Bischof von Paris, Heiliger
directa directus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gerade, geradezu
directi directus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr, od. Nomin. Plural mask.) gerade, geradezu
directum directus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gerade, geradezu
directus directus, a, um (Nonin. Sing. mask.) gerade, geradezu
diregit dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Präs.) er richtet gerade, lenkt, steuert, bestimmt
diregitur dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Präs.) er wird geradegerichtet, gelenkt, gesteuert, bestimmt
direxerat dirigo, exi, ectus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gelenkt, zugesandt, hingewandt
direxit dirigo, exi, ectus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat gelenkt, zugesandt, hingewandt
dirictus dirigo, rexi, rectus (3 Partizip Perf.) gelenket, geordnet, bestimmet
diriens dirigo, rexi, rectus (3 Partizip Präs.) lenkend, ordnend, bestimmend
dirigens dirigo, rexi, rectus (3 Partizip Präs.) lenkend, ordnend, bestimmend
dirigensque dirigo, rexi, rectus +-que (3 Partizip Präs.) lenkend, ordnend, bestimmend
dirigerit dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde lenken, ordnen, bestimmen
diriget dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Futur) er wird lenken, ordnen, bestimmen
dirigetur dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird gelenkt, geordnet, bestimmt
dirigi dirigo, rexi, rectus (3 Infinit. Präs. Passiv) gerichtet werden, geordnet werden, bestimmt werden, gelenkt werden
dirigimus dirigo, rexi, rectus (3 1. Person Plural Präs.) wir richten, ordnen, bestimmen, lenken
dirigit dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Präs.) er richtet sich an
dirigitur dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gerichtet, geordnet, bestimmt, gelenkt
dirigunt dirigo, rexi, rectus (3 3. Person Plural Präs.) sie richten, ordnen, bestimmen, lenken
diris dirus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) schrecklich, grausam
dirixerat dirigo, reci, rectus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) es hatte gerichtet, geordnet, bestimmt, gelenkt
dis dis, ditis (Nomin. Sing. mask. od. fem.) reich
discedentibusque dioscedo, cessi, cessus +-que (3 Partizip Präs.) weggehend, verschwindend, sterbend
disceptatione disceptatio, onis (f Abl. Sing.) verhandlung, Streitfrage, Entscheidung
discerent disco, didici, - (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden lernen, erfahren
discerni discerno, crevi, cretus (3 Infinit. Präs. Passiv) getrennt werden, unterschieden werden, beurteilt werden
discescat disseco, cui, ctus (1 3. Person Sing. Präs.) er zerschneidet
discessit discedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist weggegangen, abgefallen, gestorben
discessum discessus, us (m Akk. Sing.) Abzug, Trennung, Verbannung
discessurum disceo, cessi, cessus (3 Partizip Futur) der sterben wird, weggehen wird
disciplina disciplina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Unterweisung, Kenntnis, Ordnung, Erziehung
disciplinae disciplina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Unterweisung, Kenntnis, Ordnung, Erziehung
disciplinam disciplina, ae (f Akk. Sing.) Unterweisung, Kenntnis, Ordnung, Erziehung
discisceret decisco, descivi, descitus (3 3. Person Sin. Konj. Imperf.) er würde abtrünnig, abfallen
discoperiri discoperio, rui, ertus (4 Infinit. Präs. Passiv) enthüllt werden
discordias discordia, ae (f Akk. Plural) Zwietracht, Uneinigkeit
discribetur discribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird bestimmt werden, eingeteilt werden
discum discus, i (m Akk. Sing.) Teller, Platte
discumbere discumbo, bui, bitus (3 Infinit. Präs.) sich lagern, niederlegen
discurrentebus discurro, curri, cursus (3 Partizip Präs.) auseinanderlaufend
discurrentes discurro, curri, cursus (3 Partizip Präs.) auseinanderlaufend
discurrentibus discurro, curri, cursus (3 Partizip Präs.) auseinanderlaufend
discussionem discussion, oßnis (f Akk. Sing.) Untersuchung, Erörterung, Verhandlung
discutiens dosvitio, cussi, cussus (3 Partizip Präs.) verscheuchend, zerstreuend, untersuchend, darlegend
disiecta disiectus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verstreut, ausgedehnt
dispecere dispicio, pexi, pectus (3 Infinit. Präs.) umherspähen, wahrnehmen, erkennen, bedenken
dispendio dispendium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Verlust, Schaden, Verzug
dispendium dispendium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Verlust, Schaden, Verzug
dispensationem dispensatio, onis (f Akk. SIng.) Einteilung, Verwaltung, AUfgabe, Verleihung
dispersam dispergo, persi, persus (3 Partizip Perf. Passiv) zerstreut
dispersi dispergo, persi, persus (3 Partizip Perf. Passiv) zerstreut
dispersi fuissent dispergo, persi, persus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf. Passiv) sie wären zerstreut gewesen
dispicetur dispicio, pexi, pectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird wahrgenommen, gesehen, erwogen
dispiciens dispicio, pexi, pectus (3 Partizip Präs.) wahrnehmend, sehend, erwägend
dispicirit dispicio, pexi, pectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wahrnehmen, sehen, erwägen
disponebat dispono, posui, positus (3 3. Person Sing. Imperf.) er befahl, machte bereit, entschloß sich
disponens dispono, posui, positus +-que (3 Partitzip Präs.) befehlend, bereit machend, sich entschließend
disponensque dispono, posui, positus +-que (3 Partitzip Präs.) befehlend, bereit machend, sich entschließend
disponent dispono, posui, positus (3 3. Person Plural Futur) sie werden befehlen, bereit machen, sich entschließen
disponit dispono, posui, positus (3 3. Person Sing. Präs.) er befiehlt, macht bereit, entschließt sich, sich anschicken
disponsata desponso, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) anvertraut, vermählt
disponsavit dispono, posui, positus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte verfügt, angeordnet, festgesetzt
disposuaerit dispono, sui, situs (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte verteilt, verfügt, angeordnet, befohlen
disposuerit dispono, sui, situs (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte verteilt, verfügt, angeordnet, befohlen
disposuissit dispono, sui, situs (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde verteilt haben, verfügt haben, angeordnet haben, befohlen haben
disposuit dispono, sui, situs (3 3. Person Sing. Perf.) er hat verteilt, verfügt, angeordnet, befohlen
disrumpetur disrumpo, rupi, ruptus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird zerstört werden, zerbrochen werden, auseinander gerissen werden
disrupta disrumpo, rupi, ruptus (3 Partizip Perf. Passiv) zerstört, zerbrochen, auseinandergerissen
disseminat dissemino, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) sie streut aus, verbreitet
dissimulat dissimulo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verleugnet, heuchelt, verhehlt
dissolvebant dissolvo, solvi, solutus (3 3, Person Plural Imperf.) sie lösten auf, trennten, ermatteten
distinatur destino, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird bestimmt, verlobt
distribuerentur distribuo, bui, butus (3 3. Person Plutal Konj. Imperf. Passiv) sie würden aufgeteilt werden, verteilt werden, gemustert werden
distribuit distribuo, bui, butus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er hat aufgeteilt, verteilt, gemustert
distruas destruo, ruxi, ructus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest einreißen, vernichten, zerstören
distructum destruo, ruxi, ructus (3 Partizip Perf. Passiv) eingerissen, vernichtet, zerstöret
distruens destruo, ruxi, ructus (3 Partizip Präs.) einreißend, vernichtend, zerstörend
distulit differo, distuli, dilatus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat verbreitet, verschoben, entfernt
ditandis dito, avi, atus (1 Gerundivum) um zu bereichern
ditare dito, avi, atus (1 Infinit. Präs.) bereichern
ditasset dito, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er sich bereichert hätte
ditata dito, avi, atus (1 Partizip Perf. Pasiv) bereichert
ditator ditator, oris (m Nomin. Sing.) Bereicherer
ditatos dito, avi, atus (1 Partizip Perf. Pasiv) bereichert
ditatus dito, avi, atus (1 Partizip Perf. Pasiv) bereichert
ditaverant dito, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten sich bereichert
ditavit dito, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat bereichert
ditione ditio, onis (f Abl. Sing.) Gewalt, Herrschaft
ditionis ditio, onis (f Genet. Sing.) Gewalt, Herrschaft
diu diu (Adv.) lange, bei Tage
divae divus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Pkural fem.) göttlich, himmlisch
diversa diversus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verstreut, verschieden
diversas diversus, a, um (Akk. Plural fem.) verstreut, verschieden
diversis diversus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) verstreut, verschieden
dividemus divido, visi, visus (3 1. Person Plural Futur) wir werden teilen, halbieren
dividuntur divido, visi, visus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden geteilt, halbiert
divina divinus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) göttlich, heilig, prophetisch
divinam divinus, a, um (Akk. Sing. fem.) göttlich, heilig, prophetisch
divinitus divinitus (Adv.) göttlich, durch göttliche Fügung
divino divinous, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) göttlich, prophetisch
Divione Divion, Stadt im Dept. Pas-de-Calais
Divioninse Divion, Stadt im Dept. Pas-de-Calais
Divionna Divion, Stadt im Dept. Pas-de-Calais
diviserunt divido, visi, visus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben zerteilt
divisi divido, visi, visus (3 Partizip Perf. Passiv) zerteilt, gespalten
divulgatum divulgatus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) allgemein verbreitet
dixi dico, dixi, dictus (3 1. Person Sing. Perf.) ich habe gesagt
diximus dico, dixi, dictus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben gesagt
dixisse dico, dixi, dictus (3 Infinit. Perf.) gesagt haben
dixit dico, dixi, dictus (3 3. Person Plural Perf.) er hat gesagt
dixitque dico, dixi, dictus +-que (3 3. Person Plural Perf.) er hat gesagt
docato ducatus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Dukat, Herzogtum
docatum ducatus, i (m Akk. Sing.) Dukat, Herzogtum
docebunt doceo, cui, ctus (2 3. Person Plural Futur) sie lehren, unterweisen
docebus doceo, cui, ctus (2 2. Person Sing. Futur) du wirst lehren, unterweisen
docebus dux, ducis (m Dat. od. Abl. Plural) Herzig
docem dux, ducis (m/f Akk. Sing.) Herzog, Führer
docente doceo, cui, ctus (2 Partizip Präs.) lehrend, unterweisend
docis doceo, cui, ctus (2 2. Person Sing. Präs.) du lehrst, unterweist
dolis dolus, i (m Dat. od. Abl. Plural) List, Täuschung, Hinterlist
dolore dolor, oris (m Abl. Sing.) Schmerz, Kummer, Leid
dolorem dolor, oris (m Akk. Sing.) Schmerz, Kummer, Leid
dolos dolus, i (m Akk. Plural) List, Täuschung, Hinterlist
dolosis dolosus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) arglistig, böswillig
dolum dolus, i (m Akk. Sing.) List, Täuschung, Hinterlist
domestecus domesticus, i (m Nomin. Sing.) Familienmitglied, Freund, Lehensmann?
domestici domesticus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Familienmitglied, Freund, Lehensmann?
domesticus domesticus, i (m Nomin. Sing.) Familienmitglied, Freund, Lehensmann?
domi domus, us (f Lokat. Sing.) zu Hause
domibus domus, us (f Dat. od. Abl. Plural) Haus, Wohnung
Domiciani Domitian * 51 † 96 röm. Kaiser
domicilium domicilium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wohnung, Haus
domina domina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Herrin, Herrscherin
dominabatur dominor, atus aum (1 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er herrschte
dominacionem dominatio, onis (f Akk. Sing.) Herrschaft
dominae domina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Herrin
domini dominus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Herr
dominandum dominor, atus aum (1 Gerundium Deponens) um zu herrschen
dominarit dominor, atus aum (1 3. Person Sing. Perf.) er hat geherrscht
dominatione dominatio, onis (f Abl. Sing.) Herrschaft, Macht
dominationis dominatio, onis (f Genet. Sing.) Herrschaft, Macht
dominatum dominor, atus aum (1 Partizip Pefrf. Passiv beherrscht
dominavit dominor, atus aum (1 3. Person Sing. Perf.) er hat geherrscht
domine dominus, i (m Vokat. Sing.) Herr, Herrscher
domini dominus, i (m Genet. Sing.) Herr, Herrscher
dominica dominicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) herrschaftlich, kaiserlich
dominicis dominicus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) herrschaftlich, kaiserlich
Domino dominus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Herr
Dominum dominus, i (m Akk. Sing.) Herr
Dominus dominus, i (m Nomin. Sing.) Herr
domna = domina domina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Herrin
domni dominus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Herr
Domnolus Domnole du Mans † 654 Bischof von Le Mans (558 - 581)
domnus dominus, i (m Nomin. Sing.) Herr
domo domus, us (f Dat. od. Abl. Sing.) Haus, Heimat, Niederlassung
domorum domus, us (f Genet. Plural) Haus, Heimat, Niederlassung
domus domus , us (f Akk. Plural) Haus, Heimat, Niederlassung
domus domus, us (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Haus, Heimat, Niederlassung
donamus dono, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir schenken, weihen
donante dono, avi, atus (1 Partizip Präs.) schenkend, weihend
donari dono, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) geschenkt werden, geweiht werden
donationibus donatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Schenkung, Gabe
donec donec (Subjunkt.) solange bis, während
Donmus = dominus dominus, i (m Nomin. Sing.) Herr
dormienti dormio, ivi, itus (4 Partizip Präs.) schlafend
dormire dormio, ivi, itus (4 infinit. Präs.) schlafen
Doromello Dormelles Ort im Dept. Seine-et-Marne
Dovae Doa Fluss im Dept. Vauclus
dua duo, duae, duo (Akk. Plural neutr.) zwei
duabus duo, duae, duo (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zwei
duas duo, duae, duo (Akk. Plural fem.) zwei
dubitat dubito, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er zweifelt, zaudert
dubitet dubito, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er zweifelte, zauderte
dubitetis dubito, avi, atus (1 2. Person Plural Konj. Präs.) ihr würdet zweifeln, zaudern
dublicem duplex, icis (Akk. Sing. mask. od. fem.) zweifach, doppelt
ducati ducatus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Herzogsamt
ducatu ducatus, us (m Abl. Sing.) Herzogsamt
duce dux, ducis (m/f Abl. Sing.) Führer, Herzog
ducebant duco, duxi, ductue (3 3. Person Plural Imperf.) sie zogen, führten
ducebat duco, duxi, ductue (3 3. Person Sing. Imperf.) er zog, führte
ducebus dux, ducis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Führer, Herzog
ducem dux, ducis (m/f Akk. Sing.) Führer, Herzog
ducens duco, duxi, ductue (3 Partizip Präs.) ziehend, führend, bewegend
ducenta ducenti, ae, a (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) 200
ducentas ducenti, ae, a (Akk. Plural fem.) 200
ducentis
duces dux, ducis (m Nomin. od. Akk. Plural) Herzog, Führer
ducetur duco, duxi, ductue (3 Partizip Präs.) ziehend, führend, bewegend
duci dux, ducis (m Dat. Sing.) Heerführer, Herzog
ducibus dux, ducis (m Dat. od. Abl. Plural) Heerführer, Herzog
ducis dux, ducis (m Genet. Sing.) Heerführer, Herzog
ductus duco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) geführt, gezogen, bestimmt
ducum dux, ducis (m Genet. Plural) Heerführer, Herzog
dulcedene dulcedo, inis (f Abl. Sing.) Süße, Lieblichkeit
dulcedine dulcedo, inis (f Abl. Sing.) Süße, Lieblichkeit
dulcior dulcis, e (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) angenehmer, gütiger
dulcissimi dulcis, e (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) angenehmer, gütiger
dulcissimis dulcis, e (Superlat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) angenehmer, gütiger
dulcissimum dulcis, e (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) angenehmer, gütiger
dulciter dulciter (Adv.) süß, lieb, gütig
dum dum (Adv. od. Subjunkt.) nun, doch, wie, lediglich, während, solange
dummodo dummodo (Subjunkt.) wenn nur, insoweit nur
Duninse Thuner See
duo dio, duae, duo (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. neutr.) zwei, beide
duobus dio, duae, duo (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) zwei, beide
duodece = duodecem duodecem zwölf
duodecem duodecem zwölf
duodecemo duodecimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) zwölfter
duodecim duodecem zwölf
duodice duodecem zwölf
duodicem duodecem zwölf
duos duo, ae, o (Akk. Plural mask.) zwei
durans duro, avi, atus (1 Partizip Präs.) dauernd
dux dux, ducis (m/f Nomin. Sing.) Herzog
duxerunt duco, duxi, ductus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben geführt
duxi duco, duxi, ductus (3 1. Person Sing. Perf.) ich habe geführt
duximus duco, duxi, ductus (3 1. Person Plural Perf.) wir haben geführt
duxit duco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat geführt
Dyonisii Dionisius von Paris 3. Jahrhundert Bischof von Paris, Heiliger, Märtyrer
Dyonisium Dionisius von Paris 3. Jahrhundert Bischof von Paris, Heiliger, Märtyrer
Dyonisius Dionisius von Paris 3. Jahrhundert Bischof von Paris, Heiliger, Märtyrer

E

ea is, ea, id (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) diese
eadem eadem (Adv.) ebenda, zugleich, ebenso
eadem idem, eadem, idem (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) derselbe
eadem eadem +-que (Adv.) ebenda, zugleich, ebenso
eademque idem, eadem, idem +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) derselbe
eam eo, ii, itus (unregelm. 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich ginge
eam is, ea, id (Akk. Sing. fem.) diejenige
eamque is, ea, id +-que (Akk. Sing. fem.) diejenige
eamus eo, ii, itus (umregel. 1. Person Plural Konj. Präs.) wir sollen gehen
eandem idem eadem, idem (Akk. Sing. fem.) dieselbe
eandemque idem eadem, idem +-que (Akk. Sing. fem.) dieselbe
earum is, ea, id (Genet. Plural fem.) diejenige
eas is, ea, id (Akk. Plural fem.) diejenige
easdem idem eadem, idem (Akk. Plural fem.) dieselbe
ebdomadis hebdomada, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Woche
ecce ecce (Adv.) sieh da!
ecclesia ecclesia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kirche
ecclesiae ecclesia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Kirche
ecclesiam ecclesia, ae (f Akk. Sing.) Kirche
ecclesiarum ecclesia, ae (f Genet. Plural) Kirche
ecclesias ecclesia, ae (f Akk. Plural) Kirche
eclesia ecclesia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kirche
eclesiae ecclesia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Kirche
eclesiam ecclesia, ae (f Akk. Sing.) Kirche
econtra econtra (Adv.) im Gegenteil
educatos educo, avi, atus (1 Partizip Perf. passiv) erzogen, aufgezogen
effecetur efficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird erzeugt, erbaut, gemacht
effecta efficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) erzeugt, erbaut, gemacht
effectum effectus, us (m Akk. Sing.) Wirkung, Ausführung, Erfolg
effectus effectus, us (m Nomin. od. Genet Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Wirkung, Ausführung, Erfolg
efficatius efficax, acis (Komparat. Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) erfolgreicher, wirksamer
efficax efficax, acis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) erfolgreich, wirksam
efficetur efficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird erzeugt, erbaut, gemacht
efficitur efficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird hergestellt
efficiuntur efficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden erzeugt, erbaut, hergestellt
effodiunt effodio, fodi, fossus (3 3. Person Plural Präs.) sie graben aus, stechen aus
effugere effugo, ugi, giturus (3 Infinit. Präs.) entfliehen, entgehen
effusio effusio, onis (f Nomin. Sing.) Vergießen, Ausgießen
Ega Aega ? Majordomus und engster Berater Donalds I.
Egam Aega ? Majordomus und engster Berater Donalds I.
Egani Aega ? Majordomus und engster Berater Donalds I.
egenis egenus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) bedürftig, arm, misslich
egentium egens, entsi (Genet. Plural m, f, n) bedürftig, arm
egerat ago, egi, actus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte bewegt, gejagt, gehandelt
egerat egero, egessi, egestus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde heraustragen, vertreiben
egesta egero, egessi, egestus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgetragen, vertrieben
ego ego, tu, - (1. Person Sing. Nomin. Sing.) ich
egredi egredior, egressus sum (3 Infinit. Präs. Deponens) heraustragen, vertreiben
egrediens egredior, egressus sum (3 Partizip Präs.) heraustragend, vertreibend
egreditur egredior, egressus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er trägt heraus, vertreibt
egressi egredior, egressus sum (3 Partizip Perf. Passiv) herausgegangen
egressi sunt egredior, egressus sum (3 3. Person Plural Perf.) sie sind herausgegangen
egressum egredior, egressus sum (3 Partizip Perf. Passiv) herausgegangen
egressurum egredior, egressus sum (3 Partiizp Futur) was zu verlassen ist
egressusque egredior, egressus sum +-que (3 Partizip Perf. Passiv) herausgegangen
ei is, ea, id (Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) demjenigen
ei ei () ach!, wehe!
eidem idem, eadem, idem (Dat. Sing. m, f, n) derselbe
eidemque idem, eadem, idem +-que (Dat. Sing. m, f, n) derselbe
eiecta eicio, eci, ectus (3 Partizip Perf. Passiv) hinausgeworfen, vertrieben
eiectus eicio, eci, ectus (3 Partizip Perf. Passiv) hinausgeworfen, vertrieben
ieiuniis ieiunium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Fasten, Hungern
eique is, ea, id +-que (Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) demjenigen
eis is, ea, id (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) demjenigen
eisdem isdem, eadem, idem (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) derselben
eisque is, ea, id +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) demjenigen
eiulatu eiulatus, us (m Abl. Sing.) Geheul, Wehklagen, Jammer
eius is, ea, id (Genet. Sing. m, f, n) desjenigen
eiusdem isdem, eadem, idem (Genet. Sing. m, f, n) derselben
eiusque is, ea, id +-que (Genet. Sing. m, f, n) desjenigen
elaborata elboro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) ausgearbeitet, angestrebt, sich bemüht
elatione elatio, onis (f Abl. Sing.) Erhebung, Aufschwung, Stolz
elatus elatus, a, um (Nomin. Sing. mask.) emporgetragen, ehrgeizig, übermütig
electione electio, onis (f Abl. Sing.) Wahl, Auswahl
electis electus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) erlesen, ausgewählt
electorum electus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) erlesen, ausgewählt
eleemosynis eleemosyna, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Almosen
elegere eligo, legi, lectus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben gewählt
elegisti eligo, legi, lectus (3 2. Person Sing. Perf.) du hast gewählt
elegitur eligo, legi, lectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gewählt
elegunt eligo, legi, lectus (3 3. Person Plural Präs.) sie wählen
elemosina elemosina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Almosen
elemosinam elemosina, ae (f Akk. Sing.) Almosen
elemosinarum elemosina, ae (f Genet. Plural) Almosen
elemosinis elemosina, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Almosen
Eleutherii Eleutherius * 90 † 138 Bischof in Illyrien, Mätyrer
Eleutherium Eleutherius * 90 † 138 Bischof in Illyrien, Mätyrer
Eleutherius Eleutherius * 90 † 138 Bischof in Illyrien, Mätyrer
elevant elevo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie heben auf, vermindern, erleichtern, nehmen weg
elevato elevo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgehoben, vermindert, erleichtert, weggenommen
elictis electus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ausgewählt
eliganti elegans, antis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) auserlesen, feinsinnig, ausgewählt
eligens eligo, elegi, electus (3 Partizip Präs.) wählend
eligere eligo, elegi, electus (3 Infinit. Präs.) wählen
eligitur eligo, elegi, electus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gewähl
Eligius Eligius von Noyon * 589 † 659 Bischof von Noyon
eligunt eligo, elegi, electus (3 3. Person Plural Präs.) sie wählen
elongatus elongo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) entfernt
elongatus esset elongo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre entfernt gewesen
elusit eludo, lusi, lusus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist hervorgekommen, ausgewichen
emendabat emendo, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er verbesserte, vervollkommnete
emendandum emendo, avi, atus (1 Gerundium) was wieder gut zu machen ist, zu verbessern ist, zu vervollkommnen
emendare emendo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) wieder gut machen, verbessern, vervollkommnen
emendarent emendo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie machten wieder gut, würden verbessern, vervollkommnen
emendarint emendo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten wieder gut gemacht, verbessert, vervollkommnet
emendatum emendo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) wieder gut gemacht, verbessert, vervollkommnet
emendaveris emendo, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) du hättest wieder gut gemacht, verbessert, vervollkommnet
emerent emo, emo, emptus (3 3. Person Plural Konj. Pluaquamperf.) er würde gekauft haben, genommen haben
emergi emergo, mesi, mersus (3 Infinit. Präs. Passiv) ergossen werden, gezeigt werden
emerserunt emergo, mesi, mersus (3 3. Person Plural Perf.) sie sind aufgetaucht, erschienen
emicuit emico, cui, catus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat aufgeleuchtet, ist emporgeschossen, hat sich gezeigt
Emperator imperator, oris (m Nomin. Sing.) Kaiser, Herrscher
emperatore imperator, oris (m Abl. Sing.) Kaiser, Herrscher
emperatorem imperator, oris (m Akk. Sing.) Kaiser, Herrscher
emperatores imperator, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Kaiser, Herrscher
emperatoris imperator, oris (m Genet. Sing.) Kaiser, Herrscher
emperatur impero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird beherrscht
emperiae = imperii imperium, i (n Genet. Sing.) Reich, Herrschaft
emperio imperium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Reich, Herrschaft
emperium imperium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Reich, Herrschaft
emplebat impleo, evi, etus (2 3. Person Sing. Imperf.) er erfüllte, vollendete
emplendum impleo, evi, etus (2 Gerundium) was zu erfüllen ist, zu vollenden ist
emplentur impleo, evi, etus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden erfüllt, vollendet
emplere impleo, evi, etus (2 Infinit. Präs.) erfüllen, vollenden
empleturus impleo, evi, etus (2 Partizip Futur) um zu erfüllen, vollenden
emplevit impleo, evi, etus (2 3. Person Sing. Perf..) er hat erfüllt, vollendet
emunitate immunitas, atis (f Abl. Sing.) Befreiung, Vergünstigung
enarrare enarro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) erzählen, berichten, auslegen
enim enim (Konjunkt.) denn, nämlich
enituit eniteo, tui, - (2 3. Person Sing. Perf.) er hat hervorgelauchtet, sich gezeigt
enutriret enutrio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde aufziehen, ernähren
enutrisse enutrio, ivi, itus (4 Partizip Perf.) aufgezogen haben, ernährt haben
enutritus enutrio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) aufgezogen, ernährt
eo eo (Adv.) dahin, so weit, deswegen
eo quod eo (Adv.) deshalb, weil
eo is, ea, id (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) demjenigen
eodem idem, eadem, idem (Abl. Sing. mask. od. neutr.) dasselbe
eodemque idem, eadem, idem +-que (Abl. Sing. mask. od. neutr.) dasselbe
eorum is, ea, id (Genet. Plural mask. od. neutr.) diejenigen
eorumque is, ea, id +-que (Genet. Plural mask. od. neutr.) diejenigen
eorundem idem, eadem, idem (Genet. Plural mask. od. neutr.) derselben
eos is, ea, id (Akk. Plural mask.) diejenigen
eosdem idem, eadem, idem (Akk. Plural mask.) derselbe
eosque is, ea, id +-que (Akk. Plural mask.) diejenigen
episcopatum episcopatus, us (m Akk. Sing.) Bischofsamt, Bistum
episcopi episcopus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Bischof
episcopis episcopus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Bischof
episcopo episcopus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Bischof
episcoporum episcopus, i (m Genet. Plural) Bischof
episcopum episcopus, i (m Akk. Sing.) Bischof
episcopus episcopus, i (m Nomin. Sing.) Bischof
episcopusque episcopus, i +-que (m Nomin. Sing.) Bischof
epistolas epistola, ae (f Akk. Plural) Brief, Epistel
equa equa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Stute
equa aequus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gleich
equitate aequitas, atis (f Abl. Sing.) Gleichheit, Gleichmut
equites eques, itis (m Nomin. od. Akk. Plural) Reiter
equo quus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Pferd
equorum quus, i (m Genet. Plural) Pferd
equosque quus, i +-que (m Akk. Plural) Pferd
Eraclio Herakleios * 575 † 641 oström. Kaiser, wehrte u. a. die Awaren ab
Eraclium Herakleios * 575 † 641 oström. Kaiser, wehrte u. a. die Awaren ab
Eraclius Herakleios * 575 † 641 oström. Kaiser, wehrte u. a. die Awaren ab
Eraglius Herakleios * 575 † 641 oström. Kaiser, wehrte u. a. die Awaren ab
erant sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Imperf.) sie waren
erantque sum, fui, futurus +-que (unregelm. 3. Person Plural Imperf.) sie waren
erario aerarium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Schatzkammer
eras sum, fui, futurus (unregelm. 2. Person Sing. Imperf.) du warst
erat sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er war
eratquae = eratque sum, fui, futurus +-que (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er war
eratque sum, fui, futurus +-que (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er war
Erchynoaldo Erchinoald † 658 Hausmeier in Neustrien, verwandt mit Berthetrude
Erchynoaldus Erchinoald † 658 Hausmeier in Neustrien, verwandt mit Berthetrude
Ercoliae Ercolia, ae Land am Kaspischen Meer, z. B. Kasachstan
ereptam eripio, eripui, ereptus (3 Partizip Perf. Passiv) geraubt, befreit
ergo ergo (Adv.) also, folglich
ergo ergo (Postposit. m. Genet.) wegen
eriperent eripio, eripui, ereptus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten geraubt, befreit
erit sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Futur) er wird sein
eritis sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Futur) ihr werdet sein
Ermarius Ermaric † 441 König der Sueben im NW der iber. Halbinsel
Ermenbergam Ermenberga ? westgot. Prinzessin, Tochter des Königs Witterich († 610)
Ermenberta (offensichtl. = Ermenberga) Ermenberga ? westgot. Prinzessin, Tochter des Königs Witterich († 610)
Ermenfredus Ermenfried † 670 Möch des Klosters Luxeuil, Heiliger
Ermeno Erminus Sohn des Mannus aus dem german. Stamm der Elbgermanen
Ermenrici Ermenrich * 360 † 441 erster König der Sueben im NW der iber. halbinsel
Ermenricus Ermenrich * 360 † 441 erster König der Sueben im NW der iber. Halbinsel
erogaretur erogo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) es würde verteilt werden, gespendet werden
erogari erogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde verteilt werden, gespendet werden
erogatio erogatio, onis (f Nomin. Sing.) Aufwand, Verausgabung, Spendung, Vernichtung
Erpone verm. Hausmeier bei Brunechild
eruditus eruditus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gebildet, gelehrt
erunt sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Futur) sie werden sein
es sum, fui, futurus (unregelm. 2. Person Sing. Imperat. Präs.) sei!
Esara Fluss (?) im Herzogtum Dentelin (etwa Niederlande)
escaritus escaritus, i (m Nomin. Sing.) Krieger, Schar
Esclavos sclavi, orum (m Akk. Plural) Slawen
Esera span. Fluss aus den Pyrenäen
Espania hispania, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Spanien
Espaniae hispania, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Spanien
Espanias hispania, ae (f Akk. Plural) Spanien
espetebus ?
espolia exspolio, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat, Präs.) beraube!, plünder aus
Espunsalias ?
esse sum, fui, esse (unregelm. Infinit. Präs.) sein
essent sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie wären
esset sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sein
essint sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie wären
essit sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre
est sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er ist
estabelirit = stabiliverit stabilio. ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Perf.) er H6'228;tte gestig, gesichert, gestützt
estabilire = stabilire stabilio. ivi, itus (4 Infinit. Präs.) festigen, sichern, stützen
estaque iste, ista, istd (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) dieser da
estincti extinguo, inxi, inctus (3 Partizip Perf. Passiv) ausgelöscht, getilgt, vernichtet
estis sum, fui, esse (unregelm. 2. Person Plural Präs.) ihr seid
estobrum
estrages = strages strages, is (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Einsturz, Hinsterben, Ermordung, Niederlage
estragiis = stragis
estratura = stratura sterno, stravi, atratus (3 Partizip Futur) das er niedergeworfen werde, vernichtet werde
estrinxit = strinxit stringo, strinxi, strituc (3 3. Person Sing. Perf.) er hat gefesselt, gezückt
et, & et (Konjunktion) und
et … et et … et (Konjunktion) sowohl … als auch, teils … teils
ethera aether, eris (m Nomin. od. Akk. Plural) Äther, Luft, Oberwelt
Etherius Etherius † 602 Bishof von Lyon
etiam etiam (Adv.) noch, noch immer, wieder
et etiam etiam (Konjunk.) auch noch
etiam etiam (Konjunk.) auch, sogar, gar
etiamque etiam +-que (Adv.) noch, noch immer, wieder
Etio Flavius Aëtius * 390 † 454 byzanth. Heermeister wehrte die Germanen in der Schlacht auf den Karalunischen Feldern ab
etsi etsi (Konjunkt.) wenn auch, wenn schon, indes, wiewohl
Eu eu (Exklamat.) bravo, prima
euangelicum evangelicus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) dem Evangelium entsprechend
Eudilanae Eudilan Herzog bei Chlothar
eum is, ea, id (Akk. Sing. mask.) dieser, derjenige, ein solcher
eumque is, ea, id +-que (Akk. Sing. mask.) dieser, derjenige, ein solcher
eundem isdem, eadem, idem (Akk. Sing. mask.) derselbe
Eusebio Eusebius diverse Bischöfe
Euticiana Euthyches * 378 † 454 byzant. Presbyter
evadere evado, vasi, vasurus (3 Infinit. Präs.) herausgehen, entkommen
evaderet evado, vasi, vasurus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre, entkommen
eveniat evenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Präs.) er träte ein, es widerführe, passierte
evenit evenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er tritt ein, es widerführt, passiert
eventus evenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) eingetreten, widerfahren, passiert
evertere everto, verti, versus (3 Infinit. Präs.) umstürzen, zerstören
evicto evinco, vici, victus (3 Partizip Perf. Passiv) besiegt, überredet, dargelegt
evindicare = vindicare vindico, avi, atus (1 Infinit. Präs.) beanspruchen, aneignen, befreien
evocat evoco, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er lädt vor
evoluto evolvo, volvi, volutus (3 Partizip Perf. Passiv) ausgerollt, dargestellt, vertrieben
ex, e e, ex (Präpos. m. Abl.) aus, von
exactis exactus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ausgeführt, vollendet, gewissenhaft
exalasset exhalo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte ausgehaucht, ausgedünstet
exaltandam exalto, avi, atus (1 Gerundivum) um zu erheben, erhöhen
exaltare exalto, avi, atus (1 Infinit. Präs.) erheben, erhöhen, sehr loben
examinationem examinatio, onis (f Akk. Sing.) Untersuchung, Prüfung
exanime exanimis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) entseelt, leblos
exbibere exhibeo, bui, bitus (2 Infinit. Präs.) erweisen, zeigen
excellentiam excellentia, ae (f Akk. Sing.) Erhabenheit, Vorzug
excellentissimi excellens, entis (Supelat. Genet. Sing. m, f, n) vortrefflich, ausgezeichnet
excellentissimorum excellens, entis (Supelat. Genet. Plural mask. od. neuntr.) vortrefflich, ausgezeichnet
excepisset excipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte herausgenommen, verwundet, wahrgenommen, befreit
excepit exipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat herausgenommen, gefangen genommen, befreit
exceptione exceptio, onis (f Abl. Sing.) Ausnahme, Einschränkung
exceptis excipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgenommen, verwundet, wahrgenommen, befreit
excepto excipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) herausgenommen, verwundet, wahrgenommen, befreit
excessissent excedo, cessi, cessus (3 3. Person Plural Konj. Plusquemperf.) sie hätten verlassen, überlassen, sich erhoben
excessum excessus, us (m Akk. Sing.) Feldzug, Ausschweifung
excipiens axcipio, cepi, ceptus (3 Partizip Präs.) ausnehmend, angreifend, wahrnehmend
excipit axcipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) er nimmt aus, greift an, nimmt wahr
excitat excito, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er weckt, erregt, errichtet, verursacht
excludebant excludo, clusi, clusus (3 3. Person Plural Imperf.) sie schlossen aus, trennten, hielten fern
excludetur excludo, clusi, clusus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird ausgeschlossen werden, getrennt werden, fernhehalten werden
excluditur excludo, clusi, clusus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird ausgeschlossen, getrennt, fernhehalten
excobere = effodere effodio, fodi, fossus (3 Infinit. Präs.) ausgraben
excomunicationem excommunicatio, onis (1 Akk. Sing.) Kirchenbann
excusatio excusatio, onis (f Nomin. Sing.) EEntschuldigung, Ausrede, Vorwand
excusatur excuso, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird entschuldigt, vorgeschützt
exegit exigo, egi, actus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat vollendet, aufgeboten, überlegt, erwogen
exempla exemplum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Beispiel, Vorbild, Wortlaut, Vorgang
exemplaria exemplar, aris (n Nomin. od. Akk. Plural) Beispiel, Vorbild, Abbild, Nachbildung
exemptus eximo, emi, emptus (3 Partizip Perf. Passiv) weggenommen, entfernt, befreit
exercendum exerceo, cui, citus (2 Gerundium) um zu betreiben
exercentur exerceo, cui, citus (2 3. Person Plural Präs.) sie betreiben
exerceret exerceo, cui, citus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde ausüben, betreiben
exercerit exerceo, cui, citus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte geübt, gequält
exercet exerceo, cui, citus (2 3. Person Sing. Präs.) er übt, quält, verrichtet
exercetebus exercitus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Heer
exerceto exerceo, cui, citus (2 Partizip Perf. Passiv) geübt, gequält, verrichtet
exercitationis exercitatio, onis (f Genet. Sing.) Übung, Gewandtheit
exercitibus exercitus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Heer
exercitiis exercitium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Übung
exercito exercitus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) Schar, Menge, Kriegsheer
exercitu exercitus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) Schar, Menge, Kriegsheer
exercitum exercitus, us (m Akk. Sing.) Schar, Menge, Kriegsheer
exercitus exercitus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Schar, Menge
exhalavit exhalo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat ausgehaucht
exhibebant exhibeo, bui, bitus (2 3. Person Plural. Imperf.) sie erwiesen, zeigten
exhibens exhibeo, bui, bitus (2 Partizip Präs.) erweisend, zeigend
exhibentes exhibeo, bui, bitus (2 Partizip Präs.) erweisend, zeigend
exhibere exhibeo, bui, bitus (2 Infinit. Präs.) erweisen, zeigen
exhibetum exhibeo, bui, bitus (2 Partizip Perf. Passiv) erwiesen, gezeigt
exiens exeo, ii, itus (unregelm Partizip Präs.) hinausgehend, ausziehend, verlassend, überschreitend
exigi exigo. egi, actus (3 Inginit. Präs. Passiv) verjagt werden, gefordert werden, vollendet werden, festgesetzt werden
exilio exilium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Verbannung
exilium exilium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Verbannung
exinde exinde (Adv.) von da, sodann, hierauf
exire exeo, ii, itus (unregelm. Infinit. Präs.) herausgehen, ausrücken, verlassen, überschreiten
exiret exeo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre herausgegangen, ausgerückt, hätte verlassen, überschritten
existeret existo, stiti, - (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre aufgetreten, entstanden, erschienen
exoptabilem exoptabilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) wüschenswert
exorare exoro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) anflehen, erbitten
exoraret exoro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf..) er hätte angefleht, erbeten
exornandas exorno, avi, atus (1 Gerundium) um auszuschmücken
exornandum exorno, avi, atus (1 Gerundium) um auszuschmücken
exornatas exorno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) ausgeschmückt
exornavit exorno, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat ausgeschmückt
exorsus exorsus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Anfang, Beginn
expansoque expando, pandi, passus +-que (Partizip Perf. Passiv) ausgebreitet, verkündet, weit geöffnet
expansoque expansus, a, um +-que (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) ausgedehnt, aufgeklärt, verkündet
expectare exspecto, avi, atus (1 Infinit. Präs.) erwarten, wünschen, verlangen
expectat exspecto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er erwartet, wünscht, verlangt
expectata exspecto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) erwartet, gewünscht, verlangt
expediam expedio, ivi, itus (4 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) ich legte dar, erläuterte, ich werde darlegen
expergefactum expergefacio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) ermuntert, aufgewacht
expergefactus expergefacio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) ermuntert, aufgewacht
experientiam experientia, ae (f Akk. Sing.) Versuch, Erfahrung
expertus expertus, a, um (Nomin. Sing. mask.) erfahren, erprobt, kundig
expetens expeto, tivi, titus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) begehrend, verlangend
expeterent expeto, tivi, titus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden begehren, verlangen
expetierit expeto, ivi, itus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte erstrebt, begehrt, gefordet
expetivit expeto, ivi, itus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erstrebt, begehrt, gefordet
expetint = expetunt expeto, tivi, titus (3 3. Person Plural Futur) sie werden erstreben, begehren
expetire expeto, tivi, titus (3 Infinit. Präs.) erstreben, begehren
expetirent expeto, tivi, titus (3 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten erstrebt, begehrt
expetirint expeto, tivi, titus (3 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten erstrebt, begehrt
expetisse expeto, ivi, itus (3 Infinit. Perf.) begehrt, verlangt, gefordert haben
expetissent expeto, ivi, itus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten begehrt, verlangt, gefordert
expetissint expeto, ivi, itus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten begehrt, verlangt, gefordert
expetit expeto, ivi, itus (3 3. Person Sing. Präs.) er begehrt, verlangt, fordert
expetunt expeto, ivi, itus (3 3. Person Plural Präs.) sie treffen, begehren, verlangen, fordern
expleret expleo, evi, etus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde beenden, vollenden
expletis expleo, evi, etus (2 Partizip Perf. Passiv) beendet, vollendet
expletum expleo, evi, etus (2 Partizip Perf. Passiv) beendet, vollendet
explicit explico, ui, itus (2 ) das Buch endet
expliciunt explicitus sunt sie enden hier
exploraret exploro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde erkunden, prüfen
exspoliant expolio, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie plündern, rauben aus
expoliant expolio, livi, litus (2 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden glätten, verfeiner
expoliarintur exspolio, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden geplündert, ausgeraubt werden
exspoliassint = expoliavissent expolio, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten geplündert, ausgeraubt
exspoliatam expolio, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) geplündert, ausgeraubt
exspoliatus expolio, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) geplündert, ausgeraubt
expoliis expolio, ivi, itus (4 2. Person Sing. Präs.) du glättest, bildest aus, verfeinerst
exponat expono, posui, positus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er stellte aus, legte dar, erklärte, beschriebe
exponere expono, posui, positus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde ausstellen, darlegen, erklären, beschreiben
exponeret expono, posui, positus (3 Infinit. Präs.) ausstellen, darlegen, erklären, beschreiben
expresse expresse (Adv.) deutlich, anschaulich
expuit expuo, pui, putus (3 3. Person Sing. Präs.) er speit aus, gibt von sich
expulsi expullo, pulsi, pulsus (3 Partizip Perf. Passiv) verbannt, vertrieben
expulsus expullo, pulsi, pulsus (3 Partizip Perf. Passiv) verbannt, vertrieben
exseniati
extante exsto, stiti, staturus (1 Partizip Präs.) hervorragend, vorliegend, bemerkbar
extantibus exsto, stiti, staturus (1 Partizip Präs.) hervorragend, vorliegend, bemerkbar
extat exsto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Präs.) er ragt hervor, besteht, liegt vor
extanti exsto, stiti, staturus (1 Partizip Präs.) hervorragend, bestehend, vorliegend
extensis extensus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ausgedehnt
extent exsto, stiti, staturus (1 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden hervorragen, bestehen, vorliegen
exterarum exter, a, um (Genet. Plural fem.) die ausländischen
extet exsto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er w#252;rde hervortreten, sich zeigen
extiterat exsto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war hervorgetreten, hatte sich gezeigt
extiterit exsto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Konj. Perf.) er wäre hervorgetreten, hätte sich gezeigt
extiterunt exsto, stiti, staturus (1 3. Person Plural Perf.) sie sind hervorgetreten, haben sich gezeigt
extitit exsto, stiti, staturus (1 3. Person Sing. Perf.) er ist hervorgetreten, hat sich gezeigt
extollebatur extollo. tuli, - (3 3. Person Sing. Imperf. Passiv) es wurde herausgehoben
extra extra (Adv.) außerhalb
extra extra (Präpos. m. Akk.) außerhalb
extrahens extraho, traxi, tractus (3 Partizip Präs.) herausziehend, verbringend, vertreichen lassend
extraque extra +-que (Adv.) außerhalb
extremis extremus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) äußerste, letzte
exulandum exulo, avi, atus (1 Gerundium) um verbannt zu sein
exultatione exsultatio, onis (f Abl. Sing.) Ausgelassenheit, Jubel

F

fabolis fdabula, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Fabel, Sagem Fabel
fabrecare fabrico, avi, atus (1 Infinit. Präs.) herstellen, bauen, ausdenken
fabricae fabrica, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Bearbeitung, Werkstatt
fabricae ecclesiae fabrica, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Bauhütte
fabricare fabrico, avi, atus (1 Infinit. Präs.) herstellen, bauen, ausdenken
fabricari fabrico, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) hergestellt werden, gebaut werden, ausgedacht werden
fabricaverit fabrico, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte hergestellt, gebaut, ausgedacht
fabula fabula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Geschichte, Fabel
fabulam fabula, ae (f Akk. Sing.) Geschichte, Fabel
faccionem factio, onis (f Akk. Sing.) das Handeln, Partei, Truppe, Komplott
facere facio, feci, factus (unregelm. Infiniz. Präs.) machen, tun, Verursachen
facerent facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden machen
faceret facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde machen
facerint facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden machen
facetis facetus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) witzig, anmutig
faciae facies, ei (f ) Gesicht, Ansehen, Gerstalt
faciatis facio, feci, factus (unregelm. 2. Person Plural Konj. Präs.) du würdest machen
faciem facies, ei (f Akk. Sing.) Gestalt, Aussehen, Gesicht, Oberfläche
faciens facio, feci, factus (unregelm. Partizip Präs.) machend, verursachend, erzeugend
faciente facio, feci, factus (unregelm. (Partizip Präs.)) machend, herstellend
facientes facio, feci, factus (unregelm. (Partizip Präs.)) machend, herstellend
facile facile (Adv.) leicht, einfach, mühelos
facilitas facilitas, atis (f Nomin. Sing.) Leichtigkeit
facilius facilius (Komparat. Adv.) leichter
facilletas facilitas, atis (f Nomin. Sing.) Leichtigkeit, Freundlichkeit, Leichtfertigkeit
facillime facillime (Superlat. Adv. leichter, bequemer
facinoribus facinus, oris (n Dat. od. Abl. Plural) Handlung, Tat, Verbrechen
facint = faciunt facio, feci, factus (unregelm. (3. Person Plural Präs.)) sie machen, stellen her
facione = facio facio, feci, factus (unregelm. (1. Person Sing. Präs.)) ich mache, stelle her
facit facio, feci, factus (unregelm. (3. Person Sing. Präs.)) er macht, stellt her
faciunt facio, feci, factus (unregelm. (3. Person Plural Präs.)) sie machen, stellen her
facta facio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) gemacht, bewirkt, geleistet, wert gehalten
facta factum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Tat, Heldentat
factae facio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) gemacht, getan, bewirkt
factione factio. onis (f Abl. Sing.) das Tun, Komplott
factionem factio. onis (f Akk. Sing.) das Tun, Komplott
factis factum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Tat, Werk
facto facio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) gemacht, getan, bewirkt
factum est facio, feci, factus (unregelm. 3. Person SIng. Perf. Passiv) es geschah, es ist gemacht worden, getan worden, bewirkt worden
factum est, ut facio, feci, factus (unregelm. 3. Person SIng. Perf. Passiv) es geschah, dass
factus facio, feci, factus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) gemacht, getan, bewirkt
factus es facio, feci, factus (unregelm. 2. Person Sing. Perf. Passiv) du hast getan, bewirkt
facultatebus facultas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) Gelegenheit, Fähigkeit, Erlaubnis
facultatem facultas, atis (f Akk. Sing.) Gelegenheit, Fähigkeit, Erlaubnis
facultates facultas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Gelegenheit, Fähigkeit, Erlaubnis
facultatibus facultas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) Gelegenheit, Fähigkeit, Erlaubnis
facultatis facultas, atis (f Genet. Sing.) Gelegenheit, Fähigkeit, Erlaubnis
fagundia facundia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Beredsamkeit
falange phalanx, angis (f Abl. Sing.) Schlachtreihe
falangis phalanx, angis (f Genet. Sing.) Schlachtreihe
faldaone Valdaone Ort in der Provinz Trient im Val Daone
fama fama, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gerücht, Ansehen
famam fama, ae (f Akk. Sing.) Gerücht, Ansehen
fames fames, is (f Nomin. Sing.) Hungersnot
famolo famulus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Diener
famolorum famulus, i (m Genet. Plural) Diener
famulis famulus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Diener
famulorum famulus, i (m Genet. Plural) Diener
fantasia phantasia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Einbildung, Trugbild
Faram Fara * 586 † 641 Sohn des Agilolfingers Chrodoald
Fare Fara * 586 † 641 Sohn des Agilolfingers Chrodoald
fas fas (n indeklin.) Schiksal
fastidientium fastido, dii/divi, ditus (4 Partizip Präs.) sich ekelnd, ablehnend, verachtend
fastidium fastidium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Ekel, Widerwille, Verachtung
fastigia fastigium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Erhebung, Würde
fastu fastus, us (m Abl. Sing.) Hochmut, Stolz
fastus fastus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Hochmut, Stolz
fatear fateor, fassus sum (2 1. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) ich bekenne, gebe zu, zeige
fatigatus fatigatus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ermüdet
fauces fauces, ium (f Nomin. od. Akk. Plural) Kehle, Schlucht
faucis faux, faucis (f Genet. Sing.) rachen, Maul
Fauriniaco Faverney Ort in der Region Haute-Saone
favoribus favor, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Gunst, Begünstigung, Beliebtheit
febre febris, is (f Abl. Sing.) Fieber
Febroarias februarius, a, um (Akk. Plural fem.) im Februar
feceris facio, feci, factus (unregelm. 2. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) du hättest gemacht, getan
fecerunt facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie haben gemacht, getan
fecimus facio, feci, factus (unregelm. 1. Person Plural Perf.) wir haben gemacht, getan
fecirant facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Plural Plusquamperf.) hatten gemacht, getan
fecisse facio, feci, factus (unregelm Infinit. Perf.) gehandelt haben, bewirkt haben
fecisset facio, feci, factus (unregelm 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gehandelt, bewirkt, verursacht
fecissit facio, feci, factus (unregelm 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gehandelt, bewirkt, verursacht
fecit facio, feci, factus (unregelm 3. Person Sing. Perf.) er hat gehandelt, bewirkt, verursacht
fedelebus fidelis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) treu, gläubig
fedelis fidelis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) treu, gläubig
fedilis fidelis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) treu, gläubig
fefellerant fallo, fefelli, deceptus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hattten betrogen, getäuscht
fefellit fallo, fefelli, deceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat betrogen, getäuscht
feliceter feliciter (Adv.) glücklich, erfolgreich
feliciter feliciter (Adv.) glücklich, erfolgreich
felle fel, fellis (n Abl. Sing.) Zorn Bitterkeit, Galle
feminae femina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Frau
feneratur fenerari, atus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) sie treiben Wucher
ferarum fera, ae (f Genet. Plural) Tier
fere fere (Adv.) etwa, fast, meist, ungefähr
ferebantur fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Imperf. Passiv) sie wurden getragen, geplündert
ferebat fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er ertrug, brachte, plünderte, bewegte
ferebatur fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf. Passiv) es wurde berichtet, gebracht, geplündert, bewegt
ferens fero, tuli, latus (unregelm. Partizip Präs.) ertragend, bringend, plündernd, bewegend
feritatem ferritas, atis (f Akk. Sing.) Wildheit, Grausamkeit
ferme fere (Adv.) meist, gewöhnlich, in der Regel
ferocia ferocia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Wildheit, Trotz
ferre fero, tuli, latus (unregelm. Infinit. Präs.) tragen, ertragen
ferrent fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden tragen, ertragen
Ferreolo Ferreolus von Uzès * 520 † 581 Bischof von Uzès (553 - 581)
ferret fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde tragen, ertragen
fertur fero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gebracht, geeilt, bewegt, erzählt
ferus ferus, i (m Nomin. Sing.) Wildtier
fervidus fervidus, a, um (Nomin. Sing. mask.) siedend, wütend, heißblütig
festi festum, i (n Gegnet. Sing.) Fest, Feier
festinans festino, avi, atus (1 Partizip Präs.) eilend, hastend
festinus festinus, a, um (Nomin. Sing. mask.) eilend, hastig
festivitate festivitas, atis (f Abl. Sing.) Festlichkeit, Heiterkeit
festivitatem festivitas, atis (f Akk. Sing.) Festlichkeit, Heiterkeit
fiaetur = fiatur fio, factus sum (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) das es geschieht
fide fides, ei (f Abl. Sing.) Glaube, Vertrauen, Versprechen, Zusage
fidei fides, ei (f Genet. od. Dat. Sing.) Glaube, Vertrauen, Versprechen, Zusage
fideles fidelis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) treu, gläubig
fidelis fidelis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) treu, gläubig
fidelitatis fidelitas, atis (f Genet. Sing.) Treue, Zuverlässigkeit
fideliter fideliter (Adv.) treu, gläubig
fidem fides, ei (f Akk. Sing.) Glaube, Vertrauen, Versprechen, Zusage
fiducia fiducia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) vertrauen, Zuversicht, Glaube
fiducialiter fiducialiter (Adv.) zuversichtlich, vertrauensvoll
fiduciam fiducia, ae (f Akk. Sing.) Vertrauen, Zuversicht, Glaube
fiere fio, factus sum (unregelm. 2. Person Sing. Imperat. Präs.) werde!, geschehe!
fieret facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde machen
fieri facio, feci, factus (unregelm. Infinit. Präs. Passiv) gemacht werden
fierit facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde machen
fietque facio, feci, factus +-que (unregelm. 3. Person Sing. Futur) es wird gemacht, sein
fietur facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird gemacht werden
filia filia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Tochter
filiae filia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Tochter
filiam filia, ae (f Akk. Sing.) Tochter
filias filia, ae (f Akk. Plural) Tochter
filies filia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Tochter
filii filius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Sohn
filiis filius, i (m Dat. od. Abl. Plural) Sohn
filio filius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Sohn
filioque filius, i +-que (m Dat. od. Abl. Sing.) Sohn
filiorum filius, i (m Genet. Plural) Sohn
filios filius, i (m Akk. Plural) Sohn
filiosque filius, i +-que (m Akk. Plural) Sohn
filium filius, i (m Akk. Sing.) Sohn
filiumque filius, i +-que (m Akk. Sing.) Sohn
filius filius, i (m Nomin. Sing.) Sohn
finem finis, is (m/f Akk. Sing.) Grenze
fines finis, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Grenze
fingit fingo, finxi, fictus (3 3. Person Sing. Präs.) er denkt sich aus, erdichtet, lügt
finibus finis, is (m/f Dat. od. Abl. Plural) Grenze
finibus fines, ium (m/f Dat. od. Abl. Plural) Gebiet
finiretur finio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es würde beendet werden
finirit finio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) es hätte beendet
finisse finio, ivi, itus (4 Infinit. Perf.) beendet haben
finitaque finio, finivi, finitus (4 Partizip Perf. Passiv) beendet
finitimos finitimus, i (m Akk. Plural) Nachbar
finitimos finitimus, a, um (Akk. Plural mask.) angrenzend
finivit firmo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat bestätigt, versichert
firmandam firmo, avi, atus (1 Gerundium) um zu bestätigen, versichern
firmandum firmo, avi, atus (1 Gerundium) um zu bestätigen, versichern
firmans firmo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bestätigend, versichernd
firmant firmo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie bestätigen, versichern
firmantes firmo, avi, atus (1 Partizip Präs.) bestätigend, versichernd
firmare firmo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) versprechen, versichern
firmarint firmo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Perf.) sie hätten bestätigt, versichert
firmasse firmo, avi, atus (1 Infinit. Perf.) versprochen haben, versichert haben
firmassit firmo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde versprochen haben, versichert haben
firmata firmo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) versprochen, versichert
firmatam firmo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) versprochen, versichert
firmatum firmo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) versprochen, versichert
firmaverant firmo, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten versprochen haben, versichert haben
firmaverunt firmo, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben versprochen, versichert
firmavit firmo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat versprochen, versichert
firmeter firmeter (Adv.) standhaft, fest, bestimmt
firmitate firmitas, atis (f Abl. Sing.) Festigkeit, Standhaftigkeit
firmitatis firmitas, atis (f Genet. Sing.) Festigkeit, Standhaftigkeit
firmiterque firmeter +-que (Adv.) standhaft, fest, bestimmt
fisci fiscus, i (m Genet. Sing.) Staatskasse
fisco fiscus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Staatskasse
fiscorum fiscus, i (m Genet. Plural) Staatskasse
fiscum fiscus, i (m Akk. Sing.) Staatskasse
fiscus fiscus, i (m Nomin. Sing.) Staatskasse
fit facio, feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gemacht, geschieht
fit fio, factus sum (unregelm. 3. Person Sing. Präs. Deponens) er wird, es geschieht, erzeugt
fiuntur fio, factus sum (unregelm. 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gamacht, geopfert
fixere figo, fixi, fixus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben festgemacht, befestigt, getoffen
flagellis flagellum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Peitsche, Strafe
flagitabat flagito, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er forderte, verlangte zu wissen
flagitantem flagito, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) fordernd, verlangend zu wissen
flagrare flagro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) brennen, entflammen
Flaochado Flaochad † 542 Hausmeier in Burgund, ernannt von Nanthild
Flaochadum Flaochad † 542 Hausmeier in Burgund, ernannt von Nanthild
Flaochadus Flaochad † 542 Hausmeier in Burgund, ernannt von Nanthild
Flaochatus Flaochad † 542 Hausmeier in Burgund, ernannt von Nanthild
Flaogatum Flaochad † 542 Hausmeier in Burgund, ernannt von Nanthild
Flaucatum Flaochad † 542 Hausmeier in Burgund, ernannt von Nanthild
flere fleo, evi, etus (2 Infinit. Präs.) weinen, beklagen
fletu fleutus, us (m Abl. Sing.) das Weinen, Jammern
fluenta flumentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Strömung, Gewässer
flumenis flumen, inis (n Genet.Sing.) Fluß
flumina flumen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Fluß
fluminis flumen, inis (n Genet. Sing.) Fluß
fluminum flumen, inis (n Genet. Plural) Fluß
fluvio fluvius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Fluß
fluvium fluvius, i (m Akk. Sing.) Fluß
fluvius fluvius, i (m Nomin. Sing.) Fluß
foeminas femina, ae (f Akk. Plural) Frau
foemoris femor, oris (n Genet. Sing.) Oberschenkel
fogaceter fugaciter (Adv.) flüchtig, fliehend
fogam fuga, ae (f Akk. Sing.) Flucht, Verbannung, Feigling
Fogas Fogas ? Herzog und Adliger, wurde von den Persern besiegt
Fogatim Fogas ? Herzog und Adliger, wurde von den Persern besiegt
Fogatis Fogas ? Herzog und Adliger, wurde von den Persern besiegt
fons fons, fontis (m Nomin. Sing.) Quelle, Brunnen
fonte fons, fontis (m Abl. Sing.) Quelle, Brunnen
fontes fons, fontis (m Nomin. od. Akk. Plural) Quelle, Brunnen
forcior fortis, e (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) stark, tapfer, mutig
forcium fortis, e (Genet. Plural m, f, n) stark, tapfer
fore sum, fui, futurus (unregelm. Infinit. Futur) sein werden
forent sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden sein, existieren
foret sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde da sein, sich befinden, herrschen
foris foris (Adv.) draußen, im Krieg, außerhalb
formam forma, ae (f Akk. Sing.) Form, Gestalt, Figur
formatum formo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) geformt, gestaltet
formidantes formido, avi, atus (1 Partizp Präs.) sich grausend, fürchtend
formidinae formido, inis (f Abl. Sing.) Furcht, Grausen, Entsetzen
fororem furor, oris, (m Akk. Sing.) Raserei, Wut, Wahnsinn
forsitam forsitan (Adv.) vielleicht
fortasse fortasse (Adv.) vielleicht, möglicherweise, ungefähr
forte fors, fortis (f Abl. Sing.) Schicksal
forte fortis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) stark, mutig
forte forte (Adv.) zufällig, vielleicht
fortem fortis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) stark, kräftig
fortem fors, fortis (f Akk. Sing.) Zufall, Schicksal
forteter fortiter (Adv.) stark, kräftig, mutig
fortibus fortis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) stark, tapfer
fortis fortis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) stark, tapfer
fortissemam fortis, e (Superlat. Akk. Sing. fem.) stark, mutig, tapfer
fortissemi fortis, e (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) stark, mutig, tapfer
fortissemum fortis, e (Superlat. Akk. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. neutr.) stark, mutig, tapfer
fortissemus fortis, e (Superlat. Nomin. Sing. mask.) stark, mutig, tapfer
fortissime fortissime (Superlat. Adv.) stark, mutig, tapfer
fortissimi fortis, e (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) stark, mutig, tapfer
fortissimus fortis, e (Superlat. Nomin. Sing. mask.) stark, mutig, tapfer
fortiter fortiter (Adv.) stark, tapfer, mutig
fortitudine fortitudo, inis (f Abl. Sing.) Mut, Stärke, Tapferkeit
fortitudo fortitudo, inis (f Nomin. Sing.) Mut, Stärke, Tapferkeit
fortium fortia, fortium (n Genet. Plural) Heldentaten
fortuna fortuna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schicksal, Zufall, Glück
fossas fossa, ae (f Akk. Plural) Graben, Kanal
foveas fovea, ae (f Akk. Plural) Fallgrube
fractus fractus, a, um (Nomin. Sing. mask.) zerbrochen, schwach
fraglat fraglo, -, - (1 3.Person Sing. Präs.) er richt stark, duftet
fragor fragor, oris (m Nomin. Sing.) Kanll, Getöse
Franci franci, orum (m Nomin. Plural) Franken
Francio Francius ? Herzog von Kantabrien
Francis franci, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Franken
Franco franci, orum (m Dat. od. Abl. Sing.) Franken
Francorum franci, orum (m Genet. Plural) Franken
Francorumque franci, orum +-que (m Genet. Plural) Franken
Francos franci, orum (m Akk. Plural) Franken
Francum franci, orum (Akk. Sing. bzw. Genet. Plural) Franken
Francus francus, a, um (Nomin. Sing. mask.) fränkisch
frangat frango, fregi, fractus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde zerbrechen, beugen, nachlassen
fraos fraus, fraudis (f Nomin. Sing.) Betrug, List, Nachteil, Verbrechen
frater frater, tris (m Nomin. Sing.) Bruder
fratrem frater, tris (m Akk. Sing.) Bruder
fratres frater, tris (m Akk. Plural) Bruder
fratri frater, tris (m Dat. Sing.) Bruder
fratribus frater, tris (m Dat. od. Abl. Plural) Bruder
fratris frater, tris (m Genet. Sing.) Bruder
fratrum frater, tris (m Genet. Plural) Bruder
fraude fraus, fraudis (f Abl. Sing.) Betrug, List, Nachteil, Verbrechen
fraude fraus, dis (f Abl. Sing.) Betrug, Verbrechen
fraudulenter fraudulenter (Adv.) betrügerisch
Fredegundem Fredegunde † 597 Konkubine Chilperichs I und Mutter Chlothars II.
Fredegundis Fredegunde † 597 Konkubine Chilperichs I und Mutter Chlothars II.
Fredulfus Fredulfus ? Lehensmann von Radulf, Vater des Diakons Lanfrancus
fregit frango, fregi, fractus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zerbrochen, verletzt, nachgelassen
fremens fremo,mui, mitus (3 Partizip Präs.) lärmend, murrend
frendens frendo, -, fresum (3 Partizip Präs.) mit den Zähnen knirschend, zermalmend
frequentia frequentia, ae (f Nomin. od. Abk. Sing.) Menge, Masse
frequentia frequens, entis (Nomin. od. Abk. Sing. neutr.) zahlreich, stark besucht
fronte frons, ontis (f Abl. Sing.) Stirn, Vorderseite
fructum fructus, us (m Akk. Sing.) Frucht, Ertrag, Nutzen, Lohn, Nachkommenschaft
frueretur fruor, fruitus sum (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte genossen, sich erfreut
frustra frustra (Adv.) vergebens, umsonst, nutzlos
fuerant sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Plusquamperf.) sie haben existiert, sing vorhanden gewesen, haben geherrscht
fuerat sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hat existiert, ist vorhanden gewesen, hatte geherrscht
fuerint sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) er hätte existiert, wäre vorhanden, hätte geherrscht
fuerit sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten existiert, wären vorhanden, hätten geherrscht
fuerunt sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie haben existiert, waren vorhanden, haben geherrscht
fuesse sum, fui, futurus (unregelm. Infinit. Perf.) existiert haben, geherrscht haben
fuga fuga, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Flucht, Verbannung
fugaciter fugaciter (Adv.) flüchtig
fugam fuga, ae (f Akk. Sing.) Flucht, Verbannung
fugant fugo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie vertreiben, schlagen in die Flucht
fugato fugo, avi, atus (1 partizip Perf. Passiv) vertrieben, in die Flucht geschlagen
fuge fulgio, fugi, fugiturus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) fliehe!
fugere fulgio, fugi, fugiturus (3 Infinit. Präs.) fliehen, entkommen
fugiret fulgio, fugi, fugiturus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde fliehen, entkommen
fugitivum fugitivus, i (m Akk. Sing.) Flüchtling
fuisse sum, fui, futurus (unregelm. Infinit. Perf.) gewesen
fuissent sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten existiert, geherrscht, sich befunden
fuisset sum, fui, futurus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte existiert, geherrscht
fuissit sum, fui, futurs (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass es gewesen wäre
fuit sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist gewesen
fulcirentur fulcio, si/ivi, ultus (4 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden unterstützt werden, gestärckt werden
fulminaque fulmen, inis +-que (n Nomin. od. Akk. Plural) Blitz, Donnerwetter
fulti fulcio, fulsi /ivi, ultus (4 Partizip Perf. Passiv) unterstützt, verwehrt
fundamento fundamentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Grundlage
fundamentum fundamentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Grundlage
fundamine fundamen, inis (n Abl. Sing.) Fundament, Grundlagen
funditus funditus (Adv.) vollständig, im Grunde
furens furens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) wütend
furibunde furibunde (Adv.) wuterfüllt, begeistert
furmam forma, ae (f Akk. Sing.) Form, Gestalt, Figur
furore furor, oris (m Abl. Sing.) Raserei, Wüten, Grimm, heftige Erregung
furorem furor, oris (m Akk. Sing.) Raserei, Wüten, Grimm, heftige Erregung
furteter fortiter (Adv.) stark, mutig
furtum furtum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Diebstahl, Betrug
futura futurus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) zukünftig
futuram futurus, a, um (Akk. Sing. fem.) zukünftig
futuri futurus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) zukünftig
futuro futurus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) zukünftig
futurum futurus, a, um (Akk. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. neutr.) zukünftig

G

gagano = pagano? paganus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) ländlich, ungelehrt, heidnisch
Gairiberto Charibert II. * 614 † 632 Sohn Chlothars II., Unterkönig in Aquitanien
galea galea, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Helm, Sturmhaube
galeam galea, ae (f Akk. Sing.) Helm, Sturmhaube
Galliae gallia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Gallien
Gallias gallia, ae (f Akk. Plural) Gallien
Galliis gallia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Gallien
Garoaldus Arioald † 636 langobard. Herzog von Turin, König 626 - 636
gaudens gaudens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) fröhlich, sich freuend
gaudiis gaudium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Freude
gaudio gaudium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Freude
gaudium gaudium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Freude
Gauto Gauto ? langobard. Gesandter zu Chlothar
gavisi gaudeo, gavisus sum (2 Partizip Perf. Passiv) gefreut, geliebt
gavisus gaudeo, gavisus sum (2 Partizip Perf. Passiv) gefreut, geliebt
gazofilacio gazophylachium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Staatskasse
Gellis Gelles Ort in der Region Auvergne-Rhône-Alpes
gemerint gemo, gemui, gemitus (3 3. Üerson Plural Konj. Imperf.) sie würden klagen, seufzen
gemino geminus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) doppelt, zweifach
gemino geminus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Zwilling
gemmarii gemmarius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Steinschneider, Juwelier
gemmis gemma, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Edelstein
Genava Genava, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Genf
Genavinse genavensis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) aus Genf
generale generalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neuitr.) allgemein
generaverant genero, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten gezeugt
generavit genero, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat gezeugt
genere genus, eris (n Abl. Sing.) Abstammung, Stamm, Gattung
generis genus, eris (n Genet. Sing.) Abstammung, Stamm, Gattung
genetorem genitor, oris (m Akk. Sing.) Erzeuger
genetrici genetrix, icis (f Dat. Sing.) Erzeugerin
genetricis genetrix, icis (f Genet. Sing.) Erzeugerin
geniale genialis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ehelich, erfreut
genibus genu, us (n Dat. od. Abl. Plural) Knie
genitor genitor, oris (m Nomin. Sing.) Erzeuger, Vater
genitore genitor, oris (m Abl. Sing.) Erzeuger, Vater
genitorem genitor, oris (m Akk. Sing.) Erzeuger, Vater
genitores genitor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Erzeuger, Vater
genitoribus genitor, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Erzeuger, Vater
genitoris genitor, oris (m Genet. Sing.) Erzeuger, Vater
Genovefa Genoveva von Paris * 422 † 502 Schutzheilige von Paris
gens gens, entis (f Nomin. Sing.) Stamm, Sippe, Familie
gente gens, entis (f Abl. Sing.) Stamm, Sippe, Familie
gentem gens, entis (f Akk. Sing.) Stamm, Sippe, Familie
gentes gens, entis (f Nomin. od. Akk. Plural) Stamm, Sippe, Familie
genti gens, entis (f Dat. Sing.) Stamm, Sippe, Familie
gentibus gens, entis (f Dat. od. Abl. Plural) Stamm, Sippe, Familie
gentilem gentilis, is (m Akk. Sing.) Verwandter, Heide
gentiletas gentilitas, atis (df Nomin. Sing.) Heidentum
gentis gens, entis (f Genet. Sing.) Stamm, Sippe, Familie
gentium gens, entis (f Genet. Plural) Stamm, Sippe, Familie
gerebat gero, gessi, gestus (3 3. Person Sing. Imperf.) er trug, führte
germana germanus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) germanisch
germanam germanus, a, um (Akk. Sing. fem.) germanisch
germani germanus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) germanisch
Germaniae Germania, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Germanien
germano germanus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) germanisch
germanus germanus, a, um (Nomin. Sing. mask.) germanisch
germanus germanus, i (m Nomin. Sing.) Halbbruder, leiblicher Bruder
gesserant gero, gessi, gestus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten getragen, verwaltet, ertragen
gesserat gero, gessi, gestus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte getragen, verwaltet, ertragen
gesserint gero, gessi, gestum (3 3. Person Plural Konj. Perf.) sie hätten geführt, geleitet, ertragen
gesserit gero, gessi, gestum (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte geführt, geleitet, ertragen
gesserunt gero, gessi, gestum (3 3. Person Plural Perf.) sie haben geführt, geleitet, ertragen
gessit gero, gessi, gestum (3 3. Person Sing. Perf.) er hat geführt, geleitet, ertragen
gesta gesta, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Taten, Kriegstaten
geste res gestae Tat
gestis gesta, orum (n Dat. od. Abl. Plural) Taten, Kriegstaten
gestum gero, gessi, gestum (3 Partizip Perf. Passiv) geführt, geleitet, ertragen
gestum gestus, us (m Akk. Sing.) Haltung, Gebärde
girans = gerens gero, gessi, gestum (3 Partizip Präs.) führend, leitend, ertragend
gladii gladius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Schwert
gladio gladius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Schwert
gladium gladius, i (m Akk. Sing.) Schwert
clandis glandolaria Blatternseuche, Pestseuche
carcerem Glaucini mittelalterl. Gefängnis in Paris nahe der Petit Pont
gliscens glisco, -, - (3 Partizip Präs.) glimmend, entbrennend, um sich greifend
globae igneae Feuerkugeln
globus globus, i (m Nomin. Sing.) Kugel
gloriae gloria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Ruhm, Ehre
gloriam gloria, ae (f Akk. Sing.) Ruhm, Ehre
gloriosam gloriosus, a, um (Akk. Sing. fem.) ruhmvoll, glorreich
gloriose gloriose (Adv.) ruhmvoll, glorreich
gloriosos gloriosus, a, um (Akk. Plural mask.) ruhmvoll, glorreich
gloriosum gloriosus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ruhmvoll, glorreich
gloriosus gloriosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ruhmvoll, glorreich
gluriae gloria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Ruhm, Ehre
gobernandum guberno, avi, atus (1 Gerundium) was zu lenken, zu steuern, zu regieren ist
gobernantes guberno, avi, atus (1 Partizip Präs.) lenkend, steuernd, regierend
gobernat guberno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er lenkt, steuert, regiert
Godini Godinus * 602 † 627 fränk. Hausmeier von Burgund
Godino Godinus * 602 † 627 fränk. Hausmeier von Burgund
Godinus Godinus * 602 † 627 fränk. Hausmeier von Burgund
Godomaro Godomar II. ? 524 - 532 letzter König der Burgunder
Godomarum Godomar II. ? 524 - 532 letzter König der Burgunder
Godomarus Godomar II. ? 524 - 532 letzter König der Burgunder
Gomatrudae Gometrude * 598 † 630 fränk. Königin, Ehefrau Dagoberts I.
Gomatrudem Gomatrude * 598 † 630 fränk. Königin, Gattin Dagoberts I.
Gontramni Guntram I. * 532 † 592 fränk. König in Burgund, Heiliger
Gothi gothi, orum (m Nomin. Plural) Goten
Gothis gothi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Goten
Gothorum gothi, orum (m Genet. Plural) Goten
Gothos gothi, orum (m Akk. Plural) Goten
Gothus gothi, orum (m Nomin. Sing.) Goten
Goti gothi, orum (m Nomin. Plural) Goten
Gotis gothi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Goten
Gotorum gothi, orum (m Genet. Plural) Goten
graciam gratia, ae (f Akk. Sing.) Anmut, Gunst, Gande, Dank
gradi gradior, gressus sum (3 Infinit. Präs. Deponens) gehen, schreiten
gradiendum gradior, gressus sum (3 Gerundium) zu gehen, schreiten
gradis = gradibus gradus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Grad, Stufe, Rang
gradu gradus, us (m Abl. Sing.) Grad, Stufe, Rang
gradum gradus, us (m Akk. Sing.) Grad, Stufe, Rang
gradus gradus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Grad, Stufe, Rang
graffione grafio, onis (m Abl. Sing.) Graf
grafionebus grafio, onis (m Dat. od. Abl. Plural) Graf
grafionibus grafio, onis (m Dat. od. Abl. Plural) Graf
grandis grandis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) groß, wichtig
gratanter gratanter (Adv.) dankbar, freudig, ohne Bedingung
gratia gratia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gnade, Dank
gratiam gratia, ae (f Akk. Sing.) Gnade, Dank
gratiarum gratia, ae (f Genet. Plural) Gnade, Dank
gratias gratia, ae (f Akk. Plural) Gnade, Dank
gratias agere gratia, ae (f Akk. Plural) Dank sagen
gratissimo gratus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) anmutug, dankbar, angenehm
gratum gratus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) anmutug, dankbar, angenehm
gravatus gravo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) belastet, bedrückt, beschwert
grave grave (Adv.) schwer, gewichtig, bedeutend
grave gravis, e (Nomin. Sing. od. Plural neutr.) schwer, gewichtig, bedeutend, unwillig
graves gravis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) schwer, gewichtig, bedeutend, unwillig
graveter graviter (Adv.) schwer, gewichtig, bedeutend, unwillig
gravis gravis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) schwer, gewichtig, bedeutend, unwillig
gravissema gravis, e (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schwer, gewichtig, bedeutend, unwillig
gravissime gravissime (Superlat. Adv.) schwer, gewichtig, bedeutend, unwillig
graviter graviter (Adv.) schwer, gewichtig, bedeutend, unwillig
Grazofilacium gratiophilatium ? Almosenschale
Grego Gregor
Gregori
Gregorii Turonici Gregor von Tours * 538 † 594 Bischof von Tours und Geschichtsschreiber
Gregorius Gregor von Tours * 538 † 594 Bischof von Tours und Geschichtsschreiber
Grimoaldi Grimoald v. Ältere * 615 † 656 Sohn Pippins des Ältere, austrasischer Hausmeier
Grimoaldo Grimoald v. Ältere * 615 † 656 Sohn Pippins des Ältere, austrasischer Hausmeier
Grimoaldus Grimoald v. Ältere * 615 † 656 Sohn Pippins des Ältere, austrasischer Hausmeier
gubernabat guberno, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er lenkte, steuerte, regierte
gubernandum guberno, avi, atus (1 Gerundium) was zu lenken, zu steuern, zu regieren ist
gubernans guberno, avi, atus (1 Partizip Präs.) lenkend, steuernd, regierend
gubernantes guberno, avi, atus (1 Partizip Präs.) lenkend, steuernd, regierend
gubernare guberno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) lenken, steuern, regieren
gubernari guberno, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) gelenkt, gesteuert, regiert werden
gubernatur guberno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gelenkt, gesteuert, regiert
Gundebarga Gundeperga * 591 † 653 Gattin Arioalds, Königin der Langobarden
Gundebergae Gundeperga * 591 † 653 Gattin Arioalds, Königin der Langobarden
Gundebergam Gundeperga * 591 † 653 Gattin Arioalds, Königin der Langobarden
Gundeberge Gundeperga * 591 † 653 Gattin Arioalds, Königin der Langobarden
Gundeberto Godepert von Bayern † 662 König der Langodarden, Sohn Ariperts I.
Gundelandus Gundoald * 565 † 616 Herzog von Asti, Sohn des Herzogs Garibald I. von Bayern
Gundoald Gundoald * 565 † 616 Herzog von Asti, Sohn des Herzogs Garibald I. von Bayern
Gundoaldi Gundoald * 565 † 616 Herzog von Asti, Sohn des Herzogs Garibald I. von Bayern
Gundoaldus Gundoald * 565 † 616 Herzog von Asti, Sohn des Herzogs Garibald I. von Bayern
Gundobaldo Gundobad † 516 König von Burgund ab 480; Sohn des Königs Gundloch von Burgund, Neffe von Chilperich I, dem er nachfolgte
Gundobaldo Gundowald † 585 König von Aquitanien (Ursurpator); Sohn des Königs Chlothar I.
Gundoberga Gundeperga * 591 † 653 Königin der Langobarden, Ehefrau Arioalds
Gundobergam Gundeperga * 591 † 653 Königin der Langobarden, Ehefrau Arioalds
Gundramno Gunthram * 532 † 592 König von Orleans, Sohn Chlothars I.
Guntharius Gunthar * 532 † 555 Sohn von Chlothars I. und Walderada
Guntheucam Guntheuca von Burgund * 495 † 532 Ehefrau Chlothars I.
Gunthramni Guntram * 532 † 592 König der Franken, Merowinger, Sohn Chlothras I
Gunthramnum Guntram * 532 † 592 König der Franken, Merowinger, Sohn Chlothras I
Gunthramnus Guntram * 532 † 592 König der Franken, Merowinger, Sohn Chlothras I
Guntramni Guntram * 532 † 592 König der Franken, Merowinger, Sohn Chlothras I
Guntramno Guntram * 532 † 592 König der Franken, Merowinger, Sohn Chlothras I
gurgites gurges, itis (m Nomin. od. Akk. Plural) Strudel, Abgrund, Prasser, Schlemmer
Gysone Gysone ? ein Graf

H

habebant habeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Imperf.) sie hatten, hielten für
habebat habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Imperf.) er hatte, hielt
habemus habeo, bui, bitus (2 1. Person Plural Präs.) wir haben, halten für
habendam habeo, bui, bitus (2 Gerundivum) was zu haben, halten für ist
habens habeo, bui, bitus (2 Partizip Präs.) habend, haltend für
habent habeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Präs.) sie haben, halten für
habentes habeo, bui, bitus (2 Partizip Präs.) habend, haltend für
habentibus habeo, bui, bitus (2 Partizip Präs.) habend, haltend für
habeo habeo, ui, itum (2 1. Person Sing. Präs.) ich habe, halte für
habere habeo, ui, itum (2 Infinit. Präs.) haben, halten für
haberet habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde haben, halten für
haberetur habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde gehabt werden, gehalten werden für
haberint habeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Konj. Imperf.) er würde haben, halten für
haberit habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde haben, halten für
habetabant habito, avi, atus (1 3. Person Plural Imperf.) sie bewohnten
habeto habeo, bui, bitus (2 2. Person Sing. Imperat. Futur) du sollst haben, halten für
habetur habeo, ui, itum (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gehabt, gehalten für
habit = habitus habitus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Haltung, Verhalten, Gesinnung
habitaculis habitaculum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Wohnung
habitationes habitatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Wohnung, Mietzins
habitu habitus, us (m Abl. Sing.) Haltung, Verhalten, Gesinnung
habituri habeo, ui, itum (2 Partizip Futur) einer der haben wird, gehalten wird für
habuerat habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gehabt
habuerit habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Perf.) er hatte, besa%#228;
habuerunt habeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Perf.) sie hatten, besa%#228;en
habuisset habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hatte gehabt, besessen, gehalten
habuit habeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat gehabt
habundans = abundans abundans, antis, (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) üppig, überreich, Überfluss
hac hac (Adv.) hier, auf diese Weise
hac hic, haec, hoc (Abl. Sing. fem.) diese
hactenus hactenus (Adv.) so weit, bis jetzt, insoweit
haec hic, haec, hoc (Nomin. Sing. od. Plural fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) diese, folgende
Haigulfi Aigulfus um 639 Abt in Metz
Haigulfo Aigulfus um 639 Abt in Metz
Hainando Hainandus um 590 Herzog von Aigina
Hairberti Charibert II. * 614 † 632 fränk. Unterkönig in Aquitanien, Sohn von Chlothar II., jügerer Bruder Dagoberts I.
Hairberto Charibert II. * 614 † 632 fränk. Unterkönig in Aquitanien, Sohn von Chlothar II., jügerer Bruder Dagoberts I.
Hairbertum Charibert II. * 614 † 632 fränk. Unterkönig in Aquitanien, Sohn von Chlothar II., jügerer Bruder Dagoberts I.
Hairbertus Charibert II. * 614 † 632 fränk. Unterkönig in Aquitanien, Sohn von Chlothar II., jügerer Bruder Dagoberts I.
Hairhardus fränk. Herzog
hanc hic, haec, hoc (Akk. Sing. fem.) diese
Harimbertus fränk. Herzog
has hic, haec, hoc (Akk. Plural fem.) diese
haud haud (Adv.) gar nicht, nicht
Hebracharii fränk. Herzog
Hebracharius fränk. Herzog
Herchinoaldus fränk. Herzog
heredem heres, edis (m/f Akk. Sing.) Erbe
heredes heres, edis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Erbe
Herminefredi Herminafried * vor 485 † 534 König in Thühringen
Herminefredo Herminafried * vor 485 † 534 König in Thühringen
Herminefredum Herminafried * vor 485 † 534 König in Thühringen
Herminefredus Herminafried * vor 485 † 534 König in Thühringen
Herpino fränk. Herzog
Herpinus fränk. Herzog
Herpo fränk. Herzog
Herpone fränk. Herzog
hi hic, haec, hoc (Nomin. Plural mask.) dieser
Hiberniam Hibernia, ae (f Akk. Sing.) Irland
hic hic (Adv.) hier, jetzt
hic … illic hic (Adv.) hier … dort
hic hic, haec, hoc (Nomin. Sing. od. Plural mask.) dieser
Hico ?
hiemandum hiemo, avi, atus (1 Gerundium) um zu überwintern
Hieronimi Sophronius Eusebius Hieronymus * 348 † 420 Kirchenvater, Heiliger
Hierusolema ierusalema, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Jerusallem
Hierusolemam ierusalema, ae (f Akk. Sing.) Jerusallem
hii hic, haec, hoc (Nomin. Plural mask.) dieser
hilari hilaris, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) heiter, fröhlichm vergnügt
hinc hinc (Adv.) hierauf, dann, infolgedessen
his = hys hic, haec, hoc (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) dieser
hisdem idem, eadem, idem (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) derselbe
Hispania hispania, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Spanien, gemeint ist das Westgotenreich
Hispaniae hispania, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Spanien, gemeint ist das Westgotenreich
historiae historia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Untersuchung, Kenntnis, Geschichtsschreibung
Hludowii Chlodwig II. * 634 † 657 Sohn Dagoberts I., König
Hludowio
Hludowium Chlodwig II. * 634 † 657 Sohn Dagoberts I., König
Hludowius Chlodwig II. * 634 † 657 Sohn Dagoberts I., König
hoc hoc (Adv.) desto, umso, deshalb
hoc hic, haec, hoc (Abl. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. od. Abl. Sing. neutr.) dieser
hodie hodie (Adv.) noch heute, bald
hodieque hodie +-que (Adv.) noch heute, bald
homenum homo, inis (m Genet. Plural) Mensch, Mann
homine homo, inis (m Abl. Sing.) Mensch, Mann
hominem homo, inis (m Akk. Sing.) Mensch, Mann
homines homo, inis (m Nomin. od. Akk. Plural) Mensch, Mann
homini homo, inis (m Dat. Sing.) Mensch, Mann
hominibus homo, inis (m Dat. od. Abl. Plural) Mensch, Mann
hominum homo, inis (m Genet. Plural) Mensch, Mann
homo homo, inis (m Nomin. Sing.) Mensch, Mann
honestatem honestas, atis (f Akk. SIng.) Würde, Ehre, Tugend
honeste honeste (Adv.) geehrt, vornehm, ehrbar, würdig
honorabilem honorabilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) ehrenvoll, ehren haft
honorare honoro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) ehren, auszeichnen
honorat honoro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er ehrt, zeichnet aus
honorati honoro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) geehrt, ausgezeichnet
honoratur honoro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird geehrt, ausgezeichnet
honoravit honoro, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat geehrt, ausgezeichnet
honore honor, oris (m Abl. Sing.) Ehre, Hochachtung, Ehrfurcht
honorem honor, oris (m Akk. Sing.) Ehre, Hochachtung, Ehrfurcht
honores honor, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Ehre, Hochachtung, Ehrfurcht
honorifice honorifice (Adv.) ehrenvoll, in Ehren
honorificis honorificus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ehrenvoll, ehrerbietig
honoris honor, oris (m Genet. Sing.) Ehre, Hochachtung, Ehrfurcht
horta hortor, hartatus sum (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) ermahne!, ermutige!
hortabatur hortor, hartatus sum (1 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er ermahnte, ermutigte
hortantur hortor, hartatus sum (1 3. Person Plural Präs. Deponens) sie ermahnen, ermutigen
horum hic, haec, hoc (Genet. Plural mask. od. neutr.) diese
hos hic, haec, hoc (Akk. Plural mask.) diese
hospitum hospes, itis (m/f Genet. Plural) gast, Fremder
hoste hostis, is (m/f Abl. Sing.) Feind
hostes hostis, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Feind
hostiliter hostiliter (Adv.) feindlich
hostium hostis, is (m/f Genet. Plural) Feind
huc huc (Adv.) hierhin
huic hic, haec, hoc (Dat. Sing. m, f, n) diesen, vorliegenden
huius hic, haec, hoc (Genet. Sing. m, f, n) dieser
huiuscemodi huiuscemodi (Adv.) derartig, von dieser Art
huiusmodi hic, haec, hoc (Dat. Sing. m, f, n) derartig, von dieser Art
humanae humanus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) menschlich
humani humanus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) menschlich
humanis humanus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) menschlich
humano humanus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) menschlich
humiletatem humilitas, atis (f Akk. Sing.) Niedrigkeit, Schwäche, Demut, Armut
humili humilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) schwach, gering, bescheiden
humiliare humilio, avi, atus (1 Infinit. Präs.) erniedrigen, demütigen
humiliasset humilio, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde erniedrigt haben, grdemütigt haben
humilitate humilitas, atis (f Abl. Sing.) Niedrigkeit, Schwäche, Demut, Armut
humiliter humiliter (Adv.) niedrig, schwach, demütig
humo humus, i (m/f Dat. od. Abl. Sing.) Qerdboden, Ackerland, Vergänglichkeit
hunc hic, haec, hoc (Akk Sing. mask.) dieser
husus = huius hic, haec, hoc (Genet. Sing. m, f, n) dessen
hy = hi hic, haec, hoc (Nomin. Plural mask.) dieser
hyemandum hiemo, avi, atus (1 Gerundium) um zu überwintern
Hyerusolima Jerusalem ?
Hyerusolimarum Jerusalem ?
Hysacius Isaak orthodoxer Patriarch (601 - 607)
Hysidori Isidor ?

I

iacerint iaceo, iacui, iacturus (2 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden liegen, darniederliegen
iactari iacto, avi, arus (1 Infinit. Präs. Passiv) geworfen werden
iaemandum = hiemandum (MS) hiemo, avi, atus (1 Gerundium) um zu überwintern
iam iam (Adv.) jetzt, nun, nunmehr, schon, bereits
jam … jam iam (Adv.) bald … bald
ibi ibi (Adv.) da, dort, damals
ibidem ibidem (Adv.) ebendort
ibique ibi +-que (Adv.) da, dort, damals
id is, ea, id (Nomin. od. Akk. Sing.) dieses
Idcina Ort
idcirco idcirco (Adv.) darum, deshalb
idem idem, eadem, idem (Nomin. Sing. od. Plural mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ebenderselbe
idemque idem, eadem, idem +-que (Nomin. Sing. od. Plural mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) ebenderselbe
ideo ideo (Adv.) deswegen, deshalb
ideoque ideo +-que (Adv.) deswegen, deshalb
ieiunium ieiunium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) fasten, Hungern
Iesu Jesus
igitur igitur (Konjunkt.) deswegen, demnach, folglich, somit, nun aber, dann
igneae igneus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) feurig, glühend
igneos igneus, a, um (Akk. Plural mask.) feurig, glühend
igneum igneus, a, um (Nomin od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) feurig, glühend
ignominiosa ignominiosus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schimpflich, entehrend
ignorabat ignoro, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er wußte nicht, war unkundig
ignoramus ignoro, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir wissen nicht, sind unkundig
ignosceret ignoresci, ovi, otus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde verzeihen
ignoscit ignoresci, ovi, otus (3 3. Person Sing. Präs.) er verzeiht, hat Einsehen
iit eo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist gegangen
ilico ilico (Adv.) sofort, dorthin
illa ille, illa, illud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) jene
illam ille, illa, illud (Akk. Sing. fem.) jene
ille ille, illa, illud (Nomin. Sing. mask.) jener
illeque ille, illa, illud +-que (Nomin. Sing. mask.) jener
illi illa, illa, illud (Dat. Sing. od. Plural m, f, n od. Genet. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) jene
illic illic (Adv.) dort, an jenem Ort
illis ille, illa, illud (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) jene
illisque ille, illa, illud +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) jene
illius ille, illa, illud (Genet. Sing. m, f, n) jene
illo ille, illa, illud (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) jene
illorum ille, illa, illud +-que (Genet. Plural mask. od. neutr.) jene
illos ille, illa, illud +-que (Akk. Plural mask.) jene
illosque ille, illa, illud +-que (Akk. Plural mask.) jene
illuc illuc (Adv.) dahin, dorthin
illucque illuc +-que (Adv.) dorthin
illud ille, illa, illud (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) jenes
illum ille, illa, illud (Akk. Sing. mask.) jenen
illus ille, illa, illud (Nomin. Sing. mask.) jener
illustrabatur illustro, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde erhellt, verherrlicht
illustratione illustratio, onis (1 Abl. Sing.) Anschulichkeit, Erlauchtung
illustris illustris, e (Nomin. od. Genet. Sing. m, f, n od. Genet. Sing. neutr.) leuchtend, deutlich, berühmt, ausgezeichnet
illusum illudo, lusi, lusus (3 Partizip Perf. Passiv) verspottet, betrogen
imbutus imbutus, a, um (Nomin. Sing. mask.) vertraut mit
immemor immemor, oris (Nomin. Sing. mask. od. fem.) uneingedenk, nicht denkend an
imminente immineo, nui, - (2 Partizip Präs.) drohend, bevorstehend
imminentibus immineo, nui, - (2 Partizip Präs.) drohend, bevorstehend
imminere immineo, nui, - (2 Infinit. Präs.) drohen, bevorstehen
immo immo (Adv.) keineswegs, freilich, ja sogar
immoque immo +-que (Adv.) keineswegs, freilich, ja sogar
immutabili immutabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unverändelich, unwandelbar
imparatum imparatus, a, um Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask. unvorbereitet
impedimentum impedimentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Hindernis
impellente impello, puli, pulsus (3 Partizip Präs.) anstoßend, forttreibend, veranlassend
impendere impendo, pendi, pensus (3 Infinit. Präs.) aufwenden, verwenden, opfern
imperabat impero, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er befahl, gebot, verlangte
imperat impero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er befiehlt, gebietet, verlangt
imperator imperator, oris (m Nomin. Sing.) Herrscher, Kaiser
imperatore imperator, oris (m Abl. Sing.) Herrscher, Kaiser
imperatorem imperator, oris (m Akk. Sing.) Herrscher, Kaiser
imperatores imperator, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Herrscher, Kaiser
imperatoris imperator, oris (m Genet. Sing.) Herrscher, Kaiser
imperatorum imperator, oris (m Genet. Plural) Herrscher, Kaiser
imperatur impero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird befohlen, geboten, verlangt
imperiae imperium, i (n Genet. Sing.) Reich, Herrschaft, Befehlsgewalt
imperio imperium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Reich, Herrschaft, Befehlsgewalt
imperiom imperium, i (n Nom in. od. Akk. Sing.) Reich, Herrschaft, Befehlsgewalt
imperium imperium, i (n Nom in. od. Akk. Sing.) Reich, Herrschaft, Befehlsgewalt
impetrari impetro, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) durchgesetzt werden, erreicht werden
impetravit impetro, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat durchgesetzt, erreicht
implere impleo, evi, etus (2 Infinit. Präs.) erfüllen, befriedigen
implerent impleo, evi, etus (2 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden erfüllen, befriedigen
implerint impleo, evi, etus (2 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten erfüllt, befriedigen
impletum est impleo, evi, etus (2 3. Person Sing. Perf. Passiv) es ist vollbracht worden
impleturos impleo, evi, etus (2 Partizip Futur) was zu erfüllen ist, zu befriedigen ist
impleturum impleo, evi, etus (2 Partizip Futur) was zu erfüllen ist, zu befriedigen ist
impleturus impleo, evi, etus (2 Partizip Futur) was zu erfüllen ist, zu befriedigen ist
impleverat impleo, evi, etus (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte vollbracht, erfüllt, vollendet
implisse impleo, evi, etus (2 Infinit. Perf.) erfüllt haben, erfüllt haben, vollendet haben
impositoque impono, sui, situs +-que (3 Partizip Perf. Passiv) auferlegt, eingesetzt
impubem impubes, bis (Akk. Sing. mask. od. fem.) unmündig, unerwachsen, unreif
impulsus impulsus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Stoß
in in (Präpos. mit Abl. o. Akk.) in, auf
inbutus imbuo, bui, butsu (3 Partizip Perf. Passiv) getränkt, besudelt, verseucht
incarnationis incarnatio, onis (f Genet. Sing.) Fleischwerdung
incendio incendium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Feuer, Brand, Brandstiftung
incensas incensus, a, um (Akk. Plural fem.) feurig, entbrannt, ungeschätzt
incessanter incessanter (Adv.) unablässig
incidentis incido, cidi, cisus (3 Partizip Präs.) einschneidend, beschneidend
incidentis incido, cidi, cisurus (3 Partizip Präs.) herabfallend, eintretend
incidit incido, cidi, cisus (3 3. Person Sing. Präs.) er schneidet ein, beschneidet
incidit incido, cidi, cisus (3 3. Person Sing. Präs.) er fällt herab,es fällt vor
incinsis incensus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) feurig, entbrannt, ungeschätzt
incinsis incensum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Weihrauch
incipiens incipio, cepi, ceptus (3 Partizip Präs.) beginnen
incipit incipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) es beginnt
incisa incido, cidi, cisus (3 Partizip Perf. Passiv) durchgeschnitten, zerschnitten
incitatus incito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) aufgeregt, erregt
inclete inclyte (Adv.) berühmt
inclinis inclinis, e (Nomin. od. Genet. sing. mask. od fem. od. Genet. Sing. neutr.) sich neigend, sich beugend
inclusoris inclusor, oris (m Genet. Sing.) Juwelier
inclytus inclytus, a, um (Nomin. Sing. mask.) berühmt
incolas incola, ae (m/f Akk. Plural) Bewohner, Einwohner
incolomis incolumis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od fem. od. Genet. Sing. neutr.) unverletzt, wohlbehalten
incomparabili incomparabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unvergleichlich
incomparabilis incomparabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) unvergleichlich
inconvulsa inconvulsus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unerschüttert, unverändert
INCPT Incipit es beginnt
increpabatur increpo, pui, pitus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde gescholten, angetrieben, streng ermahnt
increpare increpo, pui, pitus (1 Infinit. Präs.) schelten, angetreiben, streng ermahnen
increpationibus increpatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Zütigung, Schelten, Tadel
increvit incresco, crevi, cretus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist emporgewachsen, aufgewachsen
incrimenta incremntum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zuwachs, Steigerung, Ergänzung
incurrere incurro, curri, cursus (3 Infinit. Präs.) auf etwas stoßen, hineingeraten, hinlaufen
incurreret incurro, curri, cursus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er wäre auf etwas gestoßen, hineingeraten
incurrerit incurro, curri, cursus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er wäre auf etwas gestoßen, hineingeraten
incurrisse incurro, curri, cursus (3 Infinit. Perf.) hineingeraten sein, hineingelaufen sein, auf etwas gestoßen sein
incusante incuso, avi, atus (1 Partizip Präs.) anklagend, beschuldigend
incussit incitio, cussi, sussus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erregt, eingejagt
inde inde (Adv.) von da an, daher, daraus, davon
indecans indico, avi, atus (1 Partizip Präs.) anzeigend, bekannt machend, meldend
indecante indico, avi, atus (1 Partizip Präs.) anzeigend, bekannt machend, meldend
indederat indido, didi, ditus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte verursacht, hineingelegt, angelegt
indeficientis indeficiens, entis (Genet. Sing. m, f, n od. Akk. Plural mask. od. fem.) unablässig
indeque inde +-que (Adv.) von da an, daher, daraus, davon
indicare indico, avi, atus (1 Infinit. Präs.) anzeigen, melden, verraten
indicat indico, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er zeigt an, meldet, verrät
indicia indicium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Anzeichen, Beweis
indiciis indicium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Anzeichen, Beweis
indicium indicium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Anzeichen, Beweis
indicolo indiculum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) kleines Verzeichnis, Übersicht
indiculum indiculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) kleines Verzeichnis, Übersicht
indignamini indignor, indignatus sum (1 2. Person Plural Imperat. Präs. Deponens) entrüstet euch, ärgert euch, seid unwillig
indignans indignor, indignatus sum (1 Partizip Präs. Deponens) entrüstet, verärgert, unwillig seined
indignantes indignor, indignatus sum (1 Partizip Präs. Deponens) entrüstend, verärgernd, unwillig seiend
indignatione indignatio, onis (f Abl. SIng.) Entrüstung, Unwille, Ungnade
indignatus indignor, indignatus sum (1 Partizip Präs.) entrüstet, verärgert, unwillig seined
indique indo, didi, ditud (3 Infinit. Präs. Passiv) hineingelegt werden, verursacht werden, verliehen werden
induamur induo, indui, indutus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir bekleideten, bedeckten, verwickelten uns
indubitanter indubitanter (Adv.) zweifellos
inducitur induco, duxi, ductue (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird veranlaßt, verleitet, eingeleitet
indulgentia indulgentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Nachsicht, Milde, Gunst
indulgere indulgeo, ulsi, ultus (2 Infinit. Präs.) hingeben, gewähren, aufopfern
indulgeret indulgeo, ulsi, ultus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde verzeihen, sich hingeben, gewähren, aufopfern
indulgerit indulgeo, ulsi, ultus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde verzeihen, sich hingeben, gewähren, aufopfern
indulsisset indulgeo, ulsi, ultus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde verziehen haben, sich hingegeben haben, gewährt haben, aufgeopfert haben
indultam indulgeo, dulsi, dultsu (2 Partizip Perf. Passiv) gewährt, nachgegeben, verziehen, begünstigt
indultum indulgeo, dulsi, dultsu (2 Partizip Perf. Passiv) gewährt, nachgegeben, verziehen, begünstigt
indultum indultum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Erlaubnis, Bewilligung
indumenta indumentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Kleid, Anzug
industria industria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Fleiß, Energie
industriam industria, ae (f Akk. Sing.) Fleiß, Energie
induto induo, dui, dutus (3 Partizip Perf. Passiv) angezogen, bekleidet
indutus induo, dui, dutus (3 Partizip Perf. Passiv) angezogen, bekleidet
inerat insum, fui, fiuturus (unregelm. 3. Person SIng. Imperf.) er befand sich, wohnte inne
iners iners, ertis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) untätig, träge, ungeschickt
inertes iners, ertis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) untätig, träge, ungeschickt
inestimabili inaestimabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) unschätzbar
infantia infantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kindheit, Mangel an Redetalent
infauste infauste (Adv.) unheilvoll, unglücklich
infelex infelix, icis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) unglücklich
infeliciter infeliciter (Adv.) unglücklich
infelicium infelix, icis (Genet. Plural m, f, n) unglücklich
inferendales infero, intuli, illatus (unregelm. Gerundium) um beizubringen, zu opfern, darzubringen
inferendalis infero, intuli, illatus (unregelm. Gerundium) um beizubringen, zu opfern, darzubringen
inferior inferior, ius (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) der untere, niedrigere, tiefere, unterlegene
inferre infero, tuli, latus (unregelm. Infinit. Präs.) hineintagen, antun, beginnen, verursachen,m darbringen
inferrentur infero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden hineingetagen werden, dargebracht werden
infestacionem infestacio, onis (f Akk. Sing.) Feindseligkeit
infestatione infestacio, onis (f Abl. Sing.) Feindseligkeit
infidelis infidelis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) untreu, treulos
infidelitatem infidelitas, atis (f Akk. Sing.) Untreue, Unglaube
infideliter infideliter (Adv.) untreu, treulos
infinitam infinitus, a, um (Akk. Sing. fem.) grenzenlos, unendlich
infinitissimum infinitus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) grenzenlos, unendlich
infirmitate infirmitas, atis (f Abl. Sing.) Krankheit
infirmitatibus infirmitas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) Krankheit
infirmitatis infirmitas, atis (f Genet. Sing.) Krankheit
inflictis inflogo, flixi, flictus (3 Partizip Perf. Passiv) geschlagen, zugefügt
influit influo, fluxi, - (3 3. Person Sing. Präs.) er mündet, fließt hinein
infra infra (Adv.) unten, nachstehend, nachher
infra infra (Präpos. m. Akk) unter, nachstehend, nachher
ingeminant ingemino, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) sie verdoppeln, wiederholen
ingenies ingenium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Verstand, Scharfsinn, Talent
ingeniis ingenium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Verstand, Scharfsinn, Talent
ingenio ingenium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Verstand, Scharfsinn, Talent
ingenios ?
ingeniose ingeniose (Adv.) geistreich, begabt, erfinderisch, scharfsinnig, geeignet
ingenti ingens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) außerordentlich, gewaltig
ingentia ingens, entis (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) außerordentlich, gewaltig
ingerebat ingero, gessi, gestus (3 3. Person Sing. Imperf.) er trug hinein,, drängte auf
Ingobode ?
ingrati ingratus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) undankbar, unangenehm
ingrederentur ingredior, ingressus sum (3 3. Person Plural Konj. Imperf. Deponens) sie würden hineingehen, betreten
ingrederetur ingredior, ingressus sum (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) er würde hineingehen, betreten
ingrederint = ingrediens (MS) ingredior, ingressus sum (3 Partizip Präs.) hineingehend, betretend
ingredetur ingredior, ingressus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er geht hinein, betritt
ingrediens ingredior, ingressus sum (3 Partizip Präs.) hineingehend, betretend
ingreditur ingredior, ingressus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er betritt, geht hinein
ingressi ingredior, ingressus sum (3 Partizip Perf. Passiv Deponens) betreten, angefangen
ingresso ingressus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) Eindringen, Eintritt
ingressu ingressus, us (m Abl. Sing.) Eindringen, Eintritt
ingressum ingressus, us (m Akk. Sing.) Eindringen, Eintritt
ingressum fuisse ingredior, ingressus sum (3 Infinit. Perf.) eingedrungen sein
ingressus est ingredior, ingressus sum (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) er ist eingedrungen
ingressus ingressus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Eindringen, Eintritt
inhabitabit inhabito, avi, atus (1 3. Person Plural Futur) er wird bewohnen
iniaerunt = inierunt ineo, ii, itus (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie haben begonnen, betreten, abgeschlossen
inibat ineo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) sie began, betrat, schloß ab
inibi inibi (Adv.) daselbst, dort
inicio initium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Beginn, Ursprung
inicium initium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Beginn, Ursprung
inicus initus, us (m Nomin. od. Genet. Sing.) Ankunft, Begattung
iniebat ineo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er betrat, begann
iniens ineo, ii, itus (unregelm. Partizip Präs.) betretend, beginnend
inientes ineo, ii, itus (unregelm. Partizip Präs.) betretend, beginnend
iniit ineo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat betreten, begonnen
inimiciciam inimicitia, ae (f Akk. Sing.) Feindschaft
inimicicias inimicitia, ae (f Akk. Plural) Feindschaft
inimicitia inimicitia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Feindschaft
inimicorum inimicus, i (m Genet. Plural) Gegner, Feind
ininmicis inimicus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Gegner, Feind
inimicum inimicus, i (m Akk. Sing.) Gegner, Feind
inimicus inimicus, i (m Nomin. Sing.) Gegner, Feind
iniqui iniquus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) ungleich, schwierig, ungerecht, unwillig, feindselig
iniquissimum iniquus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ungleich, schwierig, ungerecht, unwillig, feindselig
iniquitas iniquitas, atis (f Nomin. Sing.) Ungleichheit, Unrecht
iniquiter iniquiter (Adv.) ungleich, schwierig, ungerecht, unwillig, feindselig
iniqua iniquus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schwierig, feindlich, ungleich, unwillig
iniquae iniquus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) schwierig, feindlich, ungleich, unwillig
iniquos iniquus, a, um (Akk. Plural mask.) schwierig, feindlich, ungleich, unwillig
iniquus iniquus, a, um (Nomin. Sing. mask.) schwierig, feindlich
inire ineo, ii, itus (unregelm. Infinit. Präs.) betreten, beginnen
inirent ineo, ii, itus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten betreten, begonnen
iniret ineo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte betreten, begonnen
inissint ineo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er betreten hätte, begonnen hätte
initium initium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Anfang, Ursprung
iniuncta iniungo, unxi, unctus (3 Partizip Perf. Passiv) auferlegt, beauftragt
iniuncta iniungo, unxi, unctus (3 Partizip Perf. Passiv) auferlegt, beauftragt
iniunctas iniungo, unxi, unctus (3 Partizip Perf. Passiv) auferlegt, beauftragt, angefügt, hinzugefüft
iniunctum iniungo, unxi, unctus (3 Partizip Perf. Passiv) auferlegt, beauftragt
iniuria iniuria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Unrecht, Beleidigung
iniuriam iniuria, ae (f Akk. Sing.) Unrecht, Beleidigung
iniurias iniuria, ae (f Akk. Plural) Unrecht, Beleidigung
iniuriis iniuria, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Unrecht, Beleidigung
iniuste iniuste (Adv.) ungerecht, rechtswidrig
inivit ineo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat betreten, begonnen
inlacrimans inlacrimo. avi, atus (1 partizip Präs.) bei etwas weinend
inlatione illatio, onis (f Abl. Sing.) Begräbnis, Opfer, Steuer
inlaturam infero, tuli, latus (unregelm. Partizip Futur) was zu begraben ist, anzufangen ist
inlecete illicite (Adv.) unrechtmäßig
inlectus inlectus , us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Verlockung
inlese = illisi illido, lisi, lesus (3 Partizip Perf. Passiv) zerschlagen
inlesum illido, lisi, lesus (3 Partizip Perf. Passiv) zerschlagen
inlesus illido, lisi, lesus (3 Partizip Perf. Passiv) zerschlagen
inlibata inlibatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unversehrt, unvermindert
inlibato inlibatus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unversehrt, unvermindert
inlicetis illicitus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) unerlaubt
inlicite inlicite (Adv.) unerlaubterweise
inluxit illucesco, illuxi, - (3 3. Person Sing. Perf.) er hat aufgeleuchtet
inmature inmature (Adv.) unreif, vorzeitig
inmemor immemor, oris (Nomin. Sing. mask. od. fem.) ohne an … zu denken
inmenente immineo, nui, - (2 Partizip Präs.) drohend, nahe bevorstehend
inmensi inmensus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) unermeßlich, ungeheuer
inmenso inmensus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unermeßlich, ungeheuer
inmensos inmensus, a, um (Akk. Plural mask.) unermeßlich, ungeheuer
inmensum inmensus, a, um (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) unermeßlich, ungeheuer
inmundorum immundus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) unrein
inmuraverant inmuro, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten sich eingemauert, verschanzt
innocens innocens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) unschuldig, unbescholten
Innowales Innowales ? ein Graf
innoxia innoxius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unschuldig, harmlos, unschädlich
inpaciens impatiens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) ungeduldig
inpatienter inpatienter (Adv.) ungeduldig
inpedimentum inpedimentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Hindernis, Gepäck
inpellente impello, puli, pulsus (3 Partizip Präs.) antreibend, forttreibend, veranlassend
inpressione impressio, onis (f Abl. Sing.) Eindrücken
inproperiae inproprius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) unpassend, unangebracht
inproviso inproviso (Adv.) unerwartet, unversehens
inproviso inprovisum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) unerwartetes Ereignis
inpugnarent impugno, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden angreifen, bekämpfen
inpugnarint impugno, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Perf.) dass sie angreifen würden, bekämpfen würden
inquerendum inquiro, quisivi, quisitus (3 Gerundium) um zu erfragen, untersuchen
inquit inquam, inquis, inquit (unregelm.) er sagt
inquirens inquiro, quisivi, quisitus (3 Partizip Präs.) fragend, untersuchend
inquirit inquiro, quisivi, quisitus (3 3. Person Sing. Präs.) er fragt, untersucht
inradiata irradiatus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) umstrahlr
inrogaverat inrogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte zugefügt, vorgeschlagen
inruens inruo, rui, - (3 Partizip Präs.) hereinbrechend
inruentes inruo, rui, - (3 Partizip Präs.) hereinbrechend
inruere inruo, rui, - (3 Infinit. Präs.) hineinbrechen
inruerint inruo, rui, - (3 3. Person Plural Konj. Perf.) sie wären hineingebrochen
inruitque inruo, rui, - +-que (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er bricht hinein
inruunt inruo, rui, - (3 3. Person Plural Präs.) sie brechen hinein
insectans insector. insecatus sum (1 Partizip Präs.) verfolgend, bedrängend, verhöhnend
insectatione insectatio, onis (f Abl. Sing.) Verfolgung, Verhöhnung
insemul insimul, insemel (Adv.) zugleich, zusammen
insequens insequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) verfolgen, angegreiffend
insequente insequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) verfolgen, angegreiffend
insequentes insequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) verfolgen, angegreiffend
insequentibus insequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) verfolgen, angegreiffend
insequeretur insequor, secutus sum (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) er verfolgte, griff an
insequi insequor, secutus sum (3 Infinit. Präs.) verfolgen, angreifen
inseram insero, rui, rtus (3 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich würde hineinfügen, hineinmischen
inserat insero, rui, rtus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde hineinfügen, hineinmischen
inserens insero, rui, rtus (3 Partizip Präs.) hineinfügend, hineinmischend
inserere insero, rui, rtus (3 Infinit. Präs.) hineinfügen, hineinmischen
inseri insero, rui, rtus (3 Infinit. Präs. Passiv) hineingefügt werden, hineingemischt werden
inserta insero, rui, rtus (3 Partizip Perf. Passiv) hineingefügt, hineinmischt
inserui insero, rui, rtus (3 1. Person Sing. Perf.) ich habe hineingefügt, hineingemischt
inseruit insero, rui, rtus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat hineingefügt, hineingemischt
insidias insidiae, arum (f Akk. Plural) Anschlag, Falle, Hinterhalt
insidiose insidiose (Adv.) hinterhältig, heimtückisch
insigni insignis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) gekennzeichnet, bekannt, ausgezeichnet
insignis insignis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) gekennzeichnet, bekannt, ausgezeichnet
insolencia insolentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Ungewöhnlichkeit, Anmaßung, Dreistigkeit
insolis = in solis solus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) allein, einsam
inspirato inspiro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) begeistert. inspiriert, eingeatmet
instabant insto, stiti, staturus (1 3. Person Plural Imperf.) sie bleiben stehen, setzen nach
instancia instantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gegenwart, Inständigkeit
instantia instantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gegenwart, Inständigkeit
instar instar (Adv.) gleichwie
instetuaetur = instituatur instituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) es würde errichtet werden, angeordnet werden, begonnen werdem
instetucionem institutio, onis (f Akk. Sing.) Einrichtung, Unterricht
instetuere instituo, tui, tutus (3 Infinit. Präs.) einrichten, anstellen, unterweisen, veranstalten
instetuit instituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er hat eingerichtet, angestellt, unterwiesen, veranstaltet
instigante instigo, avi, atus (1 Partizip Präs.) anstachelnd, antreibend
instigantibus instigo, avi, atus (1 Partizip Präs.) anstachelnd, antreibend
instigat instigo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er stachelt an, treibt an
instigatione instigatio, onis (f Abl. Sing.) Anreiz, Antrieb
instincto instinctus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) begeistert, angetrieben
institucionem institutio, onis (f Akk. Sing.) Einrichtung, Unterricht
institucionis institutio, onis (f Genet. Sing.) Einrichtung, Unterricht
instituens instituo, tui, tutus (3 Partizip Präs.) einrichtend, anstellend, unterweisend, veranstaltend
instituerat instituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte eingerichtet, angestellt, unterwiesen, veranstaltet
instituere instituo, tui, tutus (3 Infinit. Präs.) einrichten, anstellen, unterweisen, veranstalten
instituit instituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er hat eingerichtet, angestellt, unterwiesen, veranstaltet
instituitur instituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird eingerichtet, angestellt, unterwiesen, veranstaltet
instituta instituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) eingerichtet, angestellt, unterwiesen, veranstaltet
institutionem institutio, onis (f Akk. Sing.) Einrichtung, Unterricht
institutus instituo, tui, tutus (3 Partizip Perf. Passiv) eingerichtet, angestellt, unterwiesen, veranstaltet
instituunt instituo, tui, tutus (3 3. Person Plural Präs.) sie richten ein, stellen an, unterweisen, veranstalten
instruxerat instruo, struxi, structue (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte errichtet, ausgestattet, angewiesen
insula insula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Insel
insulam insula, ae (f Akk. Sing.) Insel
insuper insuper (Adv.) oberhalb, obendrein, überdies
insuper insuper (Präpos. m. Akk.) oberhalb, obendrein, überdies
insurgebat insurgo,rexi, rectus (3 3. Person Sing. Imperf.) er erhob sich
insurgens insurgo,rexi, rectus (3 Partizip Präs.) sich erhebend
insurgit insurgo,rexi, rectus (3 3. Person Sing. Präs.) er erhebt sich
integra integer, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unversehrt, unverletzt, rein, untadelig
integretate integritas, atis (f Abl. Sing.) Unversehrtheit, Reinheit
integritate integritas, atis (f Abl. Sing.) Unversehrtheit, Reinheit
integro integer, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unversehrt, unverletzt, rein, untadelig
integrum integer, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) unversehrt, unverletzt, rein, untadelig
intellegeret întelledo, lexi / legi, lectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde einsehen, verstehen
intellexit întellego, lexi / legi, lectus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat eingesehen, verstanden
intelligens intelligo, lexi, lectus (3 Partizip Präs.) verstehend, bemerkend
intencio intentio, onis (f Nomin. Sing.) Beschuldigung, Anstrengung, Absicht, Meinung, Spannung
intencionibus intentio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Anstrengung, Absicht, Meinung, Anspruch, Beschuldigung, Ausspruch, Rechntsanspruch
intenderent intendo, tendi, tentus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden anspannen, steigern, sich anstrengen, beabsichtigen
intenderet intendo, tendi, tentus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde anspannen, steigern, sich anstrengen, beabsichtigen
intendit intendo, tendi, tentus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat angespannt, gesteigert, sich angestrengt, beabsichtigt
intenta intendo, tendi, tentus (3 Partizip Perf. Passiv) angespannt, gesteigert, sich angestrengt, beabsichtigt
intente intente (Adv.) angespannt, absichtlich
intentio intentio, onis (f Nomin. Sing.) Spannung, Anstrengung, Absicht, Rechtsanspruch
intentione intentio, onis (f Abl. Sing.) Anstrengung, Absicht, Rechtsanspruch
intentionem intentio, onis (f Akk. Sing.) Anstrengung, Absicht, Rechtsanspruch
intentissime intentissime (Superlat. Adv.) sehr angespannt, aufmerksam, eifrig
intentu intentus, us (m Abl. Sing.) das Ausstrecken
inter inter (Präpos. m. Akk.) zwischen, unter
intercedebat intercedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Imperf.) er ging einher, lag dazwischen, widersetzte sich, fand statt
intercedentibus intercedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) Fürsprache einlegend, einhergehend, dazwischen liegend, sich widersetzend, stattfindend
intercessionem intercessio, onis (f Akk. Sing.) Einspruch, Widerspruch, Vermittlung, Bürgschaft
intercurrens intercurro, curri, cursus (3 Partizip Präs.) dazwischentretend, dazukommend
intercurrentes intercurro, curri, cursus (3 Partizip Präs.) dazwischentretend, dazukommend
interea interea (Adv.) unterdessen, inzwischen
interemeris interimo, emi, emptus (3 2. Person Sing. Konj. Perf.) du hättest getötet, beseitigt
interemptos interimo, emi, emptus (3 Partizip Perf. Passiv) beseitigt, getötet
intereto intereo, ii, itus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) umgekommen, untergegangen
interetum intereo, ii, itus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) umgekommen, untergegangen
interfecerant interficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten getötet
interfecerunt interficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben getötet
interfecere interficio, feci, fectus (3 Infinit. Präs.) töten, vernichten
interfecerit interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte getötet, vernichtet
interfecetur interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird getötet, ermordet
interfecissent interficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten getötet, ermordet
interfecit interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat getötet, ermordet
interfecitur interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird getötet, ermordet
interfecta interficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) getötet, ermordet
interfectam interficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) getötet, ermordet
interfecti interficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) getötet, ermordet
interfectis interficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) getötet, ermordet
interfecto interficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) getötet
interfectum interficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) getötet
interfectus interficio, feci, fectus (3 Partizip Perf. Passiv) getötet, ermordet
interfectus est interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) er ist getötet, ermordet worden
interficerat interficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) er hatte getötet, ermordet
interficere interficio, feci, fectus (3 Infinit. Präs.) töten, ermorden
interficeret interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde ermorden
interficeretur interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er wäre ermordet worden
interficerint interficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden ermorden
interficerit interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde ermorden
interfici interficio, feci, fectus (3 Infinit. Präs. Passiv) getötet werden, ermordet werden
interficis interficio, feci, fectus (3 2. Person Sing. Präs.) du tötest, ermordest
interficero interficio, feci, fectus (3 1. Person Sing. Präs.) ich töte, ermorde
interficetur interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird getötet, ermordet
interficiam interficio, feci, fectus (3 1. Person Sing. Konj. Präs. od., Futur) würde wird töten, ermorden
interficiatur interficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er werde getötet, ermordet
interficiens interficio, feci, fectus (3 Partizip Präs.) tötend, ermordend
interficiunt inteficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Präs.) sie töten, bringen um
interiit intereo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist untergegangen, umgekommen
interire intereo, ii, itus (unregelm. Infinit. Präs.) untergehen, umkommen
interiret intereo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Impoerf.) er wüde untergehen, umkommen
interitum interitus, us (m Akk. Sing.) Untergang, Vernichtung
interminans interminor, minatus sum (1 partizip Präs.) androhend, verbietend
intermissione intermissio, onis (f Abl. Sing.) Nachlassen, Unterbrechung
interpretatur interpretor, pretatus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) er deutet, legt aus, erklärt
interpretis interpres, etis (m/f Genet. Sing. Deuter, Vermittler, Wahrsager
interque inter +-que (Präpos. m. Akk.) zwischen, unter, während
interroga interrogo, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) befrage, belehre
interrogaret interrogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde befragen, belehren
interrogat interrogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er befragt, belehrt
intersectum interseco, secui, sectus (1 Partizip Perf. Passiv) zerschnitten, gespalten
interveniente intervenio, veni, ventus (4 Partizip Präs.) einschreitend, unterbrechend
intimabitur intimo, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird berichtet werden, eingeprägt werden
intolerabilis intolerabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) unerträglich
intonuisse intono, nui, natus (1 Infinit. Perf.) gedonnert haben, Getöse gemacht haben
intra intra (Präpos. m. Akk.) innerhalb, während
intrinsecus intrinsecus (Adv.) im Innern, innerlich
introducta introduco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) eingeführt, eingelassen, eingeleitet
introire introeo, ii/ivi, itus (unregelm. Infinit. Präs.) eintreten, hineingehen
introitu introitus, us (m Abl. Sing.) Eingang, Eintritt
introitum introitus, us (m Akk. Sing.) Eingang, Eintritt
introitus introitus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Eingang, Eintritt
intromisit intomitto, misi, missua (3 3. Person Sing. Perf.) er hat hineingelassen
intromitti intomitto, misi, missua (3 Infinit. Präs. Passiv) hineingelassen werden
intuens intueor, tuitus sum (2 Partizip Präs.) erblickend, betrachtend
intulisse infero, tuli, latus (unregelm. Infinit. Perf.) angetan haben, begraben haben, verursacht haben
intulit infero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat angetan, begraben, verursacht
inuncionem = inunctionem innuncio, onis (f Akk. Sing.) Salbung
inunctus inunctus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gesalbt
inundacione inundatio, onis (f Abl. Sing.) Flut, Überschwemmung, Wortschwall
inundatio inundatio, onis (f Nomin. Sing.) Flut, Überschwemmung, Wortschwall
invadere invado, vasi, vasus (3 Infinit. Präs.) einfallen, überfallen
invalescente invalesco, valui, - (3 Partizip Präs.) zunehmend, erstarkend
invenerunt invenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Perf.) sie haben gefunden, entdeckt, erlangt
inveniat invenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Präs.) er habe gefunden, entdeckt, erlangt
inveniet invenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Futur) er wird finden, entdecken, erlangen
inveniri invenio, veni, ventus (4 Infint. Präs. Passiv) gefunden werden
invenitur invenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gefunden
inventa invenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) gefunden, entdeckt, erlangt
inventus invenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) gefunden, entdeckt, erlangt
invicem invicem (Adv.) gegenseitig, untereinander
invidiosa invidiosus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) neidisch, missgünstig, gehässig
invigilare invigilo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) überwachen, sehen auf
inviolabiliter inviolabiliter (Adv.) unverletzlich
invisibiles invisibilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) unsichtbar
invisus invisus, a, um (Nomin. Sing. mask.) verhasst, feindlich
invitat invito, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er lädt ein, fordert auf
iobe iubeo, iussi, iussus (2 2. Person Sing. Imperat. Präs.) befiel!
iobente iubeo, iussi, iussus (2 Partizip Präs.) befehlend, auffordernd
iobet iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Präs.) er befiehlt, fordert auf
iobetque iubeo, iussi, iussus +-que (2 3. Person Sing. Präs.) er befiehlt, fordert auf
iobit iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Präs.) er befiehlt, fordert auf
iocundior iucundus, a, um (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) erfreulicher, beliebter
iocunditatis iocunditas, atis (f Genet. Sing.) Liebenswürdigkeit
iocundus iucundus, a, um (Komparat. Nomin. Sing. mask.) erfreulich, beliebt
iogum iugum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Joch
Iohanne Johannes Chrysostomos * 349 † 407 Erzbischof von Konstantinopel
Iohannem Johannes Chrysostomos * 349 † 407 Erzbischof von Konstantinopel
Iohannes Johannes Chrysostomos * 349 † 407 Erzbischof von Konstantinopel
Iohannis Johannes Chrysostomos * 349 † 407 Erzbischof von Konstantinopel
ipis = ipsis ipse, ipsa, ipsum (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) selbst
ipsa ipse, ipsa, ipsum (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) selbst
ipsam ipse, ipsa, ipsum (Akk. Sing. fem.) selbst
ipsamque ipse, ipsa, ipsum +-que (Akk. Sing. fem.) selbst
ipse ipse, ipsa, ipsum (Nomin. Sing. mask.) selbst
ipsi ipse, ipsa, ipsum (Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) selbst
ipsique ipse, ipsa, ipsum +-que (Dat. Sing. m, f, n od. Nomin. Plural mask.) selbst
ipsis ipse, ipsa, ipsum (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) selbst
ipsius ipse, ipsa, ipsum (Genet. Sing. m, f, n) selbst
ipso ipse, ipsa, ipsum (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) selbst
ipsoque ipse, ipsa, ipsum +-que (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) selbst
ipsorum ipse, ipsa, ipsum (Genet. Plural mask. od. neutr.) selbst
ipsos ipsus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ganz leibhaftig selbst
ipsos ipse, ipsa, ipsum (Akk. Plural mask.) selbst
ipsosque ipse, ipsa, ipsum +-que (Akk. Plural mask.) selbst
ipsum ipse, ipsa, ipsum (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) selbst
ipsumque ipse, ipsa, ipsum +-que (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) selbst
ipsus ipsus, a, um (Nomin. Sing. mask.) selbst
ira ira, ae (f Nomin. Sing.) Zorn, Wut
irae ira, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Zorn, Wut
iragundiam iracundia, ae (f Akk. Sing.) Jähzorn
iram ira, ae (f Akk. Sing.) Zorn, Wut
ire eo, ii, itus (unregelm. (Infinit. Präs.)) gehen
iret eo, ii, itus (unregelm. (3. Person Sing. Konj. Imperf.)) er würde gehen
irridens irridens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. SIng. neutr.) spottend, hohnlachend
irrigatur irrigo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird erfrischt, bewässert
irrogaverat irrogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte eine Strafe verhängt, zugefügt
irrueret irruo, rui, - (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre hineingebrochen
is is, ea, id (Nomin. Sing. mask. od. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) dieser
Isaciae Isaak Gesandter Charoalds
Isacium Isaak Gesandter Charoalds
isdem idem, eadem, idem (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) derselbe
ista iste, ista, istud (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) diese da
istam iste, ista, istud (Akk. Sing. fem.) dieses da
iste iste, ista, istud (Nomin. Sing. mask.) dieses da
istos iste, ista, istud (Akk. Plural mask.) diese da
ita ita (Adv.) so (näher bestimmend), dergestalt, insofern, also
ita eo, ii, itum (unregelm. Patizip Perf. Passiv, Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) getreten, gegangen, geschwunden, gekommen
Italiae Italia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Italien
Italiam Italia, ae (f Akk. Sing.) Italien
italici italicus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) italienisch
itaque itaque (Adv.) und so, daher, also
item item (Adv.) ebenfalls, ebenso
itemque item +-que (Adv.) ebenfalls, ebenso
itenere iter, eris (n Abl. Sing.) Weg, Reise, Tagesstrecke
iter iter, eris (n Nomin. Sing.) Weg, Reise, Tagesstrecke
iterato iterato (Adv.) abermals, noch einmal
iterato itero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) wiederholt
iterum iterum (Adv.) wiederum, noch einmal
iterumque iterum +-que (Adv.) wiederum, noch einmal
iube iubeo, iussi, iussus (2 Imperat. Sing. Präs.) befiehl!, fordere auf!
iubemus iubeo, iussi, iussus (2 1. Person Plural Präs.) wir befehlen, fordern auf
iubent iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Plural Präs.) sie befehlen, fordern auf
iubente iubeo, iussi, iussus (2 Partizip Präs.) befehlend, auffordernd
iubet iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Präs.) er befiehlt, fordert auf
iubetque iubeo, iussi, iussus +-que (2 3. Person Sing. Präs.) er befiehlt, fordert auf
iubit iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Präs.) er befiehlt, fordert auf
iucundissime iucundissime (Superlat. Adv.) erfreulich, angenehm
Iudacaile Iudicaël 7. Jahrhundert K&'246;nid der Brittonen, Heiliger
Iudaeis iudaei, orum (m Dat. od.Abl. Plural) Jude
Iudaeos iudaei, orum (m Akk. Plural) Jude
iudecabat iudico, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er urteilte, entschied
iudecemur iudico, avi, atus (1 1. Person Plural Konj. Präs. Passiv) wir würden verurteilt werden, gehalten werden für
Iudechaile Iudicaël 7. Jahrhundert K&'246;nid der Brittonen, Heiliger
Iudeos iudaei, orum (m Akk. Plural) Jude
iudicabat iudico, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er verurteilte, beurteilte, glaubte
iudicabatur iudico, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde verurteilt, beurteilte
Iudicaila Iudicaël 7. Jahrhundert K&'246;nid der Brittonen, Heiliger
iudicande iudico, avi, atus (1 Gerundium) um zu urteilen, beurteilen
iudicandi iudico, avi, atus (1 Gerundium) um zu urteilen, beurteilen
iudice iudex, icis (m Abl. Sing.) Richter
iudicem iudex, icis (m Akk. Sing.) Richter
iudiciali iudicialis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) richterlich
iudicialis iudicialis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) richterlich
iudicii iudicium, i (n Genet. Sing.) Urteilsspruch
iudicio iudicium, i (n Dat. od. Abl.Sing.) Urteilsspruch
iudicium iudicium, i (n Nomin. od. Akk.Sing.) Urteilsspruch
iudiciumque iudicium, i +-que (n Nomin. od. Akk.Sing.) Urteilsspruch
iudicius = iudicium iudicium, i (n Nomin. od. Akk.Sing.) Urteilsspruch
iugeri iugerum, i (n Genet. Sing.) Morgen Land
iugiter iugiter (Adv.) dauernd, beständig, sofort
iugulatus est iugulo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf. Passiv) er ist ermordet worden
iumentum iumentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Zugtier, Lasttier
iuncxerunt iungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben verbunden, vereinigt, angespannt
iungamus iungo, iunxi, iunctus (3 1. Person Plural Konj. Präs..) wir sollen verbinden, vereinigen, angespannen
iungent iungo, iunxi, iunctus (3 3. Person Plural Futur) sie werden verbinden, vereinigen, angespannen
Iunias iunius, a, um (Akk. Plural fem.) Juni
iunioribus iuniores, orum (m Dat. od. Abl. Plural) waffenfähige Mannschaft
iunioribus iunio, iunius (Genet. Sing. m, f, n) jünger
iunioris iunio, iunius (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) jünger
iura jus, juris (n MNomin. od. Akk. Plural) Recht, Prozess, Gesetzsammlung
iure iure (Adv.) mit Recht
iure jus, juris (n Abl. Sing.) Recht, Prozess, Gesetzsammlung
iure proelii iure (Adv.) unter Kriegsrecht
iureiurando iusiurabdum, i (n Abl. Sing.) Eid, Schwur, Versprechen
iusserat iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte befohlen, verordnet
iusserit iubeo, iussi, iussus (2 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte befohlen, verordnet
iussione iussio, onis (f Abl. Sing.) Befehl, Anordnung
iussionem iussio, onis (f Akk. Sing.) Befehl, Anordnung
iussionis iussio, onis (f Genet. Sing.) Befehl, Anordnung
iussit iubeo, iussi, iussum (2 3. Person SIng. Perf.) er hat befohlen, angeordnet, beschlossen
iusso iussum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Befehl, Auftrag, Verordnung
iussu iussu (Adv.) auf Befehl
iussu iussua, us (m Abl.) Befehl, Auftrag, Verordnung
iussum iussus, us (m Akk.) Befehl, Auftrag, Verordnung
iuste iuste (Adv.) gerecht, richtig
iusticia iustitia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gerechtigkeit, Recht
iusticiae iustitia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Gerechtigkeit, Recht
iusticiam iustitia, ae (f Akk. Sing.) Gerechtigkeit, Recht
iustis iustus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) gerecht, richtig
iustitia iustitia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Gerechtigkeit, Recht
iustitiae iustitia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Gerechtigkeit, Recht
iustitiam iustitia, ae (f Akk. Sing.) Gerechtigkeit, Recht
iustorum iusta, orum (n Genet. Plural) das Gehörige, die gebührenden Ehren
iuvenem iuvenis, is (m/f Akk. Sing.) Jüngling
iuvenilis iuvenilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) jugendlich
iuvenis iuvenis, is (m/f Nomin. od. Genet. Sing.) Jüngling
iuxta iuxta (Adv.) daneben, entsprechend
iuxta iuxta (Präpos. m. Akk.) neben, nahe bei

K, L

Kal. kalendae, arum () die Kalenden (1. Tag des Mondmonats)
Kalendas kalendae, arum (Akk. Plural) die Kalenden
Kalendis kalendae, arum (Dat. od. Abl. Plural) die Kalenden
laborans laboro, avi, atus (1 Partizip Präs.) hinarbeitend, leidend an, sich bemühend
lacerare lacero, avi, atus (1 Infinit. Präs.) zerfleischen, misshandeln, beleidigen
laco lacus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) See, Teich
lacremas lacrima, ae (f Akk. Plural) Träne
lacrimas lacrima, ae (f Akk. Plural) Träne
lacrimis lacrima, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Träne
laesione laesio, onis (f Abl. Sing.) Verletzung, Unrecht
laetantur laetor, laetatus sum (1 3. Person Plural Präs. Deponens) sie freunen sich
lamentatio lamentatio, onis (f Nomin. Sing.) Wehklagen, Jammern
lance lanx, ancis (f Abl. Sing.) Schale, Schüssel
lanciae lancia, ae (f Genet. od. Dat. SIng. od. Nomin. Plural) Lanze
Landegiselus Landegiselus leibl. Bruder der Königin Nanthild
Landerico Saint Landry † 656 Bischof von Paris zur Regierungszeit Chlodwigs II.
Landericum Saint Landry † 656 Bischof von Paris zur Regierungszeit Chlodwigs II.
Landericus Saint Landry † 656 Bischof von Paris zur Regierungszeit Chlodwigs II.
Langobardi langobardi, orum (m Nomin. Plural) Langobarden
Langobardis langobardi, orum (m Dat. od. Abl.Plural) Langobarden
Langobardorum langobardi, orum (m Genet. Plural) Langobarden
Langobardus langobardus, a, um (Nomin. Sing. mask.) langobardisch
lapidare lapido, avi, atus (1 Infinit. Präs.) steinigen
lapide lapis, idis (m Abl. Sing.) Stein
lapidem lapis, idis (m Akk. Sing.) Stein
larga largus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) freigebig, reichlich
largiente largior, gitus sum (4 Partizip Präs.) schenkend, zugestehend
largiorem largus, a, um (Komparat. Akk. Sing. mask. od. fem.) freigebig, reichlich
largissimus largus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) reichlich, freigebig
largitatis largintas, atis (f Genet. Sing.) Spende, Freibegigkeit, Verleihung
largiter largiter (Adv.) reichlich
largitio largitio, onis (f Nomin. Sing.) Schenkung, Spende, Bestechung
largitionibus largitio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Schenkung, Spende, Bestechung
largitus largior, largitus sum (4 Partizip Perf. Passiv) zugestanden, geschenkt, gewährt
largitus fuerat largior, largitus sum (4 3. Person Sing. Plusquamperf. Passiv) er hatte zugestanden, geschenkt, gewährt
largus largus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) reichlich, freigebig
latante lateo, latui, - (2 Partizip Präs.) verborgen seiend, sicher seiend
latebram latebra, ae (f Akk. Sing.) Versteck
lateque late +-que (Adv.) weit und breit
latere lateo, latui - (2 Infinit. Präs.) versteckt sein, sicher sein
latetarint latito, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden sich verbergen, verstecken
Latini latinus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Lateiner
Latiniaco Region Latium in Italien
Latiniacum Region Latium in Italien
latitarent latio, latitavi, latitatus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten sich versteckt
Latofao Latofau Laffaux, Ort in der Region Aisne
Latona kelt. Name Saint-Jean-de-Losne, Region. Bourgogne-Franche-Comte
latratibus latratus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Bellen
latuit lateo, tui, - (2 3. Person Sing. Perf.) sie hat verborgen
laudabelis laudabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) lobenswert, rühmlich
laudabilis laudabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) lobenswert, rühmlich
laudabiliter laudabiliter (Adv.) lobenswert, rühmlich
laudare laudo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) loben, preisen
laudem laus, dis (f Akk. Sing.) Lob, Ruhm, Anerkennung
laudibus laus, dis (f Dat. od. Abl. Plural) Lob, Ruhm, Anerkennung
laudis laus, dis (f Genet. Sing.) Lob, Ruhm, Anerkennung
laus laus, dis (f Nomin. Sing.) Lob, Ruhm, Anerkennung
lavacro lavacrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Taufbecken, Badezimmer
lavacrum lavacrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Taufbecken, Badezimmer
lebenter libenter (Adv.) gern
lectorum lector, oris (m Genet. Plural) Leser
legacionem legatio, onis (f Akk. Sing.) Gesandtschaft
legare lego, avi, atus (1 Infinit. Präs.) entsenden, verfügen, hinterlassen
legare lego, legi, lectus (3 2. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) du würdest sammeln, auswählen, vorlesen, durchwandern, stehlen
legataries legatarius, i (m Nomin. Sing.) Abgesandter
legataries legatarius, a, um (Nomin. Sing. mask.) testamentarisch bedacht
legatariis legatarius, i (m Dat. od. Abl. Plural) Gesandter
legatarium legatarius, i (m Akk. Sing.) Gesandter
legatarius legatarius, i (m Nomin. Sing.) Gesandter
legati lego, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) Gesandt
legati legatus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Gesandter
legatione legatio, onis (f Abl. Sing.) Gesandtschaft
legationem legatio, onis (f Akk. Sing.) Gesandtschaft
legationes legatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Gesandtschaft
legationis legatio, onis (f Genet. Sing.) Gesandtschaft
legatis lego, legi, lectus (3 2. Person Plural Konj. Präs.) du würdest aufwickeln
legatis legatus, i (n Dat. od. Abl. Plural) Gesandter, Feldherr
legato legatus, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Gesandter, Feldherr
legatos legatus, i (n Akk. Plural) Gesandter, Feldherr
legatum legatus, i (n Akk. Sing.) Gesandter, Feldherr
legatus legatus, i (n Nomin. Sing.) Gesandter, Feldherr
legem lex, legis (f Akk. Sing.) Gesetz, recht, Gebot
legendo lego, legi, lectus (3 Gerundium) um zu lesen
legens lego, legi, lectus (3 Partizip Präs.) lesend
legere lego, legi, lectus (3 Infinit. Präs.) lesen
legetimi legitimus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) rechtmäßig
legetur lego, legi, lectus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird gelesen werden
legionum legio, onis (f Genet. Plural) Legion, Armee, Heer
legitur lego, legi, lectus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gelesen
Lemanem lema, anis (f Akk. Sing.) Limagne, fruchtbare Ebene in der Auvergne am Fluss Allier
lembo lembus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Boot, Barke
lenem lenis, e (Akk. SIng. mask. od. fem.) mild, ruhig
leo leo, onis (m Nomin. Sing.) L&öwe
leones leo, onis (m Nomin. opd. Akk. Plural) L&öwe
Lesio ? Bischof in Mainz
lesionem laesio, onis (f Akk. Sing.) Verletzung, Beleidigung
lesum laedo, si, sus (3 Partizip Perf. Passiv) verletzt, beleidigr
Leubildus Liuvigild * 519 † 586 König der Westgoten in Spanien
Leudebertus Leudebert ? fränk. Herzog
leudebus laus, laudis (f Dat. od. Abl. Plural) Lob, Ruhm
Leudefredus Leutfred I. ? alemann. Herzog (570 - 587)
Leudemundo Leudemund Bischof zur Zeit Chlothars I.
Leudemundus Leudemund Bischof zur Zeit Chlothars I.
leudi leudes, is (m Dat. Sing.) Kämpfer, Waffenträger, Ritter
leudibus leudes, is (m Dat. od. Abl. Plural) Kämpfer, Waffenträger, Ritter
leudis leudes, is (m Genet. Sing.) Kämpfer, Waffenträger, Ritter
Leudisclum Leudisclus ? Graf im Rang des Marschalls bei Gundoald
Leudisclus Leudisclus ? Graf im Rang des Marschalls bei Gundoald
Leuthario Leuthari II. † 643 alemannischer Herzog
levasse levo, avi, atus (1 Infinit. Perf.) erleichtert haben, befreit haben, unterstützt haben, sich erhoben haben
leve levis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) leicht, flink, unbedeutend, leichtsinnig
levetates levitas, atis (f Nomin. od. Akk. Plural) Leichtigkeit, Leichtsinn
libelli libellus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Büchlein
libenter libenter (Adv.) gern
libenti libens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) gern, bereitwillig
libentissime libentissime (Superlat. Adv.) viel lieber
liber liber, i (m Nomin. Sing.) Buch, Schrift
liberabat libero, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er befreite
liberabit libero, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur) er wird befreien
liberabo libero, avi, atus (1 1. Person Sing. Futur) ich werde befreien
liberandum libero, avi, atus (1 Gerundium) um zu befreien
liberare libero, avi, atus (1 Infinit. Präs.) befreien
liberassit libero, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er wȍrde befreit haben
liberationem liberatio, onis (f Akk. Sing.) Befreiung, Erlösung
liberavit libero, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat befreit
liberis liberi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Kinder
liberis liber, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) freigeboren
libertatis libertas, atis (f Genet. Sing.) Freiheit, Erlaubnis
libras libra, ae (f Akk. Plural) Waage, Pfund Silbers
libri liber, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Buch, Schrift
libris libra, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Waage, Pfund Silbers
libris liber, i (m Dat. od. Abl. Plural) Buch, Schrift
libro liber, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Buch, Schrift
libros liber, i (m akk. Plural) Buch, Schrift
liceat lice, licuit, licitus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) es wåre erlaubt
licet licet (Subjunkt.) obgleich, obwohl
licet licet, licuit, licitus (2 3. Person Sing. Präs.) es ist erlaubt, möglich
ligant ligo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie binden, verbinden, binden um
ligatum ligo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gebunden, umgebunden
Ligerim Loire (Fluss in Frankreich)
lignis lignum, i (n Dat. od.Abl. Plural) Holz, Baumstamm
ligno lignum, i (n Dat. od.Abl. Sing.) Holz, Baumstamm
lilium lilium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Lilie, Armband
limete limis, itis (m Abl. Sing.) Grenze
limetem limis, itis (m Akk. Sing.) Grenze
limina limen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Türschwelle, Eingang
limite limis, itis (m Abl. Sing.) Grenze
limitem limis, itis (m Akk. Sing.) Grenze
Lingonas Langres, Stadt im Dept. Haute-Marne
linguae lingua, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Sprache, Rede
liniamentis liniamentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Linie, Grundriss, Umriss
linitam linio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) beschmiert, gesalbt
liquidum liquidum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Flüssigkeit, Klarheit, Gewissheit
litora litus, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) Küste, Strand
litore litus, oris (n Abl. Sing.) Küste, Strand
litores litus, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) Ufer, Küste, Strand
litterae litterae, arum (f Nomin. Plural) Schrift, Wissenschaft, Bildung
litteras litterae, arum (f Akk. Plural) Schrift, Wissenschaft, Bildung
litteris litterae, arum (f Dat. od. Abl. Plural) Schrift, Wissenschaft, Bildung
litterum litterae, arum (f Genet. Plural) Schrift, Wissenschaft, Bildung
litus litus, oris (n Nomin. Sing.) Ufer, Küste, Strand
Loa Loire ?
loca loca, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) Orte, Gegenden
locatus loco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gelegt, gestellt, angelegt
loci locus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locis locus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
loco locus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locratus = locatus ? loco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gelegt, gestellt, angelegt
locum locus, i (m Akk. Sing.) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locupletavit locupleto, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat bereichert
locus locus, i (m Nomin. Sing.) Ort, Platz, Stelle, Rang, Thema, Satz, Artikel
locuta loquor, locutus sum (3 Partizip Perf. Passiv) gesagt, genannt
locutus loquor, locutus sum (3 Partizip Perf. Passiv) gesagt, genannt
longe longe (Adv.) bei weitem, weitaus, fern
longevam longaevua, a, um (Akk. Sing. fem.) hochbetagt
longitudinem longitudo, inis (f Akk. Sing.) Länge
longitudo longitudo, inis (f Nomin. Sing.) Länge
longiusque longus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) länger, ausgedehnter
longo longus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) lang, lang dauernd, ausgedehnt
Longolarium Longolare Longlier, Ort in den Ardennen, heute Luxemburg
longum longus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) lang, lang dauernd, ausgedehnt
lopus lupus, i (m Nomin. Sing.) Wolf
loquebatur loquor, locutus sum (3 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er sagte, nannte
loquendi loquor, locutus sum (3 Gerundium) um zu sagen, nennen
loqueretur loquor, locutus sum (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) er würde sagen, nennen
loquitur loquor, locutus sum (3 3. Person Sing. Präs.) er sagt, spricht
loquor loquor, locutus sum (3 2. Person Sing. Präs.) ich sage, spreche
loricatus loricatus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gepanzert
lorum lorum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Lederriemen, Leine
Lossowio Luxovium Luxeuil-les-Bains, Ort im Südwesten der Vogesen
Lothario Chlothar II * 584 † 629 fränk. König, Merowinger
Lothario seniore Chlothar I * 495 † 561 fränk. König, Merowinger
Lucduno Lugdunum Lyon
luce lux, lucis (f Abl. Sing.) Licht, Tageslicht
lucem lux, lucis (f Akk. Sing.) Licht, Tageslicht
lucesceret lucesco, luxi, - (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er fing an zu leuchten, es wurde heller Tag
lucisceret lucisco, luxi, - (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er fing an zu leuchten, es wurde heller Tag
lucre lucrum, i (n Genet. SIng.) Reichtum, Gewinn
lucrum lucrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gewinn, Vorteil, Reichtum
luctus luctus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Trauer, Klagen
ludens ludo, lusi, lusus (3 Pertizip Präs.) tanzend, scherzend, verspottend
Lugdunensi Lyon
Lugdunensis Lyon
Lugduninse Lyon
Lugduninsem
Lugduno Lugdunum, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Lyon
Lugdunum Lugdunum, i (m Nomin. od. Akk. Sing.) Lyon
lugentes ludo, luxi, - (2 Partizip Präs.) trauernd
lumen lumen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Licht, Leuchte
luminaribus luminar, aris (n Dat. od. Abl. Plural) Licht, Leuchte, Fenster
luna luna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Mond
Lune Ort nordwestlich von Lucca
lupinaribus lupanar, aris (n Dat. od. Abl. Plural) Bordell
Lussovio Luxeuil-les-Bains Ort im Dept. Haute-Saône, Klostergründung 451 durch Columbian
Lussovium Luxeuil-les-Bains Ort im Dept. Haute-Saone, Klostergründung 451 durch Columbian
Lutecias Lutecia, ae (f Akk. Plural) Lutecia, Paris
luxoriam luxuria, ae (f Akk. Sing.) Überfluss, Verschwendung, Ausschweifung

M

Macancinsis Magancensis (MS) Mainzisch (Magantia)
Macedus Makedonien
macenavant machinor, machinatus sum (1 3. Person Plural Plusquamperf. Deponens) sie hatten klug ersonnen, ausgedacht
macularet maculo, avi, atus (1 3. Person SIng. Konj. Imperf.) er würde besudeln, entweihen
macules maculo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs..) du würdest besudeln, entweihen
mense Madio Monat Mai ?
Maeroeum Merovech * 550 † 577 Sohn Chilperichs I.
maerore maeror, oris (m Abl. Sing.) Trauer, Kummer
Magancia manguntia Mainz
magis magis (Adv.) mehr, eher
magisque magis +-que (Adv.) mehr, eher
magna magna, orum (n Nomin. od. Akk. Plural) große Dinge
magnam magnus, a, um (Akk. SIng. fem.) groß, viel, bedeutend
magnificas magnificus, a, um (Akk. Plural fem.) prächtig, großartig
magnificentiam magnificentia, ae (f Akk. Sing.) Großartigkeit, Pracht, Ruhm
magnificis magnificus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) prächtig, großartig
magnis magnus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) bedeutend, wichtig
magnitudine magnitudo, inis (f Abl. Sing.) Ansehen, Macht, Bedeutung
magno magnus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) bedeutend, wichtig
Magnovillare Grandvillers-aux-Bois Ort i, Dept. Oise
magnum magnus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) groß, bedeutend
magnus magnus, a, um (Nomin. Sing. mask.) groß, bedeutend
Magontiam maguntia, ae (f Akk. Sing.) Mainz
Maguos = magnus magnus, a, um (Nomin. Sing. mask.) der Große
Maias maius, a, um (Akk. Plural fem.) Mai
maior maior, maius (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) größer, bedeutender
maiorem maior, oris (m Akk. Sing.) Hausmeier
maiorem domus maior, oris (m Akk. Sing.) Hausmeier
maiores maior, maius (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) größer, bedeutender
maioribus maior, maius (Komparat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) größer, bedeutender
maioribus maiores, maiorum (m Dat. od. Abl. Plural) Ahnen, Vorfahren
maioris major, maius (m Genet. Sing.) Hausmeier
mala malum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Leid, Verbrechen, Unheil
male male (Adv.) schlecht, übel
maliciam malitia, ae (f Akk. Sing.) Bosheit, Schlechtigkeit
malignari malignor, makignatus sum (1 Infinit. Präs. Deponens) böswillig handeln
malis malus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) schlecht, böse
mallo malum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Verbrechen, Not, Unrecht
malorum malus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) schlecht, böse
malum malum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Verbrechen, Not, Unrecht
manantes mano, avi, atus (1 Partizip Präs.) rinnend, vergießend, sich verbreitend, verschwindend
Manaulfo Manaulf ein Burgunder
Manaulfus Manaulf ein Burgunder
mancepavit mancipo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat ergriffen, hingegeben, sich gewidmet
mancipiis mancipium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Besitz, Kauf, Eigentum, Sklave
mandabat mano, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er übergab, befahl, unterwies
mandans mano, avi, atus (1 Partizip Präs.) übergeben, befehlend, unterweisens
mandavit mando, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) sie hat übergeben, beauftragt
mane mane (Adv.) morgens, früh, Morgen
manebit maneo, si, surus (2 3. Person Sing. Futur) er wird verweilen, erwarten, bevorstehen
manendum maneo, si, surus (2 Gerundium) was zu verweilen ist, zu erwarten ist, zum Bleiben
manere maneo, si, surus (2 Infinit. Präs.) verweilen, erwarten, bevorstehen
manibus manus, us (f Dat. od. Abl. Plural) Hand, Kampf, Macht, Arbeit, Schar
manifeste manifeste (Adv.) klar, deutlich
manifestis manifestus, a, um (dat. od. Abl. Plural m, f, n) überführt, offenbar, sichtlich
manifestum manifestus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) überführt, offenbar, sichtlich
manifestus manifestus, a, um (Nomin. Sing. mask.) überführt, offenbar, sichtlich
mano mano, avi, atus (1 1. Person Sing. Präs.) ich triefe, vergieße, verbreite mich
mansionem mansio, onis (f Akk. Sing.) Wohnung, Aufenthaltsort
mansit maneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat verweilt, angedauert, erwartet
mansuetus mansuetus, a, um (Nomin. Sing. mask.) sanft, freundlich, mild
mansurum mansurus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) bleibend, ewig
manu manus, us (f Dat. od. Abl. Sing.) Hand, Kampf, Macht, Arbeit, Schar
manu publica manus, us (f Dat. od. Abl. Sing.) durch staatliche Gewalt
manum manus, us (f Akk. Sing.) Hand, Kampf, Macht, Arbeit, Schar
manus manus, us (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Hand, Kampf, Macht, Arbeit, Schar
marca marca, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Mark, Grenzland
Marcelli Marcellus † 436 Bischof und Schutzheiliger von Paris
mare mare, maris (n Nomin. od. Akk. od. Abl. Sing.) Meer
mare mas, maris (m Abl. Sing.) Knabe
mares mare, maris (n Nomin. od. Akk. Plural) Meer
maretema maritimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) am Meer gelegen
margaritarum margarita, ae (f Genet. Plural) Perle
maris mare, maris (n Genet. Sing.) Meer
marmorea marmoreus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) aus Marmor
Marolegia ort im Elsass
Marsilia Marseille, Stadt in Südfrankreich
Martini Martin von Tours * 316 † 397 Bischof von Tours, Heiliger
Martinum Martin von Tours * 316 † 397 Bischof von Tours, Heiliger
Martirii martyrium, i (n Genet. Sing.) Martyrium
martirum martyr, is (m/f Genet. Plural) Märtyrer
martyr martyr, is (m/f Nomin. Sing.) Märtyrer
martyre martyr, is (m/f Abl. Sing.) Märtyrer
martyres martyr, is (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Märtyrer
martyribus martyr, is (m/f Dat. od. Abl. Plural) Märtyrer
martyris martyr, is (m/f Genet. Sing.) Märtyrer
martyrum martyr, is (m/f Genet. Plural) Märtyrer
Masolaco Mont-Mesly, Weiler im Val-du-Marne
Massilia Marseille, Stadt in Südfrankreich
Massollaco Mont-Mesly, Weiler im Val-du-Marne
mater mater, tris (f Nomin. Sing.) Mutter
materfamilias materfamilias, matrisfamilias (f Nomin. Sing.) Familienmutter
matremunium matrimonium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Ehe, Heirat
matriculam matricula, ae (f Akk. Sing.) Liste, Verzeichnis
matriculariis matricularus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) (in die Liste) eingeschrieben
matrimonio matrimonium , i (n Dat. od. Abl. Sing.) Ehe, Heirat
matrimonium matrimonium , i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Ehe, Heirat
matris mater, matris (f Genet. Sing.) Mutter
matrisque mater, matris +-que (f Genet. Sing.) Mutter
maturabant matuto, avi. atus (1 3. Person Plural Imperf.) sie reiften, beeilten sich
maturaret matuto, avi. atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde reifen, sich beeilen
maturius maturus, a, um (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. Akk. Sing. neutr.) reife, zeitig, entschlossen
matutina matutinum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) früher Morgen
Maurici Mauritius † 290 legendärer Anführer der Thebanischen Legion, Heiliger
Mauricii Mauritius † 290 legendärer Anführer der Thebanischen Legion, Heiliger
Mauricio Mauritius † 290 legendärer Anführer der Thebanischen Legion, Heiliger
Mauricium Mauritius † 290 legendärer Anführer der Thebanischen Legion, Heiliger
Mauricius Mauritius † 290 legendärer Anführer der Thebanischen Legion, Heiliger
Mauriennense Maurienne Tal in Westfrankreich
maxema maximus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) größter, wichtigster
maxemam magnus, a, um (Superlat. Akk. Sing. fem.) bedeutendste, größte
maxeme maxime (Superlat. Adv.) die meisten, besonders
maximae maximus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) größte, wichtigste
maximam magnus, a, um (Superlat. Akk. Sing. fem.) bedeutendste, größte
maxime magnus, a, um (Superlat. Adv.) bedeutendst, wichtigst
maximo maximus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) größter, wichtigster
me ego, tu, is (1. Person Akk. Sing.) mich
mea meus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) meine
meae meus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) meine
meam meus, a, um (Akk. Sing. fem.) meine
mecum ego, tu, is +-cum (1. Person Abl. Sing.) mit mir, von mir
Medardi Medardus von Noyon * 456 † 545 Bischof von Noyon und Tournai, Missionar und Heiliger
medelam medela, ae (f Akk. Sing.) Heilmittel, Abhilfe, Versorgung
media medius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) mittlere, in der Mitte
mediam medius, a, um (Akk. Sing. fem.) mittlere, in der Mitte
Medianovillare Moyenville
medietatem medietas, atis (f Akk. Sing.) Mitte, Hälfte
medietatemque medietas, atis +-que (f Akk. Sing.) Mitte, Hälfte
mediogrebus mediocris, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) mittelmäßig, unbedeutend, gering
meditatur meditor, meditatus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) er denklt nach, sinnt auf
medio medius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) mittlere, in der Mitte
medium medius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) mittlere, in der Mitte
mei meus, a, um (Genet. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) mein
Meldico Melincourt, Haute-Saone
melius melior, melius (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) besser, tüchtiger
membratim membratim (Adv.) einzeln, stückweise
memeni meminisse, -, memini, - (unregelm. 1. Person Sing. Perf.) ich habe erwähnt
memine meminisse, -, memini, - (unregelm. 1. Person Sing. Perf.) ich habe erwähnt
meminemus meminisse, -, memini, - (unregelm. 1. Person Plural Perf.) wir haben erwähnt
meminerat -, memini, - (unregelm. 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte erwähnt
memini -, memini, - (unregelm. 1. Person Plural Perf.) ich habe erwähnt
memor memor, oris (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) in Erinnerung, eingedenk, unversöhnlich
memorabile memorabilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) bemerkenswert, denkwürdig
memorans memoro, avi, atus (1 Partizip Präs.) erwähnend, berichtend
memorata memoro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erwähnt, berichtet
memoratae memoro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erwähnt, berichtet
memorato memoro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erwähnt, berichtet
memoratum memoro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erwähnt, berichtet
memoravi memoro, avi, atus (1 1. Person Sing. Perf.) ich habe erinnert, erwähnt, berichtet
memoria memoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing) Erinnerung, Denkmal
memoriae memoria, ae (f Genet. od. Dat. Sing od. Nomin. Plural) Erinnerung, Denkmal
memoriam memoria, ae (f Akk. Sing) Erinnerung, Denkmal
memorias memoria, ae (f Akk. Plural) Erinnerung, Denkmal
menas mena, ae (f Akk. Plural) Schimpfwort
mendacia mendacium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Lüge
mendaciis mendacium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Lüge
mendatiis mendacium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Lüge
menisterio ministerium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Amt, Dienerschaft
menistri minister, stri (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Helfer, Untergebener
menorem minor, minus (Akk. Sing. mask. od. fem.) kleiner, geringer, jünger
mensae mensa, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Tisch
mensam mensa, ae (f Akk. Sing.) Tisch
mense mensis, is (m Abl. Sing.) Monat
mensurate mensuro, avi, atus (1 2. Person Plural Imperat. Präs.) meßt!
mensuratus mensuro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gemessen
mente mens, entis (f Abl. Sing.) Geist, Sinn, Verstand
mentem mens, entis (f Akk. Sing.) Geist, Sinn, Verstand
mentimini mentior, menitus sum (4 2. Person Plural Präs. Deponens) iohr lügt, täuscht, irrt
mentionem mentio, onis (f Akk. Sing.) Erwähnung
mento mentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Kinn
menuarit minuo, nui, itus sum (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte vermindert, verringert, gespalten
mercari mercor, mercatus sum (1 Infinit. Präs. Deponens) handeln, einkaufen
mercatum mercor, mercatus sum (1 Partizip Perf. Passiv Deponens) gehandelt, eingekauft
mercaverat mercor, mercatus sum (1 3. Person Sing. Plusquamperf. Deponens) er hatte gehandelt, eingekauft
mercede merces, edis (f Abl. Sing.) Lohn, Honorar, Sold, Bezahlung
mercedem merces, edis (f Akk. Sing.) Lohn, Honorar, Sold, Bezahlung
Monte Mercore Montmèdy, Ort im Dept. Meuse
mereantur mereor, meritis sum (2 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden verdient werden
mereatur mereor, meritis sum (2 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde verdient werden
merefice mirifice (Adv.) wunderbar, erstaunlich
meretum meritum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Verdiemst, Wohltat
meridiem meridies, ei (m/f Akk. Sing.) Mittag
merita meritus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verdient, gerecht
meritis meritus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) verdient, gerecht
merito meritus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) verdient, gerecht
Meroeo Merovech ?
Meroeum Merovech ?
Meroeus Merovech ?
merorem maeror, oris (m Akk. Sing.) Trauer, Kummer
Merovius Merovech ?
meruerunt mereo, rui, ritus (2 3. Person Plural Perf.) sie haben verdient
meruisset mereo, rui, ritus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde verdient haben
mestusque meo, avi, atus +-que (1 Partizip Perf. Passiv) gegangen, gewandert
mestusque maestus, a, um +-que (1 Nomin. Sing. mask.) traurig, betrübt
metallo metallum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Metall
metare meto, messui, messus (3 2. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) du würdest gemessen, gemäht, geerntet
metare metor, metatus sum (1 2. Person Sing. Präs. Deponens) du mißt ab, begrenzt
metasset metor, metatus sum (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf. Deponens) er hätte abgemessen, begrenzt
metatum metor, metatus sum (1 Partizip Perf. Passiv) angemessen, abgesteckt, angelegt
Mettensis Metz
Mettensium Metz
Mettis Metz
metu metus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) Furcht, Besorgnis
metuens metuo, tui, tutus (3 Partizip Präs.) befürchtend, sich fürchtend
metus metus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Furcht, Angst
meum meus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) mein
meus meus, a, um (Nomin. Sing. mask.) mein
migraret migro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wandern, fortschaffen, abweichen
migrat migro, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs..) er wandert, schafft fort, weicht ab
mihi ego, tu,- (1. Person Sing. Dat.) mir
milia milia, ium (n Nomin. od. Akk. Plural) Tausende, Meilen
miliario milarius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) tausend enthaltend
milibus milia, ium (n Dat. od. Abl. Plural) Tausende, Meilen
militari militaris, e (dat. od. Abl. Sing. m, f, n) kriegerisch, militärisch
milites miles, itis (m Nomin. od. Akk. Plural) Soldat, Ritter
militibus miles, itis (m Dat. od. Abl. Plural) Soldat, Ritter
militum miles, itis (m Genet. Plural) Soldat, Ritter
millae = mille ? millis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) tausend
mille millis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) tausend
millia millis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) tausend
minima minimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) kleinste, geringste
minime minime (Superlat. Adv.) jünger, kleiner
minisque minae, arum +-que (f Dat. od. Abl. Plural) Drohung, Zinne
minisque mina, ae +-que (f Dat. od. Abl. Plural) Mine, Bergwerk
ministros minister, stri (m Akk. Plural) Diener, Helfer, Spender
minoratus minoro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vcermindert
minsam mensa, ae (f Akk. Sing.) Tisch, Unterhalt
minse mensis, is (m Abl. Sing.) Monat
minsuratem mensuro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gemessen
minsure mensuro, avi, atus (1 Partizip Futur) was zu messen ist
minuere minuo, nui, nutus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben verringert, verkleinert, geschwächt, gespalten
minuitur minuo, nui, nutus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird verringert, verkleinert, geschwächt, gespalten
minus minus (Adv.) weniger
minus minor, minus (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing.) kleiner, geringer
minusque minus +-que (Adv.) weniger
minutissima minutus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plutal neutr.) winzig, stark verkleinert, sehr unbedeutend
mirabile mrabilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) erstaunlich, wunderbar
miracula miraculum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Wunder
miraculi miraculum, i (n Genet. Sing.) Wunder
miraculorum miraculum, i (n Genet. Plural) Wunder
miraculum miraculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wunder
mirae mirus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) wunderbar, sonderbar, erstaunlich
mirandum miror, atus sum (1 Gerundium) um zu bewundern, staunen, sich verwundert fragen
mirandum mirandus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) verwunderlich, erstaunlich, wunderbar
miraretur miror, miratus sum (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) er würde staunen, sich wundern, wissen wollen
miretur miror, miratus sum (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) er würde staunen, sich wundern, wissen wollen
mirifice mirifice (>Adv.) wunderbar, erstaunlich
miro mirus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. neutr. od. mask.) wunderbar, verwunderlich, erstaunlich
mirum mirus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) wunderbar, verwunderlich, erstaunlich
misceretur misceo, cui, mixtus (2 3, Person SIng. Konj. Imperf. Passiv) es würfr gemischt werden, vereinigt werden
miserae miser, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) elend, unglücklich, arm
miserat mitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte geworfen, gesandt, gemeldet, entlassen
misere misere (Adv.) elend, unglücklich, arm
misere mitto, misi, missus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben geworfen, gesandt, gemeldet, entlassen
misereatur misereor, miseritus sum (2 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) er würde sich erbarmen
miserecordia misericordia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Barmherzigkeit, Mitleid
miseretur miseror, miseratus sum (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) er würde bedauern, beklagen, bemitleiden
miseriarum miseria, ae (f Genet. Plural) Elend, Not, Leid, Armut
misericordia misericordia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Barmherzigkeit, Mitleid
misericordissimo misericors, ordis (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) mitleidig, barmherzig
misericordissimum misericors, ordis (Superlat. Akk. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. neutr.) mitleidig, barmherzig
misero mitto, misi, missus (3 1. Person Sing. Futur II) ich werde geworfen haben, gesandt haben, gemeldet haben, entlassen haben
miserrimus miser, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) elend, unglücklich, arm
misit mitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat gesandt, geshcickt
missas mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) gesandt, geshcickt
missi mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) gesandt, geshcickt
missis mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) gesandt, geshcickt
missorii missorium, i (n Genet. Sing.) Schüssel zum Auftragen
missorium missorium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Schüssel zum Auftragen
missorium missor, oris (m Genet. Plural) Werfer, Geber
missorius missorium, i (n Nomin. Sing.) Schüssel zum Auftragen
missos missus, i (m Akk. Plural) Gesandter
missos mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) gesandt, geshcickt
missosque mitto, misi, missus +-que (3 Partizip Perf. Passiv) gesandt, geschickt
missum mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) gesandt, geshcickt
missariae missarius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) die Messe betreffend
missarium missarius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.. od. Akk. Sing. mask.) die Messe betreffend
missurius missarius, a, um (Nomin. Sing. mask.) die Messe betreffend
missurius missarius, i (m Nomin. Sing.) Meßpriester
missus missus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Sendung, Wurf
missus missus, i (m Nomin. Sing.) Gesandter, Bote
missus mitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) geschickt, gemeldet, gehen gelassen, aufgegeben, entlassen
misterium mysterium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Geheimnis, Mysterium, Sakrament
mittens mitto, misi, missus (3 Partizip Präs.) werfend, sendend, geschickend, meldend
Mittensem Metz
mittit mitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Präs.) er wirft, sendet, schickt, meldet
mittitque mitto, misi, missus +-que (3 3. Person Sing. Präs.) er wirft, sendet, schickt, meldet
mobilitate mobilitas, atis (f Abl. Sing.) Bewegung, Wankelmut, Schnelligkeit
moderniores modernus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) neu
modicas modicus, a, um (Akk. Plural fem.) maßvoll, angemessen, besonnen
modico modicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) maßvoll, angemessen, besonnen
modo modus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Maß, Regel
modum modus, i (m Akk. Sing.) Maß, Regel
Mogancensis magontiensis mainzisch
molestiam molestia, ae (f Akk. Sing.) Beschwerlichkeit, Last, Verdruss
molestias molestia, ae (f Akk. Plural) Beschwerlichkeit, Last, Verdruss
molire molior, molitus sum (4 2. Person Sing. Präs. Deponens) du unternimmst, erledigst, brichst auf
moliretur molior, molitus sum (4 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) er würde unternehmen, erledigen, aufbrechen
momento momentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Stoß, Ausschlag, Beweggrund, Bedeutung
monachis monachus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Mönch
monasterii monasterium, i (n Genet. Sing.) Kloster
monasterio monasterium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Kloster
monasterium monasterium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kloster
monasteriumque monasterium, i +-que (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kloster
monastiriae monasterium, i (n Genet. Plural ?) Kloster
monastirii monasterium, i (n Genet. Sing.) Kloster
moncium mons, montis (m Genet. Plural) berg, Gebirge
monerit moneo, nui, nitus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde ermahnen, erinnern, auffordern
monitis moneo, nui, nitus (2 Partizip Perf. Passiv) ermahnt, erinnert, aufgefordert
monitum munio, ivi/ii, nitus (4 Partizip Perf. Paasiv) befestigt, gesichert, versuhen
monte mons, montis (m Abl. Sing.) Berg, Gebirge
montebus mons, montis (m Dat. od. Abl. Plural) berg, Gebirge
montem mons, montis (m Akk. Sing.) Berg, Gebirge
montes mons, montis (m Nomin. od. Akk. Plural) Berg, Gebirge
montesque mons, montis +-que (m Nomin. od. Akk. Plural) Berg, Gebirge
montis mons, montis (m Genet. Sing.) Berg, Gebirge
montium mons, montis (m Genet. Plural) Berg, Gebirge
montiumque mons, montis +-que (m Genet. Plural) Berg, Gebirge
monumenta monumentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Denkmal, Urkunden
mora mora, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Aufschub, Pause, Zeitraum
moram mora, ae (f Akk. Sing.) Aufschub, Pause, Zeitraum
moraretur moror, moratus sum (1 3. Person Sing. Komj. Imperf. Deponens) er hätte verweilt, gezögert
moratus moror, moratus sum (1 Partizip Perf. Passiv) verweilt, sich aufgehalten
moratus moratus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gesittet, angemessen
nec moratus moratus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ohne zu zögern
morbum morbus, i (m Akk. Sing.) Krankheit
more mos, moris, (m Abl. Sing.) Wille, Sitte, Brauch
morebus mos, moris, (m Dat. od. Abl. Plural) Wille, Sitte, Brauch
mores mos, moris, (m Nomin. od. Akk. Plural) Wille, Sitte, Brauch
moretur moror, moratus sum (1 3. Person Sing. Konj. Präds. Deponens) er verweilte, hielte sich auf
moribus mos, moris, (m Dat. od. Abl. Plural) Wille, Sitte, Brauch
moriens morior, mortuus sum (3 Partizip Präs.) sterben
moris mos, moris, (m Genet. Sing.) Wille, Sitte, Brauch
moritur morior, mortuus sum (3 3. Person Sing. Präs.) sie stirbt
moriturum morior, mortuus sum (3 Partizip Futur) sterben werden
morsebus morsus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Biss, Angriff
morsibus morsus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Biss, Angriff
morte mors, mortis (f Abl. Sing.) Tod
mortem mors, mortis (f Akk. Sing.) Tod
morti mors, mortis (f Dat. od. Abl. Sing.) Tod
mortibus mors, mortis (f Dat. od. Abl. Plural) Tod
mortiferi mortiferus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) tödlich
mortis mors, mortis (f Genet. Sing.) Tod
mortui mortuus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Leichnam, Toter
mortuo mortuus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Leichnam, Toter
mortuum mortuus, i (m Akk. Sing.) Leichnam, Toter
mos mos, moris (m Nomin. Sing.) Sitte, Brauch, Wille
moti moveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) bewegt, veranlasst
moti motus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Bewegung, Gang
motus moveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) bewegt, abmarschiert
movere moveo, movi, motus (2 Infinit. Präs.) bewegen, abmarschieren
moverit moveo, movi, motus (2 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er würde bewegen, abmarschieren
movetur moveo, movi, motus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird bewegt, erregt
movint moveo, movi, motus (2 3. Person Plural Präs.) sie bewegen, erregen, marschieren ab
movit moveo, movi, motus (2 3. Pesron Sing. Präs.) er bewegt, erregt, marschiert ab
mulier mulier, eris (f Nomin. Sing.) Ehefrau
mulierum mulier, eris (f Genet. Plural) Ehefrau
multa multus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) viel, groß
multae multus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) viel, groß
multas multus, a, um (Akk. Plural fem.) viel, groß
multetudine multitudo, inis (f Abl. Sing.) Vielzahl, Menge
multetudinem multitudo, inis (f Akk. Sing.) Vielzahl, Menge
multi multus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) viel, zahlreich
multipliciter multipliciter (Adv.) vielfach, vielfältig
multis multus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) viel, groß
multisque multus, a, um +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) viel
multitudine multitudo, inis (f Abl. Sing.) Vielzahl, Menge
multitudinem multitudo, inis (f Akk. Sing.) Vielzahl, Menge
multitudinis multitudo, inis (f Genet. Sing.) Vielzahl, Menge
multitudo multitudo, inis (f Nomin. Sing.) Vielzahl, Menge
multo multus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) viel, zahlreich
multorum multus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) viel, zahlreich
multos multus, a, um (Akk. Plural mask.) viel, zahlreich
multum multus, a, um (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) viel, zahlreich
multumque multus, a, um +-que (Akk. Sing. mask. od. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) viel, zahlreich
multus multus, a, um (Nomin. Sing. mask.) viel, zahlreich
Mummolo Mummolus &dagger, 585 gallo-röm. Adeliger, Feldherr unter Guntram I.
Mummolus Mummolus &dagger, 585 gallo-röm. Adeliger, Feldherr unter Guntram I.
mundi mundus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Welt, Erdkreis
mundus mundus, i (m Nomin. Sing.) Welt, Erdkreis
munera munus, eris (n Nomin. od. Akk. Plural) Aufgabe, Schenkung, Festspiel
Munera impiorum reprobat Altissemus Der Höchste weist die Gaben der Gottlosen zurück
muneratur munero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. passiv) er wird beschenkt
munere munus, eris (n Abl. Sing.) Gabe, Geschenk
munerebus munus, eris (n Dat. od. Abl. Plural) Aufgabe, Schenkung, Festspiel
muneribus munus, eris (n Dat. od. Abl. Plural) Aufgabe, Schenkung, Festspiel
munificentia munificentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Wohltätigkeit
munus munus, eris (n Nomin. Sing.) Gabe, Geschenk
muri murus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Mauer, Schutzwehr
muro murus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Mauer, Schutzwehr
murum murus, i (m Akk. Sing.) Mauer, Schutzwehr
murus murus, i (m Nomin. Sing.) Mauer, Schutzwehr
mus = mos (MS) mos, moris (m Nomin. Sing.) Sitte, Brauch, Wille
muscipulare muscipulo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) Fallen stellen
mutata muro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verändert, verwandelt
mutavero muro, avi, atus (1 1. Person Sing. Futur II) ich werde verändert haben, verwandelt haben
mutus mutus, a, um (Nomin. Sing. mask.) stumm, schweigend

N

nactus naciscor, nactus sum (3 Partizip Perf. Passiv) zufällig erlangt
nam nam (Konjunkt.) denn, nämlich
Nametis Nantes
namque namque (Konjunkt.) denn, nämlich, wahrhaftig
Nantechildem Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
Nantechildis Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
Nanthilde Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
Nanthildem Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
Nanthildi Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
Nanthildis Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
Nantilde Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
Nantildem Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
Nantildis Nanthild / Nantechild † 642 sächs. Gattin Dagoberts I.
narrabo narro, avi, atus (1 1. Person Sing. Futur) ich werde berichten, erzählen
nascitur nascor, natus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er wird geboren, entsteht
Nasio novaesium Neuss
natali natalis, is (m Dat. od. Abl. Sing.) Geburtstag, -ort
natando nato, avi, atus (1 Gerundium) um zu schwimmen, wanken
natione natio, onis (f Abl. Sing.) Volk, Menschenschlag
nationes natio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Volk, Menschenschlag
nativitate nativitas, atis (f Abl. Sing.) Geburt
natus nascor, natus sum (3 Partizip Perf. Passiv Deponens) geboren, entstanden
navale navalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) zum Schiff gehörig
navali navalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) zum Schiff gehörig
ne ne (Versicherungspartikel) fürwahr, wahrlich
ne ne (enklit. Fragepart.) etwa, wohl
ne ne (Verneinungspart. mit Konj.) nicht, zugegeben, damit nicht
nebula nebula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Nebel, Wolke, Dampf
nec nec, necque (Konjunktion) soviel als, und nicht, auch nicht
nec … aut neque, nec (Konjunk.) und weder … noch
nec … nec neque, nec (Konjunk.) weder … noch
nece nex, necis (f Abl. Sing.) Ermordung, Hinrichtung
necessarium necessarius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) notwendig, unvermeidlich
necessitate necessitas, atis (f Abl. Sing.) Notwendigkeit, Zwang
necessitatis necessitas, atis (f Genet. Sing.) Notwendigkeit, Zwang
necnon necnon (Adv.) und gewiss auch, und ferner
negantes nego, avi, atus (1 Partizip Präs.) verneinend, ablehnend, verweigernd
neglegebatur neglego, lexi, lectus (3 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde vernachlässigt
neglegentiam negligentia, ae (f Akk. Sing.) Nachlässigkeit, Vernachlässigung
neglexerant neglego, lexi, lectus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten vernachlässigt, versäumt, verachtet
negliencia negligentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Nachlässigkeit, Vernachlässigung
negligenciam negligentia, ae (f Akk. Sing.) Nachlässigkeit, Vernachlässigung
negociator negotiator, oris (m Nomin. Sing.) Kaufmann
negotiatores negotiator, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Kaufmann
negucians negotior, atus sum (1 Partizip Präs.) Handel treibend, verhandelnd
neguciantes negotior, atus sum (1 Partizip Präs.) Handel treibend
neguciatoribus negotiator, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Kaufmann
negucium negotium i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Arbeit, Aufgabe, Unternehmen
negutiantes negotior, atus sum (1 Partizip Präs.) Handel treibend
nemi nimius, a, um (Genet. Sing. neutr.) zu groß, zu viel, übermäßig
nemo nemo, neminis (m/f Nomin. Sing.) niemand
nempe nempe (Adv.) nämlich, offenbar
nepotem nepos, otis (m Akk. Sing.) Enkel, Neffe
neptemque nepos, otis +-que (m Akk. Sing.) Enkel, Neffe
Neptrasiis neustrasii, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Neustasier
Neptreco Neptrecum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Neustrasien
Neptrici Neptrecum, i (n Genet. Sing.) Neustrasien
Neptrico Neptrecum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Neustrasien
Neptricum Neptrecum, i (n Nominod. Akk. Sing.) Neustrasien
Neptuno neptunus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Neptun, Gott des Meeres
nequam nequam (Adv.) leichtfertig
nequaquam nequaquam (Adv.) keinesfalls, ganz und gar nichts
neque neque (Konjunkt.) und nicht, auch nicht
neque … neque neque (Konjunkt.) weder … noch
nequicie nequities, ei (f Abl. SIng.) Liederlichkeit, Nichtsnutzigkeit
nequicquam nequicquam (Adv.) vergeblich, ohne Grund
nequissime nequissime (Adv.) nichtsnutzig, leichtfertig
nequiter nequiter (Adv.) nichtsnutzig, leichtfertig
nequiverat nequeo, quii/quivi, quitus (unregelm. 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte nicht gekonnt
Nerone Nero * 37 † 68 röm. Kaiser
nervum nervus, i (m Akk. Sing.) Sehne, Muskel, Kraft, Fessel
nesciebant nesci, ivi/ii, - (4 3. Person Plural Imperf.) sie wußten nicht, konnten nicht
nesciens nesci, ivi/ii, - (4 Partizip Präs.) nicht wissend, nicht könnend
nescio nesci, ivi/ii, - (4 1. Person Sing. Präs.) ich weiß nicht, kann nicht
nesciret nesci, ivi/ii, - (4 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wüßte nicht, könnte nicht
nessio nescio, scivi/scii, - (4 1. Person Sing. Präs.) ich weiß nicht, kenne nicht
Neuster Neustrasien
Neustrasiae neustrasia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Neustrasien
Neustrasii neustrasius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Einwohner von Neustrien (Teil des Frankenreichs)
Neustrasiis neustrasius, i (m Dat. od. Abl. Plural) Einwohner von Neustrien (Teil des Frankenreichs)
Neustrasiorum neustrasius, i (m Genet. Plural) Einwohner von Neustrien (Teil des Frankenreichs)
Neustrasios neustrasius, i (m Akk. Plural) Einwohner von Neustrien (Teil des Frankenreichs)
Neustrasius neustrasius, i (m Nomin. Sing.) Einwohner von Neustrien (Teil des Frankenreichs)
Neustreci neustrasisch
Neustria neustria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Neustrien
Neustriam neustria, ae (f Akk. Sing.) Neustrien
nichil nihil (n Nomin. od. Akk. Sing.) nichts, etwas Bedeutungsloses
nihil nihil (n Nomin. od. Akk. Sing.) nichts, etwas Bedeutungsloses
nihilominus nihilominus (Adv.) nichtsdestoweniger, trotzdem
nil nil (Adv.) nichts, in keiner Weise
nimia nimium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) das Zuviel
nimia nimius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) zuviel, allzu groß
nimiae nimius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) zuviel, allzu groß
nimio nimius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) zuviel, allzu groß
nimis nimis (Adv.) zuviel, allzu groß
nimium nimium (Adv.) allzu viel
nimiumque nimium +-que (Adv.) allzu viel
nimius nimius, a, um (Nomin. Sing. mask.) zuviel, allzu groß
nisi nisi (Konjunkt.) wenn nicht, wo nicht, es sei denn dass
nisi nisi (Adv. bei Syntax ornata) außer, als
non nisi non nisi (Pleonasmus) nur, bloß, lediglich
nitebantur nitor, nixus/nisus sum (3 3. Person Plural Imperf. Deponens) sie bemühten sich, strebten
nitebatur nitor, nixus/nisus sum (3 3. Person Sing Imperf. Deponens) er bemühte sich, strebte
nitens nitor, nixus/nisus sum (3 Partizip Präs. Deponens) sich bemühend, strebend
nitibatur nitor, nixus/nisus sum (3 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er bemühte sich, strebte
nititur nitor, nixus/nisus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er bemüht sich, strebt
nitore nitor, oris (m Abl. Sing.) Glanz, Ansehen, Adel
Niuliacum Neuille, Stadt im Dept. Maine-et-Loire
niveis niveus, a, um (Dat. od. Abl. Plural) weiß, klar
nobele nobilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) edel, vornehm, adelig
nobelis nobilis, e (Nomin. od. Genert. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) edel, vornehm, adelig
nobelissemum nobilis, e (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) edel, vornehm, adelig
nobile nobilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) edel, vornehm, adelig
nobilem nobilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) edel, vornehm, adelig
nobiliores nobilis, e (Komprat.. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) edel, vornehm, adelig
nobilioribus nobilis, e (Komprat.. Dat. od. Abl. Plural m, d, n) edel, vornehm, adelig
nobilis nobilis, e (Nomin. od. Genert. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) edel, vornehm, adelig
nobilissimi nobilis, e (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) sehr edel, vornehm
nobilissimum nobilis, e (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sehr edel, vornehm
nobis ego, tu, - (1. Person Plural Dat. od. Abl.) uns
nobiscum ego, tu, - +-cum (1. Person Plural Dat. od. Abl.) mit uns
nocte nox, noctis (f Abl. Sing.) Nacht
noctem nox, noctis (f Akk. Sing.) Nacht
noctuque noctu +-que (Adv.) bei Nacht, nachts
nolens nolo, noöui, - (unregelm. Partizip Präs.) nicht wollend
nollent nolo, noöui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden nicht wollen
nollit nolo, noöui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) sie würde nicht wollen
nolo nolo, lui, - (unregelm. 1. Person Sing. Präs..) ich will nicht
noluerant nolo, lui, - (unregelm. 3. Person Plural Plusqumperf.) sie hatten nicht gewollt
noluerunt nolo, lui, - (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie haben nicht gewollt
noluit nolo, lui, - (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat nicht gewollt
nomen nomen, inis (n Nomin. od. Akk. Sing.) Name, Benennung
nomenare nomino, avi, atus (1 Infinit. Präs.) nennen, bezeichnen
nomeni nomen, inis (n Dat. Sing.) Name, Benennung
nomenibus nomen, inis (n Dat. od. Abl. Plural) Name, Benennung
nomenis nomen, inis (n Genet. Sing.) Name, Benennung
nomina nomen, inis (n Nomin. od. Akk. Plural) Name, Benennung
nominante nomino, avi, atus (1 Partizip Präs.) nennend, bezeichnend
nominatas nomino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) genannt, bezeichnet
nominatim nominatim (Adv.) namentlich, ausdrücklich
nomine nomine (n Adv.) namens, als, auf Grund, wegen, in diesem Sinne
nomine nomen, inis (n Abl. Sing.) Namen
nomini nomen, inis (n Dat. Sing.) Namen
nominibus nomen, inis (n Dat. od. Abl. Plural) Namen
nominis nomen, inis (n Genet. Sing.) Namen
nomirum nimirum (Adv.) allerdinvs, freilich
non non (Adv.) nicht, nein
nonagenarius nonagenarius, a, um (Nomin. Sing. mask.) neunzigjährig
nonlint nolo, nolui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie wollten nicht
nonnulli nonnulli, ae, a (Nomin. Plural mask.) einige, manche
nono nonus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) neuntes
nos ego, tu, - (1. Person Plural Nomin. od. Akk.) wir, uns
noscitur nosco, novi, notus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird wahrgenommen, anerkannt
noscuntur nosco, novi, notus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden wahrgenommen, anerkannt
nostra noster, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) unser
nostrae noster, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) unser
nostram noster, a, um (Akk. Sing. fem.) unser
nostre noster, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) unser
nostri noster, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) unser
nostris noster, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) unser
nostro noster, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) unser
nostrorum noster, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) unser
nostros noster, a, um (Akk. Plural mask.) unser
nostrum noster, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr. od. Akk. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. neutr.) unser
notitia notitia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Bekanntschaft, Kenntnis, Vorstellung
noto notus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) bekannt, gewohnt
nove nove (Adv.) neu
novem neun
Novembre
novercam noverca, ae (f Akk. Sing.) Stiefmutter
novercarum noverca, ae (f Genet. Plural) Stiefmutter
noverit nosco, novi, notur (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er würde bemerkt haben, betrachtet haben, anerkannt haben
Novientum Ebersmünster, Ort in Elsass
novilium novellus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) neu, jung, zart
novilium novale, is (n Genet. Plural) Acker, Brachfeld
Noviomum Noyon (Oise)
novos novus, a, um (Akk. Plural mask.) neu
noxias noxia, ae (f Akk. Plural) Schuld, Vergehen
nubilium nubilis, e (Genet. Plural m, f, n) heiratsfähig, mannbar
nudatum nudo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) entblößt, beraubt, verraten
nudaverunt nudo, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben entblößt, beraubt, verraten
nugacitate nugacitaa, atis (f Abl. Sing.) Nichtigkeit, Eitelkeit, Lächerlichkeit
nulla nullus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neuter.) keine
nullamque nullus, a, um +-que (Akk. Sing. fem.) keine
nullatenus nullatenus  (Adv.) keinesfalls
nulli nullus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) keine
nullis nullus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) keine
nullo nullus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) keine
nulloque nullus, a, um +-que (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) keine
nullum nullus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) keine
nullus nullus, a, um (Nomin. Sing. mask.) keiner
nullusque nullus, a, um +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr..) keiner
numero numerus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Zahl, Anzahl
numerosa numerosus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) zahlreich, harmonisch
numerum numerus, i (m Akk. Sing.) Zahl, Anzahl
nummero numerus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Zahl, Anzahl
nummerum numerus, i (m Akk. Sing.) Zahl, Anzahl
nun = non non (Adv.) nicht, nein
nunc nunc (Adv.) nun. jetzt
nuncians nuntio, avi, atus (1 Partizip Präs.) meldend, mitteilend
nunciant nuntio, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie melden, teilen mit
nunciantes nuntio, avi, atus (1 Partizip Präs.) meldend, mitteilend
nunciaret nuncio, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte gemeldet, verkündet
nunciassit nuncio, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde gemeldet haben, verkündet haben
nunciatum nuntio, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gemeldend, mitgeteilt
nunciatur nuncio, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird gemeldet, verkündet
nunciavit nuntio, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) hat mitgeteilt, angemeldet
nuncios nuntius, i (m Akk. Plural) Bote, Nachricht
nuncius nuntius, i (m Nomin. Sing.) Bote, Nachricht
nuntia nuntia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Botin
nuntia nuntium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Nachricht
nuntiantes nuntio, avi, atus (1 Partizip Präs.) meldend, mitteilend
nuntiasset nuntio, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er mitgeteilt hätte, gemeldet hätte
nuntiata nuntio, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) mitgeteilt, gemeldet
nuntiatum nuntio, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) mitgeteilt, gemeldet
nuntiatum fuisset nuntio, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf. Passiv) er ist mitgeteilt, gemeldet worden
nuntiavit nuntio, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) hat mitgeteilt, angemeldet
nuntios nuntius, i (m Akk. Plural) Bote, Ehevertrag
nupciis nuptiae, arum (f Dat. od. Abl. Plural) Hochzeit, Heirat
nuper nuper (Adv.) neulich, einst
nuptiis nuptiae, arum (f Dat. od. Abl. Plural) Hochzeit, Heirat
nuscetur nosco, novi, notus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird wahrgenommen werden, betrachtet werden, anerkannt werden
nuscuntur = noscuntur (MS) nosco, novi, notus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden wahrgenommen, betrachtet, anerkannt
Nutiacensi ? mögl. kelt. Name von Vienne
nutu nutus, us (m Abl. Sing. Geheiß, Vorsehung, Fügung

O

o oh!, ach!
ob ob (Präpos. m. Akk.) entgegen, vor, gegenüber, wegen
obaudire obaudio, divi, - (4 Infinit. Präs.) gehorchen, hören lassen
oberrans oberro, avi, atus (1 Partizip Präs.) auf und abirren
obetum obitus, us (m Akk. Sing.) Untergang, Tod
obetus obitus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Untergang, Tod
obicienti obicio, ieci, iectus (3 Partizip Präs. entgegenwerfend, erwidernd, vorwerfend
obiit obeo, ii, itus (unregelm.3. Person Sing. Perf.) er ist entgegengegangen, gestorben
obitum obitus, us (m Akk. Sing.) Tod
oblata offero, tuli, latus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) dargeboten, entgegengetreten
oblata oblatum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) das Dargebotene
oblatam offero, tuli, latus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) dargeboten, entgegengetreten
oblatrantibus oblatro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) angekläfft
oblegabat obligo, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er band, verband, verpflichtete
oblegandum obligo, avi, atus (1 Gerundium) um zu verbinden, verpflichten, verhindern
oblegant obligo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie verbinden, verpflichten, verhindern
oblegarit obligo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte verbunden, verpflichtet, verhindert
obligat obligo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verbindet, verpflichtet, verhindert
oblitus obliviscor, oblitus sum (3 Partizip Perf. Passiv) vergessen, unbeachtet
obmittam omitto, omisi, omissus (3 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) ich werde unterlassen, übergehen
obnexe obnixe (Adv.) beharrlich, eifrig, fest entschlossen
obniti obnitor, nixus sum (3 Infinit. Präs. Deponens) Widerstand leisten, entgegen steuern, sich anstrengen
oboedias oboedio, ivi, otus (4 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest gehorchen, dich fügen
oboedire oboedio, ivi, otus (4 Infinit. Präs.) gehorchen, sich fügen
obpressi opprimo, pressi, pressus (3 Partizip Perf. Passiv) bekämpft, unterworfen, bedroht, unterdrückt
obscurata obscuro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verborgen, verhüllt, verdunkelt, versteckt
obscuratus obscuro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verborgen, verhüllt, verdunkelt, versteckt
obscuravit obscuro, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat verborgen, verhüllt, verdunkelt, versteckt
obsequium obsequium, i (n Nomin. od. Akk. SIng.) gehorsam, Hingabe, Huldigung
obseratae obsero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verriegelt, verschlossen
obseratae essent obsero, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie waren verriegelt, verschlossen
observare observo, avi, atus (1 Infint. Präs.) beachten
observata observo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) beachtet, verehrt
obsides obsides, idis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Geisel, Pfand
obsidibus obsides, idis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Geisel, Pfand
obtegere obtego, texi, tectus (3 Infinit. Präs.) verbergen, verschleiern
obtemperantis obtempero, avi, atus (1 Partizip Präs.) gehorchend
obtemperarent obtempero, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten gehorcht
obtemperaret obtempero, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte gehorcht
obtenere obtineo, tinui, tentus (2 Infinit. Präs.) erhalten, bekommen, erlangen
obtenta obtineo, tinui, tentus (2 Partizip Perf. Passiv) erhalten, bekommen, erlangt
obtentu = obtenta erat obtineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Plusquamperf. Passiv) er ist erhalten worden, bekommen worden
obtentu obtentus, us (m Abl. Sing.) Gewährung, Vorzug
obtenuit obtineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat erhalten, bekommen
obtimatibus optimates, matium (m Dat. od. Abl. Plural) Adelige, Optimaten
obtinebis obtineo, tinui, tentus (2 2. Person Sing. Futur) du wirst erhalten, bekommen
obtinuit obtineo, tinui, tentus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat erhalten, bekommen
obtruncant obtrunco, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie metzeln nieder
obtulerit offero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte dargebracht, geweiht
obtulit offero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat dargebracht, geweiht
obviam obviam (Adv.) entgegen
obvolutos obvolvo, volvi, volutus (3 Partizip Perf. Passiv) verhüllt, niedergefallen
occansionebus occasio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Gelegenheit
occasione occasio, onis (f Abl. Sing.) Gelegenheit
occasionem occasio, onis (f Akk. Sing.) Gelegenheit
occasionem oblatam occasio, onis (f Akk. Sing.) gebotene Gelegenheit
occidentem occidens, entis (m Akk. Sing.) Abend, Westen
occidere occido, occidi, occasurus (3 Infinit. Präs.) sterben, untergehen, umkommen
occideris occido, occidi, occasurus (3 2. Person Sing. Präs. Passiv od. Futur Passiv od. Konj. Perf.) du stirbst, gehst unter, kommst um
occidit occido, occidi, occasurus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er stirbt, geht unter, kommt um
occidetur occido, occidi, occisus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird getötet werden
occisorum occido, occidi, occisus (3 Partizip Perf. Passiv) getötet
occulta occultum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Versteck, Geheimnis
occulte occulte (Adv.) dunkel, verborgen, geheim
occulti occultum, i (n Genet. Sing.) Versteck, Geheimnis
occultos occultus, a, um (Akk. Plural mask.) dunkel, verborgen, geheim
occultum occultum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Versteck, Geheimnis
occumbentem occumbo, bui, bitus (3 Partizip Prࣱs.) niedersinkend, sterbend
occupatum occupo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) eingenommen, ergriffen, überfallen, sich beschäftigt
occupavit occupo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat eingenommen, ergriffen, überfallen, sich beschäftigt
occupuit = occubait (MS) = occupavit? occupo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat eingenommen, ergriffen, überfallen, sich beschäftigt
occurrere occurro, curri / cucurri, cursus (3 Infinit. Präs.) entgegentreten, stoßen auf, antreffen
Ociani oceanus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Weltmeer, Ozean
Ocianum oceanus, i (m Akk. Sing.) Weltmeer, Ozean
ocissime ocius (Superlat. Adv.) am schnellsten
octavo octavus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) das achte
octo acht
oculis oculus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Auge
odens -, odi, - (unregelm Partizip Präs.) hassend
odiosa odiosus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verhasst, widerwärtig
odiosum odiosus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) verhasst, widerwärtig
odium odium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Hass, Ekel
odor odor, oris (m Nomin. Sing.) Geruch, Ahnung
offensam offensa, ae (f Akk. Sing.) Anstoß, beleidigung, Widerwärtigkeit
offerant offero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie weihten, böten an
offerat offero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er weihte, böte an
offerebat offero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er weihte, bot an
offerente offero, tuli, latus (unregelm. Partizip Präs.) weihend, anbietend, darbringend, opfernd
offerentibus offero, tuli, latus (unregelm. Partizip Präs.) weihend, anbietend, darbringend, opfernd
offert offero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er weiht, bietet an, bringt dar, opfert
offerunt offero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie weihen, bieten an, bringen dar, opfern
officia officium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Dienst, Amt, Pflicht
officii officium, i (n Genet. Sing.) Dienst, Amt, Pflicht
officio officium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Dienst, Amt, Pflicht
offinsa offensa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.)
olem olim (Adv.) ehemals, einst
oleum oleum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Öl
olim olim (Adv.) ehemals, einst
Olympi olympus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Plymp, Göttersitz
omaverat = ornaverat orno, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte geschmückt, geehrt
omittam omitto, misi, missus (3 1. Person Sing. Konj. PräS. od. Futur) ich würde unterlassen, aufgeben, übergehen
omitterent omitto, misi, missus (3 1. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten unterlassen, aufgegeben, übergangen
omne omnis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) alle, gesamt
omnebus omnis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alle
omnebusque omnis, e +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alle
omnem omnis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) alle, gesamt
omneque omnis, e +-que (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) alle, gesamt
omnes omnis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) alle, gesamt
omnesque omnis, e +-que (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) alle, gesamt
omni omnis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) alle, gesamt
omnia omnis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) alle, gesamt
omnibus omnis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alle
omnibusque omnis, e +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alle
omnimodis omnimodis (Adv.) auf jede Weise
omnino omnino (Adv.) völlig, ganz und gar, insgesamt<<
omnipotens omnipotens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) allmächtig
omnipotentem omnipotens, entis (Akk. Sing. mask. od. fem.) allmächtig
omnipotentis omnipotens, entis (Genet. Sing. m, f, n) allmächtig
omnique omnis, e +-que (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) alle, gesamt
omnis omnis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. SIng. neutr.) jeder, alle
omnium omnis, e (Genet. Plural m, f, n) jeder, alle
omniumque omnis, e +-que (Genet. Plural m, f, n) jeder, alle
onerata onero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) beladen, belastet
Onestrudem Unstrut
onorati onero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) beladen, belastet
onos onus, oneris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Last, Sorge, Verpflichtung
ope ops, opis (f Abl. Sing.) Dienst, Beistand, Kraft, Können
opebus ops, opis (f Dat. od. Abl. Plural) Dienst, Beistand, Kraft, Können
operabatur operor, operatus sum (1 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er betreibt, handelt, verursacht, opfert
operari operor, operatus sum (1 Infinit. Präs. Deponens) betreiben, handeln, verursachen, opfern
opere opus, eris (n Abl. Sing.) Werk, Arbeit
operetur operor, operatus sum (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) er hätte gehandelt, bebaut, verursacht
operibus opus, eris (n Dat. od. Abl. Plural) Werk, Arbeit
operta opertus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) bedeckt, verborgen
opertam opertus, a, um (NAkk. Sing. fem.) bedeckt, verborgen
operuerat operio, rui, rtus (4 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte bedeckt, begraben
operum opus, eris (n Genet. Plural) Werk, Mühe, Aufgabe
opes ops, opis (f Nomin. od. Akk. Plural) Dienst, Können, Beistand, Heer
opibus ops, opis (f Dat. od. Abl. Plural) Dienst, Können, Beistand, Heer
opitulante opitulor, opitulatus sum (1 Partizip Präs.) beistehend, abhelfend
oportebat oportere, oportet, tuit, - (2 3. Person Sing. Imperf.) es gehörte sich, ziemte sich
oportere oportere, oportet, tuit, - (2 Infinit. Präs.) sich gehören, ziemen
oportet oportere, oportet, tuit, - (2 3. Person Sing. Präs..) es gehört sich, ziemt sich
oportuna opportunus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) günstig, geeignet
oportunis opportunus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f. n) günstig, geeignet
oportunitatem oportunitas, atis (f Akk. SIng.) günstige Gelegenheit, Vorteil
opperiri opperior, oppertus sum (4 Infinit. Präs. Deponens) warten, abwarten
oppidum oppidum, i (n Nomin. od. Akk. Sing. od. Genet. Plural) festung, Stadt
oppremere opprimo, pressi, pressus (3 Infinit. Präs.) bedrängen, niederdrücken
oppremiretur opprimo, pressi, pressus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) sie würden bedrängt werden, niedergedrückt werden
oppresserunt opprimo, pressi, pressus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben bedrängt, niedergedrückt
oppressi opprimo, pressi, pressus (3 Partizip Perf. Passiv) bedrängt, niedergedrückt
oppressione oppressio, onis (f Abl. Sing.) Unterdrückung, Gewalttätigkeit
oppressiones oppressio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Unterdrückung, Gewalttätigkeit
oppressus opprimo, pressi, pressus (3 Partizip Perf. Passiv) bedrängt, niedergedrückt
opprimendum opprimo, pressi, pressus (3 Gerundium) um zu bedrängen, niederdrücken, unterdrücken
opprimerentur opprimo, pressi, pressus (3 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden bedrängt werden, niedergedrückt werden
opprimens opprimo, pressi, pressus (3 Partizip Präs.) bedrängend, niederdrückend
opprimunt opprimo, pressi, pressus (3 3. Person Plural Präs.) sie bedrängen, drücken nieder
optamatis optimates, matium (m Akk. Plural) Adelige, Optimaten
optamus opto, avi, atus (1 1. Person Plural Präs.) wir wählen, wünschen
optantes opto, avi, atus (1 Partizip Präs.) wählend, wünschend
optat opto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er wählt, wünscht
optata opto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) gewählt, gewünscht
optaveram opto, avi, atus (1 1. Person Sing. Plusquamperf.) ich hatte gewählt, gewünscht
optematis optimates, matium (m Akk. Plural) Adelige, Optimaten
optenuerunt optineo, nui, ntus (2 3. Person Plural Perf.) sie haben erlangt
optenuit optineo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat erlangt
optima optimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sehr gut, der beste
optimam optimus, a, um (Akk. Sing. fem.) sehr gut, der beste
optimate optimas, atis (m Abl. Sing.) Aristokrat, Optimat
optimates optimas, atis (m Nomin od. Akk. Plural) Aristokrat, Optimat
optime optime (Superlat. Adv.) bestens, vornehmst
optinuerunt optinuo, nui, ntus (2 3. Person Plural Perf.) sie haben erlangt
optinuit optinuo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat erlangt
opus opus, eris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Werk, Anstrengung, Kriegshandwerk
ora os, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) Mund, Äffnung
oracionebus oratio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Rede, Vortrag, Gebet
oracionem oratio, onis (f Akk. Sing.) Rede, Vortrag, Gebet
oram ora, ae (f Akk. Sing.) Küste, Saum
orare oro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) beten, bitten, reden
oratio oratio, onis (f Nomin. Sing.) Gebet, Rede, Aussage
oratione oratio, onis (f Abl. Sing.) Gebet, Rede, Aussage
orationibus oratio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Gebet, Rede, Aussage
orationis oratio, onis (f Genet. Sing.) Gebet, Rede, Aussage
orationum oratio, onis (f Genet. Plural) Gebet, Rede, Aussage
oratoribus orator, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Redner, Sprecher
oraturque oro, avi, atus +-que (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gebeten
orba orbus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verwaist, beraubt, kinderlos
orbem orbs, orbis (m Akk. Sing.) Kreis, Erdkreis
orbi orbs, orbis (m Dat. od. Abl. Sing.) Kreis, Erdkreis
orbitas orbitas, atis (f Akk. Plural) Pfad, Gleis, Radspur
ordenante ordino, avi, atus (1 Partizip Präs.) ansiedelnd, anordnend, regelnd
ordenatur ordino, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird angesiedelt, angeordnet, geregelt
ordenatus ordino, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) angesiedelt, angeordnet, geregelt
ordene ordo, inis (m Abl. Sing.) Reihe, Ordnung, Schar, Zustand
ordinarit ordino, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte angesiedelt, angeordnet, geregelt
ordinatisque ordinatus, a, um +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) geordnet, ordentlich
ordinatores ordinator, oris (m Nomin. od. Akk. Plural) Ordner, Regulierer
ordinavit ordino, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat angesiedelt, angeordnet, geregelt
ordine ordo, inis (m Abl. Sing.) Reihe, Ordnung, Verfassung
ordinem ordo, inis (m Akk. Sing.) Reihe, Ordnung, Verfassung
ordo ordo, inis (m Nomin. Sing.) Reihe, Ordnung, Verfassung
originem origo, inis (f Akk. Sing.) Ursprung, Angfang, Herkunft, Stamm
ornamentis ornamentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Schmuck, Ausstattung
ornare orno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) schmücken, preisen, ehren
ornatum orno, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) geschmückt, gepriesen, geehrt
ornaverat orno, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte geschmückt, gepriesen, geehrt
Orosiae Paulus Orosius * 385 † 418 spätantiker Historiker und Theologe aus Spanien
orsus orsus , us (m Nomin. od. Genet. SIng. od. Nomin. od. Akk. Plural) Anfang, Beginn
orphanam orphanus, a, um (Akk. Sing. fem.) verwaist
orta orior, ortus sum (4 Partizip Perf. Passiv) geboren, entstanden
ortabatur orior, ortus sum (4 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde geboren, er entstand
ortae orior, ortis sum (4 Partizip Perf. Passiv) entstanden
ortaque orior, ortus sum +-que (4 Partizip Perf. Passiv) geboren, entstanden
ortaque est orior, ortus sum +-que (4 3. Person Sing. Perf.) es ist entstanden
orte = ortae ortus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) entstanden, gezeigt, angefangen, entstanden
ortolanum Ortolanus ? ?
ortum ortus, us (m Akk. Sing.) Aufgang, Osten, Entsehung, Herkunft, Geburt
os os, oris (n Nomin. od. Akk. Sing.) Mund
ossibus os, oris (n Dat. od. Abl. Plural) Knochen, Gebeine
osteleter hostiliter (Adv.) feindlich, feindselig
ostendebat
ostendens ostendo, di, tus (3 Partizip Präs.) sehen lassend, darbietend, zeigend
ostendere ostendo, di, tus (3 Infinit. Präs.) darbieten, vorhalten, eröffnen, zeigen
ostenderet ostendo, di, tus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde darbieten, zeigen
ostendit ostendo, di, tus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er bietet dar, hält vor, eröffnet, zeigt
ostenduntur ostendo, di, tus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden dargeboten, vorgehalten, eröffnet, gezeigt
ostinsa ostendo, di, tus (3 Partizip Perf. Passiv) dargeboten, vorgehalten, eröffnet, gezeigt
ostium ostium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Eingang, Tür
Otto Otto ? Vasall Sigiberts

P

pacantur paco, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden befriedet, unterworfen, beruhigt
pacatus paco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) befriedet, unterworfen, beruhigt
pacciones pactio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Vertrag, Abkommen, Kapitulation
pace pax, acis (f Abl. Sing.) Frieden
paceficatur pacifico, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird Frieden geschlossen, versöhnt
pacem pax, acis (f Akk. Sing.) Frieden
pacemque pax, acis +-que (f Akk. Sing.) Frieden
paceveci = pacifice pacifice (Adv.) friedlich, friedfertig
pacienciae patientia, ae (f Genet. od. Dat. Sing od. Nomin. Plural) Ausdauer, Geduld, Gleichmut
paciens patiens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) geduldig, ausdauernd, beharrlich
pacientem patiens, entis (Akk. Sing. maks. od. fem.) geduldig, ausdauernd, beharrlich
pacienter patienter (Adv.) geduldig
pacientia patientia, ae (f Genet. od. Dat. Sing od. Nomin. Plural) Ausdauer, Geduld, Gleichmut
pacificatur pacifico, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird Frieden geschlossen, versöhnt
pacis pax, acis (f Genet. Sing.) Frieden
pactiones pactio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Vertrag, Abkommen, Kapitulation
pactionis pactio, onis (f Genet. Sing.) Vertrag, Abkommen, Kapitulation
pactis pactum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Abmachung, Vertrag, Übereinkunft
pacto pactum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Abmachung, Vertrag, Übereinkunft
pactum pactum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Abmachung, Vertrag, Übereinkunft
paeculies peculio, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) du würdest beschenken
paene paene (Adv.) beinahe, fast, ganz und gar
paenetentiam paenitentia, ae (f Akk. Sing.) Reue, Buße
paenitus penitus (Adv.) tief drinnen, weithin, eindringlich, völlig
montes Paereneos pyrenaeus, a, um (Akk. Plural mask.) Pyrenäen
paetens patens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) offen, frei, zugänglich
pagandum paco, avi, atus (1 Gerundium) um zu befrieden, unterwerfen, beruhigen
pagensibus paco, avi, atus (1 Partizip Präs.) befriedend, unterwerfend, beruhigend
pagi pagus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Gau, Bezirk, Dorf
pagina pagina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Buchseite, Papierblatt
paginam pagina, ae (f Akk. Sing.) Buchseite, Papierblatt
paginsebus pagenses, um (m Dat. od. Abl. Plural) Krieger unter dem Heerbann der Grafschaft
pago pagus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Bezirk, Gau
pagos pagus, i (m Akk. Plural) Bezirk, Gau
pagum pagus, i (m Akk. Sing.) Bezirk, Gau
pagus pagus, i (m Nomin. Sing.) Bezirk, Gau
palaciae palatium, i (n Genet. Sing.) Palast, Pfalz
palacii palatium, i (n Genet. Sing.) Palast, Pfalz
palacio palatium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Palast, Pfalz
palacium palatium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Palast, Pfalz
palam palam (Adv.) bekannt, offenkundig, unverhohlen
palam palam (Präpos. m. Abl.) vor, in Gegenwart
palam pala, ae (f Akk. Sing.) Spaten, Schulterblatt
palatiae palatium, i (n Genet. Sing.) Palast, Pfalz
palatii palatium, i (n Genet. Sing.) Palast, Pfalz
palatiis palatium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Palast, Pfalz
palatio palatium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Palast, Pfalz
palatium palatium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Palast, Pfalz
Palladius Palladius von Saintes * 530 † 598 Bischof von Saintes
palleum pallium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Mantel, Decke, Überwurf
palmam palma, ae (f Akk. Sing.) Handfläche, Palme, Schaufel
pandant pando, pandi, passus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden ausstrecken, öffnen, mitteilen
pandatur pando, pandi, passus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) es würden ausgestreckt werden, geöffnet werden, mitgeteilt werden
pandit pando, pandi, passus (3 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er streckt aus, öffnet, teilt mit
pandunt pando, pandi, passus (3 3. Person Plural Präs.) sie strecken aus, öffnen, teilen mit
Pannia pannonia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Pannonien
Pannonia pannonia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Pannonien
Pannonias pannonia, ae (f Akk. Plural) Pannonien
Papia Pavia, ital. Ort in der Lombardei
paracliti paraclitus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Beistend, Anwalt, Lehrer
paradisi paradisus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Paradies, Park, Himmelreich
parare paro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) vorbereiten, besorgen, erwerben
parat paro, avi, atus (1 3. Person SIng.. Präs.) er bereitet vor, besorgt, erwirbt, rüstet sich
paratque paro, avi, atus +-que (1 3. Person SIng.. Präs.) er bereitet vor, besorgt, erwirbt, rüstet sich
paraturum paro, avi, atus (1 Infinit. Futur) was vorzubereiten, zu besorgen, zu erwerben ist
paratus paro, avi, atus (1 Infinit. Perf. Passuv) vorbereitet, besorgt, erworben, gerüstet
Parciacum Parcé, Ort in der Bretangne
montis Parenei Pyrenäen
parentebus parens, entis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Eltern, Vorfahren
parentem parens, entis (m/f Akk. Sing.) vater / Mutter, Vorfahren
parentes parens, entis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Eltern, Vorfahren
parentibus parens, entis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Eltern, Vorfahren
parentum parens, entis (m/f Genet. Plural) Eltern, Vorfahren
pari par, paris (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) gleich, entsprechend, angemessen
pariete paries, etis (m Abl. Sing.) Wand
pariter pariter (Adv.) zu gleich, ebenso, gleich, in gleicher Weise
parietibus paries, etis (m Dat. od. Abl. Plural) Wand
Parisiacae parisiacus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) pariserisch
Parisiaci parisiacus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) aus Paris
Parisiaco parisiacus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) aus Paris
Parisiacum parisiacus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) aus Paris
Parisiaeo parisiacus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) aus Paris
Parisii Parisii, orum (m Nomin. Plural) Pariser
Parisiorum Parisii, orum (m Genet. Plural) Pariser
Parisius Paris
pariterque pariter +-que (Adv.) gleich, ebenso
parricida parricida, ae (m Nomin. od. Abl. Sing.) Vatermörder, Hochverräter
pars pars, partis (f Nomin. Sing.) Teil
partae pars, partis (f Abl. Sing.) Teil
parte pars, partis (f Abl. Sing.) Teil
partebus pars, partis (f Dat. od. Abl. Plural) Teil, Streitpartei, Aufgabe, Rolle
partem pars, partis (f Akk. Sing.) Teil, Streitpartei, Aufgabe, Rolle
partes pars, partis (f Nomin. od. Akk. Plural) Teil, Streitpartei, Aufgabe, Rolle
partibus pars, partis (f Dat. od. Abl. Plural) Teil, Streitpartei, Aufgabe, Rolle
participes particeps, cipis (m Nomin. od. Akk. Plural) Teilnehmer
particula particula, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Teilchen, kleine Hostie
particulam particula, ae (f Akk. Sing.) Teilchen, kleine Hostie
partim partim (Adv.) zum Teil
partim … partim partim (Adv.) teils … teils
parum parum (Adv.) zu wenig, nicht genug
parum pars, paris (n Genet. Plural) Paar, Gegner, Genossen
parva parvus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) klein, gering, unbedeutend
parvolum parvulus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sehr klein, unbedeutend
parvolus parvulus, a, um (Nomin. Sing. mask.) sehr klein, unbedeutend
parvulum parvulus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sehr klein
parvum parvum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kleinigkeit, Geringes
Pascellarias Ort in der Picardie
passi patior, passus sum (3 Partizip Perf. Passiv) erlitten, überstanden
passim passim (Adv.) weithin, überall
passionem passio, onis (f Akk. Sing.) Leiden, Passion
passos patior, passus sum (3 Partizip Perf. Passiv) erlitten, überstanden
passus patior, passus sum (3 Partizip Perf. Passiv) erlitten, überstanden
pastis pasco, pavi, pastus (3 Partizip Perf. Passiv) geweidet, ernährt
patebit pateo, tui, - (2 3. Person Sing. Futur) er wird ausgesetzt sein, bekannt sein, sichtbar sein
pater pater, patris (m Nomin. Sing.) Vater
pateret pateo, tui, - (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre ausgesetzt, sichtbar, stünde offen
pateris patera, ae (f Dat. od. Abl. Plural) flache Schale
paternam paternus, a, um (Akk. Sing. fem.) väterlich
paternas paternus, a, um (Akk. Plural fem.) väterlich
paterni paternus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) väterlich
paternum paternus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) väterlich
paternus paternus, a, um (Nomin. Sing. mask.) väterlich
patiaris patior, passus sum (3 2. Person Sing. Konj. Präs. Deponens) du würdest erleiden, dulden
patiebantur patior, passus sum (3 3. Person Plural Imperf. Deponens) sie gestatteten, duldeten, ließen zu
patienciae patientia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Geduld, Gleichmut
patiens patiens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) geduldig, ausdauernd, beharrlich
patientiae patientia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Geduld, Hoffnung, Ausdauer
patiuntur patior, passus sum (3 3. Person Plural Präs. Deponens) sie leiden, erdulden, überleben
patrabitur patro, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird vollbracht werden, ausgeführt werden
patrandum patro, avi, atus (1 Gerundium) um auszuführen, vollbringen
patrantur patro, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) es wird ausgeführt, vollbracht
patraret patro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde ausgeführen, vollbringen
patrata patro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) ausgeführt, vollbracht
patratis patro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) ausgeführt, vollbracht
patravit patro, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat ausgeführt, vollbracht
patre pater, ris (m Abl. Sing.) Vater
patrem pater, ris (m Akk. Sing.) Vater
patri pater, ris (m Dat. Sing.) Vater
patriae patria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Vaterland, Heimat
patriam patria, ae (f Akk. Sing.) Vaterland, Heimat
patriamque patria, ae +-que (f Akk. Sing.) Vaterland, Heimat
patriarcharum patriarcha, ae (m Genet. Plural) Stammvater, Patriarch
patriciae patricius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) patrizisch
patriciatum patriciatus, us (m Akk. Sing.) Patriziertum
patriciatus patriciatus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Patriziertum
patricio patricius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Patrizier
patricium patricius, i (m Akk. Sing.) Patrizier
patricius patricius, i (m Nomin. Sing.) Patrizier
patriocinium patrocinium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vertretung, Schutzherrschaft
patris pater, ris (m Genet. Sing.) Vater
patrocinium patrocinium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vertretung, Schutzherrschaft, Fürbitte
patroni patronus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Schutzheiliger, Patron
patronis patronus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Schutzheiliger, Patron
patronos patronus, i (m Akk. Plural) Schutzheiliger, Patron
patuisse patesco, tui, - (3 Infinit. Perf.) offenbar geworden sein
patulum patulus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) offen, weit offenstehend
paucis paucus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) wenige
paucos paucus, a, um (Akk. Plural mask.) wenige
paucus paucus, a, um (Nomin. Sing. mask.) wenige
paulatem paulatim (Adv.) allmählich, nach und nach
paulatim paulatim (Adv.) allmählich, nach und nach
paulolum = paulorum ? paulus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) klein, gering, wenig
paululum paulus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) klein, gering, wenig
pauperibus pauper, eris (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) arm
pauperes pauper, is (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) die Armen
pauperi pauper, is (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) die Armen
pauperibus pauper, is (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) die Armen
pauperioribus pauper, eris (Komparat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ärmer
paupero pauper, ris (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) arm
paupertatis paupertas, atis (f Genet. Sing.) Armut
pauperum pauper, ris (Genet. Plural m, f, n) arm
pavifacti pavefactus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) erschreckt, geänstigt
pavore pavor, oris (m Abl. Sing.) Angst, Schrecken, Entsetzen
peccaminum peccamen, inis (n Genet. Plural) Fehkler, Sünde
pectore pectus, oris (n Abl. Sing.) Brust, Herz, Gemüt
peculiaris peculiaris, e (Nomin. od. Ganet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) eigenartig, besonders
peculiis peculoium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Vermögen, Eigentum
pede pes, pedis (m Akk. Sing.) Fuß
pedem pes, pedis (m Akk. Sing.) Fuß
pedes pes, pedis (m Nomin. od. Akk. Plural) Fuß
pedestro pedestris, e (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) zu Fuß
pedibus pes, pedis (m Dat. od. Abl. Plural) Fuß
pelago pelagus, i (n Dat. od. Abl. Sing.) hohe See, Flut
pellere pello, pepuli, pulsus (3 Infinit. Präs.) vertreiben
pelleretur pello, pepuli, pulsus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er soll vertrieben werden
pellet pello, pepuli, pulsus (3 3. Person Sing. Futur) er wird vertrieben
pene paene (Adv.) beinahe, fast, ganz und gar
penetralibus penetralis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) durchdringend
pensantem penso, avi, atus (1 Partizip Präs.) bezahlend, abwägend, beurteilend, vergeltend
pensavit penso, avi, atus (1 3. Person Sing. Pef.) er hat erwogen, vergolten
Peppino Pippin der Ältere * 580 † 640 Hausmeier in Austrien
Peppinus Pippin der Ältere * 580 † 640 Hausmeier in Austrien
per per (Präpos. m. Akk.) durch … hindurch, über
perviam, per viam per (Akk. Sing. fem.) zugänglich, offen
peraccedens = per accedens heranrückend durch
peraccederent accedo, cessi, cessus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie wären hinzugekommen durch
peraccesserat accedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war hinzugekommen durch
peraccessit accedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist hinzugekommen durch
peracederit accedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er käme hinzu durch
peracta perago, egi, actus (3 Partizip Perf. Passiv) durchgeführt, vollendet
peragratum peragro, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) durchwandert, bereist
perceperit percipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er würde erfaßt haben, wahrgenommen haben
percepit percipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erfaßt, wahrgenommen
percipere percipio, cepi, ceptus (3 Infinit. Präs.) erfassen, wahrnehmen
percipite percipio, cepi, ceptus (3 2. Person Plural Imerat. Präs.) erfaßt, nehmt wahr
percotitur percutio, cussi, cussus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird durchbohrt, verwundet, getötet
percuciens percutio, cussi, cussus (3 Partizip Präs.) durchbohrend, verwundend, tötend
perculsus percello, culi, culsus (3 Partizip Perf. Passiv) niedergeschmettert, zugrunde gerichtet
percurrens percurro, curri, cursus (3 Partizip Präs.) durchlaufend, durch eilend
percusserant percutio, cussi, cussus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten durchbohrt, verwundet, getötet
percusso percutio, cussi, cussus (3 Partizip Perf. Passiv) durchbohrt, verwundet, getötet
percussus percutio, cussi, cussus (3 Partizip Perf. Passiv) durchbohrt, verwundet, getötet
percutitur percutio, cussi, cussus (3 3. Person Sing. Prä Passivs.) sie werden durchbohrt, verwundet, getötet
perdederat perdo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte verloren, verdorben, verschwendet
perdiderunt perdo, didi, ditus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben verloren, verdorben, verschwendet
perdidisse perdo, didi, ditus (3 Infinit. Perf.) verdorben haben, verschwendet haben, verloren haben
perdita perditus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) verloren, vernichtet, verzeifelt, hoffnungslos
perdometum perdomo, nui, mitus (1 Partizip Perf. Passiv) bezähmt, unterjocht
perdomiti perdomo, nui, mitus (1 Partizip Perf. Passiv) bezähmt, unterjocht
perdomuit perdomo, mui, mitus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat bezähmt, unterjocht
perducere perduco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs.) durchführen, geleiten, veranlassen
perducetur perduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird durchgeführt werden, geleitet werden,, veranlaßt werden
perduci perduco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs. Passiv) durchgeführt werden, geleitet werden, veranlaßt werden
perducit perduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Präs.) er führt durch, leitet, veranlaßt
perductus perduco, duxi, ductus (3 Partizip Perf. Passiv) durchgeführt, geleitet, veranlaßt
perduxerunt perduco, duxi, ductus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben durchgeführt, geleitet, veranlaßt
perduxit perduco, duxi, ductus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat durchgeführt, geleitet, veranlaßt
peregerit perago, egi, actus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte ausgeführt, vollendet, fortgesetzt
peregit perago, egi, actus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat ausgeführt, vollendet, fortgesetzt
peregrini peregrinus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Pilger, Fremder
peregrinis peregrinus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Pilger, Fremder
peregrinorum peregrinus, i (m Genet. Plural) Pilger, Fremder
peremerit perimo, emi, emptus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte weggenommen, vernichtet, getötet, vereitelt
peremerunt perimo, emi, emptus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben weggenommen, vernichtet, getötet, vereitelt
montebus Perenees Pyrenäen
montis Pereneos Pyrenäen
perennitas perennitas, atis (f Nomin. Sing.) Beständigkeit
perfecisset perficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er gebaut hätte, durchgeführt hätte, bewirkt hätte
perfecta perfectus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) vollkommen, vollendet
perfectione perfectio, onis (f Abl. Sing.) Vollendung, Vollkommenheit
perfectus perfectus, a, um (Nomin. Sing. mask.) vollkommen, vollendet
perfedia perfidia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Unredlichkeit, Verrat, Unglaube
perfedum perfidus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) treulos, unzuverlässig
perfice perficio, feci, fectus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) setze durch!, vervollkommne!
perficeret perficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde durchsetzen, vervollkommnen
perficiam perficio, feci, fectus (3 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) ich werde durchsetzen, vervollkommnen
perficienda perficio, feci, fectus (3 Gerundivum) was durchzusetzen ist, zu vervollkommnen ist
perfidia perfidia, ae (f nomin. od. Abl. Sing.) Teulosigkeit, Unredlichkeit, Verrat
perfidis perfidus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) treulos, wortbrüchig, unzuverlässig
perfugium perfugium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Zuflucht
perge pergo, rexi, rectus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) setze fort!, schicke an!, ziele ab!
pergebant pergo, rexi, rectus (3 3. Person Plural Imperf.) sie setzten fort, schickten sich an, zielten ab
pergens pergo, rexi, rectus (3 Partizip Präs.) weitergehend, fortsetzen, sich anschicken, abzielen
pergeret pergo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde fortsetzen, sich aufmachen, aufbrechen, sich anschicken, abzielen
peribis pereo, ii/ivi, iturus (unregelm. 2. Person Sing. Futur) du wirst sterben, untergehen
pergit pergo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Präs.) er setzt fort, schickt an, zielt ab!
pergunt pergo, rexi, rectus (3 3. Person Plural Präs.) sie setzen fort, schicken an, zielen ab!
pericolorum periculum, i (n Genet. Plural) Gefahr, Risiko
pericolum periculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gefahr, Risiko
periculo periculum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Gefahr, Risiko
periculum periculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Gefahr, Risiko
peritissimus peritus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) sehr erfahren, geschickt
periurii periurium, i (n Genet. Sing.) Meineid
perlatum perfero, pertuli, perlatus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) überbracht, berichtet, durchgeführt, erduldet
permanerent permaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden fortdauern, verbleiben
permansit permaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat fortgedauert, ist verblieben
permiserit permitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte anvertraut, geopfert, erlaubt
permiserunt permitto, misi, missus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben erlaubt
permisit permitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat erlaubt
permissu permissums, us (m Abl. Sing.) Erlaubnis
permissum permissums, us (m Akk. Sing.) Erlaubnis
permitteret permitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. ) er würde anvertrauen, opfern, erlauben
permixtionibus permixtio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Vermischung, Verwirrung
permotus permoveo, movi, motus (2 Partizip Perf. Passiv) bewegt, veranlaßt, beunruhigt
permuta verändert, ausgetauscht
permutus verändert, ausgetauscht
pernicitate pernicitas, atis (f Abl. Sing.) Behendigkeit, Schnelligkeit
perorasset peroro, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er ausgesprochen hätte, eine Rede gehalten hätte
perpetim perpetim (Adv.) fortwährend, ununterbrochen
perpetraverant perpetro, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten vollzogen, erreicht, durchgesetzt
perpetualiter perpetualiter (Adv.) fortwährend
perpetuam perpetuus, a, um (Akk. Sing. fem.) ununterbrochen, fortlaufend, dauerhaft, immerwährend
perpetuis perpetuus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ununterbrochen, fortlaufend, dauerhaft, immerwährend
perpetuo perpetuus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) ununterbrochen, fortlaufend, dauerhaft, immerwährend
perpetuum perpetuus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ununterbrochen, fortlaufend, dauerhaft, immerwährend
perquirendum perquiro, sivi, situs (3 Gerundium) was genau zu untersuchen ist, ausfindig zu machen ist
perquirere perquiro, sivi, situs (3 Infinit. Präs.) genau zu untersuchen, ausfindig machen, erforschen
perrexerunt pergo, rexi, rectus (3 3. Person Plural Perf.) sie sind aufgebrochen
perrexisset pergo, rrexi, rrectus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er aufgebrochen wäre
perrexit pergo, rrexi, rrectus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist aufgebrochen, vorgerückt, hat sich angeschickt
perrixerunt pergo, rrexi, rrectus (3 3. Person Plural Perf.) sie sind aufgebrochen
perrixsissent pergo, rrexi, rrectus (3 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) dass sie aufgebrochen wären
Persarum persa, ae (m Genet. Plural) Perser
Persas persa, ae (m Akk. Plural) Perser
persecutus persequor, secutus sum (3 Partizip Perf. Passiv) verfolgt, eingeholt, nachgefolgt, bekämpft
Perseda Persien
Persedam Persien
persequebatur persequor, persecutus sum (3 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er bestrafte, verfolgte, bekämpfte
persequendum persequor, persecutus sum (3 Gerundium) um zu bestrafen, verfolgen, bekämpfen
persequente persequor, persecutus sum (3 Partizip Präs.) bestrafend, verfolgend, bekämpfend
Persi persi, orum (m Nomin. Plural) Perser
Persis persi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Perser
persona persona, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Persönlichkeit, Rolle, Stand, Rang
personarum persona, ae (f Genet. Plural) Persönlichkeit, Rolle, Stand, Rang
personas persona, ae (f Akk. Plural) Persönlichkeit, Rolle, Stand, Rang
persuadetur persuadeo, suasi, suasus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird überredet, überzeugt
persuasionibus persuasio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Überredung, Überzeugung
persuasos persuadeo, suasi, suasus (2 Partizip Perf. Passiv) überredet, überzeugt
persuasum persuadeo, suasi, suasus (2 Partizip Perf. Passiv) überredet, überzeugt
persunis persona, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Persönlichkeit, Rolle, Stand, Würde
Persus persus, i (m Nomin. Sing.) Perser
pertenaciae pertonacia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Hartnäckigkeit, Starrsinn
pertenentes pertineo, nui, - (2 Partizip Präs.) sich erstreckend, betreffend, zugehörig, angehörend
pertenerat = pertinuerat pertineo, nui, - (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte sich erstreckend, es hat betroffen, er hatte angehöret
perterriti perterreo. rui, ritus (2 Partizip Perf. Passiv) erschreckt, eingeschüchtert
perterritus perterreo, rui, ritus (2 Partizip Perf. Passiv) erschreckt, eingeschüchtert
pertimesceret pertimesco, timui, - (3 3- Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sich fürchten
pertinebant pertineo, nui, - (2 3. Person Plural Imperf.) er erstreckte sich, es betraf, er gehörte an
pertinere pertineo, nui, - (2 Infinit. Präs.) sich erstrecken, betreffen, angehören
pertinuerat pertineo, nui, - (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte sich erstreckend, es hat betroffen, er hatte angehöret
pertractabat pertracto, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er wirkte ein auf, behandelte
pertractaret pertracto, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde einwirken auf, behandeln
pertractate pertracto, avi, atus (1 2. Person Plural Imparat. Präs.) wirkt ein, behandelt
perturbant perturbo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie verwirren, stören, vereiteln
perturbare perturbo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) verwirren, stören, vereiteln
perturbarint perturbo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten verwirrt, gestört, vereitelt
pervacabat pervagor, vagatus sum (1 3. Person Sing. Imperf.) sie durchdrang, erfüllte, verbreitete sich
pervadere pervado, vasi, vasus (3 Infinit. Präs.) eindringen, durchdringen, erreichen, hinkommen
pervadetur pervado, vasi, vasus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird durchdrungen werden, erreicht werden
pervagatur pervagor, vagatus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) er durchdringt, erfüllt, verbreitet sich
pervasor pervasor, oris (m Nomin. Sing.) Eindringling
pervasum pervado, vasi, vasus (3 Partizip Perf. Passiv) durchdrungen, erreicht
pervenissent pervenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten erreicht
pervenisset pervenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte erreicht
pervenit pervenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er hat erreicht
perveniunt pervenio, veni, ventus (4 3. Person Plural Präs.) sie haben erreicht
pervium pervius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) begehbar, offen
pervius pervius, a, um (Nomin. Sing. mask.) begehbar, offen
petebatque peto, tivi/tii, titus +-que (3 3. Person Sing. Imperf.) er eilte hin, griff an, wandt sich an, erbat
petens peto, ii / ivi, itus (3 Partizip Präs.) bittend, eilend
petensquae peto, ii / ivi, itus +-que (3 Partizip Präs.) bittend, eilend
petentes peto, petii/ivi, itus (3 Partizip Präs.) stoßend, bedrohend
petentes petens, pentis (m Nomin. od. Akk. Plural) Bittsteller
peterent peto, ii / ivi, itus +-que (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden erbitten, eilen
peticionebus petitio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Bitte, Verlangen, Antrag
peticionem petitio, onis (f Akk. Sing.) Bitte, Verlangen, Antrag
peticionibus petitio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Bitte, Verlangen, Antrag
petit peto, ii / ivi, itus +-que (3 3. Person Sing. Präs.) er bittet, eilt
petitio petitio, onis (f Nomin. Sing.) Bitte, Verlangen, Antrag
petitionem petitio, onis (f Akk. Sing.) Bitte, Verlangen, Antrag
petitionis petitio, onis (f Genet. Sing.) Bitte, Verlangen, Antrag
petiit = petivit peto, ii / ivi, itus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat gebeten, ist geeilt, hat angegriffen
petiverunt peto, ii / ivi, itus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben gebeten, sind geeilt, haben angegriffen
petram petra, ae (f Akk. Sing.) Stein, Fels
Petro Petrus ein Leibarzt Theuderichs II. ?
Petrocorecum Périgord
Petrocoricum Périgord
petunt peto, ivi/ii, itus (3 3. Person Plural Präs.) sie eilen, greifen an, bedrohen
piaetate pietas, atis (f Abl. Sing.) Frömmigkeit, Mitleid, Erbarmen
Pictavensem pictavenses, orum (m Akk. Sing.) kelt. Stamm der Piktonen in Gallien
urbem Pictavensem pictavenses, orum (m Akk. Sing.) Poitiers, Stadt im Dept. Vienne, 507 Sieg der Franken über die estgoten
Pictavensis pictavenses, orum (m Genet. Sing.) kelt. Stamm der Piktonen in Gallien
Pictavinse pictavenses, orum (m Abl. Sing.) kelt. Stamm der Piktonen in Gallien
pietate pietas, atis (f Abl. Sing.) Frömmigkeit, Mitleid, Erbarmen
pietatem pietas, atis (f Akk. Sing.) Frömmigkeit, Mitleid, Erbarmen
pignora pignus, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) Pfand, Bürgschaft
pigros piger, a, um (Akk. Plural mask.) verdrossen, faul, träge
piis pius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) fromm, gütig, gnädig
piissima pius, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) fromm, gütig, gnädig
pinnas pinna, ae (f Akk. Plural) Feder, Flügel, Zinne, Landzunge
Pippini Pippin d. Ältere * 580 † 640 fränk. Hausmeier bei 3 merow. Königen
Pippino Pippin d. Ältere * 580 † 640 fränk. Hausmeier bei 3 merow. Königen
Pippinus Pippin d. Ältere * 580 † 640 fränk. Hausmeier bei 3 merow. Königen
montes Pirineos Pyrinäen
pissium = piscium ? piscis, is (m Genet. Plural) Fisch
Pitto Pittus ? griff Adalulfus an und tötete ihn
Pittone Pittus ? griff Adalulfus an und tötete ihn
placabilis placabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fwm. od. Genet. Sing. neutr.) versöhnlich
placata placo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) versöhnt, beruhigt
placebelem placebilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) erfreulich, zu Gefallen
placebile placebilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) erfreulich, zu Gefallen
placere placeo, cui, itus (2 Infinit. Präs.) gefallen, für gut befinden
placeta placitus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) gefällig, angenehm, beliebt, festgesetzt, beschlossen
placetum placitum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vereinbarung, Beschluss
placetus placitus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gefällig, angenehm, beliebt, festgesetzt, beschlossen
placitum placitum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vereinbarung, Beschluss
placitus placitus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gefällig, angenehm, beliebt, festgesetzt, beschlossen
placuisset placeo, cui, itus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde gefallen haben, für gut befunden haben
placuit placeo, cui, itus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat gefallen, für gut befunden
plange plango, planxi, planctus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) klage!, wehklage!
plangi plango, planxi, planctus (3 Infinit. Präs. Passiv) beklagt werden, beweint werden
plangebat plango, planxi, planctus (3 3. Person Sing. Imperf.) er schlug, klagte
planum planus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) flach, eben
planum planum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Fläche, Ebene
plauderentur plaudo, plausi, plausus (3 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden beklatscht werden
plaustra plaustrum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Lastkarren, Wagen
plaustris plaustrum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Lastkarren, Wagen
plenas plenus, a, um (Akk. Plural fem.) voll, vollkommen
plenissema plenus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) voll, vollkommen
plenissemus plenus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) voll, vollkommen
plenitudenem plenitudo, inis (f Akk. Sing.) Vollkommenheit, Fülle. reiche Gabe
plenitudine plenitudo, inis (f Abl. Sing.) Vollkommenheit, Fülle. reiche Gabe
plenitudinem plenitudo, inis (f Akk. Sing.) Vollkommenheit, Fülle. reiche Gabe
plenius plenus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.)> voll von, vollkommen
plenius plenus, a, um (Komparat. Adv.)> voll von, vollkommen
plenum plenus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) voll, voll mit, voll von, vollkommen
plenus plenus, a, um (Nomin. Sing. mask.) voll, voll mit, voll von, vollkommen
plinitudinem plenitudo, inis (f Akk. Sing.) Vollkommenheit, Fülle. reiche Gabe
plumbum plumbum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Blei
plura plus, pluris (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) mehr
plure plures, plura (Abl. Sing. fem.) mehr, mehrere
plurebus plures, plura (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) mehr, mehrere
plurema plurimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural fneutr.) sehr viele, die meisten
pluremas plurimus, a, um (Akk. Plural fem.) sehr viele, die meisten
pluremis plurimus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sehr viele, die meisten
pluremo plurimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) sehr viele, die meisten
pluremorum plurimus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) sehr viele, die meisten
pluremum plurimus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sehr viele, die meisten
plures plures, plura (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) mehr, mehrere
pluretas pluritas, atis (f Nomin. Sing.) Menge, Fülle
pluretate pluritas, atis (f Abl. Sing.) Menge, Fülle
pluribus plures, plura (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) mehr, mehrere
plurima plurimus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sehr viele, der meiste
plurimaque plurimus, a, um +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sehr viele, der meiste
plurimarum plurimus, a, um (Genet. Plural fem.) sehr viele, der meiste
plurimi plurimus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) sehr viele, der meiste
plurimis plurimus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sehr viele, die meisten
plurimo plurimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) sehr viele, die meisten
plurimorum plurimus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) sehr viele, die meisten
plurimum plurimus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sehr viel, das meiste
pluris plus, pluris (Genet. Sing. m, f, n) viele
pluritas pluritas, atis (f Nomin. Sing.) Menge, Fülle
plurum plus, pluris (Genet. Plural m, f, n) viele
plus plus, pluris (Nomin. Sing. m, f, n) viele
pociores potis, e (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) mächtig, vermögend
pocius potius (Adv.) vielmehr, lieber, eher
pocula poculum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Becher, Trank
poculum poculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Becher, Trank
Podentiniacum Pontigné, Ort im Dept. Maine-et-Loire bei Saumur
poenas poena, ae (f Akk. Plural) Strafe, Buß, Qual
poeniteat paeniteo, tui, - (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde bereuen
poenitens paeniteo, tui, - (2 Partizip Präs.) bereuend
polleret polleo, lui, - (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wäre mächtig, stark, vermögend
pollicentur polliceor, licitus sum (2 3. Person Plural Präs. Deponens) sie versprechen, bieten an
pollicetur polliceor, licitus sum (2 3. Person Sing. Präs. Deponens) er verspricht, bietet an
pollicita polliceor, licitus sum (2 Partizip Perf. Passiv) versprochen, angeboten
polliciti polliceor, licitus sum (2 Partizip Perf. Passiv) versprochen, angeboten
pollicitus est polliceor, pollicitus sum (2 3. Person Sing. Perf. Deponens) er hat versprochen, angeboten
polluantur polluo, lui, lutus (3 3. Person Plural Konj. Präs. Passiv) sie würden besudelt, beschmutzt
Pompegius Pompegius ? einer der drei Boten des Chlothar I.
pondera pondus, eris (n Nomin. od. Akk. Plural) Gewicht, Pfund
pondere pondus, eris (n Abl. Sing.) Gewicht, Last, Bedeutung
pondus pondus, eris (n Nomin. Sing.) Gewicht, Last, Bedeutung
ponens pono, posui/posivi, positus (3 Partizip Präs.) setzend, stellend, legend
ponentes pono, posui/posivi, positus (3 Partizip Präs.) setzend, stellend, legend
poneretur pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde gesetzt, gestellt, gelegt
ponit pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Sing. Präs.) er setzt, stellt, legt
ponitur pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gesetzt, gestellt, gelegt
pontefecis pontifex, icis (m Genet. Sing.) Bischof
pontefex pontifex, icis (m Nomin. Sing.) Bischof
pontefice pontifex, icis (m Abl. Sing.) Bischof
ponteficem pontifex, icis (m Akk. Sing.) Bischof
ponteficibus pontifex, icis (m Dat. od. Abl. Plural) Bischof
pontem pons, pontis (m Akk. Sing.) Brücke
pontevecem pontifex, icis (m Akk. Sing.) Bischof
ponteveces pontifex, icis (m Nomin. od. Akk. Plural) Bischof
pontevecis pontifex, icis (m Genet. Sing.) Bischof
pontevecum pontifex, icis (m Genet. Plural) Bischof
pontifecis pontifex, icis (m Genet. Sing.) Bischof
pontifex pontifex, icis (m Nomin. Sing.) Bischof
pontifice pontifex, icis (m Abl. Sing.) Bischof
pontificebus pontifex, icis (m dat. od. Abl. Plural) Bischof
pontificem pontifex, icis (m Akk. Sing.) Bischof
pontifices pontifex, icis (m Nomin. od. Akk. Plural) Bischof
pontificibus pontifex, icis (m Dat. od. Abl. Plural) Bischof
pontificis pontifex, icis (m Genet. Sing.) Bischof
pontificius pontificius, a, um (Nomin. Sing. mask.) päpstlich
pontificum pontifex, icis (m Genet. Plural) Bischof
populis populus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Volk
populo populus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Volk
populorum populus, i (m Genet. Plural) Volk
populum populus, i (m Akk. Sing.) Volk
populus populus, i (m Nomin. Sing.) Volk
porrecta porrectus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk Plural neutr.) ausgestreckt
porrecta porrigo, rexi, rectus (3 Partizip Perf. Passiv) ausgestreckt, dargereicht, gewährt
porro porro (Adv.) weiter, ferner, sodann
porta porta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Tor, Tür, Pforte
portae porta, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Tor, Tür, Pforte
portam porta, ae (f Akk. Sing.) Tor, Tür, Pforte
portas porta, ae (f Akk. Plural) Tor, Tür, Pforte
pos pus, puris (n Nomin. od. Akk. Sing.) QEiter
poscebant posco, poposci, postulatus (3 3. Person Plural Imperf.) sie forderten, verlangten, machten nötig
poscenti posco, poposci, postulatus (3 Partizip Präs.) fordernd, verlangend, nötig machend
posetam pono, posui/sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt
posetum pono, posui/sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt
posita pono, posui/sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt
positis pono, posui/sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt
positum pono, posui/sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt
positus pono, posui/sivi, situs (3 Partizip Perf. Passiv) gesetzt, gestellt
posse possum, potui, - (unregelm. Infinit. Präs.) können, imstande sein
possebelem possibilis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) möglich
possederant possido, possedo, possessus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten in Besitz genommen
possedetur possido, possedo, possessus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird in Besitz genommen
possent possum, potui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie hätten gekonnt
possessae possido, possedo, possessus (3 Partizip Perf. Passiv) in Besitz genommen
possessiones possessio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Besitz, Eigentum
posset possum, potui, - (unregel. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde können, imstande sein
possibile possibilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) möglich
possideat possideo, edi, essus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er besäße
possidere possideo, edi, essus (2 Infinit. Präs.) besitzen
possimus possum, potui, - (unregel. 1. Person Plural Konj. Präs.) wir könnten, wären imstande
possint possum, potui, - (unregel. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie könnten, wären imstande
possit possum, potui, - (unregel. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er könnte, wäre imstande
possumus possum, potui, - (unregel. 1. Person Plural Präs.) wir können, sind imstande
possunt possum, potui, - (unregel. 3. Person Plural Präs.) sie können, sind imstande
post post (Adv.) hinten, zuletzt, später
post post (Präpos. m. Akk.) hinter, nach, seit
postea postea (Adv.) nachher, ferner, sodann
posteaque postea +-que (Adv.) nachher, ferner, sodann
postergum = post tergum ? posterganeus, a, um () hinter dem Rücken befindlich
posteri posteri, orum (m Nomin. Plural) Nachkommen
posteris posteri, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Nachkommen
postmodum postmodum (Adv.) bald darsuf, späterhin
postponerit postpono, posui, positus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zurückgestellt
postposuisset postpono, posui, positus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er zurückgestellt hätte
postquam postquam (Subjunkt.) nachdem, seitdem, jedesmal wenn
postremum postremus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) das eltzte, äußerste
posuerat pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte festgesetzt
posuerunt pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben festgesetzt
posuissit = posuisset pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte festgesetzt
posuit pono, posui/posivi, positus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat festgesetzt
potebas possum, potui, - (unregelm. 2. Person Sing. Imperf.) du konntest
potebat possum, potui, - (unregelm. e. Person Sing. Imperf.) er konnte
potens potens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) mächtig, fähig, stark
potentia potentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Macht, Kraft, Wirksamkeit
potentiae potentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Macht, Kraft, Wirksamkeit
potentioribus potens, entis (Komparat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) mächtiger, fähiger, stärker
poterat possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Imperf.) er konnte, war imstande
poterit possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Futur) er wird können, wird imstande sein
potest possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er kann, ist imstande
potestate potestas, atis (f Abl. Sing.) Macht, Herrschaft
potestatem potestas, atis (f Akk. Sing.) Macht, Herrschaft
potestatis potestas, atis (f Genet. Sing.) Macht, Herrschaft
potitus potior, potitus sum (4 Partizip Perf. Passiv) bemächtigt, erreicht, besessen
potius potis, e (Komparat. Adv.) mächtiger
potius potius (Adv.) vielmehr, lieber
potius potior, potius (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) besser, wichtiger, tüchtiger
potuerat possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gekonnt, war imstande gewesen
potui possum, potui, - (unregelm. 1. Person Sing. Perf.) ich habe gekonnt, war imstande
potuissent possum, potui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie würden gekonnt haben, wären imstande gewesen
potuisset possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde gekonnt haben, wäre imstande gewesen
potuissit possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde gekonnt haben, wäre imstande gewesen
potuit possum, potui, - (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat gekonnt, war imstande
prae prae (Adv.) voran, voraus
prae prae (Präpos. m. Abl.) von, gegen
praecatur precor, catus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) er bittet, fleht, wünscht
praecedentibus praecedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) vorausgehend
praecellenti praecellens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) vervorragend, ausgezeichnet
praecellentior praecellens, entis (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) vervorragender, ausgezeichneter
praecellentissimos praecellens, entis (Superlat. Akk. Plural mask.) hervorragend, ausgezeichnet
praecellentissimus praecellens, entis (Superlat. Nomin. Sing. mask.) hervorragend, ausgezeichnet
praecellere praecello, lui, - (3 Infinit. Präs.) sich auszeichnen, vervorragen, übertreffen
praeceperat praecipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte vorgegriffen, gelehrt, befohlen, angeordnet
praecepit praecipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat angeordnet
praecepta praecipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) vorgegriffen, gelehrt, befohlen, angeordnet
praecepti praecipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) vorgegriffen, gelehrt, befohlen, angeordnet
praeceptionebus praeceptio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Vorschrift, Anweisung
praeceptionem praeceptio, onis (f Akk. Sing.) Vorschrift, Anweisung
praeceptionibus praeceptio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Vorschrift, Anweisung
praeceptionis praeceptio, onis (f Genet. Sing.) Vorschrift, Anweisung
praecepto praeceptum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Anweisung, Befehl, Regel
praeceptorum praeceptum, i (n Genet. Plural) Anweisung, Befehl, Regel
praeceptum praeceptum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Anweisung, Befehl, Regel
praeceptumque praeceptum, i +-que (n Nomin. od. Akk. Sing.) Anweisung, Befehl, Regel
praeciosus pretiosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) wertvoll, kostbar
praeciperemus praecipio, cepi, ceptus (3 1. Person Plural Konj. Imperf.) wir würden anordnen, befehlen, vorschreiben
praeciperet praecipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde anordnen, befehlen, vorschreiben
praecipetatus praecipito, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) herabgestürzt, zugrunde gegangen
praecipiens praecipio, cepi, ceptus (3 Partizip Präs.) anordnend, befehlend, vorschreibend
praecipit praecipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) er anordnet an, befiehlt, schreibt vor
praecipua praecipus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) besonders, außerordentlich
praecipue praecipue (Adv.) vor allem, besonders
praecium pretium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wert, Preis, Lohn
praecognito praecognosco, novi, nitus (3 Partizip Perf. Passiv) vorher erfahren, erkannt
praedatur praedor, datus sum (1 3. Person Sing. Präs. Deponens) er erbeutet, raubt, plündert
praedia praedium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Landgut, Besitzung
praedicta praedico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) oben vorgenannt
praedictas praedico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) oben vorgenannt
praedictis praedico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) oben vorgenannt
praedicto praedico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) oben vorgenannt
praedictorum praedico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) oben vorgenannt
praedictum praedico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) oben vorgenannt
praedictus praedico, dixi, dictue (3 Partizip Perf. Passiv) oben vorgenannt
praedita praeditus, a, um (Nomin. üod. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk.Plural neutr.) ausgestattet, versehen mit
praediximus praedico, dixi, dictue (3 1. Person Plural Perf.) wie haben vorausgesagt
praefata praefor. fatus sum (1 Partizip Perf. Passiv) vorgebetet, vorausgeschickt, weisgesagt
praefatam praefor. fatus sum (1 Partizip Perf. Passiv) vorgebetet, vorausgeschickt, weisgesagt
praefecerat praeficio, feci, factus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte betraut, den Befehl übertragen
praefinitum praefinio, nivi, nitus (4 Partizip Perf. Passiv) vorherbestimmt, vorgeschrieben
praeliis praelium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Gefecht, Schlacht
praemonitus praemoneo, monui, monitus (2 Partizip Perf. Passiv) vorher gesagt, gewarnt
praeparant praeparo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) sie bereiten vor
praeparatis praeparo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vorbereitet
praeparatus praeparo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vorbereitet
praesens praesens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) anwesend, gegenwärtig
praesentaliter praesentaliter (Adv.) anwesend, persönlich
praesentandos praesento, avi, atus (1 Gerundivum) was darzubieten ist, zu verschaffen ist
praesentantur praesento, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden dargeboten, vorgeführt
praesentarent praesento, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden dargeboten, vorgeführt
praesentatos praesento, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) dargeboten, vorgeführt
praesentatur praesento, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird dargeboten, vorgeführt
praesente praesens, entis (Abl. Sing. m, f, n) anwesend, offenkundig, wirksam
praesentem praesens, entis (Akk. Sing. mask. od. fem.) anwesend, offenkundig, wirksam
praesentes praesens, entis (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) anwesend, offenkundig, wirksam
praesenti praesens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) anwesend, offenkundig, wirksam
praesentiam praesentia, ae (f Akk. Sing.) gegenwart, Anwesenheit
praesertim praesertim (Adv.) vor allem, besonders da
praesidium praesidium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Schutz, Wachposten, Besatzung
praestare praesto, stiti, stitus (1 Infinit. Präs.) voranstehen, gewähren, zeigen, fortsetzen
praesumat praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er nähme vorweg, wagte, behauptete
praesumatis praesumo, sumpsi, sumptus (3 2. Person Plural Konj. Präs.) ihr nähmt vorweg, wagtet, behauptet
praesumeret praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wagen, vorweg nehmen
praesumit praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Präs.) er wagt, nimmt vorweg
praeter praeter (Präpos. m. Akk.) an … vorbei, entgegen, außer
praetermittam praetermitto, misi, missus (3 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) ich werde übergehen
praetuli praefero, tuli, latus (unregelm. 1. Person Sing. Perf.) ich habe vorangetragen, dargestellt, vorgezogen
praetulissent praefero, tuli, latus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) dass sie vorangetragen hätten, dargestellt hätten, vorgezogen hätten
praevaleret praevaleo, valui, - (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte Vorrang, wäre stark
praevidebat praevideo, vidi, visus (2 3. Person Sing. Imperf.) er sah vorher
prandere prando, prandi, pransus (2 Infinit. Präs.) speisen, frühstücken
prandiae prandium, i (Nomin. od. Akk. Plural) Mahlzeit
prandium prandium, i (Nomin. od. Akk. Sing.) Mahlzeit
pras = pars pars, partis (f Nomin. Sing.) Teil
pras pras, prantis Stadt in Thessalien
pravorum pravus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) verkommen, böse
pre prae (Adv.) voran, vorzeitig
pre prae (Präpos. m. Abl.) vor, gegenüber
prebentes praebeo, bui, bitus (2 Partizip Präs.) darreichend, gewährend, bewirkend, anbietend
precabatur precor, catus sum (1 3. Person Sing. Imperf. Deponens) er rief an, bat, erflehte
precamur precor, catus sum (1 1. Person Plural Präs. Deponens) wir rufen an, bitten, erflehene
precantur precor, catus sum (1 3. Person Plural Präs. Deponens) sie rufen an, bitten, erflehene
precavens präcaveo, cavi, cautus (2 Partizip Präs.) verhütend, vorbeugend
prece prex, precis (f Abl. Sing.) Bitte, Gebet
precedamus praecedo, cessi, cessus (3 1. Person Plural Konj. Präs.) wir sollen vorangehen, übertreffen
precedente praecedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) vorangehend, übertreffend
precedentes praecedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) vorangehend, übertreffend
precedentibus praecedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) vorangehend, übertreffend
precederint praecedo, cessi, cessus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden vorausgehen
precellentior praecellens, entis (Komparat. Nomin. Sing. mask. od. fem.) hervorragender, ausgezeichneter
preceperat praecipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte vorweggenommen, belehrt, vorgeschrieben, befohlen
precepit praecipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat vorweggenommen, belehrt, vorgeschrieben, befohlen
preceptionebus praeceptio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Vorschrift, Anweisung
preceptionem praeceptio, onis (f Akk. Sing.) Vorschrift, Anweisung
preceptis praeceptum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Vorschrift, Anweisung, Befehl
preceptis praecipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) vorweggenommen, belehrt, vorgeschrieben, befohlen
preceptum praecipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) vorweggenommen, belehrt, vorgeschrieben, befohlen
precessisset praecedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er vorangegengen wäre, übertroffen hätte
precibus prex, cis (f Dat. od. Abl. Plural) Bitte, Gebet
preciosissemis pretiosus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) wertvollste, kostbarste
preciosius pretiosus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) wertvoller, kostbarer
precioso pretiosus, a, um (Komparat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) wertvoller, kostbarer
preciperit praecipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Perf,) er hätte vorgeschriebn, befohlen
precipit praecipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) er schreibt vor, befiehlt
precipua praecipuus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) hervorragend, vorzüglich
precipueque praecipue +-que (Adv.) ausnahmsweise, bersonders
precipuis praecipuus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) hervorragend, vorzüglich
predae praeda, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Beute
predam praeda, ae (f Akk. Sing.) Beute
predantes praedo,avi, atus (1 Partizip Präs.) raubend, plündernd
predas praeda, ae (f Akk. Plural) Beute
predia praedium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Landgut, Besitzung
predicti praedico, dixi, dictus (2 Partizip Perf. passiv) vorhergesagt, befohlen
preliandum praelio, -, praeliatus sum (1 Gerundium) um zu kämpfen
preliis proelium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Kampf, Schlacht
prelio proelium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Kampf, Schlacht
prelium proelium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Kampf, Schlacht
premium praemium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Lohn, Belohnung, Vorrecht
premius = praemium praemium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Lohn, Belohnung, Vorrecht
prenotavi praenoto, avi, atus (1 1. Person SIng. Perf.) ich habe vorher bemerkt, aufgeschrieben
preoccupatum praeoccupo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vorher besetzt, überrascht
preoccupatur praeoccupo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird vorher besetzt, überrascht
preparantes praeparo, avi, atus (1 Partizip Präs.) vorbereitend
prepararet praeparo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte vorbereitet
preparatam praeparo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vorbereitet
preparati praeparo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) vorbereitet
preparet praeparo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde vorbereiten
prepedisset praepedio, divi, ditus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er verhindert hätte, verwickelt hätte, gefesselt hätte
presbiter presbyter, ri (m Nomin. Sing.) Priester
presens praesens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) anwesend, gegenwärtig
presentaliter praesentaliter (Adv.) anwesend, persönlich
presentandom praesento, avi, atus (1 Gerundium) was darzubieten, zu zeigen, zu schencken, zu erscheinen ist
presentant praesento, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie bieten dar, zeigen, schencken, erscheinen
presentat praesento, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er bietet dar, zeigt, schenckt, erscheint
presentatur praesento, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird dargeboten, vorgeführt
presentaturus praesento, avi, atus (1 Partizip Futur) was darzubieten ist, vorzuführen ist
presententur praesento, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er werde dargeboten, vorgeführt
presenti praesens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) anwesend, offenkundig, wirksam
presidio praesidium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Schutz, Wachposten, Besatzung
prestabatur praesto, stiti, stitus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde übertroffen, gezeigt, erwiesen
prestante praesto, stiti, stitus (1 Partizip Prâs.) übertreffend, zeigend, erweisend
prestare praesto, stiti, stutus (1 Infinit. Präs.) vorangestellen, gewähren, sich eingesetzen
prestetit praesto, stiti, stutus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat voran gestellt, gewährt, sich eingesetzt
prestitit praesto, stiti, stutus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat voran gestellt, gewährt, sich eingesetzt, übertroffen
prestitum praesto, stiti, stutus (1 Partizip Perf. Passiv) voran gestellt, gewährt, sich eingesetzt, übertroffen
presumat praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er nähme vorweg, wagte, stellte sich vor
presumatis praesumo, sumpsi, sumptus (3 2. Person Sing. Konj. Präs.) du nähmest vorweg, wagtest, stelltest dir vor
presumerit praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte vorweggenommen, gewagt, sich vorgestellt
presumit praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Präs.) er nimmt vorweg, wagt, stellt sich vor
presumpserit praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er vorweggenommen hätte, gewagt hätte, sich vorgestellt hätte
presumpsit praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat vorweggenommen, gewagt, sich vorgestellt
presumptione praesumptio, onis (f Abl. Sing.) Einwand, Annahme, Vermutung, Vorurteil
presumsi praesumo, sumpsi, sumptus (3 1. Person Sing. Perf.) ich habe vorweggenommen, gewagt, mir vorgestellt
presumsit praesumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Sing. Perf.) ich hat vorweggenommen, gewagt, sich vorgestellt
preter praeter (Präpos. m. Akk.) an … vorbei, vor, außer
pretermissa praetermitto, misi, missus (3 Partizip Perf. Passiv) unterlassen, übergangen
pretermittam praetermitto, misi, missus (3 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich will unterlassen, übergehen
pretiosissimis pretiosus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) kostbar, wertvoll
pretiosus pretiosus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) kostbar, wertvoll
pretium pretium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wert, Preis, Lösegeld
pretuli praefero, tuli, latus (unregelm. 1. Person Sing. Perf.) ich habe vorangetragen, dargestellt, vorgezogen
prevalebant praevaleo, lui, - (2 3. Person Plural Imperf.) sie waren stark, übertrafen, hielten die Oberhand
prevalebat praevaleo, lui, - (2 3. Person Sing. Imperf.) er war stark, übertraf, hielt die Oberhand
prevalueris praevaleo, lui, - (2 2. Person Sing. Konj. Perf.) du wärst stark, überträfst, hieltest die Oberhand
prevaluissint praevaleo, valui, - (2 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie hätten die Übermacht gehabt
prevedendum praevideo, vidi, visus (2 Gerundium) was vorhersehbar ist
preventione preventio, onis (f Abl. Sing.) Zuvorkommen
preventus praevenio, veni, ventus (4 Partizip Perf. Passiv) verhindert, gefördert
prilia proelium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Schlacht, Kampf, Gefecht
priliabant proelior, proeliatus sum (1 3. Person Plural Imperf. Deponens) sie kämpften
priliae proelium, i (n Genet. od. Dat. Sing. fem.) Schlacht, Kampf, Gefecht
priliandum proelior, proeliatus sum (1 Gerundium Deponens) um zu kämpfen
priliantes proelior, proeliatus sum (1 Partizip Präs.) kämpfend
priliare proelior, proeliatus sum (1 Infinit. Präs.) kämpfen
prilies proelium, i (n ?) Schlacht, Kampf, Gefecht
prilio proelium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Kampf, Schlacht
prilium proelium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Kampf, Schlacht
primatebus primas, atis (m Dat. od. Abl. Plural) Erster, Vornehmster
primates primas, atis (m Nomin. od. Akk. Plural) Erster, Vornehmster
primati primas, atis (m Dat. Sing.) Erster, Vornehmster
primatibus primas, atis (m Dat. od. Abl. Plural) Erster, Vornehmster
primatis primas, atis (m Genet, Sing.) Erster, Vornehmster
primatuum primatus, us (m Genet. Plural) Vorrang, Vorrecht
primetus primitus (Adv.) zuerst, anfangs
primitus primitus (Adv.) zuerst, anfangs
primo primo (Adv.) anfangs, zuerst
primoribus primoris, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) der vornehmste, edelste
primum primum (Adv.) zuerst, erstmals
primum primus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) erste
primus primus, a, um (Nomin. Sing. mask.) erste
princepi princeps, cipis (m/f Dat. Sing.) Fürst, Anführer, Graf
princepis princeps, cipis (m/f Genet. Sing.) Fürst, Anführer, Graf
princeps princeps, cipis (m/f Nomin. Sing.) Fürst, Anführer, Graf
principalium principalis, e (Genet. Plural m, f, n) fürstlich, ursprünglich
principe princeps, cipis (m/f Abl. Sing.) Fürst, Anführer, Graf
principes princeps, cipis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Fürst, Anführer, Graf
principibus princeps, cipis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Fürst, Anführer, Graf
principum princeps, cipis (m/f Genet. Plural) Fürst, Anführer, Graf
priorem prior, prius (Komparat. Akk. Sing. mask. od. fem.) der erste, frühere, ältere, Vorsteher, Abt
priores prior, prius (Komparat. Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) der erste, frühere, ältere, Vorsteher, Abt
priori prior, oris (m Dat. Sing.) Abt, Prior
prioribus prior, oris (m Dat. od. Abl. Plural) Abt, Prior
prioris prior, prius (Komparat. Genet. Sing. m, f, n) vorzüglich, höher stehend
Priorum prior, oris (m Genet. Plural) Abt, Prior
priscis priscus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alterhrwürdig, ehemalig
pristarit praesto, stiti, stitus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er wüde voranstehen, übertreffen, gewähren
prius prius (Adv.) eher, vorher
priusquam priusquam (Subjunkt.) bevor
privato privatus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) persönlich, eigen, eigentümlich
privilegium privilegium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vorzug, Privileg
pro pro (Präpos. m. Abl.) vor, vorn, für, zugunsten, statt, anstatt, wie, als, gemäß, vermöge
probabit probo, avi, atus (1 3. Person Sing. Futur) er wird erproben, anerkennen, beweisen
probantes probo, avi, atus (1 Partizip Präs.) erprobend, anerkennend, beweisend
probaret probo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde erproben, anerkennen, beweisen
probata probo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erprobt, anerkannt, bewiesen
probatissimus probatus, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) erprobt, bewährt, geachtet
probatur probo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird erprobt, anerkannt
probatus probo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erprobt, anerkannt, bewiesen
probaveritis probo, avi, atus (1 2. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) ijr wäret erprobt, anerkannt, bewiesen
probavit probo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat erprobt, anerkannt, bewiesen
probitate probitas, atis (f Abl. Sing.) Redlichkeit, Tüchtigkeit
procedat procedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde hervorgehen, erscheinen, fortdauern, gelingen
procedere procedo, cessi, cessus (3 Infinit. Präs.) hervorgehen, erscheinen, fortdauern, gelingen, vorwärts gehen, vorrücken
procederent procedo, cessi, cessus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden hervorgehen, erscheinen, fortdauern, gelingen
procederet procedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde hervorgehen, erscheinen, fortdauern, gelingen
procedit procedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Präs.) er geht hervor, erscheint, dauert fort, gelingt
procellas procella, ae (f Akk. Plural) Welle, Ansturm, Aufruhr
procerebus procer, ceris (m Dat. od. Abl. Plural) Adel
procerem procer, ceris (m Akk. Sing.) Adel
proceres procer, ceris (m Nomin. od. Akk. Plural) Adel
proceribus procer, ceris (m Dat. od. Abl. Plural) Adel
proceris procer, ceris (m Genet. Sing.) Adel
procerum procer, ceris (m Genet. Plural) Adel
processu processus, us (m Abl. Sing.) Fortschritt, Verlauf
proclivi proclivis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) jäh, abschüssig, geneigt
procul procul (Adv.) fern, von weitem
procurabo procuro, avi, atus (1 1. Person Sing. Futur) ich werde Sorge tragen, besorgen
procurante procuro, avi, atus (1 Partizip Präs.) Sorge tragend, besorgend, entsühnend, pflegend
procurrentibus procuro, avi, atus (1 Partizip Präs.) Sorge tragend, besorgend
prodiret prodeo, dii, ditus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde hervortreten, erscheinen, vorrücken
producitur produco, duxi, ductus (3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird vorgeführt, hervorgebracht, erzeugt
Produlfus Produlfus Herzog, Onkel Charibert II.
proeliantes proelior, liatus sum (1 Partizip Präs.) kämpfend
proeliari proelior, liatus sum (1 Infinit. Präs. Deponens) kämpfen
proelii proelium (n Genet. Sing.) Schlacht, Kampf
proferam profero, tuli, latus (unregelm. 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich soll berichten, verkünden, zeigen
profetenti = proferenti profero, tuli, latus (unregelm. Partizip Präs.) berichtend, verkündend, zeigend
profetetur profiteor, fessus sum (2 3. Person Sing. Präs. Deponens) er gesteht, erklärt, verspricht
proficiant proficio, feci, fectus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) die kämen voran, richteten etwas aus, erreichten. bewirkten
profluvio profluvium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Durchfall, das Hervorfließen
profluvium profluvium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Durchfall, das Hervorfließen
profuturum prosum, fui, futurus (unregelm. Partizip Futur) es wird nützlich sein
prohibeat prohibeo, bui, bitus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde abhalten, abwehren, verhindern, verbieten
prohibentur prohibeo, bui, bitus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden abgehalten, abgewehrt, verhindert, verboten
proiciunt proicio, ieci, iectus (3 3. Person Plural Präs.) sie werfen nieder, hinaus
proiecerit proicio, ieci, iectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte niedergeworfen, hinaus
proiecit proicio, ieci, iectus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat niedergeworfen, hinaus
prolem proles, prolis (f Akk. Sing.) Nachkommenschaft, Kind
prolexs = proles proles, prolis (f Nomin. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Nachkommenschaft, Kind
prologus prologus, i (m Nomin. Sing.) Vorwort, Prolog
promeruerat promereo, rui, - (2 3. Person SIng. Plusquamperf.) er hatte erworben
promiserant promitto, misi, missus (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten versprochen
promiserat promitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte versprochen
promisit promitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat versprochen
promissio promissio, onis (f Nomin. Sing.) Versprechung, Zusage
promissionebus promissio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Versprechung, Zusage
promissionis promissio, onis (f Genet. Sing.) Versprechung, Zusage
promissis promissum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Versprechen, Zusage
promittens promitto, misi, missus (3 Partizip Präs.) versprechend, gelobend
promittent promitto, misi, missus (3 3. Person Plural Futur) sie werden versprechen, geloben
promittentes promitto, misi, missus (3 Partizip Präs.) versprechend, gelobend
promittis promitto, misi, missus (3 2. Person Sing. Präs.) du versprichst, gelobst
promittit promitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Präs.) er verspricht, gelobt
promittitur promitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird versprochen, gelobt
promittunt promitto, misi, missus (3 3. Person Plural Präs.) sie versprechen, geloben
promovens promoveo, movi, motus (2 Partizip Präs.) vorrückend
promoventis promoveo, movi, motus (2 Partizip Präs.) vorrückend, beförnd
promovere promoveo, movi, motus (2 Infinit. Präs.) vorrücken, beförden
promoveri promoveo, movi, motus (2 Infinit. Präs. Passiv) vorgerückt werden, befört werden
prompte prompte (Adv.) sofort, ohne Zögern
promptissima promptus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. SIng. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) sichtbar, entschlossen, gewandt
proni pronus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) geneigt, schräg, günstig, mühelos
prono pronus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) geneigt, schräg, günstig, mühelos
propaginae propago, inis (f Dat. od. Abl. Sing.) Sproß, Setzling
prope prope (Adv.) nahe bei, beinahe, sozusagen
properabat propero, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er eilte
properans propero, avi, atus (1 Partizip Präs.) sich beeilend
properant propero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie eilen
properat propero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er eilt
properavit propero, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat sich beeilt
propere propere (Adv.) eilends, eilig
propheta propheta, ae (m Nomin. od. Abl. Sing.) Prophet, Weissager
prophetarum propheta, ae (m Genet. Plural) Prophet, Weissager
propinquantis propinquo, avi, atus (1 Partizip Präs.) herannahend, bevorstehend
propinquarint propinquo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Perf.) sie hätten herangenaht, bevorgestanden
propinquassint propinquo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) dass sie sich genähert hätten, bevorgestanden hätten
propositum propositum , i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Vorhaben, Thema
propria proprium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Eigentum, Eigenart, Angelegenheit
propria proprius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) allein eigen, besonders, persönlich
propriae proprius, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) allein eigen, besonders, persönlich
propriam proprius, a, um (Akk. Sing. fem.) allein eigen, besonders, persönlich
proprias proprius, a, um (Akk. Plural fem.) allein eigen, besonders, persönlich
propries = propriis? proprius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) allein eigen, besonders, persönlich
proprietate proprietas, atis (f Abl. Sing.) Eigentum, Eigenschaft
proprii proprius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) allein eigen, besonders, persönlich
propriis proprius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) eigen, eigenartig, wesentlich, besonders
proprio proprius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) eigen, eigenartig, wesentlich, besonders
propriorum proprius, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) eigen, eigenartig, wesentlich, besonders
proprios proprius, a, um (Akk. Plural mask.) eigen, eigenartig, wesentlich, besonders
proprium proprius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) eigen, eigenartig, wesentlich, besonders
proprium proprium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Eigentum, Eigenart
proprium proprius, i (m Nomin. od. Akk. Sing.) Lehensmann
propter propter (Präpos. m. Akk.) nahe bei, wegen, infolge
propterea propterea (Adv.) deswegen
prorumpens prorumpo, rupui, ruptus (3 Partizip Präs.) darauf losgehend, ausbrechend, hervorbrechend
prorumpunt prorumpo, rupui, ruptus (3 3. Person Plural Präs.) sie gehen darauf los, brechen aus, brechen hervor
proruperunt prorumpo, rupui, ruptus (3 3. Person Plural Perf.) sie sind darauf losgegangen, ausgebrochen, hervorgebrochen
prosequente perosequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) begleitend, verfolgend
prospectu prospectus, us (m Abl. Sing.) Aussicht, Anblick
prospere prospere (Adv.) glücklich
prosperetatis prosperitas, atis (f Genet. Sing.) Gedeihen, Erfolg, Wohlergehen
prosperitatis prosperitas, atis (f Genet. Sing.) Gedeihen, Erfolg, Wohlergehen
prosperius prosper, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) glücklich, erfolgreich, erwünscht
prosternunt prosteno, stravi, stratus (3 3. Person Plural Präs.) sie werfen nieder, vernichten
prostratum prosteno, stravi, stratus (3 Partizip Perf. Passiv) niedergeworfen, vernichtet
prostravit prosteno, stravi, stratus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat niedergeworfen, vernichtet
Protadiae Protadius gallo-röm. Hausmeier bei Theuderich II. in Burgund
Protadio Protadius gallo-röm. Hausmeier bei Theuderich II. in Burgund
Protadium Protadius gallo-röm. Hausmeier bei Theuderich II. in Burgund
Protadius Protadius gallo-röm. Hausmeier bei Theuderich II. in Burgund
Protagio = Protadio ?
protegente protego, texi, tectus (3 Partizip Präs.) beschützend, verbergend
protegere protego, texi, tectus (3 Infinit. Präs.) beschützen, verbergen
protegeret protego, texi, tectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte beschützt, verborgen
protenus protinus (Adv.) sofort, unverzüglich
protinus protinus (Adv.) sofort, unverzüglich
provectus proveho, vexi, vectus (3 Partizip Perf. Passiv) hingerissen, verführt, befördert
Provenciae provencia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Provence, Gebiet im Südosten Frankreichs
providus providus, a, um (Nomin. Sing. mask.) vorsorgend, umsichtig
provincia provincia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Provinz, Herrschaftsbereich, Gebiet
provinciae provincia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Provinz, Herrschaftsbereich, Gebiet
provinciam provincia, ae (f Akk. Sing.) Provinz, Herrschaftsbereich, Gebiet
provincias provincia, ae (f Akk. Plural) Provinz, Herrschaftsbereich, Gebiet
provincies provincia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Provinz, Herrschaftsbereich, Gebiet
provintiae provincia, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Provinz, Herrschaftsbereich, Gebiet
provocare provoco, avi, atus (1 Infinit. Präs.) herausfordern, reizen
provocata provoco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) herausgefordert, gereizt
provoluti provolvo, volvi, volutus (3 Partizip Perf. Passiv) niedergeworfen, vorwärts gewälzt
proximum proximus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) nächst
prudenciae prudentia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Klugheit, Einsicht
prudencius prudens, entis (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) klug, erfahren, umsichtig
prudens prudens, entis (Komparat. Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) klug, erfahren, umsichtig
prudenter prudenter (Adv.) klug, erfahren, umsichtig
prudentissime prudentissime (Superlat. Adv.) klug, erfahren, umsichtig
prudentius prudens, entis (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) klug, erfahren, umsichtig
prumptae promptus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomnin. Plural fem.) offenbar, bereit, entschlossen, möglich
prumtum promptus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sichtbar, entschlossen, gewandt
psallentium psallo, psalli, - (3 Partizip Präs.) jubelnd, Psalmen singend
psallere psallo, psalli, - (3 Infinit. Präs.) jubeln, Psalmen singen
pubertatis pubertas, atis (f Genet. Sing.) Mannbarkeit
publeca publicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) öffentlich, staatlich
publecam publicus, a, um (Akk. Sing. fem.) öffentlich, staatlich
publica publicus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) öffentlich, staatlich
publicae publicus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) öffentlich, staatlich
publicam publicus, a, um (Akk. Sing. fem.) öffentlich, staatlich
publico publicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) öffentlich, staatlich
Pudridoctium Aubigné-sur-Layon, Ort im Dept. Maine-et Loire
puella puella, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Mädchen, Tochter
puellam puella, ae (f Akk. Sing.) Mädchen, Tochter
puellarum puella, ae (f Genet. Plural) Mädchen, Tochter
puellas puella, ae (f Akk. Plural) Mädchen, Tochter
puellis puella, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Mädchen, Tochter
puer puer, i (m Nomin. Sing.) Knabe
pueri puer, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Knabe
puerilibus puerilis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) jungenhaft, kindlich
pueris puer, i (m Dat. od. Abl. Plural) Knabe
puero puer, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Knabe
pueros puer, i (m Akk. Plural) Knabe
puerum puer, i (m Akk. Sing.) Knabe
pugna pugna, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Kampf
pugnabant pugno, avi, atus (1 3. Person Plural Imperf.) sie kämpften
pugnam pugna, ae (f Akk. Sing.) Kampf
pugnandum pugo, avi, atus (1 Gerundium) um zu kämpfen
pugnantibus pugo, avi, atus (1 Partizip Präs.) kämpfend
pugnare pugo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) kämpfen
pugnatoris pugnator, oris (m Genet. Sing.) Kämpfer
pugnatorum pugnator, oris (m Genet. Plural) Kämpfer
pugnatur pugo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) es wird gekämpft
pulcerrimam pulcher, a, um (Superlat. Akk. Sing. fem.) schön, hübsch
pulcherrimus pulcher, a, um (Superlat. Nomin. Sing. mask.) schön, hübsch
pulchra pulcher, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schön, hübsch
pulcra pulcher, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) schön, hübsch
pulcritudine pulchritudo, inis (f Abl. Sing.) Schönheit
purgandum purgo, avi, atus (1 Gerundium) um zu reinigen, sühnen, entschuldigen
purissimo purus, a, um (Ssuperlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) rein, sauber
purissimus purus, a, um (Ssuperlat. Nomin. Sing. mask.) rein, sauber
puro purus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) rein, sauber
putabat puto, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er meinte, vermutete, erwog
putes puto, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) du (man) würde meinen, vermuten, erwägen
puteum puteus, i (m Akk. Sing.) Graben, Grube, Brunnen
puto puto, avi, atus (1 2. Person Sing. Präs.) ich meine, vermute, erwäge

Q

qua qua (Adv.) auf der Seite wo, da wo, insoweit, wohin
qua qui, quae, quod (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) welche
quacumque quicumque, quaecumque, quodcumque (Abl. Sing. fem.) wer auch immer, alles was
quadam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Abl. Sing. fem.) eine gewisse, irgendeine
quadragesimo quadragesimus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) vierzigster
quae qui, quae, quod (Nomin. Sing. od. Plural fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) welche
quaedam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Nomin. Sing. od. Plural fem.) eine gewisse, irgendeine
quaerat quaero, sivi/ii, situs (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde suchen, vermissen, fragen
quaerebant quaero, sivi/ii, situs (3 3. Person Plural Imperf.) sie suchten, vermißten, frugen
quaesisse quaero, sivi/ii, situs (3 Infinit. Perf.) gesucht haben, vermißt haben, gefragt ahben
quaeso quaero, sivi/ii, situs (3 1. Person Sing. Präs.) ich suche, vermisse, frage
qualemcumque qualiscumque, qualecumque (Akk. Sing. mask. od. fem.) wie beschaffen auch immer, jeder ohne Unterschied
qualibet qualibet (Adv.) überall, auf jede Weise
qualibet quilibet, quaelibet, quidlibet (Abl. Sing. fem.) jede beliebige
qualiter qualiter (Adv.) gleichwie, wie wenn
quam qui, quae, quod (Akk. Sing. fem.) welche, diese
quam quam (Adv.) wie, als, so sehr als möglich (b. Superlat.)
quamdiu quamdiu (Subjunkt.) solange
quamdiu quamdiu (Adv.) wie lange
quamque quisque, quaeque, quodque (Akk. Sing. fem.) jede einzelne, eine nach der anderen, und weil
quamvis quivis, quaevis, quidvis (Akk. Sing. fem.) jede beliebige
quamvis quamvis (Subjunkt.) wenn auch, obgleich
quandam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Akk. Sing. fem.) eine gewisse, geradezu, irgendeine
quando quando (Adv.) wann, jemals, jedesmal wenn
quandoquidem quandoquidem (Subjunkt.) da nun einmal, weil eben
quanta quantus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) so groß, so viel
quantaque quantus, a, um +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) so groß, so viel
quantum quantum (Adv.) so viel wie
quare quare (Adv.) wodurch, weshalb, daher, deshalb
quarti quartus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) vierter
quarto quartus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) vierter
quartum quartus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) vierter
quartus quartus, a, um (Nomin. Sing. mask.) vierter
quarum qui, quae, quod (Genet. Plural fem.) welche
quas qui, quae, quod (Akk. Plural fem.) welche
quasdam quidam, quaedam, quiddam/quoddam (Akk. Plural fem.)
quasi quasi (Adv.) gleichsam, gewissermaßen
quasi quasi (Subjunkt.) als wie, als ob, gleich wie
quatinus quatenus (Adv.) insofern als, inwieweit, dass, damit
quattuor quatuor vier
quatuor quatuor vier
que -que (Konjunkt.) Nachsilbe: und
quebus qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) welche, was für ein, wie beschaffen
quedam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Nomin. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) gewisse, einige, manche
quelibet quilibet, quaelibet, quidlibet (Nomin. Sing. mask. od. Nomin. Plural mask.) jeder beliebige
quem qui, quae, quod (Akk. Sing. mask.) welchen
quemadmodum quemadmodum (Adv.) auf welche Weise auch immer, gleich wie
quemque quisque, quaeque, quidque (Akk. Sing. mask.) jeder, jeder einzelne
quendam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Akk. Sing. mask.) ein gewisser, jemand
querebant quaero, sivi/ii, situs (3 3. Person Plural Imperf.) sie suchten, frugen
querentibus quaero, sivi/ii, situs (3 Partizip Präs.) suchend, fragend
queretis quaero, sivi/ii, situs (3 2. Person Plural Futur) ihr werdet suchen, fragen
queritur queror, questus sum (3 3. Person SIng. Präs. Deponens) er beklagt, beschwert sich
quero quaero, sivi/ii, situs (3 1. Person Sing. Präs.) ich suche, frage
qui qui (Adv.) inwiefern, womit, irgendwie, wodurch
qui qui, quae, quod (Nomin. Sing. od. Plural mask.) welcher, was für ein, wie beschaffen
quia quia (Subjunkt.) weil
quibus qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) welche, was für ein, wie beschaffen
quibuscumque quicumque, quaecumque, quodcumque (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) wer auch immer
quibusdam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) gewisse, einige, manche
quibusquae quisque, quaeque, quidque (Dat. od. Abl. Plural m, f, n)
quicquam quisquam, quicquam (Nomin. od. Akk. neutr.) irgendjemand
quicquid quisquis, quidquid/quicquid (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) wer auch immer, jeder der
quid quis, quis, quid (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) was
quidam quidam, quaedam, quiddam / quoddam (Nomin. Sing. mask. od. Nomin. Plural amsk..) ein gewisser, geradezu, irgendeine
quidem quidem (Adv.) zwar, allerdings, freilich
quidem quidem (Konjunkt.) das (zur Bekräftigung)
quiescit quiesco, quievi, quietus (3 3. Person Sing. Präs.) er ruht, schweigt
quiete quiete (adv.) ruhig, gelassen
quiete quies, etis (f Abl. Sing.) Ruhe, Erholung
quieti quies, etis (f Dat. Sing.) Ruhe, Erholung
quin quin (Adv.) warum nicht, gewiss doch, ja sogar
quinam quisnam, quidnam (Nomin. Plural mask.) wer den,
quindecem quindecim fünfzehn
quingenta quingenti, ae, a (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) 500
quingentas quingenti, ae, a (Akk. Plural fem.) 500
quingentis quingenti, ae, a (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) 500
quinnentas quingenti, ae, a (Akk. Plural fem.) 500
quinnentus quingenti, ae, a (Nomin. Sing. mask.) fünfhundert
quinquagenta quinquaginta füfzig
quinquaginta quinquaginta füfzig
quinque quinque fünf
quinto quintus, a, um (Dat. od. Abl. SIng. mask. od. neutr.) fünfter
Quintrio Quintrio Herzog von Kampanien
Quintrione Quintrio Herzog von Kampanien
quippe quippe (Adv.) freilig, allerdings, denn, nämlich
quippe ut quippe (Adv.) da ja
quique qui, quae, quod +-que (Nomin. Sing. od. Plural mask.) welcher, was für ein, wie beschaffen
quique quique, quaeque, quidque (Nomin. Sing. od. Plural mask.) jeder
quis qui, quae, quod (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) welcher, irgendeiner
quis quis, quis, quid (Nomin. Sing. mask. od. fem.) wer
quisquam quisquam, quicquam (Nomin. Sing. mask. od. fem.) irgendjemand
quisquis quisquis, quidquid/quicquid wer auch immer, jeder der, was auch immer
quo quo (Adv.) wo, wozu, irgendwie
quo quo (Adv.) umso viel
quo quo (Adv.) deshalb, dadurch
quo quo (Subjunkt.) damit dadurch
quo qui, quae, quod (Abl. Sing. mask. od. neutr.) welcher, dieses
quo facto qui, quae, quod (Abl. Sing. mask. od. neutr.) durch die Tatsache
quoacti coactus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) erzwungen, erheuchelt
quoactus coactus, a, um (Nomin. Sing. mask.) erzwungen, erheuchelt
quoad quoad (Subjunkt.) so lange, insofern, bis dass
quoad quoad (Adv.) so weit, insofern
quoad quoad (Präpos. m. Akk.) hinsichtlich, in Bezug aus
quoadusque quoadusque (Adv.) solange bis
quoaequans coaequo, quavi, quatus (1 Partizip Präs.) gleichstellend, einebnend
quocumque quicumque, quaecumque, quodcumque (Abl. Sing. mask. od. neutr.) wer auch aimmer, alles was
quod qui, quae, quod (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) welches
quod quod (Konjunkt.) daß, weil
quod quod (m. Konjunktiv) es ist Grund vorhanden
quod quod (Adv.) in Beziehung worauf, weshalb
quodam quidam, quaedam, quiddam (Abl. Sing. mask. od. neutr.) ein gewisser
quodcumque quicumque, quaecumque, quodcumque (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) was auch immer, alles was
quodque quisque, quaeque, quodque (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) jedes einzelne
quoinomento cognomentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Beiname
Quolenus Quolenus fräk. Patrizier aus Burgund unter Theoderich II.
quolibet quilibet, quaelibet, quidlibet/quodlibet (Abl. Sing. mask. od. neutr.) jeder beliebige
quomodo quomodo (Adv.) wie, auf welche Weise, sowie
quonaretur conor, conatus sum (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) er würde sich mühen, versuchen, wagen, sich anschicken
quondam quondam (Adv.) einst, einmal
quoniam quoniam (Subjunkt.) da nun, weil ja, nachdem
quoque quoque (Adv.) auch, ist bekannt
quoquo quoquo (Adv.) wohin nur immer
quorum qui, quae, quod (Genetiv Plural mask. od. neutr.) welcher
quorundam quidam, quaedam, quiddam (Genet. Plural mask. od. neutr.) ein gewisser, jemand, manche
quos qui, quae, quod (Akk. Plural mask.) welche
quoscumque quicumque, quaecumque, quodcumque (Akk. Plural mask.) wer auch immer, alles was
quosdam quidam, quaedam, quiddam (Akk. Plural mask.) ein gewisser, jemand, manche
quousque quousque (Adv.) wie lange noch, wie weit
quur cur (Adv.) weshalb, warum

R

Radegundem Radegunde von Thüringen * 520 † 587 Tochter des Königs Berthachars, Ehefrau con Chlothar I.
Rado Rado von Chlothar II. 613 zum Hausmeier in Austrasien ernannt
Radulfo Radulf † 642 Herzog von Thüringen
Radulfum Radulf † 642 Herzog von Thüringen
Radulfus Radulf † 642 Herzog von Thüringen
Ragnebertam Ragneberta Nichte Chlodwigs II.
Ragnetrudae Ragnetrud Konkubine Dagoberts I., Mutter des unehelichen Sigibert III.
Ragnetrudem Ragnetrud Konkubine Dagoberts I., Mutter des unehelichen Sigibert III.
Ragnoberta Ragneberta Nichte Chlodwigs II.
Ragumundus ?
Ramelenus ?
Ramnulfus Ramnulfus ein Graf
rapuit rapio, pui, ptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat hastig ergriffen, fortgerissen, geraubt, entführt
rasione rasor, oris (m Abl. Sing.) rasur
rationem
Rauchingus Rauchingus fränk. Herzog unter Childebert II.
Ravenna Ravenna
Ravennam Ravenna
Ravenne Ravenna
re res, rei (f Abl. Sing.) Sache, Ding, Umstand
rebellantibus rebello, avi, atus (1 Partizip Präs.) sich empörend, aufstädisch
rebellare rebello, avi, atus (1 Infinit. Präs.) sich empören, aufstehen
rebellarent rebello, avi, atus (1 3. person Plural Konj. Imperf.) sie hätten sich empört, wären aufgestanden
rebelles rebellis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) widerspenstig, Rebell
rebellione rebellio, onis (f abl. Sing.) Aufstand
rebellionis rebellio, onis (f Genet. Sing.) Aufstand
rebellium rebellis, e (Genet. Plural m, f, n) widerspenstig, Rebell
rebus res, rei (f Dat. od. Abl. Plural) Sache, Ding, Gegenstand
recede recedo, cessi, cessus (3 2. Person Sing. Imperat. Präs.) weiche zurück, ziehe dich zurück
recedens recedo, cessi, cessus (3 Partizip Präs.) zurückweichend, sich zurückziehend
recenseat recenseo, sui, sus (2 3. Person Sing. Konj. Präs.) er solle prüfen, betrachten, feiern
recensentur recenseo, sui, sus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden geprüft, betrachtet, gefeiert
recensere recenseo, sui, sus (2 Infinit. Präs.) prüfen, betrachten, feiern
recepere recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben hingenommen, zugelassen, aufgenommen, versprochen
receperit recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Perf.) er hätte hingenommen, zugelassen, aufgenommen, versprochen
recepit recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat angenommen, wieder bekommen, zugelassen, aufgenommen, versprochen
recepta recipio, cepi, ceptus (3 Partizip Perf. Passiv) hingenommen, zugelassen, aufgenommen, versprochen
receptacula receptaculum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Behälter, Zufluchtsort
recesserit recedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er wäre weggegangen, hätte sich entfernt
recessisse recedo, cessi, cessus (3 Infinit. Perf.) weggegangen sein, sich entfernt haben
recessisset recedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er wäre weggegangen sein, häte sich entfernt
recessit recedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist weggegangen, hat sich entfernt
recibebant recido, cidi, casurus (3 3. Person Plural Imperf.) sie prallten zurück, verfiehlen
recideret recido, cidi, casurus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde zurückprallen, verfallen
recipere recipio, cepi, ceptus (3 Infinit. Präs.) zulassen, aufnehmen
reciperet recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde zulassen, aufnehmen
reciperit recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde zulassen, aufnehmen
recipiant recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) er ließe, nähme auf
recipiendum recipio, cepi, ceptus (3 Gerundium) um anzunehmen, wiederzuerlangen, übernehmen
recipiens recipio, cepi, ceptus (3 Partizip Präs.) annehmend, wiedererlangen, übernehmend
recipit recipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Präs.) er nimmt an, erlangt wieder, übernimmt
recolite recolo, lui, ltus (3 2. Person Plural Imperat. Präs.) erneuert!, erwägt!, erhrt!
recompensationem recompensatio, onis (f Akk. Sing.) Ertschädigung
reconpensatione recompensatio, onis (f Abl. Sing.) Ertschädigung
recoperans recupero, avi, atus (1 Partizip Präs.) wiedererlangend, zurückgewinnend
recordatio recordatio , onis (f Nomin. Sing.) Erinnerung
recreari recreo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) wiederhergestellt werden, erfrischt werden
rectam rectus, a, um (Akk. Sing. fam.) recht, richtig, gerade, direkt
recuperans recupero, avi, atus (1 Partizip Präs.) wiedererlangend, zurückgewinnend
recuperaret recupero, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte wiedererlangt, zurückgewonnen
recurso recurro, recucurri/recurri, recursus (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgekehrt, wiedergekehrt
redacte redigo, degi, dactus (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgebracht, eingetrieben, gemacht zu, herabgesetzt
redactis redigo, degi, dactus (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgebracht, eingetrieben, gemacht zu, herabgesetzt
redarguti redarguo, gui, gutus (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgewiesen, getadelt, angefochten
reddebant reddo, didi, ditus (3 3. Person Plural Imperf.) sie händigten aus, gaben zurück, kehrten zurück, erwiderten
reddedit reddo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zurückgegeben, ausgehändigt, bezahlt
reddendam reddo, didi, ditus (3 Gerundivum) was zurückzugeben, auszuhändigen, zu bezahlen ist
reddendum reddo, didi, ditus (3 Gerundivum) was zurückzugeben, auszuhändigen, zu bezahlen ist
reddensque reddo, didi, ditus +-que (3 Partizip Präs.) zurückgebend, aushändigend, bezahlend
reddere reddo, didi, ditus (3 Infinit. Präs.) zurückgeben, aushändigen, bezahlen
redderetur reddo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde zurükehren
reddet reddo, didi, ditus (3 3. Person Sing. Futur) er wird zurückgeben, aushändigen, bezahlen
reddi reddo, didi, ditus (3 Infinit. Präs. Passiv) zurückgegeben werden, ausgehändigt werden, bezahlt werden
reddidit reddo, reddidi, redditus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zurückgegeben
reddita reddo, reddidi, redditus (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgegeben
redeam redeo, ii / ivi, itus (unregelm. 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futue) ich kehrte zurück
redeat redeo, ii / ivi, itus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs. od. Futue) er kehrte zurück
redegit redigo, egi, actus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat eingezogen, zurückgebracht
redegiunt = redegerunt redigo, egi, actus (3 3. Person Plural Perf.) sie haben eingezogen, zurückgebracht
redegiunt redigo, egi, actus (3 3. Person Plural Präs.) sie ziehen ein, treiben zurück, bringen zurück
redemptionem redemptio, onis (f Akk. Sing.) Freikauf, Erlösung
redeunt redeo, ii/ivi, itus (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie kommen zurück
rediens redeo, ii/ivi, itus (unregelm. Partizip Präs.) zurückkommend
redigere redigo, egi, actus (3 Infinit. Präs.) zurückbringen, in die Schranken weisen, einziehen
redigit redigo, egi, actus (3 3. Person Sing. Präs.) er bringt zurück, weist in die Schranken, zieht ein
redigunt redigo, egi, actus (3 3. Person Plural Präs.) sie treiben zurück, weisen in die Schranken, ziehen ein
rediit redeo, ii/ivi, itus (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er ist zurückgekommen
redimere redimo, emi, emptus (3 Infinit. Präs.) freikaufen, erlösen, übernehmen
redimitam redimio, mii, mitus (4 Partizip Perf. Passiv) bekränzt, umgeben
redit redeo, ii/ivi, itus (unregelm. 3. Person Sing. Präs.) er kommt zurück
reducere reduco, duxi, ductus (3 Infinit. Präs.) zurückziehen, versöhnen, erneuern
refecturium = refecturum reficio, feci, fectus (3 Partizip Futur) was wiederherzustellen ist, zu erneuern ist, auszubessern ist
referam refero, rettuli/retuli, relatus (unregelm. 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich soll zurübringen, richten auf, wiederholen, berichten
referendarii referendarius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Berichterstatter
referendario referendarius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Berichterstatter
referendarium referendarius, i (m Akk. Sing.) Berichterstatter
refoveri refoveo. ovi, otus (2 Infinit. Präs. Passiv) erfrischt werden, gestärkt werden
refragasse refragor, fragatus sum (1 Infinit. Perf. Deponens) widerstrebt haben
refulgere refulgeo, fulsi, - (2 Infinit. Präs.) strahlen, glänzen, aufleuchtet
refutat refuto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er wweist ab, widerlegt, weist zurück
regale regalis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) königlich
regalem regalis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) königlich
regales regalis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) königlich
regali regalis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) königlich
regalia regalis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) königlich
regalia regalia, ium (n Nomin. od. Akk. Plural) Steuern, Regalien
regalibus regalia, ium (n Dat. od. Abl. Plural) Steuern, Regalien
rege rex, regis (m Abl. Sing.) König
regebat rego, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Imperf.) er regierte, herrschte
regebatur rego, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Imperf. Passiv) es wurde regiert, beherrscht
regebus rex, regis (m Dat. od. Abl. Plural) König
regem rex, regis (m Akk. Sing.) König
regendum rego, rexi, rectus (3 Gerundium) um zu leiten lenken, regieren, beherrschan
regenerans regenero, avi, atus (1 Partizip Präs.) erneuernd, von neuem hervorbringen
regenerationem regeneratio, onis (f Akk. Sing.) Wiederherstellung, Erneuerung, Taufe
regerit regero, gessi, gestus (3 3. Person Sing. Präs.) er bringt zurück, erwidert, schreibt auf
reges rex, regis (m Nomin. od. Akk. Plural) König
regi rex, regis (m Dat. Sing.) König
regia regia, ae (f Nomin. od Abl. Sing.) Königsburg, Pflaz
regiae regia, ae (f Genet. od Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Königsburg, Pflaz
regiam regia, ae (f Akk. Sing.) Königsburg, Pflaz
regibat rego, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Imperf.) er regierte
regibus rex, regis (m Dat. od. Abl. Plural) König
regii regius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) königlich
regiis regius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) königlich
regili = regii ? regius, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) königlich
regimen regimen, inis (n Nomin. Sing.) Regierung, Leitung
regimene regimen, inis (n Abl. Sing.) Regierung, Leitung
regimine regimen, inis (n Abl. Sing.) Regierung, Leitung
regimini regimen, inis (n Dat. Sing.) Regierung, Leitung
regina regina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Königin
reginae regina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Königin
reginam regina, ae (f Akk. Sing.) Königin
reginas regina, ae (f Akk. Plural) Königin
regine rex, regis (m Dat. Sing.) König
regini = reginae ? regina, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Königin
regio regius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) königlich
regio regio, onis (f Nomin. Sing.) Gebiet, Gegend
regionem regio, onis (f Akk. Sing.) Gebiet, Gegend
regios regius, a, um (Akk. Plural mask.) königlich
regis rex, regis (m Genet. Sing.) König
regnabat regno, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er regierte, herrschte
regnans regno, avi, atus (1 Partizip Präs.) regierend, herrschend
regnante regno, avi, atus (1 Partizip Präs.) regierend, herrschend
regnare regno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) regieren, herrschen
regnaret regno, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde regieren, herrschen
regnarit regno, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte regiert, geherrscht
regnat regno, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er regiert, herrscht
regnator regnator, oris (m Nomin. Sing.) Beherrscher
regnaturus regno, avi, atus (1 Partizip Futur) was zu regieren, beherrschen ist
regnavit regno, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat regiert, geherrscht
regni regnum, i (n Genet. Sing.) Regierung, Herrschaft
regno regnum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Regierung, Herrschaft
regnum regnum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Herrschaft, Regierung
regnumque regnum, i +-que (n Nomin. od. Akk. Sing.) Herrschaft, Regierung
regnus = regnum regnum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Herrschaft, Regierung
regreditur regredior, regressus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er zieht sich zurück, kehrt zurück
regressa regredior, regressus sum (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgezogen, zurückgekehrt
regressi regredior, regressus sum (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgezogen, zurückgekehrt
regressum regredior, regressus sum (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgezogen, zurückgekehrt
regressus est regredior, regressus sum (3 3. Person Sing. Perf. Passiv) er hat sich zurückgezogen, ist zurückgekehrt
regulae regula, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Regel, Ordnung, Vorschrift
regulare regulo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) einrichten, regeln
regulare regularis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) regelmäßig
regularem regularis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) regelmäßig
regum rex, regis (m Genet. Plural) König
rei res, rei (f Genet. od. Dat. Sing.) Sache, Ding. Gegenstand
relatio relatio, onis (f Nomin. Sing.) Bericht, Vergeltung, Beziehung
relecto relego, legi, lectus (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgenommen, zurückgelegt, wieder gelesen, überdacht
relegione religo, onis (f Abl. Sing.) Religion, Scheu, Verehrung
relegionem religo, onis (f Akk. Sing.) Religion, Scheu, Verehrung
relegioni religo, onis (f Dat. Sing.) Religion, Scheu, Verehrung
relegiosus religiosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gottesfürchtig, fromm
relequos reliquus, a, um (Akk. Plural mask.) die übrigen
relicti relinquo, qui, ictus (3 Partizip Perf. Passiv) verlassen, übrig geblieben
relictis relinquo, qui, ictus (3 Partizip Perf. Passiv) verlassen, übrig geblieben
relictus relinquo, iqui, ictus (3 Partizip Perf. Passiv) verlassen, übrig geblieben
religione religio, onis (f Abl. Sing.) Religion, Glaube
religionem religio, onis (f Akk. Sing.) Religion, Glaube
religionis religio, onis (f Genet. Sing.) Religion, Glaube
religiose religiose (Adv.) religiös, fromm
religiosus religiosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gottesfürchtig, fromm
relinquens relinquo, liqui, lictus (3 Partizip Präs.) verlassend, zurücklassend
relinquentes relinquo, liqui, lictus (3 Partizip Präs.) verlassend, zurücklassend
relinquerent relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden verlassen, zurücklassen, aufgeben
relinquerit relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing Konj. Imperf.) er würde verlassen, zurücklassen, aufgeben
relinquunt relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Plural Präs..) sie verlassen, lassen zurück, geben auf
reliqua reliquus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) übrig, restlich
reliquas reliquus, a, um (Akk. Plural fem.) übrig, restlich
reliquerat relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Plusquamperf. er hatte zurückgelassen, hinterlassen, aufgegeben
reliqui reliqui, ae, a (Nomin. Plural mask.) die übrigen
reliquis reliquus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) übrig, restlich
reliquisque reliquus, a, um +-que (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) übrig, restlich
reliquisset relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf. er hätte zurückgelassen, hinterlassen, aufgegeben
reliquit relinquo, liqui, lictus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat hinterlassen
reliquos reliquus, a, um (Akk. Plural mask.) übrig, restlich
reliquum reliquum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) das Übrige, den Rest
reliquum reliquus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) übrig, restlich, zukünftig
rem res, rei (f Akk. Sing.) Sache, Ding, Gegenstand
remanserant remaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Plural Plusquamperf.) sie waren zurückgeblieben
remanserat remaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war zurückgeblieben
remanserunt remaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Plural Perf.) sie sind zurückgeblieben
remansisset remaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er zurückgeblieben wäre
remansit remaneo, mansi, mansurus (2 3. Person Sing. Perf.) er war zurückgeblieben
remeant remeo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie gehen zurück
remeantur remeo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zurückgekehrt
remeare remeo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) zurückgehen
remearent remeo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden zurückgehen
remearint = remeaverint remeo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Perf.) sie wären zurückgekehrt
Remediae = Remigius ?
remedio remedium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Heilmittel, Abhilfe
Remensi Remensus. i (m Genet. Sing.) Reims
Remigio Remigius von Reims * 436 † 533 Bischof, taufte Chlodwig I.
Remis ?
remissius remissus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) locker, lässig, gelassen, heiter, ruhig
removerant removeo, movi, motus (2 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten weggeschafft, beseitigt, sich zurückgezogen
removerint removeo, movi, motus (2 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie hätten weggeschafft, beseitigt, sich zurückgezogen
removerit removeo, movi, motus (2 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte weggeschafft, beseitigt, sich zurückgezogen
Remus ?
renovare renovo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) erneuern, wiederherstellen
Renum Rhein
reor reor, ratus sum (2 1. Person Sing. Präs. Deponens) ich meine, glaube
reparantes reparo, avi, atus (1 Partizip Präs.) wiederherstellend, erneuernd
reparatis reparo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) wiederhergestellt, erneuert
repedabo repedo, avi, - (1 1. Person Sing. Futur) ich werde zurückgehen
repedare repedo, avi, - (1 Infinit. Präs.) zurückgehen, zurückweichen
repedarit repedo, avi, - (1 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er wäre zurückgegangen, zurückgewichen
repedati repedo, avi, - (1 Partizip Perf. Passiv) zurückgegangen, zurückgewichen
repedavit repedo, avi, - (1 3. Person Sing. Perf.) er war zurückgegangen, zurückgewichen
repensionem repensio, onis (f Akk. Sing.) Vergeltung
repente repente (Adv.) plötzlich, unerwartet
reperiat reperio, repperi, repertus (4 3. Person Sing. Konj. Präs.) er möge finden, entdecken
reperit reperio, repperi, repertus (4 3. Person Sing. Präs.) er findet, entdeckt
reperitur reperio, repperi, repertus (4 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gefunden, entdeckt
repertum reperio, repperi, pertus (4 Partizip Perf. Passiv) entdeckt, erfahren, erlangt
repertus reperio, repperi, pertus (4 Partizip Perf. Passiv) entdeckt, erfahren, erlangt
repetare repeto, tivi, titus (3 2. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) du würdest wieder angegriffen werden
repetat repeto, tivi, titus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde wieder angegreifen
repetere repeto, tivi, titus (3 Infinit. Präs.) wieder angreifen, wiederaufsuchen, zurückkehren
repetibat repeto, tivi, titus (3 3. Person Sing. Imperf.) er angriff wieder an,
repetire repeto, tivi, titus (3 Infinit. Präs.) wieder angreifen, wiederaufsuchen, zurückkehren
repetiret repeto, tivi, titus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wieder angegreifen
replebimur repleo. plevi, pletus (2 1. Person Sing. Futur Passiv) ich werde versorgt werden
replens repleo, evi, etus (2 Partizip Präs.) erfüllend, anstecken
repleretur repleo, evi, etus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) es wäre erfüllt, angefüllt
repleta repleo, evi, etus (2 Partizip Perf. Passiv) erfüllt, angesteckt
repleverunt repleo, evi, etus (2 3. Person Plural Perf.) sie haben erfüllt, angesteckt
replevit repleo, evi, etus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat erfüllt, angesteckt
reponi reponi, posui, positus (3 Infinit. Präs. Passiv) zurückgestellt werden, hinterlegt werden, verborgen werden
reposuit reponi, posui, positus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zurückgestellt, hinterlegt, verborgen, geantwortet
repotans reputo, avi, atus (1 Partizip Präs.) erwägend, halten für, beachtend
repotationes reputatio, onis (f Nomin. od. Akk. Plural) Erwägung, Betrachtung
repperi reperio, repperi, repertus (4 1. Person Sing. Perf.) ich habe wahrgenommen, erfahren
repperiebatur reperio, repperi, repertus (4 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde wahrgenommen, erfahren
repperire reperio, repperi, repertus (4 Infinit. Präs.) wahrnehmen, erfahren
repperiret reperio, repperi, repertus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wahrnehmen, erfahren
repperiretur reperio, repperi, repertus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde wahrgenommen werden, erfahren werden
repperisse reperio, repperi, repertus (4 Infinit. Perf.) wahrgenommen haben, erfahren haben, gefunden haben
repperit reperio, repperi, repertus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat wahrgenommen, erfahren
repperiunt reperio, repperi, repertus (4 3. Person Plural Präs.) sie nehmen wahr, erfahren, finden
repperunt reperio, repperi, repertus (4 3. Person Plural Präs.) sie finden wieder, entdecken, nehmen wahr, erlangen
repraesum reprimo, pressi, pressus (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgedrängt, unterdrückt, bezwungen
reprehensibilia reprehensibilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) tadelnswert
reprehensionem reprehensio, onis (f Akk. Sing.) Kritik, Tadel, Zurechtweisung
repremendo reprimo, pressi, pressus (3 Geundium) was zurückzudrängen, zu unterdrücken, zu bezwingen ist
reprimens reprimo, pressi, pressus (3 Partizip Präs.) zurückdrängend, unterdrückend, bezwingend
requiescere requiesco, quievi, quietus (3 Infinit. Präs.) ausruhen, rasten
requiescit requiesco, quievi, quietus (3 3. Person Sing. Präs.) er ruht aus, rastet
requiescunt requiesco, quievi, quietus (3 3. Person Plural Präs.) sie ruhen aus, rasten
requirat requiro, sivi, situs (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde aufsuchen, vermissen, verlangen
requirens requiro, sivi, situs (3 Partizip Präs.) aufsuchend, vermissend, verlangend
requiretur requiro, sivi, situs (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird aufgesucht werden, vermisst werden, verlangt werden
requirunt requiro, sivi, situs (3 3. Person Plural Präs.) sie suchen auf, vermissen, verlangen
requisitionem requisitio, onis (f Akk. Sing.) Untersuchung
rerum res, rei (f Genet. Plural) Sache, Umstand, Ursache
res res, rei (f Nomin. Sing.) Sache, Umstand, Ursache
resedebat resido, sedi, sessus (3 3. Person Sing. Imperf.) er verweilte, rastete
resedens resido, sedi, sessus (3 Partizip Präs.) verweilend, rastend
resederet resido, sedi, sessus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) dass er verweilte, rastete
resedire resido, sedi, sessus (3 Infinit. Präs.) verweilen, rasten
resedisse resiso, sedi, sessus (3 Infinit. Perf.) verweilt haben
resedisset resiso, sedi, sessus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde verweilt haben
resedissit resiso, sedi, sessus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde verweilt haben
resedit resiso, sedi, sessus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat verweilt
reservant reservo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie erhalten, retten, bewahren, schützen
reservaretur reservo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde erhalten werden, gerettet werden, bewahrt werden, geschützt werden
residens resido, sedi, sessus (3 Partizip Präs.) niederlassend, verweilend sich zurückziehend
resideret resido, sedi, sessus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sich niederlassen, verweilen, zurückziehen
residit resido, sedi, sessus (3 3. Person Sing. Präs.) er läßt sich nieder, verweilt, zieht sich zurück
resistebat resisto, resistiti, - (3 3. Person Sing. Imperf.) er widerstand, machte Halt, hielt inne
resistendum resisto, resistiti, - (3 Gerundivum) um zu widerstehen
resistere resisto, resistiti, - (3 Infinit. Präs.) widerstehen, innehalten
resonat resono, avi, - (1 3. Person Sing. Präs.) er erklingt, hallt wider
respectu respectus, us (m Abl. Sing.) Rücksicht, Berücksichtigung
respiciens respicio, spexi, spectus (3 Partizip Präs.) beachtend, zurückblickend, berücksichtigend, erwartend
respondebat respondeo, ndi, nsus (2 3. Person Sing. Imperf.) er antwortete
respondebo respondeo, ndi, nsus (2 1. Person Sing. Futur) ich werde antworten
respondens respondeo, di, sus (2 Partizip Präs.) antwortend
responderet respondeo, di, sus (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde antworten, vergelten
responderunt respondeo, di, sus (2 3. Person Plural Perf.) sie haben geantwortet, vergolten
respondisse respondeo, di, sus (2 Infinit. Perf.) geantwortet haben, vergolten haben
respondisset respondeo, ndi, nsus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte geantwortet
respondit respondeo, ndi, nsus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat geantwortet
responsis respondeo, ndi, nsus (2 Partizip Perf. Passiv) beantwortet
responsis responsum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Antwort, Gutachten
responsum responsum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Antwort, Gutachten
restaurantur restauro, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden wiederhergestellt, erneuert
restaurare restauro, avi, atus (1 Infinit. Präs.) wiederhergestellen, erneuern
resteterant restito, stiti, - (3 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten Halt gemacht, widerstanden
restitueret restituo, tui, tutus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte wiederhergestellt
resumebant resumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Plural Imperf.) sie holten nach, nahmen wieder auf
resumtis resumo, sumpsi, sumptus (3 Partizip Perf. Passiv) wiedererlangt, erneuert, wiederholt
resumptis resumo, sumpsi, sumptus (3 Partizip Perf. Passiv) wiedererlangt, erneuert, wiederholt
resurgere resurgo, surrexi, surretus (3 Infinit. Präs.) auferstehen
retenens retineo, nui, ntus (2 Partizip Präs.) festhaltend, bewahrend, behauptend
retenentes retineo, nui, ntus (2 Partizip Präs.) festhaltend, bewahrend, behauptend
retenti retineo, nui, ntus (2 Partizip Präs.) festhaltend, bewahrend, behauptend
retenuit retineo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat festgehalten, bewahrt, behauptet
retinebant retineo, nui, ntus (2 3. Person Plural Imperf.) sie hielten fest, bewahrten, behaupteten
retinens retineo, nui, ntus (2 Partizip Präs.) festhaltend, bewahrend, behauptend
retinere retineo, nui, ntus (2 Infinit. Präs.) festhalten, bewahren, behaupten
retinuit retineo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat festgehalten, bewahrt, behauptet
retransmisit retransmitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat rückübertragen, erneut gewidmet
retributione retributio, onis (f Abl. Sing.) Entlohnung, Vergeltung
retributionem retributio, onis (f Akk. Sing.) Entlohnung, Vergeltung
retributorem retributor, oris (m Akk. Sing.) Vergelter, Rächer
retro retro (Adv.) rückwärts, nach hinten (örtl.), vorher (zeitl.)
retro retro (Präpos. m. Akk.) hinter
retrudetur retrudo, rusi, rusus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) er wird zurückgestoßen werden, versteckt werden
retrudisset retrudo, rusi, rusus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) dass er zurückgestoßen hätte, versteckt hätte
retrudit retrudo, rusi, rusus (3 3. Person Sing. Präs.) er stößt zurück, versteckt
retruduntur retrudo, rusi, rusus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zurückgestoßen, versteckt
retrusam retrudo, rusi, rusus (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgestoßen, versteckt
retrusione retrusio, onis (f Abl. Sing.) Zurückweisung
revelatur revelo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird enthüllt, aufgedeckt
revellandum revello, velli, vulsus (3 Gerundium) um loszureißen, zu verbannen, aufzubrechen, zu vernichten
revellare revello, velli, vulsus (3 Infinit. Präs.) losreißen, verbannen, aufbrechen, vernichten
revellarent revello, velli, vulsus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden losreißen, verbannen, aufbrechen, vernichten
revelarent revelo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden enthüllen, aufdecken
reverenciam reverentia, ae (f Akk. Sing.) Ehrfurcht, Scheu
reverentia reverentia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Ehrfurcht, Scheu
reverentiam reverentia, ae (f Akk. Sing.) Ehrfurcht, Scheu
reverentissimus reverens, entis (Superlat. Nomin. Sing. mask.)
reversi sunt revertor, reversus sum (3 3. Person Plural Perf. Deponens) sie sind zurückgekehrt
reversique revertor, reversus sum (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgekehrt
reversus est revertor, reversus sum (3 3. Person Sing. Perf.) er ist zurückgekehrt
revertam revertor, reversus sum (3 Partizip Perf. Passiv) zurückgekehrt
revertendi reverto, verti, versus (3 Gerundium) um zurückzukehren
revertens reverto, verti, versus (3 Partizip Präs.) zurückkehrend
revertenti reverto, verti, versus (3 Partizip Präs.) zurückkehrend
reverteretur revertor, reversus sum (3 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) er würde zurückkehren
revertisset revertor, reversus sum (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf. Deponens) daaa er zurückgrkehrt wäre
revertit reverto, verti, versus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist zurückgekehrt
revertitur revertor, reversus sum (3 3. Person Sing. Präs. Deponens) er kehrt zurück
revertunt reverto, verti, versus (3 3. Person Plural Präs.) sie kehren zurück
revertuntur reverto, verti, versus (3 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden zurückgekehrt
revertur reverto, verti, versus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird zurückgekehrt
revillitatem revellitas, atis (f Akk. Sing.) Verbannung
revocarent revoco, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden zurückrufen, erneuern
revocata revoco, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) zurückgerufen, erneuert
rex rex, regis (m Nomin. Sing.) König
Richarid Rekkared I. † 601 König der Westgoten (ab 586), Sohn Liuvigilds
Richysindum Richysindus König der Westgoten (ab 649), Sohn Chyntasindus′
Ricomeris Richomer † 393 fränkisch-röm. Heermeister im Gotenkrieg, Heermeister unter Theodosius I
rige rigeo, -, - (2 2. Person Sing. Imperat. Präs.) starre!, sei steif!, strotze vor Fülle!
rigendum rigeo, -, - (2 Gerundium) um zu starren, steif zu sein, strotzen vor Fülle!
rigi rex, regis (m Dat. Sing.) König
rigina regina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Königin
rigio regius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) königlich
rigni regnum, i (n Genet. Sing.) Reich, Herrschaft
rimore rumor, oris (m Abl. Sing.) Beifallsruf, Jubel, Gerücht, guter Ruf
Rioilo Riol moselfränk. Ort im Landkreis Trier
Rionava Ronvaux Ort im Dept. Meuse (Maas)
ripa ripa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Ufer
ripae ripa, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Ufer
ripam ripa, ae (f Akk. Sing.) Ufer
rispunsis responsum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Antwort, Gutachten, Orakel
rite rite (Adv.) ordnungsgemäß, auf rechte Weise
rito ritus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) Rirus, Brauch, Vorschrift, Gewohnheit
rixas rixa, ae (f Akk. Plural) Zank, Streit
robentem rubens, entis (Akk. Sing. mask. od. fem.) schamrot, errötend
Robola ein Tal ?
robora roboro, avi, atus (1 2. Person Sing. Imperat. Präs.) bestärke!, bekräftige!
roborandum roboro, avi, atus (1 Gerundium) um zu bestärken, bekräftigen
roboratione roboratio, onis (f Abl. Sing.) Bekräftigung, Befestigung
roboravit roboro, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat bestärkt, bekräftigt
Roccone Rocco Herzog unter Theoderich II. in Burgund, 607 als Gesandter
Rocconem Rocco Herzog unter Theoderich II. in Burgund, 607 als Gesandter
Rodoberto Chrodobert 7. Jahrhundert Herzog der Alemannen
roga rogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperat. Präs.) frage, befrage, ersuche, lade ein
rogabat rogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er fragte, befragte, ersuchte, lud ein
rogamus rogo, avi, atus (1 1. Person Plural Imperf.) wir fragen, befragen, ersuchen, laden ein
rogans rogo, avi, atus (1 Partizip Präs.) fragend, ersuchend, einladend
rogat rogo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er fragt, befragt, ersucht, läd ein
Romana romanus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) römisch
Romanam romanus, a, um (Akk. Sing. fem.) römisch
Romani romanus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) römisch
Romano romanus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) römisch
Romanoe = romanae romanus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) römisch
Romanorum romani, orum (m Genet. Plural) Römer
Romanus romanus, a, um (Nomin. Sing. mask.) römisch
Romiliaco Reuilly (Stadtteil von Paris
Rotomorum = rotomagnorum Rouen
rudis rudis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) roh, unerfahren
ruam ruo, rui, ruiturus (3 1. Person Sing. Konj. Prås. od. Futur) ich würde niedersinken
ruam ruo, rui, rutus (3 1. Person Sing. Konj. Prås. od. Futur) ich würde aufwühlen
ruens ruo, rui, ruiturus (3 Partizip Prås.) niedersinkend
rugeto rugitus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) Brüllen, Getöse
ruiturum ruo, rui, rutus (3 Partizip Futur) was zusammenzuraffen ist, unterzugehen st
rumor rumor, oris (m Nomin. Sing.) Zufall, Gerücht
rumpentes rumpo, rupi, ruptus (3 Partizip Präs.) zerschlagend, vernichtend
rumpit rumpo, rupi, ruptus (3 3. Person Sing. Präs.) er zerschlägt, vernichtet
rupe rupes, is (f Abl. Sing.) Fels, Schlucht
rupes rupes, is (f Nomin. od. Akk. Plural) Fels, Schlucht
rupibus rupes, is (f Dat. od. Abl. Plural) Fels, Schlucht
rupis rupes, is (f Genet. Sing.) Fels, Schlucht
rupit rumpo, rupi, ruptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat zerschlagen, vernichtet
ruptas rumpo, rupi, ruptus (3 Partzip Perf. Passiv) zerschlagen, vernichtet
rursum rursum (Adv.) umgekehrt, wiederum, andererseits
rustica rusticus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ländlich, bäuerlich
Rustici Rusticus von Cahors 7. Jahrhundert Bischof in Cahors, Heiliger, Märtyrer
Rusticio Rusticus von Cahors 7. Jahrhundert Bischof in Cahors, Heiliger, Märtyrer
rusticitas rusticitas, atis (f Nomin. Sing.) Landwirtschaft, ländliche Einfalt
Rusticum Rusticus von Cahors 7. Jahrhundert Bischof in Cahors, Heiliger, Märtyrer
Rusticus Rusticus von Cahors 7. Jahrhundert Bischof in Cahors, Heiliger, Märtyrer

S

sacerdotale sacerdotalis, e (Nomin. od, Akk. Sing. neutr.) priesterlich
sacerdote sacerdos, otis (m/f Abl. Sing.) Priester
sacerdotes sacerdos, otis (m/f Nomin. od. Akk. Plural) Priester
sacerdotibus sacerdos, otis (m/f Dat. od. Abl. Plural) Priester
sacerdotis sacerdos, otis (m/f Genet. Sing.) Priester
sacerdotum sacerdos, otis (m/f Genet. Plural) Priester
sacerdus sacerdos, otis (m/f Nomin. Sing.) Priester
saciabatur satio, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde gesättigt
saciaretur satio, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde gesättigt werden
sacramenta sacramentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Strafsumme, Treueid, Sakrament, Taufeid
sacramentis sacramentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Strafsumme, Treueid, Sakrament, Taufeid
sacramento sacramentum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Strafsumme, Treueid, Sakrament, Taufeid
sacramentum sacramentum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Strafsumme, Treueid, Sakrament, Taufeid
sacramontis sacramentum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Strafsumme, Treueid, Sakrament, Taufeid
sacri sacer, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) heilig, kirchlich
sacrificia sacrificium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Opfer, Messe
sacro sacer, cra, crum (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) heilig, geweiht
sacros sacer, cra, crum (Akk. Plural mask.) heilig, geweiht
Sadregiseli Sadregisel ? erfundener Herzog von Aquitanien, Gegner Dagoberts I.
Sadregiselum Sadregisel ? erfundener Herzog von Aquitanien, Gegner Dagoberts I.
Sadregiselus Sadregisel ? erfundener Herzog von Aquitanien, Gegner Dagoberts I.
saecularium saecularis, e (Genet. Plural m, f, n) weltlich, diesseits
saeculo saeculum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Zeitalter, Jahrhundert
saepe saepe (Adv.) oft
saepissimae saepe (Superlat. Adv.) sehr oft
saepius saepe (Komparat. Adv.) öfter
saeva saecus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) wütend, grausam
saevissimus saecus, a, um (Superlat Nomin. Sing. mask.) wütend, grausam
saeviaebat saevio, vii, vitus (4 3. Person Sing. Imperf.) er wütete, raste, tobte
sagace sagax, sagacis (Abl. Sing. m, f, n) scharfsinnig, klug
sagaci sagax, sagacis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) scharfsinnig, klug
sagacitas sagacitas, atis (f Nomin. Sing.) Scharfsinn
sagaciter sagaciter (Adv.) scharfsinnig, klug
sagatitate sagacitas, atis (f Abl. Sing.) Scharfsinn
saggitta sagitta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Pfeil
saginam sagina, ae (f Akk. Sing.) Futter, Mast, Speise
Salice salix, icis (f Abl. Sing.) Weide
Salice Salice Ort auf Korsika
salinis salinae, arum (f Dat. od. Abl. Plural Saline
salinis salinum, i (n Dat. od. Abl. Plural Salzfass
Sallencium = psallentium psallo, psalli, - (3 Partizip Präs.) Psalmen singend
sallentioque psallo, psalli, - +-que (3 Partizip Präs.) Psalmen singend
Salodero salodurum Solothurn, schweiz. Stadt
Saloissa Saloissa Seltz, Ort im Bas-Rhin
Salomon Salomon Untertan Dagoberts I.
saltem saltem (Adv.) wenigsten, mindestens
nec saltem saltem (Adv.) nicht einmal
saltus saltus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Schlucht, Gebirgspass, Landgut, Sprung, Tanz
salubriter salubriter (Adv.) heilsam, gesund, stark, vernünftig
salute salus, utis (f Abl. Sing.) Gesundheit, Wohlergehen, Seelenheil
salutem salus, utis (f Akk. Sing.) Gesundheit, Wohlergehen, Seelenheil
salvatus est salvo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf. Passiv) er ist gerettet worden
Samo Samo * 600 † 658 gründete das 1. slaw. Königreich, belagerte Konstantinopel
Samone Samo * 600 † 658 gründete das 1. slaw. Königreich, belagerte Konstantinopel
Samonem Samo * 600 † 658 gründete das 1. slaw. Königreich, belagerte Konstantinopel
Samones = Samonis Samo * 600 † 658 gründete das 1. slaw. Königreich, belagerte Konstantinopel
Samonis Samo * 600 † 658 gründete das 1. slaw. Königreich, belagerte Konstantinopel
sana sanus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr. gesund, heil, besonnen
sanciret sancio, sanxi, sanctus (4 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde weihen, verordnen, anerkennen
sancta sanctus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem.) heilig
sanctae sanctus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) heilig
sanctam sanctus, a, um (Akk. Sing. fem.) heilig
sancte sancte (Adv.) heilig
sancti sanctus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) heilig
sanctis sanctus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) heilig
sanctissema sanctus, a, um (Superlat. Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) heilig
sanctissimi sanctus, a, um (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Sing. mask.) heilig
sanctissimo sanctus, a, um (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) heiligst, erhabenst
sanctissimos sanctus, a, um (Superlat. Akk. Plural mask.) heiligst, erhabenst
sanctissimum sanctus, a, um (Superlat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing.mask. ) heiligst, erhabenst
sanctitas sanctitas, atis (f Nomin. Sing.) Heiligkeit, Frömmigkeit
sanctitate sanctitas, atis (f Abl. Sing.) Heiligkeit, Frömmigkeit
sancto sanctus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) heilig
Sanctonicum Saintonge, kelt. Proviz in SW-Frankreich (Aquitaine)
sanctorum sanctus, i (m Genet. Plural) Heiliger
sanctos sanctus, a, um (Akk. Plural mask.) heilig
sanctum sanctus, i (m Akk. Sing.) Heiliger
sanctus sanctus, i (m Nomin. Plural) Heiliger
sanctusque sanctus, i +-que (m Nomin. Plural) Heiliger
sane sane (Adv.) gewiss, allerdings, freilich
sanguis sanguis, inis (m Nomin. Sing.) Blut
sanitate sanitas, atis (f Abl. Sing.) Gesundheit
sanoque sanus, a, um +-que (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) gesund, heil, besonnen
Santonecum Saintonge, kelt. Proviz in SW-Frankreich (Aquitaine)
Saoconna Saône (Fluss in F)
Saona Saon, Ort in der Normandie
sapiens sapiens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr,) klug, vernünftig, klug
sapienti sapiens, entis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) klug, vernünftig, klug
sapientiam sapientia, ae (f Akk. Sing.) Weisheit, Einsicht, Klugheit
sapientibus sapiens, entis (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) klug, vernünftig, klug
sapientis sapiens, entis (Genet. od. Abl. Sing. ,. f, n od. Akk. Plural mask. od. fem.) klug, vernünftig, klug
sapientissimis sapiens, entis (Superlat. Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sehr klug, vernünftig, klug
sapientium sapiens, entis (Genet. Plural m, f, n) klug, weise
Saracines saracini, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Sarazenen
Saracini saracini, orum (m Nomin. Plural) Sarazenen
Saracinis saracini, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Sarazenen
Saracinorum saracini, orum (m Genet. Plural) Sarazenen
Saracinus saracini, orum (m Nomin. Sing.) Sarazene
sarcina sarcina, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Bürde, Last
Sarclidas ?
sarcofagis sarcophagus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Sarkophag
Sarracenis saraceni, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Sarazenen, arab. Nomadenstamm
satellites satelles, itis (m Nomin. od. Akk. Plural) Leibwächter, Helfershelfer, Scherge
satis satis (Adv.) genug, recht sehr, besser, lieber
satisfaceret satisfacio. feci, factus (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er hätte entschädigt, befriedet
satius satius (Adv.) besser
saucius saucius, a, um (Nomin. Sing. mask.) verwundet
Sauconnam Saône (Fluss in F)
Saxonebus saxones, saxonum (m Dat. od. Abl. Plural) Sachsen
Saxones saxones, saxonum (m Nomin. od. Akk. Plural) Sachsen
Saxonibus saxones, saxonum (m Dat. od. Abl. Plural) Sachsen
Saxonis saxones, saxonum (m Dat. od. Abl. Plural) Sachsen
Saxonorum saxones, saxonum (m Genet. Plural) Sachsen
Saxonum saxones, saxonum (m Genet. Plural) Sachsen
Saxsonum saxones, saxonum (m Genet. Plural) Sachsen
scandali scandalum, i (n Genet. Sing.) Ärgernis
scandalizare scandalizo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) Ärger bereiten, Anstoß nehmen, zum Bösen verführen
scaram scara, ae (f Akk. Sing.) Schar, Truppe
Scarponinsis Scarponensis hist. Region an der Mosel, Gegend um Dieulouard
scava = cava cavum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Höhle, Mauseloch
scelere scelus, eris (n Abl. Sing.) Verbrechen, Bosheit
scelus scelus, eris (n Nomin. Sing.) Verbrechen, Bosheit
sceptra sceptrum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zepter, Herrschaft
Scias scio, ivi, itus (4 2. Person Sing. Konj. Präs.) du sollst kennen, wissen
sciens scio, ivi, itus (4 Partizip Präs.) kennend, wissend
scilicet scilicet (Adv.) natürlich, selbstverständlich, offenbar
scintellis scintilla, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Funke
sciscitatur schiscitor, tatus sum (1 3. Person Sing. Präs.) er erkundigt sich
scit scio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Präs.) er kennt, weiß
Sclavi sclavi, orum (m Nomin. Plural) Slawen
Sclavinorum sclavi, orum (m Genet. Plural) Slawen
Sclavis sclavi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Slawen
Sclavorum sclavi, orum (m Genet. Plural) Slawen
Sclavos sclavi, orum (m Akk. Plural) Slawen
scoleris scelero, avi, atus (1 2. Person Sing. Konj. Präs.) du wärest befleckt, entweiht
Scotingorum Skotinger, alemann. Stamm im franz. Jura südl. Besancon
scribendum scribo, scripsi, scriptus (3 Gerundium) um zu schreiben
scribere scribo, scripsi, scriptus (3 Infinit. Präs.) schreiben
scribemus scribo, scripsi, scriptus (3 1. Person Plural Futur) wir werden schreiben
scribi scribo, scripsi, scriptus (3 Infinit. Präs. Passiv) geschrieben werden
scriniis scrinium, i (n Dat. od. Abl. Plural) Kapsel, Schrein, Urkundenschrank
scripserat scribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte geschrieben
scripsit scribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat geschrieben
scripta scriptum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Schriftstück
scripti scriptum, i (n Genet. Sing.) Schriftstück
scriptis scriptum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Schriftstück
scripto scriptum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Schriftstück
scriptum scriptum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Schriftstück
scriptura scriptura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schreiben, Urkunde
se sui, sibi, se (Akk. Sing. od. Plural od. Abl. Sing. od. Plural) sich
Secona
secrecius
secregabantur
secregare
secrete
secretiora
secretisseme
secretius secretus, a, um (Komparat. Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) verschwiegener, geheimnisvoller
secreto secretus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) verschwiegen, geheimnisvoll
sectam
sectans
sectantem
sectari
secularium
seculo
secum ego, tu, - +-cum (3. Person Akk. Sing.) mit sich
secundae
secundarum secundus, a, um (Genet. Plural fem.) der Zweiten, geneigt, geringer
Secundinus
secundo
secundum secundum (Präpos. m. Akk.) zugunsten, entlang, gemäß
secundum secundus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) der zweite, günstig, nachstehend
secundus secundus, a, um (Nomin. Sing. mask.) der zweite, günstig, nachstehend
secuntur
securitate
securum securus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sorglos, heiter, sicher, gefahrlos
secus secus (Adv.) anders, weniger
secus secus (Präpos. m. Akk.) anders, weniger
sed sed (Konjunkt.) aber, sondern (nach Verneinung)
sedebat sedeo, sedi, sessus (2 3. Person Sing. Imperf.) er saß, verweilte
sedebus sedes, is (f Dat. od. Abl. Plural) Sessel, Wohnung
sedecem sedecim sechzehn
sedem sedes, sedis (f Akk. Sing.) Sitz, Wohnung, Rang
sedemque sedes, sedis +-que (f Akk. Sing.) Sitz, Wohnung, Rang
sedens sedo, sedi, sessus (2 Partizip Präs.) sitzend, verweilend
sedentem sedo, sedi, sessus (2 Partizip Präs.) sitzend, verweilend
sedes sedes, sedia (f Nomin. od. Akk. Plural) Wohnsitz
sedibus sedes, sedia (f Dat. od. Abl. Plural) Wohnsitz
sedule
Seduninsis
Sedunis
Segona
seilicet
selebo
selencio
semet sui, sibi, se (Akk. Sing. od. Plural od. Abl. Sing. od. Plural) sich
semper semper (Adv.) immer, stets
semperque semper +-que (Adv.) immer, stets
semul simul (Adv.) gleichzeitig, zusammen
senato
senatorebus
senatores
senatu
senatus
senciens
senectutae
senex senex, senis (m/f Nomin. Sing.) Greis, Priester
seniore senior, ius (Abl. Sing. m, f, n) älter
seniorem senior, ius (Abl. Sing. mask. od. fem.) älter
seniores senior, ius (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) älter
senioribus senior, ius (Dat. od. Abl. Plural mask. od. fem.) älter
seniscit
senodi synodus, i (f Genet. Sing.) Vereinigung, Kirchenversammlung
senodochium xenodochium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Pilgerherberge, Hospital
senodum synodus, i (f Akk. Sing.) Vereinigung, Kirchenversammlung
senodus synodus, i (f Nomin. Sing.) Vereinigung, Kirchenversammlung
Senonago Senonen Gau (Region Sens)
Senonas Senones (Sens), Ort in Lothringen
senserat
sensum
sensum
sensus
sentencia sententia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Meinung, Absicht, Urteil
sentenciam sententia, ae (f Akk. Sing.) Meinung, Absicht, Urteil
sententia sententia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Meinung, Absicht, Urteil
Sentila Suinthila Heerführer und Nachfolger von Sisebut, König 621 - 631
Sentilam Suinthila Heerführer und Nachfolger von Sisebut, König 621 - 631
sentiret
sentirit
Senuvia
seo seu (Konjunkt.) oder
seo = seu seu (Konjunkt.) oder
seo = reo reus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Beschuldigter
seo = reo reus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) schuldig, angeklagt
seo = reri reor, ratus sum (2 Infinit. Präs. Deponens) rechnen, glauben, meinen, halten für
separantur separo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden getrennt
separatim separatim (Adv.) abgesondert
separatus separo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) getrennt
separetur separo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er würde getrennt werden
sepe saepe (Adv.) oft
sepeliri
sepelitur
sepissime saepissime (Superlat. Adv.) sehr oft
sepius saepe (Komparat. Adv.) öfterft
septa
septem
Septembre
Septembris
septimo
septinientis septingenti
sepulchra sepulchrum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Grab
sepulchro sepulchrum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Grab
sepulchrum sepulchrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Grab
sepulcrum sepulchrum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Grab
sepultum sepelio. ivi/ii, pultus (4 Partizip Perf. Passiv) bestattet
sepultura sepultura, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Bestattung
sepulturae sepultura, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Bestattung, Beerdigung
sepultus sepelio. ivi/ii, pultus (4 Partizip Perf. Passiv) bestattet
sepultusque sepelio. ivi/ii, pultus +-que (4 Partizip Perf. Passiv) bestattet
Sequana
Sequanum
seque sui, sibi, se +-que (Akk. Sing. od. Plural od. Abl. Plural Sing. od. Plural) sich
sequens sequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequentes sequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sequentibus sequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) folgend
sera sera, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Türriegel
serie
sermo
sermocinaretur
sermone
sero sero (Adv.) spät, zu spät
serrare
servandam
servans
servata servo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) bewahret, gerettet
Servatus servo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) Bewahrer, Retter
servi servus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Diener
servicium servitium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Knechtschaft, Sklaverei
servientibus
servientium
serviles servilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) knechtisch, untergeben
servis
servitio servitium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Knechtschaft
servitium servitium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Knechtschaft
servitoribus
servo
servorum
servos
servum
seu seu (Konjunkt.) oder
severint servio, vivi, vitus (4 3. Person Plural Konj. Perf.) sie hätten gehorcht, sich unterworfen
sevirent servio, vivi, vitus (4 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden gehorchen, sich unterwerfen
seviretate severitas, atis (f Abl. Sing.) Strenge, Härte
sevirissimi
sevissemorum
sex
sexaginta
sexta
sexto
sexus sexus , us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Geschlecht, Glied
si si (Subjunkt.) wenn, falls, auch wenn. ob etwa, so gewiss als
si quidem si (Subjunkt.) wenn wirklich
sibi sui, sibi, se (Dat. Sing. od. Plural) sich, von ihm
sibique sui, sibi, se +-que (Dat. Sing. od. Plural) sich, von ihm
sic sic (Adv.) so, auf diese Weise
sicera sicera, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Met
Sicharium Sicharius Lehensmann Donalds, Fehdeführer
Sicharius Sicharius Lehensmann Donalds, Fehdeführer
Sichieldae
Sichildem Sichildis * 590 † 627 2. Gattin den Chlothar II.
Sichildis Sichildis * 590 † 627 2. Gattin den Chlothar II.
Siciliae
sicque sic +-que (Adv.) so, auf diese Weise
sicut sicut (Adv.) wie, sowie, wie wenn, gleichsam
sidebus
Sideleuba
siderum sidus, eris (n Genet. Plural) Gestirn, Sternbild
Sidocus
Sidoniam
Sidonis
Sigeberti Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
Sigeberto Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
Sigebertum Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
Sigebertus Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
siggyllatem sigillatus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) versiegelt
Sighilde
Sigiberti Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
Sigiberto Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
sigillatem sigillo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) versiegelt, besiegelt
signa
signaculis
signaculum
signari signo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) bezeichnet werden, geschmückt werden
signavit signo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) sie hat bezeichnet, beobachtet, geschmückt
signis signum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Zeichen, Merkmal, Vorzeichen
signo signum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Zeichen, Merkmal, Vorzeichen
signum signum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Zeichen, Merkmal, Vorzeichen
Sigoaldo
Sigona
sigrecius
sigricius = secretius
Sigyberti Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
Sigyberto Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
Sigybertum Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
Sigybertus Sigibert III. * 630 † 656 fränk. König, Sohn Dagoberts I.
Sigysmundi
silvam
silvas silva, ae (f Akk. Plural) Wald
sime sime (Adv.) stupsnäsig
simili similis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) ähnlich, gleichartig
similia similis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ähnlich, gleichartig
similibus similis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ähnlich, gleichartig
similiter similiter (Adv.) ähnlich, gleichartig
simplecetate
simplicitate
simplicitatem
simul simul (Adv.) zugleich, gleichzeitig, zusammen
simul simul (Subjunkt.) sobald, sowie, sobald als
simulato simulatus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) geheuchelt
simulque simul +-que (Adv.) zugleich, gleichzeitig, zusammen
sin sin (Subjunkt.) wenn aber
sine sine (Präpos. m. Abl.) ohne
singillatim singulatim (Adv.) einzeln
singolare singularis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) einzeln
singolis singuli, ae, a (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) jeder einzelne, einer allein
singula singulus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) einzeln
singulare singularis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) einzigartig, einzeln
singularem singularis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) einzigartig, einzeln
singularum singulus, a, um (Genet. Sing. fem.) einzeln
singulis singulus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) einzeln
singulos singulus, a, um (Akk. Plural mask.) einzeln
sinserat
Sintela
Sintilianem
sinu sinus, us (m Abl. Sing.) Bogen, Schoß
sinum sinus, us (m Akk. Sing.) Bogen, Schoß
siquidem siquidem (Subjunkt.) wenn nämlich, weil ja
Sisebodi Sisebut * 565 † 621 König der Westgoten in Spanien ab 612, eroberte Cantabrien von den Franken
Sisebodo Sisebut † 621 König der Westgoten in Spanien ab 612, eroberte Cantabrien von den Franken
Sisebodus Sisebut † 621 König der Westgoten in Spanien ab 612, eroberte Cantabrien von den Franken
Sisebotus Sisebut † 621 König der Westgoten in Spanien ab 612, eroberte Cantabrien von den Franken
Sisenandi Sisenand * 605 † 636 westgot. König in Spanien, setzte mit Dagoberts Hilfe Suintila ab
Sisenando Sisenand * 605 † 636 westgot. König in Spanien, setzte mit Dagoberts Hilfe Suintila ab
Sisenandum Sisenand * 605 † 636 westgot. König in Spanien, setzte mit Dagoberts Hilfe Suintila ab
Sisenandus Sisenand * 605 † 636 westgot. König in Spanien, setzte mit Dagoberts Hilfe Suintila ab
sit
sita situs, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural) gelegen, begraben
sitam situs, a, um (Akk. Sing. fem.) gelegen, begraben
situm situs, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Nomin. Sing. mask.) gelegen, begraben
situs situs, a, um (Nomin. Sing. mask.) gelegen, begraben
Siusio
Siusio
sive sive (Konjunkt.) oder wenn, oder
sive … sive sive (Konjunkt.) sei es das … oder das, entweder … oder
soceri socer, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plurak) Schwiegervater
sociandam socio, avi, atus (1 Gerundium) um zu verbinden, vereinigen
sociavit socio, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat sich verbunden, vereinigt
societur socio, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Präs. Passiv) er wäre verbunden worden, vereinigt worden
socii socius, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Gefährte
sociis socius, i (m Dat. od. Abl. Plural) Gefährte
socio socius, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Gefährte
sociorum socius, i (m Genet. Plural) Gefährte
sociorumque socius, i +-que (m Genet. Plural) Gefährte
socios socius, i (m Akk. Plural) Gefährte
Sogiontinsis Sogionti kelt. Stamm, bei Sisteron, Dept. Alpes-de-Haute-Province
Sointense Saintois Ort in Lotringen
Soissionas
sol
sola solus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) allein, bloß
solamenis
solamina
solatio solatium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Trost, Zuflucht, Vergütung, Ersatz
solatium solatium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Trost, Zuflucht, Vergütung, Ersatz
soledato
soledatum
soledatur
soledorum
soledos
soledus
solemnitatibus solemnitas, atis (f Dat. od. Abl. Plural) Feierlichkeit, Festlichkeit, Gottesdienst
solemnitatum solemnitas, atis (f Genet. Plural) Feierlichkeit, Festlichkeit, Gottesdienst
solent soleo, solitus sum (2 3. Person Sing. Präs.) er ist gewohnt, pflegt zu tun
soleto
solerti solers, tis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) geschickt, klug
solidata
solidato
solidatum
solidi
solidorum solida, orum (n Genet. Plural) Goldstücke
solidos
solitariam
solito
solitoque
solitus erat soleo, solitus sum (2 3. Person Sing. Perf. Passiv) er hat gepflegt, ist gewohnt gewesen
solium
sollerter
sollertissime
sollicitare sollicito, avi, atus (1 Infinit. Präs.) beunruhigen, herausfordern, einladen
sollicitat sollicito, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er beunruhigt, fordert heraus, lädt ein
sollicitus sollicitus, a, um (Nomin. Sing. mask.) beunruhigt, besort, vorsichtig
solo
solucione solutio, onis (f Abl. Sing.) Auflösung
solum
solvebant solvo, solvi, solutus (3 3. Person Plural Imperf.) sie lösten, bezahlten
solvebantur solvo, solvi, solutus (3 3. Person Plural Imperf. Passiv) sie wurden gelöst, bezahlt
solvebatur
solvenda
solvi
somnii somnium, i (n Genet. Sing.) Traum, Wahn
somnis somnus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Schlaf, Traum
somnum somnus, i (m Akk. Sing.) Schlaf, Traum
somnus somnus, i (m Nomin. Sing.) Schlaf, Traum
sompnium
sonuit sono, nui/avi, itus (1 . Person Sing. Perf.) er hat ertönt, gezwitschert, widergehallt, bedeutet, geäußerst
sopitum sopio, ivi, itus (4 Partizip Perf. Passiv) betäubt, beruhigt
soror soror, oris (f Nomin. Sing.) Schwester
sorores soror, oris (f Nomin. od. Akk. Plural) Schwester
sortem
sortita sortior, sortitus sum (4 Partizip Perf. Passiv) ausgelost
sortitur sortior, sortitus sum (4 3. Person Sing. Präs. Deponens) er erlost, erlangt
sortitus est sortior, sortitus sum (4 3. Person Sing. Perf. Passiv) er ist ausgelost worden
spacio spacium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Raum, Abstand, Zwischenraum
spacium spacium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Raum, Abstand, Zwischenraum
Spania
Spaniae
Spaniam
Spanies
spat
spatium
spe spes, ei (f Abl. Sing.) Erwartung, Aussicht
speciale specialis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) besonders, vertraut
specialiter specialiter (Adv.) besonders, eigens
specialius
speciebus species, ei (f Dat. od. Abl. Plural) Aussehen, Vorstellung, Art, Gattung
speciem species, ei (f Akk. Sing.) Aussehen, Vorstellung, Art, Gattung
speciosissimi speciosus, a, um (Superlat. Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) sehr ansehnlich, hübsch
speciosus speciosus, a, um (Nomin. Sing. mask.) sehr ansehnlich, hübsch
spectaculo spectaculum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Schauspiel, Aufführung
spectantes specto, avi, atus (1 Partizip Präs.) sehen, bewundernd beabsichtigend
spectate spectate (Adv.) erprobt, bewährt, tüchtig
spem spes, spei (f Akk. Sing.) Hoffnung, Erwartung
spemque spes, spei +-que (f Akk. Sing.) Hoffnung, Erwartung
sperare
speras
Spinogelo
Spinogilo
Spinsiam
spiritum spiritus, us (m Akk. Sing.) Atem, Leben, Seele
spiritus spiritus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Atem, Leben, Seele
splendescere
splendesceret
splendidum
spoliat spolio, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er nimmt weg, plündert
spoliatur spolio, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird weggenommen, geplündert
spolies
spondebant spondeo, spopondi, sponsus (2 §. Person Plural Imperf.) sie gelobten, versprachen
spondederant
spondedit
spondent spondeo, spondi, sponsus (2 3. Person Plural Präs.) sie geloben, verpflichten sich
sponderent spondeo, spondi, sponsus (2 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden geloben, sich verpflichten
spondet spondeo, spondi, sponsus (2 3. Person Sing. Präs.) er gelobt, verpflichtet sich
sponte sponte (Adv.) mit Zustimmung, freiwillig
stabant sto, steti, status (1 3. Person Plural Imperf.) sie standen herum
stabili
stabilia
stabilibit stabilio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Imperf.) er befestigte, sicherte
stabiliens stabilio, ivi, itus (4 Partizip Präs.) befestigend, sichernd
stabilire stabilio, ivi, itus (4 Infinit. Präs.) befestigen, sichern
stabilitate stabilitas, atis (f Abl. Sing.) festigkeit, Grundfeste
stabilitur stabilio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird befestigt, gesichert
stabilivit stabilio, ivi, itus (4 3. Person Sing. Perf.) er hat befestigt, gesichert
Stampas
Stampinse
stans sto, steti, status (1 Partizip Präs.) stehens
stare sto, steti, status (1 Infinit. Präs.) stehen
staret sto, steti, status (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er stünde
statem statim (Adv.) sofort, auf der Stelle
statim statim (Adv.) sofort, auf der Stelle
statimque statim +-que (Adv.) sofort, auf der Stelle
statuens
statuere
statueritis
statuit
staturae
status
statuta
statuunt
stemabat
stemmate
sterilis sterilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) unfruchtbar, steril
stilla
stilo
stimulantur
stimulatam
stimulo stimulus, i (m Dat. od. Abl. SIng.) Stachel, Antrieb
stinctis
stipendiis
Stirpiniacum Sterpenich, Ort in Luxemburg
stragis strages, is (f genet. Sing.) Niederwerfen, Niedermetzelung, Blutbad
strato stratum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Decke, Polster, Lager
stratu stratus, us (m Dat. od. Abl. Sing.) Matratze, Mätresse
stratum stratus, us (m Akk. Sing.) Matratze, Mätresse
stratus stratus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Matratze, Mätresse
stremitas
strenuae strenuus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural. fem.) tüchtig, eifrig, entschlossen, energisch
strenue strenue (Adv.) tüchtig, entschlossen, eifrig, energisch
strenuos strenuus, a, um (Akk. Plural. mask.) tüchtig, eifrig, energisch
strenuus strenuus, a, um (Nomin. Sing. mask.) tüchtig, eifrig, energisch
strepitu
stricti
stringens
strinuos
stubre
studeat
studebat studeo, dui, - (2 3. Person Sing. Imperf.) er beschäftigte sich, studierte
studemus studeo, dui, - (2 1. Person Plural Präs.) wir beschäftigen uns, studieren
studeret studeo, dui, - (2 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde sich beschäftigen, studieren
studio studium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Streben, Eifer, Bemühung
studiose
studiosissime
studiosus
studium studium, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Streben, Eifer, Bemühung
studiumque studium, i +-que (n Nomin. od. Akk. Sing.) Streben, Eifer, Bemühung
studui
studuit
stulticiam stultitia, ae (f Akk. Sing.) Dummheit, Torheit
stultum stultus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Nomin. Sing. mask.) dumm, einfälltig, töricht
stultus stultus, a, um (Nomin. Sing. mask.) dumm, einfälltig, töricht
stupefactus
stupet stupeo, pui, - (2 3. Person Sing. Präs.) er ist verdutzt, verblüfft, staunt
sua suus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem.) ihr eigen
suae suus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) ihr eigen
suam suus, a, um (Akk. Sing. fem.) ihr eigen
suarum suus, a, um (Genet. Plural fem.) ihrer eigenen
suas suus, a, um (Akk. Plural fem.) ihre eigenen
suasione
suasum
suavis
sub sub (Präpos. m. Abl.) unter, unterhalb, während
sub sub (Präpos. m. Akk.) unter, gegen, um
subaegit
subcumberit
subditarum subditus, a, um (Genet. Plural fem.) unterstellt, untertan
subditas subditus, a, um (Akk. Plural fem.) unterstellt, untertan
subditis subditus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) unterstellt, untertan
subegit subigo, egi, actus (3 3. Person SIng. Perf.) er hat unterworfen, bedrängt, bezwungen
subferentes suffero, sustuli, sublatus (unregelm. Partizip Präs.) ertragend, erduldend, überwindend, aufrecht erhaltend
subgecetur
subgectis
subgiceretur
subiceretur
subiciendas subicio, ieci, iectus (3 Gerundivum) was zu unterwerfen ist,
subiciendum subicio, ieci, iectus (3 Gerundivum) was zu unterwerfen ist,
subiecitur
subiectione subiectio, onis (f Abl. Sing.) Unterwerfung, Entgegnung
subiectum
subinde subinde (Adv.) gleich darauf, oft, allmählich
subitanea
subito
subiugaverat
subiungere
subiungeretur
subiunguntur
sublata
sublimandum sublimo, avi, atus (1 Gerundium) was zu erheben ist
sublimant sublimo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie erheben
sublimare sublimo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) erheben
sublimarit sublimo, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte erhoben
sublimatis sublimo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erhoben
sublimatur sublimo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird erhoben
sublimatus sublimo, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) erhoben
sublimavant sublimo, avi, atus (1 3. Person Plural Perf.) sie haben erhoben
sublimavit sublimo, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat erhoben
sublime sublime (Adv.) erhaben, stolz, schwebend, durch die Luft
sublime sublime, is (Nomin. od. Abl. Sing.) Höhe, Luft
sublimibus sublimis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) hoch, erhaben, stolz
sublimis sublimus, a, um (Dat. od. Abl. Plural. m, f, n) hoch, erhaben
sublimis sublimis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. neutr.) hoch, erhaben
subnixum
Subola
suborbanum
subrogatur
subrogatur
subrogatus
subscribant subscribo, scripsi, scriptus (3 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden unterschreiben
subscribere subscribo, scripsi, scriptus (3 Infinit. Präs.) unterschreiben
subscripsit subscribo, scripsi, scriptus (3 3. Person SIng. Perf.) er hat unterschrieben
subscriptione
subscriptionem
subscriptionibus
subscriptis
subsequentibus subsequor, secutus sum (3 Partizip Präs.) unmittelbar folgend
subsidia
subsidiis
subsidio
subsistere
subsistere
subsisterint
subsisterit
subsistit
substantia substantia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Wesen, Beschaffenheit, Vermögen, Lebenszeit
substantiis substantia, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Wesen, Beschaffenheit, Vermögen, Lebenszeit
substituetur
substituetur
subtilitate
subtilitatis
subtracsit
subtrahitur
subtraxit subtraho, traxi, tractus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat unterschlagen
suburbano
suburbanum
succedendum succedo, cessi, cessus (3 Gerundium) was nachzufolgen ist
Succedente
succedentibus
succedere succedo, cessi, cessus (3 Infinit. Präs.) nachfolgen
succederent succedo, cessi, cessus (3 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie würden nachfolgen
succederet succedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde nachfolgen
succedit succedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Präs.) er folgt nach
succensa succendo, cendi, census (3 partizip Perf. Passiv) entflammt, entzündet
successerat succedo, cessi, cessus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er war nachgerückt, gefolgt
successerint
successisset
successit
successores
successoribus
successu successus, us (m Abl. Sing.) Erfolg, Verlauf
succurrat
sucedendum succedo, cessi, cessus (3 Gerundium) um nachzufolgen
sudibusque sudes, is +-que (f Dat. od. Abl. Plural) Pfahl, Speer, Stachel
suffecerit sufficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte verliehen, gegeben, standgehalten
sufficere sufficio, feci, fectus (3 Infinit. Präs.) verleihen, geben, standhalten
sufficeret sufficio, feci, fectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde verleihen, geben, standhalten, gewährt
sufficiente sufficio, feci, fectus (3 Partizip Präs.) verleihend, gebend, standhaltend
suffocatus est suffoco, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf. Passiv) er ist erwürgt worden
suffragia suffragium , i (n Nonin. od. Akk. Plural) Abstimmung, Zustimmung
suffragio suffragium , i (n Dat. od. Abl. Sing.) Abstimmung, Zustimmung
suffragium suffragium , i (n Nonin. od. Akk. Sing.) Abstimmung, Zustimmung
sugessit suggero, gessi, gestus (3 3. Person SIng. Perf.) er hat vorgeschlagen, geraten
Suggentensis
suggerendi suggero, gessi, gestus (3 Gerundium) um vorzuschlagen, zu raten
suggerendum suggero, gessi, gestus (3 Gerundium) um vorzuschlagen, zu raten
suggestio suggestio, onis (f Nomin. Sing.) Rat, Eingebung
suggestionibus suggestio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Rat, Eingebung
sui suus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) sein
suis suus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) sein
Sulpicius
sum sum, fui, futurus (unregelm. 1. Person Sing. Präs.) ich bin
sumebant sumo, sumpsi, sumptus (3 3. Person Plural Imperf.) sie nahmen, gebrauchten
sumens sumo, sumpsi, sumptus (3 Partizip Präs.) nehmend, gebrauchend
sumentis
summa summus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) höchste, oberste
summaque summus, a, um +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) höchste, oberste
summo summus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) höchste, oberste
summus summus, a, um (Nomin. Sing. mask.) höchste, oberste
sumus sum, fui, futurus (unregelm. 1. Person Plural Präs.)> wir sind
sunt sum, fui, esse (unregelm. 3. Person Plural Präs.) sie sind
suo suus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) sein eigen
suorum suus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) sein eigen
suos suus, a, um (Akk. Plural mask.) sein eigen
super super (Präpos. m. Akk.) über, mehr als, außer
superabantur supero, avi, atus (1 3. Person Plural Imperf. Passiv) sie wurden besiegt
superabat
superandos
superandus
superans supero, avi, atus (1 Partizip Präs.) besiegend
superant supero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie besiegen
superantur supero, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden überragt, überwältigt, besiegt
superat supero, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er überragt, überwältigt, besiegt
superatis supero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) überragt, überwältigt, besiegt
superatos supero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) überragt, überwältigt, besiegt
superatus supero, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) überragt, überwältigt, besiegt
superbia superbia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Hochmut, Stolz, Übermut
superbiae superbia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Hochmut, Stolz, Übermut
superbiam superbia, ae (f Akk. Sing.) Hochmut, Stolz, Übermut
superiore
superiores
superiur
superius
superni
supervenit supervenio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) ist unvermutet erschienen
superveter = super veter sehr erfahren?
suppetias suppetiae, arum (f Akk. Plural) Hilfe, Beistand
supplimentum supplementum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Verstärkung, Ergänzung
supra supra (Adv.) oben, oberhalb, vorher, früher, außerdem
supra supra (Präpos. m. Akk.) oben, oberhalb, vorher, früher, vor, bei
supradicti supradico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) oben erwähnt
supradictis supradico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) oben erwähnt
supradicto supradico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) oben erwähnt
supradictorum supradico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) oben erwähnt
supradictus supradico, dixi, dictus (3 Partizip Perf. Passiv) oben erwähnt
suprascripto
supscriptis
Surbiorum Sorbi, orum (m Genet. Plural) Sorben (slaw. Stamm in der Lausitz)
surgebat surgo, rexi, tectus (3 3. Person Sing. Imperf.) er erhob sich, stand auf
surgens surgo, rexi, tectus (3 Partizip Präs.) sich erhebend, aufstehend
surgente surgo, rexi, tectus (3 Partizip Präs.) sich erhebend, aufstehend
surget surgo, rexi, tectus (3 3. Person Sing. Futur) er wird sich erheben, aufstehen
surgeret surgo, rexi, tectus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er erhöbe sich, stünde auf
surgerit
surrexit surgo, rexi, rectus (3 3. Person Sing. Perf.) er ist aufgestanden, angebrochen
susceperat suscipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte empfangen
suscepetur
suscepit suscipio, cepi, ceptus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat empfangen
suscepturus
susceptus
suscipere suscipio. cepi, ceptus (3 Infinit. Präs.) annehmen, empfangen
suscipiatur
suspendi
suspensa
suspicans
suspicionem
suspinsa
sustenere
sustentati sustento, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) unterstützt, unterhalten
sustentaturum sustento, avi, atus (1 Partizip Futur) um zu unterstützen, unterhalten
suum suus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sein
suus suus, a, um (Nomin. Sing. mask.) sein
Syagrius
Sycharium Sicharius Lehensmann Donalds, Fehdeführer
Sygimundo Sigismund † 523 Sohn des Burgunder Könis Gundobald, ab 516 dessen Nachfolger
Sygimundum Sigismund † 523 Sohn des Burgunder Könis Gundobald, ab 516 dessen Nachfolger
Sygimundus Sigismund † 523 Sohn des Burgunder Könis Gundobald, ab 516 dessen Nachfolger
Sygiricum Sigerich † 523 Sohn des Sigmund von Burgund, Enkel Theoderichs d. Gr.
Sygismundo Sigmund † 523 König von Burgund ab 516
Sygismundum Sigmund † 523 König von Burgund ab 516
Symoni

T

tabernacula
tabulam
Tacilone
tacuit
tale talis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) solche, derartige
talem talis, e (Akk. Sing. mask. od. fem.) solche, derartige
talia talis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) solche, derartige
talibus talis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) solche, derartige
taliter taliter (Adv.) solche, derartige
tam tam (Adv.) so sehr, so weit
tam … quam tam … quam (Adv.) so … wie, ebenso … wie
non tam … quam non tam … quam (Adv.) nicht sowohl … als vielmehr
tamen tamen (Adv.) doch, dennoch, immerhin
si tamen tamen (Adv.) wenn aber, wenn nur, wenn überhaupt
tan
tandem tandem (Adv.) endlich, denn, zuletzt, denn eigentlich
tanquam tanquam (Adv.) gleichwie
tanta tantus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) so groß, so viel
tantae tantus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) so groß, so viel
tantaque tantus, a, um +-que (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) so groß, so viel
tantam tantus, a, um (Akk. Sing. fem.) so groß, so viel
tantarum tantus, a, um (Genet. Plural fem.) so groß, so viel
tante = tantae tantus, a, um (Genet. od. Dat, Sing. od. Nomin. Plural fem.) so groß, so viel
tanti tantus, a, um (Nomin. Plural mask.) so groß, so viel
tanto tantus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) so groß, so viel
tanto tanto (Adv.) so viel, so sehr, umso viel, desto
tantorum tantus, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) so groß, so viel
tantum tantus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) so groß, so viel
tantum tantum(Adv.) bloß, lediglich, nur
in tantum tantum(Adv.) so sehr, derart
tantum … quantum tantum (Adv.) so viel … wie
tantummodo
Tantusque
Taso
Tasonem
Taurinensem Turin
te ego, tu, - (2. Person Akk. od. Abl. Sing.) dich
tecum ego, tu, - +-cum (2. Person Akk. od. Abl. Sing.) mit dir
teque ego, tu, - +-que (2. Person Akk. od. Abl. Sing.) dich
tedium
tegere
tegi
tegumento
teguntur
tela
telam
teloneis
teloneo
teloneum
temens
temore
templum
tempora tempus, oris (n Nomin. od. Akk. Plural) Zeit, Augenblick
tempore tempus, oris (n Abl. Sing.) Zeit, Augenblick
temporebus
temporibus tempus, oris (n Dat. od. Abl. Plural) Zeit, Augenblick
temporis tempus, oris (n Genet. Sing.) Zeit, Augenblick
temporum tempus, oris (n Genet. Plural) Zeit, Augenblick
temptaret tempto, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde angreifen, untersuchen, versuchen
tempus tempus, oris (n Nomin. Sing.) Zeit, Augenblick
tendens tendo, tetendi/tendi, tentus/tensus (3 Partizip Präs.) strebend, dehnend, zielend, richtend
tendentes tendo, tetendi/tendi, tentus/tensus (3 Partizip Präs.) strebend, dehnend
tenditur tendo, tetendi/tendi, tentus/tensus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gedehnt, gezielt, gerichtet
tenebant teneo, nui, ntus (2 3. Person Plural Imperf.) sie nahmen ein, bewohnten
tenebat teneo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Imperf.) er nahm ein, bewohnte
tenebre
tenebris
tenemus
tenera
tenerint
tenetur
tenore
tentoria tentorium, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Zelt, Feldherrnzelt
tentorio tentorium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Zelt, Feldherrnzelt
tentorium tentorium, i (n Nomin. Sing.) Zelt, Feldherrnzelt
tenturia
tenturies = intenturies (MS) Bereitschaft, Anspannung
tenturio
tenturium
tenuerat teneo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gehabt, gehalten, geherrscht über, Besessen
tenuit teneo, nui, ntus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat gehabt, gehalten, geherrscht über, Besessen
Teodila
tepiscit
tercia
terciam
tercio
terga tergum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Rücken
terga vertere tergum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) sich zur Flucht wenden
tergo tergum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Rücken
tergum tergum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Rücken
post tergum tergum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) hinter jemand
termenum terminus, i (m Akk. Sing.) Grenze
terminos terminus, i (m Akk. Plural) Grenze
terminum terminus, i (m Akk. Sing.) Grenze
terminus terminus, i (m Nomin. Sing.) Grenze
terque ter +-que (Adv.) dreimal
terra terra, ae (f Nomin. od. Abl.Sing.) Erde, Erdboden
terrae terra, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Erde, Erdboden
terram terra, ae (f Akk. Sing.) Erde, Erdboden
terre
terrena terrenus, a. um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) irdisch, weltlich
terrenum terrenus, a. um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) irdisch, weltlich
terrenum terrenum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Erdreich, Acker
terreturio
terribilis terribilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. SIng. neutr.) schrecklich, furchtbar
territorio
territuriae
territuriis
territurio
terror
terrore
terrorem
tertia tertius, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) dritter
tertiam tertius, a, um (Akk. Sing. fem.) dritter
tertio tertius, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) dritter
tertium tertius, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) dritter
tertius tertius, a, um (Nomin. Sing. mask.) dritter
testamenti
testamentum
testatum
testatur
teste
teterrimos
Teudeberti
Teudeberto
Teudebertum
Teudebertus
Teudechilde
Teudefredus
Teudelendae
Teudelende
Teudelindae
Teuderici Theuderich II. * 587 † 613 fränk. König in Burgund
Teuderico Theuderich II. * 587 † 613 fränk. König in Burgund
Teudericos Theuderich II. * 587 † 613 fränk. König in Burgund
Teudericum Theuderich II. * 587 † 613 fränk. König in Burgund
Teudericus Theuderich II. * 587 † 613 fränk. König in Burgund
Teudilane
textas
Theodobertum Theudebald * 537 † 555 König der Franken, Merowinger, einziger Sohn Theudeberts I.
Theodobertum Theudebert I. * 495 † 547 König der Franken, Merowinger, Sohn Childeberts II.
Theodebertus Theudebert I. * 495 † 547 König der Franken, Merowinger, Sohn Childeberts II.
Theodorici Theuderich I. *484 † 533 fränk. König, Bruder Chlothars I.
Theodorici Theoderich d. Große *451 † 526 König der Ostgoten
Theodorico Theoderich d. Große *451 † 526 König der Ostgoten
Theodoricum Theuderich I. *484 † 533 fränk. König, Bruder Chlothars I.
Theodoricum Theoderich d. Große *451 † 526 König der Ostgoten
Theodoricus Theuderich I. *484 † 533 fränk. König, Bruder Chlothars I.
Theodoricus Theoderich d. Große *451 † 526 König der Ostgoten
Theodovaldus Theudebald *537 † 555 Sohn des Theidebert I. und Deoteroa, König in Austrasien 548-555
thesaurariis thesaurius, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) Schatzverwalter, Schatz
thesauri thesaurus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Schatz, Archiv
thesauris thesaurus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Schatz, Archiv
thesauro thesaurus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Schatz, Archiv
thesauros thesaurus, i (m Akk. Plural) Schatz, Archiv
thesaurumque thesaurus, i +-que (m Akk. Sing.) Schatz, Archiv
thesaurus thesaurus, i (m Nomin. Sing.) Schatz, Archiv
Theudeberte
Theudeberti
Theudeberto
Theudebertum
Theudebertus
Theudelindem
Theuderici
Theuderico
Theudericum
Theudericus
Theudilanae
thinsauris
thinsauros
thinsaurus
Tholbeaco
Tholosa
Tholosanum
Thomas
Thoringi thoringi, orum (m Nomin. Plural) Thüringer
Thoringiam thoringia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Thüringen
Thoringis thoringi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Thüringer
Thoringorum thoringi, orum (m Genet. Plural) Thüringer
Thoringos thoringi, orum (m Akk. Plural) Thüringer
Thoringus thoringi, orum (m Nomin. Sing.) Thüringer
Thoronos
thynsaurus
tibi ego, tu, is (2. Person Dat. Sing.) dir
Ticino
Ticinum
timens timeo, ui, - (2 Partizip Präs.) fürchtend
timentibus timeo, ui, - (2 Partizip Präs.) fürchtend
timentis
timerario
timor timor, oris (m Nomin. Sing.) Angst, Besorgnis
timore timor, oris (m Abl. Sing.) Angst, Besorgnis
timorem timor, oris (m Akk. Sing.) Angst, Besorgnis
tinsauraries
tinsauri thesaurus, i (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Schatz, Archiv
tinsauris thesaurus, i (m Dat. od. Abl. Plural) Schatz, Archiv
tinsaurum thesaurus, i (m Akk. Sing.) Schatz, Archiv
tinsaurus thesaurus, i (m Nomin. Sing.) Schatz, Archiv
tinturia
tinturius tintinno, avi, atus () klirrend
tiranneco
titulum
Tivernione
Tolbiaco
Toletum
Tollensem
Tollensque
tolletur tollo, sustuli, sublatus (3 3. Person Sing. Futur Passiv) es wird weggenommen werden, geraubt werden
tollitur tollo, sustuli, sublatus (3 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird weggenommen, geraubt
Tollo
Tolosanam
Tolosano tolosanum (Dat. od. Abl. Sing.) Toulouse
Tolosanum tolosanum (Nomin. Sing.) Toulouse
tomebat
tomens
tonica
tonicam
Toringam toringa, ae (f Akk. Sing.) Thüringen
Toringia toringa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Thüringen
Toringiae toringa, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Thüringen
Toringiam toringa, ae (f Akk. Sing.) Thüringen
tormentis
Toscane
tot
tota
totam
totamque
totidem
totius
totum totus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) ganz, vollständig
totumque totus, a, um +-que (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od.Sing. mask.) ganz, vollständig
totus totus, a, um (Nomin. Sing. mask.) ganz, vollständig
totusque totus, a, um +-que (Nomin. Sing. mask.) ganz, vollständig
Traciana
tractabant
tractabat
tractandas tracto, avi, atus (1 Gerundivum) was zu behandeln, zu lenken, untersuchen ist
tractandis tracto, avi, atus (1 Gerundivum) was zu behandeln, zu lenken, untersuchen ist
tractandum tracto, avi, atus (1 Gerundivum) was zu behandeln, zu lenken, untersuchen ist
tractare tracto, avi, atus (1 Infinit. Präs.) betreiben, lenken
tractaturus tracto, avi, atus (1 Partizip Futur) um zu besprechen, betreiben, lenken, behandelt
tractaverant tracto, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten besprochen, betrieben, gelenkt, behandelt
tractaverat tracto, avi, atus (1 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte besprochen, betrieben, gelenkt, behandelt
tradat trado, didi, ditus (3 3. Person Sing. Konj. Präs.) er übergäbe, überließe, gäbe sich hin
tradebat trado, didi, ditus (3 3. Person Sing. Imperf.) er übergab, überließ
tradedirant
tradedisse trado, didi, ditus (3 Infinit. Perf.) übergeben haben, überlassen haben
tradedit trado, didi, ditus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat übergeben, überlaßen
tradens trado, didi, ditus (3 Partizip Prås.) übergebend, überlassend
tradente
tradere trado, didi, ditus (3 Infinit. Präs.) übergeben, preisgeben, sich widmen
traderent
traderetur
traderint
traderit
tradetus
tradiderat
tradiderunt
tradidisse
tradidit trado, did, ditus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat abgegeben, anvertraut
tradit trado, did, ditus (3 3. Person Sing. Präs.) er abgibt ab, vertraut an
traditi
traditio traditio, onis (f Nomin. Sing.) Überlieferung
traditione traditio, onis (f Abl. Sing.) Überlieferung
traditos trado, tradidi, traditus (3 Partizip Perf. Passiv) übergeben, abgegeben, überliefert
traditus trado, tradidi, traditus (3 Partizip Perf. Passiv) übergeben, abgegeben, überliefert
traditus fuisset trado, tradidi, traditus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf. Passiv) es wäre übergeben worden, abgegeben, überliefert worden
trahentes traho, traxi, tractus (3 Partizip Präs,) ziehend
trahentibus traho, traxi, tractus (3 Partizip Präs,) ziehend
tramitem trames, itis (m Akk. Sing.) Weg, Pfad
Transactis
transagendum
transagere
transcenderint transcendo, cendi, census (3 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie würden überschritten haben
transcesso = transcenso transcendo, cendi, census (3 Partizip Perf. Passiv) überschritten
transcurrens transcurro, curri / cucurri, cursusm (3 Partizip Präs.) durcheilend
transegerunt
transferre
transferrit
transiebant
transiens
transiit
transiliret
Transioranus
transire transeo, ii, itus (unregelm. Infinit. Präs.) überschreiten, durchqueren
transirent transeo, ii, itus (unregelm. 3. Person Plural Konj. Imperf.) sie überschritten, durchquerten
transit transeo, ii, itus (unregelm. 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er hat überschritten, durchquert
transita transeo, ii, itus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) überschritten, durchquert
transito transeo, ii, itus (unregelm. Partizip Perf. Passiv) überschritten, durchquert
transitoriis
transitu
transitus
transiverat
translatus
transmearint transmeo, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Perf. od. Futur II) sie wären hinübergegangen
transmeatur transmeo, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird durchwandert, passiert
transmittens transmitto, misi, missus (3 Partizip Präs.) überlassed, anvertrauend
transmittente transmitto, misi, missus (3 Partizip Präs.) überlassed, anvertrauend
transmitteret transmitto, misi, missus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) dass er überlasse, anvertraute
transnataret
transnatavit
transpositio
transtulit
Trasactis
trea
Trebus
Trecassis
trecentus
Treiectensium Traiectensium Maastrich
tremefactum
tremendum
trepedabat
trepidat
tres tres, tria, trum (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) drei
Treverus
Tria
tribuantur
tribuens tribuo, bui, butus (3 Partizip Präs.) zuweisend, schenkend
tribuit
tribulationem
tribunal
tribus tres, tria (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) drei
tributa tributum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Steuern, Abgaben, Tribut
tributarius tributarius, a, um (Nomin. Sing. mask.) Abgaben / Steuern betreffend
tributo tributum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Steuern, Abgaben, Tribut
tributum tributum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Steuern, Abgaben, Tribut
tricesimo
triduanum
triduo triduum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Zeitraum von 3 Tagen
Trinitatem
tripudians
triumphabat triumpho, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er besiegte, unterwarf
triumpho
triumphos
trucedans trucido, avi, atus (1 Partizip Präs.) niedergemetzelnd, tötend
trucedant trucido, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie metzeln nieder, töten
trucedantur trucido, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden niedergemetzelt, getötet
trucedasset trucido, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde niedergemetzelt haben, getötet haben
trucedatus trucido, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) niedergemetzelt, getötet
trucidantur trucido, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden niedergemetzelt, getötet
trucidare trucido, avi, atus (1 Infinit. Präs.) niedergemetzeln, töten
trucidarentur trucido, avi, atus (1 3. Person Plural Konj. Imperf. Passiv) sie würden niedergemetzelt werden, getötet werden
trucidarit trucido, avi, atus (1 3. Person Sing. Konj. Perf. od. Futur II) er hätte niedergemetzelt, getötet
trucidata trucido, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) getötet, abgeschlachtet
trucidati trucido, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) getötet, abgeschlachtet
trucidati trucido, avi, atus (1 3. Person Plural Perf. Passiv) sie sind getötet, abgeschlachtet worden
trucidatur
trucidatus trucido, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) getötet, abgeschlachtet
trucidavit
trudit
truncatis
truncatum
truncavit
tu ego, tu, - (2. Person Nomin. Sing.) du
tua tuus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) dein
tuae tuus, a, um (Genet. od. Dat. Sing. fem. od. Nomin. Plural fem.) deine
tubarum
tuebantur
tui tuus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) dein
tuis tuus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) euer
Tulbiacensis Tolbiacum Ort in der Zülpicher Heide
tulerat
Tulga Tulga König der Westgoten (639 - 642), Sohn Chintilas
Tulganem Tulga König der Westgoten (639 - 642), Sohn Chintilas
Tulganes Tulga König der Westgoten (639 - 642), Sohn Chintilas
tum tum (Adv.) damals, dann, ferner, sodann
cum … tum tum (Adv.) sowohl … als auch besonders
tum … tum tum bald das, bald jenes, das eine … das andere
tumebat
tumens
tumorem tumor, oris (m Akk. Sing.) Unruhe, Stolz, Anschwellung
tumoris tumor, oris (m Genet. Sing.) Unruhe, Stolz, Anschwellung
tumque tum +-que (Adv.) damals, dann, ferner, sodann
tumulaverat
tumultum
tumulum
tunc tunc (Adv.) damals, darauf
tunsorare
tuom
Turensis
Turesmodus Turismod † 552 Sohn des Gepiden Königs Turisind, gefallen 552 in der Schlacht auf dem Asfeld
turmas
turmatim
turmis turma, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Schwadron, Schar
Turonici turonicus, a, um (Genet. SIng. mask. od. Nomin. Plural mask.) aus Tours
Turonis turoni, orum (m Dat. od. Abl. Plural) QEinwohner von Tours
turrem
Tursemodus
Tuscana
tutelam
tutis
tutissemis
tutissimam
tutissimis
tutissimum
tutum tutum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Sicherheit
tutum tutus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) sicher, geschützt
tuum tuus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) dein

U, V

ubi ubi (Adv.) wo?
ubi ubi (Konjunkt.) wann, wenn
ubique ubique (Adv.) überall, allenthalben
Ubitergio
uius = huius (MS) hic, haec, hoc (Genet. Sing. m, f, n) dieser
ulcisci ulciscor, ultus sum (3 Infinit. Präs. Deponens) rächen, bestrafen
ulla
ullius
ulterius ulterior, ulteruis (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) jenseitig, entfernter
ultimum ultimus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) der letzte
ad ultimum ultimus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) im letzten Augenblick
ultimus
ultra ultra (Adv.) jenseits darüber hinaus
ultra ultra (Präpos. m. Akk.) jenseits, über … hinaus
Ultraiorano Ultraioranus, Gau süd. des Zürichsees
Ultraioranus Ultraioranus, Gau südl. des Zürichsees
ultione ultio, onis (f Abl. Sing.) Rache, Bestrafung
umbra umbra, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Schatten
umiliare
umquam
una unus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) eine, einzelne
una una (Adv.) zusammen, gemeinsam
una cum zusammen mit
unam unus, a, um (Akk. Sing. fem.) eine, einzelne
unanemem
unanima
Uncelenus
Uncilenus
unde unde (Adv.) weshalb, deshalb, woraus
undecemo
undecimo
undique undique (Adv.) von überall her
Uneclenum
uneco
Unestrude Unstrut
ungentes
unianemeter
unianimiter
unianimiter
unico unicus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) einzig, einzigartig
unicuique unusquisque, unaquaque, unumquidque (Dat. Sing. m, f, n) jeder einzelne
unigeniti
unitum unitus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) vereint
unius unus, a, um (Genet. Sing. m, f, n) einer
uniuscuiusque unusquisque, unaquaeque, unumquodque (Genet. Sing. m, f, n) jeder einzelne
universa universus, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) alle, gesamt
universarum universus, a, um (Genet. Plural fem.) alle, gesamt
universas universus, a, um (Akk. Plural fem.) alle, gesamt
universi universus, a, um (Genet. Sing. mask. od. neutr. od. Nomin. Plural mask.) alle, gesamt
universis universus, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) alle, gesamt
universo universus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) alle, gesamt
universum
universumque
uno unus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) einer
unoque unus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) einer
unquam unquam (Adv.) jemals, irgend einmal
unum unus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) einer
unumquemque unusquisque, unaquaque, unumquidque (Akk. Sing. mask.) jeden einzelnen
unus unus, a, um (Nomin. Sing. mask.) einer
unusquisque unusquisque, unaquaque, unumquidque (Nomin. Sing. mask.) jeder einzelne
urbe urbs, urbis (f Abl. Sing.) Stadt
urbem urbs, urbis (f Akk. Sing.) Stadt
urbi urbs, urbis (f Dat. Sing.) Stadt
urbis urbs, urbis (f Genet. Sing.) Stadt
urguens
urguenti
urguetur
Urones
Ursio Ursus von Solothurn † 303 mit Victor Mätyrer der legend. Thebaischen Legion
usibus usus, us (m Dat. od. Abl. Plural) Gebrauch, Vorteil, Nutzen, Bedarf
usorpaverant ursurpo, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten an sich gerissen, beansprucht
usque usque (Adv.) immerfort
usque usque (Präpos. m. Akk.) bis zu
usque ad usque (Adv. m. Akk.) bis zu, bis auf
usque dum usque (Adv.) solange bis
usquequo usquequo (Adv.) wie langem, bis wann
usu usus, us (m Abl. Sing.) Gebrauch, Verwendung, Nutzen, Erfahrung, Umgang
usurpare usurpo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) gebrauchen, beanspruchen, durchsetzen, erwerben, an sich reißen
usurpate
usurpaverant usurpo, avi, atus (1 3. Person Plural Plusquamperf.) sie hatten in Besitz genommen
usus usus, us (m Nomin. od. Genet. Sing. od. Nomin. od. Akk. Plural) Gebrauch, Verwendung, Nutzen, Erfahrung, Umgang
usus utor, usus sum (3 Partizip Perf. Passiv) benutzt, angewandt, bedient
ut ut, uti (Adv. interrog.) wie?, gleich wie, als, als ob, wenn auch
ut ut, uti (Adv. exklamat.) wie, wie sehr
ut ut, uti (Adv. relat.) wie, auf welche Weise
ut ut, uti (Adv. vergleich.) wie, gleichwie
ut ut, uti (Adv. gegensätzl.) wenn auch, ob zwar
ut ut, uti (Konjunkt. m. Indikat.) wie, sobald (zeitl.)
ut ut, uti (Konjunkt. m. Konjunkt.) damit, auf daß, um zu
ut ne ut ne (Konjunkt. m. Konjunkt.) damit nicht
ut qui ut qui (Konjunkt. m. Konjunkt.) weil ja
ut si ut si (Konjunkt. m. Konjunkt.) als ob, wie wenn
utelitas utilitas, atis (f Nomin. Sing.) Nutzen, Vorteil, Tauglichkeit, Brauchbarkeit
uteliter utiliter (Adv.) nützlich, brauchbar
utens utor, usus sum (3 Partizip Präs.) nutzend, anwendend, genießend, aus übend
uterque uterque, utraque, utrumque (Nomin. Sing. mask.) jeder von beiden, beide
utile utilis, e (Nomin. od. Akk. Sing. neutr.) nützlich, brauchbar
utiletas utilitas, atis (f Nomin. Sing.) Nutzen, Vorteil
utiletate utilitas, atis (f Abl. Sing.) Nutzen, Vorteil
utiletatem utilitas, atis (f Akk. Sing.) Nutzen, Vorteil
utilia utilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) nützlich, brauchbar
utilis utilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) nützlich, brauchbar
utilitas utilitas, atis (f Nomin. Sing.) Nutzen, Vorteil
utilitate utilitas, atis (f Abl. Sing.) Nutzen, Vorteil
utilitatem utilitas, atis (f Akk. Sing.) Nutzen, Vorteil
utiliter utiliter (Adv.) nützlich, brauchbar
utinam utinam (Adv.) dass doch, wenn doch, hoffentlich
utique utique (Subjunkt.) und wie, und damit
utique utique (Adv.) jedenfalls, besonders
utpote utpote (Adv.) wie freulich, wie nämlich, da ja
utque ut +-que (Adv.) wie, aufwelche Weise, wenn auch, nämlich
utrasque uterque, utraque, utrumque (Akk. Plural fem.) jeder, beide
utrique uterque, utraque, utrumque (Genet. od. Dat. Sing. m, f, n) jeder, beide
utriusque uterque, utraque, utrumque (Genet. Sing. m, f, n) jeder, beide
utrum utrum (Adv.) ob, wohl, etwa
utrumque uterque, utraque, utrumque (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask. od. Genet. Plural mask. od neutr.) jeder, beide
uxor uxor, oris (f Nomin. Sing.) Gattin, Ehefrau
uxorem uxor, oris (f Akk. Sing.) Gattin, Ehefrau
uxores uxor, oris (f Nomin. od. Akk. Plural) Gattin, Ehefrau
uxoribus uxor, oris (f Dat. od. Abl. Plural) Gattin, Ehefrau
uxorique uxor, oris +-que (f Dat. Sing.) Gattin, Ehefrau
uxoris uxor, oris (f Genet. Sing.) Gattin, Ehefrau
uxoris = uxores uxor, oris (f Nomin. od. Akk. Plural) Gattin, Ehefrau
uxum

V

vaccas vacca, ae (f Akk. Plural) Kuh
vadaemonii
vade vado, -, - (3 2. Person SIng. Imperat. Präs.) gehe!
valde valde (Adv.) sehr, heftig, gewiss
Valdebertus
Vale vale lebe wohl
valeat
valemus
Valenciae
Valentia
valerent
valida
validae
valide valide (Adv.) gesund, einflussreich, gewiss
vallante vallo, avi, atus (1 Partizip Präs.) verschanzend, umgebend, schützend
vallati
vallatus
valle
vallem
vallium
valuisset valeo, lui, liturus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte erreichen können
valuit valeo, lui, liturus (2 3. Person Sing. Perf.) er hat erreichen können
variata
Varicotti
varietatibus
Varnis
Vasconiam
vascula
vastandum vasto, avi, atus (1 Gerundium) was zu verwüsten, verheeren ist
vastant vasto, avi, atus (1 3. Person Plural Präs.) sie verwüsten, verheeren
vastantes
vastat vasto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er verwüstet, verheert
vastata vasto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verwüstet, verheert
vastate
vastatum vasto, avi, atus (1 Partizip Perf. Passiv) verwüstet, verheert
vastatur vasto, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird verwüstet, verheert
vastavit vasto, avi, atus (1 3. Person Sing. Perf.) er hat verwüstet, verheert
vecebus vicis, is (f Dat. od. Abl. Plural) Wechsel, Zeitpunkt, Vergeltung
vecessitudinem
vecibus vicis, is (f Dat. od. Abl. Plural) Wechsel, Zeitpunkt, Vergeltung
veciosissemum
vedens
vedentes video, vidi, visus (2 partizip Präs.) sehend, erblickend, besuchend
vedere
vedisset
vegens
vehemens vehemens, entis (Nomin. Sing. mask. od. fem.) heftig, leidenschaftlich, nachdrücklich
vehementem vehemens, entis (Akk. Sing. mask. od. fem.) heftig, leidenschaftlich, nachdrücklich
vehementer vehementer (Adv.) heftig, leidenschaftlich, unwiderstehlich
vel vel (Adv. bei Syntax ornata) sogar, selbst (b. Superlativ)
vel vel (Konjunkt.) oder, oder sogar, oder auch
vel … vel vel (Konjunkt.) entweder … oder, teils … teils
velim volo, volui, - (unregelm. 1. Person Sing. Konj. Präs.) ich wollte, verlangte, bestimmte
velit volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er wollte, verlangte, bestimmte, er zöge den Schluss
velle volo, volui, - (unregelm. Infinit. Präs.) wollen, verlangen, bestimmen
vellens vello, velli/vulsi, vulsus (3 Partizip Präs.) rupfend, ausreißend
vellens = volens volo, volui, - (unregelm. Partizip Präs.) wollend,verlangend,
vellent volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) sie würden wollen, verlangen, bestimmen
vellere vello, velli/vulsi, vulsus (3 Infinit. Präs.) rupfen, ausreißen
vellet volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Imperf.) er würde wollen, verlangen, beschließen
vellint volo, volui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Präs.) sie würden wollen
vellit volo, volui, - (unregelm. 3. Person Sing. Konj. Präs.) er würde wollen
veloci velox, ocis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) schnell, rasch
velocissimo velox, ocis (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) sehr schnell, rasch
velocitate velocitas, atis (f Abl. Sing.) Geschwindigkeit
velociter velociter (Adv.) schnell, rasch
veluci velox, ocis (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) schnell, rasch
velucissemo velox, ocis (Superlat. Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) sehr schnell, rasch
veluciter velociter (Adv.) schnell, rasch
velut velut (Adv.) wie, gleichwie, gleichsam, zum Beispiel
venacionem venatio, onis (f Akk. Sing.) Jagd, Hetzjagd
venare veno, avi, atus (1 Infinit. Präs.) jagen
venationem venatio, onis (f Akk. Sing.) Jagd, Tierhetze
venationibus venatio, onis (f Dat. od. Abl. Plural) Jagd, Tierhetze
venatum venatus, us (m Akk. Sing.) Jagd
venerabatur
venerabelis venerabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) ehrwürdig
venerabili venerabilis, e (Dat. od. Abl. Sing. m, f, n) ehrwürdig
venerabilia venerabilis, e (Nomin. od. Akk. Plural neutr.) ehrwürdig
venerabilibus venerabilis, e (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) ehrwürdig
venerabilis venerabilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) ehrwürdig
venerabiliter venerabiliter (Adv.) ehrwürdig
veneranda veneror, veneratus sum (1 Gerundivum) zu verehrend, anzubetend
venerandi veneror, veneratus sum (1 Gerundivum) zu verehrend, anzubetend
venerando veneror, veneratus sum (1 Gerundivum) zu verehrend, anzubetend
venerandum veneror, veneratus sum (1 Gerundivum) zu verehrend, anzubetend
Venerandum Venerandus Herzog
Venerandus Venerandus Herzog
venerandus veneror, veneratus sum (1 Gerundivum) zu verehrend, anzubetend
venerans veneror, veneratus sum (1 Partizip Präs.) verehrend, anbetend
venerant venio, veni, ventus (4 3. Person Plural Plusquamperf.) sie waren gekommen, angerückt, erschienen
veneraretur veneror, veneratus sum (1 3. Person Sing. Konj. Imperf. Deponens) sie würden verehren, anbeten, anflehen
veneratione veneratio, onis (f Abl. Sing.) Verehrung, Anbetung
venerationem veneratio, onis (f Akk. Sing.) Verehrung, Anbetung
venerit
venerunt
veni venio, veni, ventus (4 1. Person Sing. Perf.) ich bin gekommen
veniam venia, ae (f Akk. Sing.) Vergebung, Gnade, Nachsicht
veniam venio, veni, ventus (4 1. Person Sing. Konj. Präs. od. Futur) ich werde kommen
veniebant venio, veni, ventus (4 3. Person Plural Imperf.) sie kamen
veniens venio, veni, ventus (4 Partizip Präs.) ankommend
veniensque venio, veni, ventus +-que (4 Partizip Präs.) ankommend
venientem venio, veni, ventus (4 Partizip Präs.) ankommend
venientibus venio, veni, ventus (4 Partizip Präs.) ankommend
venisset venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er war ankommen
venire venio, veni, ventus (4 Infinit. Präs.) ankommen
venissent venio, veni, ventus (4 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie waren angekommen
venisset venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er war angekommen
venissit venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er war ankommen
venisti venio, veni, ventus (4 2. Person Sing. Perf.) du bist angekommen
venit venio, veni, ventus (4 3. Person Sing. Präs. od. Perf.) er ist gekommen, geraten
ventitabant
ventrem
ventris
veram
verba verbum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Wort, Ausdruck
verberibus verbera, erum (n Dat. od. Abl. Plural) Schläge, Prügel
verbi verbum, i (n Genet. Sing.) Wort, Ausdruck
verbis verbum, i (n Dat. od. Abl. Plural) Wort, Ausdruck
verbo verbum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Wort, Ausdruck
verbum verbum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Wort, Ausdruck
vere vere (Adv.) wahrlich, richtig
Verebatur
verens
veretate
veri
Veriedorum = venedorum (OCR!) winidi, orum (m Genet. Plural) Wenden
verissima
veritate
veritatem
vermiclis
Vernaculum
vernans
vero vero (Adv.) aber wirklich, allerdings, in der Tat, aber, jedoch
verorum vir, viri (m Genet. Plural) Mann, Krieger
verso versus, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) gerichtet
versum versus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) gerichtet
versus versus, a, um (Nomin. Sing. mask.) gerichtet
versus versus (Adv.) gegen … hin
vertens verto, verti, versus (3 Partizip Präs..) wendend, wandelnd
vertentes verto, verti, versus (3 Partizip Präs..) wendend, wandelnd
verticem vertex, icis (m Akk. Sing.) Wirbel, Strudel, Drehpunkt
vertisset verto, verti, versus (3 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er würde gewandt haben
vertit verto, verti, versus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat verwandelt
vertunt verto, verti, versus (3 3. Person Sing. Präs.) sie wenden
verum verum (Adv.) aber, sondern, gewiss
verum verus, a, um (Nomin. od. Akk. Sing. neutr. od. Akk. Sing. mask.) wahr, richtig
Vesoneionem
veste vestis, is (f Abl. Sing.) Kleidung, Gewand, Tracht
vestem vestis, is (f Akk. Sing.) Kleidung, Gewand, Tracht
vestes vestis, is (f Nomin. od. Akk. Plural) Kleidung, Gewand, Tracht
vestibus vestis, is (f Dat. od. Abl. Plural) Kleidung, Gewand, Tracht
vestigio vestigium, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Spur, Merkmal
vestila = vexilla? vexillum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) (nach Krusch) Fahne
vestila priliae vexila proelii (nach Krusch) Feldzeichen
vestimenta vestimentum, i (n Nomin. od. Akk. Plural) Kleidung, Decke
vestis vestis, is (f Genet. Plural) Kleidung, Gewand
vestium vestis, is (f Nomin. od. Genet. Sing. od. Akk. Plural) Kleidung, Gewand
vestivit
vestra vester, a, um (Nomin. od. Abl. Sing. fem. od. Nomin. od. Akk. Plural neutr.) euer
vestris vester, a, um (Dat. od. Abl. Plural m, f, n) euer
vestro vester, a, um (Dat. od. Abl. Sing. mask. od. neutr.) euer
vestrorum vester, a, um (Genet. Plural mask. od. neutr.) euere
veter veter, a, um (Nomin. Sing. mask.) erfahren, alt
vetustissima
vexabant
vexarentur
vexatus
vi vis, vim, vi (f Abl. Sing.) Kraft, Gewalt
via via, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Weg, Straße, Gelegenheit
viae via, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Weg, Straße, Gelegenheit
viaemens (MS) vehemens, entis (Nomin. Sing. m, f, n od. Akk. Sing. neutr.) heftig, hitzig
viam via, ae (f Akk. Sing.) Weg, Straße, Gelegenheit
viarum via, ae (f Genet. Plural) Weg, Straße, Gelegenheit
vicae
vici
viciae
viciatur
vicinas vicina, ae (f Akk. Plural) Nachbar
Vicinonia
vicinus
vicio
vicissitudine
vicissitudinem
vico vicus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Dorf, Landgut, Gasse
victi
victoria victoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sieg
victoriae victoria, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomim. Plural) Sieg
victoriam victoria, ae (f Akk. Sing.) Sieg
Victoris Victor von Solothurn ? mit Ursus Märtyrer der Thebanischen Legion
victoris victoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sieg
victur victor, oris (m Nomin. Sing.) Sieger
victuria victoria, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Sieg
victuriam victoria, ae (f Akk. Sing.) Sieg
victus victus, a, um (Nomin. Sing. mask.) besiegt
vicum vicus, i (m Akk. Sing.) Dorf, Gehöft, Gasse
vicus vicus, i (m Nomin. Sing.) Dorf, Gehöft, Gasse
videbant
videbatur video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Imperf. Passiv) es wurde gesehen, erkannt
videlicet
videmur video, vidi, visus (2 1. Person Plural Präs. Passiv) wir werden gesehen
videndo video, vidi, visus (2 Gerundium) was zu sehen ist
videns video, vidi, visus (2 Partizip Präs.) sehend
videntis video, vidi, visus (2 Partizip Präs.) sehend
videntur video, vidi, visus (2 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden gesehen
videor video, vidi, visus (2 1. Person Sing. Präs. Passiv) ich werde gesehen
viderat video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Plusquamperf.) er hatte gesehen
videre video, vidi, visus (2 Infinit. Präs.) sehen
viderent video, vidi, visus (2 3. Person Plural Konj. Imperf..) sie würden sehen, erblicken
videres video, vidi, visus (2 2. Person Sing. Konj. Imperf.) du sähest, man könnte erkennen
videretur video, vidi, visus (2 2. Person Sing. Konj. Imperf. Passiv) er würde gesehen werden
videri video, vidi, visus (2 Infinit. Präs. Passiv) gesehen werden
vides video, vidi, visus (2 2. Person Sing. Präs.) du siehst
videte video, vidi, visus (2 Imperat. Plural Präs.) sehet!
videtur video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Präs. Passiv) er wird gesehen
vidisset video, vidi, visus (2 3. Person Sing. Konj. Plusquamperf.) er hätte gesehen
Viennensem Vienne, Stadt im Dept. Isere
Viennensis Vienne, Stadt im Dept. Isere
vigilare
vigiliis
viginti
vilis vilis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. genet. Sing. neutr.) billig, wertlos, verkommen
vilitas
villa villa, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Landgut, Dorf, Königshof
villabus villa, ae (f Dat. od. Abl. Plural) Landgut, Dorf, Königshof
villae villa, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Landgut, Dorf, Königshof
villam villa, ae (f Akk. Sing.) Landgut, Dorf, Königshof
villarum villa, ae (f Genet. Plural) Landgut, Dorf, Königshof
villas villa, ae (f Akk. Plural) Landgut, Dorf, Königshof
Villebadi
Villebado
Villebadum
villis
villola
villulam villula, ae (f Akk. Sing.) kleines Landgut
vim vis, vim, vi (f Akk. Sing.) Kraft, Macht, Gewalt
vinaque
vincebatur vinco, vici, victus (3 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde besiegt
vincendum vinco, vici, victus (3 Gerundium) um zu siegen
Vincenna
Vincenti
Vincentii
vinciens
vincolum
vinctum
vinctus
vinculum vinculum, i (n Nomin. od. Akk. Sing.) Strick, Band, Fessel, Bindung
vindicare vindico, avi, atus (1 Infinit. Präs.) verlangen, bestrafen, rächen
vindicate vindico, avi, atus (1 2. Person Plural Imperat. Präs.) verlangt, bestraft, rächt
vindicta vindicta, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Befreiung, Strafe, Rache
vindictam vindicta, ae (f Akk. Sing.) Befreiung, Strafe, Rache
Vinedorum winidi, orum (m Genet. Plural) Wenden
vinire venio, veni, ventus (4 Infinit. Präs.) ankommen
vino vinum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Wein
violantur violo, avi, atus (1 3. Person Plural Präs. Passiv) sie werden entweiht, verletzt
violare violo, avi, atus (1 Infinit. Präs.) entweihen, verletzen
violari violo, avi, atus (1 Infinit. Präs. Passiv) entweiht werden, verletzt werden
violenciae
violenter violenter (Adv.) gewaltsam, ungestüm
vir vir, i (Nomin. Sing.) Mann
virebus vir, i (Dat. od. Abl. Plural) Mann
viretatem
viretatem
viri vir, viri (m Genet. Sing. od. Nomin. Plural) Mann, Gatte, Krieger
viribus vis, vim, vi (f Dat. od. Abl. Plural) Kraft, Macht, Mut
viribus vires, virum (f Dat. od. Abl. Plural) Macht, Kräfte
virile virilis, e (Nomin. od. Akk. neutr.) mannhaft, mutig
virilis virilis , e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) mannhaft, tapfer
viris vir, viri (m Dat. od. Abl. Plural) Mann, Krieger
viritim viritim (Adv.) Mann für Mann, einzeln
viro vir, viri (m Dat. id. Abl. Sing.) Mann, Krieger
virorum vir, viri (m Genet. Plural) Mann, Krieger
viros vir, viri (m Akk. Plural) Mann, Krieger
virtute virtus, tutis (f Abl. Sing.) Kraft, Macht, Tugend
virtutem virtus, tutis (f Akk. Sing.) Kraft, Macht, Tugend
virtutes virtus, tutis (f Nomin. od. Akk. Plural) Kraft, Macht, Tugend
virtutis virtus, tutis (f Genet. Plural) Kraft, Macht, Tugend
virum vir, viri (m Akk. Sing. od. Genet. Plural) Mann, Krieger
visa
visi
visibiles visibilis, e (Nomin. od. Akk. Plural mask. od. fem.) sichtbar
visibilium visibilis, e (Genet. Plural m, f, n) sichtbar
viso
Visorontiam Veseruntia Vézeronce, Ort im Dept. Isère Schlacht von V. 524 im Burgunderkrieg
visus
vita vita, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Leben
vitae vita, ae (f Genet. od. Dat. Sing. od. Nomin. Plural) Leben
vitalis vitalis, e (Nomin. od. Genet. Sing. mask. od. fem. od. Genet. Sing. neutr.) lebendig, Leben spendend
vitam vita, ae (f Akk. Sing.) Leben
vitandum
vivendum vivo, vixi, victurus (3 Gerundium) um zu leben
vivente vivo, vixi, victurus (3 Partizip Präs.) lebend
viventem vivo, vixi, victurus (3 Partizip Präs.) lebend
viventes vivo, vixi, victurus (3 Partizip Präs.) lebend
vivere vivo, vixi, victurus (3 Infinit. Präs.) leben
viveret vivo, vixi, victurus (3 3. Person Sing. Konj. Imperf.) dass er lebte
vivo vivo, vixi, victurus (3 1. Person Sing. Präs.) ich lebe
vivum vivus, a, um (Nomin. od. Akk. SIng. neutr. od. Akk. Sing. mask.) lebendig
vix vix (Adv.) kaum, mit Mühe
vixatus
vixit vivo, vixi, victurus (3 3. Person Sing. Perf.) er hat gelebt
vobis
vobiscum
vocabantur voco, avi, atus (1 3. Person Plural Imperf. Passiv) sie wurden genannt
vocabat voco, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er nannte, rief
vocabatur voco, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf. Passiv) er wurde genannt
vocabulo vocabulum, i (n Dat. od. Abl. Sing.) Bzeichnung, Name
vocant voco, avi, atus (1 3. Person Sing. Imperf.) er nannte, rief
vocans voco, avi, atus (1 Partizip Präs.) nennend, sagend, rufend
vocat voco, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs.) er nennt, ruft
vocatur voco, avi, atus (1 3. Person Sing. Präs. Passiv) es wird bezeichnet, genannt
vocaverat
voce vox, vocis (f Abl. Sing.) Stimme, Ruf, Befehl
voces vox, vocis (f Nomin. od. Akk. Plural) Stimme, Ruf, Befehl
vocetans
vocibus
volebat
volens volo, volui, - () unregelm. Partizip Präs. wollend,verlangend,
volensque volo, volui, - +-que (unregelm. Partizip Präs.) wollend,verlangend,
volneratur
voluerit volo, lui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Perf.) er hätte verlangt, begehrt, gewollt
voluerunt volo, lui, - (unregelm. 3. Person Plural Perf.) sie haben verlangt, begehrt, gewollt
voluissent volo, lui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) sie würden verlangt haben, begehrt haben, gewollt haben
voluisset volo, lui, - (unregelm. 3. Person Plural Konj. Plusquamperf.) er würde verlangt haben, begehrt haben, gewollt haben
voluit volo, lui, - (unregelm. 3. Person Sing. Perf.) er hat verlangt, begehrt, gewollt
volumine
volumus
voluntas voluntas, atis (f Nomin. Sing.) Wunsch, Zuneigung, Entschluss
voluntate voluntas, atis (f Abl. Sing.) Wunsch, Zuneigung, Entschluss
voluntatem voluntas, atis (f Akk. Sing.) Wunsch, Zuneigung, Entschluss
vos ego, tu, - (2. Person Nomin. od. Akk. Plural) ihr, euch
Vosacos
Vosago
Vosagus
vota votum, i ()n Nomin. od. Akk. Plural( Gelübde, Versprechen, Wunsch, Gebet
voti votum, i ()n Genet. Sing.( Gelübde, Versprechen, Wunsch
voto votum, i ()n Dat. od. Abl. Sing.( Gelübde, Versprechen, Wunsch
Vulcania
Vulfegundis
Vulfos
vulgo vulgo (Adv.) allgemein, vor aller Welt
vulgo vulgus, i (m/n Dat. od. Abl. Sing.) Masse, Volk
vult
vultis
Vurmacia vormatia, ae Worms

W, Y, Z

Waldebertus
Waldericus
Wallucum Valuk ? Herzog der Wenden unter Samo, unabhängig von Awaren
Wandalmaro
Wandalmarus
Wandelbertus
Wangas
Warnachariae
Warnacharii
Warnachario
Warnacharium
Warnacharius
Warnarium
Warnecharius
Warni
Wasconebus vascones, um (m Dat. od. Abl. Plural) Basken
Wascones vascones, um ( Nomin. od. Akk. Plural) Basken
Wasconia vasconia, ae (f Nomin. od. Abl. Sing.) Herzogtum der Basken
Wasconiae vasconia, ae (f Genet. od. Dat. Sing.) Herzogtum der Basken
Wasconiam vasconia, ae (f Akk. Sing.) Herzogtum der Basken
Wasconibus vascones, um (m Dat. od. Abl. Plural) Basken
Wasconie
Wasconis
Wasconorum vascones, um (m Genet. Plural) Basken
Wenedus
Wilcasino vuleasino
Willebadi
Willebado Wilibad † 642 gallo-röm. Adliger, Heersführer in Burgund
Willebadum Wilibad † 642 gallo-röm. Adliger, Heersführer in Burgund
Willebadus Wilibad † 642 gallo-röm. Adliger, Heersführer in Burgund
Willibadi Wilibad † 642 gallo-röm. Adliger, Heersführer in Burgund
Willibado Wilibad † 642 gallo-röm. Adliger, Heersführer in Burgund
Willibadum Wilibad † 642 gallo-röm. Adliger, Heersführer in Burgund
Willibadus Wilibad † 642 gallo-röm. Adliger, Heersführer in Burgund
Winedorum winidi, orum (m Genet. Plural) Wenden, Elbslaven
Winedos winidi, orum (m Akk. Plural) Wenden, Elbslaven
Winedus
Winidi winidi, orum (m Nomin. Plural) Wenden, Elbslaven
Winidis winidi, orum (m Dat. od. Abl. Plural) Wenden, Elbslaven
Winidorum winidi, orum (m Genet. Plural) Wenden, Elbslaven
Winidos winidi, orum (m Akk. Plural) Wenden, Elbslaven
Winitorum winidi, orum (m Genet. Plural) Wenden, Elbslaven
Winodorum winidi, orum (m Genet. Plural) Wenden, Elbslaven
Wintrio
Wisera
Wogastisburc Wogastisburg nicht lokalisierte Burg einer Belagerung der Wenden
Ydacii
Zacob
Zafad
zelantes zelo, avi, atus (1 Partizip Präs.) eifernd, liebend
zelo zelus, i (m Dat. od. Abl. Sing.) Eifer, Nacheifern, Begeisterung
zelum zelus, i (m Akk. Sing.) Eifer, Nacheifern, Begeisterung
zelus zelus, i (m Nomin. Sing.) Eifer, Nacheifern, Begeisterung
Zezebelis Zesabel, Isebel Ehefrau von Ahab, israel. König

[Adjektive]   [Adverben]   [Deklination]   [Konjugation]   [Konjunktion]   [Numeralia]   [Präpositionen]   [Pronomen]


Valid HTML

© Rainer Stumpe, URL: www.rainerstumpe.de/
Datenschutzerklärung